Με λέξεις παίζω, με γραμμές μιας συμβατικής επικοινωνίας
ζωγραφίζω στο λευκό χαρτί.
Δεν έμαθα ποτέ, δεν μπόρεσα να μάθω
να ζωγραφίζω τις εικόνες της ζωής μου.
Με λόγια ζωγραφισμένα
λιτά
μόνο παλεύω να στολίσω τις εικόνες των αναμνήσεών μου,
με λόγια άηχα μεταφέρω τις ανάσες των ματιών μου.
Δεν είμαι ζωγράφος, δεν είμαι δημιουργός,
μόνο ένας άγουρος ιχνογράφος σκέψεων,
απέριττων και θολών ιδεών.
Λερώνω το χαρτί
με την καμπυλοειδή καρβουνιά ενός μολυβιού αποτυπώνοντας
τις ονειρικές οπτασίες,
τις όμορφες αντανακλάσεις της όρασής μου και
τις αυταπάτες των ελπίδων μου.
8 έκριναν :
Νομίζω ότι είναι το καλύτερο από όλα προηγούμενα.
Μία προσωπική άποψη καταθέτω, μία οπτική λιτότητας. Σ'ευχαριστώ πολύ, αθεό.
Οπτική λιτότητας...
Και τώρα πάω να το ξαναδιαβάσω!
o zografos pote den leei oti einai zografos kai o dimiourgos pote oti einai dimiourgos.
propetis
Μπορούμε πολλά να λέμε με τις ζωγραφιές μας, Πατσιούρι μου, και μάλιστα με τόσο λιτό τρόπο.
Κι όμως, προπέτη μου, τι είναι η γραφή; Μία ζωγραφική με γιώτα και κουλουράκια που αποτυπώνουν στο χαρτί ως ζωγραφιά τον ήχο που βγάζει το στόμα μας, τους φθόγγους, και τις λέξεις που χρησιμοποιούμε.
Τάχα καταλαβαίνουμε ποτέ τούτο τον χορό που ξεκινούνε εντός μας, Δείμε, τούτα τα κουλουράκια και τα γιώτα, τούτες οι λέξεις που όλο χρώματα μεγαλώνουν τους μικρούς μας δρόμους, μικραίνουν τους μεγάλους;
Κι εκείνο το μολύβι θα βάλει πάλι χαρακιά μια στο χαρτί, σύνορο μεταξύ ονείρου και ζωής…
Σύνορο μεταξύ αλήθειας και ζωής, μεταξύ πόνου και μοναξιάς, ήχε μου, είναι οι ζωγραφιές αυτές. Μεταξύ ονείρου και πόνου.
Αν αυτές οι μπούρδες είναι ποίηση τότε εγώ είμαι ροδάκινο χωρίς κουκούτσι και με μακριά ουρά χελιδονιού που ήταν ράφτης πριν γίνει βενζινάδικο.
Δημοσίευση σχολίου