Θολό το τζάμι
κι η αντανάκλαση θαμπή
ραγισμένο το γυαλί
κι η όραση μουδιασμένη
σαν τη φωνή σου.
Δεν τολμά ακόμα να μιλήσεις
περιμένεις τα αποτέλεσμα,
δε φοβάσαι,
ξέρεις το αποτέλεσμα
πάντα ίδιο, πάντα θολερό.
Ένα γυαλί είναι οι εκλογές,
ένας καθρέφτης ραγισμένος είν’ η δημοκρατία,
την κοινωνία της φανερώνει,
τους φόβους, τις αγωνίες.
Το αποτέλεσμα πάντα ίδιο
κι εσύ ποτέ νικητής.
Ας αλλάξουμε καθρέφτη,
ίσως ένας νέος απεικονίσει
τις ελπίδες μας.
Μάιος 2012
6 έκριναν :
"δε φοβάσαι,
ξέρεις το αποτέλεσμα
πάντα ίδιο, πάντα θολερό."
"Ας αλλάξουμε καθρέφτη,
ίσως ένας νέος απεικονίσει
τις ελπίδες μας."
Ίσως, ίσως και όχι. Αυτό μάλλον εμπίπτει στην κατηγορία "πρόσεχε τι εύχεσαι" γιατί υπό αυτές τις συνθήκες που διαμορφώνονται ο καθρέφτης γίνεται όλο και πιο θαμπός και το ράγισμα ολοένα μεγαλώνει. Φοβάμαι ότι τον νέο καθρέφτη μπορεί και να μην τον βρούμε από το μαγαζί "Αποκατάσταση της Δημοκρατίας"...άσε που πολλοί φεύγουν αναζητώντας τον καθρέφτη τους σ' άλλη γη, σ' άλλα μέρη!
Σπίθα, την καλημέρα μου...
2Σx2, δε διαφωνούμε...
Αν προσπαθήσουμε ν' απαλλαγούμε απ' τους όποιους φόβους ή αγωνίες, μήπως το είδωλο, έστω και στον ραγισμένο καθρέφτη, γίνει περισσότερο ευκρινές; (Υ.Γ. Αν και δεν είναι βέβαιο, ότι καθρεφτιζόμαστε όλοι στον ίδιο καθρέφτη) Καλή σου μέρα!
Έχεις δίκιο, Ευάγγελε, δεν έχουμε όλοι τον ίδιο καθρέφτη. Για αυτό κυριαρχεί το β΄ ενικό και καταλήγει με το περιεκτικό α΄ πληθυντικό...
κάτι αναμένεις.... άραγες τι?
μια σπίθα, μια φωνή... μια αντάρα
ποιητικώς??
Δημοσίευση σχολίου