Πάσχα: Ανάσταση της Άνοιξης

Ακόμα μία χρονιά έφτασε η Μεγάλη, Άγια Εβδομάδα. Πέμπτη σήμερα και περιμένω κι εγώ πώς και πώς να ξεμπερδέψω λίγο και να ξεκουραστώ από μαθήματα και λοιπά τρεξίματα και να αρχίσω πάλι να διαβάζω. Ήδη τελείωσα τη δημαγωγία της δημοκρατίας και έχω αρχίσει εδώ και μέρες να συλλέγω το νέο μου υλικό και να το μελετώ, ενώ σε μερικά σημεία έχω αρχίσει και τη συγγραφή σημειώσεων.

Χαρακτηριστικό και πάλι βέβαια των ημερών τούτων είναι η η αγιοσύνη των ημερών. Μία αγιοσύνη που εκφράζεται τηλεοπτικά με σωρεία ταινιών ανάμνησης της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και των ιστοριών της Βίβλου. Ντοκιμαντέρ σε επανάληψη στοΣΚΑΪ, ταινίες στο STAR και το ALTER και όχι μόνο βέβαια. Ακόμα όμως μία φορά χωρίς καν να έχει αποδειχθεί τίποτα, όλοι μιλούν για το θαύμα της ζωής του Ιησού, για βιβλικές πόλεις και το ελληνικό Πάσχα με το θαύμα της φλόγας της Ανάστασης (για την οποία γράφει και ο Γιατρός).

Ας θυμίσουμε έτσι με τρόπο αιρετικό ότι το Πάσχα δεν είναι τίποτε άλλο από μία ανοιξιάτικη γιορτή. Το Πάσχα ήταν για τους παλαιστινιακούς λαούς η γιορτή της αναγέννησης της φύσης και εορτάζονταν ένα μήνα περίπου μετά την ισημερία, όταν ουσιαστικά είχε ήδη αρχίσει να γλυκαίνει ο καιρός -και δεδομένων των εκεί κλιματολογικών συνθηκών είχε ήδη αρχίσει να κάνει καλή ζεστούλα. Η παγανιστική αυτή γιορτή της άνοιξης στην εβραϊκή μυθολογία μεταφράστηκε με την απαρχή των κατακτήσεων αυτής της ομάδων βεδουίνων, οπαδών του μονοθεϊστή (υποτίθεται) Φαραώ Ακενατών και λοιπών πληθυσμών που ήταν η λεγόμενη Έξοδος. Ανεξάρτητα σε ποιο ιστορικό γεγονός μπορεί να αναφέρεται η Έξοδος (ένα τακτικό φυσικό φαινόμενο στο δέλτα του Νείλου προς το Σινά), αντικατοπτρίζει ακριβώς αυτή την απαρχή των κατακτήσεων και των κινήσεων μιας ομάδας πληθυσμού της περιοχής προς το βορρά (αντιιστορικά μπορούμε -για να γίνει πιο εύγλωττο- αυτή τη γιορτή μπορούμε να τη συγκρίνουμε με τη δική μας 25η Μαρτίου που είναι η έναρξη της Επανάστασης ή το "όχι" της 28ης Οκτωβρίου και όχι τις ίδιες τις επιτυχίες). Σαφώς και σε θρησκευτικό επίπεδο και εφόσον η ανοιξιάτικη παγανιστική γιορτή συνδέθηκε με την Έξοδο άλλαξε το τυπικό της, άλλαξε η τελετουργία και ο σκοπός της.

Το ελληνοχριστιανικό Πάσχα δεν είναι τίποτε άλλο από μία άλλη γιορτή της Άνοιξης. Οι Έλληνες τέτοια εποχή σε κάθε πόλη και περιοχή είχαν αξιόλογες γιορτές σχετικά με την Άνοιξη. Γιορτές αναγέννησης (ανάστασης αν θέλετε μετά το θάνατο που επέφερε ο Χειμώνας) της φύσης. Ήταν η εποχή που ακόμα πιο παλιά η Κόρη επέστρεφε από τον Άδη στη Μητέρα (Σεμέλη, Δήμητρα, Ρέα κτλ) και η Άρτεμις κυνηγούσε στα δάση, ενώ ο Φοίβος ασχολούνταν με τη χαρμόσυνη ανοιξιάτικη μουσική. Οι γιορτές εκτός από αγώνες -τοπικής εμβέλειας- περιλάμβαναν όπως ήταν φυσικό θυσίες ζώων που μετά τα έτρωγαν οι συμμετέχοντες και σούβλισμα μικρών ζώων σε ορισμένες γιορτές. Σε παράλληλες εκδηλώσεις εορτασμού, αυτές οι γιορτές πλησίαζαν την ανοιξιάτικη Πρωτομαγιά με τα στεφάνια και τις χαρές στη φύση με παράλληλο γλέντι φαγητού και οινοποσίας.

Σήμερα βέβαια από εκείνα τα έθιμα έμειναν μόνο μερικές τελετές, όπως το αρνί (από τις θυσίες ή το γλέντι), το κοκορέτσι (από τις νεκρομαντείες), η λιτανεία του Επιταφίου, η έννοια της Ανάστασης και το κόκκινο χρώμα. Ακόμα ελπίζουμε σε μία Ανάσταση βέβαια. Όχι ίσως στην Ανάσταση του Ιησού, αλλά ελπίζουμε στην αναγέννηση της τσέπης μας, στην ψυχολογική ηρεμία μας που θα επέλθει αν κάποτε τα πράγματα ηρεμήσουν και έχουμε ένα πιο σίγουρο μέλλον, ευελπιστούμε στον Ευαγγελισμό μιας κανονικής κοινωνικής ζωής. Οι θυσίες έχουν ήδη γίνει και περιμένουμε την εύνοια των "θεών". Η γιορτή της Άνοιξης για το σύγχρονο Έλληνα έχει απλά μετατραπεί σε γιορτή Ζωής, σε Ανάσταση της Ελπίδας μας ζήσουμε. Καλή Ανάσταση.


35 έκριναν :

Ανώνυμος είπε...

Λαογραφικά τα πράγματα μπορεί να είναι και έτσι όπως τα λες.
Βέβαια, στο αισθητικό υπόβαθρο, δίνεται ένα βαθύτερο υπαρξιακό περιεχόμενο.
Από την άλλη πρέπει να σημειώσω, ότι όταν κάποια στιγμή τέλειωσε η σύγκρουση, οι "ελληνορθόξοι" δεν είχαν δυσκολία να αποδεχτούν παγανιστικές γιορτές και να τους μεταμορφώσουν το περιεχόμενο.
Αυτό έγινε καθαρά με τις 25 Ιανουαρίου.
Έστω και έτσι Καλή Ανάσταση.
Πάντως δεν συμφωνώ ότι αυτό μπορεί να μεταφραστεί σε ανάσταση της τσέπης μας. Αυτό το μονομερές είναι που κατατρέχει το σύγρονο πολιτισμό μας.

sexpistols.gege είπε...

"Μία αγιοσύνη που εκφράζεται τηλεοπτικά με σωρεία ταινιών ανάμνησης της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας και των ιστοριών της Βίβλου"

Eγώ ένα έχω να πω...ειδικά ο Θεός της Παλαιάς Διαθήκης ήταν μεγάλο καθίκι!!!

Ταχυδρόμος! είπε...

Καλά η Παλαια Διαθήκη είναι εντελώς σουρεάλ. Και δεν έχει και καμμία σχέση με την πίστη του χριστιανισμού..

Αλλά συμβιβασμοί βλέπεις..

Καλί Πάσχα Δείμε!

Greek Rider είπε...

Τώρα τελευταία βλέπω και προγράμματα που προσπαθούν να δώσουν κάποιες λογικές εξηγήσεις. Θυμάμαι κάποτε τέτοιες μέρες που ήταν σαν να είμασταν στο ΙΡΑΝ. Όχι βέβαια οτι τώρα είμαστε πολύ καλύτερα..

doctor είπε...

Ακόμα ελπίζουμε σε μία Ανάσταση βέβαια. Όχι ίσως στην Ανάσταση του Ιησού, αλλά ελπίζουμε στην αναγέννηση της τσέπης μας, στην ψυχολογική ηρεμία μας που θα επέλθει αν κάποτε τα πράγματα ηρεμήσουν και έχουμε ένα πιο σίγουρο μέλλον, ευελπιστούμε στον Ευαγγελισμό μιας κανονικής κοινωνικής ζωής.

**********

Νομίζω ότι σήμερα, οι άνθρωποι των πόλεων ελπίζουμε σε λίγο ελεύθερο χρόνο, σε λίγο πράσινο, σε λίγη ζωή...
Και σίγουρα, σε ανάσταση της τσέπης, διότι όπως λέει ο Πανούσης "τα λεφτά δεν φέρνουν την ευτυχία αλλά καλό είναι να υπάρχουν".

Κατά τα άλλα συμφωνώ επί του θέματος και ευχαριστώ για την παραπομπή σχετικά με την απάτη του Αγίου Φωτός.

Καλό Πάσχα κλπ κλπ

doctor

ο δείμος του πολίτη είπε...

κομμούνι, θρησκειολογική εν τάχει ήταν η προσέγγιση και σαφώς δεν έδωσα σημασία στα ίδια τα αίτια της ενσωμάτωσης αυτής. Πάντως η "ανάσταση στην τσέπη μας" ήταν αλληγορικη΄ς φύσης.

ερωτικό πιστόλι, ο Γιαχβέ έκανε πολλά πράγματα που σήμερα θεωρούνται τουλάχιστον άσχημα. Μία επική μυθολογία είναι η Παλαιά Διαθήκη, μιας λαότητας που είχε ανάγκη να στηριχτεί σε μία ισχυρή μυθική οντότητα προκειμένου να ανταπεξέλθουν ιδεολογικά οι βασιλείς ανάμεσα στους τόσους εχθρούς. Η μόνη διαφορά από τα άλλα έπη είναι ότι εκείνα αποτελούν ποιήματα, ενώ η Π. Διαθήκη δεν είναι έμμετρη.

Ταχυδρόμε, συμβιβασμοί, αλλά που κοστίζουν πολύ αίμα, φίλε.

Greek Rider, η θεολογία μπροστά στην πίεση της επιστήμης ακι τη μόρφωση του κόσμου άρχισε να στρέφεται στη λογικοφανή ερμηνεία. Έτσι, όμως στρέφει τον κόσμο πιο έντονα στο σκοταδισμό.

Γιατρέ, δεν θέλω ευχαριστίες. Γράφω ό,τι πιστεύω και σχολιάσω ό,τι εκτιμώ. Ανάσταση, λοιπόν στον ελεύθερο χρόνο μας και μια πιο υγιή ζωή.

ερμία είπε...

στις αλληλοεπιδράσεις τών κρίκων που παριστάνουμε το μπρελοκάκι που παλινδρομεί,ευχές για ανάταση εντός και εκτός

choricos είπε...

Ο θνήσκων θεός, που αναγεννάται είτε ως Διόνυσος στην αρχαία Ελλάδα, είτε ως Μίθρας στη Ρωμαϊκή Μικρά Ασία, είτε με διάφορες άλλες μορφές απαντάται σχεδόν πανομοιότυπα σε όλες τις αρχαίες θρησκείες, σ' όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης.
Ενσαρκώνει το δέος των γεωργικών πληθυσμών απέναντι στο μυστήριο της φύσης, που μοιάζει να απονεκρώνεται τη χειμερινή περίοδο και να αναγεννάται στο ξεκίνημα της ανοίξεως.
Από αυτή την αναγέννηση εξαρτάται η επιβίωση του αρχαίου ανθρώπου, ο οποίος μη κατανοώντας την φυσική αλληλουχία του φαινόμενου, το δαιμονοποιεί και εναποθέτει στις θεϊκές δυνάμεις την ελπίδα του για την ομαλή επανάληψή του.
Ακόμα και έτσι όμως οι μέρες αυτές διατηρούν απέραντη τη μαγεία τους σε όλους εμάς, περισσότερο ή λιγότερο πιστούς, και η πάνδημη συμμετοχή στα εκκλησιαστικά δρώμενα και τα παραδοσιακά έθιμα, προσφέρει αν μη τι άλλο, μια ανεκτίμητη ευκαιρία ενίσχυσης της κοινωνικής μας συνοχής.
ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ

ο δείμος του πολίτη είπε...

Ερμία μου, συμφωνούμε απολύτως. Καλή σου Ανάσταση.

Χρονικέ, είναι και ο Άδωνις, η Σεμέλη, η Κόρη, η Αστάρτη και τόσοι άλλοι. Κάθε εκκλησία αποτελεί μία ευκαιρία κοινωνικής συνάθροισης. Και το ίδιο το κίνημα είναι μία τέτοια ευκαιρία. Δεν κρίνω αναγκάιο να γιορτάζουμε μυθικών καταβολών γεγονότα προκειμένου να συναθροιζόμαστε, αν και κάθε γιορτή είναι αναγκαία αφού "βίος ανεόρταστος αδόκευτος οδός εστίν".

Ήχος Πλάγιος. Μόνος... είπε...

Δεν θα πάρω θέση θα ευχηθώ Καλό Πάσχα, Καλή Ανάσταση όπως κι αν την νιώθει κανείς.

Ανώνυμος είπε...

Kali Anastasi "Deime" mou loipon.
An katalavaino kala i Anastasi borei na erminevetai poikila...
Etsi loipon dratomai tis efkairias na efxitho kai ego se sena Deime kai se olous edo "Kali Anastasi".
As anastithei loipon ekeino pou vrisketai mesa mas nekro i thameno,
as anastithei ekeino pou tha amvisvitei ton egokendirismo mas kai ton egoismo mas.
Kali anastasi kale mou Deimo.
Edo sto nisi iparxoun meres kai ores pou aisthanesai aftin tin anastasi xoris na einai pasxa...
propetis

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Δείμε μου και Δειμέ μου
ΣΥΜΦΩΝΩ!
Η ιστορία επαναλαμβάνεται από αρχαιοτάτων χρόνων, απλά αλλάζουν τα πρόσωπα τα ονόματα και τα τελετουργικά

΄Οσο ζούμε ελπίζουμε σε μια ΑΝΑΣΤΑΣΗ γενικότερη....κοινωνικοπολιτική, ηθική, πολιτισμική κ.α.

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ με υγεία, αγάπη και χαρά!!!

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

Ανώνυμος είπε...

Καλή μας ανάΤαση, Δείμο.

Ανώνυμος είπε...

Xριστός Ανέστη, Δήμο, να είσαι καλά, να χαίρεσαι ό,τι αγαπάς και να περνάτε όμορφα.. Με την αγάπη μου πάντα, Χρόνια Πολλά!

tractatus είπε...

Θα συμφωνήσω για την Ανοιξη, Δείμε. Η ερμηνεία και ο συσχετισμός με την αρχαιότητα είναι πράγματι πολύ κοντά. Η ανοιξιάτικη ανάταση μαρτυρά μια εκ νέου αρχή κάθε φορά, την αναγέννηση της φύσης και γιατί όχι και των ανθρώπων που δυστυχώς, για να επιβιώσουν και να συμβιώσουν έπρεπε να εφεύρουν σειρά απο λόγους, πέρα απο το αυτονόητο της εκάστοες εποχής...

ο δείμος του πολίτη είπε...

Ήχε, προπέτη μου, Γλαρένια μου, Λάμπρο, θαλασσάκι, tractatus, χρόνια μας πολλά. Πάντα με υγεία να γιορτάζουμε -κάθε γιορτή, κάθε ευκαιρία που μας δίνεται- με στόχο την προσωπική μας ανάσταση.

diva είπε...

Η ελπίδα δείμε μου είναι ανάγκη. Το εμπόριο της..είναι μάλλον εξέλιξη..
Καλό μήνα

akrat είπε...

στα πιστά παιδιά των μπλογκ ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ...


μελετητής και οπαδός τις ιστορίας τις πίστης... σαν τον γερο οπαδό φυλακισμένο των οδοφραγμάτων στην Παρισινή κομμούνα...

ο δείμος του πολίτη είπε...

akrat, diVa μου, χρόνια σας πολλά και καλό μας μήνα. Άντε επιτέλους καλοκαίριασε.

vasikos metoxos είπε...

Χρόνια Πολλά και καλό μήνα. οι αναγεννώμενοι εαρινοί θεοί έδιναν από πάντα τον τόνο της γιορτής. Ας συνεχίσουμε να τον έχουμε σε κάθε ευκαιρία. Να τσουγκρίσουμε τα ποτήρια μας και να χαρούμε. Απλά και ειλικρινά. Προτάσσοντας την κοινότητα και τα αγαθά της!

patsiouri είπε...

Καλό μήνα Δείμε!
Όσο για την Ανάσταση άστο...αργεί./..

πνευμα είπε...

Καλό μηνα και χρόνια πολλά Δείμο

Ένα πνεύμα

ο δείμος του πολίτη είπε...

Βασικέ μέτοχε, πατσιούρη μου, πνευματάκιπνευματάκι, καλό σας μήνα και Χρόνια μας Πολλά.

Ανώνυμος είπε...

Χρόνια σου Καλά Δήμε!

και Πανέμορφο Άνθινο Μήνα!

doctor είπε...

Έλα Δείμε, ρίξε κανένα ποστ στον ...λαό σου!

doc

ο δείμος του πολίτη είπε...

mist, να' σαι καλά.

Γιατρέ μου, αργώ, αλλά το ετοιμάζω. Θα είναι πακέτο, αλλά τώρα ίσα που προλαβαίνω.

Βαγγέλης Μπέκας είπε...

Το Πάσχα διάβασα το μ.χ. του Αλεξάκη που αφορά το Άγιο Όρος και βραβεύτηκε από την Γαλλική ακαδημία.
Το συστήνω ανεπιφύλαχτα.

Ανώνυμος είπε...

ok. Deime,
perimenoume me animonisia megali, loipon.
min anxonesai emeis edo eimaste...kai perimenoume..
na eisai kala pro pandon!!!
kalo apogevma,
propetis

Zaphod είπε...

Χρόνια πολλά φίλτατε! Τί μου θύμισες τώρα.... αλήθεια τί παράθεση σεντοναριών ήταν και η περσινή;!!

love&kisses
zaphod

ο δείμος του πολίτη είπε...

VITA MI BAROUAK, θα το εξετάσω το θέμα. Μόλις τελειώσω το νέο δοκίμιο και την παιδοφιλία, θα το δω.

Προπέτη μου, σ΄ευχαριστώ πολύ.

Zaphod, και πού είσαι σε λίγο καιρό. Μαζεύω υλικό και πρωτοσυγγράφω το υλικό από το νέο μου δοκίμιο για την κινηματική δημοκρατία -έναν όρο που είχα εισάγει στη δημαγωγία της δημοκρατίας.

Ανώνυμος είπε...

Τι γίνεται; χάθηκες!
έχεις κληθεί σε παίγνιον

http://tsouknida.blogspot.com/2008/05/blog-post_06.html

melomenos είπε...

Χριστός Ανέστη...!!! Εσύ?

αθεόφοβος είπε...

Πέρασε από το μπλογκ μου να παραλάβεις ένα μπαλάκι που σου πέταξα.

ο δείμος του πολίτη είπε...

Μελομένεμου, θα αναστηθώ κι εγώ, πού θα πάει;

Αθεό, έρχομαι.

Agobooks είπε...

Καλή Κυριακή Δείμε μου και ο()Χρηστός Ανέστη( ξανά)!

ShareThis