ανθρωποθυσίες εξαρτημένων Ι

Τα προβλήματα –σωματικά και ψυχολογικά- που δημιουργούν οι ψυχοτρόπες ουσίες είναι γνωστά. Ενδιαφέρον έχει έρευνα[1] που δείχνει τη σχέση τοξικών ουσιών και εργασίας. Έτσι, βλέπουμε η χρήση παρανόμων ουσιών είναι συχνότερη ποσοστιαία στους μη εργαζόμενους, αλλά σε απόλυτες τιμές οι περισσότεροι χρήστες παρανόμων ουσιών εργάζονται. Έτσι, στις ΗΠΑ[2] από τα 12.300.000 των ενηλίκων χρηστών παρανόμων ουσιών, τα 9.400.000 εργάζονται (77%), ενώ υπολογίζεται πως το 6,5% των πλήρως απασχολουμένων και το 8,6% των μερικώς απασχολουμένων εργαζομένων είναι χρήστες παρανόμων ουσιών. Παράλληλα, θεωρείται ότι το 6,2% των πλήρως απασχολουμένων εργαζομένων είναι βαρείς χρήστες οινοπνευματωδών. Περισσότεροι από ένας στους τρεις (38%) των εργαζομένων μεταξύ 18 και 25 ετών κάνουν ψυχαγωγική χρήση οινοπνευματωδών. Εξάλλου, στην ίδια χώρα[3] περισσότεροι από το 60% των ενηλίκων γνωρίζουν κάποιον που εργάστηκε υπό την επήρεια αλκοόλ ή άλλων ουσιών. Το ίδιο βέβαια και σχεδόν όλοι μας στην Ελλάδα.

Συμπληρωματικά, αξίζει να δέιξουμε ότι ένας στους πέντε εργαζομένους αναφέρει πως χρειάστηκε να εργαστεί σκληρότερα, να επαναλάβει μια εργασία συναδέλφου ή να καλύψει ένα συνάδελφο, είτε τέθηκε σε κίνδυνο ή και τραυματίστηκε ως αποτέλεσμα της χρήσης αλκοόλ από έναν συνεργάτη[4]. Επίσης, έως και το 47% των εργατικών ατυχημάτων και το 40% των θανάτων συνδέονται με την χρήση οινοπνεύματος και τον αλκοολισμό[5]. Από την άλλη, η χρήση αλκοόλ και άλλων ουσιών κοστίζει στις αμερικάνικες επιχειρήσεις 81 δισεκατομμύρια $ το έτος (37 δις $ από πρόωρο θάνατο και 44 δις $ από ασθένειες). Το 86% εξ αυτών αποδίδεται στο αλκοόλ[6]. Βεβαίως, ο αλκοολισμός ευθύνεται για 500 εκατομμύρια χαμένων ημερών εργασίας ανά έτος[7].

Αναλόγως, οι χρήστες παρανόμων ουσιών έχουν διπλάσια πιθανότητα (9,3% έναντι 4,3%) να έχουν αλλάξει τρεις ή περισσότερες φορές εργοδότη το παρελθόν έτος και υπερδιπλάσια πιθανότητα (12,9% έναντι 5%) να έχουν χάσει μια ή περισσότερες ημέρες εργασίας το μήνα. Ομοίως, εθισμένοι στο αλκοόλ έχουν πιθανότητα 8% έναντι 4,4% να έχουν αλλάξει τρεις ή περισσότερες φορές εργοδότη το έτος και 11,3% έναντι 5,1% να έχουν χάσει μια ή περισσότερες ημέρες εργασίας τον προηγούμενο μήνα[8].

Ανάλογη έρευνα στη Βρετανία[9] έδειξε ότι το 13% των εργαζομένων ανέφερε χρήση ουσιών για ψυχαγωγικούς σκοπούς, εκ των οποίων το 29% ήταν μεγαλύτερο από τα 30. Η ίδια έρευνα όμως συσχέτισε τη χρήση ουσιών με διαταραχές της γνωστικής απόδοσης και με αντίστοιχα σφάλματα στην εργασία και δευτερεύοντες τραυματισμούς. Παράλληλα, συσχέτισε τη χρήση μόνο κάνναβης με τροχαία ατυχήματα και τη χρήση ουσιών με εργασιακά ατυχήματα σε ομάδες υψηλού κινδύνου.

Στη χώρα μας το 2003 βρέθηκε ότι το 14,9% των μαθητών είχε κάνει μία τουλάχιστον φορά χρήση κάποιας παράνομης ουσίας (κυρίως κάνναβης). Στο ποσοστό αυτό εντάσσεται το 20,6% των αγοριών και το 9,2% των κοριτσιών. Από την άλλη φαίνεται ότι το 3,4% των μαθητών είχε κάνει χρήση συνθετικού ναρκωτικού. Ας τονίσουμε εδώ ότι σε σχέση με προηγούμενη έρευνα του 1999 παρατηρείται μία μικρή αύξηση κατά μία ποσοστιαία μονάδα (1,6), αλλά ουσιαστικά της τάξης περίπου του 11%. Παράλληλα, στην έρευνα φάνηκε ότι το 1/3 των μαθητών θεωρεί εύκολο να βρει χασίς ή μαριχουάνα και το 43,5% πιστεύει ότι δε θα δυσκολευτεί να βρει ηρεμιστικά χάπια και το 22,3% να αγοράσει χάπια έκστασης. Τραγικό είναι ότι η μέση έναρξη χρήσης είναι τα 13 έτη για τα εισπνεόμενα (βενζίνη), τα 15 χρόνια για χάπια. Στα 16 φαίνεται ότι κατά μέσο όρο αρχίζει η χρήση κάνναβης και στα 20 της ηρωίνης.

Στην Ελλάδα πάντως οι τοξικομανείς υπολογίζονται σε 30.000 με αναλογία φύλου πέντε (5) προς ένα (1) άνδρες-γυναίκες. Ένα ιδιαίτερο πρόβλημα είναι ότι οι ουσιοεξαρτημένοι δεν είναι καταμετρημένοι και όλοι οι αριθμοί είναι κατά προσέγγιση. Εκτιμάται ότι το 31% των χρηστών είναι 15-24 ετών, το 23% 25-34 ετών και το 46% άνω των 35 χρόνων. Από την άλλη, τα 2/3 του πληθυσμού των ασθενών κατοικούν στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη. Βέβαια αυτό το τελευταίο διατηρεί την αναλογία του πληθυσμού της χώρας και από την άλλη επιβάλλεται συχνά λόγω του κοινωνικού στιγματισμού στις μικρές πόλεις ή της δυσκολίας εξεύρεσης ουσιών. Ακόμα και το γεγονός ότι δεν υπάρχουν Κέντρα αποτοξίνωσης στις μικρότερες πόλεις (πρόσφατα έγινε η αρχή στην Πάτρα) φέρνει πολλούς ουσιοεξαρτημένους στα δύο αστικά κέντρα.

Από άλλη έρευνα[10] φαίνεται ότι το 8,6% ηλικίας 12 ως 64 ετών αναφέρουν ότι έχουν χρησιμοποιήσει μία ή περισσότερες φορές στη ζωή τους κάποια παράνομη ουσία, εκ των οποίων οι περισσότεροι άνδρες. Πρόσφατη χρήση (το τελευταίο έτος), δηλώνει ότι έχει κάνει το 4,8% των 18 ως 24 ετών και το 2,8% των 25-35 χρόνων. Στην ίδια έρευνα σημειώνεται ότι η πιο διαδεδομένη ουσία είναι η κάνναβη[11]. Μάλιστα, το 19,8% αναφέρει ότι έχει κάνει χρήση έστω και μία φορά στη ζωή τους, ενώ το ίδιο ισχύει και για το 26,4% των αγοριών αυτής της ηλικίας.

Δε θέλω ειδικά να αναφερθώ στη χορήγηση μεθαδόνης -με την οποία διαφωνώ, επειδή ακριβώς δεν αντιμετωπίζει το πρόβλημα στη βάση του και δεν οδηγεί στη λύση του, αλλά μόνο στη συντήρηση με ανεξέλεγκτα κενά διαστήματα που επιτρέπουν χρήση συνθετικών ουσιών- επειδή ακριβώς το θέμα είναι πολύ μεγάλο.

Αναφορικά, ας συμπληρώσουμε ότι στο Κέντρο Χορήγησης Υποκατάστατων του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης στη Σταυρούπολη, σήμερα το πρόγραμμα παρακολουθούν 743 ουσιοεξαρτημένοι -ως επί το πλείστον ηρωινομανείς- από περίπου 1535 αιτήσεις. Εξ αυτών το 73% είναι άνδρες, ενώ η αναμονή για ένταξη στο πρόγραμμα υπολογίζεται στα 2,5 χρόνια.

Με τόσο μεγάλη λίστα -σε ένα μόνο κέντρο- είναι φανερή η επιθυμία πολλών ασθενών να παρακολουθήσουν προγράμματα απεξάρτησης και επανένταξης. Καθίσταται πια αναγκαία η σύνδεση της θεραπείας με την Πρωτοβάθμια νοσοκομειακή περίθαλψη· από την άλλη χρειάζονται επαναξιολόγηση τα κριτήρια ένταξης στο πρόγραμμα κατ’ οίκον αποκατάστασης, που θα οδηγήσει σε μείωση προσέλευσης ασθενών στα Κέντρα Χορήγησης Μεθαδόνης.

Σχετικά πάντως ένα ιδιαίτερο στοιχείο που ανακοινώθηκε στο συνέδριο ήταν το κόστος της χορήγησης υποκαταστάτων. Έτσι, ψυχίατρος τόνισε ότι το κόστος υπολογίζεται στα 10.100 € το έτος ανά ασθενή. Ο τρόπος υπολογισμού βέβαια έχει πολλά κενά και είναι ιδιαίτερα απλοϊκής στατιστικής και οικονομικής προσέγγισης (κρατικός προϋπολογισμός – έξοδα)· και λέω απλοϊκός -αποφεύγοντας από ευγένεια το μπακαλίστικος- επειδή ακριβώς δεν υπολογίζονται αναλυτικά τα πάγια έξοδα των κέντρων χορήγησης μεθαδόνης, ενώ το κόστος των άλλων νοσοκομειακών εξετάσεων (ηπατικές εξετάσεις, ούρων, ακτινογραφίες κτλ) μπαίνουν στον υπολογισμό κατά προσέγγιση. Ουσιαστικά το κόστος είναι πολύ μεγαλύτερο από τις 10.000 €/ασθενή/έτος. Πάντως αφαιρουμένων των άλλων ιατρικών εξετάσεων και με δείγμα 2 αθηναϊκές μονάδες χορήγησης μεθαδόνης το κόστος ανέρχεται στα 4.200 € (για τις βραχείες χρονικά θεραπείες) ή σε 5.700 € (για μακράς διάρκειας). Ανάλογες μελέτες στη Δανία έδειξαν ένα κόστος της τάξης των 5.000-7.000 €/ασθενή/έτος, ενώ στις ΗΠΑ το κόστος ήταν 3.900-5.500 $ (για τη χορήγηση μεθαδόνης). Βέβαια, όλα αυτά τα νούμερα είναι καθ’ υπολογισμούς· χρειάζεται πάντως μία πραγματική μελέτη κόστους και μία κόστους αποτελεσματικότητας. Φυσικά και το κόστος -όσο κι αν κάποιοι το θεωρούν λογικό- παραμένει υπερβολικά υψηλό, ειδικά αν σκεφτούμε ότι στην πρόληψη δεν επενδύονται αντίστοιχα ποσά. Μακάρι σε κάθε σχολική μονάδα να επενδύονταν το 1/4 αυτού του κόστους για πρόληψη.

Ελέγχοντας όμως το ζήτημα των ναρκωτικών αξίζει λίγο να δούμε το ζήτημα των θανάτων (που στατιστικά αποτελεί και μία ασφαλέστερη μέθοδο). Και πάλι όμως με την προσέγγιση αυτή δεν ελέγχεται ο αριθμός των θανάτων που εκδηλώνονται με κάθε άλλο τρόπο εκτός από την υπερβολική δόση, αλλά οφείλονται σε ναρκωτικά (δολοφονίες, τροχαία δυστυχήματα, πνίξιμο, αυτοκτονίες, πνευμονικά οιδήματα και καρδιαγγειακές παθήσεις, ηπατίτιδες και AIDS). Από μία πρόχειρη έρευνα στο διαδίκτυο, λοιπόν, φαίνεται ότι το 2005 οι θάνατοι ήταν 284 παρουσιάζοντας μεγάλη αύξηση κατά 14% μόνο τον τελευταίο χρόνο[12]. Επίσης χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι οι περισσότεροι ήταν χρήστες ηρωίνης και δεν εργάζονταν.

Σε επόμενο κείμενο θα επανέλθουμε με τις ιδέες θέσεις και ιδέες για επανένταξη και πρόληψη.



[1] Κωνσταντίνος Κοκκώλης, Κατάχρηση Ουσιών & Εργασία, διημερίδα ΟΚΑΝΑ 29-30 Μαρτίου 2007 στη Θεσσαλονίκη.

[2] US Department of Health and Human Services Substance Abuse and Mental Health Services Administration. (2000). 1999 National Household Survey on Drug Abuse. Rockville, MD: US Department of Health and Human Services.

[3] Hazeldon Foundation. (1996). Addiction in the Workplace Survey. Center City, MN: Hazeldon Foundation.

[4] Mangione, T.W., et al. (1998). New Perspectives for Worksite Alcohol Strategies: Results from a Corporate Drinking Study. Boston, MA: JSI Research and Training Institute.

[5] Bernstein, M. and Mahoney, J. (1989). Management Perspectives on Alcoholism: The Employer’s Stake in Alcoholism Treatment. Occupational Medicine, 4(2).

[6] US Department of Health and Human Services Substance Abuse and Mental Health Services Administration. (1995). Substance Abuse and Mental Health Statistics Sourcebook. Rockville, MD: US Department of Health and Human Services.

[7] National Association of Treatment Providers. (1991). Treatment is the Answer: A White Paper on the Cost-Effectiveness of Alcoholism and Drug Dependency Treatment. Laguna Hills, CA: National Association of Treatment Providers.

[8] US Department of Health and Human Services Substance Abuse and Mental Health Services Administration. (1999). Worker Drug Use and Workplace Policies and Programs: Results from the 1994 and 1997 NHSDA. Rockville, MD: US Department of Health and Human Services.

[9] Smith A et al, The scale and impact of illegal drug use by workers, Cardiff University, funded by Health and Safety Executive, 2004.

[10] Εθνικό Κέντρο Τεκμηρίωσης και Πληροφόρησης για τα Ναρκωτικά (ΕΚΤΕΠΝ) και το Ερευνητικό Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο Ψυχικής Υγιεινής (ΕΠΙΨΥ).

[11] Σε δείγμα μαθητών 17-18 ετών

[12] Σύμφωνα με τα στοιχεία της Ετήσιας Έκθεσης για την Κατάσταση των Ναρκωτικών και των Οινοπνευματωδών στην Ελλάδα για το 2005.


24 έκριναν :

melomenos είπε...

πολύ ωραία η ανάλυσή σου!
εντυπωσιάστηκα απο το ποσόν απεξάρτησης που χρειάζονται για κάθε χρήστη, φοβερά μεγάλο ποσό και ίσως μαρτυράει και έμμεσα την αδιαφορία του κράτους μέσω των ασφαλιστικών ταμίων του για να ενισχύσει κι άλλο τα ιδρύματα που ασχολούνται.
Οσο για τους θανάτους σίγουρα δεν δηλώνονται όλοι!
και να σου πω κάτι και για την τελευταία σου επισήμανση, κάποιος όταν φτάνει σε "τελευταίο"(αν μου επιτρέπετε να χρησιμοποιήσω τον όρο!)στάδιο εξάρτησης σίγουρα δεν είναι ικανός να δουλέψει και να προσφέρει! οπότε είναι λογικό οι περισσότεροι χρήστες ή ακόμα και αλκοολικοί όπως το ανέφερες να είναι δύσκολο κάποιος εργοδότης να τους αποδεχτεί στην δουλειά του μιά και η πράξη έχει δείξει ότι όσο καλή θέληση και να υπάρχει δημιουργεί προβλήματα!
καλημέρα σου και καλό σου Πάσχα

Nemertes είπε...

Μου αρέσουν οι αριθμοί. Λένε πάντα την αλήθεια... ;)

ο δείμος του πολίτη είπε...

Μελομένε, έχεις απόλυτο δίκιο. Τότε μπορούμε να πούμε ότι ο θάνατος έρχεται και πιο γρήγορα, αφού δεν εργάζεται και δεν έχεις μέσα προστασίας της υγεινής του.

Νημερτή μου, οι αριθμοί όσο ψυχροί και να είναι, λένε την αλήθεια. Πικρές αλήθειες, αλλά αλήθειες.

annamaria είπε...

Με φοβιζουν αυτοι οι αριθμοι.
Μου προκαλει φρικη αυτο το 14% αυξηση.
Ποια μπορει να ειναι η προληψη, εκτος απο μια υγιη οικογενεια που θα μπορεσει να δωσει αλλα και να σταθει??

ο δείμος του πολίτη είπε...

Μόνο μια υγιής κοινωνία. Μια κοινωνία με αρχές. Αν και τα πούμε αναλυτικότερα στο επόμενο άρθρο.

Dodos είπε...

τραγικά νούμερα. αν δεν τα δεις από έρευνα δεν παίρνεις χαμπάρι τι γίνεται δίπλα σου.
θα είχε εξίσου ενδιαφέρον μία παρόμοια ανάλυση με τους λόγους που οδηγούν πολλούς ανθρώπους στον αλκοολισμό και στη χρήση ουσιών.
σίγουρα είναι λίγο πολύ γνωστοί αυτοί οι λόγοι αλλά είμαι βέβαιος ότι τα νούμερα θα μας εκπλήξουν όπως και σε αυτήν εδώ την ανάλυση.
αναμένουμε για το επόμενο.
καλό μήνα και από μένα.

ο δείμος του πολίτη είπε...

Καλό μήνα, Dodo. Μακάρι να υπήρχαν τέτοια ασφαλή στοιχεία. Αυτό θα σήμαινε ότι έχουμε προχωρήσει τόσο πολύ ώστε θα βρίσκαμε και τρόπους αντιμετώπισης, ή ότι θα είχαμε χωθεί μέσα στις ομάδες χρηστών τόσο βαθιά ώστε να είχαμε και τρόπο προστασίας ή βοήθειάς τους.

Ανώνυμος είπε...

Καλησπέρα κι από μένα! Πολύ καλή η ανάλυση. Θα ήθελα να μου πεις αν γνωρίζεις πόσα άτομα προβλέπεται να παρακολουθούν το πρόγραμμα απεξάρτησης στο Κέντρο Χορήγησης Υποκατάστατων του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης στη Σταυρούπολη.
Όσο για τη χρήση μεθαδόνης, διαφωνώ κι εγώ, συμφωνόντας μαζί σου. Άλλωστε, καθημερινά το ζούμε στη γειτονιά μας και ξέρουμε πολύ καλά τι γίνεται έξω από το ΟΚΑΝΑ...
Πόσες φορές θα είχαμε φτιάξει το πολυπόθητο πάρκο στο στρατόπεδο του Παύλου μελά, με τα 7,5 εκ. € που χρειάζονται το χρόνο για τους 743 ουσιοεξαρτημένους? (δεδομένου ότι το κόστος είναι 10.000 €/ασθενή/έτος)

ο δείμος του πολίτη είπε...

Μωρέ fermat, το κόστος είναι μεγαλύτερο από τα εκατομμύρια που προσθέτεις (λόγω και άλλων προστιθέμενων εξόδων) -είπαμε μπακαλίστικος ήταν ο λογαριασμός προς τα κάτω. Από την άλλη δεν ξέρουμε πόσοι προβλέπεται.

Κατ' αρχήν δεν υπάρχει κανένας γνωστός σχεδιασμός στην πρακτική μορφή για τον τρόπο λειτουργίας των ΕΣΥ και των νοσοκομείων. Ωστόσο, υπολογίζω -λίγο αυθαίρετα, αλλά με σχετική ακρίβεια- ότι θα μειωθεί κατά 50% με 70% λόγω του ότι αρκετοί νοσηλευόμενοι είναι από νομούς που δεν έχουν κέντρα χορήγησης υποκατάστατων ή επειδή θα μεταφερθούν σε άλλα νοσοκομεία. Αυτό καταρρίπτεται μόνο αν:
i) ανοίξουν οι υπάρχουσες λίστες τελείως,
ii) δεν πάει κόσμος στους γειτονικούς νομούς και τα εκεί νοσοκομεία
iii) αν οι υπολογισμοί για τον αριθμό των ουσιοεξαρτημένων είναι τελείως λάθος.

patsiouri είπε...

Μάλιστα...αποκέντρωση και στην απεξάρτηση λοιπόν χρειάζεται???
Κάποτε είχα δουλέψει κι εγώ σε κάποιο κέντρο..στην επαρχία..μου είχε κάνει τρομερή εντύπωση κάτι: Οι περισσότεροι εκεί μέσα με βαριά καρδιά προσπαθούσαν να απεξαρτηθούν..κανείς δέν πίστευε πως άπαξ και τα καταφέρει θα είναι όλα καλά..Αυτό γιατί? Γιατί όλοι είχαν να διηγηθούν ιστορίες από ξαδέρφια, αδέρφια, φίλους κτλ που ενώ ποτέ δέν είχαν τέτοιες παρτίδες, αποτύχαιναν στη ζωή τους...κοινώς είχαν μία νοοτοπία του στύλ: "Εδώ δέ μπορεί να βρεί δουλειά και κοντεύει να αυτοκτονήσει ο τάδε και ο τάδε και ο τάδε...εμένα θα καλοδεχτεί η κοινωνία άν γυρίσω καθαρός??"

Ειλικρινά μου έίχε κάνει τρομερή εντύπωση αυτή η άρνηση για τον έξω κόσμο, είχαν μία αντίληψη πως τίποτα δέ θα τους πάει καλά από δώ και πέρα, μήπως είναι και αυτό ένα προβληματάκι από τα πολλά??

ο δείμος του πολίτη είπε...

Σε αυτό το σχόλιο θα συμφωνήσουμε απόλυτα. Το πρόβλημα της απεξάρτησης ταυτίζεται με την επανένταξη άμεσα. Αυτό το θέμα θα θέσω αύριο-μεθαύριο. Η αποκέντρωση όμως που θέτεις, Πατσιούρη μου, είναι θεμιτή. Είναι μία επιστημονικά σωστή θέση, καθώς δε θα επιβάλλει μετακινήσεις σε κεντρικούς νομούς για ΟΚΑΝΑ ούτε θα συνωστίζονται σε λίγα ιδρύματα όλοι κατασκευάζοντας τεράστιες λίστες αναμονής.

ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ είπε...

Mεγάλη & ανοιχτή πληγή δυστυχώς οι εξαρτήσεις. Όπως πάντα καλέ μου, προσεγγίζεις το θέμα με πολύ προσοχή & το εξετάζεις από όλες του τις πλευρές!
Τα μεγέθη όντως τρομακτικά...
Ας υπήρχε ένα μαγικό κουμπί να το πατούσαμε & να εξαλοιφόταν αυτή η δυστυχία από τις ζωές τόσων ανθρώπων!
Μια γλυκιά Καληνύχτα!

ο δείμος του πολίτη είπε...

Το κουμπάκι μπορεί να βγει μόνο όταν αποφασίσουμε να πιέσουμε να βρεθούν τα λεφτά που τρώνε σε ρεμούλες ή που αφήνουν να παρακρατούν από το κράτος οι διάφοροι μεγαλοεπιχειρηματίες. Καληνύχτα, Ηλιαχτίδα μου.

o kairos είπε...

Μπραβο Δειμο για το θεμα.Νομιζω οτι οι θανατοι σε σχεση με τους χρηστες ειναι σχεδον παντα στο ιδιο ποσοστο και κυριως στους χρηστες ηρωινης.Οταν το ποσοστο αυξανεται,ωφειλεται σχεδον παντα σε εισαγωγη νοθευμενης παρτιδας.Επομενως,εκεινο που μας καιει ειναι το ποσοστο των χρηστων επι του πληθυσμου και οχι το ποσοστο των θανατων.Και οι χρηστες αυξανονται με αριθμητικη προοδο ακομα,αλλα ειναι οι τρυφερες ηλικιες,που καταθετουν το τιμημα.Τι κανουμε.Ελα ντε.Γερα θεμελια απο το σπιτι.Ενταξει.Ποσοι ασχολουνται ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ με τα παιδια τους.Μη λεμε μαλακιες.Λιγοι.

ο δείμος του πολίτη είπε...

Και όταν ασχολούνται, Καιρέ, το κάνουν αποσπασματικά και μέσα από φοβέρες. Δε θέτουν ηθική βάση ή ικανοποιητικές απαντήσεις για το όλο ζήτημα. Εξάλλου, οι ουσιοεξαρτημένοι είναι συνήθως άτομα που έχουν κάποια δεδομένη στιγμή σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα ή είναι επιρρεπείς. Το θέμα όμως είναι η πρόληψη να εμφανίζεται και έξω από το σπίτι, αν και θα το τονίσω αύριο αυτό σε άλλο άρθρο.

Tsoula είπε...

Πραγματικά απίστευτα τα νούμερα. Το ότι το 8,6% ηλικίας 12 ως 64 ετών έχουν δοκιμάσει μια παράνομη ουσία δεν μου λέει τίποτε. So what? Και ποιός δεν έχει δοκιμάσει. Το ότι στην Ελλάδα όμως οι τοξικομανείς υπολογίζονται σε 30.000, ανατριχιάζει όλο μοθ το ορμί.

ο δείμος του πολίτη είπε...

Και βέβαια το 8,6% λέει πολλά επειδή ακριβώς οδηγεί τελικά στο 30.000, τσούλα μου.

Ανώνυμος είπε...

Πολύ ωραίο φίλε μου άρθρο. Σχετικά με το αλκοόλ, τι να πω....Έχει κάνει κακό σε πολύ κόσμο. Τα ναρκωτικά και αυτά και το έχω γράψει ότι έχουν κάνει ζημιά και βλέπω μια ησυχία να υπάρχει στην ενημέρωση. Δεν ξέρω το γιατί. Διαφήμιση για το τσιγάρο, για την ασφαλή οδήγηση για το AIDS έχω δει. Για τα ναρκωτικά όμως....Αυτό που μου έκανε έτσι τη πιο μεγάλη εντύπωση είναι το εξής:
"Τραγικό είναι ότι η μέση έναρξη χρήσης είναι τα 13 έτη για τα εισπνεόμενα (βενζίνη), τα 15 χρόνια για χάπια. Στα 16 φαίνεται ότι κατά μέσο όρο αρχίζει η χρήση κάνναβης και στα 20 της ηρωίνης.". Από τα 13 χρόνια αν το παιδί μπαίνει στον κόσμο των εξαρτήσεων τότε τα πράγματα θέλουν ιδιαίτερη προσοχή. Μιλάμε για παιδιά. Δεν περίμενα από τα 13 να μπαίνουν κάποια παιδιά σε αυτόν τον κόσμο των εξαρτήσεων. Με στεναχώρεσαι πολύ.
Να είμαστε όλοι καλά
Agorafoviagr

hamomilaki Anthemis είπε...

ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!!!
ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!!!
ΔΕΙΞΤΕ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΣΑΣ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ...
ΚΑΙ ΤΟ ΠΙΟ ΑΠΛΟ, ΤΟ ΠΙΟ ΦΤΗΝΟ ΔΩΡΑΚΙ,
ΤΑ ΓΕΜΙΖΕΙ ΧΑΡΑ....

ο δείμος του πολίτη είπε...

Πράγματι είναι μια απογοητευτική εικόνα, Agorafoviagr. Σε μία κοινωνία όμως που προβάλλεται ο κοινωνικός κανιβαλισμός, σε μία κοινωνία που η προβολή και η διάκριση γίνονται αυτοσκοπός είναι λογικό νέοι σε μικρή ηλικία να αναζητούν διεξόδους στις ουσίες. Είναι η ίδια κοινωνία που καθιστά τους νέους -από τόσο μικρή ακόμα ηλικία- ικανούς μόνο να πλουτίζουν τις στατιστικές της ανεργίας.

Καλό Πάσχα σε όλα τα παιδιά, χαμομηλάκι

Βασιλική Παπαδημητρίου είπε...

Καλο Πασχα...
Αναγεννηση σε ο,τι επιθυμεις...

ο δείμος του πολίτη είπε...

Καλό Πάσχα, Βασιλική, καλά να περάσεις.

Ανώνυμος είπε...

Φίλοι μου Καλό Πάσχα και από εμένα. Σας στέλνω τις καλύτερες ευχές και αγάπη που τόσο έχουμε ανάγκη να δώσουμε αλλά και να πάρουμε.
Να είμαστε όλοι καλά φίλοι μου
Agorafoviagr

ο δείμος του πολίτη είπε...

Καλά να περάσεις, Agorafoviagr.

ShareThis