Είναι γνωστή και πολυσυζητημένη η κρίση στο πολιτικό σύστημα που ζούμε. Δεκάδες ιστολόγια και ακόμα πόσα άρθρα σημειώνουν την "κατάρρευση", την ανάγκη μετασχηματισμού, την καταστροφή της Βουλής κτλ κτλ. Ο τελευταίος που θα επαινέσει τη "δημοκρατία" είναι εγώ. Ωστόσο, αναρωτιέμαι: είναι πρόταση πολιτική να κάψουμε τη Βουλή;
Στο μεταμοντέρνο είναι γνωστή η τάση άρνησης. Άρνηση για όσα κληροδοτήθηκαν από τους προηγούμενους, άρνηση όσων κερδίσαμε μόνοι μας, άρνηση των θέσεων των άλλων (υποστηρίζοντας φυσικά τη δική μας δογματική θέση με φανατισμό οπαδικό). Ωστόσο, το πρόβλημα παραμένει: η άρνηση είναι πρόταση πολιτική/κοινωνική; Σαφώς και διαφωνώ με όλες εκείνες τις αφοριστικές στάσεις ότι φταίει η Βουλή, ότι οι Βουλευτές είναι βολευτές.
Η άρνηση είναι τόσο εύκολη ώστε μετά αδυνατούμε μετά να προτείνουμε. Η αμφισβήτηση και η κριτική, η πίεση κι η συμμετοχή έχουν ή διαμορφώνουν προτάσεις μέσα από τη συνεργασία. Αμφισβητώντας το σύστημα με συμμετοχή μέσα στη δράση, λειτουργούμε αντισυστημικά.
28 έκριναν :
ευθαρσώς λέγω...
ΚΑΜΜΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΡΟΤΑΣΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ...
ωστόσο οι πολιτικές έστω και αδιέξοδες δεν δοκιμάζονται σε ΔΟΚΙΜΑΣΤΙΚΟΥΣ ΣΩΛΗΝΕΣ...
το συγγεκριμένο ¨κάηκε" με τρεις νεκρούς άτυχους....
ΩΣΤΟΣΟ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΜΙΑ ΕΥΡΕΙΑ ΓΚΑΜΑ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΙΔΕΟΛΟΓΙΩΝ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΣΤΡΩΜΑΤΩΝ...
θα ήθελα να ήταν το ΔΙΚΟ ΜΟΥ πρόγραμμα που να δίνει διέξοδο ΣΤΑ ΑΔΙΕΞΟΔΑ του συστήματος...
φευ... είναι αισχρή μειοψηφία...
ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΑΠΌ ΤΟ 2008 ΟΙ ΑΝΑΡΧΙΚΟΙ ΕΙΧΑΝ ΤΗΝ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ... κάηκε (δεν κλαίω χαίρομαι μεταξύ μας...)
στους δρόμους είναι πλέον οι πάντες
ΦΑΣΙΣΤΕΣ
ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ
ΚΑΤΕΣΤΡΑΜΕΝΟΙ ΜΙΚΡΟΑΣΤΟΙ
ΛΟΥΜΠΕΝ ΑΝΕΡΓΟΙ
ΦΟΒΙΣΜΕΝΟΙ ΕΡΓΑΤΕΣ
και απέναντι
ΣΕΒ
ΒΟΥΛΗ
στην μέση κάτι δημόσιοι υπάλληλοι και στρατιωτικοί...
ΑΥΤΟ ΛΕΓΕΤΕ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟ...
το ποιός θα κερδίσει... είναι το ζητούμενο...
οτι δεν λυνεται κοβεται :) :)
Δείμο μου,
ένα γεγονός μόνο να θυμηθούμε. Η πολιτική καριέρα του Χίτλερ άρχισε ουσιαστικά με τον εμπρησμό του Ράιχσταγκ (Γερμανικού Κοινοβουλίου), το 1933, τον οποίο (εμπρησμό) σχεδίασε και παρήγγειλε ο ίδιος.
Η φωτιά δεν χτίζει, γκρεμίζει!
Τόσο απλά...
akrat, το θέμα δεν είναι απλά η διαφωνία με την πολιτική κατάσταση. Έχει να κάνει και εμάς, έχει να κάνει και με τι θέλουμε. Δυστυχώς, οι σύγχρονες εικόνες αναρχικών κι αριστερών δείχνουν να απέχουμε από προτάσεις.
Ύποπτε, αυτό σημαίνει ότι είσαι τόσο σίγουρος ότι δεν αλλάζει κάτι;
Μερόπη, Άσκαρ, συμφωνούμε...
Και τι θα βάλουμε στην θέση της;
Γαλακτοϊχθυοπωλείο;
Επικίνδυνες λογικές κυοφορούνται.
Είπαμε δεν πάμε καλά, αλλά σε πολλούς έχουν λασκάρει οι βίδες
Μηδενίζοντας όλο το πολιτικό σύστημα και όλες τις φωνές δεν υπάρχει ευκαιρία για δημοκρατία... βέβαια οι πολιτικοί σε αυτό μας οδηγούν με μαθηματική ακρίβια!! όταν οι λεγόμενοι σοσιαλιστές είναι χειρότεροι από δεξιές πολιτικές...
Στην Δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα και μονόδρομοι αυτά είναι για αφελής.
Συμφωνώ Shades, στην δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα.!
Γειά σου, φίλε:)
Shades, να σου κάνω και μια ενημέρωση;
( πιθανόν να μην την πληροφορήθηκες!)
.. που ίσως μας δώσει ελπίδες,φίλε!
Ο Ασκαρ, πήρε το πτυχίο του θεολόγου!
Άντε,για να πάρουμε και μια χαρά!
Με ειδικότητα στην "ποιμαντική"!
Τσοπανάκος ήμουνα, προβατάκια έβοσκα...
Είναι τουλάχιστον ασέβεια κάποιοι, δήθεν δημοκράτες, να ευαγγελίζονται το κάψιμο της Βουλής λες και απλά μασάνε τσίχλα.
Τους δικαιολογώ μόνο στο γεγονός ότι η πλειοψήφία, αν όχι όλοι τους, προφανώς δεν είναι καλοί γνώστες της Ιστορίας. Δεν γνωρίζουν ούτε πως ήταν οι κοινωνίες χωρίς κοινοβούλια, αλλά ούτε και οι θυσίες που απαιτήθηκαν ώστε κάποιες κοινωνίες (μεταξύ των οποίων και η δική μας) να διαθέτουν κοινοβούλιο.
Άρα δεν κατηγορώ ακριβώς αυτούς, όσο την αμάθειά τους.
Shades, η πρόταση για καταστροφή της Βουλής, η ιδέα που ακούστηκε για κατάληψη στη Βουλή, ο χαρακτηρισμός της ως μπουρδέλο μάλλον όμως σε αδιέξοδα οδηγεί. Αδιέξοδα που προβάλλονται είτε από εξωκοινοβουλευτικούς αριστερούς είτε από από καθαρόαιμους λαϊκιστές που μόνο στόχο έχουν να αποθαρρύνουν τον κόσμο από τη συμμετοχή.
Και αντί, να προβάλλεται η συμμετοχή και η κριτική προς το πολιτικό σύστημα, προβάλλεται η κατάπτωσή του κτλ αφήνοντας και πάλι σε πολιτικούς το δρόμο ελεύθερο.
Άλλωστε, και οι μανιχαϊστικές θέσεις σχετικά με την πτώση/κατάντια του συστήματος, ότι πάμε σε νέες κινητοποιήσεις επαναστατικές (αλλά κόντρα στην κοινωνική συνοχή) ουσιαστικά οδηγούν στον ίδιο δρόμο και καλλιεργούν της ίδια αντίληψη.
Ελληνάκι, δεν είναι απλά η κυριολεξία. Εμένα με ενδιαφέρει και ο γενικότερος λαϊκισμός γύρω από το ζήτημα των βουλευτικών ευθυνών που οδηγεί σε ανάλογες στάσεις κι απόψεις.
Όταν σοσιαλιστές κόβουν συντάξεις των 600 ευρώ!! ανεβάζουν σε μια νύχτα φπα και άμεσους φόρους που θα πληρώσουν όλοι!!! αυτό δεν είναι πολιτική λύση.
αυτό προκαλεί!!! τέτοιες λύσεις έχω κι εγώ κι εσύ...
δεν βλέπω καμιά διαφορά από το παρελθόν.
οι φαμφάρες για τραπεζομάντιλα και κουρτίνες στη βουλή με εκνευρίζουν αφάνταστα και οι εξεταστικές είναι στημένες χαλαρά για να συμπληρώνουν μεροκάματο κάποιοι (βουλευτές) που συμμετέχουν.
Μπορώ να σου αραδιάσω 20-30-40 άρθρα προεκλογικά…
Αυτοσκοπός η καρέκλα και μετά αυτοσχεδιάζουμε στου κασίδη το κεφάλι.
Μηδενιστής δεν είμαι εγώ που δεν έχω μέλλον για μένα και τα παιδιά μου μηδενιστής είναι αυτός που υπογράφει και κυβερνά με αυτό τον τρόπο!!!
Και επειδή άλλα είπε στον Ελληνικό λαό πριν, που ίσως δεν γνώριζε ας πει την αλήθεια και ας πάει σε εκλογές αύριο.
Η μισή Ελλάδα φωνάζει να καεί το μπουρδέλο η βουλή δεν συμφωνώ καθόλου.. αλλά η μισή βουλή εκλέγεται από πελατειακές σχέσεις από ρεμούλες και βολέματα.
Οι νέοι μας θέλουν να αλλάξουν χώρα και όταν τους λες για ασφαλιστικό γελάνε λες και ακούν ανέκδοτο… κάποιοι τύποι λοιπόν που γεννηθήκαν με σακάκια και γραβάτες ζουν στον κόσμο τους νομοθετούν και δείχνουν μονόδρομους και δεν έχουν απαντήσεις σε ερωτήματα.
Αυτή η βουλή λοιπόν δεν μου προσφέρει τίποτα!!! και θα την αλλάξω δεν θα την κάψω.
Οι ανόητοι που λένε να κάψουμε την Βουλή προφανώς δεν έζησαν την δικτατορία.
H μόνη μας ελπίδα είναι να πάει ο ΑΣΚΑΡ να κάνει ευχέλαιο στο κοινοβούλιο.
shades, οι πολιτικοί αυτοί σε ποια κοινωνία ανδρώθηκαν; Ποια κοινωνία και με τι κριτήρια τους ανέδειξε; Για τον κοινωνικό κανιβαλισμό που μας περικλείει ευθύνονται οι πολιτικοί; Γιατί δεν κοιτάμε τις δικές μας ευθύνες; Γιατί πρέπει πάντα να φταίει ο άλλος κι όχι κι εγώ που συμμετείχα; Εγώ δεν είμαι μέλος της κοινότητας αυτής ή είμαι άγιος; Ο πολίτης πότε αποποιείται των ευθυνών του;
Η κάθε κυβέρνηση έχει τις δικές της ευθύνες. Αυτές θα αναδειχθούν και θα κριθούν (αν και κανονικά πρέπει να βλέπουμε και το αποτέλεσμα, αλλά αυτό το ξεπερνάμε γιατί μερικά αποτελέσματα είναι ευκόλως ορατά). Ωστόσο, για αυτό δεν ευθύνεται μόνο ο πολιτικός κόσμος. Ευθύνεται και η δική μας πολιτική απουσία από το προσκήνιο.
Αθεόφοβε, όχι μόνο τη δικτατορία δεν έζησαν, αλλά και οι ίδιοι ρέπουν προς το δικό τους ολοκληρωτισμό.
Τάκη, ούτε το δικό του ευχέλαιο δε λύνει το πρόβλημα. Η διαφάνεια απέχει από το Θεό (κι αυτός σε λίγους κι εκλεκτούς αποκαλύφθηκε).
Δηλαδή το θέμα είναι μόνο η "βουλή";
Δεν παραβλέπω, διόλου, αυτά που λέτε και φυικά εκεί υπάρχει πολύ μεγάλη ευθύνη.
Αλλά, η αναφορά μόνο στην "βουλή" μου είναι πολύ ύποπτη. Και εξηγούμαι.
Δεν έχει ευθύνη, γενικότερα, το πολιτικό σύστημα;
Η δικαστική, η νομοθετική και η εκτελεστική εξουσία;
Βεβαίως, το μεγαλύτερο μέρος των βουλευτών και των κομμάτων έχουν τεράστια ευθύνη.
Αλλά η φράση "κάψτε τη βουλή" παραμπέμπει σε μαύρες εποχές και δεν αποπροσανατολίζει.
Άλλο σημαίνει:
"αλλαγή και κάθαρση στη βουλή" που σηματοδοτεί άλλα μηνύματα
και άλλο η επιλεκτική κραυγή "κάψτε..." που είναι της μπαχαλοποίησης και των αδιέξοδων επιλογών .Είναι βέβαιο ότι θα εξυπερετήσει άλλα συμφέροντα,
αυτά των αρπακτικών γερακιών.
Συμφωνώντας με το Σπίθα, θα επαναλάβω, γιατί να μην έχει ευθύνη η υπόλοιπη κοινωνία, σπλάχνα της οποίας είναι και οι πολιτικοί (όχι με την έννοια της ψήφου, αλλά της ανάθρεψης);
Και βέβαια δεν μιλάμε για διάχυση ευθυνών, Δείμο.
Όπου μέσα στην γενίκευση, χάνεται και το μέτρο.
Τηρούμενων των αναλογιών, βεβαίως και δεν ήρθαν από τον πλανήτη Άρη οι πολιτικοί.
Άρα.
Όχι στην λογική της ισποπέδωσης.
Απονομή δικαιοσύνης σε κραυγαλέες περιπτώσεις όπου έχουν προκαλέσει οι υπουργοί και οι βουλευτές με τις ανομίες τους.
Ενίσχυση ελεγκτικών μηχανισμών και κυρώσειε σε επίορκους κρατικούς λειτουργούς που έχουν συνευθύνη στην διασπάθιση του δημόσιου χρήματος.
Και τέλος, ανάληψη των προσωπικών μας ευθυνών, με πρώτο μέλημα να ενισχύσουμε την αλλαγή με όρους πολιτικούς.
Προτάσεις συγκεκριμένες, να μην αφήσουμε χώρο στα αρπακτικά που έρχονται, θέλοντας να πάρουν θέση στο νέο πολιτικό στάτους, αυτό
που τώρα διαμορφώνεται.
Συμφωνούμε απολύτως, Σπίθα. Και δίπλα σε αυτά συνεχή συμμετοχή του πολίτη στα πολιτικά δρώμενα, ώστε ο ίδιος κάποτε με τη δράση του να φοβίζζει κάθε μελλοντικό πολιτικό αρπακτικό.
Και όταν ο προίστάμενος έχει "θείο" ή βουλευτή και κάνει ότι του κατέβει, τότε τι κάνεις;
Αναφορά, που πάει στα σκουπίδια;
Πας στην επιθέωρηση εργασίας, που σου λέει μην μπλέξεις, γιατί θα βρείς τον μπελά σου, ή στο σωματείο που δεν μπορεί για να μην χαλάσει ισορροπίες;
Ερωτήματα, ρητορικά, μετά από λάθος υπογραφές των ανευθυνουπεύθυνων που μιλούσαν για τα χάλια, που "έχουν" οι άλλοι, όχι οι ίδιοι..:)
Δεν έβλεπε καλά ο προϊστάμενος από τα χημικά επειδή είχε κατέβει να κάνει απεργία!
Εν κατακλείδι, τα γραπτά μένουν.
Γενικευμένοι αφορισμοί ή μεγαλόστομες απόψεις δεν προσφέρουν, απολύτως τίποτα!
Αντίθετα.
Αποπροσανατολίζουν και παραβλέπουν τα πεδία που δίνονται οι πραγματικές μάχες.
Ο εργαζόμενος, π.χ., θα φάει κατάμουτρα
και τα μέτρα (Δ.Ν.Τ.)
και τον εργατοπατερισμό
και τον ασύδοτο κρατικό λειτουργό.
Είναι πρόδηλη η αφασία που κυριαρχεί.
Πως απαιτούμε να αλλάξει η δημόσια διοίκηση που ασκείται από αναξιόπιστα πρόσωπα, όταν δεν υπάρχει έλεγχος;
Η αυθαιρεσία κυριαρχεί,αφού:
δεν υπάρχει μηχανισμός ελέγχου για τους επίορκους κρατικούς λειτουργούς.
Το ρουσφέτι και το αλισβερίσι έχουν υπερκαλύψει τους αδρανοποιημένους και απηρχαιομένους θεσμούς ελέγχου.
Η ΓΣΕΕ, η ΑΔΕΔΥ (θεσμικά όργανα) έχουν κλείσει τα μάτια στα πασιφανή.
Να υπερασπίσουν τις απόψεις και τις ενέργειες που επιδιωκουν διαφάνεια και αντιμάχονται την αυθαιρεσία στους χώρους εργασίας.
Πως είναι δυνατόν να γίνει αυτό όταν παραβλέπουν την ζοφερή καθημερινή ζωή;
Αλωνίζει ο νεποτισμός.
Πως θα αντιμετωπιστεί η παθολογούμενη παθόγενεια, όταν:
Ο υποτιθέμενος αρμόδιος φορέας που ελέγχει και τιμωρεί την αυθαιρεσία, το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας, λειτουργεί
..υπολειτουργεί ή τελεί εν διαλύσει;
Ποιός έχει την ψευδαίσθηση, ότι μπορεί να αλλάξει κάτι, όταν απουσιάζει το πρώτιστο;
Ποιοί είναι αυτοί, που δεν πιέζουν σε μια κατεύθυνση διαφάνειας, ελέγχου και της αυστηρής τιμωρίας, εκείνων των ασύδοτων και ασυνείδητων κρατικών λειτουργών;
Γιατί αφήνουν τον χώρο ανυπεράσπιστο και τον καταδυναστεύουν οι αθλιοι, οι ασυνείδητοι και τα λαμόγια;
Γιατί εμείς, προτιμάμε να κραυγάζουμε, αντί να απαιτήσουμε την υπεράσπιση μας, και την άμεση εφαρμογή του δικαίου;
Γιατί τα σωματεία στο όνομα μιας "δήθεν αλληλεγύης" σιωπούν και κρατούν τα μάτια κλειστά και ταυτόχρονα διατηρούν ισορροπίες ντροπής;
Αυτά δεν είναι τα δικά μας ανομήματα που τα καλύπτουμε κάτω από το χάλι;
Αυτό το χαλί που έχει βρωμίσει και θέλει πέταμα;
Οι κραυγές, επαναλαμβάνω, είναι ένα καλό άλλοθι για να προσπεράσουμε αυτό το βρώμικο χαλάκι της καθημερινότητας που έχει μετατραπεί σε ένα ιπτάμενο χαλί για να μας απομακρύνει από τα ζοφερά μας λάθη.
Είναι προτιμότερη η εύκολή λύση, πάντα, από το να αντιμετώπίσουμε και να δούμε κατάματα την αλήθεια.
Πονάει, τσούζει, η αλήθεια αλλά έτσι είναι.
Συμφωνούμε απολύτως...
Δεν επικαλούμαι το επιχείρημα πώς εμείς φταίμε γιατί εκλέξαμε αυτούς τους πολιτικούς. Η δημοκρατία ούτως ή άλλως οδηγεί δημαγωγικά και υποχρεωτικά σε συγκεκριμένα πρόσωπα. Επικαλούμαι απλά την αδιαφορία μας και τον καναπέ που τόσο αγκαλιάσαμε, όταν έπρεπε να είμαστε μπροστά και να παρακολουθούμε τα πάντα εκ των έσω.
Και συμμετοχή δε σημαίνει κόμματα απαραίτητα. Πολιτική δράση είναι και η συμμετοχή μας σε δημοτικές παρατάξεις (μαχόμενοι ή όχι δε με νοιάζει, όλους τους θεωρώ μαχόμενους), σε πρωτοβουλίες και κινήσεις πολιτών που αγωνίζονται για τη γειτονιά τους. Συμμετοχή είναι η ενασχόληση με τον πολιτισμό και τον αθλητισμό, με την κοινωνική δομή και η προσπάθεια για κοινωνική συνοχή. Πολιτική σίγουρα δεν είναι θα θυμόμαστε κάποια στιγμή στο ναδίρ της οικονομίας να φωνάζουμε όταν πριν στηρίζαμε το λαϊκισμό, το ρουσφέτι και την επανάπαυση.
Πρόταση συμβολική είναι, όχι πρόταση πολιτική.
Κι όμως, Darthiir the Abban, αυτοί που το προτείνουν εκφράζουν μία συνολική επίθεση κατά των πολιτικών πολύ συγκεκριμένη, ξεχνώντας τη δική τους στάση.
Δημοσίευση σχολίου