Μία γενική εκλογική εκτίμηση των ευρωεκλογών

update: Πολύ ενδιαφέρον είναι το άρθρο του TVXS που κάνει μία πολιτική ακτινογραφία της 7ης Ιουνίου

Οι εκλογές τελείωσαν και σήμερα μια -αργία σύμφωνα με το Νομάρχη Θεσσαλονίκης- έχουμε την ευκαιρία να μαζέψουμε τα κομμάτια μας. Η νίκη του ΠΑΣΟΚ με τέτοια διαφορά του δίνει την ελπίδα και του επιτρέπει να αναθαρρύνει για τις επικείμενες βουλευτικές κάλπες. Η οργανωμένη δουλειά -παρά τα όποια κενά- η εμφάνιση στο προσκήνιο όλων των στελεχών του μετά την αναδιοργάνωση που επέβαλε η αναμέτρηση με το Βαγγέλη Βενιζέλο, έφεραν τα επιθυμητά αποτελέσματα. Πίστεψε όμως ο κόσμος σε αυτό; Φαίνεται πως γενικά οι πολίτες ενώ βλέπουν το ΠΑΣΟΚ πιο θερμά από πριν, θέλουν ακόμα να το δοκιμάσουν. Δεν εμπιστεύονται το ΠΑΣΟΚ, δεν εκφράζουν με σιγουριά το πρόκριμά του.

Η αποχή, ο άλλος μεγάλος νικητής, εκφράζει το φόβο πολιτών για τη χώρα. Δε θέλουν να πάρουν θέση σε μία αναμέτρηση που δεν τους εκφράζει. Είναι κι αυτό μία στάσις, νιώθεται
(Καβάφης, Ιθάκη). Ωστόσο, η απουσία τους -συμβοηθούντων και του καιρού και του τριημέρου- επιτρέπει σε εκείνους που καταψηφίστηκαν, στην Κυβέρνηση, να πιστεύουν ότι αν οι απέχοντες τους ψήφιζαν, θα κέρδιζαν. Δηλαδή, με μιας οι απέχοντες βαφτίζονται Νεοδημοκράτες και ΠΑΣΟΚοι. Ερμηνεύεται η στάση τους ως κομματική κίνηση διαμαρτυρία, την ώρα που οι ίδιοι αυτοί οι πολίτες αδυνατούν ή αδιαφορούν να ερμηνεύσουν τη δική τους στάση. Σε κάθε περίπτωση, το κλίμα είναι το ίδιο. Οι νικητές μένουν οι ίδιοι, οι ανάγκες της χώρα και των πολιτών είναι οι ίδιες και η Κυβέρνηση συνεχίζει χωρίς αμετροέπεια, αλλά με παντελώς αλαζονικά να δηλώνει ότι θα συνεχίσει την ίδια πολιτική. Μάλλον, κανένα μήνυμα δεν έλαβε ούτε από την ήττα ούτε από την αποχή. Και, βέβαια, έχουμε να κάνουμε με ευρωεκλογές που από μόνες τους έχουν δημοψηφισματικό χαρακτήρα και όχι ουσιαστικό για την εσωτερική πολιτική σκηνή που νοιάζει τον πολίτη. Το νέο ήθος σίγουρα θα είναι περιορισμένο στις βουλευτικές εκλογές, αλλά μας θέτει σε νέα διλήμματα, σε νέους κομματικούς στόχους. Ωστόσο,πρέπει να κάνουμε μία ακόμα προσέγγιση στην αποχή: καθώς οι ελληνικοί εκλογικοί κατάλογοι ελέγχονται μόνο ως προς τους θανάτους και τους νέους ψηφοφόρους, οι σε μεγάλη απόσταση από την κάλπη τους ψηφοφόροι και οι μετανάστες είναι γραμμένοι και σπάνια ψηφίζουν, δημιουργώντας ένα ποσοστό 20-25% αποχής. Δεδομένου μάλιστα του προαναφερόμενου δημοψηφισματικού χαρακτήρα των ευρωεκλογών και του καιρού και του τριημέρου η αποχή ουσιαστικά δεν καλύπτει ούτε το 20% του αληθινού εκλογικού σώματος (σημειώνω ότι σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες η αποχή ορίζεται με βάση τις προηγούμενες συμμετοχές των εκλογέων ή με τη σύσταση νέων εκλογικών καταλόγων μέσω των κομμάτων και την προσέλευση της τελευταίας στιγμής). Για Λακεδομονίους θα μιλούμε τώρα; Έτσι θα δικαιολογήσουμε την εκλογική ήττα;

Αξίζει όμως να δούμε λίγο και τα αποτελέσματα πιο ποιοτικά και γεωγραφικά. Στη Θεσσαλονίκη μετά από αρκετά χρόνια το ΠΑΣΟΚ πήρε την πρωτιά (30.67 % έναντι 28.68 % της Νέας Δημοκρατίας) ενώ έχει μικρή άνοδο σχετικά με τις εκλογές του 2004. Ωστόσο, στη Β΄ Θεσσαλονίκης η Νέα Δημοκρατία με 35.01 % καλά κρατεί (όταν το ΠΑΣΟΚ μετά βίας πήρε 31%). Ωστόσο, βέβαια και εδώ η ΝΔ έχει μία κατακόρυφη πτώση (-10%), ενώ το ΠΑΣΟΚ σχετική άνοδο (+1%). Όλη όμως σχεδόν η Μακεδονία παραμένει μπλε. Φαίνεται πώς το ΠΑΣΟΚ το έσωσαν η Ήπειρος (!!!), η Θεσσαλία (!?!) και η Νότια Ελλάδα και νησιωτική γενικότερα -με διακυμάνσεις, βέβαια.

Σημαντικό ποιοτικό στοιχείο είναι ότι το ΠΑΣΟΚ κατέκτησε τα αστικά κέντρα, έναν χώρο όπου παραδοσιακά είχε καλές δυνάμεις. Η εκεί άνοδος δείχνει και τη σημαντική προσβασιμότητα του Κινήματος στις εργατικές και μεσαίες δυνάμεις και σχετίζεται με τη συνδικαλιστική του παρέμβαση και τη συμμετοχή της συνδικαλιστικής του παράταξης στις όποιες κινητοποιήσεις. Παράλληλα, αξιόλογο είναι ότι το ΠΑΣΟΚ απλώθηκε και σε μέρος του αγροτικού κόσμου, όπως αποδεικνύει η άνοδο στη Θεσσαλία, την Ήπειρο κλπ. Βέβαια παρά την άνοδο που είχε στην αγροτική Μακεδονία, δεν κατέκτησε σε αυτή τη φάση τους εκεί νομούς. Τα εκλογικά κέρδη στον αγροτικό κόσμο είναι πολύ σημαντικά και δείχνουν το δρόμο που πρέπει να κινηθεί το ΠΑΣΟΚ.

Ο Δήμος Σταυρούπολης αναδείχθηκε στην 4η θέση σε όλη την Α΄ Θεσσαλονίκης με τα μεγαλύτερα ποσοστά ΠΑΣΟΚ και στην 4η θέση με τη μεγαλύτερη αύξηση ποσοστών. Οι πίνακες δίνουν μία πολύ καλή γεύση της εκλογικής Θεσσαλονίκης. Στο Δήμο μου τα αποτελέσματα ήταν λίγο ή πολύ αναμενόμενα. Το ΠΑΣΟΚ έλαβε 35,35% (έναντι 34,96% του 2004), η ΝΔ 23,62% (έναντι 35,76%), το ΚΚΕ 11,69% (έναντι 13,22%), ο ΛΑ.Ο.Σ -με σημαντική άνοδο- 10,02% (έναντι 8,43%), ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α 5,69% (έναντι 4,16%) και οι ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ 4,10 % (προς το 0,96% του 2004). Αξιόλογο όμως είναι το ποσοστό του Παπαθεμελή, το Πανελλήνιο Μακεδονικό Μέτωπο, με 3,82%, όπως και σε όλη τη Θεσσαλονίκη που έλαβε 4,53%.


σ.σ. Οι πίνακες απεικονίζουν το εκλογικό αποτέλεσμα στην Α΄Θεσσαλονίκης (κλικ για να μεγαλώσουν οι πίνακες).

16 έκριναν :

Sophia Kollia είπε...

Πάντως, αν ήταν Ο Βενιζέλος αρχηγός θα ήταν καλύτερα. Δεν υπάρχει σχέση με τον Γιώργο!
Καλησπέρα

Ανώνυμος είπε...

ο σύριζα θα μπορούσε να γίνει ο μοχλός για την ριζική αλλαγή του πολιτικού σκηνικού, έστω και αν κυβερνούσε (ή συγκυβερνούσε) μετά από 10 χρόνια ή και ποτέ.Ακόμα και η Ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία δεν έχει ελπίδες να ανακάμψει, αν δεν πιεστεί από ριζοσπαστικά, αλλά μη δογματικά αριστερά σχήματα ( σχήματα που να κινούνται πότε στο συστημικό, πότε στο εξωσυστημικό επίπεδο ανοίγοντας νέες δυναμικές).
Γιατί ακόμα και η Σοσιαλδημοκρατία για να έχει μέλλον, πρέπει να προτείνει την σταδιακή έστω μετάβαση σε ένα άλλο πιο δίκαιο κοινωνικό σύστημα..

ο δείμος του πολίτη είπε...

Σοφία, δε θα συμφωνήσω. Η ρητορεία μπορεί να χαρίσει μερικά ποσοστά (όχι πάνω από 1%), αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να οδηγήσει σε νίκη. Εξάλλου, το άτομο δεν ορίζει νίκη εκλογών, αλλά μόνο παίζει έναν επικοινωνιακό ρόλο.

Κομμούνι, ο Σύριζα είναι ο μεγάλος ηττημένος. Αδιαφορώ για τα αίτια. Θυμίζω μόνο την αδυναμία του να εισχωρήσει στο κίνημα και τη μονοδιάσταση -αλλά επικοινωνιακή μόνο- υποστήριξη των νέων.

kapetanios είπε...

Απεδείχθη περίτρανα ακόμη μια φορά, με βάση τα ποσοστά των κομμάτων αλλά πολύ περισσότερο την αποχή , ότι ο πολίτης αποτελεί σημαντικό μέρος του πολιτικού προβλήματος!
Το σημαντικότερο ίσως..
Και αυτό όχι μόνο σε Εθνικό αλλά πολύ περισσότερο σε Ευρωπαϊκό επίπεδο.
Τα αποτελέσματα είναι απογοητευτικά το λιγότερο!
Καλησπέρα δείμο

ο δείμος του πολίτη είπε...

Καπετάνιε, γιατι είχε απογοητευτική η εκλογική αποχή και όχι η από ετών αποχή από το ενδιαφέρον για τα κοινά; Εδώ και χρόνια οι πολίτες έχουν χάσει κάθε ενδιαφέρον για τα κοινά κλπ. Ήταν θέμα χρόνου -σε ευρωεκλογές να έρθει και η αποχή. Γιατί όμως σε ξαφνιάζει; Νομίζω κι εσύ δέχεσαι την προπαγάνδα της εντύπωσης των ΜΜΕ. Η αποχή πάντα ήταν σημαντική σε ευρωεκλογές. Ίσως όχι τόση, αλλά ποτέ δεν ήταν λιγότερη από 20% -ίση στο κάτω με των βουλευτικών εκλογών.

kapetanios είπε...

Μα ακριβώς δείμο (καλημέρα) αυτό είναι το απογοητευτικό. Ότι οι πολίτες αγνοούν και απαξιώνουν τον ρόλο τους! Η άγνοια τους δε για τα του Ευρωπαϊκού κοινοβουλίου είναι μεγάλη! Προσωπικά ΔΕΝ αποδέχομαι τον δημοσκοπικό ρόλο που πήραν σε όλη την Ευρώπη οι Ευρωεκλογές, πολύ δε περισσότερο στην χώρα μας!
Και μάλιστα την στιγμή που ο ρόλος του Ευρωκοινοβουλίου τα επόμενα χρόνια ( ή και τους επόμενους μήνες) θα ισχυροποιηθεί!
Δηλαδή εν ολίγοις, πόσο ηλίθιος μπορεί να είναι κανείς για να πιστέψει ότι οι τοπικοί αφεντάδες είναι αυτοί που διαμορφώνουν την όποια οικονομική πολιτική , προσδίδοντας τους μάλιστα τον ρόλο του Μεσσία?!
Και βέβαια πρέπει να μας τρομάζει το γεγονός της ισχυροποίησης των ακροδεξιών κομμάτων στο σύνολο σχεδόν των χωρών της ΕΕ. Μια ισχυροποίηση η οποία σε συνδυασμό με αυτά που είπα προηγουμένως(αυτοαναίρεση του ρόλου του πολίτη, άγνοια, περιχαράκωση κλπ)δημιουργούν ένα κοκτέιλ του οποίου ουδείς μας γνωρίζει τις μακροπρόθεσμες συνέπειες.
Εάν υπέφερε η Ευρώπη από κάτι τον αιώνα που μας πέρασε ήταν από τον εθνικισμό και σωβινισμό που διακατείχε το σύνολο σχεδόν των Ευρωπαίων πολιτών.
Για την προπαγάνδα των ΜΜΕ θα συμφωνήσω απόλυτα. Εάν όμως συμφωνήσουμε σε αυτό, δεν σημαίνει ότι απαραίτητα πρέπει να συμφωνήσουμε και στο ότι τα αποτελέσματα των κομμάτων στο σύνολο τους σε τούτες τις εκλογές ουσιαστικά εκμαιεύτηκαν με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο από τα ΜΜΕ και τις εταιρίες δημοσκοπήσεων?

Unknown είπε...

Μου φαίνεται περίεργο που δεν αξιολογείς την κατακόρυφη άνοδο το ΛΑΟΣ. Νομίζω ότι το μήνυμα των ευρωεκλογών είναι αυτό ακριβώς που σε συνδυασμό με την πτώση του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ (σε προσδοκίες περισσότερο παρά σε σχέση με καταγεγραμμένη δύναμη) σηματοδοτούν μια στροφή της κοινωνίας προς τα δεξιά. Το ΠΑΣΟΚ, νομίζω, δεν έχει λόγους να είναι ικανοποιημένο. Αν με τέτοια σκανδαλολογία, με την οικονομική κρίση να σαρώνει, με το κράτος να είναι στα πρόθυρα της διάλυσης και να μην μπορεί να πάρει πάνω από 4,5% διαφορά, τι να πω.

ο δείμος του πολίτη είπε...

Καπετάνιε, έχει φανεί πια σε όλη την Ευρώπη ότι οι πολίτες έχουν αφήσει την τύχη τους στα χέρια κάποιων. Μία στάση εντελώς μοιρολατρική, που μου θυμίζει την πειθήνια φεουλαδική υποταγή στο λόρδο του δουλοπάροικου. Ωστόσο, το ζήτημα είναι γενικότερο πιστεύω. Οι πολίτες δε θέλουν μία Ευρώπη ομοσπονδιακή. Προτιμούν τη συνομοσπονδία και το σημερινό μόρφωμα, αλλά όχι την πλήρη κρατική διαμόρφωση. Και δεν είναι εθνικισμός. Τα μεσαία στρώματα θέλουν εθνικές κυβερνήσεις επειδή πιστεύουν ότι τις ελέγχουν καλύτερα και όχι τις μακρινές Βρυξέλες.

Vrennus, μου πέρασε γρήγορα το κείμενο έχεις δίκιο. Βέβαια, δεν του δίνω ιδιαίτερη σημασία, επειδή κυρίως είναι τυχαία η άνοδός του (λόγω μεγάλης αποχής και αριθμητικής πτώσης των δύο κομμάτων). Αυτό το τελευταίο δείχνει ότι οι πολίτες δεν εμπιστεύονται το ΛΑΟΣ όχι απλά για τη μοίρα τους, αλλά ούτε καν σαν κόμμα διαμαρτυρίας.

Ωστόσο, η άνοδός του υπαγορεύτηκε από μία συντηρητικοποίηση κάποιων μεσαίων στρωμάτων που κινδυνεύουν με μαρασμό και κυρίως εκείνο το συντηρητικό κομμάτι που φοβήθηκε με τα γεγονότα του Δεκέμβρη, στην Αθήνα (με ανάλογη πτώση του ΣΥΝ). Από την άλλη, ας μην ξεχνάμε την ανασφάλεια και την άνοδο της εγκληματικότητας που πάντα στρέφει μέρος του κόσμου προς τα δεξιά και επίσης έναν ιδιότυπο εθνικισμό και ρατσισμό προς ξένους και μετανάστες.

akrat είπε...

καλημέρα
δεν έχω ακόμα όρεξη για τέτοια... θα την βρω..

rvagos είπε...

Καραμανλοκαρατζαφεροψωμιαδοπαπαγεωργπαπαθεμελιδοζουραριδες.
Αχ αυτη η Σαλονίκη!

ο δείμος του πολίτη είπε...

Κοίτα, akrat, αν δε τη βρεις σύντομα, θα σε υποχρεώσει η ανυποχώρητη κυβέρνηση να τη βρεις.

Τι να κάνουμε, ρε rvagos;

akrat είπε...

χαχα
νομίζω ότι πάντως ΔΙΚΑΙΟΝΟΜΑΙ αλλά με έχει πιάσει μια στεναχώρια....
την λύση την δίνουν οι απένατι....
κρίμμα για άλλη μια φορά το τρένο περνάει και εμείς κοιτούσαμε αντίθετα....
καλημέρα φίλε μου

ο δείμος του πολίτη είπε...

Κάπως έτσι είναι, akrat.

rvagos είπε...

Έχεις απόλυτο δίκιο .
Δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε αυτό το στρεβλό εύπεπτο λαϊκισμό.
Είναι πολύ δύσκολο .
Όμως δεν πρέπει να σταυρώνουμε και τα χέρια.
ΠΡΕΠΕΙ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΝΑ ΠΡΟΛΑΒΟΥΜΕ ΤΟ ΑΒΓΟ ΤΟΥ ΦΙΔΙΟΥ.

spirosvii είπε...

Κύριε δείμο, έχω ψηφίσει 2 φορές στη ζωή μου την μια Δικκη και την άλλη Σύριζα, την πρώτη το χάρηκα, τη δεύτερη το μετάνοιωσα. Αυτή τη φορά δεν τους έκανα την χάρη. Για μένα τέλος η πολιτική. Απλά δεν υπάρχει, ουτε νόμος υπάρχει. Αλήθεια σας λέω, υπάρχει μόνο το ΧΡΗΜΑ και η ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ. Τα βλέπω και τα ζω.

ο δείμος του πολίτη είπε...

Δεν ξέρω ποιο αβγό πρέπει να βρούμε, αλλά σε κάθε περίπτωση μόνο η δράση μπορεί να βγάλει από το νεοφιλελύθερο τέλμα, rvagos.

Ξέρουμε όμως πολύ καλά, Σπύρο,ότι όσο η πολιτική απομακρύνεται από τον πολίτη τόσο αφήνει ελεύθερο το έδαφος στους διάφορους να ενεργούν σε βάρος του.

ShareThis