Τελικά τι γίνεται με το ΣΥΡΙΖΑ ; Τόσες συνιστώσες και τόσοι αρχηγοί όσοι εμφανίστηκαν στη συνέντευξη τύπου; Μία ριζοσπαστική αριστερά που αναζητά τρόπους προβολής των επικεφαλής των συνασπιζόμενων σχημάτων;
Η στάση του κόμματος τελικά μάλλον περισσότερα ερωτηματικά μου γέννησε παρά με έκανε να τη δεχτώ. Και για όποιον με γνωρίζει/διαβάζει, ξέρει πολύ καλά τη συμπάθεια που τρέφω για την ανανεωτική αριστερά -τόσο σαν σχήμα όσο και σαν θέσεις (με τις οποίες κινούμαστε πολύ κοντά και συχνά τις αγγίζω). Ωστόσο, αυτή η συμπάθεια ή η σύμπνοια δεν μου επιτρέπουν να αφήσω ασχολίαστη τη στάση του.
Γιατί αποδείχθηκε ότι όλα έγιναν για τις εκλογές. Οι εκλογές ήταν αυτές που έσωσαν τον κομματικό σχηματισμό και η επιθυμία για είσοδο στη Βουλή. Παλαιότερα κατηγορούνταν το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ ότι διατηρούνται μόνο και μόνο για την "καρέκλα". Μα το ίδιο δεν έκανε και ο ΣΥΡΙΖΑ τώρα; Το κόμμα επιβίωσε επειδή ήρθαν απρόσκλητες οι εκλογές. Πού χάθηκε η προοδευτικότητά του όταν συσπειρώθηκε μόνο ενόψει των εκλογών; Αυτή είναι η ριζοσπαστική και ανανεωτική αριστερή οπτική του;
Οι ισορροπίες στα κόμματα υποτίθεται ότι είναι μόνο για τα συντηρητικά κόμματα (αυτοί το λένε, όχι εγώ). Πώς ένα κόμμα που αναζητά την εκλογική συμμετοχή και την επιτυχία (όπως κι αν τούτη οράται και κατοπτρίζεται στους εθνικούς συσχετισμούς) δεν μπορεί ανεύθυνα να μένει χωρίς επικεφαλής. Οι οικολόγοι τουλάχιστον είναι ένα σχήμα κινηματικό -χωρίς την προϊστορία της όποιας αριστερής ταυτότητας. Εκτός αν οι οικολόγοι αποτέλεσαν το πρότυπο μίμησης, οπότε μάλλον είναι φτηνή απομίμηση -και σίγουρα δε μιλάμε για αριστερά.
Κάποτε πρέπει και εμείς ασκήσουμε τη δική μας κριτική απέναντι στην ανευθυνότητα και την καιροσκοπική αυτή εκλογική επιλογή του ΣΥΝ. Δεν μπορεί να μένει μόνο αυτή η αριστερά τιμητής όλων. Ειδικά ο γράφων -που έχει θεοποιήσει την αμφισβήτηση- δεν επιτρέπει στον εαυτό του να αφήσει στο απυρόβλητο στάσεις που ιδεολογικά και πολιτικά αφήνουν στο σκοτάδι τις αριστερές θέσεις.
Γιατί στο κάτω-κάτω της γραφής η προοδευτικότητα της αριστεράς δεν είναι μία μεταφυσική έννοια που δογματικά την επικαλούμαστε, αλλά πρωτίστως μία κοινωνική πρακτική, είναι δράσεις μέσα στην κοινωνία, στο συνδικαλισμό, στα κοινά, στους δρόμους και όχι σχόλια στα παράθυρα για τη στάση των άλλων, για τους αγώνες των άλλων, ούτε ανακοινώσεις συμπαράστασης -και ας μην κατηγορήσουμε πάλι ότι το ΚΚΕ δεν τους αφήνει χώρο στο συνδικαλιστικό κίνημα ή ότι τα κανάλια δεν τους προβάλλουν (γιατί και περισσότερη προβολή έχουν από το ΚΚΕ, και στο συνδικαλιστικό κίνημα, στο αγροτικό, στα μαθητικό είναι σε πανελλαδικό επίπεδο ψιλοεξαφανισμένοι).
12 έκριναν :
Σκληρα λογια και οχι αδικα εν πολλοις.Βγαινει μια εικονα σηψης, αλλά νμζω πως το παιχνιδι δεν χαθηκε και πως μπορουν, εστω και στο 90' να σοβαρευτουν
Μέχρι τις εκλογές δεν έχουν χρόνο, Zaphod. Ανάλογα με το αποτέλεσμά τους, ίσως κερδίσουν χρόνο για μετά.
Όσο και αν έχεις ένα δίκιο, υπάρχει και η άλλη πλευρά:
Όλος ο κόσμος που τους ψήφιζε, έλεγε "τι μαλακίες είναι αυτές που κάνετε, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο βρείτε τα όλοι μαζί".
Το αν το έκαναν για την βουλευτική επιβίωση και μόνο και όχι γιατί αφουγκράστηκαν τη βάση, θα το δείξει ο χρόνος.
Όλοι τελικά κρίνονται από τα πραχθέντα.
Αντιδραστικέ, δεν έχει άδικο. Είχαν την πίεση του κόσμου. Ο κόσμος ήθελε ένα αποκούμπι πολιτικό. Δεν ασχολούμαι με τα εσωτερικά προβλήματα του συνασπισμού, δεν είναι ούτε ο ρόλος μου ούτε και μπορώ να το κάνω -ταγμένος αλλού. Ωστόσο, κάποτε πρέπει να μάθουν να δέχονται και την κριτική και να μη κινούνται τυχοδιωκτικά, τιμητές μόνο των άλλων ή αλαζονικά με τις διάφορες δημοσκοπήσεις δίνοντας βαρύτητα μόνο στο γυαλί και την τηλεοπτική επικοινωνία.
sosta.
propetis
"Ωστόσο, κάποτε πρέπει να μάθουν να δέχονται και την κριτική και να μη κινούνται τυχοδιωκτικά"
Δεν ήταν ολες οι κινησεις τυχοδιωκτικές. Οι ιστοριες με τις παραλιες, το mall και το Βοτανικό ήταν κινήσεις υψηλού ρίσκου και κόστους.... Απλα σε μια φάση έδειξαν να τις ξεχνάνε
Zaphod, δε διαφωνώ ιδιαιτέρως. Αλλά βασικά είμαι της άποψης ότι τέτοιες δράσεις ήταν περιορισμένες, με αποτέλεσμα ότι δεν κατοχυρώηκαν στη μνήμη του ελληνικού λαού.
Ρε συ Δείμο έχω μια απορία: θέλω να γίνω κι εγώ μια απ' τις "συνιστώσες της τρίχας" του Σύριζα! Ποια είναι η διαδικασία;
Δεν αξίζουν ψήφο ούτε από οίκτο. Είναι παιδική χαρά και ΚΑΠΗ. Ανεύθυνοι, κάνουν χαβαλέ και όχι πολιτική. Δυστυχώς αυτή είναι η πικρή αλήθεια! Να μείνουν έξω!
το κακο ειναι οτι μετα θα ερθουν στο πασοκ για να γινουν υπουργοι
Άσκαρ, μάλλον δίνεις βιογραφικό, γίνεσαι δόκιμο μέλος, περιμένεις την απόφαση όλων των οργάνων και ελπίζεις.
Ορεινέ, ο καθένας ψηφίζεται για κάτι το ιδιαίτερο, το διαφορετικό. Δεν ξέρω αν τελικά υπάρχουν ψήφοι από οίκτο -ή αν είναι παραφιλολογία. Κι όποιος το λέει σαφώς κι έχει κάνει όσες διεργασίες χρειάζεται το προηγούμενο διάστημα παίρνοντας μια πολιτική απόφαση.
Ανώνυμε, ίσως να έχεις και δίκιο.
Αυτούς του μαλάκες δεν του ξαναψηφίζω! Όπου φυσάει ο άνεμος πάνε. GTP
Δημοσίευση σχολίου