αστικοί τοίχοι

Πελώριοι οι τοίχοι, ανυπέρβλητοι 
στο μάτι ορθώνονται μέτρα πολλά

κόβοντας τον αέρα και σχίζοντας τη γη

ξεπροβάλλουν σα βουνά κατακόρυφα.

Φράχτες για θεριά μοιάζουν.

Κλειδώνονται οι πόρτες για προστασία από θεριά (;)

ασφαλίζουται τα παράθυρα του ορόφου

μπρος στο φόβο του θεριού (;)

Κλειστή πόλη, μοναχικές φωνές, έρημοι άνθρωποι

φυλακίζονται για να προστατευτούν από τα θεριά (;)

ακούν φωνή τους να αντηχεί σε άψυχα τούβλα

ποδοπατούν τη ζωή τους μέσα σε τσιμέντα.

Ο γείτονας φαντάζει τόσο μακριά,

το χέρι δεν τον αγγίζει κι ας είναι δίπλα,

ο ήχος δε φτάνει σε αυτόν κι ας τον ακούει.

Κωφούς και τυφλούς μας έκανε η πόλη τούτη,

φοβισμένοι τα θεριά μην ανταμώσουμε,

μόνοι στήνουμε τείχη προστασίας

κλεισμένοι σε τοίχους ψυχρούς,

και περιμένουμε να έρθει η ώρα μας

η μουσική συνοδεία μιας μπάντας πένθιμης

ακούγεται σαν περνά από κάτω 
και θυμίζει τη ζωή.

photo: Mathieu Testa