γράφτηκε για τοβιβλίο.net και δημοσιεύτηκε στο tvxs.gr
Με ένα νέο μυθιστόρημα έρχεται
η Αθηνά Μαραβέγια να ταράξει το αργόσυρτο ρυάκι των αφανών ηρώων που
εργάζονται πυρετωδώς σε μία εποχή κρίσης για την ελληνική παραγωγή βιβλίου. 12
χρόνια πέραν από την πρώτη της εμφάνιση στη νεοελληνική λογοτεχνία. 12 έτη όμως
που την ωρίμασαν, της επέτρεψαν να πειραματιστεί, να σχεδιάσει και να
παρουσιάσει ένα ακόμα μυθιστόρημα.
Μακριά από το ύφος και τη θεματική
του πρωτόλειου Φωκίονος,
το νέο της έργο έρχεται να πατήσει πάνω στο οικείο θέμα του έρωτα για να
δημιουργήσει μία ατμοσφαιρική ιστορία.
Τρεις μέρες και μια Ζωή. Τρεις μέρες
γίνονται η αφορμή να δεθούν για μια ζωή δύο άνθρωποι. Ένας τεχνικός αεροπλάνων
που βιώνει τα δικά του προσωπικά προβλήματα και μία κακοποιημένη γυναίκα
συναντιούνται τυχαία ενώ βιώνουν τα προβλήματα και τις απογοητεύσεις των
σχέσεων τους.
Δραπετεύουν από την Αθήνα στο Λονδίνο
μακριά από παρελθόν τους και ενώνονται με τα αόρατα δεσμά της Ζωής.
Τρεις μέρες στο Λονδίνο… Μια ζωή
χωρισμένοι… Μια Ζωή στην Ήπειρο… Αθήνα-Λονδίνο-Αρίστη… Μια Ζωή τρεις τόποι…
Το μυθιστόρημα στις 258 σελίδες του,
με κεντρικό θέμα τη συνάντηση δύο ανθρώπων μακριά από τα σύνορα, καταφέρνει να
φέρει στην επιφάνεια καταστάσεις που προσπαθούμε να κρύψουμε βαθιά στην ψυχή μας.
Κοινωνικά προβλήματα που προσπερνάμε με αδιαφορία γιατί δε συμβαίνουν ποτέ σε
εμάς.
Κοινωνικοί προβληματισμοί,
αβεβαιότητες και αμφιβολίες, σχέσεις, επαγγελματικά αδιέξοδα αποτυπώνονται στο
φόντο μιας ερωτικής ιστορίας. Οι απρόβλεπτες μεταβολές σκιαγραφούν την αγωνία
των ανθρώπων που προσπαθούν να αλλάξουν τη ζωή τους και ως αντιήρωες να σταθούν
στα πόδια τους.
Οι προσωπικές εμπειρίες (υπάλληλος
της Ολυμπιακής για 25 χρόνια η συγγραφέας) συμπλέκονται με κοινωνικές προβολές
και συμπλέουν τόσο αρμονικά με το συγγραφικό μύθο με τέτοιο τρόπο ώστε να μη
διακρίνεται το αυτοβιογραφικό στοιχείο από τα κοινά βιώματα.
Η συγγραφέας καταγράφει με έναν
συγκεκριμένο, ακριβή και ευανάγνωστο τρόπο τη ζωή δύο ανθρώπων. Με
απλά συστατικά δημιουργεί ένα κείμενο γεμάτο συναισθήματα. Όταν τελειώνει το
βιβλίο, η άπειρη Ήπειρος* με συγγραφική παραδοξολογία μετατρέπεται σε πέρασμα
προς την ευτυχία.
Η γλώσσα του μυθιστορήματος ρέουσα
και ευχάριστη. Με τρόπο φυσικό οι περιγραφές μας μεταφέρουν εικόνες με μοναδική
παραστατικότητα εντείνοντας την αγωνία για την εξέλιξη της πλοκής. Με τη λιτή
εκφραστικότητα που διακρίνει τη συγγραφέα, η αφήγηση ρέει ανεμπόδιστα, χωρίς να
κουράζει με ανούσιες αναφορές, συμβάλλοντας όμως στη συναισθηματική ένταση. Η
αφηγηματική ποικιλία που υιοθετεί κάνει τον αναγνώστη να "ρουφάει" το
κείμενο απνευστί.
_______________________________________
*
η λέξη Ἤπειρος προέρχεται από τη λέξη ἄπειρος (ἄ+πείρος εκ
του πείρω (=τρυπάω, διαπερνώ) > πέρασμα, πέραμα, περατός,
διαπερατότητα, Πειραιάς).
0 έκριναν :
Δημοσίευση σχολίου