Άλμα στο κενό το μάθημα της Έκθεσης

Γιατί τα παιδιά μας δε γράφουν καλά στην Έκθεση;

Στις 19 του μήνα τούτου οι μαθητές διαγωνίζονται πανελλαδικά στο μάθημα της Νεοελληνικής Γλώσσας (η μετεξελιγμένη Έκθεση). Ανεξάρτητα από το αν το θέμα θα είναι δύσκολο ή εύκολο, πολλοί θα είναι εκείνοι που θα γράψουν άσχημα και ακόμα λιγότεροι όσοι αγγίξουν τελικά την ικανοποιητική απόδοση. Και το ερώτημα που ανακύπτει είναι το γιατί δεν μπορούν να εκφραστούν στη μητρική τους γλώσσα ή γιατί δεν κατανοούν κείμενα γραμμένα στην ελληνική.

Ως εκπαιδευτικός βλέπω πολλά γραπτά και πολύ συχνά απογοητεύομαι. Η εύκολη λύση είναι να επιρρίπτουμε τις ευθύνες –και μέσα από τη βαθμολογία το κάνουμε- στους ίδιους τους μαθητές, αναπαράγοντας το ατομοκεντρικό μοντέλο επίρριψης ευθυνών και αξιολόγησης. Ας μη μακαρίζουν ούτε οι πολιτικοί ούτε οι δάσκαλοι τον εαυτό τους. Η ευθύνη είναι πρωτίστως δική τους και δευτερευόντως των γονέων.

Γονείς που χάνονται στον τηλεοπτικό λαβύρινθο της υποκουλτούρας και μένουν ανύπαρκτοι δέκτες των παιδικών ανησυχιών, πώς έχουν απαντήσεις; Όταν δεν μπαίνουν εφημερίδες στο σπίτι, όταν δεν προκαλούν συζητήσεις κρίσης στα τέκνα τους, πώς απαιτούν; Εκτός αν οι γονικές ευθύνες περιορίζονται μόνο στα οικονομικά ζητήματα (διατροφή και χαρτζιλίκι) και όλα σταματούν εκεί.

Από την άλλη, οι εκπαιδευτικοί επαναπαύονται στην ατομική ευθύνη. Οι πιο ενημερωμένοι αντιλαμβάνονται το ρόλο της οικογενειακής κοινωνικής θέσης και του μορφωτικού της επιπέδου στη σχολική επίδοση κι εκεί επαναπαύονται.

Το πρόβλημα στο μάθημα της Νεοελληνικής Γλώσσας δεν είναι βαθμολογικό ούτε καν φιλολογικό -θα έλεγα, αφού αποτελεί το πλέον διαθεματικό μάθημα. Είναι πρωτίστως θέμα κριτικής ικανότητας. Τα παιδιά αδυνατούν να κατανοήσουν άρθρα ή δοκιμιακά κείμενα και δε δύνανται να τα αποδώσουν περιληπτικά, μα περιεκτικά. Αδυνατούν να εξετάσουν πολύπλευρα ένα ζήτημα -ενώ θεωρητικά το σχολείο τούς παρέχει γνώσεις κι επιχειρήματα μέσα από τα άλλα μαθήματα. Οι μαθητές -αυριανοί πολίτες- δυσκολεύονται να γράψουν κείμενα 600 λέξεων. Και πάλι όμως γιατί;

Η παντοκρατορία της εικόνας είναι το κύριο αίτιο. Όλα σερβίρονται στο πιάτο έτοιμα και γρήγορα. Τα παιδιά από τη νηπιακή τους ακόμα ηλικία μιμούμενα τους γονείς τους αποβλακώνονται στο χαζοκούτι. Μια εύκολη λύση και για εκείνους από το να ασχολούνται μαζί τους. Εφημερίδες πολιτικές δε διαβάζονται και διάλογοι πολιτικοί -που τόσο ασκούν την κρίση του παιδιού- δε γίνονται στο σπίτι (κάνει άραγε κακό η πολιτική κρίση; Ας μην είναι κομματική και μονολιθική· πολιτική κριτική χρειάζεται το παιδί).

Χωρίς όμως ο μαθητής να διαβάζει κείμενα, χωρίς να αναπτύσσει το κοινωνικό κριτήριο σχολιασμού και παρατήρησης τι πολίτης θα γίνει; Τι βαθμούς θα παίρνει; Χωρίς να σερφάρει στο διαδίκτυο για να διαβάζει απόψεις και κρίσεις, πώς θα κρίνει; Ειδικά το διαδίκτυο το ξέρουν μόνο για παιχνίδια και πορνό, αφού κανείς μας δεν ασχολείται με την εκπαίδευση αυτού. Πώς όμως θα εξελιχθεί έτσι ως προσωπικότητα ένα παιδί;

Από την άλλη, το σχολείο μεταφέρει στείρα γνώση· παπαγαλία και μία μονοδιάστατη θετικοεπιστημονική ή βαριά εθνικιστική αρχαιολάγνα κατεύθυνση. Τα σημαντικότερα αντικείμενα, εκείνα που αναπτύσσουν απόλυτα το κριτικό επίπεδο, εξοβελίζονται στη σφαίρα της παπαγαλίας, της βαθμοθηρίας και ηλιθίως χαρακτηρίζονται δευτερεύοντα μαθήματα. Η Κοινωνική και Πολιτική Αγωγή, η Ιστορία, η Γεωγραφία, τα Εικαστικά και οι Τέχνες, οι ξένες γλώσσες μπαίνουν στο περιθώριο της σχολικής ζωής, όταν έπρεπε να είναι οι πρωταγωνιστές.

Σε συμπλήρωμα, βέβαια, οι σχολικές βιβλιοθήκες μένουν ταμπέλες σε κακής διαμόρφωσης αίθουσες, χωρίς Η/Υ και οι μαθητές δεν ασκούνται στη συγγραφή κειμένων. Δεν καθοδηγούνται από εκπαιδευτικούς και γονείς στην παραγωγή γραπτών εργασιών (ιστορία, γεωγραφία κτλ) που και την κριτική τους ικανότητα θα ανέπτυσσαν και θα μάθαιναν να χειρίζονται τη γλώσσα. Βέβαια, αυτό θα επιβαρύνει και τους δασκάλους –που πρέπει να γίνουν επιστημονικοί καθοδηγητές- και τους γονείς –για να δείξουν και να συμπαρασταθούν στα βλαστάρια τους.

Πώς, λοιπόν, απαιτούμε και κρίνουμε τα παιδιά μας όταν εμείς δεν εκπληρώνουμε ούτε κατά το ήμισυ τις υποχρεώσεις μας τι να πρωτοκάνουν εκείνα μόνα τους, χωρίς τη δική μας καθοδήγηση και συμπαράσταση, αλλά μόνο με τις απειλές και τις άσκοπες και ανέξοδες πιέσεις;


95 έκριναν :

Unknown είπε...

Γιατί???
Γιατί δεν διαβάζουν βιβλία. Να γιατί. Η εικόνα κυριαρχεί.


btw κ. δείμε υπογράψτε το κείμενο υποστήριξης του Α. Τσιπρόπουλου αν συμφωνείται.

αθεόφοβος είπε...

Από την δική μου εποχή οι φιλόλογοι κατέστρεψαν την κριτική σκέψη στους μαθητές βάζοντας σε καλούπια τι πρέπει να περιέχει η έκθεση και πως πρέπει να είναι γραμμένη.
Ακόμα θυμάμαι τη πρώτη κουβέντα του καθηγητού μου στην έκθεση στο φροντιστήριο-
ο ρόλος μου είναι η εισαγωγή σας στο πανεπιστήμιο και όχι να γίνετε λογοτέχνες.
Μας έδωσε σαφές διάγραμμα πως πρέπει να γραφτεί μια έκθεση και οι οδηγίες του ήταν αποτελεσματικές γιατί ήξερε τι περίμεναν οι εξεταστές.
Ποιός καθηγητής θα βάλει άριστα σε μαθητή που θα γράψει μιά έκθεση αντισυμβατική,ανατρεπτική προβοκατόρικη και έξω από την τρέχουσα επίσημη ιδεολογία;
Μην κρίνεις από τον εαυτό σου δεν αποτελείς τον μέσο όρο.

ο δείμος του πολίτη είπε...

Κι όμως, Αθεόφοβε, έχει φανεί ότι οι αντισυμβατικές εκθέσεις που δεν ακολουθούν την πεπατημένη, αλλά αιρετικές οδούς βαθμολογούνται ορθά (αντικειμενικά δηλαδή). Είναι θέμα επιλογής. Εξάλλου, δε θέλω να γίνει δουλειά στη Γ΄ Λυκείου -εν όψει εξετάσεων- αλλά από την αρχή ακόμα, στο γυμνασίο.

Έχεις δίκιο,
Greek History X.

ΑΠΕΙΡΩΤΑΣ είπε...

Μέσα σε όλα που συμφωνώ απόλυτα μαζί σου θέλω να κάνω μια μικρή παρατήρηση. Γράφεις στο προηγούμενό σου σχόλιο πως δεν σε ενδιαφέρει να γίνει δουλειά στη Γ'Λυκείου αλλά από την αρχή ακόμα στο Γυμνάσιο. Να σου υπενθυμίσω πως υπάρχει και το Δημοτικό που είναι το πιο σημαντικό κομμάτι της εκπαίδευσης αφού αφ'ενός εκεί μπαίνουν οι βάσεις, αφ'εττέρου στις ηλικίες του Δημοτικού σχεδόν ολοκληρώνεται η διάπλαση της προσωπικότητας του καθενός μας.
Το τραγικό είναι η υπολειτουργία του Δημοτικού που έχει σαν συνέπεια να μην καλύπτονται τα κενά ποτέ στο μέλλον.

ο δείμος του πολίτη είπε...

Εγώ αντιθέτως, απειρώτα, διαφωνώ μαζί σου (χιχι). Στο δημοτικό γίνεται πολύ καλή δουλειά. Το ΠΑΣΟΚ έκανε πολύ καλή αλλαγή στο παιδαγωγικό σύστημα του δημοτικού και οι νέοι εκπαιδευτικοί ενίσχυσαν τη λογική αυτή (σε συνάρτηση και με τα ολοήμερα σχολεία). Αλλά στο γυμνάσιο μόνο αλλάζουμε τα βιβλία, αφήνουμε ξεκρέμαστους εκπαιδευτικούς και ηλίθια και αναχρονιστικά προγράμματα σπουδών. Που είναι τα curiculla, που έπρεπε να έχουμε;

ΑΠΕΙΡΩΤΑΣ είπε...

H διαφωνία το λίπασμα της δημοκρατίας ;)

ο δείμος του πολίτη είπε...

Και λίπασμα και σπόρος της δημοκρατίας.

Debby είπε...

Εχεις δικιό σε αυτά που παραθέτεις. Και παρόλο που δεν έχω παιδί, βλέπω τι συμβαίνει στα παιδια που ξέρω. Κάποτε υπήρξα και εγω παιδί εξαλλου. Νομίζω ότι πέρα από τους δασκάλούς θα μπορούσαν οι γονείς να παίξουν σπουδαίο ρόλο στην εκπάιδευση των παιδιών τους. Δυστυχώς όμως είναι απών. Το μόνο που τους νοιάζει είναι να πληρώσουν τα φροντιστήρια των παιδιών τους και μετά από αυτό έχουν ήσυχη την συνείδηση τους οτι εκαναν το καθήκον τους.

ο δείμος του πολίτη είπε...

Debby, το χειρότερο πράγμα είναι ότι οι γονείς νανουρίζουν τη συνείδησή τους και επαναπαυόμενοι στο οικονομικό σκέλος φωνάζουν και παινεύονται ότι κάνουν τα πάντα για τα παιδιά. Και έχουν και απαιτήσεις, βέβαια. Ωστόσο, πρέπει να παραδεχτούμε ότι συχνά δεν ξέρουν κιόλας.

Kapetanios είπε...

"..της παπαγαλίας, της βαθμοθηρίας.."
...το ανάγνωσμα.
Δυστυχώς και εμείς οι γονείς σπρώχνουμε τα παιδιά μας προς αυτήν την κατεύθυνση. Την κριτική σκέψη προτιμούμε να την αφήσουμε για το μέλλον. Ας πετύχει λέμε και μετά μπορεί να διαβάσει ότι θέλει.
Δείμο είμαι για τ ’ανάθεμα!
Έχεις μήνυμα.:)

ο δείμος του πολίτη είπε...

Κι εσύ έχεις απάντηση.

aqua είπε...

Πάνε πολλά χρόνια που άφησα τα θρανία μα ξέρω πως αν κατάφερα να συνεχίσω τις σπουδές μου μετα το (τότε) γυμνάσιο ,το οφείλω σ'εναν ΔΑΣΚΑΛΟ!
Υπήρξα μια μέτρια μαθήτρια μα είχα την τυχη στις δυό τελευταιες ταξεις να συναντήσω εναν σπουδαίο φιλολογο ,που εκανε τον κόπο να μας βαλει να σκεφτούμε .Και καταφερε να βγαλει από τον καθενα μας τον καλυτερό του εαυτό.Πραγματα που δεν πιστευαμε πως διαθεταμε.
Οι γονείς μου,άνθρωποιαγράμματοι, δεν είχαν ασχοληθεί ποτέ μαζί μου .Στις εξετάσεις για το πανεπιστήμιο ,έγραψα για τα προβλήματα της (τότε) σύγχρονης κοινωνίας πραγματα ανατρεπτικά για την εποχή ,που με 'καναν να μετανοιώσω αμέσως μόλις βγήκα απ'την αίθουσα.
Ετσι όμως μας είχε διδάξει ο δάσκαλός μας .Να έχουμε άποψη και να την διατυπώνουμε ,όποια κι αν είναι ,με επιχειρήματα χωρίς φόρμες και καλούπια.
Ενα τεράστιο κι ανέλπιστο 19 ½ ,σ'αντίθεση με τα 12άρια και
14αρια των υπόλοιπων μαθημάτων μ'έστειλε με την μία σε σχολή της Αθήνας .
Αργότερα ξαναζώντας την εκπαίδευση μεσα απ'τα παιδιά μου ένοιωσα την πλήρη απογοήτευση.
Καθηγητές -δημόσιοι υπαλληλοι (πλην ελάχιστων φωτεινών εξαιρέσεων )και παιδιά μηχανάκια σ'ενα κυνήγι βαθμων και στείρας γνώσης.
Οτι έμαθαν τα παιδιά μου από γλώσσα ,τέχνες και πολιτισμό είναι από τις συζητήσεις μας .
Κάθε κυβέρνηση υπόσχεται αλλαγές για μια ουσιαστική εκπαίδευση και παιδεία και το μόνο που έχουν καταφέρει είναι ένα συνεχές αλλαλούμ ,που περισσότερο μπερδεύει παιδιά,εκπαιδευτικούς και γονείς ,παρα λύνει προβλήματα και μια στρατιά ουσιαστικά αμόρφωτων κι απαίδευτων νέων.
Ο ρόλος του γονιού είναι να διδάξει αξίες ,να σταθεί δίπλα και πίσω.
Ο ρόλος του δάσκαλου είναι να σπρώξει μπροστά.
Και χαίρομαι που ,όπως φαίνεται ,είσαι ένας απ'αυτούς .
Δεν ξέρω όπως πόσο σου είναι εύκολο να το κάνεις .

ο δείμος του πολίτη είπε...

Δεν ξέρω αν αντέξω. Ξέρω όμως καλά ότι επειδή εγώ δεν θα πάψω να είμαι ανατρεπτικός, δεν θα πάψω και να διδάσκω έτσι. Το μόνο που χρειάζεται είναι να επιχειρηματολογέις για όσα λες. Το πιστεύω και το φωνάζω (και έχω και επιτυχίες να το αποδείξω).

Το θέμα όμως είναι ότι ούτε ορισμένοι εκπαιδευτικοί το βλέπουν έτσι -ξεχνώντας ότι είναι καθοδηγητές και όχι δάσκαλοι πια- ούτε οι φροντιστές παράγουν παιδεία.

aneksartitos2 είπε...

ρε δειμο ομως μηπως φταινε και οι καθηγητες ιδιως απο την στιγμη που τις μισες ωρες της ζωης τους τα λυκειοπαιδα τις παιρνανε μεσα σε μια αιθουσα διδαΣΚΑΛΙΑς... αλλα και πως καποιος κρινει τις ιδεεσ μ? εγω στην β λυκειου που δινα πανελλαδικες ενα μ βαλε 18 και ο αλλος 12 και ο τριτος 16 δεν σου ακουγεται παραξενο...??

ο δείμος του πολίτη είπε...

Το πρόβλημα έγκειται στο ότι ούτε εσύ ήξερες να γράφεις σωστά την άποψή σου και από την άλλη οι εξεταστές δεν έμαθαν να δέχονται κάθε άποψη, αλλά το σχεδιάγραμμα που έχουν μόνο στο νου τους.

Dodos είπε...

αχά! δηλαδή βρίσκεσαι και εσύ πίσω από τους μυστήριους ανθρώπους που διορθώνουν τις εκθέσεις και συχνά δεν συμφωνούν μεταξύ τους!
πάντως η έκθεση γίνεται με τόσο βαρετό τρόπο στα σχολεία και σίγουρα δεν ωθεί τα παιδιά στο διάβασμα εξωσχολικών βιβλίων. αλλά ωθεί τους γονείς να πληρώνουν επιπλέον φροντιστήρια.

Catherine είπε...

Εύχομαι καλή επιτυχία στους αγωνιζόμενους μαθητές...αλλά επίτρεψέ μου να πω ότι η Έκθεση είναι καθρέφτης του επιπέδου του αυριανού Έλληνα...

Zaphod είπε...

Το πρόβλημα Δείμο έχει κυρίως δυο πηγές, την οικογένεια και το Δημοτικό.

Η οικογένεια για τα γνωστά, πρότυπα κτλ, και το δημοτικό πως παρ' όλες τις αλλαγές που λές οι δασκαλοι, άρα και οι καθηγητές αν και αυτοί λιγότερο, είναι παράγωγα μιας διαδικασίας που αποκλείει την σκέψη και την κρίση και ενθαρρύνει την παπαγαλία.
Όταν έρχονται στο γυμνάσιο παιδιά πρακτικά αναλφάβητα τί να κάνει και τι να προλάβει να σώσει κάποιος; Απλα το διαιωνίζει.
Όταν η πρώτη φορά που αναγκάζονται να διαβάσουν σοβαρά, δηλ υπό καθεστώς κάποιου "φόβου" είναι στα 17 τους τί να περιμένεις από αυτά τα παιδιά;
Το "ενδιαφέρον" για την μάθηση δεν τους το ξύπνησε κανένας ποτέ, και εδώ φταίνε οι δάσκαλοι μιας και στην ηλικία αυτή τα παιδιά είναι σαφώς πιο δεκτικά.
Στο δημοτικό διάβαζαν οι γονείς τους, στο γυμνάσιο τους περνάγανε όλους με το ζόρι (είναι πρακτικά αδύνατον πλέον να μείνει κάποιος-και δεν λέω να μένουν αλλά να υπάρχει μια κατάσταση αμοιβής ή όχι στο κάθε παιδί, όχι ζαμανφουτισμός από όλους) ή έκαναν 128 ώρες φροντιστήρια/εβδομάδα, στο λύκειο τα ίδια, ε τι να περιμένεις μετά;

Πάντα υπάρχουν εξαιρέσεις αλλά ο κανόνας αυτών που έχω δει είναι λίαν ανησυχητικός για το μέλλον. Τα παιδιά αυτά στις επόμενες εκλογές θα ψηφίσουν πχ και δεν μπορούν να διαβάσουν και να κατανοήσουν ένα άρθρο εφημερίδας...ή το λογαριασμό του μπακάλη ...


Χμ...να πώ και την αντίθεση...πολλές φορές όμως τα θέματα (σε όλα τα μαθήματα) είναι και λίγο μες την μαλακία.....πως λέγεται επιστημονικά...στείρος ακαδημαϊσμός :-)

Zaphod είπε...

Α, the sentoni strikes back!

Giasafox είπε...

Πάντα στο σχωλύο αίπερνα κάτο απω τη βάσι στιν έκθεσι, αλλά δεν ξέρο το γιατή...

Ανώνυμος είπε...

Xerete...
diavasa to post sas kai ta sxoleia ton anagnoston sas kai simfono oti distixos to sxoleio(gia to dimotiko boro na miliso afou eimai mitera paidiou pou paei 5i taksi) den voitha katholou tous eksipnous kai efieis...propsathei na katevasei to epipedo oso pio xamila borei gia na borei kai o amelis mathitis na parakolouthisei..i na apodosei kapos...Alla pos o amelis kai o adiaforos mathitis borei na apodosei?
Emena mou fenetai oti epeidi einai diskolo gia enan daskalo na kratisei poiotita sto mathima to ipovivazei apla gia efkolia ...Den ksero an tha borouse na kanei allios..alla afti i taktitiki einai katastrofiki kai gia tous kalous alla kai gia tous kakous kai adiaforous mathites...Kai ego pou nomiza oti afou allaksan ta sxolika vivlia tha allazan kai ta pragmata??? Pandos to kainourgio sistima prosanatolizetai stin tekmiriomeni ekfrasi kai gnomi opoia kai an einai afti...

Ανώνυμος είπε...

Συνάδελφε Δήμο καλά τα λες, κι εσύ και αρκετοί σχολιαστές σου όπως ο Zaphod. Όμως, (και) η παιδεία μοιάζει με μάλλινο πουλόβερ: αν αρχίσεις να το ξηλώνεις θα μείνεις τελικά γυμνός με ένα κουβάρι μαλλί στο χέρι. Με άλλα λόγια, τα αίτια που αναφέρατε όλοι (οικογένεια, νοοτροπία-κατάρτιση εκπαιδευτικών, προγράμματα σπουδών, υποχρηματοδότηση, τηλεόραση κτλ) είναι μάλλον συμπτώματα μιας γενικότερης κατάστασης που επικρατεί στην ελληνική κοινωνία. Πιστεύουμε δηλαδή ότι μπορεί η εκπαίδευση να είναι κάτι ξεχωριστό ; Πιστεύουμε ότι υπάρχει πράγματι η κοινωνική (όχι μόνο η πολιτική) βούληση να αλλάξει κάτι από όλα αυτά; Αυτού του είδους η παιδεία δεν καθρεφτίζει συγκεκριμένες οικονομικές και κοινωνικοπολιτικές δομές; Θυμάμαι ότι την πρώτη χρονιά που εργάστηκα σε σχολείο ο μαθηματικός που είχε ήδη 25 χρόνια προϋπηρεσία μου είπε το εξής: "Δυστυχώς σήμερα πουλάμε ένα προϊόν που κανείς δεν θέλει να αγοράσει..." Και δεν θέλει να το αγοράσει γιατί πλέον οι περισσότεροι βλέπουν το καθετί στη ζωή τελείως χρησιμοθηρικά και με βάση το υλικό συμφέρον. Γιατί άραγε;

ΑΝΤΩΝΗΣ ΜΙΧΑΛΑΚΗΣ είπε...

Ο Δείμος δεν αναφέρει τίποτα παραπάνω από τις ούτως ή άλλως αναγνωρισμένες παθογένειες του εκπαιδευτικού συστήματος. Πιθανόν ο καθένας μας να προσέθετε άλλα τόσα. Είναι γεγονός όμως ότι υπάρχουν κοινωνίες που μπόρεσαν και ξεπέρασαν τα προβλήματά τους στην εκπαίδευση κατόπιν πολιτικής βούλησης, συνεννόησης και απόφασης. Μην πιστεύουμε δλδ ότι δεν υπάρχει περίπτωση να γυρίσει ο τροχός. Αρκεί να αναλάβουν όλοι το αντίστοιχο μερίδιο της ευθύνης τους.
Παρεπιπτόντως ο γραπτός λόγος είναι προέκταση του προφορικού. Εάν δεν μάθει ένα παιδί να μιλάει σωστά, δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι μπορεί να εκφραστεί δημιουργικά με το γραπτό λόγο. Παρόλα αυτά να επισημάνουμε και το γεγονός του μεγάλου όγκου πληροφοριών στη σημερινή εποχή κάτι που μπορεί μεν να δημιουργεί μεγαλύτερες δυνατότητες πρόσβασης στη γνώση, ταυτόχρονα όμως επιφορτίζεται πάρα πολύ η προσπάθεια για κριτική σκέψη με άχρηστες πληροφορίες.

ο δείμος του πολίτη είπε...

Dodo, όχι δεν είμαι εξεταστής. Ένας εκθεσάς καθηγητής είμαι μόνο.

Κατερίνα, η σκέψη σου δεν απέχει πολύ από εμένα. Η Έκθεση απεικονίζει τη μόρφωση που δίνει η οικογένεια και το ελληνικό σχολείο.

Zaphod, κανένα παιδί δεν έρχεται αναλφάβητο στο γυμνάσιο. Απλά εμείς μάθαμε ότι παιδί πρέπει να αποστηθίζει σελίδες και σελίδες και δεν αισθανόμαστε άνετα. Απλά στο δημοτικό άλλαξε η φιλοσοφία και είναι πιο κοντά σε αυτό που εγώ θέλω.

Το να μη μένει κανείς στην ίδια τάξη είναι λαϊκή κατάκτηση, ξέρεις. Δεν θα αρχίσω την Παιδαγωγική, αλλά είναι ένα μέσο που αμβλύνει τις ταξικές ανισότητες. Το ίδιο σαφώς ισχύει και για τα φροντιστήρια.

ο δείμος του πολίτη είπε...

προπέτη, εγώ βλέπω ένα πρόβλημα στο ποιο είναι ευφυείς, αφού όλα τα παιδιά είναι το ίδιο έξυπνα και όλα το ίδιο ικανά μα μάθουν. Ωστόσο προβλήματα μαθησιακά πάντα θα υπάρχουν, καλή μου, και σαφώς το σχολείο δε μπορεί να επιτρέψει τάξεις δύο ταχυτήτων.

Κάτι που με παρηγορεί είναι συχνά οι νέοι αυτοί κατηγορούνται για χίλια δυο, αλλά παραβλέπουμε βασικά σημεία -ήπερ και η διαφωνία μου με την κατάληξη του Zaphod: αυτή η γενιά είναι η πιο μορφωμένη και η πιο ικανή να κρίνει που πέρασε μέχρι σήμερα.

gazaka, έχεις απόλυτο δίκιο. Μόνο που το εν λόγω μάθημα μπορούμε να το εξετάσουμε και χρησιμοθηρικά και είναι ίσως με τα δευτερεύοντα μαθήματα το ανώτερο όλων -τουλάχιστον το πιο διαθεματικό. Ακόμα διορθώνονται όλα. Νοοτροπίες ίσως μπορούν να αλλάξουν.

Ρε Αντώνη, τι κάνεις τόσο νωρίς; Όσο και ο γραπτός να αποτελεί προέκταση του προφορικού, όλοι μας γράφουμε με τελείως διαφορετικό τρόπο από εκείνον στην καθημερινότητα. Η γλώσσα του σώματος και η εικόνα μειώνει την αναγκη για λέξεις. Το θέμα είναι ότι αυτό το αντιλαμβανόμαστε μόνο στην ηλικία που είμαστε και όχι στην παιδική.

Ένα παιδί χρειάζεται να διατηρεί την παιδικότητά του μέχρι το Λύκειο χωρίς περιορισμούς και υποχρεώσεις -που και ενήλικες ακόμα αποφεύγουν. Ταυτόχρονα,όμως πρέπει να του μάθουμε ότι μπορεί να εργαστεί στο σχολείο του σε ό,τι αυτό επιθυμεί -και έτσι να μάθει μέσα από την εργασία.

Unknown είπε...

Κατ΄ατην ταπεινή άποψή μου, δεδομένου ότι η τελευταία επαφή μου με το χώρο της παιδείας ήταν ως μαθητή πριν πολλά χρόνια, επιτρέψτε μου να υποστηρίξω ότι το πρόβλημα της μαθητικής αφασίας - η αφασία είναι το πραγματικό πρόβλημα που κρύβεται πίσω από τις κακές επιδόσεις στην έκθεση -το πρόβλημα της μαθητικής αφασίας, λοιπόν, ξεκινά πρωτίστως από την οικογένεια και τις κοινωνικές συμβάσεις και υποδείγματα. Το σχολείο, δεν αντιμετωπίζεται ως παιδευτικός οργανισμός αλλά ως εκ-παιδευτικός μηχανισμός (ανα αντιλαμβάνεστε τη διαφορά), ως αγωγός που οδηγεί στην ανώτατη εκ-παίδευση και δι' αυτής στην επαγγελματική αποκατάσταση. Το ζητούμενο, λοιπόν, είναι το τελευταίο κι όχι η παιδεία. Πώς περιμένετε οι μαθητές να μπορούν να βάλουν δυο προτάσεις σε σειρά;

Unknown είπε...

Και για να δείτε ότι το πρόβλημα δεν το 'χουμε μόνον εμείς. Κάποια ...«υποδειγματικά» εκπαιδευτικά συστήματα δεν είναι τελικά κι τόσο υποδειγματικά.

aeipote είπε...

Μέγα το ζήτημα και, προσωπικά τουλάχιστον, πονάει πολύ. Το μόνο σίγουρο ότι δεν είναι οι μαθητές που φταίνε το περισσότερο. Μακάρι να γίνουν οι σωστές προσπάθειες και κάτι, επιτέλους, να αλλάξει.
Δύσκολο αλλά όχι ακατόρθωτο.

Καλό Σαββατοκύριακο

ο δείμος του πολίτη είπε...

Οι εκπαιδευτικοί πάντα θα διαμαρτύρονται για τα βιβλία, vrennus, και θα έχουν δίκιο, γιατί εκείνοι καλούνται να τα διδάξουν. Τα βιβλία ακολουθούν πρακτικές τις οποίες είναι ανέτοιμοι να εκμταλλευτούν και να καταλάβουν οι εκπαιδευτικοί -επειδή δε γίνονται σεμινάρια και μετεκπαίδευση στα παιδαγωγικά και την ψυχολογία.

Από την άλλη, δεν παράγουμε παιδεία στο σχολείο. Προβάλλουμε τη βαθμολογία και τις εξετάσεις οδηγώντας σε βαθμοθηρία και αφήνουμε έξω σημαντικά παιδευτικά κεφάλαια έξω.

ανεστης είπε...

Είναι δυνατόν να πείσεις ένα παιδί που ζει στην κοινωνία της εικόνας όπως πολύ σωστά αναφέρεις στο post σου) να συνηθίσει να αποτυπώνει γνώση απο βιβλία; Πόσα παιδιά διαβάζουν στον ελεύθερο χρόνο τους;
Τα αμερικανάκια που κατάλαβαν το πρόβλημα κάνουν πλέον προγράμματα mutlimendia για τα μαθήματα και τώρα άρχισαν και video games για ορισμένα (ιστορία κλπ).
Προχωρημένο; Αν αυτό είναι πολύ προχωρημένο μήπως εμείς είμαστε στον αντίποδα που έχουμε τις ίδιες διδακτικές μεθόδους με τη δεκαετία του 60;
Και μήπως το σύστημά μας δεν είναι πραγματικά "παιδευτικό" (παιδεία) αλλά εκπαιδεύει τα παιδιά απλώς να περνάνε τάξεις και εξετάσεις;

ο δείμος του πολίτη είπε...

Ίσως τα multimedia είναι η μία όψη, Ανέστη. Η άλλη όψη είναι στο τι κάνουν οι γονείς και πόσο βλέπουν τηλεόραση και πόσο είναι δίπλα στα παιδιά συνασιθηματικά και αν συζητάνε βαριά πολιτικά και κοινωνικά ζητήματα.

ΠΡΕΖΑ TV είπε...

Εγω απο τη πλευρα μου εντοπιζω το προβλημα της εκφρασης στο οτι τα παιδια και γεννικοτερα η νεα γενια δεν διαβαζει καθολου εξοσχολικα βιβλια αλλα και αρθρα εφημεριδων.
Επισης μερος της ευθυνης φερουν και οι ιδιοι οι καθηγητες των Γυμνασιων και των Λυκειων,οι οποιοι παρολο που ειναι φιλολογοι και η δουλεια τους ειναι μαθουν τα παιδια να γραφουν,δεν εχουν μεταδοτικοτητα ενω παραλληλα ειναι και αυτοι στειροι ιδεων...

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ Δείμο και λοιποί συμπροβληματιζόμενοι,
εγώ δεν είναι εκπαιδευτικός, είμαι μιά μαμά που στο μέτρο που μπορώ, εργαζόμενη και μεγαλώνοντας μόνη το παιδί μου, ένα αγόρι 12μισυ χρονών σήμερα, προσπαθώ να βρίσκομαι δίπλα του, συναισθηματικά αλλά και πρακτικά όσο γίνεται. Εννοώ ότι χωρίς πιά να διαλέγω τι διαβάζει, τι ακούει και τι βλέπει, ΞΕΡΩ τι διαβάζει, τι ακούει και τι βλέπει (κάποια τα διαβάζω κι εγώ, βλέπουμε μαζί σινεμά και τηλεόραση, ακούω όσο μπορώ τις μουσικές του, συζητάμε και προσπαθώ να μαθαίνει να έχει άποψη και κριτικό βλέμμα και να κάνει τις επιλογές του (που στα πιό πολλά δεν συμπίπτουν με τις δικές μου).
Φτάνει όμως αυτό; Ούτε γι αστείο! Το σχολείο; Μιά απογοήτευση απ'όλες τις απόψεις. Αγαπητέ Δείμο, ποιά ήταν η καλή δουλειά που έκανε το ΠΑΣΟΚ στην πρωτοβάθμια; Εμένα το παιδί μου τελείωσε πέρυσι το δημοτικό με βιβλία που είχαν εκδοθεί το 1986, επιεικώς απαράδεκτα που κάθε φορά που τα έβλεπα έβριζα και μου'ρχόταν να τα πετάξω. 'Εχεις δεί τα βιβλία της ιστορίας, των θρησκευτικών, των μαθηματικών; Και αν δεν πήγαινε στο σχολείο που πήγε (ιδιωτικό αλλά όχι από τα γνωστά και βιομηχανοποιημένα), δεν θα είχε μάθει ΤΙΠΟΤΕ απολύτως και το κυριότερο, θα είχε περάσει έξι χρόνια ταλαιπωρίας, πολλής και ανούσιας δουλειάς στο σπίτι, με ελάχιστο χρόνο για παιχνίδι και με μένα υποχρεωμένη να κάνω την δασκάλα, πράγμα που οι περισσότεροι γονείς είναι αναγκασμένοι να κάνουν από την 1η δημοτικού, μιάς και καλούνται να συμπληρώνουν στο σπίτι αυτό που ο δάσκαλος δεν έκανε στο σχολειό. 'Ισως τώρα να άλλαξε η φιλοσοφία στο δημοτικό, δεν ξέρω. Πάρε παράδειγμα όμως το νέο βιβλίο της ιστορίας της Στ' δημοτικού, το οποίο το είδα, σχεδόν το διάβασα, άσχετα αν το παιδί μου τελείωσε το δημοτικό. Χωρίς να μπώ στην ουσία τού αν είναι επιστημονικά σωστό ή αν είναι πολιτικά ορθό ή όχι, ας υποθέσουμε ότι φέρνει μιά νέα και καλύτερη εκπαιδευτική άποψη. Αγαπητέ δείμο, πιστεύεις ότι οι υπάρχοντες δάσκαλοι που κατά κανόνα είναι δημόσιοι υπάλληλοι του αισχίστου είδους (δεν λέω ότι δεν υπάρχουν εξαιρέσεις, είναι όμως εξαιρέσεις), μπορούν να το διδάξουν σωστά; Συγνώμη, αλλά μ'αυτό το βιβλίο και την δεδομένη ανεπάρκεια των δασκάλων, τα παιδιά θα σιχαθούν από πολύ νωρίς ΚΑΙ την ιστορία. Έχω τόσα να πώ, δεν ξέρω που ν'αρχίσω και που να τελειώσω. Μπορεί να φαίνονται άσχετα αυτά που λέω, αλλά δεν νομίζω ότι είναι. Επειδή γράφω από τη δουλειά μου, πρέπει να σταματήσω εδώ. Αν προλάβω όταν πάω σπίτι, θα συνεχίσω.
Ντία

Ανώνυμος είπε...

Κάποτε, σε μια εποχή όχι και τόσο μακρινή, η μόρφωση αποτελούσε κοινωνική αξία -και όχι μόνον επειδή άανοιγε δρόμο για την εξασφάλιση μιας δουλειάς καθώς και επειδή αποτελούσε μηχανισμό κοινωνικής ανόδου.
Σήμερα, κοινωνικά έχει απαξιωθεί χάριν του γρήγορου κέρδους που επιδιώκεται να έλθει με την ελάσσονα προσπάθεια.
Σε αυτό το κοινωνικό κλίμα λειτουργεί -και προβάλλει τα ανάλογα πρότυπα- η τηλεόραση (ιδανικό μέσο αυτής της αντίληψης), σε αυτό το κοινωνικό κλίμα προωθούνται οι πολιτικές για την εκπαίδευση, σε αυτό το κλίμα μεγαλώνουμε γονείς και παιδιά.
Λύσεις; Αντιμετώπιση; Φρονώ πως κατ' αρχήν οφείλουμε να ξαναδώσουμε αξία στη γνώση, στη μόρφωση. Οφείλουμε να προσπαθήσουμε ώστε να επιβραβεύεται η γνώση -και η προσπάθεια. Και όσο διαρκεί αυτή η (πολιτική) προσπάθεια, μπορούμε να δίνουμε και ένα παράδειγμα στα παιδιά: διαβάζοντας -βιβλία, εφημερίδες, περιοδικά, site με περιεχόμενο. Ψωνίζοντας βιβλία μαζί με τα παιδιά μας. Διαβάζοντας παντού- στο σπίτι, στις διακοπές, στο λεωφορείο. Συζητώντας, αναλύοντας, κρίνοντας, αμφισβητώντας.

Ανώνυμος είπε...

Ο γόνιμος (κατ' εμέ) προβληματισμός της Ντίας μου έφερε στο νου μια συνέντευξη στην "Καθημερινή" της παιδοψυχιάτρου Aλεξάνδρας Pούσσου: http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_968150_16/10/2005_160131

roidis είπε...

τεράστιο και σοβαρό πρόβλημα... όλα ξεκινούν με τα σύγχρονα δεδομένα που εξελίσσονται μαζί με την τεχνολογική πρόοδο. Το σχολικό μάθημα σαν ουραγός ακολουθεί τουλάχιστον 2-3 χρόνια πίσω από τις εξελίξεις, και αν είσαι συνεχώς πίσω πως θα αφομοιώσεις το σύγχρονο όταν δεν έχεις εξημερώσει και δαμάσει ακόμη το παλιό; Είναι ένα ζήτημα που δέρνει την κοινωνική "δια βίου μάθηση" που επιτάσσουν οι καιροί.

Ας εστιάσουμε τώρα στο μάθημα της Έκθεσης. Αυτό το μάθημα περνά διαχρονικά κρίση όχι μόνο στη χώρα μας, αλλά σε όλο σχεδόν τη ανεπτυγμένο κόσμο, και φυσικά τα αίτια ξεκινούν από τα απλά πράγματα, όπως το διάβασμα που έχει αντικατασταθεί από την εικόνα. Η Γνώση από την πληροφόρηση, και όλα αυτά μαζί ξετυλίγονται σαν την λερναία ύδρα αφαιρώντας μεγάλο μέρος της κυριότερης αίσθησης που δημιουργεί ανάγκη και φυσικά Κίνητρο που είναι: Η Κρίση, η ικανότητα Κρίσης.

Τεράστιο πρόβλημα και σε μένα που έχω παιδιά που πάνε σχολείο στο εξωτερικό.

θα μπορούσα να αναρτήσω ποστ ξεχωριστό με μόνο τις σκέψεις μου και τον προβληματισμό μου. Δεν τολμώ όμως σαν μη-ειδικός.

BeBe είπε...

Έχω την αίσθηση πως βαριούνται να σπαταλήσουν έστω και λίγο από το μυαλό τους σε κάτι που τους επιβάλλουν να γράψουν.
Η αίσθηση του "προστάζομαι" να ξεδιπλώσω σκέψεις, ταλέντο, άποψη, επιχειρήματα, σε ωθεί πολλές φορές σε μια υποσεινήδητη άρνηση.
Παραδείγματα ανθρώπων που έχουν γράψει παπάδες μετά το σχολείο, έχω αρκετά.
Καλησπέρες :)

Ανώνυμος είπε...

«Τα παιδιά αδυνατούν να κατανοήσουν άρθρα ή δοκιμιακά κείμενα και δε δύνανται να τα αποδώσουν περιληπτικά, μα περιεκτικά.»

ΤΑ ΠΕΣ ΟΛΑ. Να ρωτήσω όμως κάτι. Πόσα ῾αρθρα᾽ ή δοκιμιακά κείμενα υπάρχουν στα βιβλία Γλώσσας Γυμνασίου, ιδίως; Εκτός αν εννοούμε άρθρα το παράθεμα από την εφημερίδα Πρωταθλητής !!! (Δεν κάνω πλάκα, είναι νομίζω στην Α Γυμνασίου)

Συνεχές δοκίμιο έκτασης δύο, τριών σελίδων υπάρχει;;;

Ο αποσπασματικός λόγος και η εντυπωσιοθηρία της εικόνας έχουν δυστυχώς περάσει στα σχολικά βιβλία.

ο δείμος του πολίτη είπε...

Preza TV, δεν είναι τόσο απλό ξέρεις. Δεν είναι θέμα μεταδοτικότητας όσο ότι το μάθημα δε γίνεται διαλογικά με την άμεση και αβίαστη συμμετοχή των μαθητών. Από εκεί και πέρα, πρέπει να τονίσουμε όμως ότι και σε διάλογο αν ο μαθητής δεν έχει από το σπίτι εξασκηθεί στην ανάγνωση εφημερίδων ή στην εξοικείωση με την ανάγνωση στο διαδίκτυο και τις πολιτικές κουβέντες, αλλά μόνο τηλεόραση και ηλεκτρονικά τότε έχουμε το ίδιο αποτέλεσμα.

Ντία, έχεις κάποιο άδικο -και αδικείς και εμένα σχετικά με το ΠΑΣΟΚ. Η βελτίωση του δημοτικού έγκειται όχι στα βιβλία, αλλά στη μέθοδο διδασκαλίας. Μάλλον εκ παραδρομής έγραψες 1986 αντί για 1996 -αφού τότε είχαν αλλάξεις όλα σχεδόν τα βιβλία όλων των πρωτοβάθμιων τάξεων, εκτός αν συγχέεις με μεγαλύτερο παιδί. Το ΠΑΣΟΚ αναγκάστηκε υπό την πίεση επιστημόνων και εκπαιδευτικών να αλλάξει το δημοτικό που τότε ήταν πιο πίσω από όλα. Σύρθηκε από την ίδια τη ζωή και το εκπαιδευτικό κίνημα των άσχετων (2ετούς εκπαίδευσης) δασκάλων. Είναι όλα σε ένα ενιαίο πλαίσιο βεβαίως.

Επιπλέον, σε άλλη περίπτωση το παλιό δημοτικό θα ήταν γεμάτο με παπαγαλίες, λίγο παιχνίδι και πολύ ορθογραφία. Με τις νέες αντιλήψεις αυτά δε κρίνονται απαραίτητα. Πάντως για την ανεπάρκεια των δασκάλων ευθύνεται σαφώς η βεβαιότητά τους ότι ξέρουν πώς να διδάξουν και δεν ερευνούν νέους τροπους, αλλά και το κράτος που δεν τους εκπαιδεύει.

Λάμπρο μου, συμφωνώ απόλυτα με όσα λες, αλλά θα τονίσω ότι η μόρφωση δεν πρέπει να είναι μόνο ανθρωπιστική όπως συχνά κραυγάζουν μερικοί. Η μόρφωση πρέπει να τεχνική (πειραματισμοί, κατασκευές μαθητών, επισκέψεις σε χώρους εργασιών κτλ) και παράλληλα ανθρωπιστική (ιστορία, γεωγραφία, κοινωνικές επιστήμες κτλ) σε διαλεκτική σχέση με γνώμονα το μέτρο. Τα τρελά αρχαία (γιατί άγνωστο κείμενο αρχαίων ο νομικός ή ο μη φιλόλογος;) και τα ακόμα πιο τρελά μαθηματικά και φυσικές και χημείες (λες και οι γιατροί θα γράφουν μαθηματικά θεωρήματα κτλ) πρέπει να περιοριστούν. Συγγραφές για τα παιδιά. Εφημερίδες, περιοδικά, εργασίες ιστορικές, περιβαλλοντικές και τέτοια χρειάζονται οι μαθητές, αλλά πάντα με βάσει την επιλογή και την επιθυμία τους. Βέβαια αυτά όλα απαιτούν να ξεφύγουμε από το κυνήγι της ύλης, τη βαθμοθηρία και τις ποικίλες εξετάσεις.

ο δείμος του πολίτη είπε...

Ροΐδη, έχεις απόλυτο δίκιο. Τόσο χρόνια ουραγός των κοινωνικών εξελίξεων και του κινήματος και της επιστήμης, πόσα να προλάβεις να διορθώσεις μετά το 1994;

Το πρόβλημα όμως στην Έκθεση είναι αυτό που συμφωνούμε. Τα παιδιά δεν έχουν την ικανότητα να παρατηρήσουν την κοινωνία και τα φαινόμενα γύρω τους, δεν ακονίζουν τη σκέψη τους. Πόσο μάλλον να τα αποδώσουν γραπτώς.

Και βεβαίως δε λέω τι θα ήθελα στην Έκθεση ή δε μένω σε στερεότυπα εθνοκεντρικά περί ορθής λειτουργίας της γλώσσας κι ούτε έχω γραμμική αντίληψη για αυτήν. Η Έκθεση είναι διαθεματικό και κυρίως κοινωνικό μάθημα.

BeBe, δεν είναι ξέρεις τόσο απλό. Δε τίθεται θέμα αν βαριούνται. Βαριούνται για δεν ξέρουν τι να γράψουν και τους βγαίνει μία καταναγκαστική υποχρέωση.

Ανώνυμε σχολιαστή, συμφωνώ ότι δε διδάσκονται, αλλά δεν υπάρχει λόγος για δοκίμια στο Γυμνάσιο. Αυτό θα έρθει μετά. Το θέμα είναι ότι ακόμα και εφημερίδα δε διαβάζουν γιατί αυτό το παράδειγμα έχουν από το σπίτι. Έστω, ας διαβάζουν στο διαδίκτυο. Ας φτιάξουν ιστολόγια και ας σχολιάζουν εμένα, το δάσκαλό τους.

ion είπε...

"Γιατί τα παιδιά μας δε γράφουν καλά στην Έκθεση;"

Γιατί μιλάνε μόνο με 200(το πολύ) λέξεις. Μηρυκάζουμε τις ίδιες ακριβώς λέξεις. Πώς να εκφραστείς στο χαρτί όταν λείπουν τα βασικά εργαλεία? Το γεγονός οτι δεν μπαίνει συχνά εφημερίδα στο σπίτι, το θεωρώ πολύ σημαντικό(αρνητικά).

Άσχετο, αλλα ήμουν καλός στην Έκθεση. Επανειλημμένα είχα εκτεθεί:)

υγ. σε σχόλιο σου με αποκαλείς...σοβαρή(?!)
Ή πρόκειται για λάθος ή ξέρεις κατι παραπάνω για μένα, που εγώ αγνοώ:)

Leigh-Cheri είπε...

Θα συμφωνήσω με το ότι ο βασικότερος παράγοντας είναι και πάλι η οικογένεια. Ωστόσο, το σχολείο -το Δημοτικό στην αρχή αλλά και το Γυμνάσιο ακόμη περισσότερο κατά τη γνώμη μου- ακολουθεί πολύ κοντά.
Η έκθεση για μένα ήταν από τα καλύτερά μου μαθήματα. Όμως εγώ είχα την τύχη-ευτυχία να ζω σ` ένα σπίτι όπου πάντα έμπαιναν έντυπα, τόσο εφημερίδες όσο και βιβλία κάθε είδους, ν` ακούω μόνιμα συζητήσεις, και να με πιέζουν απ` το δημοτικό ακόμα να κρατώ ημερολόγιο, έστω και μια παράγραφο τη μέρα. Στο δημοτικό είχα δύο κυριολεκτικά άχρηστους δασκάλους. Αλλά στις τρεις τάξεις του Γυμνασίου είχα μια φιλόλογο αστέρι. Σ` όλα τα φιλολογικά. Μας έβαζε καθημερινά να γράφουμε αναλύσεις πάνω στο μάθημα που κάναμε, με ερωτήσεις που ετοίμαζε η ίδια κι όχι ακολουθώντας τις ερωτήσεις του βιβλίου που είχαν έτοιμες τις απαντήσεις τα βοηθητικά του Πατάκη ώστε να μπορούν όλοι ν` αντιγράφουν. Για ν` απαντήσω έπρεπε να διαβάσω το κείμενο, να διαβάσω τα βοηθητικά μου (εμένα τον Πατάκη δεν μου τον παίρνανε, μόνο Γκούντεμπεργκ που δεν ήταν λυσάρι!) και μετά να γράψω μόνη μου ό,τι κατάλαβα. Ε, αν δεν παίξαν ρόλο όλ` αυτά, τότε τι άλλο;

Θα σου πω όμως και κάτι άλλο. Φροντιστήριο πήγα μόνο στην Γ' Λυκείου και μάλλον επειδή πήγαιναν όλοι και αγχώθηκα. Στο μάθημα της έκθεσης τότε μπλοκαρίστηκα τελείως! Ενώ όλα μου τα χρόνια ήμουν άριστη και σχεδόν το είχα παιχνιδάκι το να γράφω, ξαφνικά κόλλησα εντελώς. Δεν μπορούσα να γράψω τίποτα! Γιατί; Γιατί στο φροντιστήριο μας δίνανε κάτι φυλλάδια που λέγανε αυτά που δήθεν έπρεπε να γράψουμε σε κάθε θέμα. Προφανώς, επειδή ακριβώς οι περισσότεροι δεν είχαν δική τους χρήση κι έπρεπε κάπως να μάθουν ένα καλουπωμένο κείμενο. Δηλαδή, μάθαιναν παπαγαλία ακόμη και την έκθεση!!! Εγώ όμως, κάθε που έγραφα μια πρόταση από κει μέσα, επειδή δεν ήταν κάτι που σκέφτηκα εγώ, δεν μπορούσα να το αναπτύξω κι έτσι έμενα με την πρόταση μετέωρη κι έναν τρομερό πανικό για το τι μου χει συμβεί! Φυσικά, παράτησα το φροντιστήριο και τα σκατοφυλλάδια και ξανάρχισα να γράφω μόνη μου.
Θέλω να πω πως τα τυποποιημένα δήθεν εκπαιδευτικά μέσα (Πατάκηδες, φυλλάδια αντιγραφής ουσιαστικά) κάθε άλλο παρά βοηθάνε το παιδί να μάθει να γράφει.

Πάντως, ο εκπαιδευτικός παίζει τεράστιο ρόλο. Ίσως, τελικά περισσότερο κι από την οικογένεια.

ο δείμος του πολίτη είπε...

Ίον, το πόσες λέξεις χρησιμοποιούμαι στον προφορικό λόγο είναι άσχετο με το γραπτό (ή τουλάχιστον παίζει πολύ μικρό ρόλο). Όλοι εκφραζόμαστε με πολύ λίγες λέξεις προφορικά.

Για το σοβαρή δε θυμάμαι τίποτα. Μάλλον θα έκανα κανένα λάθος στην πληκτολόγηση. Συγνώμη.

Leigh-Cheri είπε...

Ουπς!
Εκεί που λέω "χρήση" βάλε "κρίση".
Κεκτημένη ταχύτητα;-)

ion είπε...

Ενδεικτικά είπα το 200 λέξεις, αλλά δεν ήθελα να επικεντρώσω τόσο στο ποσοτικό μέρος, όσο στο ποιοτικό. Οι λέξεις που χρησιμοποιούμε καθημερινά είναι τόσο φτωχές εκφραστικά, τόσο ίδιες και τόσο άχρωμες που αποκλείεται να μας βοηθήσουν να εκφραστούμε στο χαρτί. Ένας ρήτορας, πιστεύω, οτι κάτι μπορεί να γράψει που μπορεί να τον εκφράσει. Και το αντίστροφο.
Το θέμα είναι να γνωρίζουμε λέξεις που θα δίνουν σχήμα σε αυτά που θέλουμε να πούμε. Αν το καταφέρουμε, θα είναι ευκολότερη η Εκφραση και στο χαρτί και στο...μιλητό

υγ. τι συγνώμη ρε Δείμο? Σιγά.. Για πλάκα το ανέφερα

doctor είπε...

Γιατί όλοι οι μαθητές είναι υποχρεωμένοι να γράφουν καλές εκθέσεις;

Δεν έχει δικαίωμα ένας μαθητής που είναι τσακάλι στην φυσική, χημεία κλπ να υστερεί στην έκθεση;

doctor

Ανώνυμος είπε...

"Η μόρφωση πρέπει να τεχνική (πειραματισμοί, κατασκευές μαθητών, επισκέψεις σε χώρους εργασιών κτλ) και παράλληλα ανθρωπιστική (ιστορία, γεωγραφία, κοινωνικές επιστήμες κτλ) σε διαλεκτική σχέση με γνώμονα το μέτρο. ". Συμφωνώ απόλυτα

ο δείμος του πολίτη είπε...

Leigh-Cheri, το βοηθήματα βοηθάνε μόνο τον κακό ή μέτριο μαθητή και τούτο μόνο στην περίπτωση που εκείνος ξέρει πώς να τα εκμεταλλευτεί. Το ίδιο ισχύει και στα ιδιαίτερα, μόνο που εκεί κρίνεται η ποιότητα του δασκάλου και πόσο εύκολο του είναι να προσαρμοστεί ανά περίπτωση. Κατά τα άλλα συμφωνούμε απόλυτα.

Ίον, κατανόησα το τι ήθελες να πεις -για το 200, όχι για το πείραγμα (εκεί την πάτησα)- αλλά και πάλι όσο πλουσιότερο και να είναι το λεξιλόγιο, τόσο φτωχότερη θα φαίνεται πάντα η έκφραση η γραπτή. Αυτή είναι παλιά εθνοκεντρική ιδέα που έχει τελείως γραμμική αντίληψη για τη γλώσσα. Δεν αποτελεί κριτήριο δυνατοτήτων κρίσης και αποτύπωσης σε χαρτί η προφορική έκφραση. Και τούτο, επειδή τα προφορικά περιορίζονται από τη γλώσσα του σώματος, από τον απέναντι ομιλητή (την ηλικία του, τη μόρφωσή του). Να έβλεπες πώς μου μιλάνε τα ίδια παιδιά στο διάλειμμα και τον καφέ και πώς στην τάξη. Αλλά ούτε κι εγώ έχω πλούσιο προφορικό λεξιλόγιο (εκτός αν θέλω να κάνω επίδειξη, χωρίς να φανεί).

Γιατρέ μου, κανείς δεν είναι υποχρεωμένος να γράφει καλές εκθέσεις. Είναι όμως όλοι καλό να ξέρουν να γράψουν τη σκέψη τους και κυριως είναι υποχρεωμένοι να κρίνουν την κοινωνία που ζουν και τον εαυτό τους για την περαιτέρω βελτίωση της δικής τους και της γενικότερης κοινωνικής ζωής.

Λάμπρο το ήξερα ότι θα συμφωνούσες μαζί μου τελικά (χιχιχι).

patsiouri είπε...

Όσο περνάει ο καιρός, όσο περνούν τα χρόνια, τόσο λιγοστεύουν τα σπίτια που μέσα τους υπάρχει με-γά-λη βιβλιοθήκη...γεμάτη φυσικά...

Όταν ήμουν παιδάκι θυμάμαι τα σπίτια των συμμαθητών μου, όλοι είχαν, στα σπίτια των σημερινών γονιών πάλι, δέ βλέπω να θεωρείται και αναγκαίο έπιπλο...και άν υπάρχει υπάρχει για να φιλοξενεί τα βιβλία της Πανεπιστημιακής Σχολής που έχουν τελειώσει οι οικοδεσπότες...

Αυτό είναι, καταρχήν, το πρόβλημα, και οι εφημερίδες, όπως σωστά επισήμανε ο preza.

ο δείμος του πολίτη είπε...

Με τη διαφορά, Πατσιούρη μου, ότι τότε δε κυριαρχούσε η τηλεόραση. Προσωπικά δεν έχω σκρίνιο στο σπίτι, αλλά μία βιβλιοθήκη.

s_k είπε...

και λιγα ειπες.τα παιδια σαφως φταινε λιγοτερο απ'ολους.

ο δείμος του πολίτη είπε...

Κι όμως, fuzzy burlesque, τα παιδιά είναι αυτά που κατηγορούνται, τα παιδιά είναι εκείνα που βαθμολογούνται και αξιολογούνται.

Ανώνυμος είπε...

Atelioto to thema pou etheses "deime tou politi"..oloi eimaste disarestimenoi...oloi osoi to zoume, oloi osoi to andimetopizoume, oloi osoi noiazomaste gia to singekrimeno thema...
Pandos ego nomizo oti exei na kanei me ta endeiaferonda ton paidion...otan kapoio paidi apo mikri ilikeia exei kapoio endono endiaferon den tha eprepe na to stamatoume, para na to stirizoume...thimame otan o yios mas itan mikroulis poli mikroulis tou arese na paizei bala...mesa apo tin bala arxise na diavazei efimerida...6 xronon kai prospathouse na diavasei arthra gia ton Olympiako...arxise na mathainei orthographeia grafondas ta onomata ton paikton tou Olympiakou...emathe kaligrapheia prospathondas na ta grapsei ola afta pio omorfa...arxise na diavazei egglezika periodika pou egrafan gia to podosfero kai gia ton Olympiako...mathaine mesa apo ta aftokolita na diavazei tis xores kai tous podosferistes...
Ti thelo na po? Thelo na po oti stin diki mas periptosi to endiaferon tou gia kati ton odigisai na arxizei na psaxnei pandou...(sinevei etsi kai oxi andistrofa)...diladi na psaxnei gia na vrei ti ton endiaferei, to eipa sosta?
Afto sinexizetai kai tora sto dimotiko ...otan grafoun ekthesi i ergasies stin glossa panda katafernei na anaferthei sto monimo endiaferon tou...i ektasi de tetoias ergasias einai megali kai me eidieteri prosoxi stin diatiposi, xreisimopoiondas tous sostous orous ....xoris proxirotita...(eftixos to sxoleio den ton kondrarei....kai ton afinei na anaferetai monima stis dio tou agapes to podosfero kai to violi)...to idio simvenei kai sto mathima ton agglikon ...otan grafoun agglikes ektheseis gia tous agapimenous tous stars, i gia ta endiaferonda tous, i gia to ti kanoun ton elefthero tous xrono...pali to paidi anaferetai se afta pou ton enthousiazoun...
Exoume katigorithei oti etsi exei ginei monoplevros afou exei dio endona endiaferonda...
ego pandos vlepo oti mesa apo afta ta dio mathainei para polla, ekfrazetai gia afta ...kai to pio simandiko ekfrazetai mesa apo tis dikes tou embiries kai oxi akadimaika...
tha borousa na grafo ores gia ola afta...opos eksallou o kathenas apo emas....
Afto pou tha eithela na toniso, an mou epitrepetai einai oti i anagnosi efimeridon kai diaforon endipon den einai akrivos i lisi...alla i anagi tou kathe mathiti na eneimerothei mesa apo afta gia ta themata pou ton kaine...kai thelo na po kai teleiono oti den diavazoume efimeritha gia na doume an iparxei kati endiaferon alla diavazoume efimerida gia na diavasoume kati singekrimeno pou graftike gia to thema pou mas kaei...
kali mera se sas kai se olous pou sas diavazoume...

Zaphod είπε...

Θα επιμείνω πάντως Δείμο. Η άποψη αυτή δεν είναι μόνο δικιά μου, έχω ρωτήσει και πολλούς παλιότερους στο κουρμπέτι και όλοι λένε τα ίδια. Πως από την μεταρρύθμιση Αρσένη και δώθε (που εγώ παρεμπιπτόντως την είχα βρει καλή ιδέα) το επίπεδο γενικώς έχει φάει κατρακύλα.

Δεν ξέρω πως μεταφράζεται αυτό στην διδασκαλία έκθεσης αλλά στα θετικά μαθήματα, λ.χ. φυσική που κάνω εγώ το πρόβλημα είναι τεράστιο.

Ξέρω παιδιά που πάνε να δώσουν πανελλήνιες και δεν ξέρουν να προσθέσουν δυο αριθμούς. Που τους λες να σχεδιάσουν μια οριζόντια γραμμή και σχεδιάζουν μια κάθετη! Που κάνουν το ίδιο μα ίδιο λάθος (κατόπιν σχετικής διορθώσεως) λογικής 15 συνεχόμενες φορές μέσα σε μια ώρα. Αν δεις τους βαθμούς τους όμως θα πιστέψεις πως έχουμε να κάνουμε με ευφυίες.

Εγώ ως μαθητής ήξερα όλες τις βασικές πράξεις και βάλε από το δημοτικό. Από την άλλη διάβαζα επιστημονική φαντασία από το δημοτικό άρα μάλλον είμαι εξαίρεση... :) Τα περισσότερα παιδιά πλέον αν τα δεις στην πρώτη γυμνασίου δεν ξέρουν που πάνε τα τέσσερα και στο λύκειο δεν ξέρουν που παν' τα πέντε. Δεν ισχυρίστηκα πως πρέπει να μένουν ντε και καλά στην ίδια τάξη. Αλλά επιμένω πως όταν ένα παιδί μάθει πως είτε κάνει κάτι σωστά είτε όχι, είτε μελετήσει αυτό, είτε η μαμά του, είτε καθόλου, το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο, ε τότε πολύ λογικά, δρώντας ως παιδί, θα επιλέξει την ήσσονα προσπάθεια. Μετά πάμε στους γονείς που το βλαστάρι τους πρέπει πάντα να είναι άριστο, να φαίνεται δηλ. , ακόμα και αν δεν ξέρει να διαβάζει το όνομα του. Στους γονείς που θα κάνουν φασαρία αν τους πεις την πραγματικότητα. Στους γονείς που επιμένουν να "το διαβάζουν" το παιδί, ή αλλιώς να κάνουν αυτοί την όποια δουλειά και το παιδί να την αντιγράφει, και έτσι να μαθαίνει για χρόνια και χρόνια να μην παράγει σκέψη. Και φτάνει στα 17 του και του ζητούν ξαφνικά παραγωγή! Είναι το ίδιο σαν να μου έλεγαν τώρα εμένα να ξεχάσω πως λειτουργεί μια βασική αρχή του κόσμου, πχ η βαρύτητα. Μπορεί να το δεχόμουν λογικά αλλά σε οποιαδήποτε στιγμή "κρίσης" θα έκανα αυτά που έχω μάθει μια ζωή τώρα και όχι τα καινούργια. Αυτά υπάρχουν διαχρονικά, στην χώρα μας τουλάχιστον. Οποιαδήποτε μεταρρύθμιση πρέπει δυστυχώς να ξεκινήσει από το σπίτι (γιατί από εκεί ξεκινά και η απαξίωση της παιδευτικής διαδικασίας) και μετά από το δημοτικό γιατί οι όποιες συνήθειες (ατομική προσπάθεια, επιβράβευση δουλειάς, αυτενέργεια κτλ) είναι πολύ πιο εύκολο να καλλιεργηθούν εκεί και όχι σε εφήβους.

Τα παιδιά πλέον έχουν καλύτερη πληροφόρηση και γνώση του κόσμου, αυτό σίγουρο. Κριτική; Δεν ξέρω....
Θα μου πεις και η δικιά μου γενιά και οι προηγούμενες περισσότερο μυαλό είχαν έτσι που τα έκαναν;

Zaphod είπε...

Α! Θυμήθηκα μια ιστορία, την παραθέτω και ζητώ μιαν ερμηνεία. Είμαστε σπίτι του estarian και πίνουμε τα κρασά μας όταν σκάει τηλέφωνο στην Μαρία. Μια φίλη της έχει ένα παιδάκι που ΠΡΙΝ πάει δημοτικό ξέρει από μόνο του να κάνει πράξεις, επαγωγή κτλ. Το παιδί ζητά από την μαμά του να το μάθει να διαβάζει (και εγώ αυτό έκανα ρε γμτ, ήθελα να βλέπω ξένες ταινίες από μικρός). Η μαμά ρωτάει την φίλη της και η φίλη ρωτάει εμάς μου είμαστε και σχετικοί ρε αδερφέ (μαθηματικός ο ένας φυσικός ο άλλος). Και οι δύο τασσόμαστε αναφανδόν υπέρ. Αν το παιδί θέλει κάτι δεν πρέπει να το αποθαρρύνεις αλλά να το ενθαρρύνεις να δοκιμάσει και ας μάθει ότι θέλει, κάπως έτσι ήταν η λογική μας. Η μαμά ρωτάει και μια δασκάλα η οποία την απέτρεψε λέγοντας πως μετά το παιδί στην 1η δημοτικού θα βαριέται! Και μια άλλη δασκάλα, φίλη μου άρα πιο σοβαρή μου είπε ακριβώς τα ίδια και τα πήρα στο κρανίο! Στα 5 αρνούμαστε στο παιδί την μάθηση αλλά στα 6 που τους βολεύει ας το μάθουν!!!


To be continued--επιφυλασσόμεθα!
Να σαι καλά ρε Δείμο, καιρό είχα να γράψω σεντονάκι :-)

Ανώνυμος είπε...

Συγνώμη δείμο, δεν ήθελα να σε αδικήσω, όμως τα περισσότερα βιβλία του γιού μου, έως και την 5η γυμνασίου, ήταν αρχικής έκδοσης του 1986. Όσο για την παπαγαλία που δεν κρίνεται απαραίτητη σύμφωνα με τις νέες αντιλήψεις όπως λές, δυστυχώς κυριαρχεί. Ξέρω συνομίληκα παιδιά με τον γιό μου που πήγαν σε δημόσιο σχολείο και τα 2 πρώτα χρόνια τουλάχιστον είχαν καθημερινά να συμπληρώσουν ατέλειωτα φυλλάδια γλώσσας, με αποτέλεσμα εξοντωμένα πιά να φτάνουν να κοιμούνται στις 11 το βράδυ, παιδάκια 6-7 χρονών, τα δε Σαβατοκύριακα, μετά από ρητές συστάσεις της δασκάλας και με τους γονείς στον ρόλο της, να αφιερώνονται σε επαναλήψεις. Όσο για την 3η δημοτικού και μετά, δεν ήταν λίγες οι φορές που άκουσα ότι είχαν να μάθουν την ιστορία ή την γεωγραφία ΑΠ'ΕΞΩ. Μη μου λές λοιπόν για το δημοτικό, γιατί ακόμα και τώρα, είναι πιό πίσω απ'όλα! Δεν είδα σε καμμιά εξαγγελία εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης να αναφέρεται η πρωτοβάθμια. Το μόνο που πήρε τ'αυτί μου τώρα τελευταία είναι η ένταξη του νηπιαγωγείου στην υποχρεωτική εκπαίδευση. Καλό; Δεν είμαι και τόσο σίγουρη. Ας πάμε τώρα στο γυμνάσιο. Εμείς λοιπόν, είχαμε την "τύχη" να περάσει ο γιός μου μετά από εξετάσεις σε δημόσιο γυμνάσιο απ'αυτά που θεωρούνται "ειδικά" και απευθύνονται σε παιδιά με κάποιες ιδιαίτερες κλίσεις. Εκεί λοιπόν, παράλληλα με την γενική παιδεία, όπως αυτή καθορίζεται απ'το υπουργείο για όλα τα γυμνάσια, υποτίθεται ότι τα παιδιά θα βοηθηθούν να καλλιεργήσουν τα ταλέντα τους και θα τα αναπτύξουν και θα διευρύνουν τους ορίζοντές τους. Πολύ ωραία όλα αυτά και πολύ ελπιδοφόρα, αλλά too good to be true! Για το παιδαγωγικό κομμάτι τι να πώ; Για τους "προοδευτικούς" καθηγητές; Που μπαίνουν στην τάξη και χαρακτηρίζουν τα παιδιά ηλίθια και ανεγκέφαλα; Για το ότι η βαθμολογία συνδέεται πολλές φορές με την συμπεριφορά που συνήθως κρίνεται βάσει συλλογικής ευθύνης; Για την τρομοκρατία ότι η δουλειά των παιδιών πάνω στα καλλιτεχνικά μαθήματα τίθεται πάντα υπό αίρεση βάσει συμπεριφοράς; Δεν λέω ότι όλοι οι καθηγητές είναι έτσι, ίσως αυτοί είναι η εξαίρεση, όμως αυτή η εξαίρεση δίνει τον τόνο.
Για τα ειδικά μαθήματα τί να πώ; Ότι 4 χρόνια μετά την λειτουργία αυτού του σχολείου δεν υπάρχουν σχετικά βιβλία; Ότι κάποια μαθήματα δεν γίνονται γιατί δεν υπάρχουν καθηγητές; Ότι κι απ'αυτούς που υπάρχουν, κάποιοι κρίνονται (από εμένα τουλάχιστον) επιεικώς άσχετοι ως εκπαιδευτικοί και απαράδεκτοι ως προς το αντικείμενο που καλούνται να διδάξουν; Ένα θα πώ μόνο, για να καταλάβετε τι εννοώ. Καθηγήτρια θεατρολογίας, ανάμεσα σε άλλα πολύ ενδιαφέροντα είπε στα παιδιά ότι αν είσαι γκέι ή χοντρός δεν σε χωράει ο χώρος του θεάτρου. Όταν ο γιός μου της είπε σαν παράδειγμα ότι ο Ιαν Μακ Κέλλεν (που τον ήξερε και του άρεσε από τον Αρχοντα των Δακτυλιδιών) είναι αξιόλογος σαιξπηρικός ηθοποιός και γκέι, του απάντησε ότι αυτό δεν την αφορά διότι αυτός είναι ξένος!! Όταν την άλλη μέρα της είπε ότι ένας από τους σημαντικότερους θεατρικούς σκηνοθέτες ο Κούν ήταν γκέι και οι πιό στενοί του συνεργάτες όταν ανέβασε τους Όρνιθες (τους οποίους η κυρία αυτή είχε δώσει στα παιδιά να διαβάσουν), ήταν ο Τσαρούχης και ο Χατζηδάκις, επίσης γκέι, εκείνη απάντησε ότι αυτά είναι άσχετα διότι όλοι αυτοί δεν ήταν ηθοποιοί! Βγάλτε συμπέρασμα λοιπόν. Ίσως πείτε ότι κι όλα αυτά είναι άσχετα, εγώ όμως πιστεύω ότι τίποτα δεν είναι άσχετο.
Για τα μαθήματα γενικής παιδείας τί να πώ κι από που να πρωτοξεκινήσω. Τα παιδιά στην τάξη του γιού μου που είναι οι "καλοί μαθητές" ανακάλυψα πρόσφατα ότι είναι αυτά που είτε έχουν γονείς καθηγητές, είτε έχουν ξεκινήσει τα ιδιαίτερα μαθήματα, τουλάχιστον στα αρχαία και στα μαθηματικά από την αρχή της χρονιάς. Να σας πώ λοιπόν για τα αρχαία. Δείτε το βιβλίο της 1ης γυμνασίου που είναι καινούργιο και πείτε μου ειλικρινά, αν είναι δυνατόν παιδιά που έχουν διδαχθεί τη γλώσσα στο δημοτικό με τον τρόπο που την διδάσκονται, πώς μπορουν να τα βγάλουν πέρα με αυτόν τον αχταρμά (πολυτονικού, μετάφρασης, λεξιλογίου, γραμματικής, ετυμολογίας, σύνδεσης των αρχαίων ελληνικών με τα νέα και συντακτικού) που πέφτει στο κεφάλι τους με το καλημέρα σας! Μετά από 29 χρόνια που έχω τελειώσει το λύκειο, εγώ μιά μαθήτρια στα αρχαία του 14-15 αναγκάστηκα να κάνω τη δασκάλα. Τώρα πιά, και ο γιός μου κάνει ιδιαίτερα). Δείτε πώς διατυπώνονται οι κανόνες του συντακτικού και οι κανόνες τονισμού στο νέο αυτό βιβλίο. Για παράδειγμα, αυτό που μαθαίναμε εμείς "Μακρόν προ βραχέος περισπάται". Μέχρι να φτάσεις στο τέλος της πρότασης με τη εκσυχρονισμένη διατύπωση, έχεις ξεχάσει τι λέει η αρχή. Και αυτό για να ειπωθεί κάτι που το μαθαίναμε με 4 λέξεις. Αναχρονιστικό; Ίσως, δεν ξέρω... Όμως απλό και σαφές. Και το μαθαίναμε. Το θέμα μου αυτή τη στιγμή δεν είναι αν το μάθημα αυτό είναι χρήσιμο ή όχι, πάντως δεν νοείται ως απάντηση καθηγητή στους μαθητές του ότι είναι απαραίτητο γιατί είναι η γλώσσα των προγόνων μας! Όταν δίνεις αυτή την απάντηση στους μαθητές είναι δεδομένη και η δική τους απάντηση. Όσο για τα νέα ελληνικά που τα θεωρείς διαθεματικό μάθημα και ως τέτοιο πλασσάρονται σε πληροφορώ ότι σε όλη την σχολική χρονιά, διαθεματική εργασία δεν έγινε ΟΥΤΕ ΜΙΑ. Μην πιάσω όμως ένα ένα τα μαθήματα. Αυτό που έχω καταλάβει είναι ότι για να διδαχθούν χρειάζονται υποδομές που δεν υπάρχουν (π.χ. πληροφορική χωρίς υπολογιστές), χρόνος που δεν αρκεί, και πάνω απ'όλα καθηγητές με διάθεση να διδάξουν (με ό,τι αυτό συνεπάγεται, επιμόρφωση κλπ.) και νοοτροπία παιδαγωγών. Η νοοτροπία όμως που κυριαρχεί είναι αυτή του δημοσίου υπαλλήλου και όποιος δεν είναι από την αρχή έτσι, με τον καιρό εκεί καταλήγει. Δημόσιοι υπάλληλοι που 2 φορές τον χρόνο καλούνται να δώσουν βαθμούς και να δούν τους γονείς, και για το σκοπό αυτό δεν χαραμίζουν ούτε ένα 3ωρο από ένα απόγευμά τους. Οι βαθμοί δίνονται 11-2, εργάσιμες ώρες, 2 φορές το χρόνο ξαναλέω. Και σου τη λένε κι από πάνω ότι είσαι αδιάφορος γονιός και δεν ενδιαφέρεσαι για το παιδί σου αν δεν πάς. Αυτοί που και τις συνελεύσεις τους ακόμα τις κάνουν εργάσιμες ώρες (σαν τους οδηγούς του ΟΑΣΑ και τους εφοριακούς), σου λένε με θράσος πάρε γονική άδεια. Ας κάνουν μιά βόλτα στον ιδιωτικό τομέα να μου πούν πόσες γονικές θα πάρουν αυτοί. Αυτοί που εκτός των άλλων, σου αναθέτουν τη δουλειά τους. Καθηγήτρια του γιού μου, μου είπε ότι δεν γράφει στο τετράδιο αυτά που τους υπαγορεύει και δεν λύνει τις ασκήσεις, λίγο πολύ ότι το τετράδιό του είναι άγραφο. Και όταν της απάντησα ότι στο τετράδιο του και κανόνες είναι γραμμένοι και ασκήσεις λυμένες, μου είπε επί λέξει: "εφόσον το λέτε εσείς, να το δεχθώ, εγώ δεν το γνωρίζω"!!!! Και μου είπε ακόμα ότι δεν τη νοιάζει για του "καλούς της" (οι καλοί δικοί της, οι κακοί όλοι δικοί μας) αλλά σκέφτεται για τους υπόλοιπους (πράγμα που φυσικά δεν έκανε ποτέ) να συγκεντρώσει τους κανόνες σε ένα φύλλο και να το δώσει στα παιδιά φωτοτυπία, συμπληρώνοντας: "για να βοηθήσω εσάς τους γονείς"!!! Μιά κυρία που με το καλημέρα σας στην αρχή της χρονιάς ηλίθια ανεβάζει τα παιδιά και ανεγκέφαλα τα κατεβάζει. Και τα απειλεί ότι θα τα αφήσει στην ίδια τάξη και χάρη θα τους κάνει. Όμως η εν λόγω κυρία ασχολείται με αρκετή επιτυχία θα έλεγα με άλλα θέματα, άσχετα με το αντικείμενό της. Γιατί δυστυχώς σ'αυτό το σχολείο εκτός από καθηγητές "δημόσιους υπαλλήλους" ευδοκιμεί και το φρούτο του "ματαιωμένου καλλιτέχνη". Και φτάνω να μιλάω εγώ έτσι για τους καθηγητές, που από μαθήτρια έως και τώρα ακόμα που μιλάμε, τους έχω πάντοτε υπερασπιστεί, με όπουον τρόπο μπορούσα, στις κινητοποιήσεις και στα αιτήματά τους. Και θα συνεχίσω να τους υπερασπίζομαι όσο καθήκια και αν θεωρώ αρκετούς από αυτούς πλέον.
Λές λοιπόν δείμο για την έκθεση! Ποιά έκθεση; Ιδεών; Ποιών ιδεών; Kαι καλά, ας υποθέσουμε ότι ιδέες υπάρχουν! Πώς θα εκφραστούν όμως τα παιδιά; Mε ποιά εργαλεία; Kριτικό πνεύμα; Aς υποθέσουμε λοιπόν ότι έχουμε βοηθήσει τα παιδιά μας να το αναπτύξουν. Πάμε παρακάτω. Γλώσσα; Μα τα παιδιά μαθαίνουν σήμερα τη γλώσσα από την τηλεόραση. Και πώς να τα κατηγορήσει κανείς που δεν μπορούν να εκφραστούν με τον γραπτό λόγο τη στιγμή που δεν μπορούν καλά καλά να εκφραστούν με τον προφορικό. Νομίζουν ότι το "περισυνελλέγω" είναι ρήμα της νέας ελληνικής. Θεωρούν δεδομένο ότι η γενική θηλυκού επωνύμου είναι π.χ. της Βίσσης ή της Βανδής. Όλα τα παιδιά. Και το δικό μου. Που μεγαλώνει σ'ένα σπίτι γεμάτο βιβλία που διαβάζονται, δεν είναι διακοσμητικά στοιχεία, σ'ένα σπίτι που η εφημερίδα μπαίνει καθημερινά, με μένα που προσπαθώ να του εξηγώ, να συζητώ μαζί του, να του ανοίγω δρόμους. Ο γιός μου όταν αναφέρεται στην συμμαθήτριά του Αγγελάκη π.χ., λέει "της Αγγελάκης". Και έχει μαλλιάσει η γλώσσα μου να του εξηγώ ότι είναι λάθος και γιατί,λαμβάνοντας την απάντηση ότι ακόμα και κάποιοι καθηγητές τους έτσι μιλούν.
Πραγματικά δεν ξέρω ποιά είναι η λύση σε όλα αυτά. Λύση πάντως δεν θεωρώ πως είναι να πετάξουμε τις τηλεοράσεις. Δυστυχώς σ'αυτή τη κοινωνία ζούμε και σ'αυτήν φέραμε τα παιδιά μας να ζήσουν. Σε μιά κοινωνία που το "Βας Βας ο Παρασκευάς" θεωρείται επιτυχία ή που στην καλύτερη περίπτωση θεωρείται αστείο. Σε μιά κοινωνία που μαθαίνει στα παιδιά ότι επιβιώνει ο απατεώνας και όποιος έχει μέσο, ότι το γλύψιμο είναι ο καλύτερος τρόπος για να πάς μπροστά, ότι δεν πειράζει να πουλήσεις και τη μάνα σου ακόμα αν αυτό είναι προς το συμφέρον σου (το οικονομικό πρωτίστως), ότι επιτυχημένος είναι αυτός που γίνεται γνωστός και έχει λεφτά, σε μιά κοινωνία που το να βρεί μιά νέα κοπέλα έναν "μαλάκα για να του τα τρώει" αν δεν θεωρείται και ό,τι το καλύτερο, είναι πάντως αποδεκτό, και όλα αυτά και άλλα πολλά του ιδίου επιπέδου και νοοτροπίας συνδυασμένα με μεγάλες ιδέες για την εθνική μας μεγαλοσύνη και μοναδικότητα. επιπέδου και νοοτροπίας. Και αν εμείς δεν είμαστε έτσι και δεν μεγαλώνουμε τα παιδιά μας μ'αυτές τις "αξίες" μην κρίνουμε εξ ιδίων τα αλλότρια. Είμαστε μιά αισχρή μειοψηφία και πάντα τέτοια θα μείνουμε. Και τι μπορούμε να περιμένουμε από το σχολείο, τη στιγμή που πέρα από την ύλη ή τον τρόπο διδασκαλίας της, τα παιδιά μέσα από "φωτισμένους" δασκάλους σαν τους παραπάνω το απορρίπτουν επί της ουσίας και το αντιμετωπίζουν σαν στρατιωτική θητεία. Και δεν λέω ότι δεν υπάρχουν πραγματικά καλοί καθηγητές, αλλά αυτοί που μένουν στα παιδιά, στις μικρές ηλικίες τουλάχιστον, είναι οι ηλίθιοι, οι άδικοι, οι άσχετοι, αυτοί που τους κάνουν να μισούν το σχολείο.
Και βέβαια το ψάρι απ'το κεφάλι βρωμάει. Ζούμε σε ένα κράτος που μας φτύνει καθημερινά σε όλα τα επίπεδα και θεωρεί πειραματόζωα τα παιδιά, που στο κεφάλι τους ξεσπάνε όλες οι "καινοτομίες", οι "εκσυγχρονισμοί" και οι ασκήσεις επί χάρτου στις οποίες επιδίδονται οι ειδικοί του υπουργείου παιδείας. Όμως φταίμε κι εμείς. Πόσοι από μας τα λένε και τα ξαναλένε, όταν όμως έρχεται η ώρα να κάνουμε στην καθημερινότητα πράξη τις θεωρίες, βολευόμαστε στην ευκολία μας; Aκόμα και την ώρα που πάμε να ρίξουμε το χαρτάκι μέσα στην κάλπη, ξαναγυρνάμε στα ίδια και στα ίδια. Είτε με ιδιοτέλεια, είτε με εμπάθεια. Μιά ματιά στην αριστερά, αρκεί να μας πείσει. Είμαι πολύ απογοητευμένη, περισσότερο θυμωμένη. Κάνω ό,τι περισσότερο μπορώ, αλλά διαπιστώνω ότι δεν φτάνει. Και απαντήσεις δεν έχω. Συγνώμη αν σας κούρασα ή αν σας φάνηκαν άσχετα αυτά που σας είπα.
Χαιρετώ Ντία

zouri1 είπε...

δεν ξερω καλα το θεμα.Αλλα απο εμπειρια εχω παρατηρησει οτι αρκετα παιδια εχουν λεξιλογιο τηλεορασης,και περιορισμενο σελιγες λεξεις κλισε.Και το κακο ειναι οτι δεν τους εχει χρειαστει τιποτα παραπανω.Διαβασα ολα τα σχολια,κια τα βρισκω παρα πολυ καλα και χρησιμα για εναν γονιμο διαλογο.

Ανώνυμος είπε...

Kalispera se olous...
skini se dialima sxoliko:
O daskalos parakala kai ekliparei enan mathiti na dinei perissoteri prosoxi sta mathimata na min einai toso adiaforos epeidi afti i adiaforia stenoxorei poli ekeinon (ton daskalo)
kai o mathitis adiaforos opos panda na ton koita me ena vlema adiaforo kai gemato varemara...
dio anthropoi pou pote den tha katalavei o enas ton allon...enas daskalos pou prospathei mesa apo to filotimo (atixo kat'eme) na pisei ton mathiti tou na endiaferetai, kai enas mathitis pou den katalavenei tipote ma pragmatika tipote...kai leei ma ego diavazo kirie???
Ma aftos einai o rolos tou daskalou? Kai aftos tou mathiti?
den exei kanenas efthines gia ta lathi tou kai tin adiaforia...oute enas daskalos oute enas mathitis?
giati?
Den milao af'ipsilou, alitheia den ipirksa pote aristouxa ...mia kali mathitria imoun..kai tipote parapano...den katafera tipote stis panellinies tote...den ksero an tha ta kataferna oute tora...alla i adiaforia den einai mathisiaki diskolia nomizo...einai o exthros tou politismou...o exthros isos tis culturas...
Ti boreis na kaneis se ena adiaforo paidi pou oute ton endiaferei na ferei ta vivlia tou sto sxoleio...pos boreis na perimeneis apo ena tetoio mathiti na sou grapsei EKTHESI ena evestito mathima toso pareksigimeno?

ο δείμος του πολίτη είπε...

Προπέτη, δεν αναφέρομαι στην καλλιέργεια ενδιαφερόντων, επειδή ακριβώς το θέμα μου είναι η ίδια η έκθεση και όχι γενικότερε οι βαθμολογία και η δεξιότητες που τα παιδιά αποκτούν -ή καλύτερα θα έπρεπε να αποκτούν- στο σχολείο. Στο ζήτημα των ενδιαφερόντων συμφωνώ απόλυτα.

Zaphod, άσε τα σεντόνια και κάτσε να δούμε τι γίνεται. Σχετικά με το περιστατικό η δασκάλα απλά δεν μπόρεσε να κατανοήσει την επιθυμία και την ανάγκη ατομικής προσοχής και διαφοροποίησης της παιδευτικής διαδικασίας. Αυτό ισχύει για όσα παιδιά δε θέλουν ή δεν προχώρησαν μικρά στα γράμματα. Από εκεί και πέρα χρειάζεται μία εξατομικευμένη προσοχή στο κάθε παιδί.

Σχετικά με το επίπεδο. Σαφώς αν το δεις αποσπασματικά έχουμε κι εδώ πτώση. Τι είναι όμως πτώση και σε σχέση με ποιο επίπεδο; Στα 4 μαθήματα -όπως λέει κι ο Αθεόφοβος- μαθαίναμε τα πάντα παπαγαλία και γράφαμε τέλεια. Είχα 2 20αρια και ένα 18,5 στο άγνωστο. Τι έμαθα είναι άλλο θέμα. Όταν με τον Αρσένη και τον Ευθυμίου τα παιδιά εξετάζονταν σε 9 ή 7 μαθήματα λογικό ήταν να έχουν πτώση -αφού το γήινο ωράριο περιστροφής γύρω από τον εαυτό της δεν άλλαξε, ενώ αυξήθηκαν οι δικές μας απαιτήσεις. Αυτό έφερε πτώση.

Αλλά στο λύκειο δεν έχουμε ανάγκη να βγάλουμε επιστήμονες στο λύκειο. Επιμένω, γιατί να εξετάζονται σε άγνωστο στα αρχαία οι θεωρητικοί και σε τόσο προχωρημένα μαθηματικά και φυσική οι θετικοί; Η τόσο μεγάλη και πλούσια -αν πλούτος είναι ο όγκος- ύλη είναι αποτέλεσμα των πεπερασμένων θέσεων εισαγωγής σε ΑΕΙ και της δυσανάλογα μεγάλης προσφοράς. Δυσκόλεψε η εισαγωγή επειδή έμπαιναν λίγοι. Με το άνοιγμα των θέσεων μετά το '95 (και την εξάλειψη ταξικών κριτηρίων) ουσιαστικά η ύλη θα έπρεπε να μειωθεί και οι ανάγκες του γνωστικού επιπέδου να καλύπτονται στο πανεπιστήμιο.

ο δείμος του πολίτη είπε...

Zouri, πράγματι έγινε -και γίνεται ακόμα- ένας διάλογος που δεν τον φανταζόμουν σε καμία περίπτωση. Τόσο αξιόλογοι σχολιαστές πώς να κάνουν αλλιώς;

Προπέτη, ο δάσκαλος είναι υποχρεωμένος να ξέρει τι θέλει να ξέρει πώς να πλησιάσει ένα μαθητή. Απλά συνήθως μένουν κολλημένοι στη δική τους μέθοδο και αδυνατούν να κατανοήσουν την ανάγκη των παιδιών και άρα δε μπορούν να τα παρακινήσουν σωστά ώστε να ενδιαφερθούν για το μάθημα.

Zaphod είπε...

Δείμο, μην το λες σε μένα, πες το στους δασκάλους... Ανέφερα πως δεν ρωτήσαμε μόνο μία αλλά δύο, και όταν γνώρισα μια παρέα αναπληρωτών δασκάλων (αμ πως....πιτσιρίκες χεχεχε) μου είπαν το ίδιο πράγμα!
Η πτώση που είπα σαφώς και δεν αναφέρεται στους βαθμούς (που έχουν άμεση εξάρτηση με το τί καβλώνει στους εξεταστές να βάλουν και έχουν πέσει ουκ ολίγες ...χαζομάρες).
Η πτώση είναι απλά θέμα ΛΟΓΙΚΗΣ. Η λογική και η κρίση πέφτουν. ΤΟ επίπεδο κοινής λογικής πέφτει. Πολύ περισσότερα παιδιά απ' ότι παλαιότερα δυσκολεύονται να βγάλουν νόημα από ένα απλό κείμενο, τουλάχιστον αυτά έχω δει εγώ.

(Αν και τώρα που το ξανασκέφτομαι είχα και γω κάτι συμμαθητές....δεν τους έστελνες ούτε στο μπακάλη για τσιγάρα! )

Η μείωση της ποσότητας ύλης είναι μια καλή ιδέα, αν και σε μερικά μαθήματα ΔΕΝ είναι εκεί το πρόβλημα. Στην φυσική γ λυκείου σε 10 σελίδες θεωρία ένα βοηθητικό βιβλίο μπορεί να αφιερώνει 200....και πίστεψε με ΟΛΟΙ τα χρησιμοποιούν.

Αυτό που βλέπω εγώ να ισχύει διαχρονικά είναι ακόμα η παπαγαλία. Επειδή όμως στο δικό μου μάθημα δεν λέει και πολλά, διότι απαιτείται σκέψη (προσοχή, μόνο στην γ' λυκείου), πρέπει το παιδί πλέον να μάθει να παπαγαλίζει ΟΛΕΣ τις δυνατές ασκήσεις που μπορεί να πέσουν (σηλ άπειρες) παρά να μάθει να σκέφτεται ΜΙΑ φορά. Και αυτό δεν έχει να κάνει πλέον με το σύστημα των πανελληνίων αλλά με τον τρόπο που έχουν μάθει να σκέφτονται και να δρουν τα παιδιά 12 χρόνια στο σχολείο. Έξις δευτέρα φύσις...:-)

Οι πρώτοι που θέλουν επανεκπαίδευση είναι οι γονείς, μετά οι δάσκαλοι, μετά οι καθηγητές και μετά ας μιλήσουμε για τα παιδιά....:-)

Όταν το πανεπιστήμιο, η γνώση, η μάθηση έχουν μόνη μετάφραση τα φράγκα, όταν με ρωτάνε οι μαθητές γιατί κάνουμε τους νόμους τους Νεύτωνα μιας και δεν αποφέρουν σε χρήμα, όταν το σχολείο αντιμετωπίζεται ΚΑΙ απο τους γονείς ως αναγκαίο κακό δεν νομίζω πως έχουμε και πολλά περιθώρια χειρισμών...

Υ.Γ: Ο πατέρας μου που είναι εκπαιδευτικός καμια 30αριά χρόνια μου είπε κάτι πολύ έξυπνο σε μια κουβέντα που κάναμε...."Τι τα θες, η παιδεία κάθε χώρας είναι καθράφτης της οικονομίας της. Όσο η Ελλάδα έχει άθλια οικονομία (δηλ μεγάλο χρέος, υπέρογκη ανεργία, χαμηλούς μισθούς κτλ) και η παιδεία έτσι θα είναι"

ο δείμος του πολίτη είπε...

Σωστός ο πατήρ, Zaphod. Απλά θεωρώ ότι τα παιδιά πιο πολύ παραπονιούνται, παρά δεν κατανοούν τι διαβάζουν. Μόλις κληθούν να το κάνουν μόνοι τους, ξέρουν τι λέει ένα κείμενο. Και δεν αναφέρομαι μόνο σε καλούς μαθητές. Ξέρεις ότι η περίληψη κειμένου αποτελεί το 1/4 της βαθμολογίας (25%) και η έκθεση το 50%; Αυτό σημαίνει πολύ απλά ότι ενώ οι απαιτήσεις είναι μεγάλες από την πολύ παπαγαλία -που ακόμα δεν εξαφανίστηκε, αν και μειώνεται ανάλογα με τον εκπαιδευτικό και τις απαιτήσεις και τους στόχους του- δεν έχουν αφαιρετική ικανότητα.

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

οι γονείς, δείμο μου, είναι εξαιρετικοί στην έκθεση, αλλά μόνο σε αυτή που αφορά στο φαίνεσθαι...

Ναυαγός είπε...

Σε μια κοινωνία που ο στόχος είναι το χρήμα, αναπόφευκτα θα ανθίσουν εκείνες οι εγκεφαλικές ιδιότητες που θα χρησιμεύσουν περισσότερο στην κατάκτησή του. Ανάμεσά τους και ο λόγος, πρωτίστως ο προφορικός, αλλά όχι στις πρώτες θέσεις.

Δε συμφωνώ πως τα παιδιά σήμερα δεν έχουν κάποιο γλωσσικό πλούτο. Είναι καλύτερα από τις παλιότερες γενιές και χειρότερα από αυτό που θα θέλαμε. Είναι αιώνιο χαρακτηριστικό των μεγάλων να πιστεύουν πως τα παιδιά δε βαδίζουν σε καλό δρόμο.

Το κλειδί της βελτίωσης είναι η αυτοκριτική του δασκάλου. Να προσπαθήσει επίσης να καταλάβει τον μαθητή του και να αφήσει για λίγο στην άκρη το κόκκινο στυλό.

ο δείμος του πολίτη είπε...

Σπύρο μου, έχεις απόλυτο δίκιο.

Ναυαγέ, θα συμφωνήσω ότι δεν είναι θέμα γλωσσικού πλούτου. Η σημερινή μαθητώσα νεολαία είναι πιο μορφωμένη που πέρασε ποτέ, αλλά εμείς θέλουμε να τη συγκρίνουμε με τον εαυτό μας μετά σπουδές και τόση κοινωνική μόρφωση. Δεν επηρεάζομαι όμως από αυτό.

Zaphod είπε...

Λες ρε Δειμο να έχω πάθει κατάληψη από κανένα σύνδρομο γέροντα και να την έχω δει παρακμιακός και παππούς; Να λέω το κλασικό "στις μέρες μας ήταν καλύτερα" κτλ; Ούτε στον χειρότερο εφιάλτη μου! ΟΚ, αποσύρω τα πάντα δια τους μαθητάς και επιμένω δια τους δασκάλοι και ΕΙΔΙΚΑ τις δασκάλες που έχω και ιδία, φοιτητική και συναδελφική, πείρα! :-Ρ

ο δείμος του πολίτη είπε...

Τώρα, Zaphod, αν πω ότι κατάλαβα τι παρεξήγησες και τι δεν είπα καλά, θα είναι ψέματα. Σπάστα και ξαναρίχ' τα, πάρ΄το αλλιώς -πιο αριστερά λίγο και μάϊνα- γιατι δε σε έπιασα.

Marina είπε...

Καλημέρα Δείμο. Δεν έχω δικά μου παιδιά και έτσι δεν έχω άμεση απάντηση απο προσωπική εμπειρία, έχω όμως ανήψια. 8 και 11 ετών αντίστοιχα. Ο ανηψιός μου (11 ετών) δεν γράφει εκθέσεις, ούτε 2 γραμμές. Απο την αρχή είχε πρόβλημα με τη γλώσσα γιατί είχε πέσει σε κάτι δασκάλες που δεν του διόρθωναν τίποτα, για να μην τον κομπλάρουν έλεγαν, με αποτέλεσμα να είναι τώρα στην Τετάρτη Δημοτικού κε να γράφοι κάππος αιτσει. Οι γονείς του τον έβαζαν για ώρες μπροστά στην τηλεόραση, ώστε να τον απασχολεί και εκέίνοι να έχουν πιο πολύ ελεύθερο χρόνο. Μετά άρχισαν τα play station, psp με αποτέλεσμα το παιδί να μην γράφει τίποτα. Ο παππούς του και εγώ εκ περιτροπής του κάνει ορθογραφία και εγώ τον βάζω να μου διαβάζει περιοδικά τύπου focus, science illustrated (τάχα δεν έχω τα γυαλιά μου)για να βελτιωθεί γιατί και στην ανάγνωση είναι πίσω, απλά συλλαβίζει. Οι γονείς του διαβάζουν βιβλία, η μητέρα του κάνει τώρα μεταπτυχιακό. Το μικρότερο ανήψι, κορίτσι 8 ετών το πιάσανε αλλιώς. Απο την αρχή λιγώτερη τηλεόραση, του βάζαμε ένα ωραίο βιβλίο στο χέρι και τώρα στην δευτέρα δημοτικού, γράφει καλύτερα απο τον άλλον, μιλάει σωστά, διαβάζει άψογα και εκφράζεται ελεύθερα.
Το μέλλον όμως του ανηψιού μου και των παιδιών που χαντακώνονται καθημερινά απο το μασημένο, το βλέπω ζοφερό. Οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί χρειάζεται να βοηθήσουν.

Aggelos Spyrou είπε...

Υπάρχουν λύσεις ευτυχώς.

Πρέπει να εφαρμόσουμε, είτε σαν γονείς, είτε σαν εκπαιδευτικοί, τον τρόπο διδασκαλίας σε πλαίσια αρεστά για τα παιδιά.

Τί σημαίνει αυτό; Θα φέρω παράδειγμα.

Υπάρχουν παιδιά που δεν μπορούν να ανοίξουν βιβλίο, όμως τρελαίνονται να διαβάζουν το οτιδήποτε μέσα από την οθόνη του υπολογιστή.

Υπάρχουν παιδιά που δεν θέλουν να ακούσουν λέξη για το περιβάλλον και τη φύση και ρουφούν οτιδήποτε προβάλλεται στην τηλεόραση σε σχετικά ντοκυμαντέρ.

Υπάρχουν παιδιά που δεν τα πάνε καλά με τη φυσική ή τη χημεία, κι αν τα αφήσεις να ασχοληθούν με πειραματικές κατασκευές σε αφήνουν με ανοιχτό το στόμα.

Πρέπει να οδηγήσουμε τα παιδιά προς τις κλίσεις τους. Και το πρόβλημα το έχουμε εμείς: πρέπει να προσαρμοστούμε πάνω τους, να τα καταλάβουμε, και να τους περάσουμε τη μάθηση μέσα από τα δικά τους μονοπάτια.

Αλλά... ποιος ασχολείται...

0:)

Μαύρος Γάτος είπε...

Μπράβο Δείμο. Εξαιρετική ανάλυση.

Αλλά πώς να διδάξουν οι τυφλοί(γονείς) τα παιδιά τους να ΒΛΕΠΟΥΝ;;;;

Σ:((((((

christina είπε...

Δείμο,

θα διαφωνήσω στα περισσότερα. Και από προσωπική εμπειρία και από γενικότερα...στατιστικά.

Η βασική δουλειά του μαθητή στις εξετάσεις της έκθεσης είναι να ακολουθήσει την πεπατημένη.
Να σεβαστεί το σχεδιάγραμμα, να βάλει εντυπωσιακές παραπομπές, να μη γράψει κάτι που θα προσβάλλει τους θεσμούς.

Μπορεί να γράψει ό,τι νομίζει στις εκθέσεις του σχολείου, αλλά στις εξετάσεις οχι. Δε μετράει η πρωτοτυπία των ιδεών αλλά η ευελιξία στο να γράφει το ίδιο πράγμα με τους άλλους με διαφορετικό τρόπο.

ο δείμος του πολίτη είπε...

Μαρίνα μου,το πρόβλημα -και κακώς δεν το έθεσα από την αρχή είναι και η συναισθηματική σχέση και επαφή του παιδιού με τους γονείς αναφορικά με το σχολείο. Όσο πιο προχωρημένη και με κέντρο αναφοράς το σχολείο είναι η συναισθηματική επαφή με τους γονείς, τόσο καλύτερη η σχολική επίδοση.

Άγγελε, είμαστε στην ίδια παιδαγωγική πλευρά. Χρειάζεται εξατομικευμένη προσοχή και κατεύθυνση βάσει κλίσεων και επιθυμιών του μαθητή. Στόχος πρέπει να είναι η ενίσχυση της κριτικης σκέψης του παιδιού, προκειμένου να μπορεί να σταθεί στη δια βίου εκπαίδευση του μέλλοντος και των απαιτήσεών του, αφού δεν είμαστε σε θέση να μεταδώσουμε όλες τις σημερινές και τις αυριανές γνώσεις. Η κίνηση της κοινωνίας δεν απαιτεί γνώσεις, αλλά κριτική προσαρμοστικότητα.

Γάτε, σ' ευχαριστώ πολύ. Σωστή παρατήρηση η κριτική τύφλα είναι κοινωνικά μεταδιδόμενη. Μου θυμίζεις τον παράλογο ρεαλισμό του Σαραμάγκου.

passer-by, δε βλέπω τη διαφωνία σου, αφού εγώ μιλάω για κριτική ικανότητα η οποία θα μπορούσε να προσαρμοστεί στις απαιτήσεις των εξετάσεων. Η Έκθεση δεν είναι μάθημα παπαγαλίας, αλλά κρίσης. Εξάλλου, εκείνοι που γράφουν κατά των θεσμών δε βαθμολογούνται χαμηλότερα και είναι και πολύ λίγοι. Οι αριστερές ιδέες γίνονται αποδεκτές -με επιχειρηματολογία- στις εξετάσεις και βαθμολογούνται θετικά. Όχι, βέβαια, οι ρατσιστικές κτλ.

christina είπε...

Ξέρω πάμπολα παιδιά που διαβάζουν εξωσχολικά και εφημερίδες, έχουν σοβαρές (και πλούσιες λεξιλογικά)συζητήσεις με τους γονείς τους, είναι μαθητές του άριστα καθόλη τη διάρκεια του σχολείου, αλλά πατώνουν στην έκθεση.

Η φιλόλογός μου ενέκρινε τις εκθέσεις μου αλλά την τελευταία χρονιά μου έλεγε οτι είναι καλες αλλά δεν κάνουν για πανελλήνιες.
Στο τέλος, που της ανέλυσα τι ακριβώς είχα γράψει και ποιες συμβουλές της δεν είχα ακούσει, πρόβλεψε μέχρι και το βαθμό που τελικά πήρα. Οπότε μάλλον έφταιγα εγώ κι όχι το σχολείο.

Το ίδιο είδα να γίνεται και με άλλα παιδιά και το βλέπω και με γνωστούς μου που έδωσαν πρόσφατα και που γνωρίζω την μαθητική τους συμπεριφορά.

Zaphod είπε...

@δείμος: Απλά υποχωρώ και προσχωρώ στην άποψή σου για τα παιδιά σήμερα. Το τελευταίο που θα ήθελα να κάνω θα ήταν να είμαι σαν τους γέρο-ξούρες που αναπολούν "τις παλιές καλές εποχές". Άρα οι μόνοι που μένουν πλέον, και αυτό το είχα πει από την αρχή, είναι οι γονείς και οι δάσκαλοι.

Το σχόλιο της Μαρίνας μου άρεσε πάρα πολύ και για το τι πρέπει να πράττουμε ως γονείς και για το τί δεν πρέπει.

ο δείμος του πολίτη είπε...

Λυπάμαι, passer by,αλλά η στατιστική θα σε απογοητεύσει. Είναι αποδεδειγμένο ότι αυτά τα παιδιά γράφουν στις εξετάσεις καλύτερα από άλλα παιδιά, αν και ίσως έχουν προβλήματα σε μαθήματα που απαιτούν παπαγαλία (όπως η Ιστορία κτλ). Επιπλέον, δεν ξέρω πόσο βιωματικά είναι τα γονεϊκά παραδείγματα και πόσο συμμετέχουν στην κουβέντα τα παιδιά. Σαφώς και υπάρχουν αρκετά προβλήματα στις διατυπώσεις που στο σχολείο ίσως δε γίνουν αποδεκτά, αλλά στις εξετάσεις το δέχονται.

Zaphod, συμφωνώ κι εγώ με τη Μαρίνα -κι ας μην το έγραψα ξεκάθαρα. Όλα είναι γύρω από τους γονείς και τους εκπαιδευτικούς που πρέπει να γίνουν καθοδηγητές κρίσης και επιχειρηματολογίας.

christina είπε...

Μιλάω με βάση τα όσα έχω δει να συμβαίνουν.

Αν έχω βγάλει λάθος συμπέρασμα, χαίρομαι.

Zaphod είπε...

Ναι ρε συ Δείμο αλλά όταν το παιδί φτάνει 16-17 και πρέπει να δώσει εξετάσεις το παιχνίδι είναι χαμένο εξ' αρχής. Γι αυτο και επιμένω στην ανάπτυξη "καλών" συνηθειών από όσο γίνεται μικρότερη ηλικία. Οι καλές συνήθειες σαφώς και δεν είναι το συνεχόμενο διάβασμα για το σχολείο όσο το διάβασμα εξωσχολικών βιβλίων και η τάση προς αναζήτηση και η αμφιβολία. Αν αυτά δεν τα έχεις καλλιεργήσει μέχρι τα 12-13 πιθανοτατα δεν θα το κάνεις ποτέ, και γι' αυτό κυρίως δείχνω ως άμεσα υπεύθυνους, μετά την οικογένεια εννοείται, τους δασκάλους, που ακόμα δουλεύουν ως επί το πλείστον με αποστήθιση.

Θυμάμαι το γέλιο που είχα ρίξει σαν φοιτητής όταν δίνανε οι δάσκαλοι μαθηματικά (πρωτοβάθμιες εξισώσεις κτλ). Σε ένα μάθημα με γραμμένες 200 γυναίκες και 50 άντρες, το έδιναν 150 άντρες και 100 γυναίκες! Όλες είχαν στείλει τον γκόμενό τους (συνήθως θετικών σχολών) να δώσει γι' αυτές!

Αυτός ο δάσκαλος/δασκάλα πώς μπορεί να μάθει στα παιδιά επαγωγή, νοητική αφαίρεση, εξισώσεις και αναλογίες; Ο ίδιος δεν τις ξέρει! Φτάνει το παιδί Α Γυμνασίου και ξέρει παπαγαλία την προπαίδεια και μόνο αυτό. Αν του πεις πόσο κάνει πχ 7+6 αρχίζει και μετράει δάκτυλα, άρα αναγκαστικά το βλέπεις από ένα σημείο και μετά να κοιτάζει τα πόδια του (διότι τα χέρια έχουν συνολικά ΜΟΝΟ 10 δάκτυλα! Μην γελάτε το έχω δει να συμβαίνει μόλις πέρσι...και σε "καλή" μαθήτρια!)

Unknown είπε...

Ξέρεις τι φταίει, Δείμε μου;

Δε φταίνε τα βιβλία, δε φταίει η άδικη κοινωνία που δεν μπαίνει στην πλύση, δε φταίνε οι μαθητές -πώς άλλωστε;- δε φταίει η Γιαννάκου που τη δουλειά που της ανέθεσαν να κάνει, κάνει...

Φταίνε οι ίδιοι οι καθηγητές που έχουν επαναπαφθεί στην καρέκλα του δημοσίου υπαλλήλου. Και εξηγώ:

Ήμουν κακός μαθητής στο σχολείο μέχρι που βρέθηκε μία καθηγήτρια, φιλόλογος, Κατσίγιαννη τη λένε, δε θυμάμαι το όνομά της. Είχε όραμα και ικανότητα μετάδοσης. Μου ενέφυσε την αγάπη της για τη γλώσσα και τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό. Την αγάπη της για τα γράμματα. Με ώθησε να μην ψάχνω στα έτοιμα, τα του σχολείου. Να ερευνώ...

Αργότερα, βρέθηκα απέναντι στο Ρένο Αποστολίδη και το γιο του Ήρκο. Υπήρξαν καθηγητές μου. Αν και διαφωνούσα και διαφωνώ σε πολλά με τον πατέρα, ωστόσο δεν μπορώ να μην πω ότι και αυτός είχε ένα όραμα, ένα σκοπό.

Θυμάμαι -ένα παράδειγμα λέω- ότι κατηγορούσε τον Ηλία Βενέζη διότι, συμβιβαζόμενος με το κατεστημένο και για να γίνει μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, έβγαλε από το ΝΟΥΜΕΡΟ 31328 τις αγριότητες των Ελλήνων της Μικρασίας κατά των Τούρκων. Για ψάξε το...

Gwgw είπε...

Εύχομαι καλή επιτυχία σε όλα τα παιδιά. Κατά τα άλλα τι μένει να πω;; Νομίζω έχουν πει τα πάντα στα commnets επίσης το post σου είναι πραγματικά αναλυτικό, φυσικά συμφώνω μαζί σου.

Ανώνυμος είπε...

Ωχ,έκθεση!

ο δείμος του πολίτη είπε...

Ναι ρε συ, Zaphod, αλλά πότε διαφώνησα για τη μικρή ηλικία; Απλά λέω ότι το δημοτικό βαίνει αρκετά καλά -βάση Παιδαγωγικής αντίληψης. Από εκεί και πέρα μη ξεχνάς ότι το πανεπιστήμιο δε μεταδίδει όλες τις γνώσεις. Οι περισσότερες θα καλλιεργηθούν αργότερα βάσει των απαιτήσεων της κοινωνίας. Αλλά ουσιαστικά δε διαφωνώ μαζί σου.

X-Gamma, μακάρι να ήταν μόνο οι καθηγητές. Για να μη φτάνουμε στο σημείο να απαιτούμε μόνο καλούς καθηγητές, μήπως πρέπει κι εμείς ως γονείς να προσέχουμε περισσότερο τα παιδιά μας; (ο γράφων είναι άτεκνος, αλλά ζει με τα παιδιά).

Γωγώ μου, ευχαριστώ πολύ.

Σύκα, άσε άσε. Τουλάχιστον φέτος ήταν σχετικά εύκολο το θέμα (αν και είχε κάποια πιο δύσκολο σημεία).

Ανώνυμος είπε...

Orea...simfono kai ego oti emeis oi goneis prepei na eimaste dipla...(ase pou einai poli omorfo na eisai dipla sto paidi sou...ego to kano kai mou aresei poli...)
alla den ksero an o tropos pou ton voitho sta mathimata einai o sostos...Opos les "Deimo" oi daskaloi kai oi kathigites kapos ekpedevonde i den ekpethevonde gia afto pou kanoun..emeis oi goneis pos na ekpetheftoume diladi?
Emeis afto pou kanoume an to kanoume einai apo anageotita i apo endiaferon pros ta paidia mas...ego toulaxiston to kano gia na voithiso ton yio mou afou mou to epitrepei kai to dexetai...alla an to kano sosta afto den to ksero...
I alitheia einai oti kathimerina singrouomai me tous diaforetikous tropous eksigiseis kai diaforetikes methothous pou didaskoun simera sta sxoleia...teleios diaforetikoi apo ekeinous tous dikous mas..borei kai na einai kaliteroi aftoi oi methothoi alla ego vlepo oti sto sxoleio den ginetai kamoia ma kamoia efarmogi olon afton...o yios mou einai mathitis tis 5is taksis kai eno tha eprepe na diavazoun gia pososta gia evfadon kai perimetro kanoun akoma prakseis dekadikon(prostheseis kai afereseis, pollaplasiasmous kai diaireseis...) sto sxoleio fenetai oti exoun kanei tin ili oxi oli fisika alla kapoio meros aftis alla ta paidia den kseroun tipote apo ola afta...o yios mou eno einai mathitis tou deka kai ego nomiza mexri perisi oti ta katafernei ekseretika afou nomiza oti eixe ena eiditairo xarisma mathisis...kai fetos vlepo (kai afto to vlepo dioti kathisa na diavaso mazi tou) oti mallon pernei deka dioti kserei na kanei prakseis kai oxi dioti kserei tin ili tis 5is taksis..afto me exei sokarei kai me exei kanei na kathomai dipla tou kai na diavazoume mazi ota ta mathimata apo mathimatika ..fisiki...glossa mexri kai istoria (afou se aftin eksetazetai kai i ikanotita tou mathiti na apanda se erotiseis kriseos..opote xreiazetai na mathei o mathitis na grafei..sosta me noima...oxi mono na apanda anafomenos sta gegonota???)
Alla den ksero pragmatika kai eilikrina an oti kano ginetai me ton sosto tropo.....tha eithela poli kapoia simvouli...
kai mia apandisi giati tote ta paidia pigainoun sto sxoleio?
Giati den didaskonde afta pou prepei na didaskonde?
O kathe mathitis opos sosta lete apotelei mia idiaiterotita kai aftin tin idiaiterotita einai pou i oikogeneia (goneis) prospathoun na ksediplosoun kai na voithisoun...makari na to kanoume kala, makari...
alla kai to sxoleio an den kanei kati i an den sinergazetai me oli aftin tin prospatheia tote den ginetai silogiki douleia..ipovathmizetai etsi to ergo tou sxoleio...dioti afou etsi sinexizei otan o gonios den tha borei ek ton pragmaton kai ton gnoseon tou na boithisei to paidi tou tha to stilei se frondistirio ...ektos kai an pia to frondistirio einai sosta anapospasto komati tis ekpethefsis?
Den ksero mallon ta berthepsa ligoulaki...
gia na teleioso nomizo oti oloi mas exoume tis efthines mas kai oloi tha prepei na skeftomaste ti prepei na kanoume gia na voithisoume kai na sinergastoume...alla kati tetoio mou fenetai oti apotelei ithiko kanona kai kamoia kivernisei den borei na psifisei enan tetoio nomo...tha borouse opos na thiepetai apo tetoies taseis...
sas efxaristo ...opos mallon tha katalavate kai eseis o idios ena mikro post sas anastatosai toses psixes kai oikogeneies...
na eiste kala kai sas efxaristo gia tin diathesi kai ton xrono pou deinetai gia na apandisetai se ola afta ta ogdonda tosa comments..
kali evthomatha se sas kai stous mathites sas kai stous goneis tous...

ο δείμος του πολίτη είπε...

Προτέτη, εγώ προτείνω ότι οι γονείς οφείλουν να συζητάνε ανοιχτά και χωρίς εμπάθειες μπροστά στα παιδιά τους και πολιτικά και κοινωνικά θέματα (όπως η ομοφυλοφιλία) και να προσπαθήσουν να κάνουν τα παιδιά ανοιχτά σε κάθε ιδέα -ώστε να αποκτήσουν την ικανότητα να την ερευνήσουν και να δουν αν τους ικανοποιεί μία θέση. Οφείλουμε όλοι μας να δεχόμαστε την κριτική των παιδιών και να απαντάμε μέσα από διάλογο και όχι επιτακτικά και απαγορευτικά ή μονολεκτικά.

Ένα παιδί χρειάζεται συναισθηματικό δέσιμο και την ασφάλεια που του παρέχει μία ισορροπημένη συναισθηματική ζωή. Φυσικά και δεν θέλω μαμόθρεφτα.

Ανώνυμος είπε...

S'efxaristo "Deime tou politi" gia tin apandisi sou...
apo oti katalava ego eixa prosanatolisei tin sinergasia goneion kai paidion stin mathisi gnoseon pou aftes parexei to sxoleio...
Esi anaferesai se kati vio vathi kai pio plati...pou sigoura einai kai afto poli diskolo...
prepei diladi na anoiksoume kai emeis an den to exoume kanei mexri tora, allios pos borei enas kleistos gonios na exei anoikto dialogo me to i ta paidia tou?
Simfono oti ta pio isoropimena paidia einai afta pou zoun armonika me tous goneis tous (afto na to lene ta idia ta paidia kai oxi na to krinoun oi goneis fisika)....kai afto einai to zitoumeno.."isoropimena paidia"...afto einai politismos kai nomizo oti telika den exei kai poli simasia poios voithaei perissotero se ola afta para i sinergasia kai o anoiktos dialogos olon mas...
kali sas mera kai xronia polla ston filo sas ton Kosta...
kai stin diki mou oikogeneia giortazei mia Konstandina ...i Konstandina tis zois mou...

ο δείμος του πολίτη είπε...

Χρόνια Πολλά στην Κωνσταντίνα σου. Η καλή σχέση με τα παιδιά είναι το κύριο ζήτημα. Από εκεί και πέρα ο γονέας πρέπει να το βοηθά να κρίνει, να μάθει να κρίνει και να ερευνά.

Billie Gin είπε...

Αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι ότι δεν αναλαμβάνουν καμία προσωπική ευθύνη. Έχω εμπειρία από παιδιά που έδιναν τώρα διπλώματα αγγλικών και γαλλικών και έχαναν συνεχώς τα χαρτιά εισόδου!!Μπήκαν τα περισσότερα με φωτοτυπίες. Δεν φταιν αυτά, έχουν συνηθίσει να τα βρίσκουν όλα έτοιμα και αυτό είναι το κακό. Και αυτός είναι ένας ακόμα λόγος που δεν μπορούν να γράψουν έκθεση. Η έκθεση δεν δίνεται ποτέ έτοιμη, θέλει φαιά ουσία

ο δείμος του πολίτη είπε...

Zoyzoy, το πρόβλημα ότι όλα είναι ε΄τοιμα κι εύκολα είναι και πρόβλημα γονέων. Δε σχετίζεται όμως με την έκθεση. Η ωριμότητά τους είναι σημαντικότερη από τι δική μας στην αντίστοιχη ηλικία. Παράλληλα, μην ξεχνάς ότι η σκληρότητα σβήνει την παιδικότητα που και οι έφηβοι πρέπει να απολαμβάνουν. Δε μπορούμε να κάνουμε ώριμους πολίτες, άντρες και γυναίκες, στην εφηβία και δεν επιτρέπεται παιδοψυχολογικά.

Ανώνυμος είπε...

Poli mou arese i teleftea protasi sou "Deime" gia to oti den epitrepete na kanoume orimous polites, andres kai ginaikes, stin efivia ...oxi anagastika dioti to lene oi paidopsixologoi alla giati periexei katanoisi kai omorfa aisthimata apenandi stous neous ...akoma periexei kai aftin tin eleftheria gia tin opoia milas oti emeis oi goneis tha prepei na trefoume mesa mas kai mesa se kathe dialogo pou kanoume eite me ta paidia mas eite me ta paidia genikotera alla eite kai me tous allous enilikes...Nai sosta ta paidia orimazoun mona tous otan einai etoima gia afto den boroume emeis diladi na ta oriomasoume...opos diladi ginetai me ta portokalia ton paragogon...pou ta vazoun stous fournous prasina kai vgenoun portokali meta apo merikes ores psisimatos...afta ta portokalia telika den tha boresoun pote na exoun tin idia glikeia gefsi me ta portokalia pou orimasan pano sto dentro...(kata vasi den mou aresoun katholou ma katholou tetoiou eidous paromoioseis...alla den ksero pos mou vgeike afto...)
kali mera ...

ο δείμος του πολίτη είπε...

Το παν, προπέτη, είναι τα παιδιά και η δική τους ομαλή ανάπτυξης. Συχνά μέσα στο άγχος μας πιέζουμε να τα κάνουμε ώριμα. Ώριμα σε τι; Να μάθουν τη βία από μικρά; Να ζήσουν την απογοήτευση και το ρατσισμό; Να βιώσουν την καταφρόνια; Όχι δε νοιάζει να ωριμάσουν μέσα στην αθλιότητα της κοινωνίας. Διατηρώντας την παιδική και εφηβική αφέλεια και άρνηση, ίσως βοηθήσουμε την κοινωνία μας να ξαναβρεί χαμένα.

Billie Gin είπε...

Το να δίνεις στο παιδί ορισμένες περιορισμένες και στα δικά του μέτρα και σταθμά αρμοδιότητες και να μην το κρατάς κλεισμένο στο δικό του μικρόκοσμο όπου όλα είναι έτοιμα δεν είναι αντιπαιδαγωγικό, είναι επιβεβλημένο. Δημιουργεί στο παιδί προσλαμβάνουσες που ολοκληρώνουν την προσωπικότητα του, κεντρίζει το ενδιαφέρον του (έτσι δημιουργείται η θέληση να διαβάσει κείμενα) και βοηθά στη διαμόρφωση προσωπικής άποψης. Όλα αυτά χρειάζονται για μία καλή έκθεση. Και φυσικά ένας καθηγητής με θέληση και γνώση, αλλά νομίζω ότι αυτό θεωρείται αυτονόητο

ο δείμος του πολίτη είπε...

Zoyzoy, με τη έκφραση που διατηρείς δε διαφωνώ καθόλου. Δε νομίζω να είπα κάτι διαφορετικό. Το παιδί δε θα μείνει απομονωμένο, αλλά θα ωριμάζει όσο απαιτεί η ηλικία του, χωρίς βιασμό.

Ανώνυμος είπε...

Ενα φορουμ επικοινωνιας για οποιον ενδιαφερεται για την ελευθεριακη εκπαιδευση στην Ελλαδα, με απωτερο σκοπο την ιδρυση και λειτουργια δημοκρατικών σχολειων μεσης εκπαιδευσης.

«’Εχω σκοπό να ιδρύσω στην πόλη σας ένα σχολείο χειραφέτησης,που θα έχει σαν στόχο να βγάλει από τα κεφάλια των ανθρώπων ότι τους διχάζει (θρησκεία, ψεύτικες ιδέες για την ιδιοκτησία, την πατρίδα, την οικογένεια κλπ), για να κατακτήσουν την ελευθερία και να ζήσουν πολλαπλές ζωές σε μια ζωή».
Fransisco Ferrer i Guardia


http://groups.yahoo.com/group/democraticschools/

Ανώνυμος είπε...

S'efxaristoume "anonime" gia to site...tha to koitakso...
s'efxaristoume kai sen "Deime" pou sinexizeis na apandas se afto to palaio sou post akoma...
kalinikta

ο δείμος του πολίτη είπε...

Τίποτα δεν είναι, Προπέτη, παλιό όσο γίνεται καλή κουβέντα.

Ανώνυμος είπε...

Kalispera Sas.Me lene Kwsta.Fetos Teleiwsa Panellinies..(Den ta piga kai toso kala)Apo tin Diki mou pleyra kai pollwn akoma ma8itwn. pisteyw pws Oi Apetiseis Tn exetasewn i metepeita Tis ka8e douleias EiNai polu megaluteres apo Tis Vaseis Pou Parexode Sts Neous.Pleon to Sxoleio Exei Ypova8mistei toso polu Pou oi perrisoteroi ma8ites To vlepoun San Xasimo Xronou.An dn ypirxan oi Apousies Dn 8a pigaine kanenas sto sxoleio.Proteimoun ta paidia Na ka8ontai na Diavazoun sta spitia tous kai Na pigainoun Frodistirio mono para na "Xanoun" 7 wres Apo tin hmera tous Gia To sxoleio(p 8a eprepe na eiNai i vasiki phgh Ma8hshs kai oxi to Frod)Exw syzitisei polles fores me summa8htes kai summa8htries(Kai polu kalous apo pleyra va8mologias)Kalws i kakws h paideia stn ellada EiNai polu katw...se sxesh me tis ypoloipes xwres tis eyrwphs,oi vaseis eiNai polu panw kai ta ma8hmata polu exeidikeymena,An kai pigaina 8ewritiki kat/nsh Ta paidia apo tn texnologiki m elegan Pws ta ma8hmatika p kanoun eiNAi sxedon idia me ta ma8imatika p didaskontai stis Oikonomikes sxoles,H Ylh eiNai Paralogh,ta 8emata p epesan fetos ofeilw na omologisw pws htan sxetika eykola kai oti an Kapoios ekane ena epimeles diavasma olo ton xrono evgaze ena 15 (mazi me to frodistirio panta)Isws fanw ypervolikos alla h swsth douleia ginotan mexri to Dhmotiko gt ekei o daskalos endiaferotan na dwsei swstes vaseis.Meta to Gymnasio yparxei i Typikh sxesh metaxy ma8hth-ka8hghth pou o 2os Erxete me varia kardia(gia tous perrisoterous anaferomai)na kanei tis 2-3 wres tou kai na fygei.Oi perrisoteroi dn Exoun katalavei pws o Daskalos dn eiNai douleia eiNAi leitourgima kai ofeilei na Kanei oti Kalutero mporei.Kati teleytaio,oi ka8hghtes 8a ofeilan toulaxiston ka8e 1-2 xronia na Pernane apo Psuxologous tou kratous Gia na paratiri8ei an exoun kapoio Provlima p 8a mporouse na epireasei tn douleia tous.Sas pliroforw oti yparxoun polloi tetoioi.Isws Ta vlepete diaforetika epeidh eiste ap' exw alla 8elw na pisteyw oti antiproswpeyw to 70-80% tn ma8htwn.eyxaristw pou diavasate T post mou.

ShareThis