Έλιωνε στην κάψα,
ίδρωνε στην αίσθηση της έξαψης της έλλειψης.
Ξεχασμένη, μόνη, ιδρωμένη,
πονεμένη, τρύπια, ματωμένη...
Στερητικό σύνδρομο το λένε κάποιοι, αλλά εκείνη βιώνει την αλήθεια που
τα λόγια και οι όροι δεν αναπλάθουν.
Καμία λέξη δεν αποκαλύπτει τον πόνο της,
το μεθύσι, τα τρελά νεύρα.
Κι εκείνος δίπλα της. Παινεύεται πως είναι καθαρός.
Μα οι πληγές ακόμα φαίνονται, ακόμα
παραμιλάει. Καθαρός και σπασμένος
αποκλεισμένος προσπαθώντας να δείξει
το δρόμο της αγνότητας.
Μα η “αγνότητα” θυμίζει κάθε στιγμή τη
νοθεία.
Νοθεία στη Ζωή γεμάτη πόνο αληθινό,
Όνειρα Πλαστά γεμάτα γνήσιο λευκό,
Ψεύτικη Ελπίδα μέσα σε προσποιητή χαρά
Κίβδηλη καθαρότητα σε ένα χημικό θάνατο.
ίδρωνε στην αίσθηση της έξαψης της έλλειψης.
Ξεχασμένη, μόνη, ιδρωμένη,
πονεμένη, τρύπια, ματωμένη...
Στερητικό σύνδρομο το λένε κάποιοι, αλλά εκείνη βιώνει την αλήθεια που
τα λόγια και οι όροι δεν αναπλάθουν.
Καμία λέξη δεν αποκαλύπτει τον πόνο της,
το μεθύσι, τα τρελά νεύρα.
Κι εκείνος δίπλα της. Παινεύεται πως είναι καθαρός.
Μα οι πληγές ακόμα φαίνονται, ακόμα
παραμιλάει. Καθαρός και σπασμένος
αποκλεισμένος προσπαθώντας να δείξει
το δρόμο της αγνότητας.
Μα η “αγνότητα” θυμίζει κάθε στιγμή τη
νοθεία.
Νοθεία στη Ζωή γεμάτη πόνο αληθινό,
Όνειρα Πλαστά γεμάτα γνήσιο λευκό,
Ψεύτικη Ελπίδα μέσα σε προσποιητή χαρά
Κίβδηλη καθαρότητα σε ένα χημικό θάνατο.
9 έκριναν :
Είμαι η τελευταία που μπορώ να κρίνω, αλλά θα έλεγα να τελείωνε πριν την τελευταία στροφή.
Δεκτή κάθε παρατήρηση, synas. Σ' ευχαριστώ...
Πολύ ωραίο, Δείμο.
Δεν κρίνεται, όπως λέγεται, ο ποιητής, αλλιώς θα συμφωνούσα, με synas.
Υ.Γ.
" Μα η “αγνότητα” θυμίζει κάθε στιγμή τη νοθεία."
Σ' ευχαριστώ πολύ, Σπίθα.
Εγώ μάλλον διαφωνώ με τους διαφωνούντες και συμφωνώ με τον ποιητή!
Αθεόφοβε, να' σαι καλά. Χρειαζόμουν και κάποιον να με υποστηρίξει. Ο Σπίθας ως αριστερός είναι αισιόδοξος. Ωστόσο, οι ουσίες στέκουν απέναντι από την αισιοδοξία. Αρκεί να παρατηρήσει κάποιος και να συνομιλήσει με τους "σπασμένους ταξιδιάριδες".
Αισιόδοξος, Δείμο, αλλά, αφού πρώτα, οριοθέτησουμε την έννοια:)
Δηλαδή:
Όχι γενικά και αόριστα, "βλέπω την ζωή, αισιόδοξα" ή "πιστεύω, ότι θα αλλάξουν τα πράγματα".
Τέτοια, αφελή ή παρήγορα.
Αφού, με "κακοχαρακτήρισες" ως αισιόδοξο, τότε να το δεχτώ, αλλά κατόπιν προυπόθέσεων:)
Η ζωή είναι ένας διαρκής αγώνας με μεγάλα προβλήματα- με μικρά προβλήματα, ενώ υπάρχουν και καλές στιγμές και όμορφες, πιο λίγες, όμως, σε κάποια ενδιάμεσα διαστήματα.
Ένα ταξίδι, ένας δρόμος, που μας έλαχε να κάνουμε, είναι η ζωή.
Θα το κάνουμε, λοιπόν αυτό το ταξίδι της ψυχής και συνεχώς θα προσπαθούμε να ωριμάζουμε και όχι να γερνάμε:)
Καλό Σ/Κ!!
Η ζωή είναι ένας αγώνας επιβίωσης κι αναπαραγωγής όπως θα έλεγε ένας βιολόγος...
Αναπαραγωγής,Δείμο, ναι..
αλλά, σισύφειος ο δρόμος της.
Ταυτόχρονα, η ζωή είναι ένα πάρε -δώσε, "ενέργειας".
Ενέργεια, "άχρηστη",(αποβάλλεται), ώστε να προσληφθεί "νέα. χρήσιμη" ενέργεια, δηλαδή ο λεγόμενος. ζωτικός ανεφοδιασμός.
(Κατά Άτκινς, φυσικός)
υ.γ.
Τίθεται, πάλι θέμα "καθαρής" ενέργειας και όχι "ρυπογόνας".
Εκεί, υπάρχουν φαινόμενα, νοθείας, όπως μας λέει, σωστά ο ποιητής μας:)
(εσύ, δηλαδή..)
Δημοσίευση σχολίου