Αφού απέδειξε ότι δε γνωρίζει πώς επηρεάζει το ΕΤΑΚ τα μεσαία και χαμηλά στρώματα, ο Πρωθυπουργός βάλθηκε να κατηγορεί τώρα και τους δημόσιους υπαλλήλους και τη γραφειοκρατία για το πολυδαίδαλο του Δημοσίου. Εμμέσως, βέβαια, δηλώνει τη δική του αδιαφορία -για να μην πω ανικανότητα- προκειμένου να το περιορίσει. Γιατί, βλέπετε, παρά τις εξαγγελίες για "λιγότερο κράτος" το 2004, τελικά αυτό μεγάλωσε και έγινε πιο δαπανηρό από ότι παρελήφθη.
Αιφνιδιασμένος από τη δυσκολία να τα βάλει με το «πολυδαίδαλο» Δημόσιο και την πολυνομία που υπάρχει, δήλωσε ο Πρωθυπουργός (λες και είναι χτες προψηφίστηκε), σε συνέντευξή του. Όπως τόνισε, η σκληρή αυτοκριτική του αφορά στην ταχύτητα και αποφασιστικότητα του έργου του, ενώ κατηγόρησε για ακόμη μια φορά τον πολιτικό και κοινωνικό περίγυρο για την όποια έλλειψη των παραπάνω. Παράλληλα, γίνεται λόγος για νέα πρόσωπα, για υπουργικό συμβούλιο, για εξωκοινοβουλευτικούς σε υπουργεία, για Υπουργείο Περιβάλλοντος και για πολλά ακόμα. Και φυσικά δε διαφωνούμε, απλά αναρωτιόμαστε, σε ποιον τα λέει; Δηλαδή τόσα χρόνια τι έκανε; Πώς κυβερνούσε; Ποιος κυβερνούσε; Γιατί κυβερνούσε; Για ποιον κυβερνούσε; Συν τοις άλλοις εξήγγειλε και Υπερυπουργό–συντονιστή. Να μην κουράζεται ο καημένος να διοικεί αυτός την υπουργική ομάδα ας διορίσουμε κάποιον άλλο να κάνει τι δική μας τη δουλειά.
Για αυτοκριτική ούτε λόγος. Για προσπάθειες επιρροής της δικαιοσύνης ούτε κουβέντα -κι ας φώναζαν οι Γερμανοί εισαγγελείς ότι και επί ΝΔ έπεσαν μίζες. Για το Βατοπέδι, τη Σύρο και όλα το μοναστήρια που καπηλεύονται τις περιουσίες του δημοσίου (του λαού του ίδιου δηλαδή) και των πολιτών (προσωπικά) ούτε νύξη. Για τις σπατάλες του δημοσίου, για το φορομπηχτικό κι αντιπαραγωγικό σύστημα, για τον κεφαλικό φόρο και το ΕΤΑΚ ούτε φώνημα δεν ακούστηκε (κι όπου ακούστηκε, απέδειξαν ότι λέει ψέματα ή ότι δεν το γνωρίζει). Και όλα αυτά τη στιγμή που ο τόπος χρειάζεται μία νέα αναπτυξιακή πορεία, ένα new deal. Η επιλογή δεν είναι να διαλέξουμε ανάμεσα στον εύκολο και τον δύσκολο δρόμο αλλά αν θα συνεχίσουμε στον ίδιο αδιέξοδο δρόμο ή θα κάνουμε νέες επιλογές.
Για αυτοκριτική ούτε λόγος. Για προσπάθειες επιρροής της δικαιοσύνης ούτε κουβέντα -κι ας φώναζαν οι Γερμανοί εισαγγελείς ότι και επί ΝΔ έπεσαν μίζες. Για το Βατοπέδι, τη Σύρο και όλα το μοναστήρια που καπηλεύονται τις περιουσίες του δημοσίου (του λαού του ίδιου δηλαδή) και των πολιτών (προσωπικά) ούτε νύξη. Για τις σπατάλες του δημοσίου, για το φορομπηχτικό κι αντιπαραγωγικό σύστημα, για τον κεφαλικό φόρο και το ΕΤΑΚ ούτε φώνημα δεν ακούστηκε (κι όπου ακούστηκε, απέδειξαν ότι λέει ψέματα ή ότι δεν το γνωρίζει). Και όλα αυτά τη στιγμή που ο τόπος χρειάζεται μία νέα αναπτυξιακή πορεία, ένα new deal. Η επιλογή δεν είναι να διαλέξουμε ανάμεσα στον εύκολο και τον δύσκολο δρόμο αλλά αν θα συνεχίσουμε στον ίδιο αδιέξοδο δρόμο ή θα κάνουμε νέες επιλογές.
Οι πρώτες 100 μέρες είναι δύσκολες; Μάλλον όχι και τόσο, όταν τελικά, έχει έτοιμο πρόγραμμα και έντονη την επιθυμία να δουλέψεις. Καμία περίοδο χάριτος, καμία υπεκφυγή. Είμαστε στην ίδια θέση με την Μποτζουάνα και το Καζακστάν. Η σημερινή παρακμή δεν περνά απλά με την έξοδο από τη διεθνή κρίση (και μάλιστα με μέτρα οικονομίστηκα που επιβαρύνουν το λαό που στηρίζει την οικονομία και την αγορά και το κράτος). Η παρακμή της Ελλάδας δεν αφορά μόνο την οικονομική κρίση αλλά έχει άμεση σύνδεση με την πολιτική κρίση η οποία είναι μια κρίση θεσμών και αξιών. Η ελληνική οικονομία έχει καθηλωθεί και κάθε προσπάθεια ανάταξής της δε θα πετύχει εάν δε συνοδεύεται και από διαρθρωτικές αλλαγές.
2 έκριναν :
καλημέρα
καλό φθινώπορον
και καλό βόλι
Καλή σου μέρα.
Δημοσίευση σχολίου