πρωτογενής… γάγγραινα

γράφτηκε για το tvxs.gr

Το success story από καιρό μπαγιάτευσε. Ο Σεπτέμβρης που ήταν στόχος επιβίωσης, πέρασε και ήδη η κυβέρνηση κλυδωνίζεται και στο εσωτερικό της με αποχωρήσεις βουλευτών και με την κοινωνική αγανάκτηση για όσα έρχονται στο φως της δημοσιότητας επί δύο μήνες. Και μόλις αρχίσουν να τίθενται σε εφαρμογή τα νέα οικονομικά μέτρα η κατάσταση θα γίνεται χειρότερη…

Οι σεισμικές δονήσεις των μιζών και οι δημοσκοπικοί μετασεισμοί στα δύο κόμματα που αναμένονται, τους υποχρεώνουν να αλλάξουν την ατζέντα. Η κυβέρνηση φαίνεται να αποζητά κάπου να στηριχτεί για να κερδίσει λίγο χρόνο, κατά την προσφιλή της μέθοδο. Η κυβέρνηση προσπαθεί να πατήσει επικοινωνιακά στην Προεδρία της ΕΕ και με αυτό το χαρτί να αντισταθεί στην υποψηφιότητα Τσίπρα. Ωστόσο, οι συνεχείς επιθέσεις του ευρωπαϊκού Τύπου δεν της επέτρεψαν να συνεχίσει το παιχνίδι. Οι διαψεύσεις, οι αρνητικές κριτικές και τα λιβελογραφήματα.

Και σε αυτό το σχεδιασμό επιστρατεύονται από τα μίντια μητροπολίτες, σαλέ, ατυχήματα πρωταθλητών. Μάλιστα σε μια προσπάθεια να αλλάξει την ατζέντα φέρνει πάλι στο προσκήνιο τον Υπουργό Υγείας, όχι για την Υγεία, αλλά για σκάνδαλα που προσπαθεί να μεταφέρει στο αντίπαλο στρατόπεδο. Η προσπάθεια περί διαφάνειας και τιμωρίας των διεφθαρμένων δε φάνηκε να ικανοποιεί τον κόσμο. Οι αποκαλύψεις συγκλόνισαν το δοκιμαζόμενο λαό. Συνέδεσαν στη συνείδησή του το παρελθόν και το παρόν, τα αίτια της κρίσης και του χρέους.

Η διαφθορά δεν είναι νέο φαινόμενο ούτε μόνο περικλείεται στις δύο δεκαετίες. Αποτελεί φαινόμενο διαχρονικό και το ομολογούσε επί δεκαετίες ο λαός με ανέκδοτα και σχόλια. Ωστόσο, λίγες φορές είχαμε αποδείξεις ή στοιχεία. Και αυτά συχνά καίγονταν μέσα στον ορυμαγδό κάποιων αποπροσανατολιστικών δημοσιευμάτων που σκέπαζαν το γνήσιο ρεπορτάζ και την αλήθεια.

Περισσότερο ευάλωτο στις αποκαλύψεις είναι το ασθμαίνον ΠΑΣΟΚ που βρίσκεται εγκλωβισμένο ανάμεσα στο παρελθόν της μίζας και το παρόν της ανθρωποκτόνας πολιτικής που υποστηρίζει. Ωστόσο, πρόσφατα στο πλάνο μπήκε και η ΝΔ με πολιτευτές και πρώην βουλευτές. Ο Κάντας και ο Τσοχατζόπουλος συνδέονται άρρηκτα με το Λιάπη (το ξαναείπαμε).

Η χρόνια ασυδοσία με την νομοθετική κάλυψη του μη ουσιαστικού ελέγχου και της κατοχής εξουσίας σε συνδυασμό με τον έλεγχο εκδοτών και δημοσιογράφων, τους έκανε να αισθάνονται απρόσβλητοι, υπεράνθρωποι. Ανεξάρτητα από κόμματα αποκαλύπτεται ότι το σύστημα λειτουργούσε ευνοϊκά και για τους δύο μονομάχους με ένα πέπλο ομερτά για προστασίας.

Οι πρόσφατες αποκαλύψεις δείχνουν τη θανατηφόρα γάγγραινα που τόσα χρόνια κάλυπτε το κορμί της πολιτικής ελίτ του τόπου. Και συνυπεύθυνοι με τη σαπίλα αυτοί είναι και όσοι ενώ έβλεπαν σιωπούσαν ως κωφάλαλοι και συνυπέγραφαν αθωωτικές εξεταστικές επιτροπές ή υπερψήφιζαν την αποφυγή επιτροπών.

Και αυτή ακριβώς η συνειδητοποίηση κάνει τους πολίτες επιφυλακτικούς για καθετί νέο. Η παλιά -life style καταγωγής προκειμένου να δικαιολογηθεί η απάθεια- αντίληψη ότι "είναι όλοι ίδιοι" στα μάτια κάποιων έρχεται ως επιβεβαίωση. Μία επιβεβαίωση όμως που τους οδηγεί όχι στη δράση για να αλλάξει κάτι, αλλά στην απάθεια και την απομάκρυνση από την πολιτική. Και η απάθεια ακριβώς είναι που ενισχύει την ασυδοσία και την απομάκρυνση της πολιτικής από τον πολίτη. Οι πολίτες δεν εμπιστεύονται εδώ και καιρό την πολιτική ελίτ, αλλά δεν έχουν καταφέρει να εμπιστευτούν ακόμα κάποιο πολιτικό φορέα. Το παρελθόν του δικομματισμού διαμορφώνει την κριτική τους στάση και την αποχή.

Την ίδια ώρα όμως η αγανάκτηση φουντώνει. Η υποκρισία, τα ψεύτικα όνειρα που ακριβοπληρωμένοι υποστηρικτές πουλάνε, η "αισιοδοξία" λειτουργούν ως λάδι σε μία σιγοβράζουσα φωτιά. Και η κυβέρνηση το γνωρίζει. Αναζητά μία διέξοδο επικοινωνιακή κι ίσως ηρωική. Το "πρωτογενές πλεόνασμα" δε φαίνεται να πείθει τόσο λόγο του κοινωνικού κόστους στο οποίο πατά όσο και την αμφισβήτησης που δέχεται για τις λογιστικές μεθόδους που χρησιμοποιούνται.