Η πυρηνική απειλή της Ιαπωνίας τούτες τις μέρες υποχρεωτικά οδηγεί τη συζήτηση στην ανάγκη εξεύρεσης ενεργειακών πηγών. Και τούτο διότι απεδείχθη ότι όσο και να παίρνουμε μέτρα ασφαλείας, δεν μπορούμε να εκμηδενίσουμε τις πιθανότητες ενός ατυχήματος. Άλλωστε, τα μέτρα αυτά συνδέονται με το κόστος κατασκευής και τα κέρδη από την επένδυση που αυξάνεται συνυπολογιζόμενης της διαχείρισης των πυρηνικών καταλοίπων.
Ωστόσο, το πρόβλημα εξεύρεσης νέων πηγών ενέργειας δε λύνεται με αντιπυρηνικές ιαχές. Σήμερα οι ήπιες μορφές ενέργειας δεν μπορούν να καλύψουν παρά μόνο το 20% των αναγκών μας. Το ιαπωνικό δυστύχημα όμως μετατοπίζει τη συζήτηση με μισαλλόδοξες διαστάσεις. Και η αλήθεια είναι πως η ανάγκη σε ενέργεια δεν μπορεί να αφορίζεται με την επιπόλαιη κατηγορία της ανθρώπινης απληστίας (ειδικά όταν επικοινωνούμε και ζούμε με οδηγό αυτήν). Οι ενεργειακές μας ανάγκες, δεν ικανοποιούνται με ρομαντικούς αφορισμούς ούτε είμαστε σε θέση και διάθεση να αλλάξουμε τρόπο ζωής.
Λίγοι αντιλαμβάνονται την ανάγκη σε ενέργεια για τη διατήρηση του σύγχρονου πολιτισμού μας. Οι ρομαντικές φωνές κατά της υπερκατανάλωσης, ξεχνούν τη σύγχρονη πρόοδο, την άνοδο του προσδόκιμου ζωής, τις νέες τεχνολογίες ιατρικής και επικοινωνίας κλπ. Η δε πυρηνική ενέργεια εμφανίζεται και ως μέσο επίτευξης ενεργειακής αυτονομίας, ειδικά απέναντι στη Ρωσία και τον αραβικό κόσμο. Και τούτη την τελευταία υπόθεση δεν μπορούμε να την παραβλέψουμε.
Η Φουκουσίμα, λοιπόν, μπορεί να αποτελέσει μια καλή αφορμή στον επιστημονικό και πολιτικό κόσμο για συζητήσεις χωρίς φανατισμό. Η ιαπωνική ανάπτυξη -αλλά και η υπερβολή της- στηρίχτηκαν στα τεράστια ενεργειακά αποθέματα της πυρηνικής σύντηξης. Και τούτη την ανάπτυξη δε φαινόμαστε διατεθειμένοι να την εγκαταλείψουμε.
Πώς όμως μπορούμε να οδηγήσουμε τις εξελίξεις ανάμεσα στις ανάγκες και τους κινδύνους; Είναι αναγκαίο όσο ποτέ να στηριχτούν πειραματικά και ερευνητικά οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας ώστε να καταφέρουμε να αυτονομηθούμε με τη βοήθεια του ήλιου, του αέρα και του νερού.
37 έκριναν :
Προς το παρον ας θυμομαστε πως το βραχυπροθεσμο συμφερον ερχεται και χτυπα το μακροπροθεσμο
Μακροπροθεσμα η πυρηνικη ενεργεια σημαινει μπελαδες (εστω και μια φορα στα 10 χρονια) αλλα η ενεργειακη αυτονομια ή έστω η κάλυψη των ενεργειακων αναγκων γίνεται ολοενα και πιο επιτακτική.
Οι ανανεωσιμες πηγες ενεργειας ειναι όντως προβληματικες οσον αφορα το ποσοστο παροχης που μπορουν να δωσουν για λόγους άσχετους με την ικανοτητα τους να δωσουν ενεργεια (ειναι κυριως ζητηματα δικτυου και αποθηκευσης/διαχειρισης της παραγομενης ενεργειας)....
Οποτε....χμμμ προβλημα. Αλλα σιγουρα οι πηγες ενεργειας που εχουμε συνηθισει (καρβουνο πετρελαιο) ειναι
α) βλαβερες
β) περιορισμενες
γ) ζημιογονες και αυτες περιβαλλονικά.
Το πρωτο κατ εμε που πρεπει να κανουμε ειναι προσπαθεια εξοικονομησης της καταναλούμενης ενέργειας ενόσω κάνουμε τα ίδια πράγματα, κάτι το οποίο ειναι αρκούντως ζόρικο από μονο του
Zaphod, δε διαφωνούμε πουθενά. Απλά εγώ θέλω να θυμόμαστε ότι οι υστερίες και οι πολεμικές ιαχές, μάλλον κάνουν κακό παρά καλό.
Για να ..φιλοσοφήσω και λίγο Δήμο μου, ναι. Έχεις δίκιο. Τα φάγαμε τα βόδια του Ήλιου.
Εννοώ πως ο 'πολιτισμός' μας φρόντισε να κάψει στην ατμόσφαιρα ότι έφτιαξε η γή σε μια διαδικασία δεισεκατομμυρίων ετών μέσα σε 200 χρόνια. Φρόντισε να εμπλουτίσει τόσο ουράνιο και πλουτώνιο που αμφιβάλω ποτέ εάν θα μπορέσει να το ξεφορτωθεί (εάν δεν ξοδέψει ένα μεγάλο μέρος αυτών που αποκόμισε). Φρόντισε να υπερκαταναλώσει τόσο που τώρα δεν ξέρει τί να κάνει τα ..σκουπίδια !.....
Αλλά όταν 'άμυαλος' τρώς τα βόδια του Θεού, -και δεν ήταν η 'απληστεία' σου μόνο το προσδόκιμο ζωής- θα το πληρώσεις αργά ή γρήγορα. Και δυστυχώς όχι μόνο εσύ αλλά και οι απόγονοί σου...
Δήμο το σκεπτικό σου είναι σωστό και όπως το διαβάζω λες:
1. Οι κρατούντες κοιτάνε το κέρδος και δεν ενδιαφέρονται για λογική,
2. Οι καταναλωτές πρέπει να συνετιστούνε,
3. Ανανεωνόμενες πηγές ενεργείας πρέπει να αναπτυχθούν.
Η γνώμη μου,
1. Για να αλλάξει αυτό πρέπει να αλλάξει βιολογικά ο εγκέφαλος του Homo Sapiens,
2. Παραπομπή στο νούμερο 1, ακριβώς από πάνω,
3. Οι μέχρι στιγμής τεράστιες προσπάθειες ακόμα πιο τεράστιου κόστους σε Γερμανία, Δανία, κλπ., καλύπτουν με ήλιο και αέρα μονούς τοις εκατό αριθμούς της καταναλώσεως της κάθε χώρας. Για να φτάσουν στο 70% σε όλο τον κόσμο θα πρέπει όλη η Σαχάρα να καλυφθεί από καθρέπτες, και όλοι οι Ωκεανοί με Αιολικές γεννήτριες και γεννήτριες χρήσης κυμάτων, που κοστίζουν πιο πολλά από όσα έχει όλη η Γη σε όλες τις τράπεζες. Η τεχνολογία και το κόστος της απλά δεν υπάρχουν ακόμα. Οι έρευνες γίνονται πυρετωδώς και σε μερικές δεκαετίες ίσως να υπάρχει η τεχνολογία, αλλά τα κίνητρα είναι να βγάλουν οι εταιρείες πιο πολλά λεφτά από αυτά που βγάζουν σήμερα, όχι να σώσουν την Γη. Ως προς τον λόγο που το λέω αυτό, σε παραπέμπω στο νούμερο 1, εδώ, από πάνω...
Θανάση, δεν ξέρω αν απλά είμαστε σύντροφοι του τεχνολογικού Οδυσσέα, αλλά σίγουρα πρέπει να βρούμε ένα τρόπο ώστε να μη μείνει μόνος του ο ήρωας και βρεθούμε τιμωρημένοι από τον άγριο Ποσειδώνα.
Δημήτρη, ναι έτσι είναι. Αρκεί να σκεφτόμαστε και ορισμένες πλευρές που συχνά τις ξεχνάμε. Συμφωνώ με όσα προτείνεις.
Η περίπτωση της Φουκουσίμα ηταν αρκετά ακραία. Αποδεικνύει βέβαια ότι τελικά δεν μπορείς να τα προβλέψεις όλα, αλλά σίγουρα μετά από αυτό το ατύχημα (λάθος) θα γίνουμε καλύτεροι. Πάντα έτσι προχωράμε, βελτιώνοντας τα λάθη μας.
Για την πυρηνική ενέργεια όμως το μεγαλύτερο πρόβλημα δεν είναι τα ατυχήματα, αυτά θα αντιμετωπισθούν στο μέλλον καλύτερα, αλλα τα πυρηνικά απόβλητα. Δεν υπάρχει τρόπος για να απενεργοποιηθούν ώστε να γίνουν ακίνδυνα. Με δεδομένο μάλιστα ότι είναι ενεργειακά σκουπίδια, χωρίς οικονομικό όφελος, ποιος θα επενδύσει σε μια τέτοια έρευνα; Αποτελούν όμως διαρκή κίνδυνο και για τώρα και για τις επόμενες γενεές.
Το όνειρο των φυσικών είναι η ελεγχόμενη σύντηξη του υδρογόνου. Δεν ξέρω πόσο κοντά είμαστε σε κάτι τέτοιο αλλα αποτελεί τη μόνη αξιόπιστη και σχετικά ακίνδυνη λύση για τις ενεργειακές ανάγκες του πλανήτη. Ίσως η περίπτωση της Φουκουσίμα να εντείνει τις έρευνες προς αυτή τη κατεύθυνση.
Μια σκέψη ακόμα Δήμο. Παρατηρώ ότι μιλάμε για ανανεωνόμενες πηγές ενεργείας, και ζητάμε καλύτερες τεχνολογίες για ήλιο, αέρα και νερό, παραβλέποντας κάτι πολύ σημαντικό.
Είτε με κάρβουνα, είτε με πετρέλαιο, είτε με πυρηνικούς αντιδραστήρες (που βασικά ατμό δημιουργούνε για να γυρνάνε μια τουρμπίνα) είτε όμως και με ήλιο, αέρα, ή θάλασσα, η ηλεκτρική ενέργεια παράγεται με τον ίδιο τρόπο, με μαγνήτες που επηρεάζοντας ο ένας τον άλλο δημιουργούν ηλεκτρισμό.
Δηλαδή όλα τα παραπάνω είναι απλά διαφορετικές κινητήριες δυνάμεις της ίδιας τεχνολογίας. Εν τω μεταξύ, η επιστήμη μπορεί να έχει διασπάσει το άτομο, αλλά λίγοι καταλαβαίνουν ότι η επιστήμη ακόμα δεν μπορεί να εξηγήσει τι είναι ηλεκτρισμός. Μόνο πως συμπεριφέρεται.
Αν επιζήσουμε σαν είδος, μια μέρα, ίσως να μπορέσουμε να ανακαλύψουμε πως να δημιουργούμε ενέργεια με τρόπο εντελώς διαφορετικό, χρησιμοποιόντας την δύναμη g (βαρύτητα)και μηχανική κουάντουμ. Εκείνη η τεχνολογία, όταν την ανακαλύψουμε μια μέρα, θα μας φαινόταν σήμερα σαν μαγική!
@ Dyer
Απόλυτα σύμφωνός ότι ήταν ατύχημα και δεν μπορείς να τα προβλέψεις όλα. Αλλά ότι σε σεισμογενή περιοχή μπορεί να έρθει τσουνάμι σε θέση παραλιακή, προβλέπεται! Συμφωνώ ότι πρέπει να κοιτάμε για εντελώς διαφορετικές τεχνολογίες, αλλά η γνώμη μου είναι ότι η σύντηξη του Υδρογόνου απλά βάζει το σκύλο να διώξει τη γάτα που είχαμε βάλει να διώξει το ποντίκι.
@thinks
Ναι σίγουρα δεν έπρεπε να στήσουν τον αντιδραστήρα στη Φουκουσίμα. Κάτι χοντρό τους ξέφυγε. Την άλλη φορά θα είναι καλύτεροι!
Η σύντηξη του Υδρογόνου δεν είναι ο σκύλος. Δεν ξέρουμε ακόμα πως μπορεί να υλοποιηθεί αυτό το σχέδιο, όμως θεωρητικά παράγεται άφθονη ενέργεια χωρίς καμία επιβάρυνση του περιβάλλοντος. Δεν έχουμε ούτε CO2, ούτε πυρηνικά απόβλητα, ούτε ραδιενεργές διαρροές. Η δε πρώτη ύλη είναι τσάμπα και άφθονη. Είναι όμως ακόμα Όνειρο των Φυσικών!
@ Dyer
Κάτι πρέπει να μου ξεφεύγει; "σύντηξη του Υδρογόνου" = hydrogen fusion. Διάσπαση 0 Fission. Και οι δύο μέθοδοι χρησιμοποιούνται στα πυρηνικά όπλα. Που μπορώ να διαβάσω για αυτό που λες;
Η ενέργεια είναι τόσο απαραίτητη για τον πολιτισμό μας όσο που χωρίς αυτή απλώς θα καταρρεύσει. Απλώς πρέπει να αποδεχτούμε ότι για την παραγωγή της επιβαρύνεται το περιβάλλον είτε με ρύπους είτε με ραδιενέργεια. Όλα τα υπόλοιπα είναι ευφυολογήματα όπως πολύ σωστά παρατηρεί ο Δείμος...
όταν η κοινωνική προσφορά και αλλυλεγγύη θα πάψει να αποτελεί συνώνυμο της επεκτατικής πολιτικής κάποιων(δηλαδή ποτέ) τότε θα μπορούμε ίσως να προτείνουμε και να δραστηριοποιούμαστε επι της ουσίας...
δεν τα βλέπω όλα μαύρα , αλλά μερικά πράγματα δεν αλλάζουν με ευχές μόνο ...
Την καλησπέρα μου Δήμο !
@thinks
Είναι λογικό να γίνεται σύγχυση με τις υδρογονοβόμβες.
Και στο wikipedia μπορεις να βρεις πληροφοριες και
http://www.teicrete.gr/tei/el/ereyna/hiper/energeia_pyrhnikh_synthjh.htm
και google.
@ Dyer
Σ΄ευχαριστώ. Ναι, είναι ένα επιστημονικό όνειρο. Το πρώτο πείραμα θα αρχίσει να κατασκευάζεται το 2024. 'Ομως αυτό προσπαθεί και πάλι να δημιουργήσει ηλεκτρισμό με τον παραδοσιακό τρόπο, και με αυτή την καινούργια και καλύτερη "κινητήρια δύναμη". Το πρόβλημα, πέραν ασφαλείας ή όχι, είναι το κόστος και η συνολική, σχετικά πολύ μικρή, τιμή ηλεκτρικής ενεργείας. Ανάλογα με το πως ερμηνεύει κανείς στην συγκεκριμένη περίπτωση τον "σκύλο" του παραπάνω μου σχολίου, δεν είμαι πεπεισμένος ότι Hydrogen Fusion δεν γαυγίζει.
Πάντως για ένα παράδειγμα του τι εννοούσα όταν μίλησα παραπάνω για ηλεκτρική ενέργεια παραγόμενη όχι μόνο με διαφορετικές "κινητήριες" δυνάμεις αλλά και με διαφορετική τεχνολογία, μπορείς να δεις εδώ:
http://web.mit.edu/newsoffice/2010/fusion-ldx-0125.html
@ thinks: Εντυπωσιακό το άρθρο από το MIT news... Εκπλήσσομαι για το που έχει φτάσει η ανθρώπινη διανόηση.
@ Τελευταίος
Το απώτερο όνειρο, πέρα και από αυτό που διάβασες ότι γίνεται ήδη πραγματικότητα στο ΜΙΤ, είναι ο χειρισμός επιρροής πεδίων βαρύτητας. Εκείνο θα είναι τεχνολογία "μαγική". Και το επόμενο βήμα μετά κι από κείνο ακόμα θα είναι η Warp Drive όπου θα δημιουργείται μια "φούσκα" μέσα στο τρισδιάστατο σύμπαν, σαν κινητή Wormhole.
@thinks
Το όνειρο της σύντηξης που λέγαμε.
@ Dyer
Κάποιος είχε πει ότι το κτήριο της Φυσικής έχει δύο πατώματα: Τον 1ο όροφο όπου φαντάζονται τι μπορεί να επιτευχθεί και τον λένε παράδεισο, και το Ισόγειο όπου προσπαθούν να βάλουν σε εφαρμογή αυτά που σκέφτονται οι από πάνω στον 1ο, και το Ισόγειο λέγεται Κόλαση : -)
Ότι πιστεύουμε ότι είναι εφικτό συνυπάγεται στην τωρινή μας τεχνολογία γιατί κι αν ακόμα δεν το έχουμε κατασκευάσει, το έχουμε κατανοήσει. Η τεχνολογία που δεν έχουμε ακόμα φανταστεί, ή κατανοήσει, είναι ...μαγική!
Αλλά μην ξεχνάμε κάτι το ύπουλο που κρύβεται σε όλα αυτά: Όσο πιο πολύπλοκη (ελιτιστική) και χρηματοβόρα είναι μια ανάπτυξη, όσο και να φέρνει θεωρητικά καθαρή και θεωρητικά φτηνή ενέργεια, όλο και περισσότερο θα αποκλείει τις μικρότερες ή φτωχότερες χώρες δημιουργώντας ένα νέο είδος πελατειακής αποικιοκρατίας.
Σε ανάλογη ανάρτηση του thinks είχα αφήσει το παρακάτω σχόλιο:
Το πρόβλημα για μένα δεν έιναι η πυρηνική ενέργεια η οποία είναι στην πραγματικότητα η πιο καθαρή ενέργεια.
Το πρόβλημα είναι στην κατασκευή των εργαστασίων που θα πρέπει να έχουν προβλεφτεί πλήρως όλα τα σενάρια πιθανών βλαβών και αντιμετώπισης τους με διπλά και τριπλά συστηματα ασφάλειας.
Και τα αυτοκίνητα όταν πρωτοκυκλοφόρησαν θεωρήθηκαν πολύ επικίνδυνα και έλεγαν ότι πρέπει να απαγορευτούν!
Αν σκεφτεί κανείς την αιτία αυτού του ατυχήματος αυτή δεν ήταν αυτός ο φοβερός σεισμός αλλά το τσουνάμι που και αυτό δεν τον κατέστρεψε αλλά χάλασε τις αντλίες που ψύχουν τον πυρήνα. Αν αυτές είχαν τοποθετηθεί ψηλότερα δεν θα υπήρχε κανένα πρόβλημα.
Τι άλλο να συμπληρώσω, Δημήτρη και Dyer; Τα είπατε όλα. Πάντως δεν είναι μόνο η σύντηξη υδρογόνου με την οποία πειραματίζονται, αλλά και με το νερό και τη χρήση του Η2 για την κίνηση κυρίως.
Alex, έτσι είναι. Ανταποδίδω την καλημέρα.
Τελευταίε, την καλημέρα μου.
Αθεόφοβε, έτσι είναι...περίπου. Μόνο που ο κίνδυνος δεν εκμηδενίζεται, αλλά μόνο περιορίζεται, μειώνεται. Έπειτα, όλα γίνονται με ένα ΑΝ...
Κάθε φορά που συμβαίνει μια καταστροφή ο άνθρωπος έχει την ευκαιρία να μάθει από τα λάθη του.Αλλά και πάλι πάντα κάτι νέο παρουσιάζεται.Στον βωμό του κέρδους τα θυσιάζει όλα.Ο κόσμος θα μπορούσε να ήταν καλύτερος.Ο άνθρωπος δεν θέλει.Την καλησπέρα μου
mastermeeple, συμφωνούμε απολύτως. Είμαστε όμως διατεθειμένοι να μάθουμε;
Πιστεύω πως η λύση είναι μια άλλη αντίληψη για τη ζωή, με βάση τον "ορθόδοξο ασκητισμό"...
Πού ξέρεις, Άσκαρ, ίσως η προσευχή να μας σώσει και ο θεός να αποφασίσει να αποδείξει ότι υπάρχει.
@thinks θα συμφωνήσω ότι πίσω από την ανάπτυξη (ίσως και μπροστά) υπάρχει το κέρδος. Και ότι η διάχυσή της στην ανθρωπότητα είναι ελάχιστη, όμως φτάσαμε σχεδόν τα 7 δις σ’ αυτό τον πλανήτη. Άρα κάτι έχει βελτιωθεί.
@Ασκαρ χρειαζόμαστε μια άλλη αντίληψη για την ζωή την επίγεια, όχι την μεταθάνατον.
Άμα ποντάρεις στη μεαταθάνατο ευδαιμονία και δεν υπάρχει είσαι διπλά χαμένος. Χάνεις αυτό που ήλπιζες να συναντήσεις και δεν υπάρχει, αλλα το κυριότερο χάριν μιας ιδεοληψίας χάνεις την μεγάλη τύχη που είχες να γεννηθείς και να απολαύσεις τις φυσικές ηδονές της ζωής.
Εγώ θα πρότεινα Επίκουρο.
Εκτιμώ λάθος τη θέση που στοχοποιεί την τεχνική ανάπτυξη του Κ΄ αιώνα και την κρίνει ως κερδοσκοπική. Πάντα υπήρχε το κέρδος και θα συνεχίσει να υπάρχει. Είναι λογικό και θεμιτό. Το θέμα είναι αν θυμόμαστε την αρχαιοελληνική θέση για το μέτρο.
Κοίτα να δεις: Η ενέργεια είναι κάτι που ενέχει πολλούς κινδύνους κατά την παραγωγή της. Αυτό σημαίνει πως η ενέργεια είναι κάτι που δεν πρέπει να σπαταλιέται αλόγιστα, αλλά αντιθέτως να χρησιμοποιείται με σύνεση και μόνο εκεί που χρειάζεται.
Και ξέρεις πόση είναι αυτή που σπαταλιέται χωρίς να προσφέρει κάτι πραγματικά στον πολιτισμό μας;
Μέτρα λάμπες και συσκευές που καίνε στο γάμο του καραγκίοζη!
Πότε όμως επέδειξε την οποιαδήποτε μορφή σύνεσης η ανθρωπότητα;
Darthiir the Abban, σαφώς και δε διαφωνώ καθόλου. Πολλάκις έκανα λόγο για τον ενεργοβόρο πολιτισμό μας και τα σπάταλα ήθη μας. Ωστόσο, ούτε η πυρηνική ενέργεια εύκολα αντικαθίσταται ούτε και οι ΑΠΕ με τη σημερινή νμορφή την υποκαθιστούν πόσο μάλλον οι συμβατικές μορφές. Είμαστε σπάταλοι οι δυτικοί και μας μιμούνται και οι ασιάτες ενώ θέλουν να μας μιμηθούν και οι Λατίνοι και οι Άραβες. Βέβαια, την ίδια στιγμή ο ηλεκτρισμός είναι πολιτισμός.
Μόνος δρόμος είναι να αυξηθούν οι πειραματικές κι ερευνητικές προσεγγίσεις των εναλλακτικών μορφών ενέργειας.
Εγώ απορώ πως είναι δυνατόν να διαβάζω αυτά που διαβάζω δηλαδή περί καθαρής ενέργειας κλπ. Με πιό σκεπτικό; Μήπως επειδή είναι αόρατη;
Ο πεθερός μου εργαζόταν στο Cern, στο οποίο παίρνουν απίστευτες προφυλάξεις, όμως ακόμα κι'εκεί συμβαίνουν ατυχήματα. Από λάθος άλλου εκτέθηκε σε υπερβολική ποσότητα ραδιενέργειας. Τ'αποτελέσματα ήταν ολέθρια γιά την υγεία του, γλύτωσε ναι μεν τότε, αλλά τελικά το ραντεβού με την λευχαιμία δεν άργησε. Από λευχαιμία και καρκίνο έφυγαν οι περισσότεροι συνάδελφοι του, το ήξεραν, αλλά ο καθένας γιά τους δικούς του λόγους, είτε αυτό ήταν η δόξα, το χρήμα, η τρέλλα με την επιστήμη συνήθως, αδιαφορούσαν γιά τον κίνδυνο.
Μακάρι να άλλαζε κάτι η Φουκουσίμα αλλά πολύ φοβάμαι ότι θα ξεχαστεί κι' αυτή αφού το συμφέρον είναι πάντα πάνω απ'όλα.
Το να συζητάμε γιά πυρηνική ενέργεια στην Ελλάδα με την υπευθυνότητα και την απατεωνιά που μας χαρακτηρίζει, μάλλον με ανέκδοτο μοιάζει.
Ελπίζω, ελληνίδα, να μη παρεξήγησες κάτι εδώ μέσα και να παρερμήνευσες πως θεωρώ "πράσινη" την πυρηνική ενέργεια. Επί της ουσίας, τα ίδια λέμε πάντως.
Κοίτα να δεις, η πυρηνική ενέργεια δεν πρόκειται ποτέ να αντικατασταθεί ή να υποκατασταθεί. Το πρόβλημα όμως παραμένει, είναι απαραίτητη; Είναι απαραίτητη η σπατάλη; Να μετρήσουμε βρε παιδί μου πρώτα, να καθορίσουμε τις αιτιοκρατικές μας ανάγκες και όχι τις σπάταλες απαιτήσεις μας, και μετά να συζητήσουμε πως θα τις καλύψουμε. Δεν χρειάζεται να καταλήξουμε στην μετατροπή του παλιού συνθήματος σε «πυρήνα δώστα όλα»!
Darthiir the Abban, κι εγώ δεν πιστεύω ότι θα αντικατασταθεί. Τόσο το σύστημα όσο η συμπεριφορά την καθιστά αναγκαία απειλή. Δεν πιστεύω ότι τόσα δις πληθυσμού θα αλλάξουν τη συμπεριφορά τους. Το κρίνω υπερβολικά δύσκολο. Και αυτό μόνο ως προς τη δική μας συμπεριφορά. Πόσο μάλλον να αλλάξει ο τρόπος παραγωγής που απαιτεί τεράστια κεφάλαια σε επενδύσεις.
Γι αυτό και δεν περιμένω από τις μονάδες να αλλάξουν την κατάσταση, αλλά απαιτών από τα θεσμικά όργανα τις κατάλληλες πολιτικές και την καθοδήγηση και εν τέλει εξαναγκασμό της κοινωνίας σε πρακτικές οικονομίας και όχι κατανάλωσης.
Οι μονάδες είναι "αναγκαίες αλλά όχι ικανές συνθήκες" για αλλαγές.
Δεν ξέρω τι νομοθετήματα θα μπορούσαν να αλλάξουν την ενεργοβόρα συμπεριφορά μας,Darthiir the Abban.
Μα γι' αυτό οι παρούσες πολιτικές οδήγησαν σε αδιέξοδα!
Σίγουρα τα νομοθετήματα αυτά δεν θα κινούνται στην πολιτική της ασυδωσίας που ακολουθείται σήμερα σε όλους τους τομείς.
** Σε παγκόσμιο επίπεδο...
Σε τούτα τα τελευταία, καμηλοβάτη, σίγουρα δε διαφωνώ καθόλου.
Δημοσίευση σχολίου