Τελικά τι γίνεται με το Σύμφωνο Συμβίωσης;

Τελικά τι γίνεται με το Σύμφωνο Συμβίωσης; Πολλές οι πληροφορίες που διαρρέουν και φοβάμαι ότι κάθε κρίση μας γίνεται στο κενό. Διάβασα ότι το Υπουργείο Δικαιοσύνης προσανατολίζεται σε ένα σύμφωνο συμβίωσης ετερόφυλων μόνο. Άλλοι λένε ότι είναι και μεταξύ ομοφύλων. Ο γάμος που ίσως γίνει ποτέ στην Καισαριανή στηρίζεται σε ένα νομικίστικο κενό, αλλά τελικά και τούτο δε φαίνεται να επιτραπεί επειδή μια σειρά διαδικασιών που θα βόλευε το γάμο μεταξύ ομοφύλων δεν καθορίζονται. Ένα αστείο, αλλά συνέπεια σημαντική είναι η εγγραφή στο Ληξιαρχείο και στα δημοτολόγια. Όταν ο άρρεν δημότης έχει μερίδα x/1 η γυναίκα το x/2, οριζόμενα εκ φύλου, πώς θα γίνει με ομόφυλους; Η ανωτέρω επισήμανση έγινε για όσους από εμάς χαρήκαμε με την ανάδειξη του ζητήματος από τη θετική του όψη. Ωστόσο, τα κενά που υπάρχουν είναι φοβάμαι -χωρίς να είμαι νομικός- περισσότερα από το άνοιγμα της αφαίρεσης του ρόλου του φύλου στο γάμο.

Είναι η πρώτη φορά που γράφω κάτι για το θέμα. Μέχρι τώρα έμενα στα πολλά σχόλιά μου σε ιστολόγια φίλων. Θεωρώ αυτονόητο δικαίωμα του καθενός να κάνει ό,τι θέλει, πόσο μάλλον να έχει τις μεν ή τις δε σεξουαλικές προτιμήσεις. Ξεπερνώ το όλο ζήτημα της επικαιρότητας, που αποτελεί και την αφορμή του παρόντος δημοσιεύματος (συν την προτροπή του gay super hero

Για όλους εκείνους που μένουν κολλημένοι στη στενότητα των όποιων φαλλοκρατικών αντιλήψεών τους, απλά θέλω να θυμίσω την ύπαρξη ομοφυλοφιλικών σχέσεων και στα ανώτερα θηλαστικά. Δε μιλώ μόνο για δελφίνια (που είναι τόσο ερωτικά), ούτε για τετράποδα θηλαστικά, αλλά ακόμα και για πιθηκοειδή. Δεκάδες χιλιόμετρα είναι τα πλάνα των τέτοιων κινηματογραφήσεων. Ο άνθρωπος όταν οι συγγενείς ενεργούν έτσι γιατί να μην το κάνει ο ίδιος;

Αυτό φυσικά δε σημαίνει ότι συμμερίζομαι τη θέση εκείνων που πιστεύουν ότι οι ομοφυλόφιλοι αυξήθηκαν ή ότι είναι κάτι γονιδιακό τους έκανε έτσι. Η ομοφυλοφιλία αποτελεί μία επιλογή, επιλογή ίσως όχι προσωπική αλλά κοινωνική που διαμορφώθηκε από τον τρόπο ανατροφής, από τον σεξουαλικό κορεσμό που μας περιβάλλει και την κάθε λογής τσόντα -στις μικρομεγάλες οθόνες και βιωματικά. Ο αριθμός παραμένει σε γενικές γραμμές ο ίδιος και τούτο προκύπτει από την απλή κοινωνική ανάγκη που διαμόρφωσε αυτή την επιλογή. Οι συνθήκες σήμερα δεν άλλαξαν τόσο πολύ ώστε να έχουμε κάποια ιδιαίτερη αύξηση.

Κλείνοντας το ζήτημα των αιτίων, σήμερα πια δεν υπάρχει καμία απολύτως έγκυρη έρευνα για να αποδείξει τη βιολογική καταγωγή της ομοφυλοφιλίας. Μία έρευνα κάποτε, αλλά γεμάτη μεθοδολογικά λάθη που όμως -για λόγους περίεργους, ομολογώ- έγινε αγαπητή στον κύκλο των gay και των λεσβιών. Η επιθυμία να φανούν στους υπόλοιπους φυσιολογικοί μάλλον τους έσπρωξε στην υιοθέτηση αυτής της έρευνας, αλλά ήταν μία επιλογή που τελικά έδωσε άλλοθι σε όσους ήθελαν να τους βλέπουν ως κουσουλρήδες ή ανώμαλους. Η σεξουαλική επιλογή είναι ζήτημα ελευθερίας, είναι ζήτημα κοινωνικό και όχι μία ανάγκη που πηγάζει βιολογικά από αίτια που δε μπορούν να διερευνηθούν. Αυτή ακριβώς καθορίζει και την ελευθερία του ατόμου.

Το άλλο θέμα που ανακύπτει από μία πιθανότητα γάμου είναι η δημιουργία οικογένειας. Αναφανδόν τάσσομαι υπέρ της απόκτησης παιδιών από κάθε οικογένεια που το επιθυμεί -και μάλιστα το επεκτείνω το ζήτημα και στην άρση των τόσων δυσκολιών που υπάρχουν για την υιοθέτηση παιδιών από ανάδοχους γονείς. Εξάλλου, είναι γνωστό ότι σε ομοφυλικό περιβάλλον μεγαλώνουν πολλοί άνθρωποι, περιβάλλον οικογενειακό μόνο με γυναίκες λόγω πολέμων ή διαζυγίων ή εργασίας του πατέρα. Είναι ολοφάνερο ότι σαφώς και το περιβάλλον αυτό δε διαμόρφωσε κάποια τάση πέρα από την αναμενόμενη. Και τούτο επειδή ακριβώς η κοινωνία με τις αρχές της κάθε φορά, με την ανοχή και το μορφωτικό της επίπεδο διαμόρφωνε προτιμήσεις και τάσεις κοινωνικές ή ατομικές (αυτό που ονομάζουμε κοινωνικό κομφορμισμό). Η αγωγή των παιδιών σε ομοφυλικό περιβάλλον δεν επηρεάζεται περισσότερο από εκείνη σε ένα μονογονεϊκό ή όταν το παιδί ανατρέφεται από παππούδες κτλ. Οι αρχές της κοινωνίας είναι ίδιες και παρουσιάζονται κοινωνιολογικά μικρές αποκλίσεις από οικογένεια σε οικογένεια. Σε ομοφυλικό περιβάλλον, εξάλλου, μεγαλώνουν και πολλά θηλαστικά (ακόμα και πτηνά), χωρίς την παραμικρή παρουσία αρσενικού ή θηλυκού και χωρίς να αλλοιωθεί ο χαρακτήρας της αγέλης ή της κοινότητας.

Πάντως προσωπικά ακόμα δεν μπορώ να καταλάβω γιατί πρέπει να συζητάμε για ένα θέμα αυτονόητο όσο η ελευθερία μας. Βέβαια η "δημοκρατία" μάς έχει μάθει στην εξατομίκευση των ευθυνών, στο στιγματισμό και την περιθωριοποίηση. Η ίδια "δημοκρατία" που ρίχνει στον έρεβο της κοινωνικής απαξίωσης τη φτώχεια, τη γυναίκα, τις αληθινές ψυχοσωματικές ανάγκες μας, η ίδια "δημοκρατία" κατακρίνει ως μη έχοντες δικαιώματα τους ομοφυλόφιλους χαρίζοντάς τους την απαξίωση ενός αρρώστου, ενός ιδιόμορφου ατόμου, ενός διαταραγμένου. Είναι τελικά η ίδια "δημοκρατία" που τελικά σπρώχνει στην κρυφή ζωή την ομοφυλοφιλική ή την υποχρεώνει σε ακτιβιστική δράση για το αυτονόητο δικαίωμα να ερωτεύεται.


33 έκριναν :

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Θα καταθέσω τη μαρτυρία ενός φίλου μου, που ήταν ομοφιλόφυλος και όταν έκανε κάποιες ορμονολογικές εξετάσεις βρέθηκε με τετοστερόνη μηδέν!
Κατόπιν σχετικής θεραπείας, η συγκεκριμένη ορμόνη αυξήθηκε κι άρχισαν να του αρέσουν οι γυναίκες...

ΤΑΣΟΣ είπε...

Oi ομοφυλικές σχέσεις διαλύονται απο τη ισχυρή τάση τόσο των γυναικών (μητρότητα) όσο και των ανδρών για απόκτηση παιδιών. Η υιοθεσία που απασχόλησε και το blogging τελευτάια αντιμετωπίζεται μαλλον ως δοκιμή?, παιχνιδι? κάτι άλλο?

Δείμο το post σου ευκαιρία ευκαιρία για να γραφούν κάποιες απόψεις.

Δεν έχει αποδειχτεί ότι έχει αλλά ούτε ότι δεν έχει κληρονομικές καταβολες.

Μού κάνει εντύπωση κάπποιοι πανηγύριζαν για το γάμο των ομοφιλοφύλων οι ίδιοι σήμερα ικανοποιούνται με το σύμφωνο συμβίωσης και ήταν επικριτικοι όταν κάποιοι και σε ανύποτπο χρόνο μιλούσαν για αυτό.

Ας είανι καλά

Τεράστια προβληματα θα λύση η επιχειρούμενη θεσμοθέτηση.

ο δείμος του πολίτη είπε...

Άσκαρ, μηδέν τεστοστερόνη, δεν έχουν ούτε τα κοριτσάκια. Μήπως είχε απλώς μειωμένα επίπεδα; Αν ήταν έτσι τότε δε θα είχε ως άνδρας ούτε καν ανάγκες σεξουαλικές.

Τάσο, συμφωνούμε ειδικά στο τελευταίο κομμάτι. Μάλιστα διακρίνεται μία σημαντική κοινωνιολογική θηλυπρέπεια σήμερα στα αγόρια, επειδή ανατρέφονται ώστε να είναι τρυφερά και όχι με τον ανδρισμό του απόλυτου κι επιθετικού αρσενικού άλλων εποχών. Ωστόσο, οι σεξουαλικές τους προτιμήσεις δεν έχουν καμία σχέση με αυτή την ανατροφή. Ακολουθούν απλά τις στατιστικές της κοινωνίας.

Ανώνυμος είπε...

Πολύ καλή η ανάλυση από κοινωνικής πλευράς.
Θα προσθέσω και μια προσωπική άποψη που την είπα κάποτε σε έναν παππά: Του έδειξα την εικόνα ενός ετοιμοθάνατου παιδιού στην αφρική από την πείνα και του είπα... σκέψου θα μπορούσε να το είχε υιοθετήσει ένας ομοφιλόφιλος. Μια και υπάρχει η αφορμή, αλλά δεν την αναφέρεις.. Η εκκλησία ίσως δεν μπορεί αυτή τη στιγμή να "ευλογήσει" γάμους ομοφιλοφύλων, αλλά νομίζω ότι δεν έχει κανέναν λόγο να εναντιωθεί στον πολιτικό γάμο τους..
(εκτός από το πολιτικά ορθό δεν μου πέφτει λόγος)

ο δείμος του πολίτη είπε...

Δυστυχώς όμως, Κομμούνι μου, η Εκκλησία αποτελεί φορέα εξουσίας και έτσι έχει κάθε λόγο να εκφράζει τη θέση της.

Παρατηρήτηριο Πυλαίας είπε...

Συμφωνώ σε γενικές γραμμές με αυτά που λες Δείμε και πραγματικά πιστεύω ότι αν κάνουν το σύμφωνο συμβίωσης θα πρέπει να το κάνουν για όποιον θέλει και όχι μόνο για τα ετεροφυλόφιλα ζευγάρια. Ασέ που δεν μπορώ να καταλάβω πόσο μεγάλες διαφορές έχει το σύμφωνο από τον πολιτικό γάμο!
Εκεί που μπορεί πραγματικά να λύσει ένα πρόβλημα είναι στα ομοφυλόφιλα ζευγάρια, όπως γίνεται και στο εξωτερικό στις χώρες που το εφαρμόζουν.
Αν εμείς το εφαρμόσουμε μόνο για ετεροφυλόφιλα τότε κάνουμε μια τρύπα στο νερό...
Ασε που έχω την αίσθηση ότι θα βρεθούν νομικά κενά και στο τέλος θα επεκταθεί σε όλους ντε φακτο.

Για τις υιοθεσείες παιδιών απο ομοφυλόφιλα ζευγάρια η μόνη μου επιφύλαξη είναι για το πως τα υιοθετημένα παιδιά θα αντιδράσουν στην κακία που θα βγάλει ο κόσμος...
Κάμια άλλη αντίρηση δεν έχω.
Χαιρετισμούς.

ο δείμος του πολίτη είπε...

Στάθη, το σύμφωνο το μόνο που κάνει είναι να λύνει ευκολότερα από το γάμο μία σχέση, ενώ φαίνεται ότι θα διασφαλίζει ορισμένα δικαιώματα στη γυναίκα (περίπτωση παιδιού κτλ). Βέβαια η γραφειοκρατία θα κάνει πάλι το θαύμα της και θα ζητάει του κώλου τα χαρτιά.

Διαφωνώ πάντως σχετικά με το σύμφωνο και για τους ομοφυλόφιλους. Το σύμφωνο είναι μόνο μία απλή μεσοβέζικη λύση και όχι κάτι ουσιαστικό όπως ο πολιτικός γάμος.

Για τις υιοθεσίες, κακία βγάζουν πάντα τα παιδιά σε κάθε τι που διαφέρει από εκείνα. Τα βλέπουμε με μετανάστες, με κοντούς και ψηλούς, με καλούς μαθητές, με αθλητές. Το τέκνο ενός ομοφυλοφιλικού ζευγαριού απλά στην αρχή θα αισθάνεται διαφορετικά, αλλά εν καιρώ θα καταλάβει, όπως κάναμε όλοι μας όταν κάποιοι μας κορόιδευαν.

Kapetanios είπε...

Καλησπέρα δείμο
Κατ αρχήν θα ήθελα να στιγματίσω (στην περίπτωση που κάνει χιούμορ ζητώ συγνώμη) ως ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ το σχόλιο του Ασκαρδαμυκτί που στην προκειμένη περίπτωση δεν "φιλοσοφεί άνευ μαλακίας"( τίτλος του μπλογκ του)!
Θα τον συμβούλευα μάλιστα να καθιερώσει την εξέταση της τεστοστερόνης του άπαξ ετησίως, εφαρμόζοντας την προληπτική ιατρική ( μήπως και προλάβει ρε παιδί μου πιθανό ξελόγιασμα με κανένα τεκνό της γειτονιάς του λόγω μείωσης της τεστοστερόνης του στο αίμα)

Από εκεί και πέρα ακόμη και αυτό το λειψό βήμα του Σύμφωνου Συμβίωσης ενδεχομένως αποτελέσει ( χωρίς να το έχω ακόμη μελετήσει) την βάση πάνω στην οποία θα μπορούσε να οικοδομηθεί μια αποδοχή της Ελληνικής πολιτείας-κοινωνίας στο διαφορετικό.

«ο κακός»

ΤΑΣΟΣ είπε...

Ασέ που δεν μπορώ να καταλάβω πόσο μεγάλες διαφορές έχει το σύμφωνο από τον πολιτικό γάμο!

Ασ ρωτηθεί κανένας διαζευγμένος

ο δείμος του πολίτη είπε...

Καπετάνιε, εντυπωσιάζομαι που δε διαφωνήσαμε. Ίσως φταίει το γεγονός ότι ο μήνας τελειώνει και όχι αρχίζει.

Το ζήτημα της τεστοστερόνης είναι περίεργο όντως και δεν ξέρω τι είναι ποια είναι η υπερβολή και τι ήθελε να δέιξει-πετύχει με αυτή ο φίλος του Ασκαρδαμυκτί.

Τάσο, όπως κατάλαβα απλά θα είναι ευκολότερη η λύση της σχέσης (με μία απλή ίσως συμβολαιογραφική πράξη -ή κάτι τέτοιο) στην περίπτωση παιδιών ή περιουσίας που αποκτήθηκε κτλ. Το ερώτημα είναι για΄τι κάποιος που είναι κατά του γάμου (λόγω αρχής απέναντι στη δέσμευση) να κάνει ένα τέτοιο σύμφωνο. Ερώτημα: Θα παρέχει περιθώριο για τρεις στη σχέση; (ξέρουμε ότι υπάρχουν αιρέσεις που επιτρέπουν γάμο μεταξύ τριών).

diva είπε...

Μήπως τελικά οι άνθρωποι έχουν την ανάγκη να αυτοπεριορίζονται για να αντιλαμβάνονται - παράδοξα- την ελευθερία;
Μήπως γιατί αν δεν περιοριστείς δεν μπορείς να αυτοπροσφερθείς; Κι αυτό παράδοξο..αλλά human..
Σκέψεις απλά..
Καλημέρα Δείμε μου

Kapetanios είπε...

Είμαι επηρεασμένος από την πανέμορφη βραδιά που μας χάρισες ( μαζί με το Τσαλίμι και τον Αντώνη τον Μιχαλάκη ) και για αυτό αφήνω την διαφωνία μας για αργότερα.
Όχι τίποτε άλλο, αλλά να δούμε επιτέλους και αυτό το έρμο το "σύμφωνο συμβίωσης" που όλο ακούμε αλλά δεν γνωρίζουμε ποιο τελικά θα είναι.
Πάντως ότι γίνεται σαφής προσδιορισμός του φίλου των μελών του ζευγαριού που πρόκειται να έρθουν σε "γάμο κοινωνία" είναι δεδομένο.
Αυτό θα είναι και το πεδίο μάχης των ομοφυλόφιλων ζευγαριών που κατά την γνώμη μου πρόκειται να κερδηθεί -και δικαίως- στο προσεχές μέλλον.
Από εκεί και πέρα η αντίθεση μου στην άποψη σου περί σεξουαλικών επιλογών που βασίζονται στον τρόπο ανατροφής των παιδιών από τους γονείς τους , είναι κάθετη και δεδομένη.
Το είχαμε συζητήσει εξάλλου και παλιότερα.
Και όπως ήδη γνωρίζεις το κατέχω αρκετά καλά το θέμα χαχαχαχα
Για κάποιους φίλους που αναρωτιούνται , το διαζύγιο στον πολιτικό γάμο παραμένει εξίσου δύσκολη και χρονοβόρα διαδικασία όσο και σε έναν θρησκευτικό.

ο δείμος του πολίτη είπε...

diVa, δεν ξέρω αν χρειαζόμαστε αυτοπεριορισμούς. Αλλά περιορισμό στο δικαίωμά μου να αισθάνεται κάποιος άνθρωπος υγιής επειδή δεν έχει την ίδια προτίμηση με εμένα, με βρίσκει καθέτως αντίθετο.

Έτσι, ε καπετάνιε; Σε εκείνο το πεδίο παρά την όποια διαφωνία μας θα είμαστε μαζί διεκδικώντας το αυτονόητο δικαίωμα να ζει όποιος θέλει με όποιον θέλει. Ας τονίσω ότι όχι το διαζύγιο είναι δύσκολο, αλλά ακόμα και η άδεια πολιτικού γάμου είναι το ίδιο δύσκολη με το θρησκευτικό.

Unknown είπε...

Θα συμφωνήσω βεβαίως ότι κακώς η πρόβλεψη για το σύμφωνο συμβίωσης δεν περιέλαβε ζευγάρια του αυτού φύλου (και όχι μόνο ομοφυλόφιλα, το σύμφωνο συμβίωσης θα πρέπει να υποδηλώνει αναγκαστικά και σεξουαλική σχέση;)

Εντούτοις δεν θα συμφωνούσα με τη θέση ότι η ομοφυλοφιλία είναι ζήτημα προσωπικής επιλογής, υπό την έννοια ότι κάποιος επιλέγει ποιο φύλο του αρέσει με τον ίδιο τρόπο που επιλέγει τη μουσική που του αρέσει. Γιατί θα πρέπει να απορρίπτουμε ότι οφείλεται σε γενετική προδιάθεση (γονιδιακή, ορμονική ή ξέρω 'γώ τι άλλο); Σύμφωνοι, κάποιος θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι μια τέτοια άποψη καταργεί την ελευθερία της βούλησης, αλλά δεν είναι τα πάντα ζήτημα ελεύθερης βούλησης, έτσι; Π.χ. δεν είναι ζήτημα βούλησης αν κάποιος είναι ψηλός ή κοντός.

Δεν θα δεχόμουν επίσης τη δυνατότητα να υιοθετούνται παιδιά από ομόφυλα ζευγάρια - τουλάχιστον όχι μέχρι η επιστήμη να ξεκαθαρίσει καλύτερα πώς επιδρά το οικογενειακό περιβάλλον στην ανάπτυξη της προσωπικότητας του παιδιού. Δεν παραγνωρίζω το γεγονός ότι πάρα πολλά παιδιά μεγάλωσαν χωρίς τον ένα γονιό τους, όμως οι περιπτώσεις αυτές είναι εξαιρετικές. Γι' αυτό και η αντίληψη που κυριαρχεί σήμερα στις υιοθεσίες είναι να υπάρχει ένα κατά το μάλλον ή ήττον σταθερό και συμβατικό (ετερόφυλο) οικογενειακό περιβάλλον. Προσωπικά θεωρώ πως το αίτημα να δίνεται η δυνατότητα σε ομόφυλα ζευγάρια να υιοθετούν είναι τυπική περίπτωση υστερίας - και να με συγχωρείτε για την έκφραση που τη χρησιμοποιώ με την ψυχιατρική της σημασία και όχι με απαξιωτική. Ούτε κάποια αόριστη κοινωνική ανάγκη υπηρετεί (ουρές κάνουν τα συμβατικά ζευγάρια για υιοθεσία) ούτε υπάρχει, ακόμη, επαρκής τεκμηρίωση ότι δεν επηρεάζεται η ανάπτυξη της προσωπικότητας του παιδιού. Βεβαίως, μια και το περιεχόμενο αυτού που λέμε προσωπικότητα είναι δεδομένο μάλλον κοινωνικής παρά ψυχολογικής τάξης ούτε που τολμώ να κλείσω εντελώς την πόρτα στη δυνατότητα των ομοφύλων ζευγαριών να υιοθετούν.

Queerdom είπε...

Η διαδικασία έχει ως εξής...τη στιγμή που θα πει ναι κάποιος δήμαρχος, τότε θα δημιουργηθεί πρόβλημα με το ληξίαρχο και η σύγκρουση θά'ναι μεταξύ τους. Αυτό μετά θα πάει στο Συβούλιο της Επικρατείας που είναι υπέρ μας σε γενικές γραμμές. Μετά, αν δεν περάσει από εκεί, θα πάει στο Στρασβούργο, εκεί θα περάσει σίγουρα. Οπότε τα πράγματα είναι αρκετά αισιόδοξα. Υπάρχουν δήμαρχοι πού'ναι έτοιμοι να εκδώσουν τις άδεις και να πουν το ναι. Αν όχι πια της Καισαριανής, τότε της Λέσβου για παράδειγμα. Κι αυτό όλο πρέπει να γίνει και θα γίνει άμεσα, γιατί το θέμα δεν είναι να κερδηθεί το νομοσχέδιο για το Σύμφωνο, αλλά το δικαίωμα στον Πολιτικό Γάμο.

Τώρα για τα "αίτια" της ομοφυλοφιλίας και το πόσο βιολογία και πόσο περιβάλλον και ο,τιδήποτε τέτοιο, τελικά είναι κάτι που δεν έχει καμία σημασία, ούτε λόγο διερεύνησης μάλλον.

ο δείμος του πολίτη είπε...

vrennus, όταν κάνω λόγο για επιλογή δεν αναφέρομαι σε επιλογές τύπου μουσικής βέβαια. Η ομοφυλοφιλία είναι ζήτημα επιλογής με την κοινωνική του έννοια. Η κοινωνία δηλαδή διαμόρφωσε το άτομο (και φυσικά εξαιρώ γενετικές ανωμαλίες όπως γενετικά ορμονικά προβλήματα ή ερμαφροδιτισμό κτλ).

Τεκμηρίωση ότι το οικογενειακό περιβάλλον επηρεάζει την προσωπικότητα του παιδιού, σαφώς ακι υπάρχει. Η προσωπικότητα διαμορφώνεται και δε δημιουργείται άμα τη γεννέσει. Ωστόσο, αυτό δε σημαίνει ότι μεγαλώσουν ως ομοφυλόφιλα τα παιδιά. Αυτό έχει φανεί, αφού οι gay μπορούν κανονικά να τεκνοποιήσουν (ειδικά οι γυναίκες) ενώ σε πολιτείες των ΗΠΑ επιτρέπεται η υιοθεσία από ομόφυλα ζευγάρια. Εξάλλου, εξαιρετική είναι κάθε περίπτωση πιστεύω και όχι μόνο ο θάνατος ή το διαζύγιο. Σαφώς και το παιδί θα έχει να αντιπαλέψει σχετικές κοινωνικές κρίσεις, αλλά εξαρτάται από τους γονείες πώς θα οπλήσουν (κάτι που ισχύει για όλυος μας).

Queerdom, δεν είναι τόσο απλό ξέρεις.Το πρόβλημα δημοτολόγησης δεν είναι ποτέ θέμα υπαλλήλου-Δημάρχου (πίστεψέ με). Εξάλλου, η γνώση του κώδικα και η απόκρυψή του μπορεί να επιτρέψει σε έναν συντηρητικό υπάλληλο (αυταρχισμός) να προβάλλει επιπρόσθετα κολλήματα. Η λύση είναι μόνο η νομική διαμόρφωση του οικογενειακού δικαίου. Ο γάμος και μόνο αυτός μπορούν να φέρουν ειρήνη, αρμονία και υιοθεσία (κανένα σύμφωνο ή νομικίστικο κενό). Εξάλλου, το ΣτΕ είναι από τα πλέον συντηρητικά όργανα.

Για τα αίτια ξέρουμε κι οι δυο τις διαφωνίες μας. Το περνάμε και συνεχίζουμε το αγώνα τον καλό για ισότητα και ισοτιμία.

αθεόφοβος είπε...

Ο vrennus με έχει καλύψει απόλυτα.
Απλά θα ήθελα να προσθέσω πώς όπως είναι δικαίωμα της πολιτείας να νομοθετεί για το σύμφωνο συμβίωσης είναι δικαίωμα και της εκκλησίας να μην το δέχεται.
Ας περάσει αρχικά το σύμφωνο για τα ετερόφυλα ζευγάρια και η κοινωνία θα αποδεχτεί σε λίγο χρόνο να επεκταθεί και στα ομόφυλα.
Είναι ουτοπία να περιμένει κανείς να γίνουν αποδεκτές και από δεξιά κυβέρνηση απόψεις που δεν είναι αποδεκτες από μεγάλο μέρος της εκλογικής της πελατείας.

ο δείμος του πολίτη είπε...

Βασικά, αθεόφοβε, θεωρώ λογικό να θέλει να πάρει θέση η Εκκλησία και να μην το αποδέχεται. Εξάλλου, η Εκκλησία αποτελεί ένα θεσμικό φορέα εξουσίας και έχει κάθε λόγο να παίρνει θέση.

Το σύμφωνο συμβίωσης όμως σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί πανάκεια για τους ομοφυλόφιλους. Στόχος του ανύπαρκτου κινήματός τους (και ας με συγχωρήσουν οι συμπάσχοντες και συμπαθούντες, αλλά έτσι είναι) θα πρέπει να είναι ο γάμος και συνακόλουθα η υιοθεσία.

demetrat είπε...

Συμφωνώ απόλυτα με τον Vrennus απλώς θέλω να συμπληρώσω,πως έχουν μεγαλώσει παιδιά μέ έναν μόνο γονιό, αλλά ξέρουν πως κάπου υπάρχει ή υπήρξε και ο άλλος.
δ

ο δείμος του πολίτη είπε...

Δήμητρα, ακόμα και σε τούτη την περίπτωση, εμείς θα κρίνουμε αν είναι σωστό για το παιδί ή θα εξετάσουμε το δικαίωμα των ανθρώπων να έχουν δικά τους παιδιά; Σε κάθε περίπτωση έχω υπόψη μου μελέτες (δεν έχω link δυστυχώς) στις οποίες στηρίζω τη θέση μου. Μελέτες από τις ΗΠΑ -μία χώρα που είναι λίγο μόνο ανοιχτή στην ομοφυλοφιλία από την Ελλάδα.

Kapetanios είπε...

Δήμητρα το τελευταίο δεν ξέρω εάν είναι προς όφελος τους!

Όσο για τα υπόλοιπα
Η τεκνοποίηση απ όσο γνωρίζω εδώ στην Ελλάδα ( σε αντίθεση με την Κίνα) ΔΕΝ είναι ελεγχόμενη παρά είναι στην ευχέρεια του καθενός μας και…. της φύσης
Αυτό σημαίνει σε απλά Ελληνικά ότι η διαπαιδαγώγηση των παιδιών( όσο τα πεπραγμένα δεν αποτελούν κακουργηματικές πράξεις) και τα αποτελέσματα της έχουν να κάνουν με την προσωπική επιλογή-ικανότητα-επίπεδο γνώσεων του καθενός μας και ΟΧΙ με την επίσημη πολιτεία και τους όποιους επιστημονικούς φορείς που διαθέτει.
Αυτό έρχεται σε πλήρη αντίθεση με το σύστημα υιοθεσιών που η πολιτεία επιχειρεί να θέσει( ες αεί) υπό πλήρη έλεγχο της ( εις το όνομα της προστασίας του παιδιού(?!) την όλη διαδικασία.
Αυτό για μένα είναι αντιδημοκρατικό και συνάμα ρατσιστικό , χώρια που οι υπηρεσίες αλλά και τα κρατικά ιδρύματα που συμμετέχουν σε αυτήν την επίσημη «εμπορία τέκνων» έχουν λειτουργήσει σε πολλές περιπτώσεις εγκληματικά απέναντι στα ίδια τα παιδιά που διαχειρίζονται χωρίς ποτέ κανένας να τιμωρηθεί !
Θα χρειαζόμουν σελίδες ολόκληρες για να απαριθμήσω τέτοιες περιπτώσεις αλλά όποιος διαθέτει και την ελάχιστη μνήμη θα τις θυμηθεί.
Εκτός αυτού οι προϋποθέσεις βάσει των οποίων επιτυγχάνεται μια υιοθεσία από ένα οποιοδήποτε ζευγάρι, έχει να κάνει, κάθε φορά, με την ηθική που επικρατεί στην συγκεκριμένη χρονικά περίοδο στην οποία τελείται η υιοθεσία!
Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι ζευγάρια ( ομοφυλόφιλα ή ετερόφυλα ) που δεν συμμορφώνονται στις ισχύουσες κοινά αποδεκτές συμπεριφορές ( καλοί χριστιανοί κλπ) αποκλείονται από την όλη διαδικασία!
Ε λοιπόν χέστηκα εάν είναι χριστιανός, μωαμεθανός, ψηλός και όμορφος, πλούσιος, κοινά αποδεκτός , αδερφή, λεσβία, κλπ ο υποψήφιος γονιός!
Φτάνει για μένα να έχει την θέληση να παραμείνει Άνθρωπος ( και εδώ είναι το μυστικό της απαγόρευσης της υιοθεσίας στους ομοφυλόφιλους, τους οποίους η πολιτεία αλλά και η Ελληνική κοινωνία , θεωρεί άρρωστους ή αφύσικους ανθρώπους και όλα τα άλλα είναι να ‘χαμε να λέγαμε , μην κοροϊδευόμαστε και μεταξύ μας!) σε όλη την διάρκεια της διαπαιδαγώγησης του όποιου παιδιού αναλάβει το μεγάλωμα και την προστασία του
Ανθρωπισμός που τείνει να εκλείψει από την πλειοψηφία των σημερινών «καθ’όλα νόμιμων» γονιών! ( και εδώ χρειάζομαι κάποιες σελίδες να απαρυθμίσω τα παραδείγματα, αλλά τα αποτελέσματα τα βλέπουμε όλοι γύρω μας)
Α και να μην ξεχάσω , χέστηκα επίσης για την γνώμη των απανταχού "επιστημόνων" που δεν έχουν λέει αποφασίσει για το "σωστό" μιας τέτοιας εξέλιξης ( την υιοθεσία παιδιών από ομοφυλόφιλους) από την στιγμή που αυτό δεν είναι απαραίτητο για την τεκνοποίηση του όποιου "νόμιμου" ζευγαριού( εκτός εάν υπάρχουν τίποτε εξετάσεις γνώσεων ή έλεγχοι προσωπικότητας των γονέων , που κατοχυρώνουν τα εκατομμύρια παιδιά που γεννιούνται από δαύτους και δεν το ξέρω)
Την ώρα που χιλιάδες παιδιά αποθηκεύονται σε αποθήκες-ιδρύματα περιμένοντας έναν άνθρωπο να τα αγαπήσει εμείς καθόμαστε και ασχολούμαστε με μαλακίες μου φαίνεται !!
Κάντε μια βόλτα σε κάποια από αυτά τα ιδρύματα ( τα οποία είχα την τύχη να γνωρίσω από πρώτο χέρι) σε τίποτα εορτές και θα καταλάβετε το μέγεθος της ανοησίας που μας δέρνει .
Μια απλή ματιά μέσα στα μάτια αυτών των παιδιών φτάνει.

ο δείμος του πολίτη είπε...

Καπετάνιε, με κάλυψες απόλυτα. Από τη στιγμή που κανείς δεν κοιτά ποιος τεκνοποιεί και πώς διαπαιδαγωγεί τα παιδιά του -μέσα στην εξατομίκευση των ευθυνών όταν αυτές φτάσουν σε κακούργημα-, τότε γιατί να μην μπορεί κι ένας ομοφυλόφιλος;

Άβατον είπε...

Ατυχέστατο σχόλιο από ασκαρδαμυκτί...καλό είναι μερικές φορές αν δεν έχουμε κάτι ουσιαστικό να πούμε, να μην λέμε τίποτα.

@Καπετάνιος
θα συμφωνήσω μαζί σου. Μ'αρέσει που βλέπεις τα πράγματα σφαιρικά.

Τατιάνα Ραπακούλια είπε...

Δείμε, ξεκίνησα ν’ απαντήσω το ερωτηματολόγιό σου και σκόνταψα αμέσως σε πρόβλημα. Γυναίκα άγαμη / γυναίκα έγγαμη / γυναίκα έγγαμη με ένα παιδί …. Εγώ που είμαι; Γυναίκα άγαμη με ένα παιδί ανήλικο; Πουθενά.

Όχι ότι χάθηκε ο κόσμος. Θα το συμπληρώσω με παραποιημένα στοιχεία. Λέω να κρατήσω το παιδί και να θυσιάσω το άγαμη (ιδού πώς καθορίζονται οι προτεραιότητες…). Παράλειψη όμως βρε παιδί μου.

Kapetanios είπε...

Και όχι μόνο αυτό δείμο αλλά κανένας μας δεν θεωρεί ότι έχει το δικαίωμα να κρίνει (ή ακόμη περισσότερο να ανακατευτεί)τον τρόπο που μεγαλώνει ο γείτονας μας το παιδί του.
Περιέργως όλοι βγάζουμε γλώσσα όταν πρόκειται περί υιοθεσίας την στιγμή που είμαστε έτοιμοι να σκοτώσουμε τον οποιονδήποτε που τολμά να ανακατευτεί στα δικά μας πεπραγμένα.
Και μην ξεχνάς ότι δεν είναι πολύ μακριά ο καιρός που ο γονέας έλεγε :δικό μου είναι ότι θέλω το κάνω.
Όλα αυτά δείχνουν το μέγεθος της παράνοιας και της παρανόησης που μας διακατέχει γύρω από το όλο ζήτημα.!
Γεγονός που έπρεπε να μας αποκλείσει δια παντός από την δυνατότητα τεκνοποίησης
Κατά τα άλλα εμάς το μόνο που μας ενδιαφέρει είναι εάν ο γονιός το κάνει από πάνω ή από κάτω ή εάν γουστάρει τον γυναικείο κ@λο ή τον αντρικό!
Αμπαλαέα ρεεεεε

Τατιάνα Ραπακούλια είπε...

Το συμπλήρωσα το ερωτηματολόγιο περί παιδοφιλίας.
Κατά τα άλλα, εξαιρετική η ανάρτηση, θαυμάσια και τα σχόλια του Καπετάνιου, με καλύπτετε πλήρως. Ότι είχα να πω εγώ περί συμφώνου ελεύθερης και μη συμβίωσης, τα έχω πει στο ιστολόγιό μου.

Unknown είπε...

Δείμε, στην περίπτωση της υιοθεσίας σαφώς και προέχει το συμφέρον του παιδιού (όπως τέλος πάντων ορίζεται αυτό) από το δικαίωμα κάποιου να υιοθετήσει ένα παιδί.

Καπετάνιε, πού βρίσκεται ο ρατσισμός και η αντιδημοκρατικότητα και κατά πόσον είναι «εμπόριο» το να προσπαθεί η πολιτεία να δώσει ένα παιδί για υιοθεσία σ' ένα - κατά τεκμήριο πάντα - σταθερό και ζεστό οικογενειακό περιβάλλον; Ορθότατα οι υποψήφιοι γονείς περνούν κρησσάρα πριν τους δοθεί ένα παιδί, αν δεν μπορούν να περάσουν το ζόρι του κοινωνικού λειτπυργού πώς θα περάσουν το ζόρι της ανατροφής ενός παιδιού; Και παρ' όλ' αυτά ουρές κάνουν οι υποψήφιοι γονείς στις αρμόδιες υπηρεσίες. Γονείς υπάρχουν, παιδιά είναι που δεν υπάρχουν. Κι όσον αφορά τα «χιλιάδες παιδιά που αποθηκεύονται σε αποθήκες-ιδρύματα», ε, ναι, υπάρχουν παιδιά με προβλήματα υγείας που κανένας δεν θέλει να υιοθετήσει - και υπάρχουν πολλά τέτοια παιδιά. Δεν νομίζω όμως πως το ζήτημα τίθεται αν ένα ζευγάρι ανδρών ή ένα ζευγάρι γυναικών θελήσει να υιοθετήσει ένα κατά τα άλλα «ανεπιθύμητο» παιδί. Αλλά στην περίπτωση που η επιλογή είναι μεταξύ ενός καθ' όλα ισορροπημένου ετερόφυλου ζευγαριού κι ενός καθ' όλα ισορροπημένου ομόφυλου ζευγαριού είμαστε 100% βέβαιοι πως δεν κάνει την παραμικρή διαφορά για ένα παιδί που ήδη έχει βιώσει την τραυματική εμπειρία της εγκατάλειψης;

ο δείμος του πολίτη είπε...

Άβατον, καλή σου μέρα.

Αόρατη Μελάνη, μάλλον πουθενά δεν είσαι (λόγω ποσοστού, δεν το περίμενα αν και το ήξερα από την αρχή. Εντάσσεται όμως για το εν λόγω θέμα στη έγγαμη με ανήλικο παιδί για πολλούς λόγους). Σ' ευχαριστώ για τις προσπάθειές σου.

Καπετάνιε, εγώ όμως εξ αντικειμένου καθημερινά κρίνω και κρίνομαι στην παιδαγωγική μου προσέγγιση, αλλά όχι οι ίδιοι οι γονείς.

Vrennus, ποιος το κρίνει το συμφέρον του παιδιού, όταν αυτοσκοπός της ζωής είναι η απόκτηση ενός για τη διαιώνιση του ονόματος; Ποιος καθορίζει το σκοπό για τον οποίο το παιδί πρέπει να είναι άριστος μαθητής, με δεκάδες ιδιαίτερα και πιάνο και αγγλικά και αθλητισμό κτλ; Ο γονιός (εν πρώτοις) και οι παραστάσεις του παιδιού (εν δευτέρω). Και ποιος έκρινε ότι το παιδί πρέπει να εργάζεται στα 13-16 σκληρότερα από εσένα τον ενήλικο (πιθανώς μπαμπά); Η κοινωνία; Αυτή η κοινωνία λοιπόν ας επιτρέψει να τα κάνει αυτά και ένα ομόφυλο ζευγάρι. Όπως το επιτρέπει σε περιπτώσεις διαζυγίων και θανάτου, ας το κάνει και για εκείνα που νομιμοποιούν τη σεξουαλική τους σχέση.

Το ερώτημα προς τον καπετάνιο το έθεσες νομίζω σε λάθος βάση. Βασικά καλά κάνουν και κρίνονται οι υποψήφιοι ανάδοχοι γονείς. Σε κάθε περίπτωση (φυσιολογικής οικογένειας) το παιδί θα περάσει καλύτερα (και δε αναπτύξει ιδρυματισμό). Η εγκατάλειψη είναι μία έννοια που την αναπτύξαμε εμείς στα παιδιά αυτά, βλέποντάς τα με λύπηση. Στον παιδικό νου είναι το ίδιο συναίσθημα έλλειψης πατρός ή μητρός σε περιπτώσεις θανάτου.

Η υιοθεσία όμως δεν εξετάζει απλά μόνο την ισορροπία της συζυγικής σχέσης, αλλά και πολλά άλλα κοινωνικά στοιχεία, ώστε όσοι υιοθετούν να είναι τελικά τόσοι λίγοι ώστε τα ιδρύματα είναι συνεχώς γεμάτα.

Kapetanios είπε...

Μα η αντιδημοκρατικότητα και ο ρατσισμός Vrennus βρίσκεται ακριβώς σε αυτές τις "προϋποθέσεις" που κατ εξαίρεση βάζει η Ελληνική πολιτεία στους υποψήφιους ανάδοχους.
Προϋποθέσεις που δεν απαιτούνται απ όλα τα άλλα ζευγάρια. Εκτός εάν υποθέσουμε ότι το ενδιαφέρον μιας πολιτείας περιορίζεται στα ορφανά παιδιά και μόνο!
Τα στοιχεία σου για τον αριθμό των παιδιών που "φιλοξενούνται" σε ιδρύματα φοβάμαι ότι δεν είναι σωστά! Βεβαίως και υπάρχουν υποψήφιοι γονείς ( πάνω από 150 αιτήσεις γίνονται ετησίως) και ασφαλώς υπάρχουν και πάμπολλα παιδιά τα οποία παραμένουν έγκλειστα( γιατί άραγε??) στα σχετικά ιδρύματα
Μια ματιά στο διαδύκτιο ( σε σχετικές σελίδες) θα σε πείσει.
Από εκεί και πέρα πολύ φοβάμαι ότι τα κριτήρια που υπάρχουν για την έγκριση μια αίτησης δεν εξασφαλίζουν " ένα ζεστό και σταθερό περιβάλλον" όπως έγραψες αλλά ένα περιβάλλον "ηθικό και κοινά αποδεκτό" από την επίσημη Ελληνική πολιτεία η οποία δεν φημίζεται για τις προοδευτικές και επιστημονικές της απόψεις περί του θέματος(το αντίθετο θα έλεγα μετα βεβαιότητος)
Πολιτεία η οποία προτιμά να προσλαμβάνονται μόνες "μητέρες" στα παιδικά χωριά sos ( στις οποίες υπόσχονται "λαμπρή καριέρα") με γραμματικές γνώσεις γυμνασίου που δεν έχουν δική τους οικογένεια, και από την άλλη απορρίπτει ασυζητητί την μονογονεακή οικογένεια σε σχετικές αιτήσεις υποψήφιων αναδόχων !!
Τέλος πάντων θα σταματήσω εδώ τα παραδείγματα της Κρατικής παράνοιας ( και όχι μέριμνας στο συγκεκριμένο ζήτημα) γιατί πάμε να βγούμε εκτός θέματος ( που είναι το σύμφωνο συμβίωσης) παρά το γεγονός ότι θα ήθελα να συνεχίσουμε αυτήν την κουβέντα.

δείμο το πραγματικό ζήτημα είναι ότι τα ζευγάρια ομοφιλόφυλων θεωρούνται αφύσικα και ανώμαλα.
Αυτός είναι και ο πραγματικός λόγος που αποκλείονται από την οποιαδήποτε νομική ρύθμιση είτε για την νομιμοποίηση της σχέσης τους είτε για την υιοθεσία παιδιών.

ο δείμος του πολίτη είπε...

Και πέρα από τούτα, καπετάνιε, το αποτέλεσμα είναι όλα εκείνα τα παιδιά που μεγαλώνουν σε ιδρύματα, επειδή de facto το κράτος θεωρεί ότι κανένας δεν είναι ικανός για γονέας αν δεν μπορεί να τεκνοποιήσει μόνος του (όπως ακριβώς μας θεωρεί όλους a priori απατεώνες).

Unknown είπε...

Κατά πρώτον, νομίζω πως δεν υπάρχει διαφωνία ότι οι υποψήφιοι ανάδοχοι γονείς πρέπει να περνούν από κρίση.

Απ' όσο είμαι σε θέση να γνωρίζω (λόγω επαγγελματικής ενασχόλησης συγγενικού προσώπου) το πρώτο κριτήριο που εξετάζεται σε μια υιοθεσία είναι η δυνατότητα των υποψηφίων γονιών να εξασφαλίσουν ένα ζεστό και σταθερό οικογενειακό περιβάλλον. Φυσικά, αυτό δεν κρίνεται με βάση αντικειμενικά κριτήρια, οπότε υποχρεωτικά κρέμεσαι από τη γνώμη του κοινωνικού λειτουργού. Είναι προφανές ότι ο κοινωνικός λειτουργός θα προτιμήσει ένα "ηθικό και κοινά αποδεκτό" οικογενειακό περιβάλλον γιατί αυτό διασφαλίζει με μεγαλύτερη ασφάλεια ομαλότερη ένταξη του υιοθετημένου παιδιού στο κοινωνικό περιβάλλον (σχολείο κλπ.) Άλλου τύπου εξαιρέσεις δεν υφίστανται - όσο και να θέλουμε να τις βλέπουμε. Και φυσικά δεν αποτελεί «εξαίρεση» η γνώμη του κοινωνικού λειτουργού για τη σταθερότητατ και την ισορροπία της σχέσης ενός ζευγαριού. Η απόφαση υιοθεσίας είναι πράξη πολύ μεγάλης ευθύνης. Είναι απόλυτα λογικό και αναμενόμενο, ειδικά αφού υπάρχει υπερπροσφορά υποψηφίων αναδόχων, να προτιμούνται οικογένειες που ανταποκρίνονται στα καθιερωμένα κοινωνικά πρότυπα. Η υιοθεσία άλλωστε είναι πράξη που αποσκοπεί στη βελτίωση της κατάστασης του παιδιού και μόνο παρεμπιπτόντως πράξη που αποσκοπεί στη βελτίωση της κατάστασης των υποψηφίων γονιών.

Θα επαναλάβω ότι τα ιδρύματα είναι γεμάτα παιδιά που δυστυχώς, για διάφορους λόγους (υγείας κυρίως), κανείς δεν επιθυμεί να υιοθετήσει. Σας διαβεβαιώ πως οποιοσδήποτε μπορεί να πείσει ότι θα προσφέρει σ' ένα τέτοιο «ανεπιθύμητο» παιδί την αγάπη και στοργή που του χρειάζεται θα γίνει ανάδοχος γονιός.

ο δείμος του πολίτη είπε...

Μα, vrennus, αυτό ακριβώς το "ζεστό και σταθερό οικογενειακό περιβάλλον" γιατί δεν απαιτείται για όσους τεκνοποιούν διά της φυσικής οδού; Παράλληλα, αποδέχεσαι ότι για πολλούς κοινωνικούς λειτουργούς δεν είναι "ηθικοί" οι ομοφυλόφιλοι. Αλλά, ουσιαστικά συμφωνούμε ότι το κράτος συμφωνεί ότι οι ικανοί να τεκνοποιήσουν δεν είναι ανάγκη να έχουν κάποια ιδιαίτερη ιδιότητα, αλλά οφείλουν να έχουν οι υποψήφιοι ανάδοχοι.

Kapetanios είπε...

Νομίζω λοιπόν ότι συμφωνούμε στα βασικά vrennus
Δηλαδή ότι:
1. η κρίση της κοινωνικής λειτουργού ΔΕΝ είναι αντικειμενική αλλά υποκειμενική 100%( κάτι σαν την συνέντευξη στις προσλήψεις του δημοσίου την οποία εμείς θεωρούμε παράνομη και αντισυνταγματική)
2. μια μερίδα ανθρώπων στην Ελλάδα αποκλείονται απριόρι(αντιδημοκρατικά)από την υιοθεσία λόγω θρησκευτικών ή πολιτικών αντιλήψεων, αντιλήψεων που έρχονται σε σύγκρουση με την "κοινά αποδεκτή συμπεριφορά και στάση ζωής" της κοινωνικής λειτουργού αλλά και του προϊσταμένου της
3.Η υιοθεσία είναι πράξη που αποσκοπεί στη βελτίωση της κατάστασης του παιδιού και μόνο παρεμπιπτόντως πράξη που αποσκοπεί στη βελτίωση της κατάστασης των υποψηφίων γονιών( με το οποίο βέβαια θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου)
4. η υιοθεσία απαγορεύεται σε ανθρώπους με βάση την σεξουαλική τους προτίμηση και όχι με βάση την αντίληψη τους , τον χαρακτήρα τους και την δυνατότητα τους να προσφέρουν σε ένα παιδί.


Θα διαφωνήσουμε βέβαια στην άποψη σου για τον αριθμό των ( υγειών) παιδιών που περιμένουν και παραμένουν στα ιδρύματα ο οποίος κατ εμε είναι ιδιαίτερα μεγάλος ( για να μην γίνω βαρετός και κουραστικός με αριθμούς κλπ μπες σε παρακαλώ στις ανάλογες σελίδες , δες και πες μου)

ShareThis