Εκλογική αποτίμηση του ιστοχωριού

Όλη την εβδομάδα έκανα βόλτες στο στο-χωριό προσπαθώντας να αφουγκραστώ το προεκλογικό κλίμα, να δω τι πιστεύουν οι κάτοικοι του χωριού. Είναι γνωστό στους φίλους αυτού του ιστολογίου ότι έχω την τάση να καθυστερώ να γράψω για κάποιο ζήτημα της επικαιρότητας ή κάτι που απασχολεί το χωριό για να μπορώ να έχω μία καλύτερη εικόνα, μία πιο ψύχραιμη αποτίμηση της δράσης ή της κοινής μας αντίληψης. Και επειδή πολύς λόγος γίνεται για το κίνημα των bloggers είπα να το δω έστω τώρα προεκλογικά.

Είδα, λοιπόν, τους γνωστούς-αγνώστους να στέκονται αριστερά με σκέψη μεταξύ ΚΚΕ και ΣΥΝ και κάποιοι λίγοι στο ΠΑΣΟΚ, λιγότεροι οι εκφρασμένοι νεοφιλελεύθεροι[1]. Όλοι τους -θα έλεγα- δεδηλωμένοι στις πολιτικές τους θέσεις, όπως τις είχαν εκφράσει άμεσα ή έμμεσα στο παρελθόν σε άρθρα τους. Όλοι τους όμως σχεδόν άνω των 30 ετών. Είδα και τους αναποφάσιστους, νεότεροι πολλοί εξ αυτών, που αντιδρούν στο πολιτικό σύστημα και βγάζουν μία πικρία για την εικόνα των κομμάτων και απογοητευμένοι στέκουν αναποφάσιστοι. Βέβαια και τούτο είναι μία εικόνα της κοινωνίας μας. Το πρόβλημα όμως έγκειται στην απογοήτευσή τους. Δίπλα είδα και τους λογοτέχνες του διαδικτύου να μένουν αγέρωχοι στην ποίησή τους. Αδιάφοροι -στο 70-80% νομίζω γυναίκες- να μην ασχολούνται με τις εκλογές, παρά την ευαισθησία τους σε κάποια κοινωνία (όπως την εξέφρασαν για την Αμαλία ή την Πάρνηθα ή την καταγράφουν με την ποιητική τους γλώσσα σε posts).

Ωστόσο, αυτή η παρατήρηση δε μας εντυπωσιάζει. Από τη μια έχουμε την υποτονική εκλογολογία -της οποίας ο τρόπος αποτύπωσης στις τηλεοπτικές οθόνες μας αποθαρρύνει να το σκεφτόμαστε καν, πόσο μάλλον να το συζητάμε- και τη διάθεση για τη συνέχιση των διακοπών μας, ενώ από την άλλη έχουμε την πολυετή προπαγάνδα που δίνει εσκεμμένα μία στρεβλή εικόνα για την πολιτική ζωή και την απαξιώνει στα μάτια των πολιτών. Ανδρωθήκαμε με την κατήχηση αυτή· κανάλια και πολιτικοί -που συμφεροντολογικά και ψηφοθηρικά συνήθως κρίνουν το όποιο κυβερνητικό έργο- μας ωθούν στην αδιαφορία, αφού όλοι τα ίδια θα κάνουν, μέχρι του σημείου να συζητούνται απόψεις για αποχή από τις εκλογές ή άκυρο. Βέβαια, λίγοι σκέφτονται ότι η ψήφος είναι δικαίωμα που κατακτήθηκε με αίμα, και το αίμα αυτό την καθιστά υποχρεωτική, όχι ο νόμος. Είναι και τούτο ένας τρόπος να αφήνουμε ελεύθερο το πεδίο δράσης στους επαγγελματίες πολιτικούς για να αλωνίζουν και παίζουν σκάκι[2] πάνω στην πλάτη ή του κασιδιάρη το κεφάλι.

Βέβαια τελικά το ιστοχωριό είναι ένα κομμάτι της ίδιας της κοινωνίας που μας ανέθρεψε. Φέρουμε μέσα μας -για όσους βιάζονται να μιλήσουν για κίνημα επηρεασμένοι από τις σκόρπιες αντιδράσεις ή τους αριστερούς διανοητές[3] που βρήκαν εδώ μέσα διέξοδο- τη γνωστή κοινωνική αμηχανία, κουβαλάμε το ρουσφέτι, την καλλιεργούμενη αδιαφορία και τον ατομικισμό στον οποίο χρόνια τώρα πια μας σπρώχνουν οι διαφημίσεις, η συντεχνιακή λογική, ο κοινωνικός κανιβαλισμός και ο φονταμεταλισμός των δημοσιογράφων-πανεπιστημόνων-παντογνωστών. Το κίνημα των bloggers -που είδαν κάποιοι- είναι απλά η δικτυακή έκφραση της ελληνικής κοινωνίας -ίσως λίγο πιο αριστερά, αλλά όχι απαραιτήτως και εκφρασμένη στην κάλπη- οφειλόμενη στην λόγω ηλικία, τη μόρφωση και την ταχύτερη επικοινωνία.

Οι δικές μου πολιτικές θέσεις είναι γνωστές και δε χρειάζεται, πιστεύω, να μιλήσω για το τι θα ψηφίσω. Πάνω από 50 άρθρα μου και περισσότερα από 1000 πολιτικά σχόλιά μου σε άρθρα άλλων ιστολόγων, δείχνουν τις πολιτικές μου απόψεις. Το αίμα που χάθηκε για την ψήφο και το δικαίωμα στη διακυβέρνηση δεν το απεμπολώ μπροστά σε ψευτοδιλήμματα και απογοητεύσεις ότι όλοι είναι ίδιοι. Γιατί ακόμα και αν όλοι είναι ίδιοι πάλι μπορώ να διατηρώ τα όνειρά μου και να επενδύσω στην αντίδρασή μου απέναντι στο στημένο παιχνίδι της δημοκρατίας -έστω και με μία ψήφο. Χωρίς να έχω την αυταπάτη -ως σκεπτόμενος πολίτης- ότι θα αλλάξω κάτι, αγωνίζομαι ενάντια στην αδιαφορία που θέλουν να με κλειδώσουν· αρνούμαι να υποκύψω στην αδιαφορία τους για τα λαϊκά συμφέροντα· αρνούμαι να υποταχτώ στην προπαγάνδα που θέλει να με διώξει από τον έλεγχο της πολιτικής ζωής και δράσης. Είμαι εδώ με κάθε δικαίωμα που κατέκτησε ο αγώνας των προγόνων μου, με κάθε μέσο που μου δίνουν οι νέες τεχνολογίες, με κάθε δύναμη που η ηθική μου μού χαρίζει.

Παράκληση απευθύνω, λοιπόν, σε όσους δεν έγραψαν, να ασχοληθούν για λίγο με τις εκλογές και την πολιτική. Αν θέλετε να δείξετε την ευαισθησία σας στα κοινωνικά δρώμενα και όχι μόνο σε σπασμωδικές αντιδράσεις που αποκτούν το χαρακτήρα του τυχαίου στο σύνολο της κοινωνικής δράσης, γράψτε. Αν θέλετε να αναφανεί ότι τα blogs έχουν δύναμη και κρίνουν αυστηρά την κυβέρνηση, το δικομματισμό ή γενικότερα τα κόμματα, γράψτε τη γνώμη σας για την κυβέρνηση και την πολιτική ζωή του τόπου ενόψει των εκλογών. Γράψτε γιατί θα ψηφίσετε -ό,τι ψηφίσετε τελικά. Γράψτε τις πολιτικές σας σκέψεις, έστω και στο στημένο αυτό παιχνίδι. Είναι τελικά η μόνη σας δύναμη να ακουστείτε.

update (Δευτέρα, 19.33): ο κανιβαλισμός των πυρκαγιών

Τόσα προβλήματα ταλανίζουν αυτή τη χώρα κι εμείς ακόμα μιλάμε για εκλογές. Ολόκληρη η κοινωνία βλέπει αμήχανη και αγανακτισμένοι τις φωτιές που στολίζουν νυχθημερόν σε ζωντανοί αναμετάδοση τις οθόνες μας. Η τηλεόραση δεν έφερε μόνο τον κόσμο ολόκληρο στο σπίτι μας μέσα, αλλά και φωτιές, ακόμα και πτώματα απανθρακωμένα. Η τηλεκανίβαλοι βγήκαν παγανιά να θερίσουν ειδήσεις, να τρομοκρατήσουν όσο κόσμο δεν τρομοκράτησε η έλλειψη συντονισμού και η απρονοησία τοπικών και κεντρικών αρχών για την πρόληψη από πυρκαγιές.

Φίλοι ιστολόγοι θρηνούν, οδύρονται για όσα έλεγαν οι ίδιοι μήνες νωρίτερα και όσα έγραφε ο Τύπος. Αγανακτούν που τόσα λόγια τελικά κανείς δεν τα άκουσε και που τόσες δεκαετίες καιγόμενη η Ελλάδα πρώτη φορά είχε τόσες ανθρώπινες απώλειες. Την πρώτη φορά αυτή φορά που απειλήθηκαν ή κάηκαν τόσοι οικισμοί, οι ευθύνες έπεσαν στον αόρατο εχθρό της συνωμοσιολογίας. Ακόμα και μπροστά στις εκλογές δεν μπόρεσαν να κερδίσουν έστω τις εντυπώσεις.

Βέβαια οι προεκλογικές υποσχέσεις καλά κρατούν. Ο Πρωθυπουργός δήλωσε στο Πρόεδρο της Δημοκρατίας ότι "αμέσως μετά τις εκλογές θα υπάρξουν γενναία προγράμματα για την ανασυγκρότηση όλων των περιοχών". Πού ακούστηκε αρχηγός Κράτους να περιοδεύει εν εξελίξει πυρκαγιάς σε πυροπαθείς περιοχές και να αναλαμβάνει το ρόλο του συντονισμού των δυνάμεων; Αυτός δεν είναι ο ρόλος εκείνων που διορίστηκαν για τούτο; Το συντονισμό τώρα θυμήθηκαν -προεκλογικά- να τον κάνουν;

Δε θέλω να κάνω τον εκλογικό κανίβαλο πάνω σε πτώματα και περιουσίες άλλων, αλλά όταν ακούω ότι φταίει το οργανωμένο σχέδιο ενόψει εκλογών και μία προεκλογική συνομωσιολογία -καλύτερη ας ομολογήσουμε και από του γνωστού ΕΛ- κάτι παθαίνω. Αντί να προλαμβάνουμε, εμείς κάπου μέσα στις προεκλογικές μας υποσχέσεις στους πυροπαθείς αναζητούμε αόρατους εχθρούς. Ασύμμετρη απειλή -τι είναι τούτ'; Ευτυχώς εκλείπουν οι κομμουνιστές, αν και οι τρομοκράτες πάλι ενοχοποιήθηκαν -αναρχικοί; αριστεριστές; ΠΑΣΟΚοι ή του ΣΥΝ ήταν οι τρομοκράτες κατά το Πεντάγωνο; Μάλιστα επικήρυξαν με 1.000.000 € τους εμπρηστές. Αυτό κι αν δεν είναι εκβαρβαρισμός. Δηλαδή με τις επικηρύξεις ασκούμε πολιτική;

Χωρίς ντροπή, χωρίς τσίπα θολώνουμε τα νερά όταν θα έπρεπε να είναι καθάρια -γιορτή της δημοκρατίας δεν ονομάζουν τις εκλογές; Εκτός από πορίσματα, εκτός από υποκλοπές που ποτέ δεν ερευνήθηκαν και άλλα σκάνδαλα, κάποιοι συνεχίζουν να μολύνουν τη σκέψη του λαού με παραμύθια περί οργανωμένου σχεδίου και τρομοκρατών. Γίνεται και λόγος μάλιστα για το αν οι εμπρησμοί υπάγονται στο νόμο περί τρομοκρατίας. Τι θέλουν να πετύχουν; Να συλλαμβάνουν αβίαστα και να ανακρίνουν υπόπτους -κατά Γκουαντάναμο ή Ξηρό- χωρίς δικηγόρους; Μήπως σε συνδυασμό, όπως φοβάται και ο Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη, ετοιμάζονται για αναβολή εκλογών λόγω απειλής της εθνικής ασφάλειας; Μήπως για αυτό κάνουν όλοι λόγο για πόλεμο; Μήπως η κυβέρνηση αναζητήσει καθυστέρηση στις εκλογές για να περισώσει την έλλειψη πρόληψης;

update (Τρίτη, 12.46): εκπρόσωπος της ΝΔ ή της Υπηρεσιακή Κυβέρνησης ο Υποψήφιος Βουλευτής κ. Ρουσόπουλος;

Το παράδοξο με το Ρουσόπουλο είναι ότι βγήκε και μίλησε σαν υπουργό Επικρατείας κι Εκπρόσωπος Τύπου της Κυβέρνησης, όταν είναι απλά υποψήφιος Βουλευτής και όχι πια Υπουργός. Πώς έταξε σαν Εκπρόσωπος Κυβέρνησης (που είναι υπηρεσιακή και ως υπουψήφιος δεν έχει δικαίωμα) ή ήταν προεκλγοικό σαν ΝΔ;

---

[1] Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι στο χωριό μας κανείς δεν υπερασπίζεται τη ΝΔ.

[2] Ωστόσο, σκέφτομαι ότι το σκάκι είναι πολύ τεχνικό και στρατηγικό παιχνίδι και δεν τους αρμόζει, οπότε μπορούμε να πούμε καλύτερα ότι παίζουν πεντόβολα.

[3] Ο όρος χρησιμοποιείται ειρωνικά.