διαλύοντας τη Δημόσια Εκπαίδευση


δημοσιεύτηκε στο schooltime και στο tvxs.gr
Στην αρχή ήταν η αύξηση ωραρίου εκπαιδευτικών σε Γυμνάσια και Λύκεια κατά δύο ώρες με συνέπεια το μετασχηματισμό των σχολείων, τους περιφερούμενους εκπαιδευτικούς που θα συναντήσουμε από το επόμενο έτος (χωρίς βέβαια να σημαίνει ότι θα αυξηθεί το εκπαιδευτικό έργο ή ότι οι μαθητές θα διδάσκονται περισσότερα αντικείμενα ή θα κάνουν εργασίες ή ότι θα γίνουν ολοήμερα γυμνάσια και λύκεια κλπ).
Τώρα έρχεται και η ανακοίνωση για δημιουργία τμημάτων με μίνιμουν 25 μαθητές ανά τμήμα. Δηλαδή η λειτουργία σχολείων με βάση γεωγραφικά κριτήρια (χωροταξικά κλπ) μετατρέπεται σε απλή αριθμητική κατανομή. Και αν στις πόλεις ουσιαστικά το σχολείο της γειτονιάς καταργείται, στην ύπαιθρο πρακτικά αυτό σημαίνει διάλυση των γυμνασίων ακόμα και σε κεφαλοχώρια και μεταφορά των μαθητών στα κοντινά αστικά κέντρα (κάτι σε δεκαετία '60 δηλαδή).
Παράλληλα, μαθαίνουμε ότι το Υπουργείο δε θα δεχτεί να υπάρξουν κατευθύνσεις με μαθητές λιγότερους από 15. Δηλαδή, θα εξαναγκασθούν λύκεια να λειτουργήσουν με 1 ή 2 κατευθύνσεις, θα εξαναγκασθούν μαθητές της Γ΄ λυκείου να πάνε σε άλλο σχολείο, θα εξαναγκασθούν λύκεια να συμπτύξουν τα τμήματα γενικής παιδείας στη Γ΄ τάξη.
Και δεν είναι μόνο οι τάξεις των 25 ατόμων. Η παιδεία περιορίζεται όλο και περισσότερο για τα λαϊκά στρώματα. Είναι δε αποδεδειγμένο ότι όσο περισσότερο απέχει ένα σχολείο από το σπίτι, τόσο μεγαλύτερες είναι οι πιθανότητες πρόωρης εγκατάλειψης του σχολείου (περισσότερη ώρα μετακίνησης, κούραση μεταφοράς, λιγότερο διάβασμα, λιγότερη επιθυμία, κόστος μετακίνησης).
Αντί να επενδύσουν σε μία κριτική παιδεία με περισσότερα αντικείμενα, πιο κοντά στο μαθητή, μακριά από το κυνήγι των άσκοπων γνώσεων και της ύλης, μακριά από τη στειρότητα της αποθήκευσης γνώσεων χωρίς διασύνδεση, εμείς κλείνουμε σχολεία και τμήματα.
Φυσικά έτσι θα γίνει οικονομία. Οικονομία σε λειτουργία σχολείων, οικονομία σε καθηγητές, οικονομία σε μαθητές. Τι κι αν κάποια παιδιά τελικά δεν πάνε στο γυμνάσιο; Τι κι αν κάποια παιδιά θα πρέπει να καλύπτουν χιλιόμετρα για να πάνε σχολείο; Επιστροφή σε άλλες εποχές. Το παρελθόν αναβιώνεται...
Το σύστημα πια δε χρειάζεται μορφωμένο εργατικό δυναμικό. Το σύστημα χρειάζεται πρωτιστως λιγότερες δαπάνες και απαίδευτο εργατικό δυναμικό, ώστε ούτε δικεδικήσεις να έχει ούτε ελπίδες για κοινωνική κινητικότητα. Η μεσαία τάξη που στηρίχτηκε στη μόρφωση, χτυπιέται στις ρίζες της δυναμικής της (στην παιδεία των μελλουσών γενεών), η κινητικότητα εμποδίζεται θεσμικά πλέον...

7 έκριναν :

Hades είπε...

Και λίγα γράφεις Δείμε. Έχουμε υπερβολικά καλή Παιδεία και μας παίρνει να την πάμε λίγο πίσω.
Μετά βέβαια θα αναρωτιώμαστε τις πταίει και εκτοξεύονται τα ποσοστά της ΧΑ διότι αυτά δεν είναι θέμα Παιδείας αλλά άλλων παραγόντων προφανώς. Μήπως οι Πανελλήνιες δεν εξαγγέλθηκε ότι θα γυρίσουν στις δέσμες; Πρόοδος! Όλα!
Εξάλλου πριν 50 χρόνια που τα παιδιά περπατούσαν 4 ώρες για να πάνε στο σχολείο έπαθαν τίποτε; Όχι. Οπότε γιατί να μην το κάνουμε;

ο δείμος του πολίτη είπε...

Ακριβώς αυτό, Άδη μου. Βέβαια για τα χάλια της παιδέιας πολλάκις έχω γράψει, οπότε τώρα απλά ήθελα να θίξω μόνο το απλό αυτό ζήτημα που ουσιαστικά αρχίζει και δέιχνει το πραγματικό μέγεθος και το σχήμα του τέφου της Δημόσιας Παιδείας (για θολωτό τάφο μυκηναϊκής περιόδου πρόκειται).

spiral architect είπε...

Kι όμως, δύο είναι τα φλέγοντα της Μέσης Εκπαίδευσης: Αξιοπιστία και ορθολογική διαχείριση εκπαιδευτικού προσωπικού.
Πάνω στο πτώμα της ΟΛΜΕ, ένας καστανάς χορεύει ... δυστυχώς!

akrat είπε...

έλα μωρέ

τι 20 τι 25 τι 35.... με 50 μαθητές επτά χωροφύλακες τρία ΜΑΤ και οκτώ καταβρεκτήρες θα μάθουν οι τσογλαναρέοι ....

ο δείμος του πολίτη είπε...

spiral architect, δεν κατάλαβα τη δική σου θέση, είναι η αλήθεια, αλλά με το κείμενο του Λεωνίδα διαφωνώ σε πολλά σημεία (με βασικό σημείο ότι κατηγορεί τους συμμετέχοντες στην παιδεία κι όχι το πολιτικό σύστημα που τη γέννησε και τι ανάγκες εξυπηρετούσε αυτό), αν και στις περισσότερες προτάσεις του άρθρου είμαι σύμφωνος και τα έχω θέσει κι εγώ στο παρελθόν (ή συμφωνήσει με το λεωνίδα).

akrat, και μη χειρότερα φίλε.

spiral architect είπε...

Δείμο, έχει σημασία ποιος γράφει (και λέει) και τι γράφει.
Όταν ο συγκεκριμένος (εκπαιδευτικός και κατά δήλωσή του πρώην φροντιστής) διολισθαίνει ταχύτατα σε δεξιές θέσεις (όχι μόνο στα εκπαιδευτικά) βάζοντας σάλτσες του στυλ "σκληρή δουλειά, λεφτλίμπεραλ" και άλλα χαρωπά, δηλωνοντας όμως αριστερός, οφείλω να τον ξεμπροστιάσω.

Κατηγορώντας τους συναδέλφους του σαν λουφαδόρους, ενώ ο ίδιος περηφανεύεται ότι κάποτε δίδαξε μαθηματικά, αν και φυσικός, υπονοώντας ότι όλοι οι καθηγητές μπορούν να κάνουν όλα; Ας διδάξει και Αντιγόνη τότε!
Ή μήπως οι προτάσεις του θα σβήσουν την παραπαιδεία;
Ή μήπως η "τράπεζα θεμάτων" δεν θα ενισχύσει την παπαγαλία, ακόμα και στα φυσικομαθηματικά;
Ή η περιβόητη αξιολόγηση των καθηγητών; Αλήθεια, σε τι μονάδες μετριέται αυτή;
Ή ακόμα-ακόμα ξεχνώντας ότι και αυτός πήγε φροντιστήριο για να μπει στο πανεπιστήμιο και το φροντιστήριο υπήρχε ανέκαθεν;
Ή κάνοντας προτάσεις περί αναγκαστικής στροφής των μαθητών στην τεχνική εκπαίδευση (αλήθεια με τι αντικείμενο εργασίας και τι προοπτικές;) όντας ο ίδιος αρνητής του κεντρικού σχεδιασμού. Δηλαδή οι προτάσεις του δεν άπτονται του κεντρικού σχεδιασμού;

Το να συμφωνείς σε κάποιες θέσεις του είναι εύκολο. Και γω συμφωνώ μαζί του σε κάποιες. Συνολικά όμως βλέποντας και τις αναδημοσιεύσεις άρθρων γλοιωδών πολιτικών και πολιτικάντηδων στυλ Μπίστη ή Γεωργελέ, αποστρέφω κεφαλήν.

ο δείμος του πολίτη είπε...

Εντάξει, εγώ ήμουν ευγενικός/υποτονικός στην κρίση μου, για΄τι δεν κατάλαβα τι εννοούσες και για΄τι έθεσες το σύνδεσμο. Δε διαφωνούμε και πολλάκις με το Λεωνίδα έχουμε διαφωνήσει για πολλά ζητήματα.

ShareThis