Σ.Σερασίδης: ο Δήμαρχος που διακρίθηκε για την αγωνιστικότητα και το ήθος

Το Σάββα Σερασίδη τον γνώρισα σχετικά πρόσφατα. Δεν είμαι από εκείνους που τον γνωρίζουν από παλιά. Τον συνάντησα μόλις το 2005 στην πρώτη συνάντηση της δημοτικής παράταξης του αείμνηστου Τάσου Αναστασιάδη. Μέχρι τότε δεν ήξερα το Σάββα ούτε επαγγελματικά ούτε πολιτικά. Ήμουν σε άλλο κομμάτι της αριστεράς. Η συνάντηση εκείνης της παράταξης εξελίχθηκε ραγδαία σε ένα κίνημα, του οποίου έχω τη μεγάλη τιμή να συμμετείχα από τα σπάργανά της.

Τότε έμαθα για το μετέπειτα Δήμαρχο, τους αγώνες, την πολιτική του σταδιοδρομία, το χαρακτήρα του. Ήταν τότε που άνθρωποι με κοινές αγωνίες κάθε ηλικίας βγαίναμε στους δρόμους να ενημερώσουμε τους Σταυρουπολίτες για όσα γίνονταν πίσω από την πλάτη τους, προτείνοντας ένα άλλο μοντέλο διοίκησης, πιο συλλογικό, πιο δημοκρατικό -όπως ακριβώς λειτουργούσαμε κι εμείς στο εσωτερικό μας κι όπως λειτούργησε αργότερα για πρώτη φορά στη Σταυρούπολης.

32 ετών τότε ήμουν και είχα μάθει στην πολιτική μου ζωή ότι τους νέους δεν τους ακούει κανείς, τους εμποδίζουν να μιλήσουν θεωρώντας ότι δε γνωρίζουν... Σ΄ εκείνη όμως την παρέα βρήκα ανθρώπους που άκουγαν χωρίς να ειρωνεύονται τη διαφορετική οπτική των πραγμάτων. Βρήκα ανθρώπους που μπροστά στην αγωνία να αλλάξει η τοπική πολιτική, άκουγαν.

Πρωτομάστορας αυτής της τακτικής ήταν ο Σάββας Σερασίδης. Ήξερε και ξέρει να ακούει κάθε άποψη -μικρού ή μεγάλου, "επώνυμου" ή "ανώνυμου" πολίτη, κατοίκου ή δημότη- και να την εξεργάζεται με το δικό του πολιτικό πνεύμα. Έτσι, εξάλλου, πράττει καθ’ όλη τη διάρκεια της δημαρχίας του.

Ζώντας κοντά σε αυτή την ομάδα, 5-6 πια χρόνια, την έμαθα καλύτερα. Έζησα τις αγωνίες της για τον τόπο και τους ανθρώπους. Ακόμα τα αρνητικά -όλοι δεχόμαστε ότι υπάρχουν αρνητικά όταν ασκεί κανείς διοίκηση- πήγαζαν από αυτές τις ανησυχίες για παραγωγή έργου. Και το έργο ήρθε. Για πρώτη φορά μετά από χρόνια ζήσαμε τέτοια παραγωγή έργου, τέτοια αγωνιστική διάθεση για επίλυση ακανθωδών προβλημάτων και διεκδίκηση.

Πρόμαχος του αγώνα πάντα ο Σερασίδης και η αγωνία του να βελτιώσει τις γειτονιές, να κατακτήσει κάτι για εκείνο το 61% που τον εμπιστεύτηκε. Ο Δήμαρχος Σάββας Σερασίδης έδειξε με τη δράση του ότι τίμησε τις χιλιάδες Σταυρουπολίτες που τον εμπιστεύτηκαν. Με ήθος και εντιμότητα δεν παρασύρθηκε στα φαιδρά διλήμματα εκείνων που παγιώθηκαν στην τοπική πολιτική σκηνή. Συγκρούστηκε με καθεστηκυίες αντιλήψεις. Δεν υπέκυψε στις πιέσεις για παραχώρηση του στρατοπέδου. Συνέχισε να αγωνίζεται για το καλό της πόλης -κόντρα στις Κασσάνδρες που το ξεπουλούν σε εργολαβικά συμφέροντα. Δέχτηκε πόλεμο, μηνύσεις από το Στρατό, λάσπη -ακόμα και τώρα δέχεται λάσπη. Τα αντιμετώπισε με οργανωμένη στρατηγική, με μεθοδικότητα και σχεδιασμό.

Υιοθέτησε μία πολιτική που πηγάζει όχι από την κατάκτηση της δημαρχίας ως αυτοσκοπό, αλλά από την επιθυμία να προσφέρει. Έζησα από κοντά τις αγωνίες και το άγχος του και ξέρω τι σημαίνει να μετατρέπεις το στέκι ναρκομανών που μας κληροδοτήθηκε σε αθλητικό στέκι. Γνώρισα από κοντά την ένταση όταν αναζητούσαμε τα χρήματα και τη λύση για το πρόβλημα των απλήρωτων υπαλλήλων που μας άφησε η προηγούμενη διοίκηση και το λύσαμε έγκαιρα. Βίωσα τις αγωνίες για εξοικονόμηση πόρων μέσα από άμεμπτη και χρηστή οικονομική διαχείριση προκειμένου να βρεθούν χρήματα για εξαγορά οικοπέδων που άλλοι μας τα κληροδότησαν επειδή προτιμούσαν να φορτώνουν τα προβλήματα στο μέλλον για έργα βιτρίνας. Έζησα και το μεγάλο έργο. 50 δρόμοι, 92.500 τ.μ. ασφάλτου. Είδα την πόλη να κινείται στους ρυθμούς του "Παύλου Μελά". Εκείνο το χώρο που άλλοι ξεπουλούσαν, ο Σερασίδης τον έκανε σημαία για τον αγώνα υπέρ των ελεύθερων χώρων, υπέρ του πρασίνου.

Και αυτά είναι μερικά μόνο. Μα είναι τόσο πολλά για τόσο μικρό χρονικό διάστημα που εγώ τον γνωρίζω. Περισσότερα μπορεί να δεις κανείς εδώ κι εδώ να πάρει μια γενικότερη ιδέα εδώ.