Με ιδιαίτερη χαρά άκουσα την είδηση ότι το Υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης καταργείται παρά τις τοπικιστικές κι εθνικιστικές κορώνες των ηρώων του αείμνηστου Σπαθάρη. Και τούτο γιατί επί της ουσίας αναβαθμίζονται οι υπηρεσίες που ποτέ δεν παρείχε το εν λόγω Υπουργείο. Πλέον θα λειτουργεί με αληθινά αποκεντρωμένες υπηρεσίες ακόμα και χωρίς τον τίτλο «Μακεδονία» (για το «Θράκη» δεν υπάρχει πρόβλημα).
Το συγκεκριμένο Υπουργείο όταν ιδρύθηκε σηματοδοτούσε μία αποκεντρωμένη πολιτική που μόλις ξεκινούσε και στόχευε στη μεταφορά των κυβερνητικών επιλογών και σχεδιασμών στο βορρά της χώρας. Ωστόσο, οι πολιτικο-κοινωνικοί σχηματισμοί, η αστυφιλία του ’80, οι έλευση προσφύγων και παλιννοστούντων του ’90 και διάλυση του πάλαι ποτέ ανατολικού μπλοκ επέβαλαν από χρόνια την κατάργησή του. Επρόκειτο για ένα Υπουργείο που κόστιζε πολύ περισσότερα από όσα κέρδιζε με τη δουλειά του. Χωρίς οικονομικούς πόρους, χωρίς δικό του προϋπολογισμό ουσιαστικά παρέπαιε ανάμεσα στο λαϊκισμό των ΥΜΑ-Θ και την ανευθυνότητα -ως προς τις αρμοδιότητες. Οι εθνικιστικές κορώνες που προβάλλονται επί της ουσίας δεν προτείνουν, αλλά μόνο αρνούνται. Αρνούνται να δουν το νέο διοικητικό σχεδιασμό χαμένοι στη λεκτική πατριδοκαπηλία. Ξεχνούν βέβαια, ότι ο πατριωτισμός δεν έγκειται στην ονομασία ενός Υπουργείου, αλλά ουσιαστικά στην πολιτική στήριξης των περιφερειών και των τοπικών κοινωνιών. Και ως προς αυτό το ορισμό, σίγουρα όσοι φωνάζουν σήμερα δεν υπήρξαν ποτέ τους πατριώτες, αλλά μόνο κραυγάζοντες με πατριδόμετρα -και αυτά χαλασμένα.
Οι προτάσεις περί μετασχηματισμού του, περί ενίσχυσης των αρμοδιοτήτων του με την παράλληλη διατήρηση του ονόματός του είναι όχι απλά αστείες, αλλά λέγονται εκ του πονηρού και ως μία ακόμα αντιπολιτευτική κορώνα –από τις πολλές. Σε μια χώρα που υπάρχουν δεκάδες αλληλοεπικαλύψεις αρμοδιοτήτων, πώς μπορεί ένα γεωγραφικού προσδιορισμού Υπουργείο να έχει καθαρές και αυτόνομες αρμοδιότητες; Όταν στόχος της πολιτικής είναι η κατάργηση της συνυπογραφής και των επικαλύψεων, τότε η κατάργηση είναι μονόδρομος.
Τα Υπουργεία γεωγραφικής αρμοδιότητας έχουν σημαντικό ρόλο σε χώρες που έχουν περιφερειακό σύστημα διακυβέρνησης (με αυτόνομες κυβερνήσεις) και τα Υπουργεία ουσιαστικά έχουν όλες τις υπουργικές αρμοδιότητες της εθνικής κυβέρνησης (π.χ. Βέλγιο κλπ). Σε ένα κράτος που δομείται όπως το ελληνικό ένα τέτοιο Υπουργείο δεν μπορεί να έχει ούτε οικονομικές ούτε αυτοδιοικητικές ούτε αναπτυξιακές αρμοδιότητες ούτε περιθώρια σχεδιασμού. Μόνο προτάσεις μπορεί να κάνει στα αρμόδια Υπουργεία, ως κλητήρας. Μόνο μπορεί να χαρίζει στη Θεσσαλονίκη μία λαϊκίστικη ψευδαίσθηση αξίας κι εγωισμού. Αξίζει μόνο για να αισθάνονται οι Θεσσαλονικείς ότι έχουν μία κυβερνητική προοπτική, τη στιγμή που μηρυκάζουν το όνειρο της "βασιλεύουσας των Βαλκανίων" και ουσιαστικά αισθάνονται με φανατισμό και τοπικισμό σαν Ψωροκώσταινα των Αθηνών. Πέραν τούτων, στο γενικότερο διοικητικό σχεδιασμό της χώρας δεν παίζει κανένα ρόλο.
Αξίζει όμως να δούμε και το ρόλο του απαρχαιωμένου Υπουργείου μέσα σε μία χώρα που διοικητικά θα μετασχηματιστεί με αιρετές Περιφέρειες και μεγαλύτερους Δήμους. Όταν δηλαδή θα υπάρχουν αιρετοί περιφερειάρχες με ουσιαστικές αρμοδιότητες σχεδιασμού και υλοποίησης, τότε το Υπουργείο θα είναι ένα ακόμα όμορφο στολίδι. Η κατάργησή του εντάσσεται σε μία προοπτική διοικητικής μεταρρύθμισης αποκέντρωσης, σε αλλαγή του διοικητικού χάρτη της χώρας και ξεκαθαρίσματος των υπουργικών και διοικητικών αρμοδιοτήτων. Ήταν καιρός πια.
0 έκριναν :
Δημοσίευση σχολίου