Το ΚΚΕ έχασε την αριστερά ή η αριστερά νίκησε το ΚΚΕ;


Με έκπληξη άκουσα την κα Παπαρήγα να δηλώνει ψυχρά και χωρίς περιστροφές ότι το ΚΚΕ δεν είναι αριστερό κόμμα, αλλά κομμουνιστικό. Μου έκανε τόση εντύπωση (λόγω ηλικία μόνο γλίτωσα το έμφραγμα). Όποιος είναι άνω των 25-30 ετών μεγάλωσε με την αντίληψη ότι ΚΚΕ=αριστερά. Μάλιστα όσοι πέρασαν έστω και για ένα φεγγάρι από τις τάξεις του κόμματος, διδάχθηκαν και διέδιδαν ότι το ΚΚΕ είναι το μόνο γνήσιο αριστερό κόμμα (οι άλλοι είναι ρεβιζιονιστές, αστικά υποχείρια, οπορτουνιστές κλπ, αλλά όχι αριστεροί καθαροί).
Εκεί δηλαδή που λέγαμε ότι το ΚΚΕ δεν αλλάζει φρασεολογία και δεν εκσυγχρονίζεται, αλλά μένει μονολιθικό και δογματικό, τσουπ και έπαψες να είναι αριστερό κόμμα. Τι έγινε και προέκυψε αυτή η δήλωση;
Φυσικά για όποιον λίγο πλησιάζει τη λογική της ρητορείας της κας Παπαρήγα αντιλαμβάνεται ότι δεν τόνισε αυτό που εμείς μεταφράσαμε. Ωστόσο, η διαφοροποίηση που έκανε μεταξύ κομμουνιστών και αριστερών, αφήνει εντελώς ελεύθερο το πεδίο για τα άλλα αριστερά κόμματα να χρησιμοποιούν κατά το δοκούν τον όρο. Τον αφήνει ελεύθερο το χώρο ή μήπως τον έχασε; Μάλλον θα καταλήξουμε στο δεύτερο.
Η ρητορεία του ΣΥΡΙΖΑ εδώ και χρόνια μιλούσε συλλήβδην για αριστερά και πάντα τα στελέχη του όταν μιλούσαν για αριστερά δεν καθρέφτιζαν μόνο το δικό τους κόμμα, αλλά κάθε πολίτη που αυτοπροσδιορίζονταν αριστερός και διαφωνών με κυβερνητικές επιλογές. Ουσιαστικά, με τον καιρό ο ΣΥΡΙΖΑ πέτυχε να μονοπωλεί τον όρο (όχι σε βάρος των άλλων, αλλά) σαν εκφραστής των αντιδρώντων.
Από την άλλη, με τον καιρό βγήκε η ΔΗΜ.ΑΡ. έχοντας εκ νέου το αριστερό πρόσημο, κάτι που αποτέλεσε ακόμα ένα βόλι προς το ΚΚΕ και μπερδεύοντας το παιχνίδι. Παράλληλα, έκανε την εμφάνισή της μία νέα δεξιάς κοπής ρητορεία που ήθελε την αριστερά υπεύθυνη για την κατάντια. Μία ρητορεία που ενώ το ΚΚΕ θα μπορούσε να διατηρήσει τον κεντρικό ρόλο, τον χαρίζει στα άλλα κόμματα.
Ουσιαστικά, το ΚΚΕ παρέδωσε το χώρο της αριστεράς στα άλλα κόμματα διαλύοντας μία παράδοση δεκαετιών. Παρέδωσε κάτι που έχασε. Αν δεν είχε απομονωθεί όλα αυτά τα χρόνια και δεν επέλεγε μία επιθετική στάση απέναντι σε άλλα αριστερά κόμματα μέσα στο κίνημα, τότε θα είχε και τη δυναμική να στηρίξει τη θέση του με το γνωστό αριστερόμετρο. Ωστόσο, η φράση της κας Παπαρήγα αποδεικνύει για εμάς ότι έχασε το παιχνίδι με το αριστερό τμήμα του κινήματος. Προτιμά, την περιχαράκωση του ΠΑΜΕ, που κεντρικά στελέχη το χαρακτηρίζουν σεχταριστικής λογικής, από την προστασία της αριστερής του παράδοσης, έστω και ως ρητορικό σχήμα.
Επιπλέον, η φράση της κας Παπαρήγα ήρθε και ως απάντηση σε όσους επιθυμούμε να δούμε μία συνεργασία των αριστερών κομμάτων. Με τρόπο ακόμα πιο επιθετικό έδειξε ότι το ΚΚΕ δεν πρόκειται να συνεργαστεί με τα αριστερά κόμματα, γιατί δεν είναι καν αριστερό...

28 έκριναν :

Αντίλογος είπε...

Kι εδώ Δέιμο θα αναφέρω ένα όνειρο, θαύμα, σκέψη, όποια λέξη θέλεις βάλε.. που έχω καιρό, ίσως χρόνια τώρα. Πόσο διαφορετικά θα ήταν τα πράγματα αν το ανεξάρτητο κράτος του Περισσού αυτοδιαλυόταν μιας και το να αλλάξει η ηγετική του ομάδα είναι σαν να ζητάμε να βγεί ο ήλιος απο τη Δύση. Ένας αριστερός κόσμος που για οποιονδήποτε λόγο (ιστορικό, παραδοσιακό, εμπιστοσύνης και ότι άλλο) το ακολουθεί, θα έμενε «ορφανός» και θα αναζητούσε στέγη συμπαρασύροντας λόγω δυναμικής όχι μόνο ολόκληρη την αριστερά σε νέους μη δογματικούς δρόμους, αλλά θα κλόνιζε και ολόκληρο το σύστημα που δεν θα ήξερε πως θα αντιμετωπίσει αυτή τη δυναμική. Ουτοπία…

celin είπε...

Οταν ο Ολαντ, ο ΓΑΠ, η παλιοτερα ο Προντι, ο Στρως Καν κι ο Σρεντερ, αυτοαποκαλουνται αριστεροι, γιατι να σε εκπλησσει η ρηση της Αλεκας;
Αριστερα επικρατησε να λεγεται η σοσιαλδημοκρατια, με το δικο της προταγμα, που σε καποια φαση καταντησε -βλεπε Τονυ Μπλαιρ- μεχρι τους "Τριτους δρομους"...

Τι σχεση εχει ενα κομμα Μαρξιστικο-Λενινιστικο με ολα αυτα;

Εγω δε σου λεω τι ειναι συμφεροτερο για τη χωρα (τις αποψεις μου τις ξερεις) Απλα σου λεω οτι αυτος ο διαχωρισμος, δεν ειναι τοσο παραλογος, αντιθετως, αποτυπωνει την ιδεολογικη πραγματικοτητα.

ΥΓ Θα μπορουσε βεβαια να πει οτι "εμεις ανηκουμε στη κομμουνιστικη αριστερα",
και να μην το τραβηξει,
αλλα, ενταξει, επελεξε να ειναι πιο αποτομη.

Παντως,
κι εδω νομιζω θα συμφωνησουμε,
ειναι λαθος ,ειδικα αυτη τη περιοδο, οι επιθεσεις μεταξυ ΚΚΕ -Συριζα -ανταρσυα κλπ,
αλλου ειναι ο (ταξικος) εχθρος και σε αυτον πρεπει να επικεντρωθουμε.

Swell είπε...

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μονοπώλησε με δική του θέληση τους αντιδρώντες. Τους "φόρτωσαν" στο ΣΥΡΙΖΑ οι Τρεμοπρετεντέρηδες. Και πες-πες πέρασε στη συλλογική μνήμη...

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

"Σκληραίνει" την στάση του για να τονίσει την ιδαιτερότητά του, παίρνει αποστάσεις από τα συγγενή κόμματα.

Στην ουσία κρατά την ίδια στρατηγική των αποστάσεων.

Ο celin το αναλύει αρκετά ικανοποιητικά.

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

Αν "αριστερά" σημαίνει η υπεράσπιση των αδυνάτων κοινωνικά στρωμάτων ή
αν το θες "η συνεχής προσπάθεια για μείωση των ανισοτήτων",
τότε δεν τίθεται σωστά το ερώτημα, Δείμο.

Η αριστερά έχει χάσει έδαφος, ανεξάρτητα από το πως ονομάζονται ή από το πως αυτοπροσδιορίζονται οι εκάστοτε πολιτικές της εκφάνσεις.

αθεόφοβος είπε...

Η Αλέκα ξέρει τι κάνει.
Περιχαρακώνει τον χώρο της και τους οπαδούς της ώστε να μην θιγεί η μονολιθικότητα του ΚΚΕ.

ο δείμος του πολίτη είπε...

celin, δεν είναι μ,όνο η συμφωνία μας στο τέλος. Οι αριστερές δυνάμεις συνασπίστηκαν με αμιγώς φιλελεύθερες μπροστά σε υψηλότερους κινδύνους, ακόμα και για το καπιταλιστικό σύστημα (Φράνκο, ΕΑΜ κλπ). Ωστόσο, το ΚΚΕ με την άρνησή του να συνεργαστεί έρχεται να συμπληρώσει την άποψη ότι η κρίση δεν είναι κάτι τόσο επικίνδυνο. Κι όμως σήμερα όπως ποτέ πρέπει να κοπούν οι ρητορείες για ταυτότητες. Σήμερα δεν αναζητούμε την ταυτότητά μας -αριστερή ή άλλη. Σήμερα πρέπει να ενωθούμε σε ό,τι μας ενώνει.

Swell, με τον καιρό η ρητορεία του ΣΥΡΙΖΑ με υποκείμενο πάντα την αριστερά, έκανε τελικά η λέξη να ταυτιστεί με το κόμμα. Σε αυτό συνέβαλαν ήδη από το 2008 και τα μίντια ως πολλαπλασιαστές. Το θέμα είναι αν το θες ότι το ΚΚΕ έχασε τη μάχη της αριστεροσύνης και παραχωρεί το πεδίο στο ΣΥΡΙΖΑ (και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ).

ο δείμος του πολίτη είπε...

Σπίθα, το ερώτημα δεν το έθεσε εγώ, αλλά η ΓΓ του ΚΚΕ. Εμείς απλά παρατηρούμε και προσπαθούμε να ερμηνεύσουμε. Και σίγουρα του ΚΚΕ μέσα στα τόσα κόμματα που φέρουν το πρόσημο της αριστεράς, αναζητά μία διέξοδο ταυτότητας, αλλά το κάνει αυτή την εποχή με τρόπο εντελώς σεχταριστικό.

Αθεό, σίγουρα. Ξέρει καλά ότι αν ανοίξει την πόρτα -και ήδη πολλοί το ζητούν, όπως ο Αλέκος ο Χαλβατζής και άλλοι που τους ξέρουμε όσοι κινούμαστε στο χώρο ή έχουμε επαφές- θα φύγουν πολλοί.

ο δείμος του πολίτη είπε...

Αντίλογε, η πρότασή μου προς το ΚΚΕ ποτέ δεν είναι μία διάλυση του κόμματος ή μία εκλογική συνεργασία, όπως του ΣΥΡΙΖΑ. Εγώ αντιθέτως επέμενα κι επιμένω σε κοινές δράσεις υπέρ των λαϊκών στρωμάτων. Συνεργασία των δυνάμεων της αριστεράς για κοινή κάθοδο σε πορείες, με κοινά συνθήματα, στον ίδιο τόπο. Από κοινού προγραμματισμός ενεργειών και άλλων δράσεων ενάντια στην χρεοκοπημένη οικονομική πολιτική που ακολουθείται. Μία κινηματική συνεργασία προτείνω, μέσα στον λαό.

teleytaios είπε...

Νομίζω ότι η Παπαρήγα έκανε ένα σοβαρότατο πολιτικό ατόπημα. Αποκηρύσσοντας την αριστερά οδηγείται στην πλήρη απομόνωση. Ουσιαστικά κόβει κάθε δεσμό με ανθρώπους αριστερούς μεν οι οποίοι όμως προέρχονται από κεντρώες, σοσιαλιστικές αν θέλεις, αντιλήψεις και που θα μπορούσαν να ενδυναμώσουν το εκλογικό αποτέλεσμα του ΚΚΕ. Τώρα πια κλείνεται εντελώς στον εαυτό του και κλείνει σχεδόν ερμητικά τις πόρτες πίσω του. Συγχώρεσέ μου την παρατήρηση που θα ακολουθήσει, αλλά νομίζω ότι έχουμε πια αρχίσει να βλέπουμε ένα σταλινικού τύπου κομματικό σχηματισμό που δε νομίζω ότι θα έχει να προσφέρει κάτι καλό. Δεν ξέρω αν η Παπαρήγα έχει τη νομιμοποίηση και την εξουσιοδότηση από το ΚΚΕ να κάνει τέτοιες δηλώσεις. Αν την έχει θεωρώ ότι πρέπει σιγά σιγά να απομακρύνεται ο κόσμος από το ΚΚΕ, αν πάλι δεν την έχει πρέπει σιγά σιγά να την απομακρύνουν από τη θέση του Γραμματέα που κατέχει γιατί θα οδηγήσει το κόμμα της στην εξαφάνιση.

Την καλημέρα μου.

ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΣΤΕΡΓΙΟΣ είπε...

Τι είναι Αριστερά;(1)

Είναι πράγματι ένα σοβαρό ιδεολογικοπολιτικό πρόβλημα αυτός ο φαινομενικά «όψιμος» διαχωρισμός Αριστεράς - κομμουνιστών. Το θέμα δεν είναι να μείνουμε σε παραδοσιακές αντιλήψεις και ορολογίες αλλά να δούμε τις πραγματικές αλλαγές που έχουν συμβεί και να κάνουμε νέους προσδιορισμούς. Μη προτρέχετε γιατί μπορεί να χάσετε. Ας πούμε, πόσο είναι σωστό να λέμε ότι η Αριστερά της Ιταλίας («Ελιά») όταν κυβερνούσε, ομοίως και της Γαλλίας (ΚΚΓ- Σοσιαλιστές) και βομβάρδιζαν την Γιουγκοσλαβία σχετίζονται με την Αριστερά που νοημαδοτούσαμε επί δεκαετίες; Πόσο Αριστερά ήταν ο Μπλερ και πρέπει να ανεχόμαστε αυτή την Αριστερά; Ή μήπως η Αριστερά που υπερασπίζεται την ΕΕ και το Ευρώ από το ΠΑΣΟΚ μέχρι ΣΥΝ αλλά και το Κόμμα Ευρωπαϊκής Αριστεράς, είναι πολύ Αριστερά;

Τι εννοούμε δηλαδή σήμερα Αριστερά, μπορεί κάποιος να μου πει επακριβώς; Εννοούμε αυτό που παλιά συνδέονταν τουλάχιστον με το στόχο της ανατροπής του καπιταλισμού με διαφορές ως προς τα μέσα ή εννοούμε και τον Αριστερά του Ολάν που υπόσχεται την υπεράσπιση των ιμπεριαλιστικών σχεδίων της Γαλλίας έναντι της Γερμανίας; Εννοούμε τη κοινωνική Αριστερά που πονάει για κάθε κακό του κόσμου αλλά όταν έρχεται η ώρα «με ποιους θα πάει και ποιους θα αφήσει» στρατεύεται με το σύστημα;

Μήπως αύριο αν η Γαλλία βομβαρδίσει μαζί με το ΝΑΤΟ τη Συρία και το Ιράν στο όνομα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κατ αντιστοιχία των βομβαρδισμών της Λιβύης (για την καταλήστευση του ορυκτού πλούτου) θα είναι πολύ Αριστερά επειδή στηρίχθηκε από τον Μελανσόν και είναι… σοσιαλιστές; Πόσο σωστά κάνει ο Μελανσόν με τη στάση του στο όνομα να μη βγει ο Σαρκοζί και με τη μέθοδο του «μικρότερου κακού» να καταλήξει στο χειρότερο κακό; Τα αντιλαμβάνεστε όλα αυτά ή τα μηδενίζετε σκοπίμως ως ανύπαρκτα; Μήπως πανηγυρίζετε που το Αριστερό ΑΚΕΛ ανέλαβε τη κυβέρνηση και εφαρμόζει κατά γράμμα όλες τις πολιτικές και εντολές της ΕΕ; Αποτελεί το ΑΚΕΛ κάποιο παράδειγμα προς μίμηση για την Αριστερά ή είναι προς αποφυγή για τους κομμουνιστές;

Αν δεν απαντηθεί, τι Αριστερά είναι αυτοί, τι ενότητα μπορούν να κάνουν μαζί τους οι κομμουνιστές και για ποιους σκοπούς, μη προτρέχετε. Εκτός αν εγκρίνετε όλα τα έργα αυτών των «Αριστερών» οπότε δεν έχω να πω τίποτα, απλώς θα με βρείτε στο απέναντι χαράκωμα και ίσως με «πυροβολήσετε».

ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΣΤΕΡΓΙΟΣ είπε...

Τι είναι Αριστερά;(2)

Δείμο,
πέρα από τα προβλήματα που έθεσα και σημαίνουν μεγάλη μεταβολή του περιεχόμενου ενός όρου, πέρα από το ότι όταν αλλάζουν οι συνθήκες δεν υπάρχει κανένας λόγος να διατηρούνται οι κενοί περιεχομένου όροι, πραγματικά και εμένα με ξένισε ο ωμός τρόπος διαχωρισμού που από καιρό τώρα κυκλοφορεί. Το θέμα της σύνδεσης των κομμουνιστών με την Αριστερά δεν είναι τωρινό πάντα υπήρχε από τη Β΄ Διεθνή πριν τον Α΄ Παγκόσμιο πόλεμο. Μη σας εκπλήσσει. Και υπήρχε ακριβώς γιατί και τότε υπήρχαν τα ίδια προβλήματα. Πόσο αριστερά ήταν εκείνοι οι «επαναστάτες σοσιαλιστές» που στρατεύθηκαν τότε στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο ο καθένας για την υπεράσπιση της δικής του ιμπεριαλιστικής πατρίδας και σκοτώνοντας οι μεν τους δε; Μήπως πρέπει να ανοίξουμε τα κιτάπια για να δούμε τι βαρύτατους χαρακτηρισμούς τους έδωσε τότε ο Λένιν και κολλάμε στην Παπαρρήγα;

Τέλος όλα αυτά δεν σημαίνουν ότι με την «Αριστερά» ή κάποια κομμάτια της δεν μπορεί να κάνει συνεργασία ένα ΚΚ για συγκεκριμένα θέματα ή δράσεις. Και σε κρίσιμες στιγμές ύπαρξης, ακόμη και μέτωπο. Αυτά όμως είναι θέματα τακτικής και ανάλογα με τις στιγμές, όχι επειδή κάποιος όποτε θέλει το λέει πρέπει να τρέχει το ΚΚ. Συνεργασίες, μέτωπα, συμμαχίες κλπ χωρίς αρχές είναι η παγίδα και ο δρόμος της άλωσης ενός ΚΚ από την αστική ιδεολογία. Μέτωπα με αρχές που προωθούν τους στόχους της εργατικής τάξης στους γενικότερους στόχους του λαού φυσικά πρέπει να είναι καθήκον. Το ποιες είναι οι συνθήκες σήμερα θα δείξει σε λίγες ημέρες. Τότε θα έχουμε πολλές ανατροπές γρήγορες ή σταδιακές γιατί θα μιλάμε για άλλες συνθήκες πάλης και άλλες ανάγκες οργάνωσης των κομμάτων της εργατικής τάξης και του λαού. Έρχονται δύσκολες, πολύ δύσκολες μέρες και τίποτα δεν αποκλείεται…

Τα περί όρων όμως «Αριστερά» και ΚΚ μάλλον θα χρειαστεί περισσότερη ανάλυση για να δούμε πως πατάει στη σημερινή πραγματικότητα πως αντιμετωπίζεται και τι σημαίνει για το αύριο.

ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΣΤΕΡΓΙΟΣ είπε...

Αθεόφοβε,
Υπερβάλεις. Θυμάσαι πολλές εποχές που η μονολιθικότητα του ΚΚΕ δεν υπήρχε και κινδυνεύει σήμερα; Δεν το βλέπω. Εγώ θυμάμαι μόνο κινδύνους στο 13 συνέδριο και εν μέρη το ΄68 με τη 12η ολομέλεια.

ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΣΤΕΡΓΙΟΣ είπε...

Αντίλογε,
ευσεβή πόθο εκφράζεις. Να υποθέσω ότι είσαι πολύ χαρούμενος που διαλύθηκε όλο το κομμουνιστικό κίνημα σε όλο τον κόσμο ή εκφράζεις μίσος μόνο για το ΚΚΕ; Διαπιστώνεις δηλαδή επαναστατικό αναβρασμό ανά τον κόσμο όπου δεν υπάρχει ή διαλύθηκε το αντίστοιχο ΚΚΕ; Μήπως κάτι δεν πάει καλά; Πάντως μπορείς να συστρατευθείς κανονικά με όσους κάνουν μέτωπο για τη διάλυση του ΚΚΕ, μη καθυστερείς! Ξέρεις αυτή η φιλολογία ότι η επανάσταση δεν γίνεται γιατί την εμποδίζει το ΚΚΕ είναι παλιά όσο οι αριστερές λάσπες. Όποιος είναι επαναστάτης κάνει την επανάσταση και δεν ρωτάει, αντίθετα σαρώνει το κάθε ΚΚ που την εμποδίζει. Εκτός αν πούμε ότι κάτι τέτοιο έγινε στις 20/10/2011 και ότι η επίθεση κατά του ΠΑΜΕ ήταν επίθεση… επαναστατική(!) για τη κατάληψη των κοινοβουλευτικών ανακτόρων και απλώς απέτυχε. Να περιμένουμε και άλλη επίθεση;

ο δείμος του πολίτη είπε...

Κώστα, θα συμφωνήσω. Εξάλλου, στις τελευταίες δημοσκοπήσεις (και με βάση μισόλογα αστών δημοσιογράφων εχθές) ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μια δυναμική και μάλλον την επεκτείνει με την εμμονή του στη συνεργασία των προοδευτικών ή αντιμνημονιακών δυνάμεων.

ο δείμος του πολίτη είπε...

symastev, αν και γνωρίζεις πολύ καλά τη λογική των διεθνών κινημάτων, παραβλέπεις ότι κάθε χώρα έχει τη δική της λογική, τις δικές της ανάγκες και τις δικές της πιέσεις από το εγχώριο και διεθνές κεφάλαιο και πρέπει να στήσει τις δικές της άμυνες και να καταθέσει κάθε κίνημα το δικό του όραμα. Έτσι, μου είναι πολύ δύσκολο να κρίνω με ελληνικά κριτήρια τα ΚΚ και τα κοινωνικά κινήματα άλλων χωρών.

Προσωπικά κάθε προοδευτικό στοιχείο που επιθυμεί αλλαγή της κοινωνίας το εντάσσω στα αριστερά (κατά τα γαλλοεπαναστατικά χαρακτηριστικά). Ως εκ τούτου αριστερούς θα βρούμε πολλούς, πέραν του ΚΚΕ, κι ας μην θέλουν την πλήρη ανατροπή του καπιταλισμού ή ας μην το προβάλλουν τόσο έντονα όπως επιλέγει στη στρατηγική ρητορική του να κάνει το ΚΚΕ.

Το ζητούμενα στη χώρα μας είναι ότι το ΚΚΕ προτιμά την περιχαράκωση πίσω από το ΠΑΜΕ ή τον εαυτό του, για τη συγκράτηση ψηφοφόρων και δεν κάνει το λογικό άλμα προς τις άλλες προοδευτικές δυνάμεις για μία κοινή στρατηγική μέσα στο σύστημα κατά ενός κοινού εχθρού. Η δική μου τουλάχιστον απαίτηση αυτή είναι και η λογική των ταυτοτήτων πλέον θα είναι αστεία.

ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΣΤΕΡΓΙΟΣ είπε...

Δείμο δεν προλαβαίνω να απαντήσω αλλά μη παρεηγείς την θέση μου. δεν είναι αποκλεισμού των μετώπων και συνεργασιών, το αντίθετο. άλλο πράγμα προσπαθουσα να εξηγήσω, τις αλλαγές στο περιεχόμενο που πρεπει να συνοδεύονται και σε αλλαγές στο φαινόμενο. κατά τα άλλαν βέβαια ναι σε συνεργασίες αλλά πάνω σε αρχές. μάλλον εδώ είναι το πρόβλημα.. θα προσπαθήσω να επανέλθω

ο δείμος του πολίτη είπε...

symastev, σε περιμένω. Οι διαφωνίες μαζί σου είναι πάντοτε διαφωτιστικές.

thinks είπε...

Η λογική πίσω από το μαρκάρισμα των συνόρων και την ανεξαρτητοποίηση του ΚΚΕ είναι μάλλον ότι περιμένει χάος μετά τις εκλογές, ή τουλάχιστον στον επόμενο χρόνο, και όταν έρθει το χάος θέλει να είναι το ΚΚΕ το μόνο οργανωμένο ετοιμοπόλεμο στρατόπεδο, γιατί ενώ τώρα τα 10% δεν σημαίνουν τίποτα, πιστεύει ότι 10% οργανωμένα και πειθήνια στο κέντρο του 90% χάους θα είναι πιο ισχυρά. Είναι καλή στρατηγική που ρισκάρει το χάος για να πάρει δύναμη. Απλά αποδεικνύει ότι πρέπει να την βαλσαμώσουνε και να την βάλουν στο μουσείο από όπου δραπέτευσε, δίπλα στον Tyrannosaurus Rex, και να την βγάλουν Tyrannosaurus Regina.

ο δείμος του πολίτη είπε...

Είναι σα να λες, Δημήτρη, ότι το ΚΚΕ ετοιμάζεται για επανάσταση. Μακάρι να ήταν αυτό. Ψηφοθηρία ονομάζεται και έλεγχος των δικών μου μη μου ξεφύγει κανείς, με μπόλικη ιδεολογική ρητορεία ως δικαιολογία.

ΔΙΟΝΥΣΟΣ είπε...

Απλά μετεκλογικά αν η λεγομένη ηγεσία του σημερινού ΚΚΕ θέλει την επιτυχία του 6μηνου απεργιακού αγώνα της Χαλυβουργικής ή το σπάσιμο του καμποτάζ στη ναυσιπλοϊα χρειάζεται πολιτική μετώπου και δεν την έχει ,το καταλαβαίνουν οι οπαδοί της. Αν θέλει πράγματι φευγιό από ΕΕ θέλει τουλάχιστον ένα δημοψήφισμα με όρους μη θεσμικής εκτροπής και αυτό ανέφικτος στόχος όπως το παλεύει. Θέτει μαχιμαλιστικούς στόχους δηλ καταστροφικούς για το κίνημα κάτι που στην ιστορία του ΚΚΕ δεν συναντάται παρά σε συνθήκες απομονωτισμού και παρανομίας,αποκόπτεται από τον κόσμο στερώντας από το κίνημα ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΜΕ ΠΥΡΗΝΑ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΆ.

ο δείμος του πολίτη είπε...

Ναι, αλλά, Διόνυσε, τι θα πράξει αν πχ ο Τσίπρας της καταθέσει τελικά πρόταση για συνεργασία και αυτή είναι απολύτως εφικτή; Πώς θα δικαιολογηθεί και θα εγκαταλείψει έτσι μία "χωρίς αυταπάτες" αριστερή κυβέρνηση και φτάσει τη χώρα στην ακυβερνησία;

thinks είπε...

Δεν είναι καθόλου σαν να λέω ότι ετοιμάζεται για επανάσταση. Νασαι καλά μ' έκανες και γέλασα :-)

Είναι σαν να λέω ότι έχει χάσει τόσο την επαφή με την πραγματικότητα του τόπου και του χρόνου που ποντάρει στο χάος για να πάρει δύναμη.

Τώρα μένει να δούμε πόσοι από το 10% ειναι αριστεροί και πόσοι κομουνιστές :-)

Γιατί... αν ήταν ψηφοθηρία θα εννοούσε αυτό ότι πόνταρε σε κάποιους έξω από το 10% να έρθουν μέσα χωρίς να χάσει κανέναν από μέσα με αυτά που λέει...

ο δείμος του πολίτη είπε...

Ήξερα ότι θα γελάσεις... Ωστόσο, ναι έτσι όπως το θέτεις συμφωνώ απολύτως, Δημήτρη.

Eleni K. είπε...

Φίλοι κάποιο από αυτά τα κόμματα ψήφισα αλλά έχω ένα μεγάλο παράπονο (απορία;): Γιατί όλα τα αριστερά-κομουνιστικά κόμματα δεν προσδιορίζουν το θρησκευτικό τους στίγμα; Δεν το θεωρούν σημαντικό; Οι δεξιοί, και να μην είναι, δηλώνουν όλοι ορθόδοξοι και τους θεωρούμε, λίγο έως πολύ ιησουίτες· εμείς δεν θα έπρεπε να είμαστε πιο καθαροί και ο κάθε αρχηγός (δεν μου αρέσει η λέξη), βουλευτής, υποψήφιος, να δηλώνει τι πιστεύει;

ο δείμος του πολίτη είπε...

Ελένη Κ., σκέφτηκες ότι απλά κανένα κόμμα της αριστεράς δε δίνει καμία σημασία στη θρησκεία; Είτε κάποιοι πιστεύουν είτε όχι, θεωρείται ότι είναι μία αμιγώς προσωπική υπόθεση όπως ακριβώς η σεξουαλική προτίμηση.

Eleni K. είπε...

Πολύ φοβάμαι πως δίνουν πολύ μεγάλη σημασία σε αυτό, γι' αυτό και.. δεν δίνουν σημασία. Φοβάμαι δηλαδή πως το φοβούνται όπως ο διάολος το λιβάνι, γιατί θα τους κοστίσει πολύ. Ελπίζω πως μία αρχή πρέπει κάποτε να γίνει. Όχι θεαματικά πράγματα, στην αρχή τουλάχιστον, αλλά ένας διαχωρισμός και μία πραγματική ανεξιθρησκία θα επιβαλλόταν.

Ανώνυμος είπε...

Το ΚΚΕ και να το βαλεις καλα στο μυαλο σου εσυ και ολοι οτι σε κοινη πορεια με αυτους που συνεργαζονται με τα σωματεια του πασοκ και της ΝΔ ψηφιζοντας μειωσεις μισθων Και αντεργατικα μετρα(βλεπε Συριζα) δεν θα κατεβει ΠΟΤΕ! Για να τελειωνουμε με τα παραμυθακια προπαγανδας που ποτιζετε τον κοσμο.

ShareThis