ένας μικρός πανηγυρικός

Η 28η Οκτωβρίου είναι ταυτισμένη στην ελληνική σκέψη με το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο που συγκλόνισε όλο τον κόσμο. Όλες οι χώρες -από την Ευρώπη ως την Ασία και από τον Ατλαντικό, τη Μεσόγειο και τη Βόρεια Αφρική, ως την Άπω Ανατολή και τον Ειρηνικό Ωκεανό- είτε αναμείχθηκαν άμεσα είτε δέχθηκαν τις επιρροές της φρίκης του πολέμου. Περισσότερα από 35 εκατομμύρια τάφοι θυμίζουν τις καταστροφικές συνέπειες του εξαετούς πολέμου. Το πυρηνικό ολοκαύτωμα της Χιροσίμα ήρθε να επισφραγίσει ιστορικά το αιματοκύλισμα των λαών της υφηλίου.

Η επεκτατική πολιτική της Γερμανίας και της Ιταλίας από νωρίς της έφεραν σε συνεργασία, ενώ αργότερα στον Κεντροευρωπαϊκό Άξονα προστέθηκε και η Ιαπωνία. Το φασιστικό και ναζιστικό καθεστώς χωρίς να αφήνουν στους δημοκρατικούς Γερμανούς και Ιταλούς περιθώρια αντίδρασης στα επεκτατικά τους σχέδια, σύντομα στράφηκαν ανατολικά. Στόχος τους η πετρελαιοφόρος Μέση Ανατολή και η πλούσια σε κοιτάσματα σιδήρου κεντρο-ανατολική Ευρώπη. Σαφώς και η νεοσύστατη σχεδόν Σοβιετική Ένωση.

Η Ιταλία έχοντας ανάγκη μετά το κραχ του 1929 νέες αγορές και φτηνές πρώτες ύλες στράφηκε στην Αφρική προελαύνοντας αήττητη μέχρι την Αιθιοπία. Στόχος της ιδεολογικός η ανασύσταση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.

Στην ίδια κατεύθυνση και εμπνεόμενος από τα ιδεολογήματα και την ιμπεριαλιστική πολιτική του Μουσολίνι και ο Χίτλερ με διάφορα προσχήματα στράφηκε αρχικά στην Τσεχία και στόχευε μέχρι την ΕΣΣΔ. Υπό την ανοχή ή τις ευλογίες -όπως πολλοί κατηγορούν- των Δυτικών Δυνάμεων ο Χίτλερ ενθαρρύνονταν από τη στάση τους. Οι Δυτικοί δεν ένιωθαν καμία απειλή –αντίθετα χαίρονταν- που έβλεπαν την αντικομουνιστική ρητορεία του Χίτλερ και ανατολική προέλασή του.

Το 1939 σηματοδότησε την αντίδραση των Δυτικών Συμμάχων. Η επέμβαση στην Πολωνία ήταν η αφορμή για την κήρυξη του πολέμου. Τα έξι χρόνια, ως το 1945, που κράτησε ο πόλεμος αυτός, σκόρπισε παντού συντρίμμια και πρωτοφανή σε έκταση ερείπια, θάβοντας κάτω από τις στάχτες του, τους πόθους και τις προσδοκίες των λαών του 20ου αιώνα, εκτρέποντας ολόκληρη την ανθρωπότητα από την ιστορική της πορεία.

Ένα χρόνο μετά η Ιταλία του Μουσολίνι αναζητώντας μεγαλύτερη πρόσβαση στη Μεσόγειο με την Ελλάδα σαν γέφυρα, έστειλε τελεσίγραφο στη δικτατορική κυβέρνηση του γερμανόφιλου Μεταξά. Ήδη ο Χίτλερ είχε διαβεβαιώσει το Μουσολίνι ότι δεν είχε βλέψεις στη Βαλκανική. Η ιταλική επίθεση εξυπηρετούσε το φασιστικό ιδεολόγημα της ανασύστασης της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, ενώ επέτρεπε στη Γερμανία να στραφεί απρόσκοπτα εναντίον της Σοβιετικής Ένωσης. Οι σύμμαχοι ήταν απασχολημένοι με την επέκταση κατά της Γαλλίας και τις επιθέσεις εναντίον της Βρετανίας.

Το κλίμα μεταξύ Ελλάδας και Ιταλίας ήταν τεταμένο μετά τον τορπιλισμό της «Έλλης» στην Τήνο, το 15Αύγουστο εκείνου του έτους. Σειρά πειρατικών επιθέσεων προηγήθηκαν και ακολούθησαν τον τορπιλισμό. Κανένας όμως δεν υπολόγιζε στην αντίσταση των Ελλήνων. Το ΟΧΙ του φιλογερμανού Μεταξά στόχευε μόνο στην εκτόνωση των πατριωτικού φρονήματος των Ελλήνων. Ούτε εκείνος λογάριαζε σε μία τόσο σθεναρή αντίσταση. Ωστόσο, η ελληνική αγάπη για την Ελευθερία έμελλε να αλλάξει το ρου των πολεμικών αναμετρήσεων. Η Αγγλία αρχικά έβλεπε τη μεταξακική κυβέρνηση με επιφυλάξεις και χωρίς να πιστεύει στην ελληνική στρατιωτική δύναμη θεώρησε καταδικασμένη την ελληνική άμυνα και δεν της παρείχε καμία βοήθεια. Μόνοι τους λοιπόν οι Έλληνες κλήθηκαν μιμούμενοι τους προγόνους τους να υπερασπίσουν τις οικογένειες και τους τάφους των προγόνων τους.

Άνδρες και γυναίκες αγωνίστηκαν με ό,τι μέσο είχαν. Οι άνδρες στη μάχη, οι γυναίκες σαν εθελόντριες στην υποστήριξη των ανδρών. Και κατάφεραν το ακατόρθωτο.

Παρά την αρνητική αναλογία με τον τρομακτικό όγκο της πολεμικής μηχανής του άξονα, πλούτισαν με περίλαμπρες νίκες στο αλβανικό μέτωπο την εθνική μας και την παγκόσμια Ιστορία. Νίκες απ’ την Πίνδο ως τη βόρεια Ήπειρο επισφράγισαν την πανωλεθρία των Ιταλών. Οι Έλληνες όχι μόνο αντιστέκονταν νικηφόρα, αλλά προέλαυναν και στα αλβανικά εδάφη -που καιρό πριν είχε κατακτήσει ο Μουσολίνι.

Και οι δύο αντίπαλοι είχαν τεράστιες απώλειες, αλλά ο αποδεκατισμός του επίλεκτου ιταλικού εκστρατευτικού σώματος, των αλπινιστών, ήταν χαρακτηριστικός του εύρους των συγκρούσεων. Σε συμπλοκές σώμα με σώμα, μέσα στις άγριες συνθήκες του ορεινού όγκου της Πίνδου, οι Έλληνες απέδειξαν σε όλο τον κόσμο ότι ο ιταλικός στρατός μπορεί να ηττηθεί. Φανέρωσαν ότι τα ελληνικά ιδανικά για Ελευθερία και Δημοκρατία ακόμα κυριαρχούσαν στην καρδιά των Ελλήνων και αποτέλεσαν την εμψυχώτρια δύναμη στις συγκρούσεις.

Στις επιτυχίες του ελληνικού στρατού συνέδραμε και η μικρή νεοσύστατη αεροπορική δύναμη της χώρας μας. Πετώντας σε χαμηλό ύψος «στα μονοπάτια τ’ ουρανού», όπως αποκαλούσαν οι ίδιοι τις ελληνικές χαράδρες, χτυπούσαν τους Ιταλούς αλπινιστές και προετοίμαζαν το έδαφος για τις ελληνικές επιχειρήσεις.

Μα, και το μικρό πολεμικό ναυτικό έγραψε ένδοξες σελίδες στα υδάτινα πεδία μαχών κανονιοβολώντας από τα αλβανοηπειρωτικά παράλια τις Ιταλικές θέσεις. Μαζί με την αεροπορία προστάτεψε αποτελεσματικά τις μεταφορές, βυθίζοντας εχθρικά πολεμικά, υποβρύχια και μεταγωγικά.

Η ιταλική πανωλεθρία υποχρεώνει το Χίτλερ να προχωρήσει ταχύτερα προς το νότο. Παρά την κατάκτηση, ο ένδοξος αγώνας των Ελλήνων συνεχίστηκε. Στις πόλεις και τα βουνά, ένοπλες ή άοπλες οργανώσεις προστάτευαν τους πατριώτες και φρόντιζαν τον κατακτημένο πληθυσμό. Συγκρούονταν και μετά την ήττα και προκαλούσαν δολιοφθορές στον κατακτητή. Ο λόγος, κυρίες και κύριοι, για την Εθνική Αντίσταση. Μία ακόμα ηρωική σελίδα της Ελληνικής Ιστορίας. Η Βρετανία βλέποντας την Αντίσταση θέλησε να την ενισχύσει, επειδή έτσι κωλυσιεργούσε το γερμανικό στρατό. Μία Αντίσταση που έδειξε τη δύναμή της όχι μόνο με την επιτυχία στο Γοργοπόταμο -θυμίζοντας στο ίδιο σημείο σχεδόν την προ αιώνος θυσία του Διάκου ή την ακόμα παλαιότερη ηρωική δράση των Λακεδαιμονίων. Έδειξε τη δύναμή της και τη συσπείρωση όλων των προοδευτικών αντιστασιακών δυνάμεων με την εκλεγμένη Κυβέρνηση του Βουνού. Για πρώτη φορά στην ανθρωπότητα κατακτημένη χώρα διενήργησε ελεύθερες εκλογές με ένα εκατομμύριο ψηφοφόρους. Για πρώτη φορά στην Ελλάδα ψήφισαν γυναίκες.

Σε όποιον θέλει όμως να μειώσει αυτή την αίγλη, σε κάθε έναν που προσπαθεί να περιορίσει τη σημασία την νίκης τούτης του απλού ανώνυμου λαού, ας θυμίσουμε πως η θυσία του συνέβαλε τα μέγιστα στη νίκη των Δυτικών Δυνάμεων. Δεν ήταν νίκη χαρισματικών ηγετών, αλλά νίκη ξυπόλητων και άοπλων πατριωτών. Με όραμα την Ελευθερία και τη Δημοκρατία, τίμησαν τα αίματα των προγόνων τους που από την Αρχαιότητα θυσιάστηκαν για τα ίδια ιδανικά. Με τον αγώνα τους ενάντια στα φασιστικά στρατεύματα και τα αντιδημοκρατικά ιδεώδη, οι απλοί Έλληνες απέδειξαν ότι αξίζουν το θαυμασμό των άλλων για τον απαράμιλλο ηρωισμό τους. Αξίζει λοιπόν τιμή και δόξα σ΄ όλους αυτούς τους ανώνυμους ήρωες.


45 έκριναν :

patsiouri είπε...

Εχεις δίκιο και δέν είναι υπόθεση εθνικισμού, πρόκειται γιαεντελώς διαφορετικό πράγμα...(εχετε θεματάκι τρελό πάνω, έτσι???)

Zaphod είπε...

...ξέχασες βεβαίως μια λιγότερο ηρωική κατακλείδα:

" Και οι ίδιοι οι νικητές, η μόνη χώρα που απελευθερώθηκα ουσιαστικά μόνη της, πριν έρθουν οι σύμμαχοι, κατάφεραν και τα έκαναν ρόιδο αμέσως μετά"!

Παρατηρησούλες:
Ο Μεταξάς μπορεί να ήταν καούνος, γερμανόφιλος και φασίστας, αλλά μαλάκας δεν ήτανε. Η οργάνωση του ελληνικού στρατού και η πειθαρχία του ήταν πολύ καλές για τα δεδομένα της εποχής. Υπήρχε ορθολογισμός στην διαχείρηση και ψυχραιμία. (πχ: Για τον πόλεμο στην πίνδο επιστρατεύτηκαν 6 κλάσεις αν θυμάμαι καλά. Η χούντα για την Κύπρο έκανε ΟΛΙΚΗ επιστράτευση!).

Από την άλλη ο Μεταξάς, αν και γερμανόφιλος, ήξερε πολύ καλά πως η Ελλάδα ως ναυτική χώρα έχει πιο πολλές πιθανοτητες επιβίωσης αν συμμαχήσει με τις ναυτικές δυνάμεις (Αγγλία κτλ) , άσε που ο Μουσολίνι του έμπαινε στο ρουθούνι.

Παρ' όλα αυτά είναι σωστό πως οι Έλληνες πολέμησαν (πολεμήσαμε) για την παρτη τους και μαγκιά τους.

Η πιο μεγάλη νίκη ήταν καθαρά συμβολική μιας και στην ορεινή Αλβανία ήταν η πρώτη φορά που οι στρατιές του άξονα ηττήθηκαν.

Ανώνυμος είπε...

"Ο Μεταξάς μπορεί να ήταν καούνος, γερμανόφιλος και φασίστας, αλλά μαλάκας δεν ήτανε. Η οργάνωση του ελληνικού στρατού και η πειθαρχία του ήταν πολύ καλές για τα δεδομένα της εποχής. Υπήρχε ορθολογισμός στην διαχείρηση και ψυχραιμία."
Υπάρχουνε πάντως μαρτυρίες που λένε ότι δεν ήταν και τόσο καλά οργανωμένος ο στρατός τουλάχιστον στην αρχή.
Μετά η αυτοθυσία και το Λαϊκό φρόνημα κάλυψε τα κενά.
Όπως επίσης και η ιστορία των βορέιων συνόρων με το Ρούπελ, ήταν ένα στρατηγικό λάθος.

ΑΝΤΩΝΗΣ ΜΙΧΑΛΑΚΗΣ είπε...

Αυτόν τον πανηγυρικό θα εκφωνήσεις στις εκδηλώσεις τιμής και μνήμης;

Zaphod είπε...

@Καπιταλιστικό κομμούνι: Δεν είπα πως ήταν άγιος ή ο Ντεκάρτ !
Απλά αν τον συγκρίνεις πχ με τους Απριλιανούς κερδίζει.

Η παράδοση του στρατού ήταν στην κυριολεξία εξωκυβερνητική απόφαση αν λογικά δεν θα μπορούσαν να κάνουν διαφορετικά οιΤσολάκογλου και σία. Ο Μεταξάς αυτοκτόνησε αλλά δεν θυμάμαι την χρονική συγκυρία.

Έχετε εσείς ικανό τον Καραμανλή η τον Γιωργάκη για αντίστοιχη συμπεριφορά;

Zaphod είπε...

@Δείμος: Ξέχασα!

Πολύ καλή η παράγραφος για την κυβέρνηση του βουνού, αλλά δεν νομίζω να αρέσει στους....χαριτωμένους ανώτατους αιρετούς άρχοντες που έχετε κια πέρα!

fitsoulas είπε...

Που καλο το αρθρο σου φιλε δειμο αλλα
λειπει κατι δεν νομιζεις
δοσιλογοι, γερμανοτσολιαδες , ταγματασφαλιτες, πεινα
κανε ενα update

αθεόφοβος είπε...

zaphod-
O Μεταξάς δεν αυτοκτόνησε.
Πέθανε από σύντομη ασθένεια την 29-1-41.
Τον διαδέχτηκε ο διοικητής της Εθνικής τράπεζας Αλεξανδρος Κορυζής και αυτός είναι που αυτοκτόνησε με περίστροφο την Μεγάλη Παρασκευή 18-4-41.
Ο Κορυζής έμεινε στην ιστορία για δύο διαγγέλματα.
Το πρωτο στις 25 Μαρτίου όταν τα Ελληνικά στρατεύματα συνέτριψαν την Εαρινή επίθεση που διηύθηνε ο ίδιος ο Μουσολίνι και το δεύτερο στις 6 Απριλίου που ουσιαστικά είπε το δεύτερο ΟΧΙ στους Γερμανούς.

δείμο-
Πανηγυρικό σε βάλανε να πείς είχες δεν είχες έφτασες στην Εθνική Αντίσταση!
Πάντως είναι τελικά political correct!

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

ΤΙΜΗ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΤΟΥΣ!!!!!!!

΄Εχουμε αποδείξει πως ενωμένοι μεγαλουργούμε...τώρα γιατί επιμένουμε μια ζωή να είμαστε ...σκορποχώρι...Κυριος οίδεν.

Γλαρένιες αγκαλιές
(Πολύ ενδιαφέρουσα η ανάρτησή σου, για όλους όσοι δε ζήσαμε τη μελανή σελίδα της ιστορίας μας και ειδικότερα για τα νέα παιδιά)

Βαγγέλης Μπέκας είπε...

Τι εποχές, τι μέρες...

Οι παππούδες και οι γιαγιάδες μας ήταν σκληροτράχηλοι αλλά με αρχές και ιδανικά.
Οι πεινασμένοι στην κατοχική Αθήνα, όταν αισθανόταν το μοιραίο να πλησιάζει ακολουθούσαν ένα μονοπάτι και πέθαιναν μόνοι στο Λυκαβηττό.
Το 1939 είχαμε χούντα, το 1940 είχαμε ΑΕΡΑ, το 1945 κυβέρνηση του Βουνού!

Ανώνυμος είπε...

Δεν λέω για την παράδοση Τσολάκογλου, αλλά ότι οι γερμανοί παρέκμαψαν το ρούπελ, και μπήκαν σφήνα ανάμεσα στα στρατεύματα που ήταν στην Αλβανία και στο Ρούπελ..
Υπάρχει ένα βιβλίο αναμνήσεων ενός αξιωματικού,συμπολεμιστή του Δαβάκη, που περιγράφει όλη την ανοργανωσιά των πρώτων ημερών. Κάποτε το είχα διαβάσει, αλλά είπαμε το πρόβλημα μου είναι ότι εμ αδικεί η μνήμη μου με τα ονόματα...(και το πλήρωσα στις πανελλήνιες!)
Αν ψάξετε στα σπουδαστήρια της νΕότερης ιστορίας θα βρείτε πολλά τέτοια.
Στην βιογραφία του Άρη από τον Χαριτόπουλο υπάρχει και βιβλιογραφία για αυτό το θέμα.
Ασφαλώς ο Μεταξάς, αν και φασίστας είχε ένα σχέδιο, αντιγραφή βέβαια, αλλά ένα σχέδιο...
Είπαμε η ιστορία επαναλαμβάνεται ως φάρσα και όχι μόνο με τους Απριλιανούς ..

Ανώνυμος είπε...

ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΤΑ ΒΛΕΠΑΝΕ ΟΛΟΙ ΕΤΣΙ ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ! ΑΛΛΑ ΟΛΕΣ ΟΙ ΓΝΩΜΕΣ ΔΕΚΤΕΣ ΒΕΒΑΙΑ!
ΜΠΡΑΒΟ ΩΡΑΙΟ ΑΡΘΡΟ

ο δείμος του πολίτη είπε...

Πατσιούρη μου, συχνά κάποιοι επίτηδες συγχέουν τον εθνικισμό με τον εθνισμό.

Zaphod, σαφώς κι έχεις δίκιο. Ο στροατός ήταν σχετικά οργανωμένος και είχαν παραληφθεί αι κάποια όπλα νέα. Ωστόσο, σε καμία περίπτωση δε θα γίνονταν κάτι, επειδή δεν υπήρχε καλός εφοδιασμός. Αυτό το κάλυψε το σθένος των υπολοίπων και η αυτοθυσία των πολεμούντων.

κομμούνι, για το Ρούπελ και την περί 6 ημερών μυθολογία ας την ξεχάσουμε. 6 μέρες σίγουρα δεν καθόρισαν τη στάση των Γερμανών. Αλλά σε κάθε περίπτωση θα έπεφταν οι εκεί οψυρωμένοι.

Μιχαλάκη, ακριβώς έτσι. Έχω βρει και τα σημεία εκείνα που πρέπει να εντείνουω τη φωνή.

Φίτσουλα, έμεινα απλά στην ίδια τη γιορτή. Λες ΕΓΩ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ να ξεχνούσα όλα τα σχετικά της Κατοχής;

Αθεό, ο Μεταξάς πέθανε όντως μέσα σε υψηλό πυρετό. Η αυτοκτονία ήταν ένας μύθος που καλλιεργήθηκε ακούσια. Μόνος μου τον έγραψα πάντως τον πανηγυρικό μου, όπως είχα κάνει και την 25η Μάρτη. Το ΟΧΙ είναι δεμένο με την Αντίσταση. Απλά ήθελα να μείνω λίγο πιο κοντά στα όρια.

Φύρδην-Μίγδην, όταν κινδυνεύει ο κώλος μας ενωνόμαστε (τουλάχιστον ο λαός ο ίδιος) γιατί οι κυβερνώντες ήθελαν μάλλον να χάσουμε.

Vita, θέμα επιθυμίας είναι και τίποτε άλλο.

Νίκο, ευχαριστώ πολύ.

melomenos είπε...

πολύ ωραία τα λες!
κάποιοι άλλοι νεώτεροι πρέπει να τα ακούνε αυτά!
αξίζουν όλοι αυτοί που συμετήχαν και τιμή και δόξα!!!
καλημέρα σου

Zaphod είπε...

@ αθεόφοβος: Mea culpa! :-)

@Δείμος: Σε κάθε στρατό το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι η επιμελητεία.

Το σκηνικό με τις γυναίκες της Πίνδου κτλ λογικά θα έγινε όταν είχαμε πάρει τους Ιταλούς στο κυνήγι (τι διάολο εντός συνόρων θα είχαμε πρόβλημα;)

Η λογική εξήγηση για την μή πρόβλεψη επιμελητείας είναι πως κανεις δεν περίμενε πως θα κερδίζαμε εκεί! Απλά υπολόγιζαν να ταμπουρωθούμε κερδίζοντας χρόνο. Με τίποτε δεν πίστευαν πως θα τους φάμε τα αυτιά! Ξαναλέω πως η ελληνική νίκη στην Πίνδο (έστω και παροδική, μέχρι να κατέβουν οι γερμανοί δηλαδή) ήταν η πρώτη επί του άξονα γενικώς. Είχαμε από τότε την συνήθεια να κουφαίνουμε τον κόσμο :-)

ΔΕ ΜΑΣΑΜΕ ΡΕ είπε...

Πόσα μακριά είναι η γενιά μας από αυτές τις εμπειρίες. Πρόλαβε και μου τα είπε ο παππούς μου πριν να φύγει. Λυπάμαι που δεν καταλάβαινα καλά, πιτσιρίκι τότε, να τα γράψω κάπου με λεπτομέριες …

AVRA είπε...

τους αξιζει η τιμη οπως και να αναπαραγουμε οσα γνωριζουμε , αλλα ξερεις αισθανομαι οτι σιγα σιγα προσπαθουν να ξεφτισουν και την τοσο προσφατη ιστορια μας!καταλαβαινεις...

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Τα πράγματα δεν ήταν και τόσο ρόδινα!
Ο "αρχιστράτηγος της Νίκης" Κατσιμήτρος έγινε αργότερα Υπουργός της δοσιλογικής κυβέρνησης!
Και πόσοι Έλληνες δεν εντάθηκαν στα φιλογερμανικά "Τάγματα Ασφαλείας" μεταξύ των οποίων και εξέχοντες φιλελεύθεροι...

Stathis Athanasiou είπε...

Ρε παιδιά, ο καιροσκοπισμός των Ελλήνων και των γραικών είναι τεκμηριωμένος τόσες και τόσες φορές ώστε δε χρειάζεται καν να αναφέρουμε παραπτωματάκια όπως αυτά που λέει ο φίλος ασκαρδαμυκτί.
Το Θεμιστοκλή τον βλέπουμε στη Σαλαμίνα και όχι στην αυλή του Μεγάλου Βασιλιά.
Τους ήρωες του '21 τους βλέπουμε σαν αγνούς ανιδιοτελείς εθνικούς απελευθερωτές και όχι σαν (...άσε δεν ανοίγω καν αυτήν την κουβέντα).
Τους διοικητές του στρατού του έπους του '40 τους βλέπουμε ως φλογερούς έλληνες και όχι ως φερέφωνα του Χίτλερ.
Τη μεγάλη πλειοψηφία αυτού του στρατού τη βλέπουμε ως άξια τέκνα της πατρίδας και όχι ως μελλοντικούς αποκεφαλιστές ανταρτών λίγο πριν τον εμφύλιο.

Και να σου πω κάτι;
Καλά κάνουμε!
Από τους μάχιμους του '40 εγώ κρατάω τον παππού μου που έφαγε έναν όλμο και παραλίγο να χάσει το πόδι του και ακόμα περισσότερο ένα συμπολεμιστή του που τον κουβάλησε μέσα στο χιόνι μέχρι τις γραμμές τους, και όχι τους μετέπειτα γερμανοτσολιάδες.
Από τις Θερμοπύλες κρατάω τους Θεσπιείς και τους Θηβαίους και όχι τον Εφιάλτη.
Από τις δύο πλευρές κρατάω τη φωτεινή και όχι την χλιαρή.
Αλλά ξέρω ότι η χλιαρή υπάρχει και δυστυχώς συνήθως κερδάει.
(από το αρχαίο κερδάω-κερδώ)

Unknown είπε...

Προσωπικά, θα αφιέρωνα και μια παράγραφο για το πώς το Έπος μεταβλήθηκε σε άτακτη φυγή μόλις μας την έπεσαν οι Γερμανοί. Για τον πατροπαράδοτο ελληνικό ενθουσιασμό που δεν μεριμνεί για την επαύριο (κανένας δε φρόντισε για την απαραίτητη διαχείριση της νίκης) και γίνεται στάχτη και κουρνιαχτός μόλις σφίξουν λίγο παραπάνω τα πράγματα. Όχι ότι με τους Γερμαναράδες θα τα φέρναμε βόλτα αλλά η απότομη κατάρρευση του μετώπου (και του Έπους) δεν μας περιποιεί τιμή.

Ανώνυμος είπε...

Έγινε σήμερα μια παράσταση απο παιδιά της Α λυκείου.
Η παράσταση ήταν φτιαχμένη αποκληστικά απο εκείνα.
Σενάριο, σκηνοθεσία, σκηνικά, κοστούμια, ερμεινία ρόλων.
Ο μόνος απο την σχολική κοινότητα που τους συμπαραστάθηκε ήταν ό λυκιάρχης. Τούς έδωσε την ώθηση να την πραγματοποιήσουν.
Δεν επιρέασε καθόλου τα παιδιά, μα τα άφησε να δημιουργήσουν.
Πραγματικά ήταν απίστευτο αυτό που είδα!!!
Μια εντελώς αντιπολεμική παράσταση, που άφησε άναυδους όλους τους μαθητές, καθηγητές, και γονείς.(Μ' ενα τέλος... αφήγηση του Μάνου Κατράκη, και τα παιδιά ύψωσαν πανό: Όχι στον πόλεμο ΝΑΙ στην αληθηνή ΕΙΡΗΝΗ).
Παραθέτω μοναχά τα λόγια του σεναριογράφου 15 ετών (Ορέστη), και σκηνοθέτη:

Τώρα που η αυλαία θ’ ανοίξει, τα φώτα θ’ ανάψουν, εμείς και εσείς οι θεατές, θα ζήσουμε ένα χιλιοπαιγμένο έργο της ιστορίας, ας αφήσουμε τις καρδιές μας ανοιχτές.

Πριν 67 χρόνια οι Υπεράνθρωποι υποστηρικτές-Σωτήρες της ΕΙΡΗΝΗΣ έπαιζαν το έργο της κατοχής, προχθές στο Αφγανιστάν, χθες στην Σερβία, σήμερα στο Ιράκ, και η περιοδεία στον υπόλοιπο κόσμο συνεχίζεται με άγνωστο προορισμό.

Θιασάρχες που διαλαλούν την ειρήνη, μόνο που ξεχνούν ότι η ειρήνη δεν είναι μια απλή παράσταση που έχει αρχή, μέση και τέλος, με τα φώτα της ράμπας να χαμηλώνουν.

Η Ειρήνη θέλει τα φώτα ορθάνοιχτα, κι όλον τον κόσμο πρωταγωνιστές, φλόγα της ψυχής όλων μας για να έχει υπόσταση και παρουσία πάνω στην σκηνή.

Εμείς σαν απλά παιδιά αυτής της γης, λέμε ΟΧΙ στους επίδοξους σωτήρες της, ΟΧΙ σ’ άλλους νεκρούς ήρωες, ΟΧΙ σε μνήμες βαμμένες με πόνο και αίμα.

Εμείς σαν απλά παιδιά αυτής της γης λέμε ΝΑΙ στην ΕΙΡΗΝΗ, και γι’ αυτή είναι φτιαγμένη αυτή η παράσταση.

Θα ζητήσω την εύνοια όλων σας, γιατί σήμερα τούτη η αυλαία ανοίγει με την πρωτοβουλία και την συνεργασία των παιδιών που πιστεύουν σε μέρες ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ και ΕΙΡΗΝΙΚΕΣ.

Φτιαγμένη από εμάς τα παιδιά, για πρώτη φορά σε όλα της τα στάδια. θέλω να ευχαριστήσω θερμά τον Λυκειάρχη μας Κον Τζανακάκη για την εμπιστοσύνη του, και την υποστήριξη αυτής μας της πρωτοβουλίας.

Καθώς και τους συμμαθητές μου, που πίστεψαν και συμμετείχαν στην υλοποίηση της.


Σας ευχαριστώ.

Και εγώ μόνο ενα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ μπορώ να τους πώ!!!!

Ανώνυμος είπε...

τι εγινε δειμε

Ανώνυμος είπε...

δειμε για ποιουs προγονουs γραφειs αφου εισαι συμφωνοs με τιs αποψειs του λιακου και τηs ρεπουση οτι το ελληνικο εθνοs εμφανιστηκε πριν διακοσια χρονια.Μηπωs τιμαs τουs προγονουs part time(οταν εμφανιζεσε στισ μαθητικεs παρελασειs με τουs επισημουs).zaphod ο μεταξαs ητανε εναs κομπλεξικοs μαλακαs και η δικτατορια του ηταν υπευθυνη για την μη προετοιμασια τηs χωραs για τον επερχομενο πολεμο.Ειχε απογυμνωση το στρατευμα απο ικανουs και εμπειρουs αξιωματικουs που δεν ηταν αρεστοι στο καθεστωs .Tο χρημα που η 4αυγουστου συγκεντρωνε απο τουs ερανουs υπερ του στρατου το κατασπαταλουσε για να χρηματοδοτει την ΕΟΝ και τιs φιεστεs στου καθεστωτοs .vrennus δεν υπηρξε ατακτη φυγη αλλα συνθηκολογηση με την μεσολαβηση των γερμανων στο αλβανικο μετωπο.αυτη ηταν η πρωτη συνθηκολογηση η δευτερη ηταν στην αθηνα απο τον Τσολακογλου.

ο δείμος του πολίτη είπε...

Μελομένε, και τιμή και δόξα.

Zaphod, έτσι είναι. Το ρόλο των ΛΥΠ έπαιζαν όλες εκείνες οι γυναίκες που αργότερα διεκδίκησαν και δικαίωμα ψήφου. Έχω την αίσθηση ότι ο εφοδιασμός και η αδυναμία οφέιλονταν στο ότι δεν υπήρχε πρόβλεψη για την εκεί περιοχή και τις εγγενείς αδυναμίες της.

Δε μασάμε, το μόνο που χρειάζεται είναι η ανάμνηση του αγώνα για δημοκρατία κι ελευθερία.

Ασκαρδαμυκτί, η πολιτική πορεία αργότερα κάποιων "ηρώων" δεν αναιρεί τη δράση τους και τη σημασία τη, όμως.

Ευστάθιε, κι όμως έχει σημασία να θυμόμαστε και τις μαύρες σελίδες. Αφήνω κενό για να το καλύψω μια άλλη φορά.

ο δείμος του πολίτη είπε...

Όντως, vrennus, ίσως έχεις δίκιο, αλλά είπα να το κάνω πανηγυρικό για την αυτοθυσία για την Ελευθερία και όχι για τον ξεπεσμό της θυσίας αγνών αγωνιστών.

mist, πολύ όμορφο. Πιο πολύ κρατώ την προσπάθεια των παιδιών να τιμήσουν -όπως ξέρουν και μπορούν- αυτή την επέτειο.

ανώνυμε, δεν αναίρεσα ουδέποτε ότι το ελληνικό Έθνος εμφανίστηκε κατά το Διαφωτισμό. Η πατρίδα δεν έχει ανάγκη το Έθνος. Ως πατρίδα οι λαότητες είχαν την πόλη.

Stathis Athanasiou είπε...

Δείμε, αυτό ακριβώς εννοούσα. Να έχεις επίγνωση του αρνητικού παρονομαστή, αλλά να κινείσαι σύμφωνα με το θετικό αριθμητή.
(γίνεται αυτό;)
(μάλλον όχι)
(ευτυχώς που δε διαβάζει κανένας μαθηματικός να με κράξει)

Mist, ο πιτσιρικάς είναι ΠΟΛΥ σωστός. Μακάρι να μη βάλει νερό στο κρασί του μεθαύριο. Ξεκινά με πολύ δύναμη...

Όσον αφορά τα του Έθνους και της Πόλης, με βρίσκεις απολύτως σύμφωνο. Από τότε που η εξουσία έφυγε από την Πόλη σε πιο μεγάλα σχήματα, άρχισε η κατρακύλα. Πολιτική, διοικητική, ηθική, πρακτική, ψυχολογική.

Zaphod είπε...

@ευστάθιος κτλ: Η ιστορία δεν είναι παράθεση αγιογραφιών και δεν παρατίθεται σε όρους καλού - κακού. Η ιστορία έχει να κάνει με γεγονότα αιτίες και αποτελέσματα. Οι αριθμητές, οι παρονομαστές και τα πρόσημα συνιστούν εργαλειοποίηση :-)

@ανώνυμος 12:36 : Μάλιστα. Επαγωγικά δηλ όποιος ΔΕΝ πιστεύει πως καταγόμαστε από το Σείριο και είμαστε απόγονοι των ΕΛ ΔΕΝ δικαιούται να νιώθει περήφανος γι αυτήν την χώρα! :-Ρ

Λες " η δικτατορια του ηταν υπευθυνη για την μη προετοιμασια τηs χωραs για τον επερχομενο πολεμο"...άρα τους Ιταλοί τους πολεμήσαμε με τον ιχώρα!

Σε κάθε (ειδικά απότομη) αλλαγή πολιτικής επακολουθούν εκκαθαρίσεις στο στρατευμα και στα σώματα ασφαλείας. Παρατηρησιακά όμως έχουμε να πούμε πως σύμφωνα με τα δεδομένα της εποχής ο ΕΛ στρατός μια χαρά οργανωμένος ήτανε :-)

@mist: Μπράβο στα παιδιά. Θα σου κλέψω το σχόλιο σαν μέρος σε ένα δικό μου ποστ, OK;

Stathis Athanasiou είπε...

ρε γμτ, παρεξηγούμαι...
zaphod αν διάβασες το πρώτο σχόλιό μου και πιστεύεις παρ' όλα αυτά ότι κινούμαι και σχηματίζω αγιογραφίες στο μυαλό μου, τι να πω.
Απλά θα πιω μια πανγαλακτική γαργαροκροτίδα στην υγειά σου!
;)
Έχω πλήρη ... -άκυρο!
Προσπαθώ να έχω όσο πιο πλήρη επίγνωση της ιστορίας χωρίς ωραιοποιήσεις, δογματισμούς, κολλήματα και προπαγάνδα, αλλά στην τελική πρέπει να επιλέξεις τι είναι αυτό που θα βάλεις στη ζωή σου σα μάθημα από αυτό που έγινε κάποτε.
Με βάση ποιο παράδειγμα θα επιλέξεις να κινείσαι.

Όσον αφορά τα των ΕΛ και του Σείριου, δεν κατάλαβα!
Αφού ο Λιακό δείχνει ακόμα και βίντεο με δαίμονες, κένταυρους και πολλά άλλα. Τι; Ψέματα λέει;

Άντε γεια μας τώρα!
-είπε καθώς ήπιε την πανγαλακτική γαργαροκροτίδα και κανείς δεν τον είδε έκτοτε-

Zaphod είπε...

@ευστάθιος: χμμμ

Ο μοχλός κίνησης της ιστορίας δεν είναι ο ψευδός άξονας καλού / κακού αλλά η αναγκαιότητα. Απλά δεν μου αρέσει ο αβίαστος χρωματισμός γεγονότων.

Βλέπω πως κατά βάθος συμφωνούμε, ειδικά στα ποτά :-)

cheers!

ο δείμος του πολίτη είπε...

Αυτό που τονίζεις για την αναγκαιότητα, Zaphod, είναι η αλήθεια. Η αναγκαιότητα οδηγεί στην εξέλιξη και ήδη την είχαν εντοπίσει και υιοθέτησαν στη μυθολογία τους οι αρχαίοι, ημών ένδοξοι πρόγοινοι. Άντεεε γεια μας.

Να δούμε τι θα ακολουθήσει και με τις παρελάσεις. Να κάνουν και λίγο μάτι οι παντρεμένοι...

Ανώνυμος είπε...

zaphod δεν νομιζω οτι εγραψα πουθενα για τουs πυροβολημενουs οπαδουs των ΕΛ και ουτε με αφορουν.Eκεινο που δεν μπορω να καταλαβω ειναι γιατι οποιοs διαφωνει απεναντι στη μεταλλαξη τηs ιστοριαs απο συγκεκριμενουs κυκλουs ειναι οπαδοs του λαοs και φασισταs.Σχετικα με το μια χαρα και το ιχωρ γιατι δεν βλεπειs καμμια εκμπομπη με βετερανουs για να παρειs την απαντηση απο τουS ιδιουs.Η αλλαγη πολιτικηs ηταν αυτη που εφερε την μικρασιατικη καταστροφη(αντικατασταση ολων των εμπειρων αξιωματικων με ακαπνουs). Αν θελειs μπορω να σε δανεισω οτιδηποτε υλικο εχω στη διαθεση μου για να διευρυνειs τιs γνωσειs σου.

Stathis Athanasiou είπε...

Μάλλον το ποτ-ο-ματικ έβγαλε τζούφια γαργαροκροτίδα ή/και εγώ δεν εκφράζομαι επαρκώς ξεκάθαρα τώρα τελευταία.
(μάλλον το δεύτερο αν κρίνω από την ποιότητα του πονοκέφαλου)
Πάμε πάλι...

zaphod, αγαπητέ συνάδελφε...
άξονας καλού/κακού δεν υπάρχει γιατί αυτά είναι έννοιες σχετικΟΤΑΤΕΣ. Καθορίζονται από την προσωπικότητα, τα βιώματα, την εποχή και χίλια μύρια άλλα.
Το πως κινείται η ιστορία το καθορίζει το σύνολο των ζώντων ανά πάσα στιγμή, μέσω της διαμοίρασης ρόλων στο κάθε άτομο και την προσθήκη του κάθε ενός λιγότερο ή περισσότερο σημαντικού λιθαρακίου, για την κατασκευή του γενικότερου κοσμικού αστείου.
Το άτομο ή/και το λιθαράκι του συνήθως μένουν στην άγνοια του μεγαλύτερου σκοπού που επιτελούν (=τη ροή της ιστορίας).
Τα γεγονότα τώρα σε προσωπική βάση είναι ΠΑΝΤΑ χρωματισμένα γιατί πρέπει να περάσουν από προσωπικό φιλτράρισμα.
Δηλαδή: Μπορεί να έχεις διαβάσει όλα τα βιβλία περί της επανάστασης του '21 ή περί του Πελοποννησιακού πολέμου ή περί του διαζυγίου Βίσσης-Καρβέλα, ποτέ όμως δε θα είσαι εντελώς αντικειμενικός σ' αυτά. Θα έχεις πάντα μια -ελάχιστη έστω- προκατάληψη υπέρ κάποιου προσώπου, γεγονότος, γεύσης τσαγιού.
Αυτή λοιπόν η -ελάχιστη- κλίση σου προς αυτό το κάτι, είναι αυτή που θα διαμορφώνει σε προσωπικό για σένα επίπεδο, το ποια θα είναι η στάση σου σε γεγονότα που φαινομενικά δεν έχουν να κάνουν με το εν λόγω θέμα, μέσα από πολλούς υποσυνείδητους συνειρμούς όμως, έχουν και παραέχουν.
Αυτό που λέω λοιπόν εγώ δεν είναι περί της συγγραφής, ας πούμε, ενός αντικειμενικού κατά το δυνατό βιβλίου ιστορίας. Αυτό που λέω είναι το πως σε επηρεάζει η ιστορία σαν άτομο.
Τι αλλάζει στη ζωή σου το να ξέρεις ότι το '40 το πλήθος πολέμησε γενναία και μετά από 3,4,5 χρόνια το ίδιο πλήθος σφαζότανε ακόμα γενναιότερα μεταξύ τους.
Μπορώ να κάνω την καρδιά μου πέτρα, να σφίξω τα δόντια και να γράψω μια κατά το δυνατό αντικειμενική μελέτη για τον εμφύλιο πχ.
Δε μπορώ να διώξω όμως αυτό που προσωπικά πιστεύω και που κατά πάσα πιθανότητα αποκλίνει από την "αντικειμενική" θεώρηση των πραγμάτων από το είναι μου. Από αυτό που είμαι αυτή τη χρονική στιγμή.

Και κλείνοντας να παραθέσω αυτό http://aeisixtir.blogspot.com/2007/10/blog-post_22.html
από το ιστολόγιό σου για αυτούς που δεν το έχουν διαβάσει.
(αλλά ούτε το έχουν δει)

Χαίρε!

ο δείμος του πολίτη είπε...

Ανώνυμε, δεν ήταν μόνο η αντικατάσταση των εμπειροπόλεμων κι εκπαιδευμένων ανώτερων στρατιωτικών υπεύθυνη. Έφταιγε πρωτίστως η τυφλή υποταγή στις "δημοκρατικές" εκβιαστικές πιέσεις των Δυνάμεων να μπει ένας στρατός στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Και ο Βενιζέλος το ίδιο με κάποιο θα έκανε. Ίσως απλά με λιγότερα θύματα.

Ανώνυμος είπε...

zapxod ελπιζω να ειδεs την εκπομπη του κουλογλου.

Zaphod είπε...

@ανώνυμος (βάλε ρε παιδί μου κάποια υπογραφή!): Για τους ΕΛ ήταν σαφέστατα αστειάκι. Αλλά και συ... σε είπα εγώ οπαδό του ΛΑΟΣ η/και φασίστα;

Απλά ανθίσταμαι στην ιδέα που υπογείεως υπονόησες. Πως όποιος συμφωνεί με την Ρεπούση (έχει το βιβλίο πολλά δίκια πχ ανυπαρξία κρυφου σχολοειού) δεν πρέπει να καμαρώνει γι αυτά που έγιναν τότενες.

Για το στρατό εγώ αναφερόμουν στο 40. Για το 22 συμφωνώ με τον Δείμο +++ πως μας έφαγε η μαλακία μας. Αν κρατάγανε την Σμύρνη και τα πέριξ θα τα είχαμε ακόμα. Αλλά εμείς οοοοοχι, έπρεπε να φτάσουμε μέχρι την άγκυρα! Έχει γράψει κάτι νόστιμα άρθρα ο doctor περί "συνωστισμού" αν ενδιαφεσαι.

Πάντως ο όρος έθνος (δηλ. χμμμ κράτος) όντως είναι 200 - 300 ετώνε πανευρωπαικως τι να κάμνουμε;


Για βιβλία, ευχαριστώ αλλά όχι ευχαριστώ! Σπίτι δεν έχω χώρο ούτε για να *μπιπ*. Από λινκ δώσε ότι γουσταρίζεις


@ευστάθιος: Γκρρρρρ! Από τα δω είχες από κει τα είχες μου την έφερες :-Ρ

ΟΚ συμφωνούμε (και ευχαριστώ και για την διαφήμιση).


Ρε άτιμο, όταν θες τα λες πολύ ωραία το ξέρεις;

Μαζί σου!

Ανώνυμος είπε...

δειμε σιγουρα δεν ηταν υπευθυνη για την καταστροφη μονο η αλλαγη τηs στρατιωτικηs ηγεσιαs,αλλα και η μεταβολη τηs πολιτικηs καταστασηs στην ελλαδα,και στα συμφεροντα των υποτιθεμενων συμμαχων.Ο βενιζελοs το ειχε αντιληφθη και ειχε σκοπο να περιοριστη η στρατιωτικη δυναμη στα μερη εκεινα που υπηρχε ελληνικοs πληθυσμοs σε μεγαλουs αριθμουs.Mετα ομωs απο τιs εκλογεs του 1920 τιs οποιεs εχασε, και την επιστροφη του ντουβαρ πασα( το παρατσουκλι του κωνσταντινου γκλυξμπουρκ του Α)η κατασταση αλλαξε.Αρχιστρατηγοs οπωs μαλλον θα γνωριζειs ανελαβε ο βεβαιωμενα παρανοικοs χατζηανεστηs ο οποιοs διεταξε την προωθηση στην αγκυρα με τα γνωστα αποτελεσματα για των ελληνισμο τηs μικραs ασιαs.Και για να προλαβω καποιουs που θα ισχυριστουν οτι η σφαγη του μικρασιατικου ελληνισμου ηταν αποτελεσμα τησ παρουσιαs του ελληνικου στρατου θα τουs υπενθυμισω οτι οι νεοτουρκοι ηδη ειχαν ξεκινηση την εθνοκαθαρση των μειονοτητων στιs αρχεs του α παγκοσμιου πολεμου.δειμε βγαινω σαν ανωνυμοs γιατι οταν γραφω το ονομα μου δεν μπορω να στειλω κανενα κειμενο εσυ γνωριζειs ποιοs ειμαι.

Ανώνυμος είπε...

zaphod η ομαδα που εγραψε το βιβλιο τηs στ ειναι αυτη που θεωρει οσουs δεν συμφωνουν μαζι τησ ψυχοσικουs και εθνικιστεs.Εγω προσωπικα δεν εχω κανενα προβλημα να κανω διαλογο με οποινδηποτε.Επειδη εχω 2 παιδια το μεγαλυτερο ηταν περσι στην εκτη και το μικροτερο φετοs εχω διαβασει το βιβλιο πολλεs φορεs καιτο θεωρω πολυ υπουλο.Και εγω για το 40 γραφω.Ψαξε λιγο καλυτερα το θεμα εθνοs, το ιδεολογημα για τον διαφωτισμο ειναι σχετικα καινουργιο φρουτο και βολευειτουs σχεδιασμουs τηs αυτοκρατοριαs.Δεν εννοω μονο βιβλια.Το ονομα μου ειναι νικηφοροs και ειμαι απο την εξωτικη ηλιουπολη θεσσαλονικηs,γραφω στον δειμο γιατι δεν μπορω να βαλω την υπογραφη μου.

ανεστης είπε...

Περισσότερο προβληματίζομαι γγια το αν σήμερα θα μπορούσαμε να επαναλάβουμε κάτι τόσο μεγάλο. Όχι λοιπόν, ούτε αντίσταση θα κάναμε σήμερα. Επειδή χάσαμε την κοινωνική μας συνοχή, επειδή είμαστε νεόπλουτοι ανερμάτιστοι ανεκπαίδευτοι.
Κορνάρετε σε κάποιον να δείτε τι έχει να γίνει! Μπορεί λοιπόν αυτή η κοινωνία να λειτουργήσει σαν ομάδα;

Ανώνυμος είπε...

τελικά χθες ο Κούλογλου μου έδωσε πολύ τροφή για τον στρατό του Μεταξά.
Εγώ σήμερα είπα να ασχοληθώ με την Οκτωβριανή επανάσταση και τον Σταλινισμό..

Παρατηρήτηριο Πυλαίας είπε...

ωραίο το κείμενο και πολύ καλή η συζήτηση που πυροδότησες Δείμε!
Πάντως δύο λογάκια πρέπει να ειπωθούν και για την ανοργανωσιά της Ιταλικής επίθεσης που περίμενε περίπατο και εγκλωβίστηκε! Ξέρετε αν το αποσπασμα Δυτ. Μακεδονίας δεν περικύκλωνε την Τζούλια ίσως τώρα ήταν διαφορετική η ιστορία. Ακόμα ο περίφημος Ντούτσε δεν άκουσε κάποιες πιο ψύχραιμες φωνές που τον καλούσαν να καταλάβει τα επτανησα που ηταν ουσιαστικά ανυπεράσπιστα.

Πάντως για μας ως αμυνόμενους τα βουνά της Ηπείρου μια χαρά μας βόλεψαν. Βέβαια εκεί που δέιξαμε την αξία μας ήταν από το Νοέμβριο μέχρι τον Γενάρη που περάσαμε σε μια τρελή αντεπίθεση και καταλάβαμε το ενα τρίτο της Αλβανίας.
Τώρα όταν επιτέθηκαν οι γερμανοί δεν είχαμε καμιά τύχη! Απλά πράγματα. Ο Στρατος βρισκόταν σε τεντωμένο σχοινί και τα παντσερ επιτεθηκαν στο πιο αδυναμο σημείο την κοιλάδα του Αξίου καθιστώντας τα πανάκριβα οχυρά του Ρούπελ άχρηστα.

Και τότε με την κατάρρευση του μετώπου οι ήρωες γίνανε ζητιάνοι φέρνοντας στο νου εικόνες του '22.

Ανώνυμος είπε...

st.τα επτανησα ηταν σχεδον αοπλα,στο ιονιο ομωs υπηρχανε τα υποβρυχια του πολεμικου ναυτικου και ο φοβοs των ιταλων για τον αγγλικο στολο, ο οποιοs τουs ειχε επιτεθει μεσα στο ναυτασταθμο τουs στον κολπο του ταραντα.Aυτοs ειναι ο λογοs που δεν επιχειρησαν αποβαση στα επτανησα.Οι ιταλοι δεν ηταν καθολου ανοργανωτοι, το αντιθετο μαλιστα προετοιμαζανε την επιθεση απο τη στιγμη που καταλαβανε την αλβανια το39.Οι καλυτερεs τουs μοναδεs πηρανε μεροs στην επιθεση,μελανοχιτωνεs αλπινιστεσ και επιλεκτεs μεραρχιεs πεζικου και οχι μονο.Τα οχυρα ειχαν κατασκευαστει για να αντιμετωπισουν κυριωs τη βουλγαρια και οχι μια υπερδυναμη σαν το τριτο ραιχ.Σιγουρα τα χρηματα για τη κατασκευη τουs ηταν παρα μα παρα πολλα.Τα χρηματα αυτα θα μπορουσαν να διατεθουν για την αγορα συχρονου εξοπλισμου για ολο το στραευμα με πολυ καλυτερα αποτελεσματα.Τα αν στην ιστορια ειναι πολλα αλλα δεν γραφουν ιστορια.Νικηφοροs

Ανώνυμος είπε...

Τα βουνα δεν μαs βολεψαν καθολου το αντιθετο μαλιστα σταθηκαν εμποδιο στην καταδιωξη των ιταλων μαζι βεβαια με την ατολμια του γενικου επιτελειου.νικηφοροs

ο δείμος του πολίτη είπε...

Ανώνυμε-Νικηφόρε, προτείνω μετά την επιλογή σε "άλλο" να γράψεις το όνομά σου και μετά enter.

Από εκεί και πέρα η έννοια του Έθνους απέκτησε άλλη σημασιολογικά βαρύτητα από εκείνη που είχε στην αρχαιότητα (πχ. χριστιανικά σήμαινε μέχρι πρόσφατα σχετικά τον ειδωλολάτρη ή τον παγανιστή, ενώ σε κάποιος γλώσσες -π.χ. αγγλικά ΗΠΑ- το ταυτίζει με το Κράτος και όχι με όσα εμείς.

Ανέστη, δεν είμαι τόσο απαισιόδοξος. Πιστεύω πως αν έρθει η ανάγκη θα γίνει και τούτο, απλά και κοιτάξουμε να επωφεληθούμε και λίγο μπροστά στις κάμερες.

Στάθη, δε θα διαφωνήσω. Η Ιστορία ίδια θα έμενε, απλά θα άλλαζε το παρελθόν :)))

Παρατηρήτηριο Πυλαίας είπε...

Νικηφόρε οι ΙΤαλοί την πατήσαν σε όλα τα μέτωπα ακόμα και στην αβυσσηνία. Η επίθεση τους ενάντια στην Ελλάδα ήταν πολύ επιπόλαιη αφου δεν ήταν καν εξοπλισμένοι για βαρύ χειμώνα και με την κακοκαιρία δεν μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν τα βαριά (3 τόνων μόλις!!) τανκς τους και την αεροπορία τους. Υπήρχε στους Άγιους Σαράντα μια μεραρχία που θα αποβιβαζόταν στην Κέρκυρα αλλά την στείλαν στην Ηπειρο για ενίσχυση.

Ανώνυμος είπε...

st στην αβυσσηνια δεν ηταν πολεμοs αλλα αγωναs δρομου, ουσιαστικα δεν εγινε καμμια μεγαλη μαχη.Το μονο επιπολαιο στην επιθεση τουs εναντια στην ελλαδα ηταν το χρονοδιαγραμμα τουs και η υποτιμηση των αντιπαλων.

ShareThis