Γυάλινα τέρατα ήρθαν στο σπίτι
τους άνοιξα την πόρτα,
με γέλασαν με τα ωραία τους κοστούμια, δε λέω,
με τα ωραία τους χαμόγελα.
Τους πίστεψα, είναι αλήθεια,
γιατί καλλιεργούσαν ρόδα και τα μοίραζαν απλόχερα.
Στον καθρέφτη του μπάνιου, άλλωστε, κάθε μέρα έβλεπα την αλήθεια
και τώρα τα τέρατα άρχισαν να την κηρύττουν.
Κι εγώ τους άνοιξα…
Δε μου άρεσαν όσα έλεγαν, αλλά αφού άνοιξα
τη γυάλινη πόρτα τους άκουσα.
Δεν μπορεί κάπου εδράζεται η σιγουριά των τεράτων, σκέφτηκα.
δε γίνεται να ψεύδονται έτσι άθυρμα, λένε την αλήθεια, σίγουρα.
Μπήκαν κι έκατσαν, τους φίλεψα
κι ας είχα φυλάξει λίγη αισιοδοξία για ώρα ανάγκης.
Πρόσφερα ελπίδα από το ψυγείο,
ζέστανα προσδοκία και τη σέρβιρα.
Το συρματόπλεγμα γύρω από την τηλεόραση δε με προστάτεψε…
12 έκριναν :
Δείμε, από πότε έγινες αλαφροϊσκιωτος;
Πάντως πολύ ωραίο...
Πώς θα γίνει να ψήσουμε το Σπίθα να ξαναρχίσουμε (με μέτρο) τις παλιές πλακίτσες μας;
Τώρα που γύρισε κι η Καντούλα, νομίζω πως το γλυκό έδεσε.
Καλή και η σοβαρότητα, πες του, αλλά το γαρ πολύ της ΔΗΜΑΡ γεννά παραφροσύνη!
Για το Σπίθα, δεν ξέρω. Θέλει ζύμωμα ακόμα. Σ' ευχαριστώ για το σχόλιο.
Σκέφτηκες Δείμε μήπως αλλάξουν τα πράγματα, αν αλλάξεις καθρέφτη;
Μπα, δεν αλλάζω καθρέφτη. Με βοηθά να ζω και να παλεύω για το όνειρό μου, χωρίς να ξεχνώ τους απατεώνες...
Σωστά τα λες και δεν είσαι ο μόνος που σκέφτεσαι έτσι. Πολλοί την έχουμε πατήσει με τον ίδιο τρόπο!
Καλή ξεκούραση!
Δήμο, αφού δεν αλλάζεις καθρέφτη, τότε μην τον κοιτάς τουλάχιστον από την ίδια πάντα θέση :)
Τη λύτρωση αναζητούσαν & οι ήρωες του Τ.Ουίλιαμς στον "Γυάλινο κόσμο"..
Σπίθα, θέση πράγματι αλλάζω. Πηγαίνω πιο αριστερά. Δίνει καλύτερη οπτική, φίλε μου. Ξέρεις εσύ και ο Swell.
Κώστα, σ' ευχαριστώ. καλή σου ξεκούραση φίλε.
Καίσαρα, μόνο ο Ουίλιαμς δεν είχε τόσους χειραγωγούς της κοινής γνώμης. τόσους διαμορφωτές υποτακτικής κοινής συνείδησης
Αναρωτιόμουν, φίλε, προσφάτως, στα σοβαρά.
Μήπως νομίζουμε ότι πάμε πιο αριστερά.
Υπάρχει και η άλλη άποψη, (αρκετά σοβαρή) που υποστηρίζει ότι οι εκάστοτε γνωστοί μας συνοδοιπόροι πάνε όλο και πιο δεξιά αφήνοντας μας στο ίδιο σημείο.
υ.γ.
Αυτό προέκυψε επειδή έτυχε να βρώ ένα παλιό σημειωματάριο μου. Και τι ανακάλυψα; !!
Με ελάχιστες διαφορές οι επισημάνσεις και αυτά που είχα σταχυολογήσει έχουν τον ίδιο τρόπο σκέψης και οδηγούν στα ίδια συμπεράσματα, λίγο πολύ.. ορισμένες, δε, ενδιαφέρουσες σκέψεις ενώ είχαν γραφτεί με διαφορά δέκα χρόνων ήταν σαν αντιγραφή !!
Τουτέστιν μάλλον έχω μείνει στάσιμος:))
Αν η στάση μας ετεροπροσδιορίζεται από άλλους; Ίσως και ναι. Αλλά όταν έχω να κάνω με τέτοια νεοφιλελεύθερη επίθεση και τηλεοπτική προπαγάνδα, τότε όσο αριστερά και να στέκομαι, θα χάσω την εικόνα...
"...Το συρματόπλεγμα γύρω από την τηλεόραση δε με προστάτεψε…"
Εμ, δεν σε είπα να βάλεις ηλεκτροφόρα σύρματα;
Δε σε άκουσα, pølsemannen, αλλά είσαι σίγουρος ότι θα με προστατεύσουν; Τελικά, μάλλον θα καταλήξω πως το σημαντικότερο κουμπί στο τηλεχειριστήριο είναι εκείνο το κόκκινο στη γωνία.
Δημοσίευση σχολίου