Αισίως
φτάσαμε δύο εβδομάδες περίπου πριν τις εκλογές. Η προεκλογική μάχη αρχίζει πια
να αποκτά όλο και περισσότερο πολωτικά χαρακτηριστικά. Τα κόμματα ακονίζουν τα
μαχαίρια τους και ο αγώνας ξεκινά.
Εντυπωσιακό
σε τούτη την προεκλογική φάση είναι ο τρόπος με τον οποίο κινούνται οι δύο
πρώην συνέταιροι της κυβέρνησης Παπαδήμου. Τόσο η ΝΔ
όσο και το ΠΑΣΟΚ πέρα από το ότι έγιναν αντιμνημονιακότεροι
του ΣΥΡΙΖΑ, εμφανίζονται ως τιμητές όχι της κριτικής της αριστεράς, αλλά των
προτάσεών της. Ουσιαστικά το μόνιμο ερώτημα που κατατίθενται στους τηλεοπτικούς
και διαδικτυακούς διαλόγους είναι πού θα
βρεθούν τα λεφτά. Και ίσως ως ερώτημα να φαντάζει λογικό, αλλά απορίας άξιο
είναι πώς γίνεται τα δύο κόμματα που συνυπέγραψαν το μνημόνιο να παραδέχονται
ότι η πολιτική τους ήταν λάθος.Ουσιαστικά, με την κριτική αυτή είναι σα να αποκαλύπτουν την αδυναμία τους να οργανώσουν την εθνική οικονομία. Παραδέχονται μάλιστα ότι κατέστρεψαν τη χώρα, ότι αδυνατούν να υλοποιήσουν τον προϋπολογισμό που ψήφισαν και εγκαλούν το ΣΥΡΙΖΑ. Βέβαια, εδώ που φτάσαμε η αριστερά φταίει για όλα (από την πτώση του τουρισμού μέχρι την άνοδο των επιτοκίων δανεισμού της… Ισπανίας). Ακόμα δεν έχουν καταλάβει ότι ο ελληνικός λαός τους έχει κουρέψει, όπως εκείνοι κούρεψαν τα χρήματά του (είτε εισφορών, είτε φόρων, είτε των ίδιων των οικονομικών του).
Και
το μεν ΠΑΣΟΚ υπόσχεται μετά τις αλλαγές να αλλάξει (τεκτονικές αλαλγές), η δε ΝΔ υπόσχεται να
αλλάξει τον τόπο. Όλοι βέβαια ενάντια στο μνημόνιο της μονομερούς λιτότητας και
των οριζόντιων μέτρων !!!
Από
την άλλη, εντύπωση προκαλεί η στάση του ΚΚΕ. Βέβαια, λογικό είναι το ΚΚΕ να
επιτίθεται στο ΣΥΡΙΖΑ (λογικό είναι αν σκεφτείς ως ΚΚΕ). Οι περισσότερες σελίδες
του Ριζοσπάστη εδώ και μήνες στρέφονται πρωτίστως κατά του ΣΥΡΙΖΑ. Και το κακό
δεν είναι αυτό.
Το κακό είναι ότι το ΚΚΕ συνειδητά πια δέχεται να πάρει μέρος σε ένα παιχνίδι όπου όλοι χτυπούν το ΣΥΡΙΖΑ. Δέχεται να χτυπά εξ αριστερών ένα άλλο αριστερό κόμμα παίζοντας έτσι το παιχνίδι του συστήματος. Και μάλιστα αυτό δε γίνεται μόνο σε βάση ιδεολογική (όπου θα δείχναμε μία κατανόηση), αλλά στο μονόπλευρο επίπεδο της ευρωπαϊκής προοπτικής (όταν το ίδιο το ΚΚΕ δήλωσε ότι θα ήταν καταστροφική μία ξαφνική/απροετοίμαστη έξοδος της χώρας από την ευρωζώνη) λες και αυτή τη στιγμή υπάρχει άλλος δρόμος άμεσα και με συκοφαντίες (οι Αμερικανοί στηρίζουν το ΣΥΡΙΖΑ).
Και
βέβαια, μέσα σε όλα έχεις και τους φιλελεύθερους. Εντάξει, κι αυτοί κάποιον
πρέπει να πολεμήσουν. Και βρίσκουν να χτυπήσουν το ΣΥΡΙΖΑ και γενικότερα κάθε
τι αριστερό. Δηλαδή, αντί να πολεμήσουν τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ (από όπου ενδέχεται
να αντλήσουν και ψήφους) που έφεραν τη χώρα στο τέλμα της κοινωνικής διάλυσης,
εκ δεξιών χτυπούν το ΣΥΡΙΖΑ με μία πιο προωθημένη ιδεολογικά και πολιτικά
ρητορεία από εκείνη των μνημονίων.
Γιατί
όμως χτυπούν το ΣΥΡΙΖΑ; Για τη ΝΔ είναι λογικό, αφού η αριστερά είναι ο αντίπαλος
εκλογικά. Εξάλλου, η ακροδεξιά ρητορεία του Σαμαρά το έχει δείξει
από καιρό. Και για το ΚΚΕ ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ο μόνιμος αντίπαλος εδώ και χρόνια*. Οι
άλλοι; Γιατί όλοι;
Μήπως
επειδή φοβούνται τη ριζοσπαστικοποίηση των πολιτών; Μόνο η πολιτική που
πρεσβεύει η ΣΥΡΙΖΑ είναι καταστροφική για τη χώρα; Η νεοφιλελεύθερη πολιτική των
τελευταίων ετών, δεν ήταν καταστροφική;
Η Ριζοσπαστική Αριστερά είναι το μόνο κόμμα που φέρνει ένα άλλο όραμα στη χώρα. Ένα όραμα μακριά από την κομμουνιστική φιλαυτία του ΚΚΕ ή το απάνθρωπο πρόσωπου του νεοφιλελευθερισμού το οποίο αγκάλιαζε το ΠΑΣΟΚ και εκείνο της παλαιάς διχαστικής και βίαιης δεξιάς που υιοθετεί ο Σαμαράς. Φοβούνται τη Ριζοσπαστική Αριστερά επειδή το νέο όραμα όχι χτυπά εκ θεμελίων ότι δημιουργούσαν επί χρόνια οι ελίτ της χώρας, αλλά και σε πλήρη συνεργασία με τα κοινωνικά κινήματα. Και αυτό ακριβώς φοβούνται. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το μόνο κόμμα που διατηρέι συναμικές σχέσεις με τις παραγωγικές ηλικίες (ως τα 54 έτη), τους ελεύθερους επαγγελματίες και του δημοσίους υπαλλήλους με τους ανέργους ταυτόχρονα. Και αυτό τρομάζει. Τρομάζει όχι ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά η δυναμική που υπάρχει από πίσω του.
Εκλογικά,
ο ΣΥΡΙΖΑ συγκέντρωσε ένα μεγάλο μέρος των αρνητών των σχεδιασμών για το μέλλον
των χωρίς καν τη γνώμη τους. Το ίδιο έκαναν και οι ΑΝΕΛ. Μόνο που οι ΑΝΕΛ διακηρύσσουν
την υποταγή τους στο σύστημα ως γνήσιο δεξιό κόμμα. Έτσι, γλιτώνουν την επίθεση
των μέσων και των απολογητών της δημοκρατίας.
Αντίθετα, ο ΣΥΡΙΖΑ στέκεται κριτικά κι επιθετικά αναλόγως. Και αυτό φοβίζει.
* Όποιος διαφωνεί ας μετρήσει τα άρθρα των
τελευταίων 4 ετών που τον αναφέρουν και ας αντιπαραβάλει τον αριθμό τους με τις
αναφορές σε ΠΑΣΟΚ και ΝΔ
32 έκριναν :
" Η Ριζοσπαστική Αριστερά είναι το μόνο κόμμα που φέρνει ένα άλλο όραμα στη χώρα. Ένα όραμα μακριά από την κομμουνιστική φιλαυτία του ΚΚΕ.."
Σ'αυτό, Δείμο δεν έχει πείσει, υπάρχουν πολλές αντίθετες απόψεις, που δημιουργούν αμφιβολίες για το τι ακριβώς θέλει.
Δεν μπορώ να διαφωνήσω, Σπίθα. Ωστόσο, για ένα μεγάλο μέρος του κόσμου, των πολιτών, φέρνει ένα νέο όραμα. Ένα άλλο μοντέλο διακυβέρνησης, πολιτικής αντίληψης, ένα άλλο κράτος με διαφορετικό οικονομικό κι ελεγκτικό ρόλο. Αν, τους έπειθε, εξάλλου, όλους θα μιλούσαμε για μαοϊκά ποσοστά...
Βγαίνει κάτι άτσαλο πολλές φορές και αυτό δεν μ'αρέσει, κάτι σαν "θα τα κάνω όλα λίμπα".
Μου φέρνει στο νου, παλιές εποχές που δεν θέλω να τις θυμάμαι γιατί έκαναν ζημιά, ..έφυγε κόσμος.
Το "μαοϊκό" γιατί το πέταξες;
Παίζει τίποτα "Κίνα" και δεν τοξέρω:
:))
Κάθε μέρα τα πράγματα αλλάζουν και οι κρίσεις γενικεύονται.
Αν πριν ένα χρόνο είμασταν πρώτο θέμα και θέαμα για όλο τον κόσμο, ε τώρα δεν είναι έτσι.
Ιταλία, Ισπανία, Πορτογαλία,, Ιρλανδία στην ευρώπη. αλλά υπάρχουν και άλλα παρά πολύ σοβαρά οικονομικά και γεωπολιτικά
Δες Συρία, ας πούμε.
Δεν είμαστε στο κέντρο των γεγονότων, νομίζω.
Έτσι, όπως είπες ότι δεν πείθει ο ΣΥΡΙΖΑ, σκέφτηκα λογικό είναι. Αν έπειθε κι έπαιρνε 90% θα είχαμε εντελώς σταλινικά ποσοστά. Αλλά επειδή δεν αντιπαθώ το Στάλιν, έβαλα το Μάο (που τον αντιπαθώ)...
Δεν είμαστε σίγουρα το επίκετρο. Κινδυνεύουν άλλες ισχυρότερες οικονομίες. Μην παραβλέπεις ότι η Ιταλία ανήκει στις G8 (5η χώρα μετά το ΔΝΤ και την Παγκόσμια Τράπεζα, τις ΗΠΑ κλπ σε κατοχή χρυσού) και η Ισπανία στις G20).
Μην λες τέτοια!! :)
Θα ανοίξεις θέμα με μλΚΚΕ, ΚΚΕ μλ και
μΚΚΕλ ;;
Πάλι τα ίδια;
Γ. ΜΗΛΙΟΣ: "Εγώ θα διαφωνήσω.
Οχι δεν υπάρχει περιθώριο επαναδιαπραγμάτευσης του μνημονίου, δεν υπάρχει περιθώριο να διαπραγματευτούμε τον τρόπο με τον οποίο μας ζητάνε να καταστραφούμε.
Μπορούμε όμως να διαπραγματευτούμε τον τρόπο με τον οποίο θα αποφύγουμε την καταστροφή.
Τα μνημόνια (οι οδηγίες για την καταστροφή) αποτελούν την κατεύθυνση πολιτικής που συμφώνησαν να ακολουθήσουν οι κυβερνήσεις που υπέγραψαν τη δανειακή σύμβαση, αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της δανειακής σύμβασης, «παράρτημά» της.
Η άρνηση αυτών των πολιτικών από τον ελληνικό λαό σημαίνει ότι πρέπει να διαπραγματευτούμε από μηδενική βάση τη δανειακή σύμβαση."
Οι τρεις ρηγάδες & η ντάμα της εξουσίας
Αυτή είναι τελικά, η θέση του Σύριζα ή του Μηλιού;
Δεν είχε πει ο Δραγασάκης ότι στην βουλή θα καταργήσουν τους ρυθμιστικούς νόμους και νομοσχέδια, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα και αφορά το κοινοβούλιο.
Και μετά θα επαναδιαπραγματευτούν τις δανειακές συμβάσεις, δεν θα είναι από μηδενική βάση.
Γιατί δεν έχω βγάλει άκρη, από όσα λένε.
Έχω μπερδευτεί, Δείμο.
Δεν είναι ειδικός ΣΥΡΙΖολόγος... Ξέρω μόνο ότι τα πολυσυλλεκτικά κόμματα που διατηρούν μία υποτυπώδη εσωτερική δημοκρατία έχουν διαφορετικές φωνές και υπό τη σύνθεσή τους προχωρούν. Και τούτο υπάρχει παντού. Η προσωπική μου θέση πλησιάζει του Μηλιού είναι η αλήθεια, γιατί κρατώ μικρό καλάθι. Τον εμπιστεύομαι περισσότερο από την πολιτική του επικοινωνία...
-PΡ
:)
Δήμο, νομίζω πως όλοι χτυπάνε το ΣΥΡΙΖΑ όχι για κάποιον άλλο λόγο αλλά απλώς επειδή θέλουν να αποδυναμώσουν τη δυναμική που έχει αναπτύξει.
Πάντως, προσωπική μου γνώμη είναι πως τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ θα είναι συγκυριακά αν δε φροντίσει να πείσει με τον πολιτικό του λόγο. Κακά τα ψέματα, οι πρώην ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ είναι αυτοί που ενδυνάμωσαν το ΣΥΡΙΖΑ στη μεγάλη τους πλειοψηφία κι όσο το ΠΑΣΟΚ παραπαίει ο ΣΥΡΙΖΑ θα παίρνει μεγάλα ποσοστά. Τι θα γίνει όμως στην περίπτωση που, έστω και ως εκ θαύματος, ο Βενιζέλος καταφέρει (το ακατόρθωτο) να ανεβάσει πάλι το ΠΑΣΟΚ; Θα έχει ο ΣΥΡΙΖΑ τότε λόγο να φοβηθεί; Κατά τη γνώμη μου όλη αυτή η επίθεση που δέχεται σ' αυτό ακριβώς το σημείο εστιάζει και γι' αυτό προσπαθεί να δημιουργήσει αμφιβολίες στους ψηφοφόρους του.
Την καλησπέρα μου.
Μια παρατήρηση, Δείμο, αφορά στο "χτυπάω" που έχεις στο ποστ σου
( σωστή η παρατήρηση του teleytaios)
Μεταξύ του "χτυπάω"και "χαϊδεύω" υπάρχουν και άλλα ρήματα.
Δεν είναι όλοι εμπαθείς,ούτε βλέπουν μόνο το κομματικό, έτσι λέω εγώ. βέβαια.
Κώστα, συμφωνούμε σε σημαντικό βαθμό. Η δυναμική του ΣΥΡΙΖΑ ενοχλεί τα αντίπαλα κόμματα. Αλλά δεν εξηγεί τη στάση των δημοσιογράφων. Φοβούνται τη δυναμική που είναι δυναμική αγανάκτησης και κινήματος. Φοβούνται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ που στηρίζει τα κοινωνικά κινήματα και διαπλέκεται μαζί τους, αν δεν ικανοποιήσει τα αιτήματα, θα τους φάνε όλους οι πολίτες.
Πάντως η κομματική προέλευση των ψηφοφόρων (από το ΠΑΣΟΚ) δε σημαίνει ότι είναι γενετικά δεμένοι μαζί του. Αποδείχθηκε ότι μακριά από τις πελατειακές σχέσεις οι ψηφοφόροι κινούνται ευκολότερα. Ειδικά αν αντί για στήριγμα βρουν πάνω σε ένα κόμμα το νεοφιλελεύθερο βιαστή τους, οι ψηφοφόροι όχι μόνο θα του γυρίσουν την πλάτη, αλλά θα πάρουν και τα γιαούρτια...
Σπίθα, με προϋποθέσεις συμφωνώ, όπως είδες
«Το κακό είναι ότι το ΚΚΕ συνειδητά πια δέχεται να πάρει μέρος σε ένα παιχνίδι όπου όλοι χτυπούν το ΣΥΡΙΖΑ. Δέχεται να χτυπά εξ αριστερών ένα άλλο αριστερό κόμμα παίζοντας έτσι το παιχνίδι του συστήματος». Δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κτυπάει το ΚΚΕ με τον τρόπο του, το δέχεται;;; Ας είμαστε σοβαροί.
Δυστυχώς και σε αυτές τις εκλογές θα έχουμε 20 κόμματα αλλά μόνο δυο πολιτικές. Από τη μια το ΚΚΕ με κάποιες μικρές οργανώσεις όπως η μισή ΑΝΤΑΡΣΥΑ και τα Μ-Λ και από την άλλη ο ΣΥΡΙΖΑ, η ΝΔ και όλοι οι άλλοι. ΕΕ, ΕΥΡΏ από τη μια έξοδος και ΑΝΑΤΡΟΠΗ από την άλλη. Έτσι χωρίζονται τα στρατόπεδα και οι πολιτικές όχι ανάμεσα σε ονοματολογία κομμάτων και δευτερευουσών αντιθέσεων.
Οι του ΣΥΡΙΖΑ διαμαρτύρονται μονίμως ότι το ΚΚΕ το τσουβαλιάζει με τους άλλους. Εδώ βλέπουμε ένα μεγαλοπρεπές τσουβάλιασμα του ΚΚΕ με κάθε αντίπαλο του ΣΥΡΙΖΑ. Λίγη προσοχή δεν βλάπτει.
Το παρακάτω απόσπασμα το κρατάω. Αν βγει κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ θα τα πούμε αναλόγως τι θα αποδειχτεί ότι είναι.
«Η Ριζοσπαστική Αριστερά είναι το μόνο κόμμα που φέρνει ένα άλλο όραμα στη χώρα. Ένα όραμα μακριά από την κομμουνιστική φιλαυτία του ΚΚΕ ή το απάνθρωπο πρόσωπου του νεοφιλελευθερισμού το οποίο αγκάλιαζε το ΠΑΣΟΚ και εκείνο της παλαιάς διχαστικής και βίαιης δεξιάς που υιοθετεί ο Σαμαράς. Φοβούνται τη Ριζοσπαστική Αριστερά επειδή το νέο όραμα όχι χτυπά εκ θεμελίων ότι δημιουργούσαν επί χρόνια οι ελίτ της χώρας, αλλά και σε πλήρη συνεργασία με τα κοινωνικά κινήματα. Και αυτό ακριβώς φοβούνται. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το μόνο κόμμα που διατηρεί δυναμικές σχέσεις με τις παραγωγικές ηλικίες (ως τα 54 έτη), τους ελεύθερους επαγγελματίες και του δημοσίους υπαλλήλους με τους ανέργους ταυτόχρονα. Και αυτό τρομάζει. Τρομάζει όχι ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά η δυναμική που υπάρχει από πίσω του.»
Ποιο είναι δηλαδή το όραμα δεν φαίνεται καθόλου πέρα από διαδικαστικές κουβέντες. Δεν μας λέει τι θα κάνει, θα ανατρέψει το σύστημα που καταγγέλλει ή θα το κάνει «ανθρώπινο»; Αυτό είναι το κομβικό σημείο και όχι αν έχει σχέσεις με κινήματα και ηλικίες όπως είχε το ΠΑΣΟΚ και είδαμε που κατάντησε και τις ηλικίες και τα κινήματα…
Κοντός ψαλμός αλληλούια
Εκλογικά, ο ΣΥΡΙΖΑ συγκέντρωσε ένα μεγάλο μέρος των αρνητών των σχεδιασμών για το μέλλον των χωρίς καν τη γνώμη τους.
Πού το βρήκες αυτό;
Μόνο το 16,76% πήρε.
Όσο για το ότι δέχεται από όλους επιθέσεις αυτό είναι μοιραίο όταν κάθε μέρα τουλάχιστον ένας -δύο από κάθε συνιστώσα βγαίνει και λέει τα δικά του που έρχονται σε πλήρη αντίφαση με όσα λένε άλλοι.
Ρε symastev μήπως έχεις κανένα λαμπάκι που ανάβει όποτε γράφω για το ΚΚΕ;
Πάντως είσαι η μόνη φωνή του ΚΚΕ που ακούω να συντάσσει την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και τους ΜΛούδες δίπλα στο ΚΚΕ.
Ο ΣΥΡΙΖΑ (όπως τον βλέπω βέβαια από τα έντυπά του -ηλεκτρονικά και μη- προτάσσει τις θέσεις του ίδιου του κινήματος ως πρόγραμμά του. Τα περισσότερα ζητήματα που θέτει το κίνημα τα έχουμε δει στο πρόγραμμά του. Και αυτό οφείλουμε να του το αναγνωρίσουμε. Δεν προσπαθεί εκ των άνω να φέρει θέσεις στο κίνημα, αλλά τις υιοθετεί υπό το δικό του πρίσμα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δε διεκδικεί να φέρει λαϊκή εξουσία, μετά τις εκλογές. Αντίθετα, θέλει να εξανθρωπίσει το σύστημα μέσα στη μεγάλη ταξική μάχη που δίνεται. Τουλάχιστον αυτό εισπράττω εγώ και μάλλον και μερικές χιλιάδες ακόμα.
Δεν τρέφω αυταπάτες ούτε περιμένω ότι είναι δυνατόν να βγουν όσα προτάσσει. Ωστόσο, γνωριζουμε πολύ καλά ότι και μόνο οι προγραμματικές θέσεις -όταν αυτές είναι σχεδόν ατόφιες από τα κοινωνικά κινήματα παρμένες- σηματοδοτούν κάτι.
Και πράγματι τρομάζει το κίνημα που βρίσκεται πίσω από το ΣΥΡΙΖΑ που τούτη τη φορά έγινε εκλογική δυναμική. Ο ψηφοφόρος του ΣΥΡΙΖΑ έπρεπε να ξεπεράσει χρόνιες προβοκάτσιες και προπαγάνδες, να χειραφετηθεί απέναντι στις επιθέσεις και τις άλλες μιντιακές σπέκουλες, ώστε να στηρίξει ένα κόμμα που ταυτίζονταν με την ωμή βία των παρακρατικών κουκουλοφόρων. Αυτό είναι δυναμική.
Είναι η ίδια δυναμική που ανέπτυξε το ΚΚΕ στο αγροτικό ζήτημα των 90's (απλά τότε δεν έγινε εκλογική δυναμική)
Ναι, βρε αθεόφοβε, μεγάλο μέρος είπα, όχι πλειοψηφία... Τι είναι λάθος; Ωστόσο, όπως έλεγα και πιο πάνω, αυτό το μεγάλο μέρος έπρεπε να έπρεπε να ξεπεράσει χρόνιες προβοκάτσιες και προπαγάνδες, να χειραφετηθεί απέναντι στις επιθέσεις και τις άλλες μιντιακές σπέκουλες, ώστε να στηρίξει ένα κόμμα που ταυτίζονταν με την ωμή βία των παρακρατικών κουκουλοφόρων.
Και δημοσκοπικά φλερτάρει το 30%, δεν είναι και λίγο δεδομένου ότι μιλάμε για πρώην κόμμα του 4%-5%.
Αυτό με τις συνιστώσες, νομίζω το έχουμε ξανασυζητήσει... Δηλαδή, ο Λοβέρδος ταυτίζονταν με το Βενιζέλο ή ο Σαμαράς με τον Παυλόπουλο; Αυτό θα πει αριστερά. Πολλές γνώμες όπου κυριαρχεί η σύνθεση.
Βρε Δείμε, τι του δίνεις του Σπίθα και δεν βάζει γλώσσα μέσα του;
Όσο για το ΣΥΡ., τα 'χει κάνει τόσο θάλασσα επικοινωνιακά που θεωρείται περισσότερο πηγή κινδύνου παρά ελπίδας...
Αυτοί που λένε για πολυφωνία του Σύριζα, ας πιάσουν έναν έναν τα μεγαλο-στελέχη της ΝΔ και ας θυμηθούν τι έχουν κάνει στο παρελθόν. Σαμαράς, Ντόρα, Αβραμόπουλος, Βορίδης, Ψωμιάδης, Κοντός, Στυλιανίδης, Μητσοτάκης (ζήμενς) ... κλπ κλπ κλπ
Σε σχέση με την ποιότητα αυτών, οι τύποι του Σύριζα είναι λευκές περιστερές!
Επίσης, στα τελευταία γκάλοπ ο Σύριζα έχει ξεπεράσει το 30%. Αν συνεχίσουν να του ρίχνουν όλα τα κακά ο Λοβέρδος και ο Αντωνάκης, τελικά μπορεί να μαζέψει και άλλους αναποφάσιστους και να ξεπεράσει και το 35%.
Άσκαρ, διαφωνωζοΐνη του έδωσα. Μου είχε περισσέψει αρκετή πριν αλλάξω σκεύασμα και ακολουθήσω με αγωγή αρνητέξ.
Χριστάκη, συμφωνούμε. Το έχουμε ξαναπεί εδώ μέσα: οι συνιστώσες της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ είναι περισσότερες, απλά εκεί ονομάζονται τάσεις και ρεύματα.
Εγώ ξέρω ότι ΝΔΣΟΚ ούτε τολμούν να εμφανιστούν στον κόσμο γιατί και να το κάνουν δεν έχουν τι να του πουν. Ουτέ καν αρλούμπες που διατείνονται όλοι ότι λέει ο Συριζα.
Που είναι όλοι αυτοί που κατοικοεδρευουν στα κανάλια?
Αυτή είναι η δυναμική που έχει ο Συριζα. Εχει μούτρα να βγει στον κόσμο. Και μόνο αν συνεχίζει να έχει θα αυξάνει την δύναμη του.
Από τη μία υπάρχει η ανυσηχία (?) για τα κατά μέτωπο χτυπήματα του ΚΚΕ στις τάξεις του ΣΥΡΙΖΑ (λόγω ιδεολογίας αλλά και λογικό όταν χάνει τους ψηφοφόρους του) από την άλλη αυτό που με ενδιαφέρει εμένα είναι ο λαός. Ο λαός διαμόρφωσε αυτά τα εκλογικά αποτελέσματα και όση ανάλυση και να γίνει ας μην θεωρούμε τους ψήφους του ΣΥΡΙΖΑ πρώην πασοκικούς ή δεν ξέρω και γω τι άλλο. Τα πάντα ρει έλεγε ο Ηράκλειτος, τίποτε δεν μπορεί να μείνει το ίδιο, αλοίμονό μας. Επειμένω να λέω πως ο ΣΥΡΙΖΑ -σε όποιο επίπεδο κι αν εξετάσεις το ζήτημα- είναι μια ευκαιρία αλλαγής προς τα απάνω ή προς τα κάτω. Είναι όμως μια αλλαγή και ως νέος νιώθω υποχρεωμένος να την στηρίξω, διότι εξακολουθώ να είμαι αισιόδοξος, μη καταστροφολόγος και υπεύθυνος σε όσους το μέλλον είναι εδώ και καιρό κλονισμένο και αβέβαιο..
Τις καλημέρες μου Δείμε.
Debby, σε αυτό δεν έχεις άδικο. Διάλογο με τους πολίτες κάνουν μόνο μέσω τηλεοπτικών οθονών. Ο ΣΥΡΙΖΑ χωρίς καμία ευθύνη για το παρελθόν και με καθαρό λόγο μπορεί να εμφανίζεται εύκολα.
Κουφετάριε, συμφωνώ. Είναι λάθος να θεωρούνται οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ ατόφιοι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ. Κι εγώ είμαι αισιόδοξος. Κάθε αλλαγή προς τα αριστερά μόνο καλή μπορεί να είναι κι ας πονούν ή φωνάζουν οι καταστροφολόγοι (νεο)φιλελεύθεροι.
συμφωνώ με την ανάλυσή σου δείμε... διατηρώ την αμυδρά ελπίδα πως μετεκλογικά και υπό το βάρος των... ποσοστών, το ΚΚΕ, θα ενδώσει τελικώς έστω σε ψήφο ανοχής... διαφορετικά τους βλέπω τρεις κι ο κούκος στον Περισσό...
Δεν λες του Σπιθούμπα να έρθει και στα μπλογκιά της Καντούλας και το δικό μου, να κάνουμε λίγη πλάκα όπως παλιά;
Κι εμείς θα τον ποτίσουμε ροδόστομο...
Α, εσύ Νημερτής, επιμένεις σε αυταπάτες. Κάτσε να δούμε πως θα πάει ο ΣΥΡΙΖΑ, γιατί για το ΚΚΕ δεν ελπίζω τίποτα. Τουλάχιστον να επιτραπεί στη ΔΗΜΑΡ να έχει ρυθμιστικό ρόλο...
Άσκαρ, μάλλον θα σε ακούσει και θα έρθει μόνος του.
Δείμο,
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ τα Μ-Λ και το ΚΚΕ είναι οι μόνοι σχηματισμοί που τάσσονται ανοιχτά υπέρ της ανατροπής του καπιταλισμού και της εγκαθίδρυσης του σοσιαλισμού. Δεν είπα ότι συμφωνούν μεταξύ τους ούτε ότι, τουλάχιστον, η ΑΝΤΑΣΣΥΑ δεν είναι ασταθής στη θέση της.
Όμως το πολλά κόμματα δύο πολιτικές έτσι ξεχωρίζουν. Στο εσωτερικό κάθε πλευράς μπορεί να υπάρχουν αγεφύρωτες διαφορές. Άλλο το ένα άλλο το άλλο.
Γράφεις ότι «Ο ΣΥΡΙΖΑ δε διεκδικεί να φέρει λαϊκή εξουσία, μετά τις εκλογές. Αντίθετα, θέλει να εξανθρωπίσει το σύστημα μέσα στη μεγάλη ταξική μάχη που δίνεται». Τι ακριβώς λες; Ότι θα εξανθρωπίσει τον καπιταλισμό μάλλον!!! Μα γι αυτό τον κατηγορώ ευθέως.
Όταν όμως εξανθρωπίζει το σύστημα μέσα στη ταξική μάχη που δίνεται βρε Δείμο με ποιόν είναι με αυτούς που θέλουν να ανατρέψουν τον καπιταλισμό ή με αυτούς που θέλουν να τον στεριώσουν «εξανθρωπίζοντάς» τον; Αυτό και αν είναι αποκάλυψη που κάνεις! Τον ξεγυμνώνεις. Εκτός και σαν νέο ΠΑΣΟΚ αρχίσει τα γνωστά του ώ γέγονε γέγονε που σημαίνει ότι ο καπιταλισμός δεν θα αλλάξει ποτέ και το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να τον εξανθρωπίσουμε! Αυτό θα πει προσκύνημα στο σύστημα και το ένα προσκύνημα φέρνει το άλλο μέχρι πλήρους εφαρμογής άγριας καπιταλιστικής πολιτικής.
Ξέρεις πόσοι μέχρι τώρα τάισαν τους λαούς με αυταπάτες για εξανθρωπισμό του καπιταλισμού και που κατέληξαν τους λαούς; Ας μην επαναλάβουμε την ιστορία από τον Μπερστάϊν μέχρι σήμερα.
Αδυνατώ να σχολιάσω τη θέση σου ότι «Ο ΣΥΡΙΖΑ προτάσσει τις θέσεις του ίδιου του κινήματος ως πρόγραμμά του. (…) Δεν προσπαθεί εκ των άνω να φέρει θέσεις στο κίνημα, αλλά τις υιοθετεί υπό το δικό του πρίσμα». Αυτό δεν χωράει καν σε μια συζήτηση για τον ρόλο της πολιτικής και κοινωνικής πρωτοπορίας που θέτει στόχο να αλλάξει το σύστημα και οργανώνει, διαπαιδαγωγεί τις μάζες, καθοδηγεί το κίνημα στους άμεσους και απώτερους σκοπούς κλπ, κλπ. Αλλά όταν δεν έχεις τέτοιο σκοπό πολύ σωστά γίνεσαι ουρά και τρέχεις πίσω από τα αιτήματα των μαζών, βάζοντάς τα μπροστά και δεν πρωτοπορείς σε τίποτα, δεη θέτεις τίποτα μπροστά από τις μάζες δεν παράγεις γι αυτές όραμα, σχέδιο και μέλλον. Είναι η οπτική του οπορτουνισμού για την κίνηση του κόσμου. Και μη που πεις ότι δεν καταλαβαίνεις το ρόλο της πρωτοπορίας στην αλλαγή του κόσμου από τους λαούς, δεν θα κάνω συζήτηση μηδενισμού της ιστορίας των κοινωνικών αγώνων
symastev, λες ότι ξεγυμνώνω το ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί όχι; Ούτε μέλος του είμαι ούτε τίποτα. Αντίθετα, λέω ελεύθερα τη γνώμη μου... Δε θα φέρει σοσιαλισμό και το γνωρίζουν αυτό και οι ψηφοφόροι του (παρά την τόση τρομοκρατική προπαγάνδα που ασκείται).
Σχετικά με το πώς θα κινηθεί: ως υπέρμαχος της μεσοαστικής τάξης δε θα ήθελα αυτή τη στιγμή κάτι άλλο, γιατί αυτό είναι αδύνατο. Χρειαζόμαστε μόνο ένα ασφαλές πολιτικό περιβάλλον ώστε να μπορέσουμε να επιβιώσουμε. Το θέμα δεν είναι απλά μία ταξική πάλη, αλλά μία ταξική επίθεση σε ένα παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον απέναντι στο γερμανικό οικονομικό εθνικισμό προτεσταντικής λογικής.
Δεν νομίζω Δήμο ότι αξίζει τον κόπο και το καταναλωμένο οξυγόνο να αναρωτιόμαστε πως άλλαξαν "πολιτική" και ρητορική οι ΝΔΣΟΚ, ή τι σημαίνουν αυτά που λέει ο Σύριζα -πολύ σοβαρά τα παίρνεις. Απλά σας λένε αυτά που θέλετε να ακούσετε, κι όποιος τα χάψει κι όποιος ψηφίσει. Στις 18 Ιουνίου στο ίδιο σημείο θα βρίσκεται η Ελλάδα όποιον και να ψηφίσετε. Σοβαρά Δήμο πιστεύεις ότι αυτά τα περί ριζοσπαστικής αριστεράς, δεξιών ιδεών και κοινωνικών οραμάτων, σε μια κοινωνία που ψηφίζει ότι νομίζει ότι θα την "βολέψει", είναι τίποτα περισσότερο από γλειφιτζούρια;
Δημήτρη, δεν παίρνω σοβαρά το ΣΥΡΙΖΑ υπό την έννοια άκριτα. Κρίνω το ΣΥΡΙΖΑ (απλά δε δημοσιοποιώ πλήρεις τις ενστάσεις ή τις κρίσεις μου). Πιστεύω όμως ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα υποχρεωθεί να αλλάξει την πολιτική που χάραξαν άλλοι μακριά από εμάς και σε βάρος μας. Ήδη άρχισαν να μιλάμε όλοι για αλλαγές (μέσα κι έξω από τη χώρα). Άρα, δε χρειάζεται και πολύ για να βελτιωθούν τα πράγματα. Αλλά τέτοια χάρη δε θα μας την κάνει κανείς άλλος παρά εκείνος που βρίσκονταν δίπλα μου στον αγώνα τόσα χρόνια. Και καλώς ή κακώς μόνο το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν δίπλα μου όταν πολεμούσα στα χαρακώματα.
Είδωμεν, Δήμο. Μακάρι να διαψευστώ. Εσύ βλέπεις χαρακώματα και πολέμους τόσα χρόνια, εγώ βλέπω ένα γιουρούσι όποιος φάει πρώτος όσα φάει και νηστικός να κοιμηθεί.
Εγώ να δεις πόσο θέλω να έχω δίκιο. Γιατί αν μας πηδήξει κι ο ΣΥΡΙΖΑ, θα πάρω εγώ (που μισώ τη βία) τις μολότωφ πρώτος... Ο πόλεμος που βλέπω δεν είναι μία ιδεολοψία. Κάποιοι αποφάσισαν να μου κόψουν τη δουλειά και ταυτόχρονα να μου επιβάλλουν φόρους, χωρίς καν να με ρωτήσουν...
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αρχίσει να σας πηδάει ήδη. Η διαφορά είναι ότι μέχρι τώρα σας πηδούσαν οι επιτήδειοι ενώ τώρα σας πηδάει και το καθυστερημένο που ούτε ιδέα έχει τι κάνει. Δεν έμεινε δα και κανένας άλλος να σας πηδήξει... εκτός από τους νεοναζί, αλλά, θα τους δώσετε και εκείνους την σειρά τους όταν σας απογοητεύσει η γεύση της ημέρας. Δήμο, όταν αποφάσισαν να μου κόψουν την δουλειά βρήκα άλλη, και ώσπου να την βρω την άλλη οδηγούσα λιμουζίνα (ταξι, σε απελευθερωμένο επάγγελμα) για να μην κάθομαι, μια που είχα και μικρό παιδί. Δεν πέταξα μολότοφ. Έβαλα τα χέρια μου και τον κώλο μου και δούλεψα. Ελπίζω να συμφωνούμε σε αυτό.
Δημοσίευση σχολίου