πρόταση για πρότυπο Περιβαλλοντικό Σχολείο


Με αφορμή λοιπόν τα προηγούμενα, προτείνεται η λειτουργία ενός Σχολείου Μέσης Εκπαίδευσης με αναφορά στο περιβάλλον, στο πρότυπο των Μουσικών και Πειραματικών Σχολείων. Στόχος ενός πρότυπου Περι- βαλλοντικού Σχολείου είναι η προετοιμασία και η ευαισθητοποίηση των νέων σε θέματα περιβάλλοντος και προστασίας της φύσης´ η ενημέρωση των νέων για τη σημασία του περιβάλλοντος στην οικονομία, την κοινωνία και τον Άνθρωπο, χωρίς να υστερούν όμως στη γενική μόρφωση όπως απαιτούν και οι σύγχρονες εκπαιδευτικές ανάγκες.
Το σχολείο μπορεί να λειτουργεί στη βάση της διαθεματικότητας και της άμεσης εργαστηριακής έρευνας κι εκπαίδευσης. Τοποθετημένο, μάλιστα, κοντά σε ελεύθερους χώρους μπορεί να λειτουργήσει ως εφαλτήριο όχι μόνο για την εκπαίδευση, αλλά για πολιτιστικές δράσεις με αναφορά στο φυσικό τοπίο.
Στο πρωτότυπο "πράσινο σχολείο" η μαθητιώσα γενιά μέσα από διαθεματικά προγράμματα με τη χρήση εποπτικών μέσων θα βοηθηθεί να αποκτήσει γνώσεις, να συγκινηθεί, να συνειδητοποιήσει τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις που έχουν οι επιλογές και ο τρόπος ζωής μας. Έτσι, φυσικά ενθαρρύνεται και η ενεργή συμμετοχή της. Με τη χρήση οπτικοακουστικών μέσων, με παιχνίδια γνώσεων, µε χρήση καρτών & αντικειμένων, θεατρικά παιχνίδια και δραματοποιήσεις ή δημιουργία ομαδικής χειροτεχνίας, οι μαθητές προβληματίζονται με τις έννοιες της υπερκατανάλωσης, της εξοικονόμησης ενέργειας και της προστασίας του φυσικού πλούτου. Παράλληλα, θα μπορούν να διερευνούν εναλλακτικές λύσεις και να προτείνουν μέτρα αντιμετώπισης του προβλήματος και να συνειδητοποιήσουν ότι μπορούν να γίνουν οι ίδιοι φορείς αλλαγής στο σπίτι, στην τάξη, στο σχολείο, στη γειτονιά τους, στον πλανήτη.
Ένα τέτοιο σχολείο, ανταποκρινόμενο στο χαρακτηρισμό του ως Πρότυπου, θα είναι ανοικτό σε διδακτικές καινοτομίες, πειραματισμό και έρευνα στον περιβαλλοντικό τομέα. Επίσης, θα μπορεί να λειτουργεί ως χώρος εκπαίδευσης και πρακτικής άσκησης φοιτητών. Ταυτόχρονα, ένα τέτοιο σχολείο μπορεί να λειτουργεί και ως φορέας επιμόρφωσης των καθηγητών της Β’ Διεύθυνσης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης.
Επιπλέον, το ίδιο το πρόγραμμα θα μπορεί να εμπλουτίζεται με ομάδες δράσεις, διαλέξεις για περιβαλλοντικά θέματα, με εκπαιδευτικές εκδρομές και με δράσεις ευρωπαϊκών προγραμμάτων.
Μάλιστα, το σχολείο μπορεί να μετατραπεί και σε κέντρο αναφοράς της περιβαλλοντικής ενημέρωσης κι εκπαίδευσης κι ενηλίκων τις απογευματινές ώρες (είτε ως Σχολή Γονέων είτε μέσω του Κέντρου Εκπαίδευσης Ενηλίκων στο πλαίσιο της διά βίου μάθησης).
Με τη διδασκαλία εξειδικευμένων αντικειμένων οι απόφοιτοι αυτού του σχολείου θα έχουν αποκομίσει όχι μόνο γνώσεις κι εμπειρίες, αλλά και κριτική ικανότητα μέσα από διαθεματικές γνώσεις σχετικά με κάθε περιβαλλοντική πτυχή του σύγχρονου προβληματισμού (κλιματικές αλλαγές, πράσινο μέσα στα αστικά κέντρα, σχεδιασμό τοπίων, εξοικονόμηση ενέργειας και ανανεώσιμες μορφές κλπ).
Με βάση το παράδειγμα των μουσικών και των άλλων πρότυπων-πειραματικών σχολείων ένα πιο εξειδικευμένο πρόγραμμα μπορεί να διαμορφωθεί με τις αρχές διδακτικά αντικείμενα όπως Γεωλογία και Γεωγραφία, Βιολογία φυτών και ζώων και Βιοποι-κιλότητα, Οικολογία (αλληλεπι-δράσεις μεταξύ πληθυσμών, κλιματική αλλαγή, ανταγωνισμός, θήρευση, αμοιβαιότητα, αειφορικότητα, σημασία βιοκοινοτήτων, αξία δασών, εθνικών δρυμών, ανακύκλωσης κλπ), Περιβαλλοντική Κοινωνιολογία (ανθρωποκεντρισμός≠οικοκεντρισμός, το πράσινο όραμα για την Κοινωνία για την Οικονομία, το πράσινο κίνημα, περιβαλλοντικές αξίες και ευαισθητοποίηση, συμμετοχή τοπικών κοινοτήτων, περιβαλλοντική δράση, κλιματική αλλαγή), Καλλιτεχνική εκπαίδευση (γραμμικό κι ελεύθερο σχέδιο, ζωγραφική, φωτογραφία), Αστικό τοπίο και περιβάλλον, Υγεία και Περιβάλλον.

5 έκριναν :

Θανασης Ξ. είπε...

Δήμο καλημέρα.

Πολύ καλές αναρτήσεις και ετούτη, και η προηγούμενη στο ίδιο θέμα.
Στην περιφέρεια δεν υπάρχει πρόβλημα, αλλά στα αστικά κέντρα, τα παιδιά δυστυχώς φοβούνται πλέον ό τι ονομάζουμε 'φύση'.
Καλές οι παιδικές χαρές, αλλά δυστυχώς και σ' αυτές το χώμα, η λάσπη όταν βρέξει, ο θάμνος, κλπ, αντικαταστάθηκαν με το γκαζόν. Και βέβαια, όλα τα υπόλοιπα τα τσιμεντάραμε.

Για το περιβαλλοντικό σου σχολείο, λοιπόν, προσωπικά θα το ονειρευόμουν χωρίς ασφαλτοστρωμένη αυλή, αλλά με ΧΩΜΑ. Με χώμα όπου τα παιδιά θα μπορούσαν πχ να καλλιεργήσουν οτιδήποτε (εκπαιδευτικά). Όπου θα μπορούσαν να παρατηρήσουν ένα σαλιγκάρι, ένα σκουλίκι, ένα έντομο. Όπου, θα μπορούσαν να φτιάξουν έναν μικρό μετεωρολογικό σταθμό, να μετρούν κάθε μέρα, θερμοκρασίες, βροχή, να κρατήσουν πίνακες, κλπ.
Ένα σχολείο, χτισμένο ή διαμορφωμένο έτσι που να εξοικονομεί ενέργεια, ή ακόμη και να είναι αυτάρκες ενεργειακά, με φωτοβολταϊκά, μονώσεις κλπ. Ένα σχολείο, όπου (μοιραία) εκπαιδευτές και εκπαιδευόμενοι θα μάθαιναν ΜΑΖΙ..

Και μια και ασχολείσαι με ζητήματα τοπικής αυτοδικοίκησης, επιτέλους ένας Δήμος, έστω και πιλοτικά, ας τολμήσει κάποτε να σπάσει όλο αυτό το ακριβοπληρωμένο πλακάκι που έχει στρωθεί σε όλες τις πλατείες, ελεύθερους χώρους κλπ. Κι όχι, για να βάλει γκαζόν. Όχι. Να αφήσει να λασπωθούμε στο χώμα !....

Παναγιώτης Παπαχατζής είπε...

Πολύ καλή ιδέα Δήμο. Γενικά τα θεματικά γυμνάσια και λύκεια πρέπει να επεκταθούν στην χώρα κατά την γνώμη μου. Παλαιότερα με μια παρέα φίλων είχαμε καταθέσει κάποιες προτάσεις. Ρίξε μια ματιά. http://efakeloi.blogspot.com/search/label/Παιδεία

ο δείμος του πολίτη είπε...

Θανάση, συμφωνούμε απολύτως. Όλα πια τσιμεντοποιήθηκαν και τα παιδιά χάνονται. Θεωρούν τη φύση κάτι το εξωτικό. Ακόμα σε εμένα που μεγάλωσα και ζω σε μία τσιμεντούπολη.

Παναγιώτη, πολύ καλές προτάσεις. Επιφυλάσσομαι να καταθέσω τις σκέψεις-σχόλιά μου στο μέλλον, καθώς είναι αρκετά τα κείμενα.

Sissi Soko είπε...

ωραία ιδέα! αλλά τα παιδιά θα έπρεπε να διαλέγουν ελέυθερα αν θέλουν να πάνε σε αυτό το σχολείο.

ο δείμος του πολίτη είπε...

Η πλάκα, Νικόλαε, είναι ότι στην Ευρώπη δεν υπάρχει τέτοιο σχολείο επειδή η περιβαλλοντική εκπαίδευση αποτελεί σημαντικό κομμάτι της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Κι εμείς μιλάμε για πρότυπες εκπαιδευτικές μονάδες...

ShareThis