Μία πρώτη αποτίμηση των εκλογών

Εδώ και λίγες μέρες βλέπουμε μερικές σκηνές από τη δεύτερη μεγάλη μάχη στον πόλεμο που εξαπέλυσαν οι αγορές κατά των λαών και κυρίως των μεσοαστών (αυτό που ακόμα και δημοσιογράφοι του ΣΚΑΪ και του ΑΝΤ1 σήμερα παραδέχονται, αλλά εμείς λοιδορούμασταν). Μαζί όμως τις αγορές σε αυτή τη μάχη, έχασε κάτι και η δημοκρατία
Πραγματικά είναι ντροπή να βλέπουμε ένα τέτοιο ποσοστό να κερδίζεται από τη Χρυσή Αυγή. Μόνη ακτίνα φωτός οι δημοκρατικοί πολίτες. Εκείνοι οι προοδευτικοί πολίτες που τρομοκρατήθηκαν (ειδικά στο αθηναϊκό επίκεντρο) από τον ακροδεξιό σεισμό που εξέφρασαν οι Παπουτσής, Χρυσοχοΐδης και Λοβέρδος μαζί με το Σαμαρά και τη Χρυσή Αυγή και το ΛΑΟΣ[1].
Πολιτική σε δημοκρατία χωρίς να ακούγεται ο λαός δεν υπάρχει, όπως δεν υπάρχει και μονόδρομος ή αδιέξοδο. Μόλις καταποντίστηκαν τα δύο κόμματα, στο εξωτερικό άρχισαν να μιλάνε μεγαλόφωνα για "ανάπτυξη", για "συζητήσεις για αλλαγές" (χωρίς καν να είναι πρωθυπουργός ο Τσίπρας ή η Παπαρήγα -sic). Η δυναμική των εκλογών, η άρνηση της υποταγής και τα προηγούμενα κινήματα, άλλαξαν την εικόνα της χώρας.
Από το 2004 μέχρι σήμερα οι πολιτικοί επέλεγαν να μην ακούν τους πολίτες. Και αυτό το πλήρωσαν ειδικά με τη στράτευσή τους σε συγκεκριμένο στρατόπεδο στον πόλεμο που ξέσπασε.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν τυχαία επιλογή, γιατί στο χώρο της αριστεράς υπήρχαν κι άλλες ανέξοδες επιλογές. Αν ο πολίτης ψήφιζε θυμωμένος, μόνο βάσει θυμικού, θα στήριζε το ΚΚΕ που δε θέλει να κυβερνήσει ή τον Κουβέλη για τον ίδιο λόγο. Οι Πολίτες στήριξαν ελπίδα. Δίνουν μια ευκαιρία στην ελπίδα, σε εκείνους που -από το 2008 ακόμα αλλά ειδικά- τα δύο χρόνια ήταν δίπλα σε όλα τα κοινωνικά κινήματα και τόλμησαν κι είπαν το άρρητο: συνεργασία σε μία κοινή βάση μπας κι αλλάξουμε την πολιτική που μας επέβαλαν χωρίς να μας ρωτήσουν.
Αυτό είναι αριστερή-κινηματική λογική και μόνο, δυστυχώς, ο Τσίπρας (το πιστώνεται και προσωπικά) προσπάθησε να το υλοποιήσει ή έδειξε ότι θέλει να το υλοποιήσει. Ας μη βαφτίζουμε τους Έλληνες ηλίθιους ή απλά θυμωμένους. Είναι άδικο γιατί δε μιλάμε για ένα πρόσωπο, αλλά για εκατομμύρια πολίτες που ψήφισαν ανά μόνας.
Ένα ζητούμενο είναι αν έλαβε ο πολιτικός κόσμος το μήνυμα από τους πολίτες; Επί μήνες δεν το λάμβαναν. Τώρα το άκουσαν; Έφτασε η φωνή αυτή ως τις Βρυξέλλες; Θα το δούμε τις επόμενες ημέρες, αλλά αμφιβάλλουμε, γιατί έχουν ταχθεί στην υπηρέτηση συγκεκριμένων συμφερόντων, μακριά από εκείνα των πολιτών. Και ο λαός πλέον τους έχει καταλάβει και τους έχει απορρίψει.
Ένα άλλο ζητούμενο είναι αν η αριστερά βρήκε τρόπο να βγει από το περιθώριο ή θα ξαναγυρίσει. Οι πολίτες άνοιξαν διέξοδο από τη γωνία. Οι αριστεροί πήραν για πρώτη φορά μια μεγάλη χαρά. Ας ελπίσουμε να την κρατήσουν για χρόνια ακόμα. Μόνο κακό καταγράφουμε τη μη είσοδο των Οικολόγων-Πρασίνων, που μας λύπησε.
Ένα ακόμη ζήτημα είναι ότι για πρώτη φορά φάνηκε τόσο καθαρά η νοθεία που επιβάλλει αυτός ο αντιδημοκρατικός εκλογικός νόμος. Ενώ όλοι το έλεγαν και θα έλεγα το ξέρανε, ποτέ δεν έζησαν Έλληνες πολίτες, το δεύτερο κόμμα σε κάποια περιφέρεια να συγκεντρώνει περισσότερους -τους διπλάσιους συχνά- βουλευτές από το πρώτο κόμμα. Φάνηκε, δηλαδή, ότι στο Λεκανοπέδιο (4-5 εκλογικές περιφέρειες) και την Α΄ Θεσσαλονίκης οι ψήφοι των Νεοδημοκρατών δεν είναι ίσες με εκείνες των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ, αφού οι δεξιοί βγάζουν διπλάσιους βουλευτές, ενώ οι αριστεροί απλά βγάζουν κάποιον. Και μετά θέλουν να μας πείσουν για συνταγματικότητα. Και τούτο όμως συνδέεται άμεσα και με την κοινοβουλευτική αριθμολογία.  
Ας σημειώσουμε αφοριστικά ότι ακόμα δημαγωγοί πολιτικοί κι απολογητές δημοσιογράφοι -κήνσορες όλοι τους της αριστεράς και των κινημάτων- δεν κατάλαβαν το μήνυμα των εκλογών. Μένουν κολλημένοι στις κομματικές υποταγές των βουλευτών και το αρχηγικό μοντέλο που υπήρχε μέχρι πριν τις εκλογές. Όποιος αντιλήφθηκε το μήνυμα των εκλογών, θα έβλεπε ότι ο λαός θέλει μιας αριστερής πολιτικής κυβέρνηση με κάθε βουλευτικό στήριγμα πέρα από κομματικές γραμμές.
Οι δημοσιογράφοι προσπαθούν να δείχνουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μιλούσε ανέξοδα και δημαγωγικά. και δε θέλουν να παραδεχτούν ότι -τα νούμερα που δε βγαίνουν με την πιστή κομματική υποταγή των βουλευτών- δεν αποτελούν πρόβλημα του Τσίπρα, αλλά τον πριμοδοτούν (όπως και τόσους μήνες που τον κατηγορούσαν και έφτιαχναν το αντισυστημικό του προφίλ). 
Από την άλλη, ως αριστερός ο Τσίπρας κάνει κάτι που ξεχνούν όλοι οι πολιτικοί της τηλεόρασης: αφουγκράζεται τη λαϊκή επιθυμία, τη δυναμική της κοινωνίας που θέλει να συνεργαστούν κόμματα της αριστεράς με κάθε στήριξη, αλλά σε μια αριστερή κυβέρνηση με μια αριστερή ατζέντα.
 Ένα επιπλέον ζητούμενο είναι ο σχηματισμός κυβέρνησης και η κατανομή των βουλευτικών εδρών. Ποια κυβέρνηση με 20% νομιμοποιείται να κυβερνήσει πιστή στο καταψηφισμένο πρόγραμμά της; Και τούτο ακριβώς δείχνει μία ήττα των αγορών, που πρέπει τουλάχιστον να περιορίσουν τις νεοφιλελεύθερες αξιώσεις τους.
Και επιλογικά, ας μιλήσουμε για την αποχή, επειδή πολλοί τη βλέπουν ως πολιτική στάση. Δεν είναι όμως απλά μια πολιτική επιλογή. Είναι πολύ βολικό να μεταφράζεται ως τέτοια, αλλά εκτιμούμε πως κατά ένα μεγάλο μέρος της οφείλεται στις δυσμενείς οικονομικές συνθήκες πολιτών που κατοικούν μακριά από τον τόπο ψηφοφορίας (στρατιωτικοί, εκπαιδευτικοί κλπ) και της ήσυχης/κρυφής και πάλι διαδικασίας καταγραφής ετεροδημοτών στους τόπους κατοικίας. Παράλληλα, η αποχή μπορεί να ερμηνευτεί και στο αυξημένο κύμα μετανάστευσης.




22 έκριναν :

αθεόφοβος είπε...

Το τελευταίο ζητούμενο είναι ο σχηματισμός κυβέρνησης και η κατανομή των βουλευτικών εδρών.

Ακριβώς το αντίθετο Δήμο μου.
Κάνουμε εκλογές για να αποκτήσουμε κυβέρνηση που θα μπορέσει να κυβερνήσει αυτό τον τόπο σε μια εποχή με τόσα οξύτατα καθημερινά προβλήματα.

ο δείμος του πολίτη είπε...

Θα αλλάξω τη λέξη... Τελευταίο σε καταγραφή όχι σε αρίθμηση. Σαφώς και συμφωνούμε, Αθεό.

Swell είπε...

Σωστός! Ίδωμεν...

Θανασης Ξ. είπε...

Θα συμφωνήσω εκατό τοις εκατό. Εάν και άλλοι Ευρωπαϊκοί λαοί ακολουθήσουν (και θα ακολουθήσουν μάλλον) την στάση αυτή της διαμαρτυρίας απέναντι στην πολιτική της Γερμανίας, νομίζω πως είναι πολύ πιθανόν, κάποια στιγμή στο μέλλον η ...Γερμανία να εγκαταλείψει το ευρώ.

Τέλος πάντων, εάν ήμαστε στο 65, οι δυο 'μεγάλοι' σίγουρα θα εξαγόραζαν κάποιους του Καμμένου και θα έκαναν κυβέρνηση (αποστασία). Φυσικά ΤΩΡΑ ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΠΑΙΡΝΕΙ γιατί θα φάνε ξύλο, και ελπίζουν μόνο στο να φθαρεί προσωπικά ο Τσίπρας με την αδυναμία σχηματισμού κυβέρνησης καθώς και να ανακάμψει ο Σαμαράς ίσως με την επανεισδοχή της Ντόρας, την προσέγγιση του Μάνου, και όποιου άλλου πρόθυμου. Γνώμη μου πως θα κάνουν τα πάντα προκειμένου να ΜΗΝ ΕΧΟΥΜΕ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ. Μήν ξεχνάμε πως ο ΣΥΡΙΖΑ, ακόμη και πρώτο κόμμα εάν έλθει στις επόμενες εκλογές, δύσκολα θα φτάσει στην αυτοδυναμία, το δέ τοπίο στα αριστερά του, δεν πρόκειται να τον στηρίξει ούτε και σε τέτοια περίπτωση (αν και θα στριμωχτεί για τα καλά).

Να σημειώσω τέλος πως μετά και την αποψινή δήλωση του Σαμαρά φαίνεται καθαρά πως σχηματίζεται μια καθαρόαιμη σύγκρουση Δεξιάς-Αριστεράς, το 'κέντρο-ΠΑΣΟΚ' θα εξαφανιστεί παντελώς...

ο δείμος του πολίτη είπε...

Swell, αν και πέφτει λίγο αναρχικός για το πολιτικό μου φρόνημα, ευχαριστώ. Δεν περίμενα ότι θα συμφωνούσαμε... Βέβαια, στο μέλλον κρίνονται όλοι.

Θανάση, μη νομίζεις ότι είναι εύκολη η προσέγγιση ΝΔ και φιλελεύθερων. Ήδη ο Σαμαράς έχει πολλές εθνικιστικές κι ακροδεξιές κορώνες που δε συνάδουν με το μεσαίο και το φιλελεύθερο χώρο, αν και οι πιέσεις των αστών είναι σχετικά ισχυρές. Ωστόσο, είναι πιθανότερο να τα βρουν οι φιλελεύθεροι σε ένα κόμμα (ο Μάνος και η Ντόρα είναι πολύ κοντά και Μητσοτακικοί αμφότεροι και ήπιων τόνων).

Οι πολίτες του κέντρου επένδυσαν στην αριστερά αυτή τη φορά (ΔΗΜΑΡ, ΣΥΡΙΖΑ και λίγο ΚΚΕ, πλην των νέων). Θα δούμε αν έκαναν καλή επένδυση ή όχι. Ακολουθεί κι άλλη αξιολόγηση πιο.. "μεσοαστική" βαθύτερα πολιτική.

teleytaios είπε...

Δήμο, πράγματι το πρώτο μέρος του έργου έχει τελειώσει και το σενάριο το έγραψε ο λαός. Τώρα μένει να δούμε το δεύτερο μέρος, αυτό στο οποίο πρωταγωνιστούν οι πολιτικοί. Εδώ θα φανεί ποιος θα χειριστεί καλύτερα την εκλογική του δύναμη. Μέχρι στιγμής έχει διαφανεί πως ο Σαμαράς έχει χάσει τη μπάλα εντελώς, ο Βενιζέλος παίζει με αξιοπρέπεια και αξιώσεις ενώ ο Τσίπρας κινείται σε σωστή τροχιά. Εκείνη που είναι εκτός συναγωνισμού και πεισματικά αρνείται να βγει από το κουκούλι της κι από το παρελθόν είναι βεβαίως η Παπαρήγα, η οποία αν τυχόν γίνουν πάλι εκλογές δε βλέπω να φτάνει ούτε στο 5%

Καλό σου βράδυ.

ο δείμος του πολίτη είπε...

Κώστα, ο Σαμαράς επιλέγει το δρόμο της προεκλογικής του ρητορείας. Ευθεία σύγκρουση με την αριστερά στο όνομα της ΕΕ και της πατρίδας. Βλέπει ότι μόνο με πόλωση μπορεί να κερδίσει μία πιθανότητα σύγκλισης αποδυναμωμένου ΠΑΣΟΚ και λοιπών αριστερών/προοδευτικών δυνάμεων. Ο Βενιζέλος παίζει τον παραδοσιακό ρόλο του ΠΑΣΟΚ-συνεργάτη της αριστεράς, αλλά μέχρι τώρα ούτε το νεοφιλελευθερισμό έχει απεμπολήσει ούτε κατάλαβε ότι είναι 3ο κόμμα (ακόμα νομίζει ότι είναι το μεγάλο κόμμα των Παπανδρέου).

Πώς τα φέρνει η ιστορία. Τα μεγαλύτερα ποσοστά του ΠΑΣΟΚ τα έφεραν Παπανδρέου, που τόσο πολεμήθηκαν... Καλή σου μέρα.

akrat είπε...

καλημέρα Δήμε

με εντυπωσίασε ο κος Τσίπρας...

Υπέροχες τοποθετήσεις μετεκλογικά... Μου θυμίζει Κοτζιά... Και μάλλον έτσι είναι... Έμαθα ότι αυτός είναι από πίσω του. Εγώ εκτιμούσα άλλον ότι θα ήταν... ένας υπέροχος δημοσιογράφος που του έστειλε ο Μίκης...

Τες πάντων είτε Κοτζιάς είτε ο άλλος... και οι δύο του δίνουν καλές συμβουλές...

είδωμεν...

Unknown είπε...

Δυστυχώς βλέπω και από την αριστερά τακτικισμούς και στενοχωριέμαι :(

ΔΙΟΝΥΣΟΣ είπε...

Αποδεικνύεται και μέσα από τη στάση ΝΔ+Πασοκ στις διερευνητικές ότι οι σημερινές ηγεσίες αυτών των χώρων εκπροσωπούν εργολαβικά πιά, συμφέροντα ολιγαρχίας ντόπιας που έχει προσκοληθεί με το χρηματοπιστωτικό κατεστημένο της Ευρώπης στη προσπάθεια να εξασφαλίσουν τα ιδιαίτερα οφέλη τους από την διακυβέρνηση της χώρας.Δηλαδή κι άλλες μίζες από τα ξεπουλήματα. Εκστρατεία ολόκληρη να σπεκουλάρουν ,να δυσφημήσουν και μάλιστα εκπορευόμενη με τα ίδια επιχειρήματα φαινάκης. Πως ξαφνικά Βαρβιτσιώτης, Γεωργιάδης, Nτινόπουλος, Μπατζελή,Βορίδης και Σκανδαλίδης έχουν τα ίδια μοτό, τις ίδιες ατάκες;;;; Και μετά κατηγορούμε το στρατοκρατούμενο πτωχό λεξιλόγιο των παιδιών της ΧΑ

ΠΟΙΌς δεν θέλει την σύγκλιση της Βουλής στις 17/5, την επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου με αυτούς τους αποτυχημένους πτωχευτικούς όρους, την ανάκαμψη και την σταθερότητα της οικονομίας, την κεντρική διαχείρηση των τραπεζών , με κομένα τα φτερά των τοκογλύφων και των αεριτζήδων του κρατικού κορβανά;;;
Μέχρι τώρα "ο τόπος πρέπει να κυβερνηθεί" σημαίνει οι ΝΔ+ΠΑΣΟΚ ΛΗΣΤΕΥΟΥΝ ΤΟ ΛΑΟ ΤΗς, ΈΧΟΥΝ ΑΠΟΤΥΧΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΤΟΥΝ ΝΑ ΚΑΤΣΟΥΝ ΣΤΑ ΕΔΩΛΕΙΑ ΌΠΟΥ ΑΠΑΙΤΕΊΤΑΙ.............

ο δείμος του πολίτη είπε...

Akrat, δεν ξέρω αν επηρεάζει ή όχι ο Κοτζιάς. Προσωπικά τον εκτιμώ πολύ ιδεολογικά (εξάλλου, αριστερός σοσιαλδημοκράτης είμαι). Πάντως, ο Τσίπρας σε συνεντεύξεις δεν είχε τον Κοτζιά δίπλα του.

Καμηλοβάτη, οι τακτικισμοί είναι λογικοί στην πολιτική. Ειδικά όταν θέλουν με τόσο ηλίθιο τρόπο να σου βάλουν τρικλοποδιά επειδή φοβούνται.

Διόνυσε, κινούμαστε στον ίδιο ακριβώς δρόμο. Συμφωνούμε απολύτως.

akrat είπε...

δήμε

ποτέ δεν ήταν ο Κοτζιάς δίπλα από κανέναν... πίσω ήταν αφανής...

τώρα ακούω ένα παλαιό αριστερό εφοπλιστή που παίζει σαν κρυφό ατού για κυβέρνηση

ΤΩΡΑ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΣΤΙΚΑ ΑΠΟ ΤΟ ΥΨΗΛΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΤΟΥ ΤΣΙΠΡΑ


για ένα δεν ξέρω...


ΜΠΑΣ ΚΑΙ Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΤΟΙΜΟΣ ΓΙΑ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ Ή ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ...


μια τελευταία ερώτηση για το αν είσαι σοσιαλδημοκράτης....????


σε ποιό σοσιαλδημοκρατικό μόρφωμα συμμετείχες??????

γιατί σοσιαλδημοκρατία εννοεί το παγκόσμιο κίνημα τα πρώην επαναστατικά κόμματα που πρόδωσαν...

πχ πρόσφατο παράδειγμα το ΜΑΟΙΚΟ ρεύμα της Ολλανδίας που απαρνήθηκε τον μαρξισμό και έγινε σοσιαλδημοκρατικό και έχει εκεί ένα 10 ή 15%..

στην Ελλάδα ένα κομμάτι του αρχειομαρξισμού πήγε στο ΕΛΔ αρνούμενος τον μαρξισμό και έκανε κολεγιά με τον Σωμερίτη κλπ...

εκεί συμμετείχες???

μην μου πεις το ΠΑΣΟΚ.... θλήψις..
ο Σωμερίτης ο Μπεναρόγια ο Γιωτόπουλος είχαν δεσμούς προλεταριακούς που έγιναν σοσιαλδημοκράτες... Ο Ανδρέας Παπανδρέου δεν ήταν μεταλλαγμένος πουλημένος και φευγάτος ήταν...

akrat είπε...

η σοσιαλδημοκρατία εν ολίγοις είναι κόμματα εργατικά που έφυγαν από τον μαρξισμό...

δεν ήταν ποτέ αστικά που έγιναν σοσιαλδημοκρατικά...

ΈΛΕΟΣ ΠΛΕΟΝ ΣΤΗΝ ΧΩΡΑ ΤΟΥΤΗ....

akrat είπε...

Α ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΩ ΤΗΝ ΣΟΣΙΑΛΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ...

καθε άλλο ρεύμα που δεν κατάγετε από το εργατικό κίνημα που άλλαξε είναι επικύνδυνο και οδηγεί σε αυτοεξευτελισμό..

πχ όλα τα σοσιαλδημοκρατικά χαχα της αραβίας...

η σοσιαλδημοκρατία είναι ιδαίτερο πράγμα... Συνήθως πχ ακούει την διεθνή συμμετάσχει στο εργατικό κίνημα με πάθος κλπ...

πχ ο Ορλάντ συμμετείχε σαν ρεύμα ιστορικό στις λέσχες τις σοσιαλιστικές στην Γαλλία από την εποχή του Ντεγκ Γκώλ...

ο δε ντε γκώλ τον χαρακτήριζε φιλοαλαντική αριστερά....

αλλά συμμετείχε στο εργατικό κίνημα πάλευε

τι θέλω να πω γμτ

η εμμονή για ένα κόσμο άλλο δια μέσω της ειρήνης του κινοβουλίου κλπ κλπ έχει συνεπή παρουσία...


ΠΟΥ ΣΤΟ ΚΑΛΟ ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΑΥΤΟ??

ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΛΕΣΧΕΣ ΤΟΥ 60 ΔΕΝ ΈΜΕΙΝΕ ΣΧΕΔΟΝ ΤΙΠΟΤΑ

ο δείμος του πολίτη είπε...

Akratαφενός μεν δεν είναι αναγκαίο να έχω ενταχθεί σε κάποιο μόρφωμα όπως το θέτεις. Είμαι αυτοδιοικητικός και υπεράνω πολλών τέτοιων γραμμών. Από την άλλη, η σοσιαλδημοκρατία ξεκίνησε ως εργατικό τμήμα πέρα από το λενινισμό (όχι το μαρξισμό που τον αποδεχόταν) και συνδέθηκε με τον τροτσκισμό και κάποια στιγμή νωρίτερα άρχισε να εκφράζει και μικροαστούς και μεσοαστούς.

Είμαι συνειδητοποιημένος μεσοαστός που κινείται στο χώρο της αριστεράς υπερασπιζόμενος όσο μπορώ τα ταξικά μου συμφέροντα μαζί με τους φυσικούς μου συμμάχους (εργάτες, αγρότες κλπ).

Προσωπικά δεν έχω κατασταλάξει στο αν η αλλαγή θα έρθει ειρηνικά ή όχι. Ίσως ισχύσει αυτό που πρέσβευε για την Αγγλία ο Μαρξ (ειρηνικά) ίσως όχι. Ο ταξικός πόλεμος έχει πολλές πλευρές και πολλές μάχες. Οι εκλογές είναι μία μάχη, τα κοινωνικά κινήματα ένα άλλο πεδίο μαχών, ο συνδικαλισμός ένα άλλο πεδίο. Οι μάχες δεν μονοδιάστατες κι όχι πάντα ένοπλες.

Δε φοβάμαι τη βία, αντιθέτως, όταν είναι γνήσια λαϊκή έκφραση κι όχι εξαγωγή (πχ αντιεξουσιαστές) τη στηρίζω γιατί είναι ουσιαστικά αντί-βία

Ανώνυμος είπε...

Δείμο, από όσο βλέπω, συμφωνούμε στην αποτίμηση των εκλογών στα βασικά κεντρικά θέματα.

Διαφωνώ, σε ένα δύο:)

Το θέμα για μένα εξακολουθεί να είναι το "μετά" δηλαδή το..τώρα.

Δυνατότητα για συνθέσεις και πολιτικές δημοκρατικές συνεργασίες σε μια άλλη βάση, που μπορεί να είναι υγιής λόγω της ανάγκης που δημιουργούν οι δύσκολες συγκυρίες.

Να ανοίξει ο διάλογος στην αριστερά. Είναι μια ευκαιρία, όχι σε προεκλογική
βάση, αλλά και παραπέρα.

Και το λέω, εγώ που δεν θέλω να γυρίσω στα παλιά, αλλά να δω μπροστά.

Κάτω από την ίδια στέγη "ρεύμα" και 'ανανεωτικοί" αποτύχαμε.

Τώρα ο Σύριζα - Δημαρ, από ξεχωριστούς χώρους, μπορούν να συνθέσουν και να συμληρώνουν ο ένας τον άλλο.

ο δείμος του πολίτη είπε...

Σπίθα, το τώρα είναι μία σοβαρή εκδοχή της κατάπτωσης της Μεταπολίτευσης (το λέω κι εκ του ασφαλούς λόγω ηλικίας). Δυστυχώς, πέρα από τον πλήρως απαράδεκτο νόμο που μετράει με διαφορετική βαρύτητα τις κομματικές ψήφους, έχουμε και τις κομματικές αγκυλώσεις και τον αρχηγοκεντρισμό.

Πάντως φύσει και θέσει είμαι αισιόδοξος. Ακόμα κι ο Κουβέλης κι εσύ είδατε ότι ο κόσμος σήμερα (αύριο ίσως όχι) επικροτεί μία κυβερνητική συνένωση. Μην ξεχνάς ότι ο Στάλιν συνεργάστηκε με τους Δυτικούς για τον κοινό εχθρό κι οι κομμουνιστές με δεξιούς δημοκράτες στην Ισπανία. Οι αριστεροί, σοσιαλδημοκράτες προοδευτικοί και η ανένταχτη βάση και το κίνημα γιατί όχι;

Ανώνυμος είπε...

Τι σημαίνει "αριστερά" σήμερα και σε ποιά βασικά σημεία (1,2) διαφοροποιείται από τον "προοδευτικό σοσιαλδημοκράτη" ;;

Ωραίο θέμα, αλλά θα πάρει μερικά χρόνια για να το οριοθετήσουν οι ειδικοί.

Οι εξηγήσεις θα δοθούν και τα πάντα θα ξεκαθαρίσουν,

όταν δεν θα υπάρχει ιδιαίτερος λόγος.:)

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Αμάν βρε Δείμο με την ξύλινη γλώσσα σου.
Άλλη δουλειά δεν έχουν "οι αγορές", με το πώς θα επιτεθούν στους λαούς ασχολούνται...

ο δείμος του πολίτη είπε...

Γιατί ρε, Άσκαρ, είναι ξύλινη; Με την αναζήτηση κερδών ασχολούνται και μόνο αυτό τους νοιάζει. Και τις κυβερνήσεις πώς να τους βοηθήσουν. Διαφωνείς;

ΤΑΣΟΣ είπε...

deimo καλό απόγευμα

Υπάρχουν αρκετοί άνθρωποι που έχουν στο μυαλό τους μιά άλλη αριστερά.

Αν αυτή η αριστερά που εσύ περιγράφεις δεν είναι συμβιβασμένη με τους δανειστές τότε θα συντριβή με ανυπολόγιστες συνέπειες.

Και πολλοί άλλοι ισχυρίζονται, όπως και εσύ ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ενας σοσιαλδημοκρατικός συνδυασμος? - παράταξη?, ένα άλλο ΠΑΣΟΚ που θα κινηθεί στα πλαίσια του συστήματος.

"Και σίγουρα τόση υποστήριξη στα κοινωνικά κινήματα δε δείχνουν ένα αμιγές αστικό κόμμα".

Δεν καταλαβαίνω ακριβώς τι θελεις να πείς. Σς αυτό το blog έχουν γραφεί αρκετά για τα κοινωνικά κινήματα. Πέραν των άλλων αποτελούν την κυρια στρατηγική της αριστεράς.

Ομως πρέπει να αναγνωρίσω ότι εξελέγησαν πολλά νεα παιδιά αλλά με ευθύνη του κ. Προέδρου και άλλων δεν θα έχουν την ευκαιρία να ορκιστούν, να δείξουν τις δυνατότητές τους, να αλλάξουν το κλίμα και να φανούν χρήσιμοι

Δεν αρνητικό που ο ΣΥΡΙΖΑ έλαβε μεγάλο ποσοστό αρνητικός είναι ο λαικιμσο; και η δημαγωγία και η τραγωδία που έρχεται

ο δείμος του πολίτη είπε...

Τάσο, καλησπέρα. Σε διαφωνώ γενικά. Η σύγκριση με αστικό κόμμα έγινε επειδή θέλει το ΚΚΕ να ταυτίσει το ΣΥΡΙΖΑ με τα αστικά κόμματα. Προς το παρόν είναι ένα αριστερό κινηματικό μόρφωμα κι όχι αστικό, αυτό σημειώνω.
Τα άλλα σχετικά με τα πρόσωπα δεν μπορώ να τα σχολιάσω, διότι δε γνωρίζω άτομα και καταστάσεις. Υποθέτω ότι τα άτομα δεν ορίζονται από τον Πρόεδρο, αλλά από τις συνιστώσες, κάτι που σαφώς είναι πιο δημοκρατικό.

ShareThis