Η συνένωση της Σταυρούπολης με την Πολίχνη και την Ευκαρπία το λιγότερο μπορεί να κριθεί ως θετική. 
Πρόκειται για ένα βιώσιμο δημοτικό σχήμα με μεγά- λες προοπτικές ανάπτυξης -οικονομικής, κοινωνικής και πολιτικών δράσεων- και υπό συμβολικό όνομα "Παύλος Μελάς". Η προίκα των παρθένων εκτάσεων της Ευκαρπίας για την ανάπτυξη οικισμών και μεσαίων οικονομικής φύσης δικτύων, η κατασκευαστική δραστηριότητα στην Πολίχνη, η προίκα των δύο πρώην στρατοπέδων στο νέο δήμο και οι υπάρχουσες δομές των τριών δήμων είναι τα συγκριτικά πλεονεκτήματα που κληροδοτούνται στον Παύλο Μελά. Η ευρύτερη περιοχή έχει κάθε ευκαιρία για ανάπτυξη. Η κορεσμένη, αλλά οργανωμένη υπηρεσιακά Σταυρούπολη (4ος δήμος του πολεοδομικού συγκροτήματος) με μεγάλη τεχνοοικονομική εμπειρία, η μεγάλης έκτασης Ευκαρπία -που ως μόλις τεσσάρων ετών δήμος έχει πολλά κενά στη στελέχωσή της- και η Πολίχνη -μεσαίας τάξης δήμος- με ελαφρώς υψηλότερο μορφωτικό επίπεδο μπορούν πια να συγχωνεύσουν πολιτικές, υπηρεσίες και δημοτικές δομές κάνοντας και οικονομία και διευρύνοντας τις δράσεις τους.
Και βέβαια, ανάπτυξη δεν είναι μόνο ο κατασκευαστικός κλάδος. Βέβαια,
η ανοικοδόμηση φέρνει νεότερο ηλικιακά πληθυσμό -και άρα πιο μορφωμένο-, αλλά και ανάγκες εμπορικής δραστηριότητας και ανάπτυξης μεσαίων επιχειρήσεων κάθε είδους. Η δε επέκταση των δημοτικών δομών σε συνδυασμό και με τις νέες αρμοδιότητες σημαίνει καλύτερη κατανομή του υπηρεσιακού προσωπικού και σε εύλογο χρονικό διάστημα αύξησή του. Η δε αύξηση του πληθυσμού ενισχύει έτι περαιτέρω την οικονομική δύναμη του νέου Δήμου.
Πρόκειται για ένα βιώσιμο δημοτικό σχήμα με μεγά- λες προοπτικές ανάπτυξης -οικονομικής, κοινωνικής και πολιτικών δράσεων- και υπό συμβολικό όνομα "Παύλος Μελάς". Η προίκα των παρθένων εκτάσεων της Ευκαρπίας για την ανάπτυξη οικισμών και μεσαίων οικονομικής φύσης δικτύων, η κατασκευαστική δραστηριότητα στην Πολίχνη, η προίκα των δύο πρώην στρατοπέδων στο νέο δήμο και οι υπάρχουσες δομές των τριών δήμων είναι τα συγκριτικά πλεονεκτήματα που κληροδοτούνται στον Παύλο Μελά. Η ευρύτερη περιοχή έχει κάθε ευκαιρία για ανάπτυξη. Η κορεσμένη, αλλά οργανωμένη υπηρεσιακά Σταυρούπολη (4ος δήμος του πολεοδομικού συγκροτήματος) με μεγάλη τεχνοοικονομική εμπειρία, η μεγάλης έκτασης Ευκαρπία -που ως μόλις τεσσάρων ετών δήμος έχει πολλά κενά στη στελέχωσή της- και η Πολίχνη -μεσαίας τάξης δήμος- με ελαφρώς υψηλότερο μορφωτικό επίπεδο μπορούν πια να συγχωνεύσουν πολιτικές, υπηρεσίες και δημοτικές δομές κάνοντας και οικονομία και διευρύνοντας τις δράσεις τους.Και βέβαια, ανάπτυξη δεν είναι μόνο ο κατασκευαστικός κλάδος. Βέβαια,
η ανοικοδόμηση φέρνει νεότερο ηλικιακά πληθυσμό -και άρα πιο μορφωμένο-, αλλά και ανάγκες εμπορικής δραστηριότητας και ανάπτυξης μεσαίων επιχειρήσεων κάθε είδους. Η δε επέκταση των δημοτικών δομών σε συνδυασμό και με τις νέες αρμοδιότητες σημαίνει καλύτερη κατανομή του υπηρεσιακού προσωπικού και σε εύλογο χρονικό διάστημα αύξησή του. Η δε αύξηση του πληθυσμού ενισχύει έτι περαιτέρω την οικονομική δύναμη του νέου Δήμου.Εκτός όμως τούτων σημασία έχει και η επίλυση χρόνιων προβλημάτων υπό την υλοποίηση κοινής πολιτικής διεκδικήσεων και τοπικών παρεμβάσεων. Οι πράσινοι κι οι ελεύθεροι χώροι πλέον θα ορώνται υπό το πρίσμα μιας ενιαίας αντίληψης για όλη την περιοχή, οι αθλητικοί κι οι 
κοινόχρηστοι χώροι θα εντάσσονται σε ένα ενιαίο πλέγμα κοινωνικών αναφορών και θα πάψουν να αποτελούν αποσπασματικές παρεμβάσεις.
κοινόχρηστοι χώροι θα εντάσσονται σε ένα ενιαίο πλέγμα κοινωνικών αναφορών και θα πάψουν να αποτελούν αποσπασματικές παρεμβάσεις.Η πολύπαθη Νικόπολη (με προβλήματα υδροδότησης, μόλυνσης από τα φυτοφάρμακα της ΔΙΑΝΑ, με ελλιπής κοινωνικές παρεμβάσεις κτλ) θα εντάσσεται πλέον σε ένα δήμο -κι όχι σε τρεις. η οδός Λαγκαδά θα αγκαλιάζεται από ένα δήμο (μέχρι τουλάχιστον ενός σημείου), γειτονιές μοιρασμένες χωρίς κανένα φανερό σύνορο θα ενταχθούν πλέον σε ένα δήμο. Και όλα αυτά με δεδομένες την ανθρωπογεωγραφική ενότητα και την κοινή κοινοτική φυσιογνωμία.
Με βάση και το προηγούμενο -δικό μας παράδειγμα- είναι ολοφάνερο ότι οι μικροί πια δήμοι -εκείνοι που δε συνενώθηκαν- θα έχουν σημαντικά προβλήματα και ανάπτυξης και επιβίωσης. 
Δεδομένων των νέων αρμοδιοτήτων που απαιτούν και άλλη οικονομική στήριξη, η επιβίωση δυσκολεύει σημαντικά. Στην ουσία σε κάθε περίπτωση οι δήμοι αυτοί όχι μόνο θα μειώσουν το πολιτικό τους προσωπικό (αντιδήμαρχοι και δημοτικοί σύμβουλοι) αδυνατώντας τελικά και την πολιτική παρέμβαση στην τοπική κοινωνία. Και φυσικά πρέπει να λάβουμε υπόψη ότι επί της ουσίας καμία αλλαγή δε θα επέλθει στην υπάρχουσα πολιτική, αφού σε γενικές γραμμές πρόκειται για κορεσμένους δήμους. Ριζικές ανατροπές πολιτικής μπορούν να γίνουν μόνο με ριζικές θεσμικές ανατροπές.
Δεδομένων των νέων αρμοδιοτήτων που απαιτούν και άλλη οικονομική στήριξη, η επιβίωση δυσκολεύει σημαντικά. Στην ουσία σε κάθε περίπτωση οι δήμοι αυτοί όχι μόνο θα μειώσουν το πολιτικό τους προσωπικό (αντιδήμαρχοι και δημοτικοί σύμβουλοι) αδυνατώντας τελικά και την πολιτική παρέμβαση στην τοπική κοινωνία. Και φυσικά πρέπει να λάβουμε υπόψη ότι επί της ουσίας καμία αλλαγή δε θα επέλθει στην υπάρχουσα πολιτική, αφού σε γενικές γραμμές πρόκειται για κορεσμένους δήμους. Ριζικές ανατροπές πολιτικής μπορούν να γίνουν μόνο με ριζικές θεσμικές ανατροπές. 
8 έκριναν :
Φαντάζομαι με "δυο στρατόπεδα" εννοείς το Παύλου Mελά και το Kαρατάσσου.
Ελπίζω να προκύψει κάτι καλό από αυτά, και όχι η παραδοσιακή Ελληνική οικοδόμηση μπετόκουτων! :)
ΑΝ ο Καλλικράτης είναι η ριζική θεσμική ανατροπή με την μορφή που κατατέθηκε,τότε νομίζω ότι οι ριζικές ανατροπές ως έννοια έχουν χάσει τις αξίες τους. Περισσότερα στο http://e-thessaloniki.blogspot.com/2010/04/blog-post_29.html.
Κοίτα, pølsemannen, για το Παύλου Μελά τα πράγματα πηγαίνουν πολύ καλά (δες εδώ και εδώ ). Για το Καρατάσιου, αρχίζει ένας άλλο αγώνας αν και πρέπει τα μέτωπα να κλείσουν ένα-ένα. Πάντως λογική τσιμεντοποίησης δεν υπάρχει και φάνηκε πολύ καλά στην τριετία τούτη.
Δυτικέ blogger, θα διαφωνήσω. Έχω γράψει άρθρο σχετικά με τον Καλλικράτη. Ο Καλλικράτης δεν είναι μόνο απλές χωροταξικές τακτοποιήσεις, αλλά και μία σειρά ακόμα νέων αρμοδιοτήτων. Η χωροταξική διαμόρφωση είναι το ένα κομμάτι (και μάλιστα το μικρότερο).
Οι νέες δομές και αρμοδιότητες που δίνονται ή διαμορφώνονται στο νέο δημοτικό πλέγμα είναι η μεγάλη τομή. Η οικονομία είναι μία άλλη συνέπεια.
Η δε διαβούλευση θεωρώ ότι ήταν μακροχρόνια και θετική. Φυσικά η νομοθέτηση γίνεται βάσει των αρχών της κυβέρνησης. Η διαβούλευση δεν μπορεί να φτάνει στην αλλοίωση.
Η λογική προετοιμασίας προσφυγής στο ΔΝΤ στην πραξη έχει αποδειχθεί πλεόν ότι υπήρξε από την αρχή στο τραπεζι.
Απόδειξη ότι διανύσαμε 6 μήνες "προετοιμάσιας" προς αυτόν τον δρόμο.
Με την ίδια λογική ακριβώς σχεδιαστηκε και ο Καλλικράτης. Αν θέλουμε να βαφτίζουμε τομή τον Καλλικράτη όπως κατατέθηκε και όχι κατασκεύασμα με άμμεσες κομματικές επιδιώξεις, είναι σαν να βαφτίζουμε το ψάρι-κρέας.
Οσον αφορά της Αρχές της εκάστωτε κυβέρνησης και την όποια νομιμοποίησης της επί της ουσίας δεν υπάρχει ως επιχείρημα, αφού η βασική αρχή της Λαικής κυριαρχιας πλέον δεν υφίσταταιόπως έχει δηλώσει ο Πρωθυπουργός της Χώρας, άρα δεν είμαι σίγουρος κατά πόσο μπορεί κάποιος να επικαλέιται "τις αρχές της κυβέρνησης"
Χαίρομαι που χαίρεσαι. Δεν συμφωνώ και οι επιφυλάξεις μου είναι πολλές. Μια κομματική κολλεγιά ήρθε κι έγινε διοικητική πράξη. Το όνομα Παύλου Μελά είναι μια ατυχής επιλογή με λαϊκίστικα χαρακτηριστικά όπως ακριβώς και η σπουδή να ενταχθεί η Μονή Λαζαριστών γραφιστικά στο σήμα της Σταυρούπολης στο παρελθόν.
Το ξέρεις πως η πρόταση κατατέθηκε μόνο εξ αιτίας της συγκεκριμένης συγκυρίας της ταυτόχρονης παρουσίας των συγκεκριμένων δημάρχων στους συγκεκριμένους δήμους. Αυτά που μας ενώνουν με τον Εύοσμο είναι πολλά περισσότερα από εκείνα που μας ενώνουν με την Ευκαρπία. Να μην πω και για το Κορδελιό και τη Μενεμένη.
Οι Αμπελόκηποι θα μπορούσαν να είναι μια άλλη ιστορία. Καλό θα ήταν παράλληλα με τα όρια του Καλλικράτη να μπορούσαμε να δούμε και τα, πραγματικά, κριτήριά του.
Δυτικέ blogger, καλά κι εσύ η Διοικητική >Μεταρρύθμιση είχε δρομολογηθεί με εντολή για μελέτες προς το Ινστιτούτο της ΚΕΔΚΕ από το 2002 (ήταν πρόθεση από χρόνια). Δες πότε ξεκίνησε ο ΚΕΔΚΕ. Μην κάνεις όπως οι δημοσιογράφοι να βλέπεις το παρόν. Έχει βαθιά ιστορία η όλη διαδικασία. Π
Περί διαβούλευσης αν κι έχεις δίκιο σε κάποια βάση, ξεχνάς ότι το σύστημα είναι αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας και τουλάχιστον τούτη η μεταρρύθμιση αποτελούσε δέσμευση προεκλογική.
Τσαλίμι, λαϊκισμός δεν είναι γιατί δεν απευθύνεται η συμβολική κίνηση προς το λαό, αλλά προς την κεντρική πολιτική σκηνή. Μάλιστα θα διαφωνήσω και για τη Μονή Λαζαριστών (ακόμα κι αν δεν έχω κανένα πολιτικό συμφέρον με την εποχή εκείνη). Είναι συμβολισμοί. Το γεγονός ότι οι τοπικές δημοτικές διοικήσεις δεν κατόρθωσαν ποτέ να την θέσουν σε πρώτη τοπική θέση είναι κάτι άλλο. Μα, στην ουσία αυτό είναι που σε φέρνει σε διαφωνία.
Τα σενάρια δε του Καλλικράτη είναι πολλά. Θεωρώ ότι ανά γειτονιές η Σταυρούπολη έχει διαφορετικά κοινά με όμορες γειτονιές δήμων (πχ η Τερψιθέα θα προτιμούσε Αμπελόκηπους ως όμοιες ανθρωπογεωγραφικές μονάδες, ενώ η Ηλιούπολη Εύοσμο κτλ). Στο σύνολο κανένας δήμος δεν ταυτίζεται σε κοινά σημεία με την πολυεπίπεδη κοινότητα της Σταυρούπολης. Κάθε λοιπόν σχετική αναφορά βλέπει μόνο ορισμένες πληθυσμιακές ομάδες κι όχι το σύνολο.
Το θέμα το δικό μου δεν είναι το γιατί, αλλά το τι μπορέι να γίνει στο μέλλον. Η αισιόδοξη οπτική μου δεν έχει να κάνει με κριτική προς τη μία ή άλλη πρόταση, αλλά προς τις προοπτικές που ανοίγονται.
Έχω μελετήσει -θεωρητικά φυσικά- τις προοπτικές ανάπτυξης κάθε σεναρίου. Από την αρχή είχα ταχθεί προς αυτή τη λύση που τελικά δόθηκε επειδή και αφήνει τις περιοχές να αναπτυχθούν και μάλιστα δυναμικά -υπό την προϋπόθεση μιας προοδευτικής τοπικής αρχής-, αλλά επιτρέπει και σε άλλες περιοχές να έχουν ανάλογες προοπτικές ανάπτυξης. Σημασία μεγάλη δίνω και στο σύνολο των συνενώσεων του πολεοδομικού συγκροτήματος, μακριά από τοπικισμούς της γειτονιάς και του προσωπικού μου συμφέροντος.
Δημοσίευση σχολίου