Της απάντησα:
τα δικά μας όνειρα ποτέ δεν πέταξαν, ποτέ δεν ελευθερώθηκαν.
με μία τεχνολογία ζούμε, σε μηχανήματα ελπίζουμε,
που τελικά βαθαίνει το χάσμα ανάμεσα σε εμάς και τον εαυτό μας
που μας κάνουν να ξεχνούμε τι γυρεύουμε
Σα σοφός έγραψα:
η ελευθερία του ονείρου κερδίζεται με αγώνες
η υποταγή σκοτώνει το όνειρο
η υπακοή κλειδώνει την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο
μαστούρα ευλογημένη τα ασύρματα μηνύματά τους
ψευδαισθήσεις ελευθερίας οι ενσύρματες συνδέσεις τους
βαθαίθουν το χάσμα με το είναι μας χαρίζοντας της ελπίδα του φαίνεσθαι.
φαίνεσθαι ελευθερίας, φαίνεσθαι επίδειξης, φαίνεσθαι δημοκρατίας
είναι αυταπάτης, είναι υποταγής,
είναι κούφιων φράσεων, είναι κενής ματαιοδοξίας.
Για έναν αιθέρα άδειο έγινε ο αγώνας,
για ένα πουκάμισο μιλάμε τόση ώρα πιο άδειο από την Ελένη του πολέμου.
κάγκελα ρουτίνας ψευδαισθήσεων
προσδοκίες κατανάλωσης
προσμονές δημοκρατίας
πολλά φιλιά από τη φυλακή των κανιβάλων
Το ποιηματάκι τούτο μού βγήκε αυθόρμητα σαν σχολίαζα το καταπληκτικό κείμενο της Βιομηχανοποιημένης Μαργαρίτας.
22 έκριναν :
-Μαργαριτούλα με τρέλα κι εσύ έ??? Ωραίο το ποιηματάκι, πάω!
Βλεπω οτι ερχεσαι στα λογια μου.Σε καθε σχολιο που γραφω, αυτα που εκανες ποιημα λεω,αλλα απαντηση επι της ουσιας δεν παιρνω.Ελπιζω η συνειδητοποιηση της πραγματικοτητας να μην ειναι μονο για σημερα,αλλα να δουμε πως θα αλλαξουμε αυτη τη πραγματικοτητα.
Διάβασα δυό φορές το καταπληκτικό κείμενο της β.μαργαρίτας και μπορώ να καταλάβω τα συναισθήματα που σου προκάλεσε για να γράψεις αυτό το ποίημα.
Απλά προτιμώ τους προβληματισμούς της σημερινής γενιάς από τους προβληματισμούς της γενιάς του Πολυτεχνείου που δεν είχαν αυτήν την πολυτέλεια.Όλο το πρόβλημα τότε ήταν πως θα ξεφύγουν από τον βραχνά μιας χούντας που σε έπνιγε.
Eξαιρετικό, αγαπητέ μου Δήμο! Σου στέλνω την καλησπέρα μου και την ευχή μου για ένα καλό και ήρεμο Δεκέμβρη, μακάρι να έρθουν όλα όπως τα επιθυμείς. thalassaki
Πατσιούρη, Θαλασσάκι, σας ευχαριστώ πολύ.
Προβοκάτορα, δε νομίζω ότι στα πλέον των 150 άρθρων μου, εγώ να να ήρθα να επαναλάβω όσα είπες. Μάλλον εσύ το έκανες.
Αθεό, αυτό ακριβώς. Σήμερα ο προβληματισμός είναι πιο έντονος επειδή και οι πολύφερνες Σειρήνες είναι ισχυρότερες από εκείνες της ελευθερίας.
Πολύ ωραίο ... πάω κι εγώ να δω την πηγή της έμπνευσης!
Σ' ευχαριστώ πολύ, Άσκαρ.
Μου φαινεται οτι εισαι εκτος τοπου και χρονου.Η διαφορα μας ειναι οτι παντα εσυ βλεπεις το δεντρο[καθε φορα διαφορετικο και καθε φορα κανεις σαν να ανακαλυψες την Αμερικη]ενω εγω σου δειχνω το δασος.Μεχρι να το ανακαλυψεις θα εχει καει,ενω το ζητουμενο ειναι να το προστατευσουμε.Υ.Γ.Μη κολλησεις παλι και μου γραφεις για δεντρα,αλληγορικα το αναφερω.
Προβοκάτορα, δεν ξέρω αν είναι θέμα δάσους, αλλά κάποιος άλλος ήταν που δε θέλησε να δει το κείμενο-ποίημα και προχώρησε αυτοπροσδιορισμό τονίζοντας Βλέπω ότι έρχεσαι στα λόγια μου.Σε κάθε σχόλιο που γράφω, αυτά που έκανες ποίημα λέω. Πού είναι το δέντρο δεν ξέρω.
Η άποψή μου βρίσκεται, αν ήθελες να ψάξεις το δάσος και να μη σταθείς μόνο στο όχημα πάνω στον αυτοκινητόδρομο, στις δημοκρατικές ρητορείες μου Ι, ΙI, III, ΙV, περί της μεσαίας τάξης στην εργασία και κατανάλωση και στη συνολική δημαγωγία της δημοκρατίας
Το αποτελεσμα [αν υπαρξει]θα φανει στην πραξη.Ολα τα υπολοιπα ειναι λογια και οπου ακους πολλα κερασια παιρνεις μικρο καλαθι.
Δεν ξέρω, προβοκάτορα, για κερασώνες. Απλά προσπαθώ στη ζωή μου όσα κρίνω ως αρνητικά να μην τα πράττω και αγωνίζομαι να μην κάνω στους άλλους ό,τι δε θέλω να μου κάνουν. Από εκεί και πέρα η συλλογική δράση δεν μπορεί να γίνει πράξη όσο υπάρχει μία προκατάληψη για το ρόλο της κοινής δράσης (μιλάω γενικά). Σύντομα θα δεις ότι αυτό που τουλάχιστον εγώ προτείνω κι εσύ συμφωνείς να γίνει, θα πραγματοποιηθεί -υπολογίζω μέσα Γερνάρη (και ειδικότερα μιλώντας).
Διάβασα το "πόνημα" της Μαργαρίτας και προσπαθώ να εξηγήσω πως γίνεται να (φαίνεται να) συμφωνείς απο τη μία με την "ευκολία της πορείας" με τους γιαλαντζί αναρχικούς και την έλλειψη ήθους και απο την άλλη να επιμένεις οτι οι καταστροφές στο σχολείο του Παγκρατίου ήταν προβοκάτσια.
Μια απλή εξίσωση δεν είναι αυτά;
"...η υπακοή κλειδώνει την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο
μαστούρα ευλογημένη τα ασύρματα μηνύματά τους
ψευδαισθήσεις ελευθερίας οι ενσύρματες συνδέσεις τους
βαθαίθουν το χάσμα με το είναι μας χαρίζοντας της ελπίδα του φαίνεσθαι..."
............................
"...η ελευθερία του ονείρου κερδίζεται με αγώνες..."
Ξέρεις γιατί το αντέστρεψα;
Για να μπορώ να πιστεύω!
Και θα προτιμούσα να τελείωνε έτσι ακριβώς.
ΥΠΕΡΟΧΟ δείμο!
Αντικομφορμιστές όλου του Κόσμου ενωθείτε!
Αντικομφορμιστές όλου του Κόσμου ενωθείτε!
κι αν είναι μια μαστούρα ευλογημένη αυτό το ασύρματο μήνυμά μου, δε νιώθω να βαθαίνει τουλάχιστον το χάσμα ανάμεσά μας και ανάμεσα σε όποιον αισθάνεται- όχι απαραίτητα το ίδιο- αλλά ΑΙΣΘΑΝΕΤΑΙ γλιτώνοντας έτσι πολλές παγίδες του φαίνεσθαι
Διάβασα το κείμενο της Μαργαρίτας (και το ζήλεψα) και κατάλαβα τι ενεργοποίησε τις κεραίες σου
Ανέστη, σχεδόν κάθε είδους κινητοποίηση με βρίσκει σύμφωνο -με λιγότερη ευαράσκεια για τις καθαρά συντεχνιακές που έρχονται σε αντίθεση με το κοινό αίσθημα.
Leigh-Cheri, συμφωνώ με τους αγώνες αν μη τι άλλο.
Vita, ενωθείτε κι αντεπιτεθείτε.
cyberego, βαθαίνει το χάσμα επικοινωνίας εκέινων που χάνονται στον κόσμο του διαδικτύου, εκείνων που προτιμούν την ηλεκτρονική από την αληθινή επικοινωνία.
Λάμπρο, τι να πω μποροστά σε ένα τέοτιο κείμενο.
Κα-τα-πλη-κτι-κό!!!
΄Οπως πάντα,εξάλλου...
"μαστούρα ευλογημένη τα ασύρματα μηνύματά τους
ψευδαισθήσεις ελευθερίας οι ενσύρματες συνδέσεις τους
βαθαίθουν το χάσμα με το είναι μας χαρίζοντας της ελπίδα του φαίνεσθαι"
Εξαρτημένοι όλοι μας είμαστε.
Δε νομίζω πως επιδεικνυόμαστε.
Ως κραυγές άναρθρες αιωρούνται της σκληρής καθημερινότητάς μας, κείμενα και ποιήματα...
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Σου χω στείλει mail!
πολύ όμορφο κείμενο :)))
ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ, Roadartist, σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια.
Δημοσίευση σχολίου