Παγωμένη Πέμπτη

photo by Rete Saunders

Δεν ξέρω... Σήμερα ξύπνησα παγωμένος. Δεν φταίει που δεν έχω πετρέλαιο σπίτι ή 10€ στην τσέπη, δεν φταίει που κάνει κρύο... Εχτές μου τσαλαπάτησαν κάθε αξιοπρέπεια.

Με ένα νόμο ενός μόλις άρθρου τερτίπια νομικίστικα ώστε να επιβληθεί η θέση τους, ξεφτίλισαν την ίδια την αστική τους δημοκρατία, καταπάτησαν την απόφαση της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου και άλλων δικαστικών οργάνων, έδειξαν τα νύχια τους με συνειδητές πραξικοπηματικές πρακτικές και προσπάθειες ορισμένων αιρετών εκπροσώπων (ποιον εκπροσωπούν τελικά;) να ισορροπήσουν σε δύο βάρκες (βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ) την ώρα που ο λαός ήδη βρίσκεται στο νερό και βουλιάζει.

Μιλάμε για κυβέρνηση εσχάτης μειοψηφίας. Από τόσους βουλευτές μόνο οριακά ψηφίστηκε το μνημόνιο ΙΙΙ (κάτι σε σίκουελ θυμίζει, αλλά είναι τόση η οργή που απαξιώ να κάνω τέτοιους παραλληλισμούς). Μιλάμε για μία κυβέρνηση εσχάτης προδοσίας της δημοκρατίας. Πρόδοσαν τη λαϊκή εντολή, πρόδωσαν το προεκλογικό συμβόλαιο με τους πολίτες, που κατέστησαν υπηκόους, πρόδοσαν το ίδιο το Σύνταγμα και τις αποφάσεις της -ανεξάρτητης τάχα- δικαστικής εξουσίας καθιστώντας τη νομοθετική εξουσία έρμαιο των διαγραφών και των απειλών προς τα μέλη της. Καταπατούν τη λαϊκή -αντιμνημονιακή- εντολή των εκλογών. Βιάζουν το παρόν μας με αναδρομική ισχύ και σβήνουν το μέλλον μας…

Κάθε κράτος αποτελεί βασικό πυλώνα της οικονομικής δραστηριότητας ακόμα και στα πλέον φιλελεύθερα. Κάθε κράτος αποτελεί το νομοθετικό κι εκτελεστικό υποστηριχτή των οικονομικών ελίτ. Ο νεοφιλελευθερισμός από καιρό διεκδικεί μείωση του κράτους, διάλυση της κρατικής πρόνοιας και περιορισμό της οικονομικής δραστηριότητας του κράτους (εκτός εκείνων των στοιχείων που δε θέλουν οι επιχειρηματίες και όσων δράσεων τους τροφοδοτούν οικονομικά).

Τα κρούσματα φαυλότητας και διαφθοράς που έρχονται στο φως εκθέτουν τους πολιτικούς διαχειριστές - και το βέβαιο είναι ότι έχουμε δει μόνο την κορυφή του παγόβουνου. Αυτή είναι η μία πλευρά του ζητήματος, που ανάγεται περισσότερο στην ελληνική ιδιομορφία και τις στρεβλώσεις που υφίστανται στη χώρα μας. Υπάρχει όμως και η ουσία των πολιτικών επιλογών, που συνδέεται με την επίθεση κατά των εργασιακών δικαιωμάτων, του κράτους πρόνοιας και του βιοτικού επιπέδου των πολιτών, γεγονός που αποτυπώνεται σε όλη την Ευρώπη.

Η μειοψηφική κυβέρνηση χωρίς λαϊκή νομιμοποίηση, απεργάζεται την κοινωνική καταστροφή, αποδιοργανώνει τη δημοκρατική λειτουργία, απομακρύνει τη χώρα από την Ε.Ε. και αναζητεί ερείσματα στην υποστήριξη του ξένου παράγοντα. Για την υλοποίηση του ταξικού πολέμου που ξεκίνησε στο όνομα του χρέους και με την υιοθέτηση της πολιτικής λιτότητας κι εσωτερικής υποτίμησης, απαξιώνει το Σύνταγμα, τη δικαστική εξουσία, τη νομοθετική εξουσία, τη βούληση του λαού.

Το βασικό ιδεολόγημα για την επίθεση αυτή είναι το νεοφιλελεύθερο οικονομικό δόγμα με το τρίπτυχο: αποκρατικοποιήσεις, απορρύθμιση αγορών, λιγότερο κράτος.

Και τούτο συμπληρώνεται με πολιτικές φορολογικές που όχι μόνο δε βγάζουν από τη χώρα από το αδιέξοδο, αλλά έχουν σαφή στόχο τη διάλυση της μεσοαστικής παραγωγικής διαδικασίας, τη μετατροπή των μεσοαστών σε υπαλλήλους και το χάρισμα όσων τομέων κάλυπταν οι μεσοαστοί (επιχειρηματίες και δημόσιοι υπάλληλοι) σε ιδιώτες. Εξάλλου, οι μεσοαστοί τα τελευταία χρόνια όλο ζητούσαν περισσότερη εξουσία, περισσότερη ελευθερία, περισσότερη μόρφωση και δικαίωμα λόγου, περισσότερη δημοκρατία. Τώρα πια θα έχουν να ζητούν μόνο περισσότερο ψωμί (πού χρόνος για διεκδικήσεις)...

γράφτηκε για το eklogika.gr

 (διαβάστε και τους μονοσάνδαλους στις ποιητικές διαδρομές μας)