Το παρελθόν επί του μέλλοντος

Μετά τις εκλογές αναζητάται το μέλλον, το αύριο. Τα διλήμματα γνωστά και οι παρεμβάσεις και οι εκβιασμοί με τις απειλές από εξωτερικούς θεσμικούς και μη παράγοντες επίσης γνωστοί. Η πίεση στις πλάτες των Ελλήνων ψηφοφόρων αφόρητη. Λες και όλο το παγκόσμιο καπιταλιστικό οικοδόμημα στηρίζονταν στις ελληνικές εκλογές !
Οι Έλληνες κλήθηκαν να ψηφίσουν υπό το καθεστώς της οικονομικής και κοινωνικής σύνθλιψης που υφίστανται με τη μαζική ανεργία, τη φτωχοποίηση και την επισφάλεια στην εργασία, την καταστροφή του κοινωνικού κράτους που στήθηκε μετά τη Μεταπολίτευση και ήδη βρίσκεται σε διαδικασία μεταφοράς σε ιδιωτικά χέρια, παράλληλα, με την αντιστροφή των κοινωνικών κατακτήσεων.
Φέτος για πρώτη φορά είχαμε στις εκλογές και τα παιδιά του 2008 που βίωσαν τη συστημική και εκπαιδευτική καταπίεση να μεταφέρεται συμβολικά με τη σφαίρα ενός αστυνομικού· τα παιδιά εκείνα που αναποδογύριζαν αυτοκίνητα ή κατέστρεφαν βιτρίνες και τράπεζες ή πρόσφεραν λουλούδια σε αστυνομικούς.
Είναι τα ίδια άτομα που σήμερα είτε έχουν αποφοιτήσει και έχουν ενταχθεί στο επαγγελματικό περιθώριο είτε βιώνουν την κόλαση της ανεργίας, των αποκλεισμών και των κλειστών προοπτικών.  Είναι τα παιδιά που ωρίμασαν απότομα βλέποντας τα όνειρά τους να φυλακίζονται πίσω από το σώσιμο της χώρας και αντικρίζουν τη μαυρίλα ενός αόρατου και βωβού μέλλοντος.

Και δίπλα σε αυτά η Τρίτη Γενιά. Οι συνταξιούχοι που απείχαν μαζικά -όπως έδειξαν τα ποιοτικά στοιχεία των exit polls της 6ης Μάη- μη μπορώντας να αλλάξουν τον παραδοσιακό κομματισμό σχηματισμό τους. Παρενθετικά ας σημειώσουμε ότι τον Ιούνιο η αποχή αυξήθηκε, κάτι μάλλον ρίχνει το βάρος της ευθύνης σε νεώτερους. Η αποχή ευνόησε σημαντικά τη Νέα Δημοκρατία, καθώς συνήθως για ημερήσια μπάνια δραπετεύουν κάτοικοι των αστικών κάτω των 50 ετών, που στατιστικά στήριξαν το ΣΥΡΙΖΑ.
Αν το μέλλον όμως ανήκει στα παιδιά τότε λογικό ήταν που οι μεσοαστοί και οι παραγωγικές με τις νεανικές ηλικίες όρισαν με τέτοιο τρόπο το αποτέλεσμα των εκλογών. Αυτές οι παραγωγικές ηλικίες της μεσαίας τάξης έδειξαν πως η τήρηση του μνημονίου σημαίνει επιβολή του παρελθόντος επί του μέλλοντος. Οι εκλογές του Ιούνη έκριναν πως για το δυναμικό κοινό κάτω των 50 ετών αυτοί που ευθύνονται για τη λιτότητα και τα μνημόνια δεν είναι οι κατάλληλοι.
Γιατί με την ψήφο τους -και παρά τα επιμέρους κομματικά αποτελέσματα το Μάη και τον Ιούνη- έδειξαν ότι είναι παρόντες πολιτικά, όσο κι αν ήθελαν να τους υποσκελίσουν με διορισμένες κυβερνήσεις και κοινοβουλευτικά πραξικοπήματα υπερψηφίσεις μνημονίων για τα οποία ποτέ δεν ενημερώθηκε ο κυρίαρχος λαός, κόντρα στη μαζική προπαγάνδα των μιντιακών χειραγωγών, ελληνικών και ξένων μέσων.
Οι μεσοαστοί δέχτηκαν το ισχυρότερο πλήγμα σε τούτο τον πόλεμο. Κατηγορήθηκαν ότι επιδιώκουν να επιστρέψουν στο πελατειακό παρελθόν και πως τάχα δε θέλουν να σωθεί η χώρα και να γίνουν απορρυθμίσεις (μεταρρυθμίσεις τις ονομάζουν όσοι υπέκυψαν στο μεταμοντέρνο πνεύμα της εποχής). Κι όμως έδειξαν ότι το μέλλον για εκείνους δεν είναι στη λιτότητα, αλλά στην αξιοπρεπή επιβίωση και τη μετεξέλιξη του συστήματος.
Έδειξαν ότι θέλουν διαφορετικές προσεγγίσεις και νέα οράματα μακριά από τους χειρισμούς εκείνων που τον πρόδωσαν είτε με τις παλιές πρακτικές είτε με τις υπογραφές τους στην ταξική επίθεση που βίωσε. Ακόμα μία φορά οι λαοί έδειξαν ότι επενδύουν στο μέλλον. Στο μέλλον της δική τους ανάπτυξης κι όχι της εξασφάλισης των τραπεζικών αποθεμάτων. Στο μέλλον του κράτους πρόνοιας κι όχι στο διαλυμένο κράτος που θέλει το νεοφιλελεύθερο δόγμα να τους επιβάλει.
Το ίδιο εκλογικό αποτέλεσμα είναι διφορούμενο, παρά τη μεγάλη ικανοποίηση των μίντια και την αισιοδοξία που προσπαθούσαν να σκορπίσουν. Μία εύθραυστη πλειοψηφία με ένα ισχυρό κοινωνικό ρεύμα κατά της μονομερούς λιτότητας και της κρατικής απορρύθμισης. Τα κοινοβουλευτικά αντιμνημονιακά κόμματα ουσιαστικά αγγίζουν το 45,82%, ενώ τα κόμματα που υποστήριζουν τη νεοφιλελεύθερη πολιτική αθροιστικά συγκεντρώνουν 48,2% (συμπεριλαμβανομένης της ΔΗΜΑΡ, που φέρεται να συμμετάσχει στη συγκυβέρνηση). 
Αν σε τούτα τα ποσοστά λάβουμε υπόψη ότι το διακύβευμα για πολλούς ψηφοφόρους δεν ήταν το μνημόνιο, αλλά το ευρώ και η ελπίδα ότι μετά το Μάη τα κόμματα θα στραφούν προς την ανάπτυξη, τότε υπάρχει ένα έτοιμο κοινωνικό ρεύμα που στήριξε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ να ξεσπάσει, αν ακολουθηθεί η ίδια πολιτική. Ωστόσο, ο Σαμαράς ήδη δήλωσε προς εσωτερικούς κι εξωτερικούς αποδέκτες ότι θα τιμήσει την υπογραφή του για΄τι το κράτος έχει συνέχεια.

23 έκριναν :

teleytaios είπε...

Δήμο, ειλικρινά χτες δεν μπόρεσα να κατανοήσω το εκλογικό αποτέλεσμα. Κυριάρχησε ο φόβος και μόνο ο φόβος. Αλλά ακόμα κι έτσι δεν μπορούν να ερμηνευτούν ορισμένα από τα αποτελέσματα. Πχ. πως το ΠΑΣΟΚ κατάφερε να μην πέσει πιο χαμηλά; Ποιοί το ψήφισαν και γιατί; Πως η άκρα δεξιά κατάφερε να διατηρήσει τις δυνάμεις της; Το γεγονός ότι ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ θα είχαν αυξημένα ποσοστά ήταν αναμενόμενο. Το γεγονός επίσης ότι το ΚΚΕ θα υποδιπλασίαζε την εκλογική του δύναμη ήταν επίσης λίγο πολύ αναμενόμενο. Τα άλλα όμως;

Αν μου ζητούσε κάποιος να κλείσω σε μια φράση το χτεσινό αποτέλεσμα θα έλεγα: ΝΔ & ΠΑΣΟΚ απέθαναν, ζήτω η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ! (Το απέθαναν αναφέρεται στη συνείδηση του λαού ο οποίος παρόλα αυτά ζήτησε να κυβερνηθεί ξανά από τους ίδιους!)

Οπότε, λίγο πολύ το μέλλον μας μπορώ να το φανταστώ...

Την καλημέρα μου (που λέει ο λόγος!)

αθεόφοβος είπε...

Εαν δεν ήξερα το εκλογικό αποτέλεσμα θα έλεγα διαβάζοντας το κείμενο σου ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θριάμβευσε!
Μου άρεσε δε η κατάληξη του άρθρου που λοιδορεί το αυτονόητο!
ο Σαμαράς ήδη δήλωσε προς εσωτερικούς κι εξωτερικούς αποδέκτες ότι θα τιμήσει την υπογραφή του για΄τι το κράτος έχει συνέχεια.

ο δείμος του πολίτη είπε...

Κώστα, πράγματι κυριάρχησε ο φόβος. Μα η τρομοκρατία για την έξοδο από το ευρώ δεν απευθυνόταν σε κεντροαριστερούς πολίτες -που παρέμειναν γενικά κοντά στο ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜΑΡ (με άθροισμα 45,43%+0,88% των Οικολόγων), αλλά σε ψηφοφόρους των φιλελεύθερων κομμάτων -που καταποντίστηκαν-, των ΑΝΕΛ και της Χρυσής Αυγής (απλά από αυτούς δεν κέρδισε σχεδόν τίποτα).
Ένα σημαντικό ζητούμενο είναι όμως η μεγαλύτερη αποχή κι αξίζει ενός ευρύτερου και βαθύτερου προβληματισμού.
Το ΠΑΣΟΚ περίμενα κι εγώ να έχει μεγαλύτερη πτώση. Μία εκτίμηση που έκανα είναι ότι σώθηκε επειδή μέρος του κόσμου φοβήθηκε πιθανή ανετοιμότητα για κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ή πείστηκε με το επιχείρημα της αλαζονείας δίπλα σε εκείνο του Βενιζέλου που αποδεχόταν την τρίτη θέση και μιλούσε για στήριξη της κυβέρνησης.
Η Χρυσή Αυγή σώθηκε (κινδύνευε να μην μπει καν στη Βουλή) από το χαστούκι και την υπερβολική προβολή που δόθηκε σε αυτό. Και αυτό ακριβώς αποτελεί ευθύνη των ΜΜΕ γιατί αντί για την έλλειψη φαρμάκων που ήταν η κύρια είδηση των ημερών πρόβαλλαν συνεχώς τη φασιστική βία ενθαρρύνοντας τους ακροδεξιούς ψηφοφόρους.
Εγώ βλέπω μία διαφορετική όμως επιτυχία. Ο κεντροαριστερός κόσμος στράφηκε στο ΣΥΡΙΖΑ το κόμμα που όχι αρνούνταν το μνημόνιο, αλλά ήταν δίπλα του σε όλα τα κοινωνικά κινήματα (και ήδη δήλωσε πως θα το συνεχίσει) και το μόνο που τόλμησε να δεχτεί τις ευθύνες της εξουσίας. Η απότομη άνοδός του είναι μία ευκαιρία να ανδρωθεί το κίνημα και ωριμάσει και ο ΣΥΡΙΖΑ.

ο δείμος του πολίτη είπε...

Αθεό, ο ΣΥΡΙΖΑ -κατά τη δική μου γνώμη, βέβαια- πράγματι θριάμβευσε. Είναι το μόνο κόμμα που γνώρισε τόση άνοδο μέσα σε δύο χρόνια, ενώ η ΝΔ έχασε την αυτοδυναμία και θα αποκαλυφθεί ακόμη μία φορά ότι οι ΝΔΣΟΚ δε διαφέρουν παρά μόνο στα λόγια και δίπλα τους ίσως και η ΔΗΜΑΡ.
Ωστόσο, δες λίγο τα αθροιστικά νούμερα επί της οικονομικής πολιτικής. Ουσιαστικά εκείνοι που μπορούσαν να κάνουν κυβέρνηση το Μάιο κι εκβίαζαν το ΣΥΡΙΖΑ, τη σχηματίζουν τώρα με υπερενισχυμένη τη ΝΔ και με ακυβερνησία ενός και πλέον μηνός.

Unknown είπε...

Τικ τακ, τικ τακ, το ρολόι της ελληνικής καταστροφής στο παρά ένα...

αθεόφοβος είπε...

Όπως γράφεις στην απάντηση σου στον Κώστα για τον ΣΥΡΙΖΑ
...και το μόνο που τόλμησε να δεχτεί τις ευθύνες της εξουσίας.

Είναι ακριβώς αυτό που δεν δέχτηκε και τις δύο φορές!
Να αναλάβει τις ευθύνες που του αναλογούν στην διακυβέρνηση της χώρας και να έχουμε ήδη αποφύγει αυτές τις εκλογές με όλη την επιδείνωση της οικονομία της χώρας.
Όχι σε όλα, ναι μόνο στο να κάνει αντιπολίτευση εκ του ασφαλούς χωρίς το πολιτικό κόστος και την φθορά της εξουσίας.

Swell είπε...

Ως ένα σημείο και παραφράζοντας τον Ντένικεν, το αποτέλεσμα των χθεσινών εκλογών αποτελεί επιστροφή στο παρελθόν.

Ανώνυμος είπε...

Σε μακροσκοπική θεώρηση, πέρα από ηλικίες και στρώματα, αλλά, φυσικά, σε κάπως ταξικούς όρους, τι έχει γίνει; Πήγαμε προς τα δεξιά, προς το μέρος των ταχτοποιημένων, ή προς τα αριστερά, προς την περισσότερο αγωνιστική προοπτική; Νομίζω πως πήγαμε δεξιότερα. "Καθήσαμε καλά", μετά τις απειλές. Αυτό δείχνει, χοντρικά, και το προσοστό που αναφέρεις "45,82% έναντι 48,2%".

ο δείμος του πολίτη είπε...

Καμηλοβάτη, τα κοινωνικά κινήματα είναι αυτά που θα μας σώσουν, όπως αυτά που πάντα πολεμούσαν.

αθεό, ανάληψη εξουσία δεν είναι να συρθεί σε κυβέρνηση για να λέει ότι κυβέρνησε. Μακριά από τη λαϊκή βούληση, πώς θα συνέπραττε με ΠΑΣΟΚ και ΝΔ; Το θέμα εδώ είναι εκείνοι που μπορούσαν να σχηματίσουν κυβέρνηση προ μηνός, δεν το έκαναν και μας έσυραν σε εκλογές.

Κάπως, έτσι Swell. Σαν εξωγήινοι θα πέσουν πάνω μας να μας αφανίσουν...

ο δείμος του πολίτη είπε...

Δημόσιε Χώρε, απλά εσύ βλέπεις το άδειο τμήμα του ποτηριού. Πάντα ήμασταν μία συντηρητική κοινωνία συνολικά. Ωστόσο, ορισμένα νούμερα δείχνουν μία μετατόπιση. Υπάρχει μία σταθερότητα 45% κεντροαριστερών κομμάτων και άλλο τόσο ενάντια στο νεοφιλελευθερισμό.
ελπίδα δεν είναι στην επιτυχία μιας αριστερής κυβέρνησης (που θα αποτελούσε τελικά και ύβριν), αλλά στην ανάδειξη μιας νέας κινηματικής δύναμης σε ρόλο κεντρικό πόλου. Η ελπίδα είναι στα κοινωνικά κινήματα και όχι τις κυβερνήσεις.

Σε μακροσκοπική θεώρηση, πέρα από ηλικίες και στρώματα, αλλά, φυσικά, σε κάπως ταξικούς όρους, τι έχει γίνει; Πήγαμε προς τα δεξιά, προς το μέρος των ταχτοποιημένων, ή προς τα αριστερά, προς την περισσότερο αγωνιστική προοπτική; Νομίζω πως πήγαμε δεξιότερα. "Καθήσαμε καλά", μετά τις απειλές. Αυτό δείχνει, χοντρικά, και το προσοστό που αναφέρεις "45,82% έναντι 48,2%".

AGKALIAMETONHLIO είπε...

Ασπίστευτο πώς η ΝΔ υποκρήνεται τώρα ότι θέλουν και τον μπαμπούλα ΣΥΡΙΖΑ μαζί στην κυβέρνηση. Ακριβώς επιδή αν δεν ξέρουν το διεσθάνονται (διάφορες Μαρίες στη ΤV κλπ.) ότι αυτή η κρίση δεν θα ξεπεραστεί με τους παλαιούς καπιταλιστικούς οδούς.
Θέλουν να ενοχοποιήσουν τη μόνη δύναμη που μπορεί να μας πάει στα αλήθεια μπροστά, αν ΞΕΡΕΙ ΠΩΣ.

Νimertis είπε...

ενδιαφέρουσα και ψύχραιμη θα έλεγα η ανάλυσή σου δείμε... προσωπικά είδα μια συντηρητική στροφή... δεν είναι ανεξήγητη... πολλοί άντεξαν, δεν φοβήθηκαν... η αποχή αυξήθηκε (κοντά στο 40% πλέον!!) και το ΚΚΕ έπιασε σχεδόν πάτο... αντιφατικά στοιχεία και καλά λες διφορούμενο το αποτέλεσμα...
πιστεύω ότι η κυβέρνηση θα είναι θνησιγενής, τα Χριστούγεννα έρχεται ο Τσίπρας καλπάζοντας!

Ανώνυμος είπε...

Δίνεις μία πολύ καλή απάντηση για τα αίτια των χθεσινών αποτελεσμάτων. Προσωπικά είμαι αισιόδοξος. Μακροπρόθεσμα μεν αλλά ακολουθώντας ξανά τη μνημονιακή πολιτική όλα οδηγούν και αριθμητικά σε ένα μεγάλο αδιέξοδο. Και μέχρι τότε ο ΣΥΡΙΖΑ εικάζω πως θα έχει ισχυροποιηθεί πολύ περισσότερο από σήμερα.

Την καληνύχτα μου Δείμε.

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

Πολύ καλό, Δείμο.

"Μετά τις εκλογές αναζητάται το μέλλον, το αύριο. Τα διλήμματα γνωστά και οι παρεμβάσεις και οι εκβιασμοί με τις απειλές από εξωτερικούς θεσμικούς και μη παράγοντες επίσης γνωστοί.

Η πίεση στις πλάτες των Ελλήνων ψηφοφόρων αφόρητη. Λες και όλο το παγκόσμιο καπιταλιστικό οικοδόμημα στηρίζονταν στις ελληνικές εκλογές !"

Αυτό τα λέει, όλα:))

saltapidas είπε...

τα αποτελέσματα είναι θλιβερά, όπως και η εναπόθεση ελπίδας στο σύριζα.

τι ακριβώς πανηγυρίζουμε; όλα τα ποσοστά πλην του πασοκ είναι θλιβερά, είτε πολύ ψηλά είτε πολύ χαμηλά. (εν τάξει και μονοψήφιο να ήταν ακόμη καλύτερα).

τώρα που το ξαναβλέπω, γράφεις "Τα κοινοβουλευτικά αντιμνημονιακά κόμματα ουσιαστικά αγγίζουν το 45,82%".

δηλαδή όλοι στο ίδιο καζάνι ρε συ Δήμο;

akrat είπε...

αγαπητέ Δήμε όλα τούτα είναι στιγμές μια διαδικασίας (να το πω προτσές χαχα) σπασμών οπισθοδρομήσεων φευγιών στο άπειρο...

Οι σπασμοί της γέννας είναι τρομεροί επώδυνοι.... Η μάνα που γεννά είναι εν τω μεταξύ και ασθενής....

Εν τω μεταξύ εγώ θέλω από εσένα μια εξήγηση του κόσμου της Μακεδονίας.

Στην 50χρονη ζωή μου έχω περάσει δύο φορές πάνω από την Λάρισσα. Μια Σαλονίκη μια Καβάλα...

Γιατί οι μάζες εκεί πάνω ψηφίζουν ΝΔ?? Κάνε μια ανάλυση να κατανοήσω το γιατί

Είναι όπως λένε έποικοι?? Αισθάνονται τις πιέσεις του εμφυλίου?? Γιατί τέτοια συντήρηση??

Υπάρχει χρήμα??

ο δείμος του πολίτη είπε...

AGKALIAMETONHLIO, προσπαθούν να εκθέσουν το ΣΥΡΙΖΑ, σε μία προσπάθεια να ανακόψουν τη δυναμική του. Φοβούνται μήπως ενισχυθεί ο κοινωνικός αντίχτυπός του. Ήδη ο Τσίπρας εμφανίζεται με υψηλότερα ποσοστά από το Σαμαρά...

Νημερτίς, σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Η συντηρητική στροφή στροφή είναι πασιφανής (ειδικά με τη Χρυσή Αυγή στη Βουλή) μαζί με την ενισχυμένη αποχή. Δεν ξέρω για τα Χριστούγεννα, αλλά το βέβαιο είναι ότι δίπλα στο συντηρητικό κλίμα (οι φιλελεύθεροι μαζικά πήγαν στη ΝΔ, τη Χρ. Αυγή, τους αμετανόητους ή παρασυρμένους ΠΑΣΟΚους) υπάρχει ένα ριζοσπαστικοποιημένο -κυρίως μεσοαστικό και νεανικό- και χρεοκοπημένο κομμάτι του λαού, που θέλει με κάθε τρόπο να δει μία κυβέρνηση δική του. Δεν είναι καθόλου εύκολο να ξεπερνάς τόση προπαγάνδα ετών και να αποφασίζεις δύο φορές αυξητικά να στηρίζεις ένα αριστερό κινηματικό κόμμα.

ο δείμος του πολίτη είπε...

Κουφετάριε, χάρηκα όταν άκουσα τον Τσίπρα στο κόμμα του μπροστά να επιμένει στην αριστερή κινηματική λογική και να δηλώνει παρών (ως άτομο) και παρόν (ως κόμμα) στις νέες προκλήσεις.

Σπίθα, σ' ευχαριστώ. Περιμένω να δω το μέλλον. Αλλά μάλλον ο πόλεμος συνεχίζεται στα κινηματικά χαρακώματα χωρίς ανάπαυλα.

ο δείμος του πολίτη είπε...

Νέστορα, το ποσοστό δε δηλώνει συμμαχία. Αλλά όσοι στήριξαν τα κόμματα αυτά είχαν στο νου τους και το μνημόνιο δίπλα σε άλλα. Δεν μπορούμε να μονοπωλήσουμε οι αριστεροί/προοδευτικοί άνθρωποι τον αντιμνημονιακό χώρο. Ωστόσο, αυτό δε σημαίνει ότι θα συμφωνήσουμε ή θα συμμαχήσουμε με δοσίλογους του ταξικού εχθρού, επειδή έχουμε ένα ευκαιριακό κοινό.

akrat, στην ορεινή ύπαιθρο οι ντόπιοι είναι παραδοσιακά συντηρητικοί (όπως όμως σχεδόν σε όλη τη χώρα). Στη Σαλονίκη τραβάει το καραμανλικό κλίμα από τις γειτονικές Σέρρες δίπλα σε μία αξιόλογη και καλά οργανωμένη οργάνωση, ειδικά στο κέντρο. Ο δήμος μου (Παύλου Μελά και άλλοι δήμοι Νεαπόλεως-Συκεών, Καλαμαριάς κλπ) είναι προοδευτικός (δες τον εκλογικό συγκριτικό πίνακα). Το κέντρο είναι παλιοί κάτοικοι, οι Σέρρες έχουν τον Καραμανλή, η Δράμα θύματα στον εμφύλιο, η Πέλλα είναι πράσινη, η Φλώρινα και η Καστοριά συνοριακές πόλεις/νομοί.

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Φίλε Δείμο, ο Σύριζα όχι μόνο δεν θριάμβευσε αλλά συνέβαλλε στην ανάσταση και ανασυγκρότηση της πιο μαύρης μεταπολεμικής δεξιάς.
Ας ελπίσουμε πως η παραμονή του στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα τους βοηθήσει να συμβιβαστούν με μια όχι και τόσο ιδανική κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα.
Τελικά, πρέπει να γίνεις χειρότερος απ' το θηρίο για να νικήσεις το θηρίο...

ο δείμος του πολίτη είπε...

Αν φτάσουμε, Άσκαρ, να κατηγορούμε την αριστερά για τα φασιστικά μορφώματα και τις ακροδεξιές κορώνες του Σαμαρά, έχουμε χάσει το παιχνίδι. Αν συμβιβαστούν μάλλον πρέπει να αναζητήσω άλλο κομματικό μόρφωμα...

pølsemannen είπε...

Ευρώ και αντίδια αλά σπετσιώτα.

Εγώ μακαρίζω του συμπατριώτες μου Σουηδούς που είπαν όχι σε αυτήν την καταρρέουσα μπούρδα, στο δημοψήφισμα του Σεπτεμβρίου του 2003 και τώρα είναι οι καλύτερη του χωριού.

Ευρώ (ή κοινό νόμισμα με άλλη ονομασία όπως π.χ. Βοθρώ), ΔΕΝ μπορεί να υπάρξει εάν η ΕΕ δεν γίνει Ομόσπονδη Δημοκρατία με πρόεδρο εκλεγόμενο από το σύνολο των κατοίκων (όπως Αμερικιιιιι, γέα).

80% των ξεβράκωτων υπέρ του Ευρώ. Μην χέσω με την βλαχομπαρόκ γκλαμουριά μας.

ο δείμος του πολίτη είπε...

pølsemannen, οι Σουηδοί με μία οργανωμένη σοσιαλδημοκρατική οργάνωση του κράτους αρνήθηκαν το ευρώ γιατί είχαν τα οικονομικά όπλα. Η πλάκα είναι πως αν ήταν στην ευρωζώνη θα υποχρεώνονταν κι εκείνοι να απορρυθμίσουν το κράτος.

ShareThis