Ξεκινούν σήμερα οι προγραμματικές δηλώσεις της νέας κυβέρνησης «εθνικής σωτηρίας» (sic). Βέβαια, η Νέα Δημοκρατία επιμένει να τη χαρακτηρίζει «μεταβατική» επειδή θέλει να αποφύγει τη ρήξη με τους ψηφοφόρους της, οι οποίοι δεν μπορούν να δεχτούν αυτή την ολοκληρωτική μεταστροφή της μέχρι τώρα πολιτικής της. Από την άλλη, το ΠΑΣΟΚ φαίνεται να παίρνει μια βαθιά ανάσα από το λάβωμα των λαϊκών αντιδράσεων και άλλον είναι ο νικητής, αφού ουσιαστικά έσυρε τη ΝΔ.
Ωστόσο, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η νέα κυβέρνηση ήρθε ως απάντηση στη λαϊκή δυσαρέσκεια. Η νέα κυβέρνηση είναι το αποτέλεσμα των ισχυρότατων λαϊκών αντιδράσεων. Αν ήταν λίγο διαφορετικά τα πράγματα, θα λέγαμε ότι είναι νίκη των λαϊκών μαζών και της μεσοαστικής αντίδρασης. Βέβαια, κάποιοι δημοκράτες κήνσορες των λαϊκών αντιδράσεων, παρουσιάζουν τη νέα κυβέρνηση και την υποχώρηση του Παπανδρέου ως αποτέλεσμα των αντιδράσεων της 28ης Οκτωβρίου. Λες και υπήρχαν δράσεις πολιτών μόνο εκείνη τη μέρα. Αποφεύγουν να παρουσιάσουν όλο το πλάνο της αγανάκτησης που ξεκινά ήδη από το περσινό καλοκαίρι, αλλά κορυφώνεται μετά τη φετινή άνοιξη.
Ο απολογισμός των ημερών μας οδηγεί μοιραία στο αγωνιώδες ερώτημα πόσο εύκολα τα ΜΜΕ επιτυγχάνουν να διαμορφώσουν συνειδήσεις. Ένας επιστήμονας -με σημαντική ευρωπαϊκή και υπερατλαντική καριέρα στον τραπεζικό χώρο- παντελώς άγνωστος στο ευρύ κοινό, βρέθηκε να εκτιμάται περισσότερο από τους πολιτικούς, από εκείνους που έχουν οριστεί από το λαό. Λες κι εκείνοι δεν είναι επιστήμονες με αναγνωρισμένο έργο.
Έτσι, λοιπόν, μέσα σε ένα βούρκο προπαγανδιστικής χειραγώγησης από πάσης φύσεως συμφέροντα -πολιτικά και επιχειρηματικά- ο νέος Πρωθυπουργός εμφανίζεται όντως ως Μεσσίας. Ένας Μεσσίας για τον οποίο αποσιωπάται εντέχνως η συνεργασία του για την είσοδο στην ΟΝΕ, την οποία κάποιοι (Σαρκοζί κλπ) θεωρούν λάθος και για τον οποίο δεν ακούγεται μία διαφορετική άποψη -εκτός του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ που πνίγονται στην οχλαγωγία της μιντιακής πολυφωνίας (sic). Ένας Μεσσίας ελέω πολιτικών διεργασιών χωρίς ίχνος κοινωνικής και πολιτικής τριβής. Ένας μεσσίας τον οποίο διόρισαν κι ουχί εξέλεξαν.
Πρόκειται για μία άλλη λογική που μάλλον ήταν θέμα χρόνου. Οι οικονομικοί τεχνοκράτες από χρόνια είχαν αρχίσει να διαφημίζονται ως ειδικοί σύμβουλοι ή ως διαχειριστές κρατώντας όμως κρυφό το γεγονός ότι ασκούσαν πραγματική πολιτική εξουσία (βλ. ΔΝΤ και ΕΚΤ ή Fed). Με τον καιρό η δειλή εμφάνισή τους στο προσκήνιο, όλο και περισσότερο ενισχύονταν ώστε να φτάσουμε στο σημερινό προβεβλημένο σημείο να ασκούν και τυπικά νομοθετική κι εκτελεστική εξουσία. Και φυσικά αυτό βολεύει όχι τη Γερμανία (το λαό), αλλά τις υπερεθνικές επιχειρήσεις και τις τράπεζες για τη διασφάλιση των συμφερόντων τους.
Και βέβαια τούτο μοιραία οδηγεί στην αγανακτισμένη διατύπωση του ερωτήματος, και ποιος τον νομιμοποιεί; Και εδώ είναι που προκύπτει το ζήτημα της μείωσης της δημοκρατικής νομιμοποίησης. Η δημοκρατία γίνεται όλο και πιο αντιδημοκρατική, όλο και πιο τεχνοκρατική, διορισμένη ελέω συμφερόντων. Οι αντιπρόσωποι -μιας αντιπροσωπευτικής εκδοχής της- ορίζουν δικούς τους αντιπροσώπους, διατηρώντας ένα ήσυχο περιβάλλον μακριά από λαϊκές αντιδράσεις ώστε να είναι πιο εύκολη η υλοποίηση της πολιτικής τους.
Βέβαια, και οι πολιτικοί τα ίδια συμφέροντα εξυπηρετούσαν πάντα. Παίζοντας τη διελκυστίνδα με τα μέσα επικοινωνίας διαμόρφωναν συνειδήσεις και προετοίμαζαν από χρόνια το έδαφος για την υποκατάσταση της δικομματικής εξουσίας, αλλά με παράλληλη αποφυγή των πολιτικών μετασχηματισμών στα δύο κόμματα και την ύπαρξη ισχυρής αυτοδύναμης κυβέρνησης. Τα ΜΜΕ από τη μια τρέφονταν οικονομικά από τα κόμματα πλήρως διαπλεκόμενα και από την άλλη αποδομούσαν το κομματικό σύστημα και στήριζαν τυχάρπαστους σχηματισμούς που συγκέντρωναν τη λαϊκή δυσαρέσκεια. Ωστόσο, φάνηκε αυτό να μη φέρνει αποτελέσματα, αφού η οργή αντί να μειώνεται εντείνονταν.
Παρά την αύξηση της εκλογικής επιρροής του Καρατζαφέρη (ένα καθαρά μιντιακό φαινόμενο) και την ολοφάνερη στήριξη στο πολιτικό σχήμα της Μπακογιάννη (άλλο επικοινωνιακό κατασκεύασμα), δεν μπόρεσαν να κερδίσουν την υποστήριξη των λαϊκών μαζών που είτε μένουν παραδοσιακά στο δικομματισμό είτε στρέφονται πιο αριστερά. Έτσι, η ανάγκη των ελίτ για ισχυρές κυβερνήσεις που θα συγχρονίσουν την ελληνική οικονομία και κοινωνία με τις ευρωπαϊκές, επέβαλαν το νέο κυβερνητικό σχήμα.
Όλες αυτές τις μέρες βιώσαμε μία τρομακτική καταπίεση της πληροφόρησης του λαού και μία εκκωφαντική αποσιώπηση διαφορετικών φωνών από τα μίντια. Από την ανακοίνωση του δημοψηφίσματος, το παιχνίδι πέρασε από τα πολιτικά χέρια στα δημοσιογραφικά για να καταλήξει σε τεχνοκρατικά. Οι δημοσκοπήσεις λειτουργώντας ως feed-back, ως επιστημονική μέθοδος αυτοαξιολόγησης της δημοσιογραφικής προπαγάνδας, αποκαλύπτουν τη χειραγώγηση του εκλογικού σώματος. Και μάλιστα, μέσα σε πολύ λίγες μέρες για ένα πρόσωπο παντελώς άγνωστο.
Οι ειδικοί τον γνωστοποίησαν στο κοινό, τον εμφάνισαν ως έναν ειδικό, ως ένα Μεσσία. Η χρόνια σκανδαλολογία σε συνδυασμό με την κομματική/κρατική στήριξη ουσιαστικά έκαναν τους πολίτες να απεμπολήσουν το δικαίωμά τους να ορίζουν οι ίδιοι τους εκπροσώπους τους και την εκτελεστική και νομοθετική εξουσία. Ανακουφισμένοι από το δικαίωμα που τους αφαιρέθηκε, μοιάζουν να χαίρονται για το νέο Μεσσία.
Και βέβαια, την ίδια στιγμή τα κόμματα έχουν όλο το χρόνο να αναδιοργανώσουν τις δυνάμεις τους και να κερδίσουν μία ακόμα παράταση ζωής. Εξάλλου, ο δικομματισμός απέδειξε πολλάκις ότι μπορεί να επιβιώνει στις χειρότερες στιγμές του. Οι πρόσφατες δημοσκοπήσεις λειτουργούν ως καμπανάκι από τα ΜΜΕ προς τα κόμματα. Βέβαια, το μέλλον κανείς δεν το γνωρίζει. Ωστόσο, η κυβέρνηση σίγουρα δεν είναι «εθνικής ανάγκης», αφού αν μη τι άλλο πως δεν υπάρχει καμία "εθνική ανάγκη". Η κυβέρνηση δε θα είναι ούτε "εθνικής σωτηρίας", αλλά μόνο "δικομματικής σωτηρίας».
Στο μεσοδιάστημα, αναφανδόν θα έχουμε μια πολιτική κυβέρνηση που θα ασκεί πραγματική εξουσία. Ένας τεχνοκράτης καλείται να υλοποιήσει το όραμα του Πλάτωνα, διακυβέρνηση από διορισμένους φιλοσόφους/ειδικούς. Μία κυβέρνηση η οποία υπό τις ευλογίες τριών κομμάτων, ευελπιστείται να μειώσει τις λαϊκές αντιδράσεις και να υλοποιήσει το νεοφιλελεύθερο όραμα των ελίτ.
14 έκριναν :
Ωσαννά! Ωσαννά! Ήρθε ο Μεσσίας!
" Η χρόνια σκανδαλολογία σε συνδυασμό με την κομματική/κρατική στήριξη ουσιαστικά έκαναν τους πολίτες να απεμπολήσουν το δικαίωμά τους να ορίζουν οι ίδιοι τους εκπροσώπους τους και την εκτελεστική και νομοθετική εξουσία."
Αρκετά κουραστήκαμε τόσα χρόνια.:)
Τώρα θα ασχολούνται εκείνοι που ξέρουν, ενώ εμείς θα απολαμβάνουμε..!!
Χαθήκαμε...πρέπει να μελετήσω και αυτά για την μεσαία τάξη;
Έλεος, ρε Δείμο,αφού θα την ξεπατώσουν που θα την ξεπατώοσυν..
Ωσσανά, δε λέει τίποτα, pølsemannen.
Σπίθα μου, ακολουθούν και άλλα, φίλε. Σε λίγο θα έρθουν και προτάσεις, αλλά χρειάζονται μερικά σημεία διευκρίνησης στην ουσία. Πάντως θα ήθελα την άποψή σου για την "επένδυση στη μεσοαστική τάξη, την κρίση και την ταξική πολιτική για την αποδυνάμωσή της.
Θα την έχεις, στην πρώτη ευκαρία, Δείμο.
Φίλε Δείμο στο παρόν έχω αρκετές ενστάσεις. Θα τις θέσω μία μία:
1. Λες: "Ένας επιστήμονας -με σημαντική ευρωπαϊκή και υπερατλαντική καριέρα στον τραπεζικό χώρο- παντελώς άγνωστος στο ευρύ κοινό, βρέθηκε να εκτιμάται περισσότερο από τους πολιτικούς, από εκείνους που έχουν οριστεί από το λαό. Λες κι εκείνοι δεν είναι επιστήμονες με αναγνωρισμένο έργο."
Πρώτα πρώτα, αν ήθελαν να τον επιβάλουν τον Παπαδήμο τα ΜΜΕ, πως και ήταν παντελώς άγνωστος στο ευρύ κοινό; Δεν μου φαίνεται πολύ πιθανό. Δεύτερον, ποιοι είναι οι αναγνωρισμένοι επιστήμονες με έργο; Ο Παπανδρέου; Ο Γιακουμάτος; Η Φόνσου; Η Ανουσάκη; Ο Ανατολάκης;;; Θέλω να πω, μην παραβλέπουμε το γεγονός ότι ο λαός τόσα χρόνια στέλνει στη βουλή άτομα τα οποία απλώς γνωρίζει. Δηλαδή πρώην αθλητές και ηθοποιούς!
2. Προφανώς και δεν μιλάμε για Μεσσία, και μάλιστα ο Βαρουφάκης το αναλύει αρκετά καλά εδώ! Η συνεργασία του Παπαδήμου όμως για την είσοδο στην ΟΝΕ δεν ήταν δική του πολιτική. Ήταν συνεργασία κατά παραγγελία ενός εργοδότη και το μόνο που δείχνει είναι ότι γνωρίζει πολύ καλά το επάγγελμα του, δηλαδή τα οικονομικά το οποίο μας φέρνει και στην τρίτη ένσταση...
3. Οι οικονομικοί τεχνοκράτες διαφημίζονταν ως ειδικοί σύμβουλοι;;; Ενώ τι; Δεν θα έπρεπε να πλασάρονται ως τέτοιοι; Και ποιος είναι τελικά ο ειδικός σε θέματα οικονομίας; Όπως ακριβώς προτάσσουμε τον ορθολογισμό μας στις περιπτώσεις που κάποιος απευθύνεται στην ξεματιάστρα για τους χρόνιους πονοκεφάλους αντί στους γιατρούς, έτσι θεωρώ ότι θα έπρεπε, αν μη τι άλλο, να αντιμετωπίζουμε καλοπροαίρετα έναν ειδικό των οικονομικών στο τιμόνι της πολιτικής αφού καλώς ή κακώς πολιτική και οικονομία είναι άρρηκτα συνδεδεμένες. Και μέχρι τώρα το τιμόνι το κρατούσαν, όχι μαλάκες, αλλά αποδεδειγμένα μαλάκες! Και στην τελική, στα πλαίσια πάντα της επιστημονικής σκέψης που θέλει δοκιμή και αναθεώρηση όταν οι παραδοχές δεν ήταν σωστές, έχουμε κάθε περιθώριο να απορρίψουμε τον Παπαδήμο άμα διαπιστώσουμε ότι είναι μια από τα ίδια (γιατί χειρότερα αποκλείεται να είναι).
Στα περί νομιμοποίησης τείνω να συμφωνήσω στο μεγαλύτερο μέρος, αλλά εδώ που τα έφερε μέχρι τώρα το ΝΔΣΟΚ και τίθεται πλέον σοβαρά θέμα επιβίωσης μας, δεν μπορώ να πω ότι λυπάμαι κιόλας που δεν θα επικρατήσει αναγκαστικά η γνώμη των πολλών στην Ελλάδα του τζάμπα μάγκα, της Κανέλλη και της παπαδολατρείας. Ξέρω, δεν είναι 100% δημοκρατικό, αλλά για κάποιον ανεξήγητο λόγο μου βγαίνει μια άγρια χαρά όταν βλέπω να αγνοούνται οι άναρθρες κραυγές του νεοέλληνα!
Batcic, δηλαδή νομίζεις ότι οι ψηφοφόροι στα καφενεία κλπ γνώριζαν τον Παπαδήμο; Απλά τον έκαναν γνωστό τα ΜΜΕ (λογικό) και με το πες πες φάνηκε ως άξιος και ικανός. Από την άλλη, έχουμε δεκάδες πανεπιστημιακούς στη Βουλή ή απλά διδάκτορες (πχ Παπανδρέου, Σαμαράς κλπ). Φυσικά έχουμε κι άλλους επιστήμονες ή ανθρώπους του χώρου του θεάματος. Αλλά να ξέρεις ότι οι άνθρωποι του θεάματος είναι γενικά μειοψηφία, όπως βέβαια και οι πραγματικοί εκπρόσωποι παραγωγικών τάξεων. Ο χαρακτηρισμός Μεσσία του αποδόθηκε επειδή έτσι εμφανίστηκε στα ΜΜΕ και τέτοια έκσταση έφερε σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις στο λαό. Από την άλλη, για την τρίτη ένστασή σου, δεν είναι κακό να είναι ειδικοί σύμβουλοι οι τεχνοκράτες. Αυτός είναι ο ρόλος τους. Ωστόσο, διαφωνώ με τη διαφήμιση που τους γίνεται εδώ και λίγα χρόνια. Οι σύμβουλοι δεν είναι αναγκαίο να εμφανίζονται στο προσκήνιο, αλλά να μένουν στο παρασκήνιο αφού δεν αποφασίζουν εκείνοι, αλλά οι πολιτικοί. Ένας τεχνοκράτης, ένας ειδικός σύμβουλος (ήμουν τέτοιος για χρόνια) δεν εκτίθεται σε κάποιο κοινό κι εν τέλει είναι ανεύθυνος. Έτσι, δεν υπάρχει λόγος να διαφημίζεται. Ωστόσο, συχνά οι πολιτικοί τους διαφημίζουν για να αποκτήσουν αίγλη μέσω αυτών (πχ Καραμανλής και Παπανδρέου). Παραβλέπεις δε το γεγονός ότι ο Παπαδήμος δεν εκτέθηκε ποτέ στους πολίτες, ποτέ δεν αναζήτησε την ψήφο τους. Δε θα είχα πρόβλημα αν ήταν αιρετός (έστω βουλευτής). Το πρόβλημα προκύπτει μια και πολύ απλά διορίζεται με την ιδιότητα του γνώστη. Ένας γνώστης/ειδικός όταν υπερψηφίζεται από το λαό αποτελεί ένα δεδομένο για το οποίο δεν μπορούμε να διαφωνήσουμε (είναι επιλογή υπό κάποιο σκεπτικό). Ο Πρωθυπουργός όμως ουσιαστικά είναι διορισμένος κι εδώ ενίσταμαι.
Επι της διαδικασιας:
Εκανα προχειρη δημοσκοπηση "στα καφενεια "με το ερωτημα: "πριν απο 10 μερες τον ξερατε";
1 ειπε ναι, αλλα αυτος εχει και μεταπτυχιακο στα οικονομικα!
@Batcic
ΤΟ οτι οι αλλοι τα εκαναν σκατα δεν νμζ πως δικαιολογει να βαλουμε και...τον Μεταξά στο κεφάλι μας!
Παντως αλλαγες επι της κυριαρχης ρητορειας και πολιτικης δεν προβλέπονται!
http://www.enet.gr/?i=news.el.politikh&id=325910
Δείμο, μεταξύ μας δεν θεωρώ τον Παπαδήμο την βέλτιστη επιλογή, αλλά τη θεωρώ σίγουρα καλύτερη από το 99% (δεν το λέω τυχαία το νούμερο) των πολιτικών μας. Στα της διαφήμισης, η διαφήμιση παραμένει ευλαβικά η ίδια. Ότι κακό έκανε μέχρι σήμερα η τηλεόραση, συνεχίζει να το κάνει. Ας μην ανακαλύπτουμε λοιπόν το παπατζιλίκι της σήμερα που γίνεται πρωθυπουργός κάποιος, όχι λόγω οικογενειοκρατίας αλλά λόγω περγαμηνών. Πλοροφοριακά πάντως, εγώ ήμουν υπέρ των εκλογών.
Τον Μεταξά στο κεφάλι μας Ζαφωδ;;; Πόθεν προκύπτει αυτό;
Οι αναλογιες ειναι ...ικανες.
Τον καλεσαμε να μας σωσει, η πραγματικη νομιμοποιηση του ειναι τουλαχιστον αμφισβητουμενη, υποστηριζεται απο τα "κεντρα" και τα παρακεντρα και ΠΟΛΥ ΛΟΓΙΚΑ εχει τη δικη του ατζεντα. Οχι κατ' αναγκη ορμωμενος απο '"σκοτεινα ανθελληνικα σχεδια" και τετοιες πιπες, αλλα γιατι αυτα θεωρει σωστα ο ανθρωπος. Εγω δεν ειδα διαφορες επι της πολιτικης που θελει να εφαρμοσει απο τα προηγουμενα, ασε που μια ματια στη συνθεση του ΥΣ σε κανει να θες να αλλαξεις χωρα!
Θυμιζει τπτ;
Απο http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%99%CF%89%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%B7%CF%82_%CE%9C%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%BE%CE%AC%CF%82
"Στις εκλογές της 26ης Ιανουαρίου του 1936 οι Βενιζελικοί και οι Αντι-Βενιζελικοί δεν μπόρεσαν να σχηματίσουν κυβέρνηση, με αποτέλεσμα ο Γεώργιος Β΄ να διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση του πολιτικού σκηνικού. Στις 9 Μαρτίου ο βασιλιάς διόρισε υπουργό στρατιωτικών τον Ιωάννη Μεταξά. Η αρχή για τη δικτατορία της 4ης Αυγούστου είχε αρχίσει ήδη. Κανένα κόμμα, εκτός από το Κ.Κ.Ε., δεν αποδοκίμασε το συγκεκριμένο διορισμό. "
Ρε συ Ζαφωδ, αφού άμα πίναμε έναν καφέ και τα λέγαμε αυτά από κοντά, θα παραδεχόσουν ότι είναι τουλάχιστον υπερβολικός ο παραλληλισμός. Στρατιωτικό διορίσανε στη μία περίπτωση και οικονομολόγο (not to mention φυσικός) στην άλλη! Ο στρατιωτικός το μόνο που μπορεί να φέρει σε ένα κράτος αναλαμβάνοντας το είναι η σκληρή πειθαρχεία. Τον Παπαδήμο όμως τον υπαγόρευσαν οι ανάγκες. Πίστεψε με ότι κι εγώ θα έπεφτα στον παραλληλισμό αν μας είχαν διορίσει έναν μανάβη ή έναν τραγουδιστή ή έναν ποδοσφαιρικό παράγοντα για πρωθυπουργό. Αλλά εδώ μόνο αυτό δεν συνέβη. Γι αυτό και παραδέχτηκα ότι δεν ήταν 100% δημοκρατικό αλλά μια σχετικά καλή λύση.
Θέλεις να την ψάξουμε λίγο παραπάνω πόσα πράγματα δεν είναι δημοκρατικά; Οι ραδιοσυχνότητες και η διαδικασία απόκτησης τους είναι; Το προμοτάρισμα και η χρηματική ενίσχυση των πρώτων κομμάτων εις βάρος των καινούριων ή μικρότερων στις επόμενες εκλογές (αντί ενός ορθολογικού system reset) είναι; Η περαίωση που πλήρωσα είναι; Δεν γουστάρω σε καμία περίπτωση την προσφυγή στο μεμπτότερον αλλά βλέπω και μια άνευ προηγουμένου έξαρση της δήθεν προάσπισης της δημοκρατίας, θαρρείς και είχαμε το υπερπολίτευμα του σύμπαντος και ξαφνικά μας το στέρησαν.
Οχι ρε συ, αλλα και αυτη η προπαγανδισμενη προκαταβολικη αγιοποιηση του ανδρος εκνευριζει, ενω πολιτικα (σαν ασκηση πολιτικης δηλ)δεν αλλαζει τπτ!
Τωρα αν το οποιο ΠΑΣΟΚ-ΝΔ τον ηπιε τι μας νοιαζει στο κατω κατω;
Batic, καλύτερος μπορεί να είναι. Επιλεγμένος από το λαό δεν είναι. Και αυτό είναι το πρόβλημα αν θέλουμε να μιλάμε για δημοκρατία. Βέβαια, η "δημοκρατία" δεν ήταν ποτέ τόσο δημοκρατική, αλλά εντάξει, όχι κι έτσι.
Zaphod, φυσικά και συμφωνούμε. Όλα στηρίζονται σε μία προπαγάνδα με στόχο να χαθεί η λαϊκή αντίδραση. Άλλοτε, δικτάτορες, τώρα είναι διορισμένοι κυβερνήτες.
Δημοσίευση σχολίου