Από την ηθική στην ελευθερία Ι

Τα τελευταία χρόνια όλο και συχνότερα επανέρχεται στο προσκήνιο του δημόσιου διαλόγου η ηθική. Η ανατροπή των σοσιαλιστικών ευρωπαϊκών καθεστώτων και η αναζήτηση νέων ιδεολογιών έχουν οδηγήσει στην αναζήτηση ιδεών που να μπορούν να αντικαταστήσουν τα οράματα για μια δίκαιη κοινωνία που γκρεμίστηκαν μαζί με τα σοβιετικά ερείπια. Λογικό, είναι, λοιπόν, οι μεταμοντέρνες υπαρξιακές αναζητήσεις να στραφούν σε παλιές ιδέες που είχαν ξεθωριάσει τις προηγούμενες δεκαετίες. Η ηθική και η ελευθερία επανήλθαν στη δημόσια σφαίρα εντονότερα από κάθε άλλη φορά.
Τόσο η μια όσο και η άλλη όμως συχνά παρουσιάζονται με μία μεταφυσική διάσταση. Πολλοί είναι εκείνοι που προσπαθούν να τις οριοθετήσουν μέσα σε γραμμικά συστήματα εννοιών αιώνιας ισχύος ("ό,τι είναι νόμιμο είναι και ηθικό", "ό,τι είναι κοινωνικά αποδεκτό οριοθετεί την ηθική", "η ηθική αξία έχει παναθρώπινη ισχύ" και τόσα άλλα).
Οφείλουμε, ωστόσο, να σημειώσουμε ότι ούτε η ηθική ούτε η ελευθερία ως αξίες είχαν πάντα το ίδιο περιεχόμενο και την ίδια βαρύτητα. Στο μετασχηματισμό των κοινωνιών υπό το βάρος των νέων ζυμώσεων (ιδεολογικών και ηθολογικών, πολιτικών και οικονομικών απειλών και συμμαχιών) και τα δύο άλλαζαν, προσαρμόζονταν στα νέα κοινωνικά δεδομένα προωθώντας νέες αναζητήσεις –προοδευτικές και συντηρητικές.
Ούτε η ηθική ούτε η ελευθερία είναι δογματικές. Πολλάκις στο παρελθόν κέντρα δογματικά προσπάθησαν να τις ενσωματώσουν στο ιδεολογικό του άρμα, αγωνίστηκαν να τις εντάξουν στη στράτευση του μαξιμαλιστικού και μισαλλόδοξου ορισμού τους. Μα, τελικά, κάθε μικρή ή μεγάλη επιτυχία να την ορίσουν στο στενό ηθογλωσσολογικό πλαίσιό τους ήταν μικρής  χρονικής διάρκειας κι ουσιαστικά απέτυχαν. Η κοινωνία χωρίς να γνωρίζει δογματικές στεγανά αλλάζει.
Η κοινότητα πάντα αναζητά την ελευθερία. Μια απελευθέρωση από τον εξανδραποδισμό της πρότερης κατάστασης. Νέες κινήσεις δίνουν νέο περιεχόμενο στην ελευθερία και τη σκλαβιά, στην ηθική και την κατάπτωσή της. Και η ηθική είναι διαλεκτικά συνδεδεμένη με την ελευθερία. Η αναζήτηση της ελευθερίας χαράσσει τις ηθικές αξίες, προτείνει νέες αρχές. Και αν τούτα φαντάζουν απλά ιδεαλιστικές θέσεις, ας θυμίσουμε ότι οι κοινωνικές μεταλλάξεις δεν είναι αποτέλεσμα ιδεαλιστικών διεργασιών, αλλά κατεξοχήν υλιστικών, συνδεόμενων με τη δημόσια αυτονομία του πολίτη (οικονομικά, πολιτικά και κοινωνικά).
Γιατί, τελικά, η αγωνία για τη δημόσια αυτονομία είναι εκείνη που ορίζει κάθε φορά την ηθική και την ελευθερία. Ο καθημερινός αγώνας για κοινωνική επιβίωση, αναγνώριση κι άνοδο του ατόμου, για την κατάκτηση του σεβασμού προς το πρόσωπό του, ορίζουν σε ατομικό επίπεδο την ελευθερία και την ηθική. Και όταν ο ατομικός -αργός στο πέρασμα των ετών ή παλαιότερα των γενεών- αγώνας γίνεται ασυνείδητη συλλογική προσπάθεια, αλλάζουν και οι έννοιες.
Δεν είναι όμως καθόλου τυχαίο που η ελευθερία περιορίζεται στο σημείο που αγγίζει την ανηθικότητα. Το ανήθικο είναι το όριο της ελευθερίας. Όσο ο κανιβαλισμός είναι ηθικός τόσο η κοινωνία επιτρέπει την ανθρωποφαγία, τόσο αφήνει ελεύθερο το άτομο και την κοινότητα να εκμεταλλευτούν το συνάνθρωπο. Όσο η σιωπή και ο στρουθοκαμηλισμός κρίνονται ως ηθικές ενέργειες, τόσο μεγαλώνει η ελευθερία της άσκησης πολιτικής ή κοινωνικής και σωματικής βίας. Μέχρι τη στιγμή που το ηθικό θα μετατοπιστεί και θα αφήσει έκθετη την ελευθερία στα εδάφη της ανηθικότητας.

30 έκριναν :

ellinida είπε...

Εχει πεθάνει άραγε η δημοκρατία;
Πιό θα είναι το πολίτευμα του μέλλοντος;
Μετά τις κοινωνικές επαναστάσεις θα επικρατήσει δικτατορία; Η μήπως μετά την οικονομική κρίση αναδυθεί μιά πιό ηθική ανθρωπότητα;
Ηθος! Ακούγεται τόσο παλιομοδίτικο όμως είναι η αρχή των πάντων.
Καλημέρα Δήμο.

ο δείμος του πολίτη είπε...

Καλημέρα, Ελληνίδα μου. Το ήθος είναι μία έννοια άμεσα δεμένη με τη συμπεριφορά μας και ως εκ τούτου ποτέ δε θα πάψει να είναι στο προηκήνιο της επικαιρότητας. Είναι μία έννοια αιώνια.

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

Γιατί, Δείμο με "τσιμπάς";
Έτσι ξεκίνησα το μπλογκ μου :)
Ήταν ένα από τα πρώτα βήματα μου, τα πρωτόλεια!

Αλλά για να γράψω πέντε σειρές έκανα πέντε μέρες..!!

" Στον Αριστοτέλη αποδίδονται τα "Ηθικά Ευδήμεια", "Ηθικά Νικομάχεια" και τα " Ηθικά Μεγάλα".

Ο Πλάτωνας πραγματεύεται, τα περι ηθικής, στο έργο η "Πολιτεία".

Ο Κάντ εδίδασκε, οτι, " η ηθική αρχή είναι καταφανής νόμος, που δεσμεύει εξ' ίσου τους ανθρώπους"

Το αντίθετο, με τα χρηστά ήθη, συνιστά ηθική βλάβη..

* Αυτά έγραφα, τότε:)

Διαχρονικά θέματα, θαυμάσιο κείμενο, Δείμο!

Unknown είπε...

Και ξαφνικά συνειδητοποιούμε σιγά σιγά ότι υπάρχουν και άλλες παράμετροι που πρέπει να λάβουμε υπ' όψη πέρα από το υλιστικό-οικονομικό-κοινωνικό μοντέλο.
Όσο για την ελευθερία, το λάθος είναι ότι την αντιμετωπίζουμε ατομικά και με βάση την ανηθικότητα. Η ελευθερία είναι συλλογική έννοια.

ο δείμος του πολίτη είπε...

Σπίθα, σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Βέβαια πρέπει να ομολογήσω ότι διαφωνώ σημαντικά με τον Αριστοτέλη. Ο αρχαίος φιλόσοφος έβλεπε την ηθική ως έχουσα αντικειμενική υπόσταση και δεν την έβλεπε απλά ως μια συμπεριφορά αρχών και φυσικά δε τη συνέδεε με την ελευθερία άμεσα.

Darthiir the Abban, θα συμφωνήσω μαζί σου. Η ελευθερία είναι δεμένη στο άρμα της ηθικής, των ανθρωπιστικών αξιών και του σεβασμού. Ο σύγχρονος ατομισμός τα ξεπερνά όλα τούτα...

Sophia είπε...

Το ήθος για μένα είναι πολύ πιο σημαντικό από την ηθική, γιατί το δεύτερο πολλοί προσπαθήσανε και προσπαθούνε ακόμα να το καπηλευτούν και να το καπηλεύσουν...

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

Πολύ σωστά!
Άλλο το ήθος και άλλο η ηθική και η ηθικολογία.

Το ήθος αφορά στο σύνολο των ψυχικών ιδιοτήτων του ανθρώπου. ενώ η ηθική αφορά στους κανόνες συμπεριφοράς.

Η ηθική ολισθαίνει και προς τον καθωσπρεπισμό.

Ενώ το ήθος αφορά στις αρετές που δεν προσδιορίζονται από το γράμμα του νόμου.

.."ηθόμετρον", δεν έχει εφευρεθεί και ούτε πρόκειται στους αιώνες τους άπαντες, (άνθρωποι γαρ)
γι΄αυτό ακούμε και βλέπουμε αυτές τις αήθεις καταστάσεις.


@ Δείμο:
Σαν Δημοσθένης, δηλαδή διαφωνείς με τον Αριστοτέλη;
:) !!

ο δείμος του πολίτη είπε...

Σοφία, δε διαφωνούμε καθόλου. Το πρώτο είναι το αποτέλεσμα, ενώ το δεύτερο το ιδεολογικό σύνολο της στάσης και των αρχών μας.

Σπίθα, ήθος -όπως είπα και στη Σοφία- είναι το αποτέλεσμα των πράξεων. Η ηθική είναι τμήμα του εποικοδομήματος, ή λεξολογικά η ενέργεια.

Πάντως, να ξέρεις δεν έχψω το σθένος του Δημοσθένη.

Caesar είπε...

Αναζητώντας την προέλευση ή τον προσδιορισμό της ηθικής και του ήθους, βρίσκω πολύ ενδιαφέρον στο σημείο που αναφέρεις ότι η ελευθερία περιορίζεται στο σημείο που αγγίζει την ανηθικότητα! Έτσι, θα μπορούσαμε άραγε να πούμε ότι όσο περισσότερη ηθική υπάρχει τόσο περισσότερη ελευθερία ή το αντίστροφο; ή μήπως και τα δύο εξελίσσονται παράλληλα;

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

@ Caesar. Πολύ σωστό. !

Αναμφισβήτητα και τα δύο (ήθος- ελευθερία) εξελίσσονται, ταυτόχρονα, θάλεγα.
Όχι παράλληλα, αλλά ανατροφοδοτούνται και προάγουν.

Λαμβανομένου υπόψη, ότι η ελευθερία ορίζεται ως "ελευθερία, για..." και όχι "ελευθερία από.."

Που σημαίνει ότι έχω την δυνατότητα των επιλογών ΓΙΑ να καταφέρω αυτό που θέλω.

Το "ελευθερία από.." παραμπέμπει σε μια αυθορμησία που σε ακραίες περιπτώσεις οδηγεί και στην ασυδοσία.

Σημειωτέον, διαχωρίζω το αυθόρμητο από την αυθορμησία..

Άρα αυξάνοντας τις επιλογές μας, έχουμε ελευθερία επιλογών.

Αυτό απαιτεί ήθος. Περισσότερο ήθος, περισσότερη ελευθερία και πάει λέγοντας.

Το επιδιωκόμενο, είναι η αρμονία.

ο δείμος του πολίτη είπε...

caesar, κατά τη γνώμη μου, ναι. Γιατί όσο η ελευθερία απλώνεται ως έννοια τόσο και η ουσιαστική ηθική απλώνεται και αυτή. Πες μου τον ορισμό της ελευθερίας, να σου πω της ηθικής.

Σπίθα, συμφωνούμε απολύτως. Άλλο είναι το ήθος για το σκοπό της ελευθερίας -που απαιτεί προηγουμένως αξίες και αρχές- κι άλλο όταν η ελευθερία προέρχεται από κάπου -που είτε οδηγεί στην ασυδοσία του κανιβαλισμού και του ατομισμού είτε στην αυθεντία του νόμου ή κάποιας ιδεοληψίας.

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

Η λέξη ελευθερία, Δείμο, πρόερχεται από την λέξη "λουτ", λίγοι το ξέρουν, αλλα'μην το ψάχνεις:)

Λουτ = πλουτίζω, απλώνομαι, γνώση...
Αυτό δημιουργεί επιλογές.

Όταν έχεις μία επιλογή, δεν υπάρχει ελευθερία βούλησης.

Το θέμα είναι να έχεις πολλές επιλογές ώστε να επιλέγεις την καταλληλότερη και χρησιμότερη κατά την κρίση σου και την πρωθυστέρα ανάγκη της δεδομένης στιγμής.

Τα κριτήρια όμως απαιτούν γνώση των ενστίκτων ( αυτό Δείμο, στο χρωστάω..!)


Για να μην κατουράμε στο δρόμο, και να λέμε "'έτσι γουστάρω είμαι ελεύθερος"

Ένα φιλόσοφο τον ρώτησαν κάποτε, π.χ.
"τι είναι ευτυχία"

Απάντησε: για μένα να μπορέσω να κοιμηθώ το βράδυ 5ώρες.

Για ένα παδί στον τρίτο κόσμο ένα κομμάτι ψωμί..

Έτσι και η ελευθερία αποτελεί μια πολυσύνθετη διαδικασία προς την συνειδητή ικανοποίηση των αναγκών μας που είναι συνειδητές και έμπεριέχουν την κοινωνική συνείδηση που μας πλουτίζει και δεν μας αφήνει έρμαια σε εγωϊστικές ενστικτώδεις παρορμήσεις, αγνοώντας ότι δεν είμαστε μόνο άτομα αλλά και κοινωνικά μέλη ενός συνόλου..

Η χαρά της προσφοράς π,χ,
είναι ανυπολόγιστης αξίας και δεν συμψηφίζεται με την ανημποριά μας να απελευθερωθουμε από τα εγωαίστικά πάθη.

είμαι ελεύθερος για να αγαπήσω, για να μην υποκύψω στον φθόνο, για να μην με παρασέρνει η απληστία, για να μην είμαι οκνηρός..

Για να.. (λοιπόν..)

ο δείμος του πολίτη είπε...

Κατά τη γνώμη μου, Σπίθα, η ελευθερία δεν έχει να κάνει μόνο με τις επιλογές, γιατί τούτο την εστιάζει στον ατομισμό. Κυρίως έχει να κάνει με τις αρχές που μας οδηγούν σε συγκεκριμένες στάσεις. Εξάλλου, πάντα έχουμε την "ελευθερία" να κανιβαλίσουμε.

thinks είπε...

Βλέπω δύο θέματα στο κείμενο: Αφ' ενός την χρεωκοπία των μέχρι σήμερα δομών πολιτευμάτων και διακυβέρνησης, και αφ' ετέρου την διατριβή του τι σημαίνει "Ελευθερία" και πως μπορεί να υπάρξει με τρόπο και δίκαιο και εποικοδομητικό. Το μέρος του όπως πάντα έκτακτα δοσμένου κειμένου σου που αφορά πολίτευμα και διακυβέρνηση εξηγεί, νομίζω, βασικά, το ότι η συλλογική συνείδηση των πολιτών έχει πλέον ξεπεράσει την ιστορική εξέλιξη από άρχοντες σε κοινοβούλια, και είναι έτοιμη για το επόμενο βήμα. Μου άρεσε πολύ ο σύνδεσμος που δημιούργησες μεταξύ πολιτεύματος και ελευθερίας, χρησιμοποιώντας το ήθος, ή και ηθική, που θρέφουν τα πολιτεύματα. Όσο για την "Ελευθερία", σε σκάλα από 0 έως 10, όπου "0" είναι η πλήρης πνευματική και σωματική φυλάκιση, και "10" είναι να σκέφτεται και να κάνει κανείς ότι θέλει, και φόνου συμπεριλαμβανομένου, χειροκροτώ το πόρισμα που βγαίνει από το κείμενο σου, και την τελευταία παράγραφο, ότι η πραγματική "Ελευθερία" δουλεύει σωστά κάπου στην μέση του 0-10. Και εδώ στον προσδιορισμό της περιοχής αυτής είναι τα κουμπιά της Αλέξενας... Οι ΗΠΑ είναι θαυμάσιο παράδειγμα όπου τα αποτελέσματα και η πρακτική της σχεδόν τέλειας "Ελευθερίας" υπογραμμίζουν το πώς έτσι φτάνουμε στην ανάγκη ορίων για να αποφευχθεί το χάος...

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

Με το αξιακό μας σύστημα, φυσικά, Δείμο.

Και να οριοθετήσουμε κάτι απλό.

Άλλο ελευθερία, άλλο ελευθεριότητα.

@ thinks

Αυτά που αναφέρεις ανήκουν στην ελευθεριότητα και όχι στην ελευθερία.

Δεν υπάρχει καμία κλίμακα, βέβαια.

Υπάρχει η λέξη σωστά οριοθετημένη και το άκρο πέραν αυτής που είναι ξεπερνά, την έννοια της και τότε άλλάζει και ονομασία, ταυτόχρονα.

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

Υπάρεχουν οι έννοιες της:
- έλευθερίας
- ελευθεριότητας
- ασυδοσίας.

Και υπάρχουν διαχωριστικές γραμμές μεταξύ τους.

thinks είπε...

@Σπίθας:

Ενδιαφέρουσα παρατήρηση, ως προς την διαφορά εννοιών λέξεων από άνθρωπο σε άνθρωπο (καταλαβαίνω, νομίζω, τι εννοείς με την λέξη "ελευθεριότητα" την οποία έψαξα σε λεξικά και διαδίκτυο -την βρήκα στον Αριστοτέλη αλλά όχι σε νέα Ελληνικά -αλλά υποθέτω ότι η διαφορά μεταξύ "ελευθερίας" και "ελευθεριότητας" είναι κάτι παρεμφερές σαν, στα Αγγλικά, "Freedom" και "Liberty"). Συμφωνώ αν το δω από την γωνία των εννοιών που χρησιμοποιείς, αλλά αυτό μου θυμίζει επίσης τον κίνδυνό του να χαθεί ο στόχος μέσα στην τελμάτωση που μπορεί να δημιουργήσει το κόλλημα σε ορολογίες (τα κουμπιά της Αλέξενας που ανέφερα πριν)... Η έννοια/εντύπωση με την οποία υιοθετούμε κάθε όρο δεν έχει τόση σημασία όσο η κατανόηση του σκεπτικού που προσπαθεί κανείς να εκφράσει με τις λέξεις... Βλέποντας από την δική σου γωνία πάντως, συμφωνώ.

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

@ Συμφωνώ, thinks.

Χρησιμοποίησα τις λέξεις και τις έννοιες, ώστε να βοηθήσουν στην επικοινωνία, όχι για να "παίξω" μαζί τους.

Δεν διαφωνούμε επί της ουσίας.

Προσπαθούμε να χρωματίσουμε τις λέξεις, ώστε να καταννοήσουμε τις έννοιες, που ζητούν την δικαίωση τους στην ουσία και όχι στην τυπολατρεία.

Κατόπιν αυτών, συμφωνώ με όσα σχολίασες.

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Ε... το 'δα κι αυτό!
Τον Δείμο να τσιμπάει τον Σπίθα!

Σόδομα και Γόμορα...

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

Υπάρχουν και χειρότερα, όπως είδες, Ασκαρ!

Ο κ. Φώτης Κουβέλης δεν ψηφίστηκε για το συνέδριο του ΣΥΝ :)

Τα Σόδομα και τα Γόμορα, ωχριούν!

Και να που μιλούσαμε για ελευθερία, δημοκρατία και ήθος:)

Ιδού η απόδειξη, εμπρός μας!

ο δείμος του πολίτη είπε...

thinks, σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, αλλά όχι και διατριβή, ρε φίλε... όντως βλέπω στην ηθιή το σύνδεσμο ανάμεσα στην ελευθερία, τη συμπεριφορά μας και την κοινωνία. Δε με απασχολεί άμεσα το πολίτευμα, αν και είναι άμεσα συνυφασμένο με την ελευθερία.

Σπίθα, θα συμφωνήσω με τον thinks ως προς την ορολογία. Οι όροι αποκτούν το χρώμα που εμείς τους δίνουμε. Η λέξε ελευθεριότητα έχει αποκτήσει κακή φήμη επειδή τη χρησιμοποιούσαν οι Χριστιανοί (και δίπλα τους όλος ο συντηρητικός κόσμος) για τη νεολαία που διαφωνούσε.

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

Με μέτρο, Δείμο, η ελευθεριότητα, με μέτρο!

Μα δεν βλέπεις ότι μας παρακολουθεί ο συντηρητικός θεολόγος, Ασκαρ;

Θα μας αφορίσει, Δείμο, σε παρακαλώ, άσε τις ελευθεριότητες και τις ελευθεριάζουσες για τον Αριστοφάνη:)

thinks είπε...

(γελώντας) σημασιολογία! Θα έπρεπε να είχα γράψει: "το ψάξιμο του τι σημαίνει ελευθερία"...

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

@ thinks:
Το είχα ψάξει παλαιότερα και είναι μια έννοια που συνιστά την αρμονική συνύπαρξη πολλών άλλων :)

Έχει όρεξη ο Δείμος και θα μας βάλει να μελετάμε!

Εγώ σταματώ, φοβάμαι, τον Ασκαρ!

Leigh-Cheri είπε...

Εγώ νομίζω ότι έννοιες όπως η ηθική και η ελευθερία δεν μπορούν να οριοθετηθούν έτσι. Δεν μπορούν να μπαίνουν σε καλούπια ούτε μπορεί κάποιος να πει με ακρίβεια τι είναι το ένα και τι το άλλο. Η ελευθερία ως έννοια γενική πρώτον, δεν υπάρχει. Από την στιγμή που γεννιόμαστε και αποτελούμε τμήματα της Φύσης, η ελευθερία μας περιορίζεται σημαντικά και ανπότρεπτα από τους δικούς της νόμους. Μέσα στο κοινωνικό σύνολο από την άλλη, εφόσον θέλεις να είσαι μέλος του, αναγκάζεσαι να κάνεις χίλιους δυο συμβιβασμούς, κόντρα στα δικά σου θέλω. Επομένως, ουσιαστικά ποτέ δεν είσαι ελεύθερος. Δεν θυμάμαι τώρα ποιος, αλλά κάποιος είχε πει ότι "ελευθερία είναι να επιλέγεις τους συμβιβασμούς που θα κάνεις." Νομίζω ότι είναι ο πιο σωστός ορισμός που έχω ακούσει.
Η ηθική τώρα, είναι άλλο νταραβέρι! Πολύ παρεξηγημένη έννοια κι έχω τη γνώμη ότι δεν είναι "Ηθική" ο,τι ορίζει η κοινωνία. Πιστεύω περισσότερο στην ατομική ηθική, εφόσον βέβαια υπάρχει ένα επίπεδο παιδείας. Προσωπικά, διαφωνώ σε πάρα πολλά απ' όσα η κοινωνία ορίζει ως ηθικά.
Και τέλος, ένα σημείο που δεν το κατάλαβα: Η ηθική και η ελευθερία έρχονται ή ήρθανε σε ρήξη με τα οράματα μιας σοσιαλιστικής κοινωνίας;

ο δείμος του πολίτη είπε...

Πάντως, Σπίθα, πέρα από την πλάκα η ελευθεριότητα ως κοινωνική έννοια ταυτίστηκε με την ελευθερία στο σεξ, στις σχέσεις, στην άρνηση, το μη σεβασμό των νέων κτλ. Για την ιστορία, όμως, προ τριών ετών γλίτωσα στο τσαφ έναν αφορισμό, λες να το φάω τώρα;

Leigh-Cheri, ουσιαστικά δε διαφωνούμε και θα το δεις αν διαβάσεις το δοκίμιό μου για τον ανθρωπισμό και τη συνέχεια αυτού (ακολουθούν κανα δύο αρθράκια). Η ελευθερία περιορίζεται από τους κανόνες συνύπαρξης. Η δε ηθική δεν είναι μία αντικειμενική έννοια (βλ. επόμενο άρθρο που έγραψα σήμερα), αλλά εντελώς υποκειμενική πλην συγκεκριμένων αξιών-δικαιωμάτων. Ωστόσο, είναι φανερό ότι και οι δύο έννοιες συνυπάρχουν ως εφαπτόμενοι κύκλοι και κάπου δίπλα τους εφάπταται και ο σεβασμός.

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

Δεν κάνω πλάκα, Δείμο. Μιλώ σοβαρά!
Έχω λόγους που στο λέω.

Ιδού η απόδειξη και να προσέχουμε!!
........................................

Από το ποστ του....θεολόγου μας

Blogger Ο/Η Ασκαρδαμυκτί είπε...

Σπιθούμπα, θα σας καταραστώ και τους δυο να σας πέσει το μουστάκι!
Είμαι σαββατογεννημένος και τρίχα δεν θα σας μείνει τρισκατάρατοι!

**Κυρ Μαϊ 16, 11:23:00 μμ
.............................

Σπίθας
Ξέρεις για ποιούς δύο,μιλά Δείμο, έτσι;

Να τα αποτελέσματα!
Αυτός φταίει και το ομολογεί....

Υ.Γ.
Δεν έχω σχέση με ελευθεριότητες, σεξ και ασεβείς σκέψεις, εγώ Δείμο:)

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

Με το που πήρε το πτυχίο άρχισε τους αφορισμούς, ο διαβολοκαλόγερος!

Στα σοβαρά, τώρα, Δείμο.
Είμαι με την ελευθεριότητα, χωρίς να είμαι σεξιστής...

καλό θέμα έδωσα, έτσι;
:)

ο δείμος του πολίτη είπε...

Μπα, δεν τον φοβάμαι, Σπίθα...

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Σπίθα, στο είπα, απ' τη στιγμή που ο Φώτης τα έβαλε με τους θεολόγους (δηλ. το Θεό) την έβαψε.
Και πού 'σαι ακόμα! Οι πληγές του Ιωνά και οι συμφορές του Φαραώ είναι ακόμα πίσω!

Ως προφητάναξ, έκανα μια πρόβλεψη στο μπλογκί σου!
Θα βρεθούν στο ίδιο κόμμα Γιώργος-Ντόρα-Φώτης.
Κι επιδή στην ίδια παρέα δεν χωράνε δυο μουστάκια, τον βλέπω να το ξυρίζει ο δικός σου! Σαν τον Φαίδωνα τον Γεωργίτση...

ShareThis