Ιδιωτικοποίηση του ΟΚΑΝΑ;

Πρόσφατα ήμουν σε μια διημερίδα που διοργάνωσε ο ΟΚΑΝΑ στη Θεσσαλονίκη. Ως άνθρωπος που ενδιαφέρεται για τη μορφή που παίρνει η κοινωνία μας, αλλά στην πολιτική του διάσταση έπρεπε να πάω. Ακούστηκαν μερικά πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία. Είδαμε όμως και μερικές εντυπωσιακές στατιστικές (τις οποίες θα έχουμε το χρόνο να σχολιάσουμε στο μέλλον).

Στην επιστημονική συνάντηση ακούστηκαν και διάφορες επικίνδυνες ιδέες. Σε ένα τόσο ευαίσθητο χώρο, όσο αυτός της πρόληψης και της θεραπείας από τις τοξικές ουσίες όπου εργαζόμενοι μένουν απλήρωτοι, ο Πρόεδρος του ΟΚΑΝΑ δήλωνε απερίφραστα ότι θα τους δώσει τα χρωστούμενα σταδιακά, επειδή υπάρχει έλλειμμα 10 εκατομμυρίων €. Λες, ρε φίλε, να φταίνε οι εργαζόμενοι για το έλλειμμα; Αυτοί παιδεύονται με μόρφωση ελλιπή, με αντίξοες συνθήκες και πλήρη αδιαφορία από το Υπουργείο Παιδεία να κάνουν προληπτική και θεραπευτική εργασία και μένουν απλήρωτοι επειδή ένας Οργανισμός δεν μπορεί να ελέγξει τα οικονομικά του;

Βέβαια, ακούσαμε και τις γνωστές υπουργικές ατασθαλίες. Διά στόματος του Προέδρου του ΟΚΑΝΑ το Εσωτερικών έταξε και υπέγραψε 7 εκατομμύρια € και πήρε μόνο 5 εκατομμύρια. Και αυτό μάλλον απλά είναι μία πληροφορία. Τι γίνεται με όλα τα άλλα χρήματα που πρέπει να πάνε στον ΟΚΑΝΑ;

Αξίζει να προσθέσουμε και την άποψη του ΥΠΕΠΘ. Ανώτερη υπάλληλος του Υπουργείου δήλωσε ότι μόνο οι μαθητές (μέλη δεκαπενταμελών) μπορούν να προχωρήσουν στην πρόληψη. Και βέβαια δεν τέθηκε με κάποιο επιχείρημα κοινωνιολογικό ή ψυχιατρικής φύσης, αλλά έτσι αόριστα και απ’ ευθείας. Βεβαίως όλη η αίθουσα αντέδρασε, μια και έμμεσα το ΥΠΕΠΘ δήλωνε ότι οι ειδικευμένοι υπάλληλοι στο χώρο πρόληψης του ΟΚΑΝΑ δεν είναι κατάλληλοι να εισέλθουν σε τάξεις, ενώ το 15μελές μπορεί να μπαίνει σε άλλες τάξεις (από εκείνες των δικών τους μαθημάτων). Τελικά, το ΥΠΕΠΘ θα αποφασίσει να συμμετάσχει ποτέ στην πρόληψη και θα έρθει καμία φορά να δει τη διδακτική πράξη ή θα ζει απομονωμένο στο κόσμο του;

Βέβαια, σε όλη τη συνάντηση δεν μπορούσαν να λείπουν και απόψεις που θα χαροποιούσαν κάθε Φιλελεύθερο. Ιδιωτικοποίηση του ΟΚΑΝΑ; Μάλλον αυτό είναι ο κύριος στόχος των συναρμόδιων Υπουργείων. Μπορεί ο Πρόεδρος να το αρνείται, αλλά σε θέση πολιτική και μετακλητή δεν θα μπορούσε ακόμα να το αποδεχθεί φανερά. Εξάλλου, κανείς δεν μπορεί να δικαιολογήσει πολιτικά γιατί ο ΟΚΑΝΑ -που είναι ο κύριος κρατικός φορέας ελέγχου του πολέμου κατά των ψυχοτρόπων ουσιών- περιθωριοποιείται και οδηγείται σε μαρασμό.

Ακούσαμε, λοιπόν, εμβρόντητοι ότι πρέπει οι ιδιώτες ψυχίατροι -στους οποίους θα προστεθούν και κλινικοί ψυχολόγοι και άλλοι- ότι πρέπει να συνταγογραφούν υποκατάστατα. Βέβαια, πώς θα αποφευχθεί ο συνωστισμός και η εμφάνιση γιατρών που καταπατούν τον όρκο, κανείς δεν είπε. Είναι η εικόνα του προμελετημένου θανάτου ενός ΟΚΑΝΑ που μαραζώνει στην αδιαφορία της Πολιτείας. Αντί να δίνονται χρήματα για τη στήριξή του, ξοδεύονται στο χρηματιστηριακό τζόγο ή σε υπερβολικούς μισθούς εγκαταλείποντας τους αρρώστους στα χέρια ανεξέλεγκτων γιατρών. Και δεν κινδυνολογώ, ειδικά αν σκεφτούμε τα φακελάκια και όλα τα άλλα παράνομα που επιβαρύνουν τον ιατρικό κλάδο.

Έπεσε στο τραπέζι η άποψη -για να γίνει πιο απτή η σχεδιαζόμενη πολιτική- ότι πρέπει ο ΟΚΑΝΑ να αδειοδοτήσει ιδιωτικούς φορείς κερδοσκοπικού –ναι το είπαν αυτή τη φορά- και μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα με κριτήρια ανάλογα των ιδιωτικών κλινικών και νοσοκομείων. Βέβαια, δεν θα είναι νοσοκομεία, αλλά θα ασχολούνται αποκλειστικά ή θα είναι συμπληρωματικές κλινικές ιδιωτικών φορέων. Με άλλα λόγια δε μιλάμε απλά για αδυναμία του ΟΚΑΝΑ και άρα συμπληρωματική ενίσχυσή του, αλλά για ξεπούλημα των ασθενών στους ιδιώτες. Τη στιγμή που το Κράτος συμφωνεί ότι εγκατέλειψε για δεκαετίες τους ουσιοεξαρτημένους τώρα τους πετά στα χέρια των ιδιωτών. Εμπορευματοποίηση της εξάρτησης για την οποία υπεύθυνο είναι το ίδιο το Κράτος, όταν όφειλε να λάβει από νωρίς αποφάσεις για την Πρόληψη και να σταματήσει τη συνειδητή υποβάθμισή του.

Αξίζει να τονίσω ότι το ζήτημα έθεσε και το Τσαλίμι που το πληροφορήθηκε από άρθρο του Αγγελιοφόρου -χωρίς εγώ να γνωρίζω το ίδιο το κείμενο.