Εκλογικές εκτιμήσεις: ΚΚΕ & Οικολόγοι

Το άρθρο εντάσσεται σε μία μικρή ενότητα κειμένων για την προεκλογική παρουσία και το εκλογικό αποτέλεσμα. 
Στην ίδια ενότητα μπορούμε να εντάξουμε τις προηγούμενες δημοσιεύσεις

Ένα βασικό ζήτημα που τίθεται μετά το αποτέλεσμα των εκλογών είναι γιατί το ΚΚΕ και οι Οικολόγοι δεν κατόρθωσαν να κερδίσουν από τη στάση των ψηφοφόρων ενάντια στη λιτότητα.
Το κυριότερο αίτιο κατά τη γνώμη μας βρίσκεται στην απομάκρυνση από το κίνημα. Το ΚΚΕ όσο και στηρίζει τους εργατικούς αγώνες και να συμμετέχει δυναμικά στις εργατικές και συνδιακλιστικές ενώσεις με γνώμονα το εργατικό συμφέρον, εξαιτίας της αγκίστρωσης στην πρωτοπορία και τη μοναδικότητα του ΠΑΜΕ (μία εντελώς σεχταριστική τακτική) απομακρύνθηκε όσο ποτέ από τα κοινωνικά κινήματα. Πρόκειται για μία πάγια τακτική το κόμμα να συμμετέχει μόνο σε θεσμικά κινήματα (συνδικαλισμός). Παράλληλα, έριξε όλες τις δυνάμεις του σε συγκεκριμένους μόνο τομείς εργατικής πάλης, παραβλέποντας όλα τα άλλα ή αδυνατώντας ιδεολογικά και σε έμψυχο υλικό να τα ακολουθήσει.
Πρέπει να έχουμε υπόψη ότι το ΚΚΕ θέλει μόνο το προλεταριάτο. Οι "αγανακτισμένοι" και η "πατάτα", όπως και τα διόδια κι άλλα μικρά κινήματα δεν ήταν αμιγώς ταξικά (εργατικά), αλλά διαστρωματικά με κυριότερη τη μεσοαστική παρουσία και δυναμική. Εδώ όμως γεννάται  ένα ιδεολογικό ζήτημα για το ΚΚΕ που το απέτρεπε από τη συμμετοχή. Φυσικά η επικράτηση του απολιτίκ αποθάρρυνε ακόμα περισσότερο το κόμμα να συμμετάσχει (που θα το έδιωχναν ούτως ή άλλως οι συγκεντρωμένοι). Σχετικά δε με το ΠΑΜΕ είναι γνωστή η σεχταριστική λογική του.
Σε περιοχές με υψηλότερο βιοτικό επίπεδο, εμφανίστηκαν κινήματα για το περιβάλλον, τη δημόσια χρήση ελεύθερης γης , χωματερές κλπ. Σε αυτά τα μικρά κινήματα το ΚΚΕ δεν απάντησε. Και όταν απαντούσε το έκανε τόσο οργανωμένα και σφιχτά που απλά ήταν μία διαφημιστική προβολή, μία άλλη πτυχή πολιτικής επικοινωνίας, κι όχι ουσιαστική. Ήταν σπασμωδική κι όχι συνεχής (αντίθετα με το ΣΥΡΙΖΑ ή τους Οικολόγους). Και στη σφιχτή οργάνωσή του, ας προσθέσουμε και την αδυναμία έκφρασης ενός λόγου πολιτικού που να μιλά στην ψυχή του πολίτη (ο γνωστός ξύλινος λόγος συχνά αποθαρρύνει όσο και να μιλά σωστά).
Ένα άλλο ζήτημα, είναι για εμάς τους ανένταχτους αριστερούς, η μονοδιάσταση πολεμική κατά του ΣΥΡΙΖΑ, περιορίζοντας την επίθεση κατά του ΝΔΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ.  Πράγματι, για το προοδευτικό πολίτη που συνδέεται συναισθηματικά με την αριστερά (ακόμα κι όταν στήριζε ΠΑΣΟΚ ή κάτι άλλο στο ευρύτερο χώρο) η στάση του ΚΚΕ ενόχλησε πολύ. Διαφάνηκε μία επιλογή περιχαράκωσης στην καθαρότητα. Ακόμα και οι ιδεολογικώς καταρτισμένοι και κοντά στο κόμμα και το κίνημα είδαν με σχετική ενόχληση αν όχι αποστροφή αυτή την απόφαση της ΚΕ.
Φυσικά σε τούτο θα βάλουμε και όλη τη λάσπη που δέχεται συνολικώς η αριστερά. Μία λάσπη που όμως δεν περιορίζεται μόνο στο ΚΚΕ, αλλά απλώνεται και στο ΣΥΡΙΖΑ και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Η τελευταία στα τοπικά κινήματα όμως διατήρησε βαθιές ρίζες και συνεχή παρουσία. Αυτό ακριβώς της επέτρεψε να αυξήσει σημαντικά τις δυνάμεις της. Ωστόσο, δεν έτυχε της προβολής του ΣΥΡΙΖΑ (ούτε στο κίνημα, ούτε στις νέες τεχνολογίες) ώστε να μπορέσει να δείξει καλύτερα τις θέσεις της. Σε αυτό το πλέγμα ας σημειώσουμε και κάτι άλλο: οι μεσοαστοί, οι δημόσιοι υπάλληλοι κι οι επιχειρηματίες (στην πλειονότητά τους) αρνούνται μία κομμουνιστική προοπτική, αλλά επιθυμούν μία φιλελεύθερη οικονομία, όχι όμως το νεοφιλελευθερισμό της λιτότητας που βιώνουμε.
Ως εκ τούτου και με αδυναμίες σημαντικές το ΚΚΕ στα κοινωνικά κινήματα, παρά την πρωτοπορία στο εργατικό κίνημα (με όλο το σεχταρισμό βέβαια του ΠΑΜΕ) δεν μπορούν να περάσουν την ιδεολογική τους κατεύθυνση κι επιλέγουν μόνο την ψήφο διαμαρτυρίας.
Η κινηματική αδυναμία από την άλλη αποτελεί και το βασικό μειονέκτημα των Οικολόγων-Πράσινων. Ουσιαστικά οι Οικολόγοι σύρθηκαν στη λογική λειτουργίας κι επικοινωνίας των κοινοβουλευτικών κομμάτων.
Το σημαντικότερο αίτιο είναι μη ισχυρή παρουσία στο οικολογικό κίνημα, πλην περιπτώσεων και αυτών λίγων. Ουσιαστικά απεμπόλησαν το κίνημα που τους γέννησε. Δεν έγιναν κομμάτι του (όπως έκανε τόσα χρόνια ο ΣΥΡΙΖΑ με τα κοινωνικά κινήματα και τώρα εκείνη την κοινωνική ακτινοβολία την κέρδισε σε ψήφους). Γιατί στην τελική εκείνο που μένει δεν είναι οι ψήφοι, αλλά ο αγώνας και το κίνημα.
Έτσι, δεν κατάφεραν ποτέ να σταθεροποιήσουν ένα πυρηνικό ποσοστό συσπείρωσης. Ουσιαστικά είναι ποσοστό αντι-δικομματικό, αμφισβήτησης. Και τούτο δεν το έκαναν συμπαγές και μόνιμο (σε πρόσωπα). 
Και σε αυτό φταίει η απουσία προβολής θέσεων για άλλα κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα. Γιατί άλλο η οικολογική κινηματική θέση κι άλλο η προβολή πολιτικών θέσεων μέσα στο κίνημα. Ειδικά στην επικοινωνία τους παρατηρούμε τρομακτικά προβλήματα στη διάχυση των ιδεών και των θέσεών τους. Μας μοιάζουν σαν εξαφανισμένοι που έρχονται μόνο όταν τους θυμούνται τα κανάλια. Δεν προκαλούν γεγονότα, δε γεννούν μικρά τοπικά κινήματα σε όλη τη χώρα.
Δε θέλουμε να μηδενίζουμε τη δράση τους. Γεννούν καταστάσεις και εμφανίζονται σε πολλά κινήματα, αλλά όχι όσο πρέπει να φτάσουν ένα συμπαγές 5%. Ακόμα και η κινηματική δράση και η πρόκληση γεγονότων περιβαλλοντικού χαρακτήρα είναι μία μορφή επικοινωνίας. Από την άλλη, μοιάζει να υστερούν ακόμα κι από το ΚΚΕ στις νέες τεχνολογίες (facebook, blogs). και παράλληλα, δεν εντοπίσαμε μεγάλες ομαδικές περιοδείες, ούτε καν ατομικές σε σημεία με περιβαλλοντικά ζητήματα.
Και αυτά ίσως συνδέονται με την βαθύτερη αδυναμία που παρατηρούμε σε πολιτική και ιδεολογική βάση. Μας φαίνεται πως οι Οικολόγοι-Πράσινοι μοιάζουν να μην ξέρουν πού να σταθούν. Φιλελεύθερα; Ή αριστερά σοσιαλδημοκρατικά; Το ένα φέρνει άμεση σύγκρουση με την ανάγκη περιβαλλοντικής προστασίας και το άλλο κίνδυνο ταύτισης με υπάρχοντα κόμματα. Το επιχείρημα ότι ο κόσμος κινήθηκε αριστερά δεν πιάνει. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πήρε απλά αριστερής προοπτικής ψήφο ή άρνησης του δικομματισμού. Πήρε ό,τι πήρε επειδή ήταν γνώριμος μέσα στο κίνημα με πλήρεις θέσεις για όλα (άσχετο αν συμφωνούμε ή όχι). Στους Οικολόγους συχνά υποψήφιοι ήταν κοντύτερα στο Μάνο παρά στην Οικολογία (ως πολιτικό κίνημα) και αν το θέλετε πιο αντιαριστεροί από όσο πρέπει. Γιατί στην τελική η δεξαμενή των Οικολόγων είναι το Κέντρο και η Αριστερά, όχι η δεξιά.

15 έκριναν :

ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΣΤΕΡΓΙΟΣ είπε...

Για την επικοινωνιακή τακτική του ΚΚΕ (1)
Με αναλύσεις τύπου «σεχταριστική τακτική» κλπ σε όλα, δεν γίνεται ανάλυση αλλά στόχευση Δείμο. Λίγο ακόμη και τις απεργίες διαρκείας που στηρίζει το ΚΚΕ και δεν έχει την «ευέλικτη λογική» της διάλυσής τους μπρος στο αμετακίνητο της εργοδοσίας, σεχταριστική τακτική θα την πούμε! Με αυτό το μέτρο σε κάθε δυσκολία πρέπει να κάνουμε «ελιγμό», πχ από την μονομερή διαγραφή του χρέους και την καταγγελία του μνημονίου να πάμε στην επαναδιαπραγμάτευση του πανευρωπαϊκού πλαισίου για την κρίση κλπ, κλπ!

Η «κακεντρέχειά» μου παράγεται εξ αιτίας του ότι αν αυτή την κωλοτούμπα την έκανε το ΚΚΕ θα γινόταν ο χαμός στο ίσωμα. Τώρα τι έγινε με τον ΣΥΡΙΖΑ, ένωση με τα «κινήματα» και λαμβάνει διαρκώς μεγαλύτερα ποσοστά στις δημοσκοπήσεις; Μήπως τα γυαλιά της ανάλυσης κάτι μας θολώνουν;

Δεν γνωρίζω αν ήσουν στις «πλατείες», εγώ ήμουν παρόν μέχρι τέλους. Θυμάσαι τις τρεις απαγορεύσεις «έξω τα κόμματα, τα συνδικάτα και οι σημαίες με τα πανό τους»; Θυμάσαι το ψήφισμα «να καταργηθούν τα κόμματα»; Θυμάσαι το κατάπτυστο έως ασφαλίτικο ψήφισμα της ΛΣ της κάτω πλατείας Συντάγματος την επομένη της αιματηρής επίθεσης κατά του ΠΑΜΕ στις 20/10/2012; Θυμάσαι που αριστεροί στις πλατείες αρνήθηκαν την ιδεολογία και την ταυτότητα τους που δεν αρνούνταν ούτε στα βασανιστήρια και παρουσιάζονταν ως απολίτικ «αγανακτισμένοι» πολίτες χωρίς κόμμα και ιδεολογία; Θυμάσαι κινήματα τύπου «δεν πληρώνω» που ζητούσε από το ΚΚΕ πρώτα να ζητήσει συγνώμη από τον λαό για την… Βάρκιζα και μετά να μιλάει για «δήθεν» επίθεση από «διαδηλωτές» (έτσι ονόμασε τους προβοκάτορες!) εναντίον του στις 20/10/2012 «ενώ το ίδιο υπεράσπιζε το αστικό κοινοβούλιο ενάντια στις λαϊκές μάζες»; Θα ήθελες το ΚΚΕ με απολίτικ μάσκα και με καραμπινάτη παραβίαση βασικής αρχής του Κομμουνιστικού Μανιφέστου για την ταυτότητα των κομμουνιστών, απλώς για να «ξεγελάσει» τα «κινήματα» και να τα πλησιάσει; Το ΚΚΕ μπορούσε και δεν πήγαινε σε «κινήματα» που από πριν στήθηκαν με μπόλικο και προειλημμένο αντικομουνισμό; Νομίζεις πως είναι σεχταρισμός η κριτική θέση σε τέτοια «κινήματα»;

ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΣΤΕΡΓΙΟΣ είπε...

Για την επικοινωνιακή τακτική του ΚΚΕ (2)

Γιατί; για την πατάτα ποια ήταν η κριτική; Ότι έτσι δεν λύνεται το πρόβλημα και κάποιοι πάνε να παραπλανήσουν το λαό που δυστυχεί, με τέτοια κινήματα. Για κοίτα με ειλικρίνεια σήμερα ποιος δικαιώθηκε; Όχι δεν είμαι της άποψης να απέχει το ΚΚΕ αλλά όχι να αναλαμβάνει πρωτοβουλία να βάζει πλάτες σε αδιέξοδα κινήματα για να βοηθάει το σύστημα στην παραπλάνηση του λαού. Άλλη έπρεπε να είναι η παρέμβασή του αλλά πες μου αλήθεια, αν πήγαινε εκεί θα το δέχονταν ή θα το αντιμετώπιζαν όπως στις πλατείες; Αυτό που καταλογίζω στο ΚΚΕ είναι ότι δεν ανέλαβε δικές του κοινωνικές πρωτοβουλίες με τις Λαϊκές Επιτροπές όχι γιατί δεν έγινε ουρά αδιέξοδων πρωτοβουλιών.

Μα φυσικά θα πλήρωνε το ΚΚΕ αυτή τη στάση έναντι των «κινημάτων» από τη στιγμή που όλα τα μέσα ενημέρωσης με πρώτο το ΣΚΑΪ υμνούσαν τις πλατείες και τα «κινήματα». Τα αξιοποιεί μήνες τώρα μάλιστα με το γνωστό «όλοι μαζί μπορούμε» Και φυσικά θα την καρπώνονταν ο ΣΥΡΙΖΑ που έγινε ο προστάτης τους. Στο τέλος ο ΣΥΡΙΖΑ θα πάρει κυβέρνηση γιατί ήταν… κοντά στα κινήματα! Όμως Δείμο έχεις αυταπάτες για το τι θα πάθουν τα «κινήματα» αλλά και τα κινήματα με μια τέτοια εξέλιξη; Κοίτα το ΠΑΣΟΚ του 81 και κάνε τις διαλεκτικές αναγωγές. Κοίτα και τις σιωπηρές κωλοτούμπες πίσω από τις κορώνες για να καταλάβεις. Δεν είναι η δογματική πολιτική που θα του δώσει ψήφους αλλά το σύστημα.

Πράγματι το ΚΚΕ είχε πολλά προβλήματα στην επικοινωνιακή πολιτική του και στο πως τα στελέχη του εξέφραζαν τις θέσεις του. Οι θέσεις στο πρόγραμμα του κόμματος ήταν πολλές φορές απείρως καθαρότερες από μπερδεψολογίες που ακούγαμε ακόμη και από την Αλέκα. Αυτό όμως είναι ένα άλλο κεφάλαιο και πραγματικά πρέπει να εξετασθεί σε βάθος. Γιατί δεν είναι απλώς επικοινωνιακή αδυναμία, εκφράζει βαθύτερες αδυναμίες που θα έρθουν στο φως…

Συμπερασματικά πιστεύω ότι οι επικοινωνιακές τακτικές του ΚΚΕ περιόρισαν αλλά δεν καθόρισαν την αρνητική προσέλκυσης ψήφου στο ΚΚΕ. Τα προβλήματα είναι βαθύτερα πολιτικοοργανωτικά όπως βαθύτερα είναι και τα εμπόδια. Το άλμα ενός πολίτη στο ΚΚΕ είναι απείρως δυσκολότερο από οποιοδήποτε κόμμα γιατί σημαίνει συνέπειες και ευθύνες που δεν τολμά ο καθένας να αναλάβει. Δεν είναι εκλογική εκδρομή η ψήφος προς το ΚΚΕ όπως προς τον ΣΥΡΙΖΑ. Από αυτή την άποψη μπορεί να γίνει κριτική στις αδυναμίες του ΚΚΕ να ξεπεράσει τα εμπόδια.

ο δείμος του πολίτη είπε...

Κοίτα, symastev, ότι το ΠΑΜΕ δεν υπάρχει περίπτωση να συνεργαστεί με άλλο φορέα, δεν υπάρχει. Και αυτό είναι σεχταριστικό και το ξέρουμε (δικαιολογίες θα βρούμε πολλές κι επιχειρήματα). Πιστεύω ότι σε πολλές περιπτώσεις θα μπορούσε να συνεργαστεί με άλλες πολιτικές δυνάμεις (προοδευτικές κλπ) για μεγαλύτερη ενότητα. Ωστόσο, αυτό θα αντέβαινε την καθοδηγούμενη ιδεολογία ότι εκείνοι είναι 'κακοί' και πουλημένοι ή μακριά από το κίνημα (ανάλογα την περίπτωση).

Από την άλλη, το ΚΚΕ δεν αγκάλιασε και δεν επικρότησε καθόλου τα κοινωνικά κινήματα. Μπορούσε να τα επαινέσει και να τα κρίνει. Προτίμησε μόνο το δεύτερο. Και αυτό ενόχλησε κόσμο. Ακόμα και το 2008 έμεινε απαθές. Το ίδιο και για τον ΧΥΤΑ (αν κι εκεί κάτι ψέλλισε, αλλά άφησε τις κατηγορίες να τις χρεωθεί ο ΣΥΡΙΖΑ -τελικά κακή εκτίμηση).

Οι 'αγανακτισμένοι' ήταν απολιτίκ μέχρι άσκησης βίας. Εγώ ξέρω πως ότι έχω μία συμφωνία σε κάποιο βαθμό με ένα αυθόρμητο κίνημα το προσεταιρίζομαι ακόμα κι αν χρειαστεί να αφήσω την ταυτότητά μου. Αρκεί να είμαι μαζικά στο κίνημα (ήμουν στην παραλία της Σαλονίκης, αν κι όχι μόνιμο λόγω οικογένειας).

Δε νομίζω ότι οι 'αγανακτισμένοι' ή τα διόδια στήθηκαν με αντικομμουνιστικό προσανατολισμό. Οι πρώτοι είχαν αντικομματικό χαρακτήρα, ναι, αλλά όχι τα διόδια ή η πατάτα ή ο ΣΜΑ Ευκαρπίας στη Σαλονίκη ή η καύση απορριμμάτων στην ίδια περιοχή κλπ.

ο δείμος του πολίτη είπε...

Για την πατάτα έγραψα αναλυτικότερα. Ωστόσο, ξέρουμε καλά πως ο κοινωνικός ακτιβισμός είναι μακριά από τη λογική του ΚΚΕ. Πράγματι το ΚΚΕ δεν προσπάθησε να βρει έναν άλλο τρόπο. Ωστόσο, η επικοινωνιακή προσέγγιση του θέματος το σκότωσε κυριολεκτικά (με τη βοήθεια βέβαια -πάντα δεδομένη- των μίντια, αλλά αυτό το είχε και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ο ΣΥΡΙΖΑ).

Πάντως για την ιστορία τα κανάλια δεν επαίνεσαν τα κινήμτα αυτά. Αντίθετα, τα πολεμησαν. Δεν μπορούσαν να τα αμελήσουν, αλλά όσο μπορούσαν τα κατηγορούσαν (ιδίως την 28η Οκτωβρίου) που είναι κάτι ανάλογο.

Τα κοινωνικά κινήματα είναι μία έκφραση τις στιγμής ημιοργανωμένη. Δεν έχουν ποτέ σαφή προσανατολισμό. Έχουν για το λόγο αυτό την ανάγκη μαζικής συμμετοχής -με 'γραμμή' ακόμα και χωρίς ταυτότητα όλων των κινηματικών κομμάτων. Είναι ένα χώρος λαϊκής πάλης (αν και συνήθως μη προλετάριων, αλλά μεσοαστών). Το αυθόρμητο και το ακοματίκ θα έπρεπε να αποτελεί πρόκληση για το ΚΚΕ κι όχι μέσο αποθάρρυνσης.

Zaphod είπε...

(οδηγος για να εχετε κομμα που παιρνει καλουτσικο ποσοστο και εχει τασεις ανοδου)

Τα κυριοτερα ζητηματα ειναι νμζ τα εξης:

* Μελος Ευρωπαϊκης ομαδας (ΟΠ, Πειρατες). Προβολή αυτού και όχι. ....σεχταρισμος
* Οπως ορθοτατα λεχθηκε απο πανω: συμμετοχη στις κοινωνικες διαδικασιες, οχι ψηφοθηρικα ρε αδερφε, αλλα υποστηρικτικα
* Στελέχη που ειναι απο την κοινωνια και οχι απο τα κομματικα γραφεια, οχι για να "τους ξερουν στα καφενεια" αλλα για να ειναι σε επαφη με την πραγματικοτητα (εδω το εχασε το ΚΚΕ σε κεντρικο επιπεδο και δεν ξερω τι εκαναν οι οικολογοι)
* Νεολαία που θα τρέχει (ΚΚΕ) μεν, αλλά δεν θα απωθεί δε

Αν τα βαλεις κατω, καταλαβαίνουμε νμζ γιατι ο συριζα πηγε τοσο ψηλα :)

ο δείμος του πολίτη είπε...

Βάζεις μία οπτική, Zaphod, που δεν είχα σκεφτεί. Ακόμα κι αν δεν το ενστερνιστώ εντελώς, σίγουρα ένα μεγάλο μέρος προοδευτικών πολιτών απωθούνται από ανάλογες πρακτικές.

teleytaios είπε...

Δήμο αυτή τη φορά θα συμφωνήσω μαζί σου. Θα πρόσθετα για το ΚΚΕ ότι πέρα από την περιχαράκωση και την ουσιαστική αποκοπή από την κοινωνία υπάρχει και το θέμα ότι έχουν ως αυτοσκοπό την αντιπολίτευση. Αυτό δημιουργεί αρνητικούς συνειρμούς στον πολίτη και αν μη τι άλλο κατατάσσει υποσυνείδητα το ΚΚΕ στα κόμματα χωρίς πολιτική σοβαρότητα. Γιατί είναι σχήμα οξύμωρο να μη θες να γίνεις κυβέρνηση αλλά να κατεβαίνεις στις εκλογές και μάλιστα μα ποθείς διακαώς να ανεβάσεις τα ποσοστά σου! Θεωρώ ότι αν γίνουν σύντομα εκλογές θα πάρει μικρό ποσοστό και οι διαρροές θα κινηθούν προς το ΣΥΡΙΖΑ.

Από την άλλη οι Οικολόγοι μοιάζουν, στα δικά μου μάτια τουλάχιστον, να κινούνται τελείως επιδερμικά χωρίς ουσιαστική πολιτική. Δεν έχουν μια σαφή πολιτική θέση, αντιθέτως προσπαθούν να είναι "κι έτσι κι αλλιώς" με σκοπό να αποσπάσουν ψήφους από όλους τους πολιτικούς χώρους, αλλά τελικά το μόνο που καταφέρνουν είναι να εισπράττουν, όπως λες κι εσύ, μόνο ψήφο διαμαρτυρίας. Κι εδώ πιστεύω πως αν γίνουν ξανά εκλογές τα ποσοστά τους θα μικρύνουν, εκτός κι αν το κρύψουν έντεχνα πίσω από κάποια συνεργασία.

Την καλημέρα μου.

ο δείμος του πολίτη είπε...

Λες και τις άλλες φορές είχαμε καμία μεγάλη διαφωνία, Κώστα :)

Πράγματι αυτό με την αντιπολίτευση το ξέχασα. Είναι σημαντικότερο για το ΚΚΕ να κάνει αντιπολίτευση κι αντιπολιτευτικές πορείες για αυτό δε θέλει να κυβερνήσει (αλλιώς θα κάνουν πορείες οι ΝΔΣΟΚ.
Και πολλοί ακόμα συμφωνούν μαζί σου, στην κριτική σου για τους Οικολόγους. Σε πολύ κοσμο -είτε συζητώ πραγματικά είτε εικονικά- καταλήγουν σε αυτό το συμπέρασμα. Ότι δηλαδή έχουν θέσεις ναι μεν αλλά ή κι έτσι κι αλλιώς τύπου. Επειδή προωσπωικά δεν συμφωνώ με αυτή ίσως εδώ εμφανίζεται το πρόβλημα της επικοινωνίας των θέσεών τους. Δεν έχουν δείξει τις θέσεις τους (πολλοί και για αυτό τους κατηγορούν) και ακόμα χειρότερα δεν μπορούν να επιχειρηματολογήσουν για την ορθότητά τους δείχνοντας (μόνο από το όνομά τους) να νοιάζονται για την οικολογία, παραβλέποντας τα άλλα ζητήματα (όπως λες κι εσύ). Για μένα είναι θέμα επικοινωνίας και κινηματικής δράσης.

Αγγέλογλου Ιωάννης είπε...

--------------Αγγέλογλου Ιωάννης ---------- Λίγες μέρες πριν τις εκλογές, ο εντεκάχρονος γιος ενός καλού μου φίλου που παρακολουθούσε την τελευταία ομιλία του Βενιζέλου στη Θεσσαλονίκη- τον ρώτησε αν ο "χοντρός αυτός" είναι στο "ίδιο κόμμα με τον κύριο Γιάννη", στους Οικολόγους Πράσινους, δηλαδή, γιατί ήξερε ότι ήμουν υποψήφιος. Στην μονολεκτική αρνητική απάντηση του πατέρα του, επανήλθε:. "και τότε γιατί έχουν το ίδιο λουλούδι (Ηλιοτρόπιο) με το κόμμα του κυρίου Γιάννη;". Μπορείτε και οφείλετε να το διαπιστώσετε, ανατρέχοντας στα ρεπορτάζ της μέρας εκείνης: Ως φόντο (background) του ομιλητή, οι επικοινωνιολόγοι του ΠΑΣΟΚ, απ΄ τα χιλιάδες είδη της ελληνικής χλωρίδας (και πανίδας) είχαν επιλέξει το ηλιοτρόπιο των Οικολόγων Πράσινων. Ξεπεράσαμε το στάδιο του αριβισμού. Οι ανήθικοι είχαν κάποια ελπίδα, γιατί οι ανήθικοι έχουν επίγνωση της ανηθικότητας των όσων πράττουν. Οι amoral όμως δεν έχουν ελπίδα, πεποίθησή τους είναι ότι αυτό που επιλέγουν είναι το σωστό και ότι ο σκοπός τους πάντα θ΄ αγιάζει τόσο τα μέσα όσο και Μέσα… Ο δρόμος προς την αυτοδυναμία επομένως -δεν είχε ποτέ καλές προθέσεις ούτε αποδείχθηκε τώρα, είναι γνωστό από καιρό ότι έχει σπρώξει τη χώρα και – (αν εξακολουθεί να ελπίζει σε αμοραλιστές), θα τη σπρώξει εγγύτερα- στην κόλαση. Δεν πρόκειται μια χώρα να βγει από το αδιέξοδο αν ελπίζει σε ανθρώπους που δεν ελπίζουν.
Ένας σημαντικός λόγος που οι Οικολόγοι Πράσινοι, έχασαν το 3%, εκτός απ΄ τις τρικλοποδιές, είναι επειδή επιμένουν να προσπαθούν να επικοινωνήσουν με τους ψηφοφόρους τους, με τα δικά τους ελιτίστικα ιδιόλεκτα και δεν ενσκήπτουν στο πρόβλημα της μη κατανόησής τους απ΄ τους δικούς τους ανθρώπους (ψηφοφόρους), απαράλλακτα όπως κάνουν οι γιατροί κι οι δικηγόροι εκείνοι, που ούτε θέλουν, ούτε μπορούν να κοινωνήσουν στους ασθενείς-πελάτες τους το πρόβλημά τους στη γλώσσα τους, αλλά χρησιμοποιούν μια γλώσσα, αν όχι ξύλινη, οπωσδήποτε τύπου "Σινούκ" ................. Αγγέλογλου Ιωάννης, πρώην υποψ. βουλευτής Ο.Π……………………..

ο δείμος του πολίτη είπε...

Ενδιαφέρουσα προσθήκη/σχόλιο, Γιάννη. Ουσιαστικά συμφωνούμε στο ότι έχουν μεγάλο επικοινωνιακό πρόβλημα και χρειάζεται άλλη προσέγγιση. Εσύ λες για τη γλώσσα τους, εγώ θέτω και τα μέσα επικοινωνίας/νέες τεχνολογίες και το κινηματικό της υπόθεσης.

Για τους φίλους του ιστολογίου, ο Γιάννης είναι ο εκδότης μου από τη δημαγωγία της δημοκρατίας

Νimertis είπε...

"Πρέπει να έχουμε υπόψη ότι το ΚΚΕ θέλει μόνο το προλεταριάτο. Οι "αγανακτισμένοι" και η "πατάτα", όπως και τα διόδια κι άλλα μικρά κινήματα δεν ήταν αμιγώς ταξικά (εργατικά), αλλά διαστρωματικά με κυριότερη τη μεσοαστική παρουσία και δυναμική..."

στο σημείο αυτό συμφωνώ απόλυτα φίλε δείμε...
άλλωστε το λέει ξεκάθαρα η Αλέκα "δεν απευθυνόμαστε σε όλο το λαό"...
τραγικά λάθη γίνονται για μια ακόμη φορά...
και προσωπικά δεν δέχομαι από κανέναν να μου λέει να 'διορθώσω' τη ψήφο μου...
ή μάλλον, θα τη διορθώσω όντως... γιατί ψήφισα ΚΚΕ... and no more...
έλεος πλέον...

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Εγώ νομίζω πως ο λόγος είναι ότι δεν στοχοποιήθηκαν απ' το πολιτικό και δημοσιογραφικό κατεστημένο.
Ζήσαμε μια προεκλογική περίοδο όπου οι αγανακτησμένοι Έλληνες έψαχνα να βρουν σε ποιο κόμμα η ψήφος τους θα "έτσουζε" περισσότερο.
Και γι' αυτό στράφηκαν σε Σύριζα και Χρυσαυγή.
Επειδή αυτά τα κόμματα αντιμετωπίζονταν πιο εχθρικά απ' το κατεστημένο...

ο δείμος του πολίτη είπε...

Νημερτής, να σου πω την αλήθεια σε τούτο είναι ξεκάθαρη η Παπαραρήγα. Προσωπικά τάσσομαι υπέρ της μεσαίας τάξης και βλέπω ως συμμάχους της τα κατώτερα οικονομικά στρώματα (εργάτες/μισθωτούς κι αγρότες με μικροαστούς). Το ΚΚΕ επιμένει ότι υποκείμενο είναι η εργατική τάξη.
Αυτό δε με τη διόρθωση είναι όντως πέραν κάθε λογικής σκέψης.

Άσκαρ, δεν έχεις και άδικο. Μέσα στην παραζάλη τους ΠΑΣΟΚ και μίντια στοχοποιούσαν τον ΣΥΡΙΖΑ επί χρόνια και όταν ήρθε η ώρα της αντισυστημικής ψήφου, πρώτος αυτός ήρθε στη σκέψη των πολιτών. Κάτι που δεν μπόρεσε να επιβεβαιώσει το ΚΚΕ ως αντισυστημικό κόμμα σε τέτοιο βαθμό.

Sky είπε...

Συμφωνώ απόλυτα Δείμε, προσθέτω δε το ότι η σεχταριστική στάση του ΚΚΕ διακρίνεται και από έναν ανορθολογισμό. Τον ανορθολογισμό της νομοτελειακής κατάληξης όλων των πραγμάτων στην -κακώς εννοούμενη- λαϊκή εξουσία. Δίχως να καταλαβαίνει πως οι διεκδικήσεις εξελίσσονται στο πέρασμα του χρόνου, θεωρεί την κατάληξη τόσο των λαϊκών αγώνων, όσο και των λαϊκών "μη αγώνων" δεδομένη.

Αποτέλεσμα; Να υπογράφει μία Βάρκιζα κάθε μέρα και επιπλέον να επιμένει πως αυτό είναι προς όφελος του εργαζόμενου. Είναι λυπηρό να βλέπεις το κόμμα να γίνεται υποστύλωμα του ίδιου του αντιπάλου.

Η φορμόλη μέσα στην οποία έχουν βάλει το ΚΚΕ, η ίδια του η Κ.Ε. το διατηρεί μεν αλλά δυστυχώς, όχι ζωντανό.

Πως να εισπράξεις λοιπόν όφελος από μία δύσκολη κοινωνική κατάσταση, όταν μένεις ασάλευτος παρατηρητής των γεγονότων;

ο δείμος του πολίτη είπε...

Sky< συμφωνούμε απολύτως.

ShareThis