οικονομική κρίση και μικρομεσαίες επιχειρήσεις

Θα ήταν όμως λάθος να περιορίσουμε τη μαύρη εργασία, μόνο σε μικρές, οικογενειακές, επιχειρήσεις. Συνήθως το φαινόμενο απαντάται σε μεγαλύτερες επιχειρήσεις -βιοτεχνίες και βιομηχανίες. Συνδεόμενη με τις υπερωρίες είναι φανερό ότι η μαύρη εργασία μειώνει το κόστος παραγωγής του προϊόντος, φτωχαίνει τον εργαζόμενο και το κράτος και άρα τον ίδιο τον καταναλωτή.
Από την άλλη, όταν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της ελληνικής οικονομίας, δε βλέπουμε από την Ελληνική Πολιτεία να καταθέτει προτάσεις για την επιβίωσή τους . Επιχειρήσεις που στηρίχτηκαν και ορθοπόδησαν με τα δάνεια, τώρα νιώθουν το βρόγχο της κρίσης. Η Πολιτεία και οι φορείς της οφείλουν να αφουγκραστούν το κίνημα για την έξοδο από την κρίση που τελικά αδυνατίζει μόνο την αγοραστική δύναμη του καταναλωτή. Οφείλουν να ακούσουν τις προτάσεις των μαζικών φορέων των παραγωγικών στρωμάτων. Δε χρειάζονται όμως υπερφίαλα ψευτομέτρα στήριξης επιχειρήσεων, όπως οι επιδοτήσεις, οι οποίες ουσιαστικά δε λειτουργούν επενδυτικά, αλλά οδηγούν τους επαγγελματίες στην επανάπαυση. Τα μέτρα πρέπει όμως να στέκουν και μακριά από τον τοκογλυφικό δανεισμό που υπερφαλαγγίζει τις επιχειρήσεις. Χρειάζονται  μέτρα ενίσχυσης του αγοραστικού κοινού, γιατί, γιατί τελικά ο ουσιαστικός γνώμονας της κατανάλωσης είναι ο ίδιος ο καταναλωτής.
Αυτός αποτελεί και το συνεκτικό δεσμό της. Πρέπει εν τέλει ο ίδιος ο λαός να ορθοποδήσει και μόνος του, χωρίς να υπάρχει ανάγκη λήψης μέτρων για τις επιχειρήσεις, θα βρει το δρόμο υπεράσπισης της αγοράς. Όσο όμως υπάρχει φτώχεια ή φόβος της φτώχειας ο κόσμος θα στρέφεται σε φτηνές -κι ίσως εν γνώσει του φτηνιάρικες- λύσεις. Ο καταναλωτής θα προμηθεύεται προϊόντα φτηνού κόστους παραγωγής[1]. Έτσι, όμως, χωρίς να το αντιλαμβάνεται άμεσα ουσιαστικά απλώνει αγκάθια στη δική του εργασία.
Και ο καταναλωτής είναι εργαζόμενος. Όταν το όριο φτώχειας αγγίζει το 20% του πληθυσμού της χώρας, όταν το 52% και 65% του συνόλου των φτωχών είναι νοικοκυριά, στα οποία «ηγείται» μισθωτός ή συνταξιούχος και όταν περίπου το ένα τρίτο των φτωχών νοικοκυριών περιστρέφεται γύρω από μισθωτό ή αυτοαπασχολούμενο, τότε πώς μπορεί να κινεί την αγορά ο εργαζόμενος-καταναλωτής; Και βέβαια, ορισμένα επιδόματα μπορούν να λειτουργήσουν επενδυτικά. Για παράδειγμα, είναι δυνατόν να επιχορηγούν οι ασφαλιστικές εισφορές για ένα ικανό διάστημα μέχρι την έξοδο από την κρίση (το ΠΑΣΟΚ προτείνει αύξηση του επιδόματος ανεργίας στο 70% του βασικού μισθού και τετραετές πρόγραμμα επαγγελματικής ένταξης των νέων μέχρι 30 ετών σε ιδιωτικές επιχειρήσεις με 100% επιδότηση των ασφαλιστικών εισφορών για το πρώτο έτος, 75% για το δεύτερο, 50% για το τρίτο και 25% για το τέταρτο έτος, προβλέπει μεταξύ άλλων η πρόταση νόμου που κατέθεσε χθες στη Βουλή το ΠΑΣΟΚ). Έτσι θα καταπολεμηθεί και η μαύρη εργασία και νέοι άνθρωποι -οι καλύτεροι αγοραστές δηλαδή-θα ωθηθούν στην αγορά.
Η έξοδος από την κρίση όμως είναι πολιτική απόφαση, και όχι η πορεία μίας απρόσωπης θεοποιημένης αγοράς. Η έξοδος δεν αποτελεί εσχατολογική ιδέα, αλλά κινήσεις που απαιτούν σύνδεση με το κίνημα -όσο πεσμένο κι αν είναι τούτο- και γενναίες πολιτικές αποφάσεις. Και όλα αυτά τη στιγμή που η κυβέρνηση χαρίζει 28 δις σε τράπεζες. Και η στήριξη στις τράπεζες δεν είναι από μόνοι της κακή, αρκεί να συνοδεύεται από μέτρα στήριξης της κοινωνίας. Η ενίσχυση των τραπεζών θα έπρεπε να λειτουργεί στη δημιουργία ενεργούς ζήτησης. Τα 28 δις όπως μέχρι τώρα φαίνεται από τις προτάσεις του Υπουργού, μόνο στα λόγια θα επιστραφούν στην κοινωνία[2], εφόσον οι τράπεζες δε θέτουν εχέγγυα για άσκηση κοινωνικής πολιτικής -και πώς θα μπορούσαν άλλωστε;
Θα έπρεπε να γίνει τιτλοποίηση του υπερδανεισμού των τραπεζών. Εξάλλου, οι περισσότερες ελληνικές επιχειρήσεις ενισχύθηκαν μέσω του δανεισμού. Θα μπορούσε, λοιπόν, να γίνει άμεσα σύνδεση των εγγυήσεων των 28 δις προς τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Θα μπορούσαν να τεθούν όροι χαμηλότοκης ή άτοκης πίστωσης με κρατική εγγύηση. Σε κάθε περίπτωση οι τράπεζες θα κερδίζουν -τουλάχιστον από τις εγγυήσεις. Έτσι, χωρίς τη λογική των επιχορηγήσεων, αλλά μέσα από την επενδυτική λογική του δανεισμού, θα δημιουργηθεί και ενεργός ζήτηση από τους πολίτες οι οποίοι σε μεγάλο ποσοστό είναι οι ίδιοι εργαζόμενοι των επιχειρήσεων τούτων. Και μόνο από την ενεργό αυτή ζήτηση θα κερδίσουν οι τράπεζες.


[1] Ένα κόστος παραγωγής που μειώνεται εξαιρετικά επειδή σε πολλές χώρες δεν υπάρχουν μέτρα προστασίας του περιβάλλοντος και έλεγχοι της εργασίας.
[2] Είναι αστείο όμως όταν η φιλελεύθερη πολιτική ρίχνει άφθονο χρήμα σε αυτοκινητοβιομηχανίες και τράπεζες, ότι φορείς όπως η Ολυμπιακή Αεροπορία εκποιούνται. Η ατυχία της Ολυμπιακής απλά ήταν να μην αποτελεί τράπεζα.

19 έκριναν :

πνευμα είπε...

Νομίζω πως η γελιογραφία που επέλεξες τα λεέι όλα...

Προπαρασκευασμένες κρίσεις και αποδιοπομπαίοι τράγοι που αποσκοπούν ξεκάθαρα στην τύφλωση ενός ήδη μυωπικού λαού που θα συνεχίσει να πληρώνει αδρά ανύπαρκτες θεραπείες.

Την καλησπέρα μου Δείμο

Ανώνυμος είπε...

οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις έχουν ρόλο σε μια οικονομία με σχέδιο και δημόσιες επενδύσεις, αφού μπορούν να καλύψουν παραγωγικούς τομείς στους οποίους χρειάζεται μεγάλη ευελιξία και καινοτομίες. Στην πραγματικότητα χρειάζονται την ρυθμισμένη αγορά με ισχυρή δημόσια παρουσία, που μπορεί να στηρίζει ποικολοτρόπως τα "μετόπισθεν" τους και όχι την ασυδοσία του κεφαλαίου, που οδηγεί σε συνεχή συγκεντροποίηση της παραγωγής και του χρήματος στα χέρια ολιγοπωλίων.

ο δείμος του πολίτη είπε...

Πνεύμα, είναι μόνο το μαγικό χέρι του Ιωάννου (κλικ στο σκίτσο). Το πρόβλημα είναι ακριβώς αυτή η ανύπαρκτη θεραπεία και μόνο κούφια δημοκρατικά λόγια.

Κομμούνι, συμφωνώ απολύτως. Αλλά σε μία οικονομία που δε στηρίζεται σε δημόσιες επενδύσεις, αλλά μόνο στη φορολόγηση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, τα μέσα βιοπορισμού/επιβίωσης φαντάζουν πραγματικά μηδαμινά. Ενώ τόσα χρήματα θα μπορούσαν να δοθούν για αναπτυξιακούς-επενδυτικούς σκοπούς, δόθηκαν-σπαταλήθηκαν απλά για ρευστότητα των τραπεζών.

melomenos είπε...

ξέρεις σαν ελεύθερος επαγγελματίας κουράστηκα από τα τόσα παχιά λόγια και τις τόσες βοήθειες που έχει δεχτεί η επιχείρησή μου!!!
δεν αντέχω άλλη βοήθεια...
δεν αντέχω άλλες ελαφρύνσεις...
δεν θέλω άλλες απαλλαγές... κλπ
θέλω "καθαρό" αέρα
μόνο αυτό!

καλό σου βράδυ φίλε μου

ο δείμος του πολίτη είπε...

Μελομένε, καιρό είχα να σε δω, φίλε. Πραγματικά κι εγώ κάπου εκεί είμαι. Χρόνια στην ελεύθερη αγορά -των ιδιαιτέρων- έχω κουραστεί να ακούω να ζητάνε λεφτά και να κοροϊδεύουν τον κόσμο ότι έτσι θα ενισχυθεί η οικονομία. Χρήματα που χάνεται στο όνομα της ρευστότητας για να μετατραπούν σε υψηλότοκα δάνεια, χρήματα που εξανεμίζονται αντί να αποτελέσουν μία πολύ καλή αρχή δημοσίων επενδύσεων. Για παράδειγμα, η Ολυμπιακή Αεροπορία έχει την ατυχία να μην είναι τράπεζα.

Αλλά είναι όμως είπα προχτές: όταν μία πολιτική δύναμη γαλούχησε τόσο κόσμο με τη λογική του ξεπουλήματος και του λιγότερου κράτους, τότε θέλει περισσό πολιτικό θάρρος και γενναιότητα για να αλλάξει την πολιτική της κατεύθυνση.

Zaphod είπε...

Οσα λεφτα και να πέσουν στις τραπεζες, η αγορά δεν θα κινηθεί (και δεν γντ να κινηθεί) αν δεν έχει χρήμα ο εργαζόμενος.

Τα "επιδόματα" είναι σταγόνα στον ωκεανό - και οδηγούν σε απαξίωση της εργασίας. Σου λέει ο άλλος αν άνεργος παίρνω το 70% του βασικού, γιατι να δουλέψω, και μάλιστα σε συνθήκες άστα να πάνε;

Ο ....συντηρητικός και φιλελεύθερος Ομπάμα το έπιασε (κατ εμέ) το νόημα: Δημόσια έργα για να βρουν άμεση απασχόληση οι άνεργοι, σε δουλειές με καλούς μισθούς.

Αυτή είναι η μισή απάντηση, η άλλη μισή είναι να λειτουργήσει επιτέλους η επιθεώρηση εργασίας, η οποία εν Ελλάδι υπάρχει και δεν υπάρχει.

Περί γενικότερης πολιτικης ατολμίας συμφωνούμε

ο δείμος του πολίτη είπε...

Zaphod, αυτό ακριβώς σημαίνει δημόσιες επενδύσεις. Παράλληλα με τα έργα είναι και μια σειρά αναθέσεων μέσω ΟΤΑ προς εταιρείες (με διαγωνισμό εννοείται) και μέσω άλλων φορέων που στοχεύουν στην ανάπτυξη (π.χ. εργασίες για ηλεκτρονικά συστήματα κτλ). Έχουμε μείνει σε μία στρεβλή λογική ότι οι δημόσιες επενδύσεις είναι μόνο έργα κατασκευαστικά. Επιπλέον, τα δάνεια προς επιχειρήσεις είναι επενδυτικά, αφού καλείται ο επιχειρηματίας να επιστρέψει τα χρήματα αυτά πίσω (αρκεί να μην είναι τραπεζική τοκοφγλυφία) κι έτσι θα δημιουργήσει θέσεις εργασίας.

Η λογική του flexicurity είναι θεμιτή στη φάση αυτή, αλλά σαφώς όχι με τον τρόπο που θέλει η κυβέρνηση να το πρωθήσει, αποσπασματικά και δειλά.

Βαγγέλης Μπέκας είπε...

Τόσα χρόνια μας έλεγαν να μειώσουμε τις κρατικές δαπάνες, προχθές οι κύριοι της ΕΕ μας είπαν ότι οι κρατικές επενδύσεις θα μας βγάλουν από την κρίση.
Ακριβώς το αντίθετο δηλαδή.
Μου φαίνεται πως οι εκεί Πάνω παίζουν κανονικά το πουλάκι τους και φυσικά την πληρώνουν πάντα οι από Κάτω...

ανεστης είπε...

Κάτσε να δεις τώρα που θα αρχίσουμε να δανειζόμαστε απο Κίνα (και θα μας δανείσουν φυσικά για να μπορούμε να αγοράζουμε τα προιόντα που παράγουΜΕ εκεί).

αθεόφοβος είπε...

Οι διάφορες προτεινόμενες λύσεις καλές ή κακές αφορούν χώρες όχι σαν την Ελλάδα που το 1/3 της οικονομίας της βασίζεται στην παραοικονομία.
Τελικά την νύφη θα την πληρώσει ο μισθοσυντήρητος...

ο δείμος του πολίτη είπε...

Vita, απλά μετά την απόδειξη ότι η οικονομική κρίση θα σκοτώσει τη δημοκρατία, άρχισαν να προχωρούν σε λογικές παρεμβατισμού. Μέχρι τώρα ήθελαν ελεύθερη, ανεξέλεγκτη οικονομία. Είδαν όμως ότι η αγορά και ο αστικό κεφάλαιο έτσι δεν μπορεί να κινηθεί.

Ανέστη, λες να φτάσουμε σε τέτοιο σημείο; Καήκαμε.

Αθεόφοβε, για την παραοικονομία μιλήσαμε ήδη. Στόχος πρέπει να τεθεί όχι η παραοικονομία ως έλεγχος και εξόντωση των μικρομεσαίων και αυτοαπασχολούμενων επιχειρήσεων (με υποβοηθούντα οικογενειακά μέλη), αλλά η στήριξή τους μέσα από επενδυτικές και αναπτυξιακές λογικές με κύριο όμως γνώμονα μία οργανωμένη κρατική και κινηματική κοινωνική πολιτική. Τη νύφη την πληρώνει ο μισθοσυντήρητος και ο μικρομεσαίος.

Ανορθόδοξος είπε...

Φίλε Δήμο
Ανακάλυψα σήμερα το πολύ ενδιαφέρον ιστολόγιό σου. Επίσης διάβασα το δοκίμιό σου για τη θρησκεία και πιστεύω οτι οι απόψεις σου με βρίσκουν σχεδόν 100% σύμφωνο.

Για το θέμα της οικονομίας, έχω να καταθέσω ένα μικρό σχόλιο. Η Ελλάδα τα πάει πιστεύω καλά από εργατική και ασφαλιστική νομοθεσία. Εκεί που υστερεί τραγικά είναι η εφαρμογή των νόμων και ο έλεγχος από το κράτος. Οι αρμόδιοι υπάλληλοι για τον έλεγχο της τήρησης των νόμων επίτηδες κωλυσιεργούν και ανταμοίβονται με τεράστια ποσά από τους εργοδότες.

Όποιος υπάλληλος τολμήσει να καταγγείλει το αφεντικό του για θέματα ασφάλισης, ωραρίου ή μισθοδοσίας, γράφεται στη «μαύρη λίστα» και δεν μπορεί μετά να βρει δουλειά πουθενά. Μεσαιωνικές καταστάσεις δηλαδή!

Υ.Γ. Πέρνα αμα θες μια βόλτα από την «Ανούσια Πίστη», να γνωριστούμε καλύτερα...

ο δείμος του πολίτη είπε...

Ανορθόδοξε, η αδυναμία -και κυρίως η απροθυμία- να στήσει η κυβέρνηση ελέγκτικούς μηχανισομύς έχει οδηγήσει σε μία άνευ προηγουμένου αυστηροποίηση των νόμων, νομίζοντας ότι έτσι και τον τρομο θα τορμάξει και επικοοινωνιακοά με τις μεγάλες να τον ηρεμήσει και να τον κερδίσει.

Βαγγέλης Μπέκας είπε...

Γεια και χαρά deimo,
θέλω «οπωσδήποτε» τη γνώμη σου πάνω στο κείμενό μου, για την εσπευσμένη απαγόρευση του καπνίσματος τους δημόσιους χώρους.
Τώρα τελευταία κάνω διαβολικές σκέψεις...

ο δείμος του πολίτη είπε...

Vita, έρχομαι. Εξάλλου, για την απαγόρευση του καπνίσματος έχω τοποθετηθεί παλαιότερα στο δικό μου ιστολόγιο.

doctor είπε...

Αν όμως οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις δεν έχουν (που δεν θα έχουν σε λίγα χρόνια) θέση σε μια παγκοσμιοποιημένη οικονομία, τότε ποιος ο λόγος αυτού του κρατικού παρεμβατισμού;

Ποιος ο λόγος του κρατικού παρεμβατισμού για φθίνοντες κλάδους (π.χ. κλωστουφαντουργία);

Γιατί όλα αυτά τα χρήματα να μην επενδύονται σε νέες τεχνολογίες, στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας κ.λπ.;;;

ο δείμος του πολίτη είπε...

Γιατρέ μου, κι επειδή μερικοί ασθενείς ούτως ή άλλως θα πεθάνουν, γιατί δεν τους "βοηθάς"; Η απουσία κρατικής παρέμβασης ισοδυναμεί με την ευθανασία της οικονομίας. Το ζήτημα της ενέργειας το έχω θέσει παλαιότερα. Απλά αυτό είναι άλλο παράλληλο θέμα επενδύσεων και όχι διαζευτικό, γιατί δεν θα καταφέρει να απορροφήσει τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.

ΔΙΟΝΥΣΟΣ είπε...

Εγώ έχω πρόταση για να μας κλείσουνε το στόμα...........
"kΕ Καραμανλή, μόλις άκουσα την ομιλία σας στη Βουλή,μας χρωστάτε δεν σας ΧΡΩΣΤΑΜΕ.
Στα οικονομικά ή θα πάνε 40 άτομα φυλακη για κατάχρηση ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ,οι 4 είναι υπουργοί σας(Δου,Μπα,Βου και Κον),(+2 από τους άλλους επικίνδυνους δεξιούς που θέλουν να λέγονται ΠΑΣΟΚ,Φωτ,Δρυ) ή οφείλετε επιταγές 1.000.000 ευρώ εμου του ιδίου, σε 5.507.897 Ελληνες φορολογούμενους Πολίτες. (ΣΤΟΙΧΕΊΑ ΟΙΚ.ΈΤΟΥς 2005) Ηδη κάνατε την αρχή μοιράζοντας 28.000 τετοιες στους “συναγωνιστές σας ” τραπεζίτες. Μην μας αδικείται…τίποτα λιγώτερο και ΕΜΕΙΣ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ. Η διείσδυση απατεώνων στη κρατική μηχανή to ίδιο και στα καναλαρχαίϊκα ΕΙΝΑΙ ΕΞΟΦΡΕΝΙΚΗ, το ίδιο και στα δύο κόμματα του δικομματισμού, εις βάρος όλου του υπόλοιπου Χριστεπώνυμου ή μη πληρώματος……."

Mε τι κριτήρια δίνονται επιδοτήσεις ,παρεμβάσεις, εγκρίσεις, ξέρουμε.Βλέπουμε τα οφειλόμενα έξοδα προμηθειών πως τα πληρώνουν ....μετρητοίς.!

ο δείμος του πολίτη είπε...

Διόνυσε, πόσο συμφωνώ, μαζί σου...

ShareThis