Κυνηγούσε
η Άρτεμις
στις
καταπράσινες
πλαγιές
της Εύβοιας
σαν
αντάμωσε
την
όμορφη Ιφιγένεια.
Βαθύς
ο πόνος
που
την απέρριψε
η
παρθένα κόρη,
εκείνη
μία
θεά
των κοριτσιών…
Η
Ιφιγένεια
δεν
αγάπησε
ποτέ
το κυνήγι
πάντα
ελευθέρωνε
ζώα
(,) ποτέ
δεν
ήθελε
να
τα βλάψει,
δεν
αγάπησε
τις
θυσίες
και
τη μυρωδιά
του
αίματος.
Αρνήθηκε
να
θυσιαστεί το ελάφι...
9 έκριναν :
Πολύ ωραίο!
Μόνο που έτσι δεν μπορεί να υπάρξει η Ιφιγένεια εν Ταύροις!
Ναι, αλλά κάποιοι δεν αρνούνται να θυσιαστούν για τις ιδέες τους... Όταν ο Κάλχας λαδώνεται, κάποιοι θυσιάζονται :)
καλημέρα
καλώς μας ξαναήλθες...
ωραιότατο μας έφτιαξες το πρωινό
Σ' ευχαριστώ, φίλε Akrat. Επέστρεψα διαβασμένος, ξεκούραστος με μία φρεσκάδα θερινής δημιουργικότητας...
καλό χειμώνα φίλε μου...
Λαδώθηκε ο Κάλχας ή επειδή ήταν τραβεστί μισούσε τις γνήσιες γυναίκες;
Καλό φθινόπωρο καλέ μου, Νημερτής. Μη βιάζεσαι ακόμα για το χειμώνα...
Άσκαρ, το ζητούμενο είναι ότι ορισμένοι (ιδιαίτερα οι ιερείς που μεσολαβεί και τάχα ερμηνεύουν το θείο) πάντα λαδώνονται... Αλλά αυτό είναι το θέμα άλλου μου ποιήματος
Μακάρι και η πραγματικότητα της ανθρωπότητας όλης να χαρακτηριζόταν από τέτοια υψηλά ιδανικά... Δυστυχώς ή ευτυχώς, οι εξαιρέσεις αυτές, δημιουργούν ποίηση ;-)
Συνέχισε έτσι!
Κι όμως, Debby μου, κάποιοι ακόμα τολμούν να παλεύουν για τα ιδανικά τους. Ο καθένας με τον τρόπο του, ίσως όχι για ζώα ή οικολογία, αλλά τα ιδανικά ορισμένοι τα έχουν υψηλότερα από το προσωπικό τους συμφέρον και την καλοπέρασή τους.
Δημοσίευση σχολίου