Περί αντισημιτισμού αντι-κείμενες απόψεις

γράφτηκε για το tvxs.gr

Οι δολοφονικές επιθέσεις του Ισραήλ κατά των Παλαιστινίων και οι αντιδράσεις των -μη Αράβων- πολιτών, έφερε στην επιφάνεια ακόμη μία φορά το δόγμα του αντισημιτισμού, εναντίον όποιου κατακρίνει το Ισραήλ. Επί τούτου γράφτηκαν πολλά και ο χαρακτηρισμός δεν  είναι πάντα αδικαιολόγητος.

Οι πολίτες που αδυνατούν να διακρίνουν τους Εβραίους από το Ισραήλ δεν είναι λίγοι. Σαφώς και σε τούτο κεντρικό ρόλο κατέχουν η αμάθεια (είμαστε η μόνη Ευρωπαϊκή Χώρα που για -γνωστούς λόγους- αποφεύγει να διδάξει αναλυτικά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο τόσο σε εθνικό όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο), η μη καλλιέργεια πολιτικής συνείδησης και δημοκρατικής στάσης (ήδη από το σχολείο, κάτι που ενισχύεται από τον κοινωνικό κανιβαλισμό κι εσχάτως από την -φασιστική- εκδικητική μανία εναντίον του διαφορετικού) αλλά και η επισημοποίηση της ακροδεξιάς ρητορείας όλων των αποχρώσεων (από το ΛΑΟΣ ως τη Χρυσή Αυγή και τα σαμαρικά ιδεολογήματα που ενισχύουν την κοινωνική πόλωση) ακόμα και με δικαστική αρωγή (πχ δικαίωση Πλεύρη) και νομοθετική αδιαφορία (αντιρατσιστικός νόμος).

Το βασικό όλων αυτών είναι η αδυναμία των ανθρώπων να διακρίνουν τους Εβραίους από τους Ισραηλινούς, τους Ισραηλίτες (όπως με διόρθωσε κάποτε ένας σχολιαστής) από τους Ισραηλινούς. Και δυστυχώς σε τούτη την ταύτιση προσπίπτουν ακόμα και προοδευτικοί πολίτες.

Δεν αναφερόμαστε στους δεξιούς που αυτομόλησαν στα -χαμένα από τις κοινωνικές ανάγκες- φιλελεύθερα κομματικά μορφώματα και οι οποίοι δικαιολογούν το Ισραήλ με επιχειρήματα παλαιοδιαθηκολογικής μυθολογίας ή περί ισλαμοφασιστών της Χαμάς που ευθύνονται (sic), λες και η εθνική αντίσταση ενός λαού κρίνεται από τις εκκαθαρίσεις του κατακτητή.

Στην πραγματικότητα όμως πλησιάζουν τον αντισημιτισμό και αριστεροί και άλλοι δημοκρατικοί πολίτες οι οποίοι αρνούνται διεθνιστικά το κράτος του Ισραήλ (ως τεχνητό κράτος) επειδή έγινε το Ολοκαύτωμα. Και ας ξεκαθαρίσουμε ότι καμία πολιτική απόφαση τέτοιου επιπέδου δεν παίρνεται απλά και μόνο για ηθικούς λόγους, όσο σκληρή κι αν ήταν η μεταχείριση (τέτοιο φαινόμενο ιστορικά δεν έχουμε ποτέ). Η ίδρυση του Ισραήλ αποτελεί μία πολιτική απόφαση για τον έλεγχο των πετρελαιοφόρων μεσανατολικών περιοχών. Μία πολιτική σκοπιμότητα που ντύθηκε με την ηθικολογική επιχειρηματολογία για το Ολοκαύτωμα.

Προς αποφυγή παρεξηγήσεως δεν αρνούμαστε το Ολοκαύτωμα και τα ιστορικά γεγονότα. Αρνούμαστε την επίσημη επιχειρηματολογία για την ίδρυση του ισραηλινού κράτους. Γιατί τελικά άλλο οι επί αιώνες δεινοπαθούντες Εβραίοι κι άλλο το Ισραήλ και οι Ισραηλινοί. Ωστόσο, η σύνδεση του Ολοκαυτώματος με την ίδρυση του Ισραήλ και της ιμπεριαλιστικής/μιλιταριστικής του τακτικής οδηγεί αναπόφευκτα στην ταύτιση των Εβραίων (διαφόρων εθνικοτήτων) με τους Ισραηλινούς…

Το ακροδεξιό Ισραήλ δεν μπορεί να ταυτιστεί με τους Έλληνες Εβραίους ή άλλης εθνικότητας. Το Ισραήλ είχε πάντα τη δυτική πολιτική υπεράσπιση επειδή εξυπηρετούσε τον έλεγχο της περιοχής, μια ζώνη που ήδη εποφθαλμιούσαν οι Ευρωπαίοι ήδη από τις αρχές του Κ΄ αιώνα.

Η ακροδεξιά -ανεπίσημη κυρίως- ρητορεία που υποβόσκει στο διαδίκτυο και τις καθημερινές συζητήσεις πολλών συμπολιτών μας ενισχύουν τον αντισημιτισμό, μέσω κυρίως τούτης της ταύτισης. Η δε ανεπιφύλακτη υποστήριξη των Αμερικανών και της ΕΕ προς το μιλιταριστικό/ιμπεριαλιστικό Ισραήλ, ενισχύουν στη λαϊκή συνείδηση το μύθο περί σιωνισμού.

Η ισοπεδωτική και γραμμική αντίληψη που καλλιεργούσε ως συνείδηση επί δεκαετίες η εθνική πολιτική και μιντιακή ελίτ (που ουσιαστικά ενίσχυσε την ακροδεξιά και το νεοναζισμό στη χώρα μας), σε συνδυασμό με την ημιμάθεια και τη συνωμοσιολογία, οδηγούν στον αντισημιτισμό, απέναντι στον οποίο λίγοι προσπαθούν να αντιταχθούν.

Και είναι πράγματι πολύ λυπηρό να διαβάζουμε κείμενα που αντί να συμβάλουν στον αντιρατσιστικό αγώνα, στην ουσία -έμμεσα ή άμεσα, ακούσια βεβαίως- δίνουν επιχειρήματα σε όσους στηλιτεύουν την υποστήριξη των Παλαιστινίων ως αντισημιτισμό.

Για έναν αριστερό η υπεράσπιση των Εβραίων συνδέεται άμεσα με τα ανθρωπιστικά ιδεώδη και ταυτόχρονα με την υποστήριξη προς τον πολύπαθο παλαιστινιακό λαό. Γιατί τελικά ο Παλαιστινιακός λαός δε διαφέρει σε πολλά από τις -διεσπαρμένες σε όλη την ήπειρο- εβραϊκές λαότητες.