η διάλυση του αυταρχισμού σε μία δημοσκόπηση

Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει τούτη τη φορά η δημοσκόπηση της Public Issue. Αν και οι δημοσκοπήσεις δεν είναι ποτέ άρτιες, αξίζει να δούμε μερικά κεντρικά ζητήματα που απασχόλησαν όλους μας, λίγο ή πολύ.
Εντυπωσιακή είναι η στάση των πολιτών για το ζήτημα της επιστράτευσης των απεργών του μετρό (ακόμα δεν είχαν επιστρατευτεί οι ναυτεργάτες). Και αυτό όπως φαίνεται δε βοήθησε ούτε το ΠΑΣΟΚ ούτε τη ΔΗΜΑΡ που πήραν αποστάσεις, αλλά όχι σθεναρή θέση απέναντι στην κυβέρνηση. Είναι εντυπωσιακό γιατί τόσες μέρες τα μίντια είχαν εξαπολύσει τρομακτικό πόλεμο κατά κάθε αντίδρασης.
Και ακόμα πιο εντυπωσιακή είναι η στάση που από το νόμο προάγει ως σημαντικότερη αξία τα δικαιώματα και τις ελευθερίες των πολιτών, έστω κι αν αυτή τη φορά δεν είναι απόλυτη η πλειοψηφία. Δηλαδή το φιλελεύθερο κήρυγμα περί ιερότητας του νόμου, έχει χαθεί ανεπιστρεπτί. Ο νόμος δεν είναι ιερός, αλλά τα δικαιώματα και η ελευθερία του πολίτη.
Παρά την τόση προπαγάνδα και παρά το γεγονός ότι οι μισοί Έλληνες ζουν στο λεκανοπέδιο, εντούτοις η δημοσκόπηση δείχνει ότι η πλειοψηφία διαφωνεί με την επιστράτευση. Και αυτό πρέπει να το θεωρήσουμε ως την απόλυτα ήττα του θατσερισμού και του δικαίου της πυγμής που έδειξε η κυβέρνηση. Εκεί δηλαδή που πήρε αέρα και θεώρησε ότι δικαιώνονται οι επιλογές της, βλέπουμε ότι οι περισσότεροι ερωτώμενοι ήταν αντίθετοι. Αναδείχθηκε ότι ο λαός εξακολουθεί να σκέφτεται με τη δική του κρίση, ακόμα και ενάντια στην επιχειρούμενη πλύση εγκεφάλου για το δίκιο και το άδικο, για τη σημασία του νόμου που δεν έχει κοινωνική έγκριση και τη θυσία των άλλων. Οι πολίτες αρνούνται να γίνουν υπήκοοι μιας κυβέρνησης που ορίζει νόμους αυτάρεσκα χωρίς τη δική τους -έστω έμμεση- βούληση ή συγκατάθεση. Και αυτό αποτελεί την πλήρη ήττα του αυταρχισμού.
Την ίδια στιγμή, όλος ο λαός αντιδρά σε ένα άδικο φορολογικό σύστημα (96%), ενώ μόλις ένα ποσοστό 9% δεν έχει χρησιμοποιήσει τις αποταμιεύσεις του για να ζήσει, κάτι που σημαίνει πολύ απλά ότι οι υπόλοιποι ή τρώνε από τα έτοιμα ή δεν έχουν έτοιμα.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει και η στάση υπέρ των αλλαγών που χρειάζεται η ελληνική κοινωνία (63%)., ποσοστό με αυξομειώσεις απαντάται σε όλα τα κόμματα. Βέβαια τη μερίδα του λεόντος (70% με 80% έχουν οι ψηφοφόροι της ελληνικής κυβερνητικής τρόικας) με ποσοστά κοντά στα 50% στα κόμματα της αντιπολίτευσης.
Ευλόγως βεβαίως 72% εκτιμά λάθος την κυβερνητική πολιτική (αν και το ποσοστό είναι πολύ μικρό κι αδυνατούμε να καταλάβουμε πώς εξήχθη από το δημοσκόπο). Ομοίως είναι εντελώς απαισιόδοξοι όσον αφορά τα εργασιακά (80%). Σε ανάλογο κλίμα και η απαισιοδοξία για την ερχόμενη πενταετία, αφού η απαισιοδοξία έφτασε στα επίπεδα του 2012, παρά τη πυγμή και τις διαφημίσεις της κυβέρνησης... Και φυσικά τρεις στους τέσσερις (74%) είναι κατά του μνημονίου.
Οι ενέσεις αισιοδοξίας της κυβέρνησης δε φαίνεται να πιάνουν τόπο. Η ανάπτυξη αναγνωρίζεται πλέον από τους πολίτες ότι αποτελεί όχι απλά φενάκη, αλλά ένα ναρκωτικό που υπόσχεται ψεύτικο παράδεισο. Αν και προσπαθούν τόσο πολύ το πολιτικό και μιντιακό κατεστημένο να δείξουν ότι προχωράει η οικονομία σταθερά και καλά, εκείνοι που πρέπει να το δουν αποδεικνύεται ότι δεν το βλέπουν. Τα λόγια δε φέρνουν ανάπτυξη και οι υποσχέσεις δε φέρνουν καλύτερες μέρες, και ο λαός το βλέπει.
Η κυβέρνηση έχει διαρρήξει κάθε δεσμό με την κοινωνία. Μόνος τρόπος που κρατιέται ακόμα ζωντανή είναι ο αντιδημοκρατικός νόμος, η ενάντια σε κάθε προεκλογική και προγραμματική δέσμευση των δύο συνιστωσών της ΝΔ και η προπαγάνδα των μέσων επικοινωνίας (που περιορίζεται αισθητά, αν και είναι δυναμική σε κάποια σημεία).
Η πολιτική της βίας, η αντιδημοκρατικότητα του σεβασμού χουντικών νόμων, ενάντια στο δικαίωμα αντίδρασης και απεργίας καταρρίπτεται από το λαό. Οι πολίτες δε θέλουν ένα νέο σουλτάνο ούτε χουντικές αναμνήσεις. Η δημοκρατία απαιτεί σεβασμό στο λαό, την επιθυμία του (αυτό που αποφεύγουν να δουν οι ελιτιστές φιλελεύθεροι και νεοφιλελεύθεροι) και στήριξη του Κοινωνικού Συμβολαίου που πρώτη σπάει η ίδια η κυβέρνηση.<
Μετά από αυτά η μικρή ή μεγάλη άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ ή της ΝΔ αποτελεί τυχαίο κι αδιάφορο εντελώς εύρημα. Η δημοτικότητα των αρχηγών είναι φληναφήματα για τη δόση του ουσιοεξαρτημένου...
δημοσιεύτηκε στο ΕΝΑ.ΣΑ, στο tvxs.gr και στο dou.gr 

10 έκριναν :

αθεόφοβος είπε...

η δημοσκόπηση δείχνει ότι η πλειοψηφία διαφωνεί με την επιστράτευση.

Που το είδες αυτό; 39% με 40% είναι ουσιαστική διαφορά;
Η δημοσκόπηση δε ήταν πανελλαδική οπότε στην ζωή του κάτοικου της Θεσσαλονίκης δεν έχει καμία επίδραση η απεργία στο μέτρο της Αθήνας.
Πιστεύεις ότι τα ποσοστά θα ήταν αυτά αν η δημοσκόπηση γινόταν στο Λεκανοπέδιο;
Πιστεύεις ότι η κοπέλα που μας καθαρίζει το σπίτι θα ψήφιζε υπέρ της απεργίας όταν αναγκάστηκε να έρθει και να φύγει με ταξί που πλήρωσε από το μεροκάματο που πήρε;

Όσο για την προτεραιότητα μεταξύ νόμου/τάξης και δικαιωμάτων /ελευθερίας, το δίλλημα είναι άνευ περιεχομένου γιατί η μόνη λογική απάντηση είναι και τα δύο, γιατί σε ευνομούμενη κοινωνία δεν υπάρχουν παράνομα δικαιώματα .
Αυτό που θα έπρεπε να σε προβληματίσει είναι το 50% της αντιπολίτευσης που δεν θέλει καμία αλλαγή.

ο δείμος του πολίτη είπε...

Αθεόφοβε, δέχομαι τις ενστάσεις, αλλά όταν μιλάμε για πολιτική δε βλέπουμε μία πόλη μόνο (εμείς πχ είμαστε χειρότερα χωρίς μετρό, αλλά κανείς δεν ασχολείται μαζί μας για το μοναδιό μέσο μαζικής μεταφοράς που έχουμε τι γίνεται όταν απεργούν οι εργαζόμενοί του)... Βλέπεις το θέμα δεν είναι τι έκαναν και πιστεύουν οι Αθηναίοι, αλλά πρωτίστως πώς επσιπράττει η κοινή γνώμη και ο πολίτης τον αυταρχισμό και επίδειξη πυγμής της κυβέρνησης. Και αυτή την επίδειξη παρά την τόση προπαγάνδα και κατατρομοκράτηση για μία μονάδα δημοσκοπικά (δηλαδή ισοψηφία) την προσπέρασε... Σκέψου να ήταν και μία δημοσκοπηση που δε θα έβγαινε στο ΣΚΑΪ...

Για δεν την στάση των ερωτωμένων στο δυαδικό ερώτημα, λυπάμαι αυτή είναι η ουσία της δυαδικότητας κι όχι "και τα δύο". Βλέπεις ο νόμος και η τάξη είναι η στρατηγική των φιλελεύθερων που θέλει να μας πείσει ότι πρέπει να υπακούμε ακόμα κι έναν κακό νόμο επειδή είναι νόμος (ακόμα θα είχαμε Οθωμανούς βέβαια με τέτοια λογική ή χούντα νόμους της οποίας μεταχειρίζεται ο αφέντης μας) ή να επιβληθεί αυτός με τη βία... Απέναντι σε αυτά οι πολίτες έχουν άποψη.
Σημειώνω δε ότι το 86% θέλει βαθιές αλλαγές στην ελληνική κοινωνία. Άρα δεν το λένε άτομα ακριβώς φοβισμένα...

αθεόφοβος είπε...

Αν θεωρείς πλειοψηφία την 1 μονάδα τότε πάω πάσο!
Όσο για τον κακό νόμο και την οθωμανική αυτοκρατορία και την χούντα είναι σαν να συγκρίνεις μήλα με καρύδια!
Στις δημοκρατίες ναι είσαι υποχρεωμένος να υπακούς και σε ένα νόμο που εσύ τον θεωρείς κακό.
Αυτό που έχεις να κάνεις είναι να προσπαθήσεις να τον αλλάξεις.
Το θέμα έχει πάρει την απάντηση του από την εποχή του Σωκράτη.
Η Οθωμανική αυτοκρατορία και η χούντα δεν είναι δημοκρατίες οπότε είσαι υποχρεωμένος να επαναστατήσεις για να απαλλαγείς από αυτές.
Τώρα αν στην σημερινή Ελλάδα πιστεύεις πως δεν έχουμε δημοκρατία τότε αντί να υποστηρίζεις τον ΣΥΡΙΖΑ που είναι κοινοβουλευτικό κόμμα να πας στους επαναστατικούς πυρήνες! :))

ο δείμος του πολίτη είπε...

Βρε, αθεόφοβε, δεν είπα αυτό. Έγραψα ότι δεδομένης της τόσης προπαγάνδας και της θέσης των ΜΜΕ υπέρ του "νόμου & τάξης" (και πάντα διατηρώντας επιφυλάξεις για τη συμφεροντολογική στάση των μίντια και τέτοιων ερευνών), τότε είναι μία πλειοψηφική στάση, μία επιτυχία αν θες αλλιώς του κινήματος.

Μην ακατακετύεις το Σωκράτη. Στην άμεση δημοκρατία δεν υπήρχε Κοινωνικό Συμβόλαιο.

Σήμερα υποτίθεται ότι η "δημοκρατία" ήρθε με ένα ΚΟινωνικό Συμβόλαιο (Ρουσσώ). Ωστόσο, όπως σημειώνει και ο Ρουσσώ στην περίπτωση μη τήρησης του Κοινωνικού Συμβολαίου (ουσιαστικά δηλαδή το προεκλογικό πρόγραμμα) προβλέπεται εξεργεσιακή σύγκρουση, κι εμείς δε μιλάμε για εξέγερση, αλλά για σύγκρουση άλλου τύπου.
Οι εκλογές αποτελούν ένα μέσο. Αλίμονο αν η δημοκρατία περιορίζονταν μόνο σε εκλογές. Αυτό δε γίνονταν ούτε στην κλεισθένεια κλασσική Αθήνα που είχαν εκλογές κάθε χρονο και άμεση δημοκρατία (πόσο μάλλον εμείς).
Και πρέπει κάποτε να ορίσουμε τη βία (γιατί προ μηνών βία ήταν τα γιαούρτια και οι μούτζες, βία αποκαλούν τις διαδηλώσεις και τις απεργίες -σσ η κυβέρνηση τις θεωρεί εθνικό κίνδυνο όπως τον κομμουνισμό)...

Από την άλλη, αναφορικά με το νόμο
ο πολίτης λόγω της προπαγάνδας (και όχι μόνο, βέβαια) έχει εξελιχθεί σε υπήκοο (υπάκουο και πειθήνιο). Έχασε την ιδιότητα του πολίτη από τη στιγμή που του επιβάλλουν άλλοι με νόμους ενάντια στην εκπεφρασμένη βούλησή του πώς να συμπεριφερθεί χωρίς να τον έχουν ρωτήσει με κανένα τρόπο.

Παράλληλα, οι νόμοι στην αστική δημοκρατία έχουν νόημα και ρόλο στην ευταξία μόνο όταν προέρχονται από το Κοινωνικό Συμβόλαιο, μόνο όταν είναι αποτέλεσμα της έμμεσης (βλ. εκλογές) επιβολής από τον πολίτη.
Κάθε νόμος υπάρχει απλά και μόνο να συντηρεί το υπάρχον κοινωνικό σύστημα, το εκάστοτε καθεστώς. Ο νόμος ανταποκρίνεται δηλαδή στην ευρύτερη κοινωνική ηθική (την κοινά αποδεκτή από όλους, πχ χρήση βίας, δολοφονία κλπ) και στα συμφέροντα της κυρίαρχης πολιτικά τάξης. Στην αμεσοδημοκρατική αρχαία Αθήνα οι νόμοι ήταν κατάκτηση της μεσαίας τάξης. Έκτοτε πάντα επιβάλλοντας από την κυρίαρχη οικονομικά τάξη. Και σήμερα οι νόμοι επιβάλλονται παρά την εκπεφρασμένη λαϊκή βούληση.

Κι επειδή μιλάς για νόμο και δημοκρατία, θα αντιτέινω ότι σίγουρα δεν έχουμε χούντα, αλλά δεν έχουμε ούτε δημοκρατία (με τόση βία, με τόσες υπουργικές αποφάσεις, με νόμο ενός άρθρου, με διατάξεις που υπερκαλύπτουν το συνταγματικά κατωχυρωμένο διάλογο στη Βουλή κλπ). Και αυτά δεν αλλάζουν απλά με εκλογές, ειδικά με εκλογές στις οποίες άλλα ψηφίζει ο λαός (άλλες αρχές κλπ) κι άλλα κάνει η εξουσία.

Η φιλελεύθερη δημαγωγία για την υπακοή στο νόμο καταντά μία φενάκη. Αν ο νόμος δεν ανταποκρίνεται στην επιθυμία του λαού και όταν την αντιβαίνει, τότε ο νόμος καθίσταται άκυρος και αντικοινωνικός.

Swell είπε...

Δείμε, να σου θυμίσω το "αν οι εκλογές μπορούσαν ν' αλλάξουν κάτι, θα ήταν παράνομες"...

ο δείμος του πολίτη είπε...

Αυτό, Swell, το θεωρούμε πάντα δεδομένο...

αθεόφοβος είπε...

σίγουρα δεν έχουμε χούντα, αλλά δεν έχουμε ούτε δημοκρατία

Αυτό σημαίνει αναγωγή της προσωπικής σου άποψης σε γενική αποδοχή!
Αυτό ακριβώς κάνει και η Χρυσή Αυγή και οι αντιεξουσιαστές με δυναμικό τρόπο μιας και η δική τους άποψη είναι η σωστή και πρέπει να επικρατήσει με κάθε τρόπο!


..ιδικά με εκλογές στις οποίες άλλα ψηφίζει ο λαός (άλλες αρχές κλπ) κι άλλα κάνει η εξουσία.

Δηλαδή τι προτείνεις να τις καταργήσουμε ;

ο δείμος του πολίτη είπε...

Αθεό, μακριά από εμένα η εξαγωγή προσωπικών απόψεων και μεταφορά τους στο σύνολο. Λέω αυτό που πιστεύω και αυτό που που βγάζουν τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων. Στο βαθμό που συμφωνώ με τα αποτελέσματα το σημειώνω...
Πώς βέβωαια εξήγαγες το συμπέρασμα ότι παπίζω και ότι ακολουθώ φασιστική λογική, δεν το κατάλαβα.

Αν διαφωνείς με την προσέγγισή μου, απλά λες πού διαφωνείς. Αλλά όταν οι ερωτώμενοι προάγουν σημαντικότερο ζήτημα την ελευθερία από το νόμο και την τάξη, τότε μάλλον δε βλέπουν τη δημοκρατία όπως εσύ...

αθεόφοβος είπε...

Αγαπητέ μου Δείμο, έχεις την τάση να δογματίζεις πιστεύοντας πως η άποψη σου τυχαίνει γενικής αποδοχής και αποτελεί την απόλυτη αλήθεια.
Να αναφέρω χαρακτηριστικά παραδείγματα από το παραπάνω κείμενο.
Γράφεις συμπερασματικά στο θέμα νόμος/τάξη - δικαιώματα/ελευθερίες(44%) :
Δηλαδή το φιλελεύθερο κήρυγμα περί ιερότητας του νόμου, έχει χαθεί ανεπιστρεπτί. Ο νόμος δεν είναι ιερός, αλλά τα δικαιώματα και η ελευθερία του πολίτη.
.. η δημοσκόπηση δείχνει ότι η πλειοψηφία διαφωνεί με την επιστράτευση.
...θεώρησε ότι δικαιώνονται οι επιλογές της, βλέπουμε ότι οι περισσότεροι ερωτώμενοι ήταν αντίθετοι.

Αλλά το υπόλοιπο 56% που δεν ψήφισε αυτό, είναι προφανές πως δεν έχει την ίδια άποψη με σένα.
Παρακάτω γράφεις:
Η κυβέρνηση έχει διαρρήξει κάθε δεσμό με την κοινωνία.
Οι πολίτες δε θέλουν ένα νέο σουλτάνο ούτε χουντικές αναμνήσεις.

Αν όμως έβλεπες την δημοσκόπηση της GPO θα έβλεπες ότι το 71,1% δεν θέλει εκλογές ,το 62,4% διαπιστώνει πως δεν υπάρχει εναλλακτική λύση στην σημερινή κυβέρνηση και το 73,1% πιστεύει πως ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζει έλλειψη κυβερνητικής ετοιμότητας.
Οπότε από που λοιπόν προκύπτουν τα όσα γράφεις;
Φιλικά σου το λέω αυτά , επειδή τόσα χρόνια παρακολουθώ τα γραπτά σου με ιδιαίτερο ενδιαφέρον, φρόντισε να μην είσαι απόλυτος γιατί τίποτα στην ζωή δεν είναι μαύρο ή άσπρο και όταν είσαι διαλεκτικότερος τότε τα λεγόμενα σου αποκτούν μεγαλύτερη αξία.
Ένα τελευταίο παράδειγμα:
Εκείνο το κραυγαλέο .. αλλά δεν έχουμε ούτε δημοκρατία αν το αντικαθιστούσες με ..αλλά κατά την γνώμη μου έχουμε έλλειμμα δημοκρατίας θα ήταν, πιστεύω, γενικότερα αποδεκτό.

ο δείμος του πολίτη είπε...

Κάτσε, ρε Αθεό, θα με τρελάνεις. Με κατηγορείς για δογματικό ενώ παρουσιάζχω πίνακες (που ερμηνεύω προσωπικά), ενώ εσύ δεν έχεις διαφορετικά στοιχέια που να με αντικρούουν, αλλά διαφορετική ερμηνεία (κι είμει εγώ δογματικός κι όχι εσύ που κάνεις το ίδιο πχ)...
ΔΗλαδή όταν σου ζητάνε επιλογή σε δύο κι επιλέγεις τρία (τρία=και τα δύο άλλα), τότε πώς να συμπληλάβω στην ερμηνεία το τρίτο; Αυτό είναι πέραν της κοινωνικής στατιστικής (μαθηματικά ξέρεις). Αλλά και ανάμεσα στα τρία η πλειοψηφία, ορίζει ένα νικητή...

Από την άλλη, παραβλέπεις ότι επειδή οι δημοσκοπήσεις δεν είναι και οι πλέον επιστημονικές μετρήσεις γνώμης, δεν μπορούμε να κάνουμε συγκρίσεις παρά μόνο με προηγούμενες μετρήσεις της ίδιας εταιρείες (για να μην έχουμε πολλά φρούτα στην ίδια σακούλα). Έτσι, προσπερνώ την GPO που παραθέτεις.

Επιπλεόν, ίσως σου διέφυγε της προσοχής, αλλά δεν έμεινα καν στο εκλογικό κομμάτι. Η ανωτέρω ανάλυση/προσέγγιση μένει μόνο στα πολιτικοκοινωνικά ζητήματα, ουχί στα κομματικά/εκλογικά. Και αυτό για πολλούς λόγους.
Βλέπεις η πλειοψηφία των ερωτηθένβτων ακόμα δεν αποφάσισε αν είναι υπήκοοι ή πολίτες. Ορισμένοι συνειδητά στέκουν κριτικά κι είναι πολίτες. Φοβάμαι ότι οι πλλοί ακόμα είναι υπήκοοι και δεν τολμούν να σκεφτούν μόνοι ή να αποκαλύψουν μία διαφορετική στάση.
Αλλά δες και τούτο: η αριστερά έχει με το ζόρι 35% (η ΔΗΜΑΡ αποκλείεται)... Πώς εξηγείς τα αποτελέσματα της μέτρησης;

σσ ποτέ δεν παρεξηγώ κανέναν (ειδικά όταν επενέρχεται και όταν τον ΞΕΡΩ επί τόσα έτη, μαζί μεγαλώσαμε στο διαδίκτυο αν θυμάσαι)

ShareThis