Πήγα και του πρόσφερα μερικά άνθη.
Ήταν λευκά σαν το χαμό του.
Το χρώμα του ταίριαζε.
Μου έμοιασαν με την αθώα περιέργειά του,
την αγνή πρώτη του φορά.
ίδια με το ταξίδι του: άσπρα, αχνά.
Δεν πρόλαβε να δει τα γενέθλιά,
Δεν έγινε ποτέ του είκοσι χρονώ,
μα κι ούτε πρόφτασε τα δεκάξι
με πάρτι να τα κλείσει.
Στα έρημα στενά των Αμπελοκήπων
τον βρήκαν κρατώντας «άνθη»,
«άνθη λευκά» όπως το έλεγε εκείνος,
το «άνθος του Παραδείσου»...
Ποτέ του δεν έγινε γνωστός, διάσημος.
Με τη λευκή έφυγε,
Με τη λευκή έγινε πρωτοσέλιδο,
κύριο θέμα και μετά ένας ακόμα αριθμός.
51 έκριναν :
Δυστυχώς.
Το έδωσες όμως τόσο- τόσο ξεχωριστά. Αν αυτό έχει σημασία μέσα σε τόσο πόνο...
Ipoklinomai sta aisthimata pou trefete, agapite "Deime" pros tous sinanthropous sas! Sketi texni!
Poli omorfo to poiima sas,
kalimera se sas kai stous sinanthropous sas.
Συγκλονιστικό, Δήμο. Γεμίσαμε αριθμούς και στατιστικές... Μα ο κάθε απρόσωπος αριθμός κρύβει πίσω του ένα αληθινό πρόσωπο. Καλή σου μέρα, καλή εβδομάδα και καλό μήνα.
Έτσι ένιωσα κι εγώ όταν έχασα το ξάδερφό μου. Καλημέρα σας κύριε Δείμο
Δικηγόρε, σ' ευχαριστώ πολύ, αν και οτέ ένας τέτοις πόνος δε φεύγει. Πάντα μένει να στοιχειώνει το νου μας όταν θυμόμαστε χρώματα και ουσίες.
Προπέτη, σ' ευχαριστώ πολύ.
Θαλασσάκι, όταν ο θάνατος, όταν οι ουσίες γίνονται αριθμοί τότε χαθήκαμε. Όταν οι αριθμοί ξεχνιούνται μόλις στεγνώσει το μελάνι ή την άλλη ώρα, τότε χάσαμε και και την ουσία της στατιστικής επιστήμης.
Σπύρο, λυπάμαι πολύ. Σε κάθε χαμό θυμάμαι δικό μου φίλο και πονώ για τον καθένα.
Συγκηνητικό
Καλό μήνα!
Δύστυχος η ζωή, είναι αρκετά σκληρή με μετρικούς!
Καταπληκτικό...
Είναι κείμενο που σε ευαισθητοποιεί περισσότερο από 1000 στατιστικές!
Βράστα και άστα....:-(
Καθημερινός εφιάλτης για όλους μας.
Γι αυτούς που ζουν στο πρόβλημα αλλά και γι αυτούς που φοβούνται να μην το ζήσουν.
Καλό μήνα φίλε μου.
Κι εγώ σε κάθε χαμό θυμάμαι...
Να'ναι καλά εκεί που πήγε, να ησυχάσει....και να μήν του λείπει τίποτα...
Συλληπητήρια. Τελικά οι άδολες ψυχές που ήσυχα φεύγουν, μένουν τόσο πολύ μέσα στη μνήμη.
Να τον θυμάσαι με ειρήνη στην καρδιά
Xωρίς λόγια..
με λύπη και θυμό μαζί..
λύπη για αυτούς που χάνονται και τους δικούς τους
και θυμό για το ρόλο θεατή που έχει επιλέξει η πολιτεία..
to paidi pou apoxeretas me to poiima sou einai to paidi tou... kolimvitiriou tis Stavroupolis, i kapoio allo paidi pou eixe paromoia tixi-atixia stin zoi tou?
Den ksero ti na po....
kalo vradi...poso kalo borei na einai afto den to ksero..mia efxi deino....
Με τη λευκή έγινε πρωτοσέλιδο,
Δυστυχώς δεν γίνεται πλέον πρωτοσέλιδο...
«Να πούμε τα σύκα-σύκα και τη σκάφη-σκάφη»
Κομμούνι, γνωρίζεις καλά ότι το θέμα δεν είναι η συγκίνηση. Πρέπει κάποτε η συγκίνηση, η οργή και η αδιαφορία των άλλων να μετατραπούν σε πίεση προς κάθε πολιτικό. Όταν στη γειτονιά μου κλαίγονται για τους ασθενείς, τι να περιμένω αφού δεν καταλαβαίνουν ότι είναι και δικό τους θέμα;
N.Ago, καλό μήνα, αν κι εγώ τον εισήγαγα λίγο πένθιμα.
Άσκαρ, κι όμως οι στατιστικές λένε την αλήθεια, όσο πικρή κι αν είναι. Αλλά κανείς δεν την ακούει. Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
Zaphod, γάμησέ τα. Σήμερα ήμουν στη Μονάδα Χορήγησης Μεθαδόνης της γειτονιάς μου και έμαθα επισήμως ότι μόνο στη Θεσσαλονίκη άλλοι 1100 περίπου περιμένουν σε λίστες (στο ανάμεσα θα πεθάνουν ή θα πάνε φυλακή).
Καπετάνιε, καλό σου μήνα. Μαύρα είναι μέσα στο λευκό χρώμα τα πράγματα.
Πατσιούρη, τα τελευταία 7 χρόνια προσπαθώ να το θυμάμαι κάθε μέρα. Μέχρι τότε ήμουν ευαισθητοποιημένος μόνο σε ειδήσεις των εφημερίδων. Όταν γνώρισα ένα φίλο και είδα την κατάντια του και το χαμό του, τότε άλλαξαν όλα. Ήταν σχεδιασμένο να βγει σήμερα το ποίημα, ως έναν ηρωικό μήνα σαν εκείνου την ηρωική κι ανεπιτυχή προσπάθεια. Μα συμπτωματικά η είδηση ενός νέου 27 ετώ στο κολυμβητήριο, με συγκλόνισε κι έδεσε η οργή και ο πόνος. Σε προϊδεάζω και για τον επικήδειό του.
Μαρίνα, πραγματικά άδολες ψυχές που γνώρισαν το δόλο μέσα από τη βελόνα. Αντάμωσαν τον πόνο μέσα από τα αποστήματα και όλες τις ανεπάρκειες -σωματικές και ψυχολογικές- που κάποιοι τους πούλησαν σε μια δύσκολη ή περίεργη στιγμή.
Τάκη, αυτό χρειάζεται: λύπη και οργή μαζί. Μόνο το ένα δε φτάνει.
Προπέτη μου, απάντησα λίγο πιο πάνω. Είναι ένα άλλο, κάποτε υπαρκτό πρόσωπο που χάθηκε πριν γνωρίζει μεθαδόνες κτλ. Συμπτωματικά έδεσε το ποίημα. Σήμερα το είχα προγραμματίσει από καιρό να το δημοσιεύσω.
Αθεό, έχεις δίκιο. Τότε είχε γίνει πρωτοσέλιδο μαζί με κάτι στατιστικές, μαζί με τις πρώτες ελλείψεις και ανεπάρκειες του ΟΚΑΝΑ σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα.
Vita, κάποτε πρέπει να τα πούμε. Αλλά τελικά ποιοι ακούν; Ξέρεις πόσοι τους βρίζουν στο Δήμο μου, επειδή κυρίως φοβούνται; Ξέρεις πόσοι τους βλέπουν σαν κάτι ξένο από εκείνους; Είναι σαν στις ΗΠΑ το '60-75, όταν μέχρι τότε δε νοιάζονταν ιδιαίτερα επειδή χτυπούσε κυρίως μαύρους. Μετά το '65 είδαν ότι παρασύρονταν και πολλοί λευκοί. Όταν έρθει στην πόρτα των γειτόνων μου θα είναι όμως πολύ αργά. Δε μαθαίνουν τώρα που μπορούν για να πολεμήσουν.
"αριθμοί" που πονάνε, δείμο μου...
Πονάνε κι ενοχλούν πολύ, Σπύρο μου.
Ολοι εμεις που μας συγκίνησε τόσο έντονα το ποίημά σου Δείμο θα 'χουμε ξεχάσει το πρόβλημα στο επόμενο κλικ ,που θα μας στειλει σε άλλη σελίδα.
θα κοιτάξουμε επιτιμητικά και θα κουνήσουμε λυπημένοι το κεφάλι για το νεαρό που ζητιανεύει στο φανάρι για την δόση του .
θα διοργανώσουμε συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας για να μην γίνει στην δικιά μας γειτονιά μας κέντρο απεξάρτησης.
Θα μαζέψουμε υπογραφές για να φύγει απ΄την πολυκατοικία μας
η οικογενεια του χρήστη .
θα δοξάσουμε το Θεό που τα δικά μας παιδιά δεν παίρνουν ναρκωτικά .
θα κλείσουμε πίσω μας την πόρτα και θα κοιμηθούμε ήσυχοι γιατί όλα αυτα δεν συμβαίνουν σε μας.
aqua, αυτή είναι η όλη ενόχλησή μου. Δεν θυμώνω που κάποιος σκοτώθηκε. Δεν πονώ που χάθηκε ένας. Πονώ γιατί μέσα από την αδιαφορία αυτή θα χαθούν κι άλλοι.
elpizo pos den tha kanoume afta pou les aqua....
to oti tha koimithoume simera to vradi einai alitheia...alla an tha koimithoume isixa xoris provlimatismo giati? Etsi nomizeis diladi oti eimaste? den einai telika oloi oi anthropoi katharmata...pote tha to katalavoume ....
kalo vradi
@ deimo
Εγω θυμώνω Δήμο μου.
Και θυμώνω πολύ!
Εδω και 23 χρόνια παρακολουθώ την ανθρώπινη εξαθλίωση και ζωές να φεύγουν.
Ενα κρατος αναίσθητο κι ανίκανο για μέτρα πρόληψης και μια κοινωνία να ευαισθητοποιείται όταν η χρήση χτυπήσει την πόρτα της.
@ propetis
Με το σχόλιο μου δεν χαρακτηρίζω σε καμια περίπτωση "καθαρματα" τους ανθρώπους.Παρακαλώ πολύ!
Απλά επισημαίνω την αντίφαση .
Που πηγαίνει η ευαισθησία μας όταν το πρόβλημα χαλάει την ησυχία μας?
Παρα το τεραστιο επέκταση του προβλήματος στην ελληνικη κοινωνία εθελοτυφλούμε και πρώτη απ'όλους η πολιτεία.
Αλήθεια ακούσαμε σε όλη την προεκλογική περίοδο κάποιο πρόγραμμα πρόληψης ή αντιμετωπισης των ναρκωτικών?
Εμεις οι ίδιοι δεν είμαστε που αντιμετωπίζουμε τον χρήστη σαν παραβατικό άτομο και το περιθωριοποιούμε?
Με συγχωρείς αν σε έθιξα και διευκρινίζω ότι το σχόλιό μου αφορούσε την κοινωνία μας γενικά
και όχι όσους σχολίασαν εδω.
Ευχαριστώ!
Aqua zito signomi pou imoun toso apotomi sto sxolio mou.
Einai gegonos i andifasi pou parakoloutheis edo kai 23 xronia opos les...
Oloi eimaste thlimenoi kai thimomenoi me ton xamo ton lefkon thanaton...kai genika kathe thanato pou odigei i apogoitefsi...
More Aqua, mesa sta 23 afta xronia esi den exeis akousei kanena peristatiko pou na dinei fos stin xaramada...ena neo xaroumeno oti ena paidi to nikise...giati den boroume na akoume kai aftes tis megales epitixeies?
Giati prepei na akoume mono ta kaka tin lipi?
Gia na min pareksigitho...then leo fisika oti den tha eprepe na mathoume gia ton xamo tou atixou neou sto kolimvitirio...katholou den ennoo afto..
An omos oloi emeis pou den eimaste kratos i dimosies ipiresies prospathousame na feroume tin xara stous trigiro mas kai as min einai mono i oikogeneia mas, tote isos leo isos na eixame ena xameno neo ligotero...den einai kai ligo, einai?
tin kalimera mou
Ευαίσθητο, Δήμο -και χρειάζεται ευαισθησία για να μη το δεις ως κάτι ξένο. Και γω κάθε φορά θυμάμαι, φίλους, συμμαθητές που χάθηκαν -άλλοι νεκροί και άλλοι "ζωντανοί". Θύματα ενός κηρυγμένου παγκόσμιου πολέμου που έχει πολλούς συμμάχους.
Οταν οι προσληψεις που γινονται για να ευπηρετηθουν οι εξαρτημενοι,ειναι απλα ενα ακομη παραθυρο για το βολεμα γαλαζιων παιδιων,τοτε ειναι πολυ φυσικο να υπαρχοτν θανατοι.ΑΙΔΩΣ ΑΧΡΕΙΟΙ!
@ propeti
Ναι την εχω δει την "χαραμάδα' που λές κι εχεις δίκιο πως κι αυτές πρεπει να δημοσιοποιούνται.
Για να μην χαθεί τελειως η ελπίδα.
Μα για να ανοίξει αυτή χαραμάδα πρεπει να είμαστε "ευαίσθητοι"στον χρήστη πριν πεθάνει.
Και αυτός ο χορός εκατομμυρίων -και βολεμάτων όπως αναφερει παραπάνω ο προβοκάτορας- που έχει στηθεί γύρω από την απεξάρτηση θα μπορούσε να έχει στηθεί γυρω από την πρόληψη.
Καλό σου Βραδυ.
Με συγκίνησες, αλλά οργίστηκα κιόλας. Εχω χάσει φίλους από ναρκωτικά. Κανείς δεν νοιάζεται. Ούτε καν η κοινωνία η ίδια.
προπέτη μου κι εγώ το ελπίζω και το παλεύω, αλλά να δούμε τι λέει και η κοινωνία γύρω μας.
aqua, το πρόβλημα των ναρκωτικών το είχα θέσει πολύ αναλυτικά και με νούμερα στη μελέτη μου για τις θυσίες των ουσιοεξαρτημένων. Εμείς είμαστε που τους αποφεύγουμε, που μόνο μιλάμε και σπάνια κατορθώνουμε να κάνουμε κάτι.
Λάμπρο, σ' ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια.
Προβοκάτορα, και σκέψου ότι στη γειτονιά 6 νοσηλευτές είναι μείον (εγκυμοσύνες). Ακόμα και με ρουσφέτια αν υπήρχαν άτομα ή οργανωμένη πολιτική ίσως κάτι θα γινόταν. Ίσως τουλάχιστον.
Ελληνίδα, ίσως τελικά οι λίγοι που νοιαζόμαστε να κάνουμε κάτι.
Η δημιουργία "οροθετικών" στον εθισμό (ποσώς με ενδιαφέρει εάν πρόκειται για ναρκωτικά ή όχι) είναι αποκλειστική ευθύνη της οικογένειας και της κοινωνίας ως προέκτασης της.
Στο βαθμό που η εξέλιξη μιας κοινωνίας περνά μέσα από την κρατική μέριμνα η συνενοχή της πολιτείας είναι δεδομένη.
Η πραγματική όμως και απόλυτη ευθύνη της πολιτείας αφορά στην διαχείριση και στον καθορισμό του μέλλοντος των εθισμένων μέσα από το δικονομικό σύστημα που η κάθε μια-πολιτεία- ξεχωριστά διαθέτει. (πρόληψη σε δεύτερο βαθμό)
Ο θάνατος μέσα στην χρήση είναι σχεδόν δεδομένος Μα σαν ένας άνθρωπος που έζησε κάποια χρόνια εξαρτώμενος θεωρώ ότι δεν είναι και η χειρότερη εξέλιξη.
Ο ζωντανός "θάνατος" είναι.
Ας γίνουμε άνθρωποι( ποτέ δεν ήμασταν), όλα τα άλλα να μου επιτρέψετε είναι για λαϊκή κατανάλωση.
Εάν ο χαρακτηρισμός «κάθαρμα» ορίζει την έλλειψη ευαισθησίας απέναντι στους «άγνωστους» μας, τότε , σε αντίθεση με την aqua , πιστεύω ότι ο άνθρωπος κατά βάση είναι ένα μεγάλο κάθαρμα.
Πολύ μεγάλο κάθαρμα.
Ο εθισμός είναι αρρώστια
Δεν είναι παραβατική συμπεριφορά.
Όταν το καταλάβουμε αυτό και το υιοθετήσουμε , πρώτα εμείς και ύστερα η πολιτεία , θα έχουμε κάνει ένα πρώτο βήμα για την αντιμετώπιση της.
Καπετάνιε, θα συμφωνήσω ότι οι ευθύνες είναι μέσα στην οικογένεια και την κοινωνία. Ωστόσο, το κράτος είναι εκείνο που μέσα από την ανεργία και όλα τα άλλα προβλήματα που μας ταλανίζουν έχει την ουσιαστική ευθύνη. Και όταν συμβεί -επειδή τίποτα δεν το αποτρέπει- πάλι μένει σε αόριστες φρασεολογίες. Η διαφορά είναι σε λίγους ευαισθητοποιημένους που καταντούν ακτιβιστές μπροστά στην παντελή αδιαφορία των άλλων.
Συμφωνώ με τον Καπετάνιο
@ kapetanio
Κάπταιν μου νομίζω το διευκρίνισα.
Εκτιμω και θέλω την κοινωνικη ευαισθησία πριν τον οριστικό θανατο.Το ίδιο λεω.Να μην αντιμετωπίζονται οι χρηστες σαν εγκληματίες και εμείς οι ιδιοι να μην τους βαζουμε στο κοινωνικό περιθώριο.
Τελικά, καπετάνιε έχουμε ταύτιση απόψεων βλέπω.
telika, Kapetanie exoume taftisi apopseon...
δειμο στην μαυρη την ζωη μας ,μας ριχνουν λιγη ασπρη νεραιδοσκονη, λιγη πρεζα ευτυχιας για θυμομαστε οτι ειμαστε ανθρωποι,για να ξεχναμε οτι ειμαστε αριθμοι
, έτσι ακριβώς είναι.
Δείμε, σταμάτησα στη συγκίνηση.
Η σιωπή μπροστά στο δράμα του κάθε προσώπου είναι η αρχή.
Πάντως, αν έχει σημασία η γνώμη μου: Το πρόβλημα των ναρκωτικών ξεπερνάει τους πολιτικούς.
Το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να βάλλουν κάποιες βάσεις για να αμβλυνθεί-όχι να λυθεί- το πρόβλημα αύριο.
Το πρόβλημα είναι πολύπλευρα πολιτισμικό.
Ανία, Άγχος, ανεπίγνωστη Κατάθλιψη (όχι με την ψυχιατρική σημασία), έλλειψη στόχων, γινόμαστε κάθε μέρα όλο και πιο αδύναμα υποκείμενα και οι πιο ευαίσθητοι αυτοκαταστρέφονται...
Κομμούνι, συμφωνώ και για τη συγκίνηση και τη διάσταση του προβλήματος. Το πρόβλημα είναι ένας οργανισμός Υγείας αντί να επιβάλλει δική του πολιτική, ακολουθεί τυφλά τις εντολές της πολιτικής. Η πολεμική μας για τυα ναρκωτικά διαμορφώνεται μέσω διορισμένων προέδρων από την εκάστοτε κυβέρνηση. Εξάλλου, θυμάσαι τι ειπώθηκε για ιδιωτικοποίηση στο συνέδριο.
Έτσι όπως μας έχουν κάνει, όλοι ψάχνουμε πλέον τρόπους διαφυγής σε άλλους κόσμους. Καθένας με τον τρόπο του. Ποτέ δεν είναι καλό αυτό, αλλά όταν πρόκειται και για δρόμο χωρίς επιστροφή, τότε πρέπει να προβληματιστούμε πολύ σοβαρά!
Αλλά...στου κουφού την πόρτα...
"άνθη λευκά"...μακάρι να μην είχανε "ανθίσει" ποτέ! Τόσα χρώματα υπάρχουνε. Τι κρίμα να μην τα βλέπουνε όλες αυτές οι ψυχές που περιμένουνε τη μεθαδόνη κι άλλες τόσες που δεν κάνουν ούτε αυτό. Κρίμα και για εμάς, που πολλές φορές τα προσπερνούμε...
Τι άλλο να πω...
Κουράγιο...
Ευχαριστώ για το κουράγιο, Leigh-Cheri, λλά ξέρουμε ότι χρειάζεται αγώνας και για τα παιδιά και για τη συνειδητοποίηση των υπολόποων μελών αυτής της κοινωνίας.
Nai more paidia (sas leo paidia dioti ego apo oti fenetai eimai megaliteri), pos borei i koinonia na voithisei na andimetopisei afto to provlima afou i idia to dimiourgei? Afou to sistima pou iparxei sproxnei stin aftokatastrofi os ekdikisi gia to kako pou dexetai...kai pou isos tin koinonia afti, kati tetoio na tin volevei, pos borei na vrei tous mixanismous ekeinous pou tha tin voithisei (tin koinonia) na andimetopisei tetoia apognosi...(mono iatrika den ginetai, i mipos ginetai?) Afto ennoeis "Deime" otan les organismos ygeias?
Kai ides milas gia idiotikopoiisi...diladi pali prepei na boume stin filosofia tou oti gia na vro tin giatria mou prepei na pliroso...tipote den sou prosferetai dorean!!!!!!!!!tipote den borei na sou xaristei, oute ena xeri voitheias...ma tipote?
kali mera se olous sas...
Και πρίν τους επικήδειους όπως ακριβώς το είπες, ή πεθαίνουν ή πάνε φυλακή...Το Θαύμα Του Δυτικού Κόσμου...
Προπέτη, έχεις τόσο δίκιο. Για αυτό μιλάω για αλλαγή ημών των ιδίων. Πρέπει όλοι μας να αλλάξουμε.
Πατσιούρη, και πού να δεις τον επικήδειο...
"...μετά ένας ακόμα αριθμός"
ΚΡΙΜΑ γι' αυτόν που έφυγε,
ΚΡΙΜΑ για όσους έχουν φύγει,
ΚΡΙΜΑ για όσους, δυστυχώς, μέλλουν να ακολουθήσουν το ίδιο χωρίς γυρισμό μονοπάτι...
Γλαρένιες αγκαλιές
Χρειάζονται ριζοσπαστικές κινήσεις για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα.
Αλλά δεν νομίζω να υπάρχει ουσιαστική πολιτική βούληση.
Είναι ένα μέσo καταστολής και αυτό…
Ή είναι μία αφορμή για καταστολή. Τα περιστατικά στο κίνημα της δεκαετίας του 70 είναι χαρακτηριστικά.
YG.Δεν ξεχνώ ότι τα μοναδικά μέρη που δεν βομβαρδίστηκαν στο Αφγανιστάν ήταν οι «φυτείες παπαρούνας»
vita, φύρδην-μίγδην, θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σας.
Δελτίο Τύπου
Οφείλουμε να ενημερώσουμε την κοινή γνώμη ότι τα οικονομικά προβλήματα των Κέντρων Πρόληψης ΟΚΑΝΑ και Αυτοδιοίκησης "αναζωπυρώνονται" .
Ο ΟΚΑΝΑ ,ο οποίος καλύπτει το 50% της χρηματοδότησης στα Κέντρα Πρόληψης , χρωστάει πολύ μεγάλο τμήμα της , με αποτέλεσμα ορισμένα κέντρα, όπως του Αιγάλεω, το Διαδημοτικό της Νότιας Αθήνας, των Αχαρνών (περιοχές "κρίσιμες"..) να να μην μπορούν να πληρώσουν το προσωπικό τους.
Τα οικονομικά προβλήματα σταμάτησαν προσωρινά το καλοκαίρι με την καταβολή ενός τμήματος του ποσού, που αναλογεί στην Τ. Α., αλλά, επειδή τα χρέη ήταν ήδη μεγάλα, σύντομα ξαναεμφανίστηκαν εντονότερα.
Το Δ.Σ. της ΚΕΔΚΕ πήρε απόφαση να προωθήσει την υπολειπόμενη προς τα Κέντρα Πρόληψης χρηματοδότηση (1,2 εκατομμύρια ευρώ), που αφορά σε υπόλοιπο του 50% της χρηματοδότησης , όμως γραφειοκρατικές αγκυλώσεις εμποδίζουν την γρήγορη προώθηση.
Σημαντικό επίσης είναι το ζήτημα της ανανέωσης της Προγραμματικής Σύμβασης για την οποία επίσης έχει ληφθεί θετική απόφαση τόσο από την Κοινωνική Επιτροπή της ΚΕΔΚΕ, όσο και από την Γ. Σ. της, όμως για να προχωρήσει η διαδικασία χρειάζεται την υπογραφή και των υπόλοιπων συμβαλλόμενων φορέων ( ΚΕΔΚΕ, ΕΕΤΑ, ΥΠΕΣΣΔΑ , ΟΚΑΝΑ , ΥΠ. ΥΓΕΙΑΣ & ΚΟΙΝ. ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ).
Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να ανατρέξετε στο ιστολόγιο του Σωματείου μας
http://prolipsiworkers.blogspot.com
email: prolipsiworkers@yahoo.gr , diexod@otenet.gr,
δεν έχω λόγια, απλά αγαπώ τη σκέψη σου και τον τρόπο που την εκφράζεις... τόσο καιρό που σε διαβάζω φιλε δείμε, απλά παίρνω αέρα και δύναμη, φόρα και σταθερό βήμα και προχωρώ... να εισαι καλά... σε ευχαριστώ -
Σ' ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια, παράξενο.
Δημοσίευση σχολίου