Κάθε μέρα τους βλέπουμε στις πόλεις να τρέχουν, να χώνονται σφήνα, να προσπερνούν. Είναι μία ομάδα νέων που βιάζονται για να εξυπηρετήσουν τους πελάτες των αφεντάδων τους. Βιαστικά τρέχουν ρισκάροντας την ίδια τη ζωή τους προκειμένου να φτάσει μία επιστολή, μία πίτσα, ένας γύρος πιο γρήγορα σε εκείνον που το παρήγγειλε.
Κι όμως είναι μια τόσο επικίνδυνη ζωή. Πρέπει να κάνουν γρήγορα. Τρέχουν και περνάνε ξυστά δίπλα από κινούμενα μεγάλα οχήματα. Κοιτούν με χαιρέκακο χαμόγελο όσους περιμένουν στην ουρά του φαναριού. Μειδίαμα διακρίνουμε σαν μας περνούν από δεξιά. Και αν τους κλείσουμε κατά λάθος το δρόμο; Τότε βρίζουν, τότε πηδούν τη νησίδα και κόντρα στο ρεύμα -και σε ταχείας κυκλοφορίας αστική οδό ακόμα- ρίχνονται στον αγώνα του μεροκάματου του τρόμου. Και οι οδηγοί τι πρέπει να κάνουμε; Να τους βοηθάμε ανοίγοντας δρόμο; Μα όταν δε γίνεται; Όταν διέρχονται μονοδρόμους, για να γλιτώσουν μόλις ένα τετράγωνο; Όταν παραβιάζουν προτεραιότητες για να κάνουν "πιο γρήγορα";
Ποιοι είναι όμως αυτοί; Είναι νέοι, εκείνοι ειδικά οι νέοι που κουράστηκαν να πλουτίζουν -όπως λέει κι ο Πλωρίτης- τις στατιστικές της ανεργίας και βρίσκουν μια ευκαιρία να βγάλουν ένα μεροκάματο κι ένα πιάτο φαγητό, για να μην τους μαλώνει ο πατέρας. Είναι και οικογενειάρχες που πρέπει να εργαστούν μέσα στο τόσο ανθυγιεινά καυσαέριο της πόλης και μέσα από κινούμενα οχήματα τρελών Ελλήνων οδηγών. Σύμφωνα με τη φήμη είναι πτυχιούχοι και μεταπτυχιακοί. Ίσως να είναι κι έτσι, συνήθως όμως μόλις τελείωσαν το σχολείο ή είναι φοιτητές αδύναμων οικονομικά οικογενειών.
Παρά τον καιρό, παρά τις δυσκολίες του χιονιού και της βροχής ή του κρύου, είναι εκεί να εξυπηρετήσουν τους πάντες. Παράνομα και παρά τις επικίνδυνες συνέπειες υποχρεώνονται για εκείνο το μεροκάματο -αλλιώς ξανά ανεργία- να κουβαλούν αντικείμενα υπερμεγέθη (μεγαλύτερα συχνά από τον όγκο της μηχανής) που καθιστούν ακόμα πιο επικίνδυνη την οδήγηση, αφού δε βλέπουν καθρέφτες ή δυσκολεύονται να στρίψουν προκειμένου να διατηρήσουν τον έλεγχο της μηχανής. Συνεχή ατυχήματα έρχονται να επιβεβαιώσουν τις δυσκολίες και την αδιαφορία των υπολοίπων. Για δίπλωμα βέβαια ούτε λόγος να γίνεται. Μόνο να ξέρεις να οδηγάς και φτάνουν όλα τα άλλα. Κράνος; Ποιο αφεντικό θα επιβαρυνθεί με τόσο μεγάλο κόστος; Δε φτάνει που βάζει τη βενζίνη, να βάλει και κράνος; Και η Τροχαία; Ααα, αυτή μόνο κλήσεις κόβει στα μηχανάκια. Η εταιρία στο απυρόβλητο. Κι αν δεν υπάρχει δίπλωμα, αντί να στραφεί στον ιδιοκτήτη, στρέφεται κατά του οδηγού. Αντί να ελέγξει ποιος έδωσε εντολή να φορτωθεί με τόσο βάρος και τόσο όγκο, ένα παπάκι, ο τροχονόμος μόνο κλήσεις κόβει. Μάλιστα, κάποια αφεντικά δεν τις πληρώνουν καν τις κλήσεις.
Κάποιοι αφιερώνονται στην οδήγηση ή την επισκευή μηχανών, κάποιοι γυρνάνε ταινίες μυθοπλασίας για αυτές και άλλοι γράφουν. Κάποιοι όπως οι ντελιβεράδες τις θαυμάζουν ή τις αγαπούσαν μέχρι που δούλεψαν εδώ. Εγώ δε γράφω για μηχανές, εγώ δεν αγαπώ τα δίκυκλα (πλην ποδηλάτων), εγώ δεν αγαπώ τους μηχανόβιους, μάλιστα τους αντιπαθώ. Συμπάσχω όμως όσους κάθε μέρα κινδυνεύουν, συμπονώ κάθε έναν που κάνει το σταυρό του πριν ξεκινήσει από την επιχείρηση ή τον πελάτη για να ξαναβγεί στο δρόμο. Ναι φίλε, εγώ το είπα και είναι ο μόνος που αποδέχομαι να κάνει το σταυρό του, όπως ένα νεαρός περί τα 25 σήμερα το βράδυ που κόντεψα να τον βάλω κάτω από το Corsa επειδή πέρασε ανάποδα μια ακόμα νησίδα. Κατουρημένος έκανε το σταυρό του ξαναέφυγε. Ίσως είναι η μόνη περίπτωση που τον ευχήθηκα κι εγώ.
Η κόλαση είναι τόσο κοντά. Σε κάθε πίτσα που τηλεφωνούμε, σε κάθε ταχυμεταφορά που παραγγέλνουμε, ένας νέος κινδυνεύει να γίνει άγγελος, μια οικογένεια να θρηνήσει το δικό της άγγελο.
Κι όμως είναι μια τόσο επικίνδυνη ζωή. Πρέπει να κάνουν γρήγορα. Τρέχουν και περνάνε ξυστά δίπλα από κινούμενα μεγάλα οχήματα. Κοιτούν με χαιρέκακο χαμόγελο όσους περιμένουν στην ουρά του φαναριού. Μειδίαμα διακρίνουμε σαν μας περνούν από δεξιά. Και αν τους κλείσουμε κατά λάθος το δρόμο; Τότε βρίζουν, τότε πηδούν τη νησίδα και κόντρα στο ρεύμα -και σε ταχείας κυκλοφορίας αστική οδό ακόμα- ρίχνονται στον αγώνα του μεροκάματου του τρόμου. Και οι οδηγοί τι πρέπει να κάνουμε; Να τους βοηθάμε ανοίγοντας δρόμο; Μα όταν δε γίνεται; Όταν διέρχονται μονοδρόμους, για να γλιτώσουν μόλις ένα τετράγωνο; Όταν παραβιάζουν προτεραιότητες για να κάνουν "πιο γρήγορα";
Ποιοι είναι όμως αυτοί; Είναι νέοι, εκείνοι ειδικά οι νέοι που κουράστηκαν να πλουτίζουν -όπως λέει κι ο Πλωρίτης- τις στατιστικές της ανεργίας και βρίσκουν μια ευκαιρία να βγάλουν ένα μεροκάματο κι ένα πιάτο φαγητό, για να μην τους μαλώνει ο πατέρας. Είναι και οικογενειάρχες που πρέπει να εργαστούν μέσα στο τόσο ανθυγιεινά καυσαέριο της πόλης και μέσα από κινούμενα οχήματα τρελών Ελλήνων οδηγών. Σύμφωνα με τη φήμη είναι πτυχιούχοι και μεταπτυχιακοί. Ίσως να είναι κι έτσι, συνήθως όμως μόλις τελείωσαν το σχολείο ή είναι φοιτητές αδύναμων οικονομικά οικογενειών.
Παρά τον καιρό, παρά τις δυσκολίες του χιονιού και της βροχής ή του κρύου, είναι εκεί να εξυπηρετήσουν τους πάντες. Παράνομα και παρά τις επικίνδυνες συνέπειες υποχρεώνονται για εκείνο το μεροκάματο -αλλιώς ξανά ανεργία- να κουβαλούν αντικείμενα υπερμεγέθη (μεγαλύτερα συχνά από τον όγκο της μηχανής) που καθιστούν ακόμα πιο επικίνδυνη την οδήγηση, αφού δε βλέπουν καθρέφτες ή δυσκολεύονται να στρίψουν προκειμένου να διατηρήσουν τον έλεγχο της μηχανής. Συνεχή ατυχήματα έρχονται να επιβεβαιώσουν τις δυσκολίες και την αδιαφορία των υπολοίπων. Για δίπλωμα βέβαια ούτε λόγος να γίνεται. Μόνο να ξέρεις να οδηγάς και φτάνουν όλα τα άλλα. Κράνος; Ποιο αφεντικό θα επιβαρυνθεί με τόσο μεγάλο κόστος; Δε φτάνει που βάζει τη βενζίνη, να βάλει και κράνος; Και η Τροχαία; Ααα, αυτή μόνο κλήσεις κόβει στα μηχανάκια. Η εταιρία στο απυρόβλητο. Κι αν δεν υπάρχει δίπλωμα, αντί να στραφεί στον ιδιοκτήτη, στρέφεται κατά του οδηγού. Αντί να ελέγξει ποιος έδωσε εντολή να φορτωθεί με τόσο βάρος και τόσο όγκο, ένα παπάκι, ο τροχονόμος μόνο κλήσεις κόβει. Μάλιστα, κάποια αφεντικά δεν τις πληρώνουν καν τις κλήσεις.Κάποιοι αφιερώνονται στην οδήγηση ή την επισκευή μηχανών, κάποιοι γυρνάνε ταινίες μυθοπλασίας για αυτές και άλλοι γράφουν. Κάποιοι όπως οι ντελιβεράδες τις θαυμάζουν ή τις αγαπούσαν μέχρι που δούλεψαν εδώ. Εγώ δε γράφω για μηχανές, εγώ δεν αγαπώ τα δίκυκλα (πλην ποδηλάτων), εγώ δεν αγαπώ τους μηχανόβιους, μάλιστα τους αντιπαθώ. Συμπάσχω όμως όσους κάθε μέρα κινδυνεύουν, συμπονώ κάθε έναν που κάνει το σταυρό του πριν ξεκινήσει από την επιχείρηση ή τον πελάτη για να ξαναβγεί στο δρόμο. Ναι φίλε, εγώ το είπα και είναι ο μόνος που αποδέχομαι να κάνει το σταυρό του, όπως ένα νεαρός περί τα 25 σήμερα το βράδυ που κόντεψα να τον βάλω κάτω από το Corsa επειδή πέρασε ανάποδα μια ακόμα νησίδα. Κατουρημένος έκανε το σταυρό του ξαναέφυγε. Ίσως είναι η μόνη περίπτωση που τον ευχήθηκα κι εγώ.
Η κόλαση είναι τόσο κοντά. Σε κάθε πίτσα που τηλεφωνούμε, σε κάθε ταχυμεταφορά που παραγγέλνουμε, ένας νέος κινδυνεύει να γίνει άγγελος, μια οικογένεια να θρηνήσει το δικό της άγγελο.
45 έκριναν :
Η ...οικονομική αποτελεσματικότητα που λέγαμε - αποτελεσματικότητα όσον αφορά τα κέρδη των αφεντικών, έτσι, όχι όσον αφορά τα μεροκάματα των ντηλιβεράδων. Α, και πού 'στε, ούτε τις στατιστικές των εργατικών ατυχημάτων πλουτίζουν, αν τύχει και τους συμβεί το απευκταίο!
Είπατε κάτι;
Έθιξες μεγάλο θέμα... Σύγχρονη δουλεία...
Μαύρη, ανασφάλιστη, επικίνδυνη εργασία. Τι άλλο να ζητήσει ένας νέος από τη ζωή του; Κι εσύ κακέ Δείμο προβοκάρεις τη Pizza Hut. Σα δε ντρέπεσαι.
Θα συμφωνήσω με όλους σας. Είναι η χειρότερη δουλεία, ακόμα και όταν γίνεται με τη συναίνεση του απασχολούμενου -γιατι μόνο εργαζόμενοι δεν είναι. Από τη μια ο μισθός μικρός, από την άλλη ανασφάλιστοι και συνέχεια υπό κίνδυνο. Σωστά λέει και ο Vrennus ότι αν πάθουν κάτι... κανείς δεν πρόκειται να εξετάσει την εταιρεία.
Σχετικά με τη διαφήμιση/δυσφήμιση ας διευκρινήσω μη φάω και καμία μήνυση ότι στον επεξεργαστή φωτογραφιών δεν μπόρεσα να βγάλω τη φίρμα. Αν μπορεί κανείς ας μου τη στείλει έτοιμη.
Σχετικά με τη διαφήμιση/δυσφήμιση, έχω ακούσει, το ξαναγράφω, έχω ακούσει ότι η εν λόγω εταιρεία θεωρείται από τους καλούς εργοδότες - ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό. Μην ξεκινήσουμε όμως κανένα διάλογο σχετικά μ' αυτό και τρέχει ο Δείμος στα αυτόφωρα!
κατα τ αλλα ευρωπη ειμαστε ε;
κριμα.-
Vrennus, έχω κι εγώ ακούσει κάτι σχετικό για την εν λόγω εταιρεία, αλλά συμβαίνει να μην είμαι σίγουρος. Το θέμα είναι ότι δεν βρήκα άλλη φωτογραφία.
Ονοματοδοσία μου, πράγματι είναι μία ευρωπαϊκή χώρα. Απλά εμείς είμαστε πιο μπροστά σε αυτά. Οι άλλοι τώρα αρχίζουν να κόβουν την ασφάλιση, εμείς το κάνουμε εδώ και χρόνια.
Σκεψου τι τραβαω καθε μερα εγω που τις αγαπαω τις μηχανες και τη μιση μου οδηγηση την περναω να προστατευω ολους αυτους τους καμικαζε.Οι οποιοι δεν ειναι απλως απληρωτοι και ανασφαλιστοι.Ειναι και αναλωσιμοι και ομηροι.Επιθεωρηση εργασιας ειπατε;Συνδικατα ειπατε;Ας μη λεμε μαλακιες στα μουτρα του κοσμου που τα ζει στο πετσι του.Μπραβο ρε Δειμο.
Να ευχαριστήσω την Ανναμαρία για τη νέα φωτογραφία που μου έστειλε και ανέβασα (να αποφύγουμε και πιθανές μηνύσεις).
Καιρέ, σ' ευχαριστώ για την ενθάρρυνσή σου.
Δεν φταιμε εμεις που παραγγελνουμε πιτσες και σουβλακια.
Φταιει η νοοτροπια του Ελληνα οδηγου,ο οποιος δεν υπολογιζει τιποτε στο περασμα του ειτε ειναι σε μηχανακι,ειτε σε αυτοκινητο...
Οταν δεν υπαρχει παιδεια σε ολες τις βαθμιδες τι περιμενεις;;;
Όχι δε φταίμε εμείς, ούτε ίσως και ο οδηγός που είναι απαίδευτος. Φταίνε οι υπηρεσίες που ποτέ δεν εξετάζουν τι γίνεται με τις εταιρείες αυτές. Φταίνε και όσοι βλέπουν σαν δουλειά του ποδαριού μία τόσο επικίνδυνη απασχόληση.
Δύσκολη ζωή για μηχανόβιους είναι αλήθεια. Αλλά πρέπει πρώτα ο αναβάτης να προσέχει την ζωή του και μετά εσύ...
Ναι καλή μου, αλλά κάποτε πρέπει να σκεφτόμαστε ότι κάποιοι εργαζόμενοι ρισκάρουν καθημερινά από την αναλγησία των αφεντικών τους ή του κράτους. Ας συμπάσχουμε λίγο πέρα από την οδική ασφάλεια.
Σύγχρονοι είλωττες στον καιάδα της ασφάλτου...
Καλημερα,
περα απο τα συναισθηματα συμπαθειας - τα οποια φυσικα και τρεφω για οποιον θελει να βγαλει τιμια το ψωμι του - πρεπει να ξεκαθαρισουμε μερικες εννοιες.
Αγαπητε Δειμο, βαζεις πολλα πραγματα στο ιδιο τσουβαλι οταν γραφεις "πρεπει οι οδηγοι ΙΧ να τους διευκολυνουμε γιατι τρεχουν να μας εξυπηρετησουν". Συγνωμη για τον κυνισμο μου αλλα τρεχουν γιατι τους υποχρεωνει το αφεντικο, οχι για να εξυπηρετησουν εσενα.
Οπως εχω γραψει πολλες φορες, η μοναδικη αμεση, τιμια και εφαρμοσιμη λυση ειναι, να τηρηθουν οι υπαρχοντες νομοι.
Υπαρχει εργασιακη νομοθεσια, που θα τους προστατευε απο το εξοντωτικο ωραριο και τις απανθρωπες συνθηκες δουλειας.
Υπαρχει ΚΟΚ που ελεγχει αν η μηχανη ειναι παραφορτωμενη η οχι.
Υπαρχει ΚΟΚ που προστατευει την ζωη τους. Και την δικη μου - δεν κινδυνευουν μονο αυτοι οταν μπαινουν στο αντιθετο ρευμα. Κινδυνευω και εγω.
Ας μην αφηνουμε τα αισθηματα προς εναν συμπαθη μεροκαματιαρη να μας παρασυρουν σε λαθος γνωμες.
Ο συμπαθης μεροκαματιαρης που μπαινει στο αντιθετο ρευμα ειναι εν δυναμει δολοφονος. Συμπαθης μεν, δολοφονος δε. Και το αφεντικο που τον αναγκαζει, ειναι ηθικος αυτουργος.
Πνευματάκι, και λίγα λέμε.
, αγαπητέ, δε διαφωνώ κατά βάση. Αλλά προτιμώ μία τέτοια δική μου διατύπωση που πιο εύκολα μετριάζει την υφιστάμενη κατάσταση, παρά τη δική σου -κι ας είναι αληθής και ας απεικονίζει την πραγηματικότητα.
Το αφεντικό εξυπηρετούν και κινδυνεύουν το ίδιο με εμάς. Απλά η συμπάθεια είναι το κυρίαρχο μαζί βέβαια με τον εργασιακό μεσαίωνα που βιώνουν αυτοί και κάποιοι άλλοι ακόμα.
Ωστόσο, οι κανονισμοί δεν τηρούνται και κανείς δεν ασχολείται από ότι φαίνεται από τις δημόσιες υπηρεσίες. Οι κλήσεις είναι για τους οδηγούς και όχι για την εταιρεία. Ούτε γίνεται έλεγχος τι ώρα αρχίζουν την εργασία τους οι οδηγοί αυτοί -κι ας είναι ουσιαστικά επαγγελματίες. Δέχομαι ότι πρέπει να γίνονται έλεγχοι, αλλά γίνονται; Τι κάνει η επιθεώρηση εργασίας ή το ΙΚΑ;
Έθιξες μεγάλο θέμα, κάποτε πρέπει να μπουν κανόνες στους ντηλιβεράδες.
Οι πιτσαδόροι είχαν κάνει μια εποχή ένα μεγάλο αγώνα με το σωματείο "σπάρτακος"
Δε γνωρίζω ούτε το Σπάρτακο ούτε τους αγώνες τους. Πολύ δουλικό και επαναστατικό όνομα, ε;
Να δω τον Δήμο να φτιάχνει πίτσα και δε θέλω τίποτα άλλο. Πάντως πέρα από την πλάκα το ζήτημα δεν είναι απλό. Και μου κάνει ιδιαίτερη εντύπωση που στον καινούριο ΚΟΚ δεν υπάρχει καμία νέα αναφορά στο συγκεκριμένο θέμα (εκτός κι αν δεν το είδα). Έχω δε την εντύπωση ότι στη Δυτ. Θεσσαλονίκη το πρόβλημα είναι ακόμη πιο οξύ. Και λόγω της σχετικά πιο κακής οικονομικής κατάστασης, αλλά και γιατί πολλά παιδιά παρατούν το σχολείο για να δουλέψουν. Και η μοναδική δουλειά που μπορούν να βρουν είναι πακετάδες.
Όντως ο "Σπάρτακος" υπήρχε και αν δε κάνω λάθος πρέπει να προερχόταν από τη Hut.
Και δεν σου ξέφυγε. Δεν αναφέρεται τίποτα εκτός από το ότι απαγορεύεται να μεταφέρει αντικείμενα μία μηχανή. Στα δυτικά είναι χειρότερα και επειδή εδώ υπάρχουν περισσότεροι νέοι και μεσήλικες με οικονομικά προβλήματα και επειδή υπάρχουν περισσότερα καταστήματα ντελίβερι αναλογικά με την ανατολική περιοχή.
σ.σ. Κάνω πολύ ωραίο πίτσα.
Και Δείμο όλο και πιο πολλοί είναι αλλοδαποί μετανάστες. Φανταστείτε τι εργασιακά δικαιώματα έχουν... (έχουν το δικαίωμα να σκοτωθούν...). Εγώ τους ανοίγω δρόμο όταν δουλεύουν, και δίνω και παραπάνω λεφτά όταν φέρνουν το φαγητό. Καμμιά φορά ας ξεκινάμε από αυτό που μπορούμε να κάνουμε σκέφτομαι...
Το γεγονός της εδώ και τώρα δικής μας εξυπηρέτησης απασχολεί κανέναν μας??
Ποιος από εμάς δέχεται καθυστέρηση στην παράδοση της παραγγελίας του από…. κοινωνική αλληλεγγύη? Να απαντήσω εγώ ( πραξικοπηματικά) ΚΑΝΕΝΑΣ.
Δείμο....περιμένω κέρασμα( για την πίτσα λέω)
DeMasame Re, -ανάλογα με τα ψιλά μου- δίνω 1 ευρώ ή και περισσότερα. Ίσως απλά τους βοηθώ να διπλασιάσουν το μισθό τους, όπως λένε μερικοί. Τουλάχιστον κατανοώ τα προβλήματά τους. Κι όμως στο δρόμο ορισμένοι επίτηδες τους φράζουν το δρόμο και γελούν μέσα από το αυτοκίνητο.
Καπετάνιε, να σου πω ότι συμφωνώ; Είναι νομίζω αυτονόητο. Κανείς δε δέχεται καθυστέρηση και όταν η πίτσα αργεί ξανατηλεφωνούμε για να καντηλιάσουμε τον πιτσαδώρο. Και η πλάκα είναι ότι οι ίδιοι ζουν συχνά με το όνειρο να βρουν γκομενίτσες μέσα από τις παραγγελίες (από ανάλογες τσόντες ή ταινίες). Είναι οι αυταπάτες της κάθε εργασίας.
Και για να μη ξεχνιόμαστε δέχομαι.
Γι αυτό λοιπόν και εγώ καταγγέλλω ....την κυβέρνηση. Μαλάκας είμαι να καταγγείλω τον εαυτό μου χαχαχαχχχχχχχ
Το: " Σε κάθε πίτσα που τηλεφωνούμε, σε κάθε ταχυμεταφορά που παραγγέλνουμε, ...ΚΑΙ ΒΙΑΖΌΜΑΣΤΕ ΝΑ ΠΑΡΑΛΑΒΟΥΜΕ ... ένας νέος κινδυνεύει να γίνει άγγελος, μια οικογένεια να θρηνήσει το δικό της άγγελο."
...με εκφράζει απόλυτα ( με την απαραίτητη προσθήκη ;) )
Κανόνες πρέπει να μπουν και σίγουρα φαγάκι από το γωνιακό μαγαζάκι είναι καλύτερο και μπορείς και να καλλιεργήσεις και σχ΄σεις με το μαγαζάτορα.
Δε μου λέτε η "Δόξα Δράμας" κοντά στο Τούρκικο προξενείο υπάρχει ακόμα; Κάτι μεγάλοι άνθρωποι ήταν που κάνανε καταπληκτικούς μεζέδες. Η γιαγιά πίσω από τη Ροτόντα με τους λαχανοντολμάδες; Ο Αχνός, εσείς ρε στην Θεσσαλονίκη είχατε το προνόμιο του Σλόου φούντ γιατί την πεσατε στο φάστ?
Ο Σπάρτακος που ξεκίνησε από την Χάτ, όντως έβγαλε τον Μεσαίωνα έξω, μένουν πολλά ακόμα..
Πάτρε παράδειγμα ότι τίποτα δεν υπάρχει στον νέο ΚΟΚ.
Δεν ξέρω από τέτοια μαγαζιά. Στο κέντρο δεν πηγαίνω πολύ πολύ. Είδες όμω ς πώς καταφέραμε και αποδεχτήκαμε τελικά τον αμερικάνικο τρόπο; Ακόμα και με το γυράδικο και την πίτσα (είναι μία μορφή εξόδου τελικά στην εξελίχθηκε η βόλτα σε ταβέρνα; Αν ναι τότε το αίτιο είναι ολοφάνερα οικονομικό ή η γυναίκα μας πεθαίνει στη δουλειά και δεν προλαβαίνει να μαγειρέψει όταν εμείς σερφάρουμε).
χαχα!καλό.αυτο για την ασφαλιση...
παντως εδω,ασε που ερχονται με αμαξι,αν ειναι με μηχανακι ... σαν αστροναυτες.στολη,γαντια,κρανος...
Δεν έχω χρόνο δυστυχώς να διαβάσω τα σχόλια. Διάβασα όμως δυο φορές το ποστ. Συγκινήθηκα από τη γραφή.
Είναι το καλύτερο κείμενό σου, τουλάχιστο από όσα έχω διαβάσει.
Σ' ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια.
Έχω την εντύπωση ότι οι πιτσαδόροι δεν δουλεύουν με μισθό αλλά με τα φιλοδωρήματα γιαυτό και σκοτώνονται να πάνε σε περισσότερους πελάτες.
Ο έλεγχος των εργασιακών τους σχέσεων είναι ευχερής φτάνει να την στήσουν , αν θέλουν έξω από την επιχείρηση που τον στέλνει.
Οι περισσότεροι κινούνται με δικά τους μηχανάκια οπότε έτσι και αλλιώς ΠΡΕΠΕΙ να έχουν κράνος.
Αν τα μηχανάκια είναι της επιχείρησης οφείλει να τους τα παρέχει.
Από κει και πέρα οφείλουν και αυτοί να ακολουθούν τον ΚΟΚ για να μην γίνουν άγγελοι όπως λες αλλά και συ να μην βρεθείς κατηγορούμενος για προώθηση αγγέλων στον Παράδεισο.
Προχθές έβγαινα σε μία γωνία και όταν είδα ότι δεν έρχεται κανείς από αριστερά ξεκίνησα να βγω με αποτέλεσμα να κοντέψω να κάνω πλακέ έναν που ερχότανε φουλαριστός από δεξιά και από το πεζοδρόμιο.
Πως δεν του έφερα καμία πίτσα κολάρο ούτε εγώ το ξέρω. Ακόμα και τώρα που το λέω συγχίζομαι Γι΄αυτό Δείμο μου φτιάξε μία πίτσα με μπέικον και μανιτάρια να ηρεμήσουμε!
Δεν έχεις δίκιο. Έχουν ένα βασικό μισθό (χαμηλό πολύ) και μετά συμπληρώνουν τα φιλοδωρήματα. Δεν ξέρω τη συχνότητα του αν έχουν ή όχι δικά τους μηχανάκια. Αλλά όταν γράφουν φίρμα επάνω οι μηχανές πώς να μην είναι της εταιρείας; Άντε ρε κι εσύ, με τα κράνη που θα δώσει η εταιρεία. Αστεία λέμε τώρα; Ξεκινάω την πίτσα.
Ενταξει δεν λεω φταιει και το κρατος και η τροχαια...ομως...εκεινοι φταινε πιο πολυ απο ολους...δεν σεβονται ουτε την δικη τους την ζωη αλλα ουτε τις ζωες των αλλων!!!Τι να πω!Ισως να μην αρκει να κανουμε τις προσευχες μας!!!
Καλο Βραδυ Δειμε του Πολιτη:)
Ανατολή δε θα διαφωνήσω. ΚΙ εκείνοι φταίνε συχνά και εκείνοι παραβιάζουν τον ΚΟΚ, αλλά και τούτο είναι ζήτημα και παιδείας σφων και ημών. Αλλά δε νομίζω να έχουν όρεξη απλά και μόνοινδυνεύουν αν δε πιέζονται από αφεντικά κλπ.
Δείμο μέγα θέμα που δε θα ήθελα να σχολιάσω προς το παρόν.
14 μήνες χωρίς εργασία κλείνω αύριο.
Καλημέρα και καλό μήνα.
Έλα ρε δεν το ήξερα, δεν είπες τίποτα. Κουράγιο, σε τέτοιες περιπτώσεις δεν ξέρω τι να πω.
Πάντα αφήνω φιλοδώρημα στα παιδιά των delivery. Νιώθω έτσι λιγότερο ένοχη που τους κάνω να βρέχονται πάνω στο μηχανάκι με κίνδυνο να γλιστρήσουν από καμιά στραβοτιμονια γιατί εγώ βαριέμαι να βγάλω τις πυτζάμες και να περπατήσω μερικά μέτρα για να αγοράσω η ίδια την παραγγελία μου.
Απλά να πω ότι είσαι μία από τους πολλούς που τους νιώθουν και συμπάσχουν με τροπο οικονομικό. Ωστόσο, το θέμα της εργασίας τους αγγίζει ακι την πολιτεία και όχι μόνο εμάς ή τους οδηγούς στο δρόμο.
σωστα και άγια αυτά που λές αλλά πόσο χρόνο θα του πάρει για να πάει τα δύο στενά πάραπάνω αντί να μπει στον μονόδρομο;
και οι παραγγελίες δεν γίνονται σε μαγαζιά που είναι 5 περιοχές πιο κάτω ή σε άλλη πόλη αλλά στα κοντινά....πόσο χρόνο κερδίζουν; δευτερόλεπτα μόνο για να ρισκάρουν τη ζωή τους!
αυτοί είναι που φταίνε πιο πολύ και δεν σέβονται τίποτα...ούτε μονόδρομους, ούτε πεζοδρόμια, ούτε πλατείες, ούτε ανθρώπους, χωρίς φώτα και χωρίς κράνος.
Δεν θα διαφωνήσω μαζί σου. Όλα όμως είναι θέμα ψυχολογίας. Μην περιορίζεις το θέμα μόνο στο φαγητό. Όταν έχει να μεταφέρει αντικείμενα -όχι μόνο φαγητό, αλλά και αντικείμενα και φακέλους κλπ- σε πληθυντικό αριθμό πρέπει να κάνει γρήγορα και μέσα σε όλα αυτά δεν σκέφτεται τον ΚΟΚ, αλλά την ταχύτητα παράδοσης ενός φακέλλου κλπ.
ό,τι και να έχει να μεταφέρει...
πόσα λεπτά θέλει για να βάλει το κράνος;
η βιασύνη και το γρήγορα δεν είναι δικαιολογία για την ασφάλεια του καθενός μας.
Αν και κατά βάση ως αρχή δε διαφωνώ, αλλά γνωρίζουμε ότι τα κράνη εί9ναι ακριβά και εν τοιαύτη περιπτώσει δεν τα χορηγούν οι εταιρείες.
πολύ ενδιαφέρον το άρθρο σου, πράγματι. Θίγεις πολλά, και άλλα τα προσπερνάς και είναι φυσικό. Τι να γράψεις σε ένα ποστ?
θα σου πω όμως για ένα πολύνεκρο δυστύχημα που έγινε με αφορμή μια μικρής γεφυρούλας, κοντά στον Τύρναβο αν θυμάμαι καλά.
Θα πω μόνο αυτό, ότι η προειδοποιητική πινακίδα με το σήμα της γέφυρας ήταν στημένη εκεί που ά ρ χ ι ζ ε η γέφυρα.
συμπέρασμα δικό σας!
Δημοσίευση σχολίου