μονόλογος μιας εταίρας

Ουφ, επιτέλους. Τι μαρτύριο κι αυτό! Να πρέπει να τους λέω συνέχεια τα ίδια και τα ίδια. Τι στο διάολο από την αρχή τα παραδέχτηκα όλα. Τα ομολόγησα, ρε γαμώ το! Άει σιχτίρ!

Πότε, πού, πώς, με ποιον, πόσο... Και νά ’ταν μια ή δυο φορές. Οχτώ φορές τα ίδια ερωτήματα μού ’καναν. Κι ούτε νερό δε μου έδωσαν. Ευτυχώς τουλάχιστον μ’ άφησαν να καπνίζω.

Κι εκείνος ο νεαρός μπάτσος! Λες και πρώτη φορά κοιτούσε γυναίκα. Δε λέω έχω και το πρώτο σώμα στην πιάτσα, αλλά αυτός είχε γουρλώσει τα μάτια του και κοιτούσε συνέχεια στο στήθος και τα μπούτια μου. Σαν να μην είχε ξαναδεί τόσο στητό βυζί -και να’ ταν και μεγάλο, τριάρι είναι το καημένο, αλλά στητό. Όλοι τους με έγδυσαν. Αν ήταν, ίσως, να γλυτώσω όλη την ταλαιπωρία θα τους έπαιρνα και τζάμπα. Ιδίως τον σμηναγό ή ό,τι άλλο ήταν τέλος πάντως.

Και τώρα λέει πάει δικάσιμος. Γιατί ρε παιδιά, τι έκανα; Επειδή έκανα πιάτσα στην Πολυτεχνείου; Πρώτη φορά είδαν πουτάνες εκεί; Όλοι το ξέρουν αυτό. Και μόνο εμένα βρήκαν να πιάσουν. Οι άλλες οι ρουφιάνες, οι καριόλες τη γλίτωσαν. Κι εγώ που δεν έχω άντρα πίσω μου την έκατσα...

Λες, ρε πούστη, να με κάρφωσε ο πρώην ο κερατάς για να με ξαναπάρει; Δεν θα του περάσει. Και οι μπασκίνες, βέβαια, στο κόλπο... αν τους υποσχέθηκε τίποτα φιστίκι τζάμπα, χαζοί είναι να χάσουν το κελεπούρι; Αφού τα δικά μου τα κόλπα, οι δικές τους οι μυξοπαρθένες δε τα κάνουν.

Αλλά σε νταβά δε ξαναγυρνώ. Δε τους κάνω κι ούτε τα πάω ίσα κι ομαλά. Στο τάλιρο τα τέσσερα δικά του και για μένα που βγάζω στη φόρα το... αιδοίο, καθώς λένε οι σοφιστές του τόπου, το μουνί δηλαδή, να βγάζω μόνο ένα χιλιάρικο. Κάτσε, ρε φίλε, επειδή τα χώνεις σε μπάτσους, θα μου φας τις τέσσερις χήνες;

Άσε που μόνος του κλείνει δουλειές με ό,τι κόσμο νά ’ναι, αρκεί να βλέπει το καφέ ή τον Κολοκοτρώνη να σπαρταρά. Ο καθένας με το βίτσιο του! Άλλος θέλει ξύλο και να μου γλείφει τις μπότες. Κι εγώ σαν πόρνη θα πρέπει να το απολαμβάνω. Ο άλλος γουστάρει να με σπάσει στο ξύλο, με μαστίγιο, με ζώνη κι ό,τι κατεβάσει για γούστα το τσουτσούνι του. Και αν δεν καυλώσω, δε γουστάρει και δε πληρώνει. Κι εμένα πλακώνει στις μάπες ο νταβάς. Κάτσε, ρε μίστερ, όλα τα ψώνια πρέπει να μ’ αρέσουν; Πώς να καυλώσω με το ξύλο; Εσένα πρέπει να σου σηκωθεί, όχι εμένα.

Μέχρι και σε τσόντα πήγα, για να πάρω το 15% και τ’ άλλο ο άντρας. Τι είπε; Α, ναι: για λαδώματα, γιατί η μηχανή θέλει γράσο, για τα έξοδα και άλλες τέτοιες μαλακίες μου τσαμπουνούσε. Και δε μου λες, ρε φιλάρα, στις 200.000 το 15% είναι μόνο είκοσι χήνες ή μ’ έριξε; Εγώ δεν ξέρω μάθημα..., μαθήματα..., μαθηματικ... ή όπως το λέτε εσείς που τελειώσατε το σχολείο. Μια αγράμματη μηνυμένη πουτάνα είμαι κι ούτε καν το λύκειο τελείωσα. Οι σπουδές μου φτάνουν ως πτυχίο καύλας και ντοκτορά στο καλό και γρήγορο ξεπέταγμα...

Α, μη μου το παίζεις, Οσία Μαρία. Σ’ εμένα ξέρουμε καλά γιατί ήρθες, άσχετα που σε πρήζω ώσπου να φτάσουμε στο καλύβι σου για το πήδημα. Ο Θεός γι’ αυτό έφτιαξε το μουνί. Και η Εύα της δουλειάς ήταν. Όπως εγώ, ξεπέταξε τον Αδάμ κι ο Κύριος ημών Θεός τους έδιωξε.

Και για να επιστρέψω σ’ ό,τι έλεγα, για να καταλάβεις έχω πάρει μέρος μέχρι και σε διαφημιστικά για hot lines. Ξέρεις, μωρέ, εκεί που δείχνουν βυζιά και κώλους με το νούμερο του τηλεφώνου. Θά ’ταν είπε ο δικός μου καλή διαφήμιση, αφού όλοι πριν βγουν στην πιάτσα πρώτα βλέπουν τις γκόμενες. Κι αν μ’ έβλεπαν πριν στην τηλεόραση με την κορμάρα μου, θα μ’ επέλεγαν οι πελάτες.

Και το βράδυ, ή μάλλον το πρωί μετά τη δουλειά, έπρεπε να τον πάρω κι αυτόν. Τι κι αν ήμουν κουρασμένη; Είναι καθήκον μου να του κάθομαι κι όπως το θέλει, μάλιστα. Ξέρεις τι ξύλο έφαγα που δεν μπορούσα ή δε τό ’θελα; Βιασμός σε πουτάνα δεν υπάρχει. Πόσο μάλλον από τον νταβατζή της. Μια φορά μ’ έδειρε, επειδή δεν το απολάμβανα κι αυτός το κατάλαβε. Δεν ήταν και μαλάκας. Με πουτάνες είχε να κάνει όλη μέρα.

Αρκετά, βέβαια, σου τα έπρηξα με τον νταβατζή μου. Τώρα πού ’μαι ελεύθερη διαλέγω όποιον θέλω και αφήνω στην άκρη και σύξυλους όσους θέλουν βίτσια με αλυσίδες, χειροπέδες, μαστίγια κι από πίσω. Έκοψα και τα λεσβιακά, εκτός κι αν η πελάτις είναι κόμματος. Τότε τα ζυγιάζω και αποφασίζω ναι ή όχι.

Πάλι μ’ έπιασε η φλυαρία μου. Και πώς να μη με πιάσει με τόσες ώρες στο ανακριτικό. Και να σκεφτείς ότι είναι η τρίτη ή η τέταρτη μήνυση που μού ’καναν. Την προηγούμενη φορά τη γλίτωσα, γιατί μου την έπεσαν με το στανιό δύο στρουμφάκια του Τμήματος ταυτόχρονα. Βασικά, να πούμε, με βίασαν κι οι δυο, αλλά τι να πω; Ποιος θα πίστευε μια πουτάνα; Εξάλλου, κόρακας κοράκου μάτι δε βγάζει. Αν το έκανα θα μου τον φορούσε όλη η μπατσαρία. Κι άλλες φορές γίνεται αυτό.

Να σου λένε τα κορίτσια ιστορίες για μπάτσους... Για να μην πάνε τάχατες στη στενή, έκαναν παρτούζες ή λεσβιακά κι άλλα βιτσιόζικα με τους μπάτσους, τους φίλους και τις γυναίκες τους. Κάποια στην Αθήνα την έστειλαν στο νοσοκομείο απ’ το πολύ ξύλο, επειδή δε γούσταρε να τους κάνει τσιμπούκι. Την άλλη την χαράκωσαν και άκουσα πως κάποια στην Τουρκία, νομίζω, τη βίασαν με κλομπ. Ναι, αυτό που χρησιμοποιούν οι ΜΑΤατζίδες σε πορείες και αγώνες ποδοσφαίρου...

Τι νόμιζες, ότι είναι εύκολη η πουτανιά; Αγόρι μου... Όλοι οι κίνδυνοι του κόσμου είναι για το μουνί και το γαμήσι. Είναι εδώ κάτω. Μαχαίρια και πιστόλια -ως και calasnicov με έναν και δύο Κολοκοτρωναίους βρίσκεις στην πιάτσα- τα βίτσια τους, τους μπάτσους και τους νταβατζήδες. Ή νόμιζες ότι είναι εύκολο να βγάλεις την τρύπα σου στη φόρα και όσους αρπάξει η βραδιά;

Τα μόνα καλά που έχει αυτό το επάγγελμα, το αρχαιότερο -που λένε- αφού πρώτη το έφερε η Εύα, η Σαλώμη, γυναίκες στα Σόδομα και στα Γόμορρα. Τα μόνο καλά, που λες, είναι ότι δε θέλεις πτυχία -λες και θα γίνεις καθηγήτρια- και δεν έχει εφορία κι αφήνει, αν πιαστείς κι είσαι λεύτερη από άντρα, πολλά και καλά λεφτά. Οι πιο έξυπνες στην πιάτσα έχουν στάνταρ πελάτες, που αφήνουν λεφτά. Και τα λεφτά τα βάζουν στην τράπεζα κι αυτά αυγατίζονται. 27 - 30 χρονών φεύγουν από τη δουλειά και παντρεύονται και ζουν άνετα. Πολλές παίρνουν ‘‘εις γάμου κοινωνίαν’’ και πελάτες τους ακόμα, διαφόρων χρονών: σαραντάρηδες, τριαντάρηδες ή και φοιτητές, που τους συντηρούν ως το πτυχίο τους.

Δύο χρόνια στην πιάτσα, έχω δει τα πιο ευχάριστα και τα πιο φρικιαστικά συμβάντα. Η νύχτα είναι μεγάλη δασκάλα, η ρουφιάνα. Χειρότερη κι από μάνα. Όλα γίνονται εκεί. Μαχαιριές, φόνοι, ό,τι θες βλέπεις. Πριν από τρεις βδομάδες δυο Αλβανοί πλακώθηκαν γιατί ήθελαν την ίδια γκόμενα, πόρνη, δηλαδή. Ο ένας τις έτρωγε για τα καλά -βλέπεις ο άλλος ήταν αρσιβαρίστας, σαν το Δήμα, ξέρεις τώρα- μέχρι που έβγαλε μια κουμπούρα μεγαλύτερη απ’ το... παλαμάρι του, καταλαβαίνεις; Με πιάνεις; Και του έκοψε του παλικαριού τα απαυτά για να μην ξαναπάει με τη δική του πόρνη.

Την άλλη φορά μία δικιά μου -πόρνη κι αυτή- κάποιος την καθάρισε, γιατί δεν ήθελε τα βίτσια του. Μια άλλη πήγε με πελάτη και αυτός για 10.000 φράγκα θα την έδενε και θα την... έκανε. Αλλά δεν την πέρασε μόνος του αυτός, αλλά και έξι άτομα της παρέας του. Της νύχτας κι αυτοί με μπαρ, στριπτιζάδικο -ξέρεις τώρα- και τη βίασαν, γιατί δεν ήθελε να δουλέψει εκεί και μετά της χαράκωσαν το κορμί και την έκαψαν με τσιγάρα για να μην ξαναδιανοηθεί και ξαναμείνει γυμνή μπρος σε άντρα και γυναίκα. Ίσα που κατάφεραν και την κράτησαν στη ζωή απ’ την αιμορραγία και εγκαύματα οι γιατροί. Και είχε μια κορμάρα η πουτάνα...

Μόνο τη νύχτα ικανοποιούνται τα βίτσια και οι ανωμαλίες με τα φονικά. Πιο παλιά ένας τακτικός πελάτης, που μου έφερνε ο δικός μου, με χάιδευε με μαχαίρια στο στήθος και στις τρίχες μου, ενώ με έδενε με χειροπέδες. Του άρεσε έτσι κι αν ξαφνικά έκανα κάτι κακό ή δεν τον ικανοποιούσα μ’ απειλούσε να μου κόψει τις ρόγες και να με χαρακώσει. Κι εγώ χεσμένη απ’ τον φόβο μου έκανα ό,τι ήθελε. Έχεις ακούσει εκείνο το ρητό που λέει ‘‘έχεσε το μουνί απ’ το φόβο κι ο κώλος έχυνε’’ ; Για μένα τό ’βγαλαν μ’ αυτόν. Αλλά τα ίδια νιώθουν και συναντούν και οι άλλες συναδέλφισσες.

Γι’ αυτό σου λέω της νύχτας τα καμώματα είναι πολλά, μυστικά κι ένοχα και κόκκινα απ’ τη βία και το αίμα. Γι’ αυτό κι εγώ ένα-δυο χρονάκια θα δουλέψω ακόμη και μετά θα τα παρατήσω όλα και θα ζήσω μια ήσυχη ζωή στο φως της μέρας, μακριά από τα σκοτεινά σοκάκια και τ’ αυτοκίνητα π’ αριβάρουν για ψώνισμα.

Ξέρεις τι θέλω να κάνω μετά τη σύνταξη; Θα ήθελα πάρα πολύ να σπουδάσω. Θα τελειώσω το λύκειο με ιδιαίτερα και μετά θα σπουδάσω, δε ξέρω κι εγώ τι... Ίσως φιλογία... αυτή, μωρέ, την επιστήμη για την ποίηση. Ίσως μάλιστα γράψω κι εγώ ποιήματα. Έχουν δει τα μάτια μου εμένα... Άκουσα πως αν δε μάθεις τη ζωή και δεν έχεις εμπειρίες, τότε δε γράφεις κι αν γράψεις θα είναι πεπονόφλουδες. Τουλάχιστον έτσι λέει ένας καλός μου πελάτης.

Είναι νέος γύρω στα τριαντα-πέντε και δεν έχει γκόμενα. Μού ’ρχεται δυο ή τρεις φορές την εβδομάδα και πληρώνει για ολόκληρη νύχτα. Με προσέχει και με πληρώνει καλά. Και τη γυναίκα τόσα θα της έδινε για να του κάτσει και πιο πολλά, μόνο που θα έλεγε ότι είναι για ψώνια για το σπίτι.

Αυτόν που λες δε θα έλεγα όχι να τον παντρευτώ. Θα με προσέχει και θα μ’ αγαπά. Εγώ θα του κάνω -και μόνο σ’ αυτόν- τα σεξουαλικά κόλπα μου και με τον καιρό θα μάθω να τον αγαπώ και θα τον φροντίζω.

Είναι, που λες, καθηγητής σε σχολείο. Κάνει φυσική και τέτοια. Τα λεφτά του και όσα μαζεύω εγώ φτάνουν για να με παντρευτεί και για σπιτικό, φιλάρα.

Όταν μάλιστα οι πελάτες θέλουν να το απολαμβάνω το σεξ κι εγώ και να τελειώνω, τότε φαντάζομαι ότι το κάνω μαζί του. Δεν του αρέσουν οι ανωμαλίες. Γι’ αυτό και τον κρατώ πελάτη μου. Αν ήταν βιτσιόζος θα τον διαολόστελνα κι αυτόν και τα σαράντα χιλιάρικα που αφήνει κάθε βδομάδα.

Τώρα, θα μου πεις, κάνω όνειρα και λογαριασμούς -καθώς λένε- χωρίς τον ξενοδόχο, το Θεό. Δε πιστεύω ότι υπάρχει. Κι αν υπήρχε με ξέχασε στο βούρκο της νύχτας. Αλλιώς θα με βοηθούσε και δε θα μ’ άφηνε να βγω στη ‘‘δουλειά’’. Εγώ πιστεύω στον θεό της νύχτας, που με προστατεύει. Στην Αρχαιότητα λέει ο δικός μου θά ’μουν ιέρεια της θεάς Αφροδίτης, θεά του σεξ ήταν -μεγάλη πουτάνα, που λες- ή του Διονύση, που οργάνωνε παρτούζες με πολύ κρασί μαζί με Βάκχες... ή Βάκχους... Τι στο διάολο, όπως τους λέγανε τέλος πάντων...

Τι κι αν παντρευτώ; Κούκλα είμαι, κορμί θανατερό έχω, κι αν σταματήσω και τη δουλειά και τις ολονυχτίες, θα ομορφύνω κι άλλο ( γιατί η τσούλα η νύχτα σε χαλάει ), λεφτά θα έχω στην άκρη, κόλπα ξέρω στο κρεβάτι. Ε, όλο και κάποιον κάπως ωραίο που θα μ’ αγαπήσει θα τυλίξω. Όμως θα ξέρει την αλήθεια και την προηγούμενη δουλειά μου.

Θα μάθω κομπιούτερ και θα γίνω γραμματέας σε κάποιο γραφείο, για να έχω λεφτά.

Σαν τον αείμνηστο τον Αντρίκο τον Παπαντρέου μιλάω συνέχεια με τα ‘‘θα’’. Ας σταματήσω τη δουλειά σε δυο χρόνια και τ’ άλλα θά ’ρθουν μόνα τους. Δε βιάζομαι. Είκοσι χρονώ είμαι ακόμη.

Πάμε τώρα σπίτι σου για τα κολπάκια μου και βλέπουμε. Και είπαμε, ε! Δεν θέλω βίτσια και ανωμαλίες τη... Προσεχε φορτηγό! Την νταλίκα αριστερά σου, μαλάκα! Φρέναρε, φρέν...




Το κείμενο αυτό το έγραψα το 1997 και δημοσιεύεται για πρώτη φορά.


49 έκριναν :

Ανώνυμος είπε...

Ti, den prolave na pragmatopoiisei ta "tha" tis? ...
To eksairetiko keimeno sou to diavasa proi ligo prin ksekiniso gia douleia...
Kalimera sou "Deime".
Na eisai kala.

Ταχυδρόμος! είπε...

θα σταθώ σε ένα σημείο. Αυτό της ειλικρίνειας που με έμμεσο τρόπο άλλα τόσο ουσιαστικά διατυπώνεις. Ακόμα, το όνειρο που "θα" πρφαγματοποιήσουμε που "θα" εγκαταλείψουμε τα πάντα για κάτι καλύτερο. Χωρίς αυτό ποτέ να γίνεται πραγματικότητα, και ο καιρός να περνάει, η ζωη να χάνεται ώσπου ένα "φορτηγό" σου αλλάζει πάλι πορεία και χάνεις το στόχο που έμοιαζε δίπλα..
Την καλημέρα μου.

Ανώνυμος είπε...

Πολύ καλό κείμενο.
Και αν ο στόχος σου είναι η πλήρης νομιμοποίηση της πορνείας, μη ξαφνιαστείς θα συμφωνήσω.

ο δείμος του πολίτη είπε...

Σ'ευχαριστώ πολύ, Προπέτημου.

ταχυδρόμε, το όρμα είναι ζωογόνο, κινητήριο στοιχείο στη ζωή μας. Δεν έρχονται όλα όπως θέλουμε. Τούτο είναι και το παράλογο της ζωής μας. Είναι οι δυσκολίες και τα ανυποψίαστα στοιχέια που σπάνε την επανάστασή μας στη ρουτίνα.

Κομμούνι, δεν ήταν αυτός ο σκοπός -αν και συμφωνώ απολύτως (με την επιφύλαξη να μη γίνει το σεξ κύριο αντικέιμενο της κοινωνίας όπως σήμερα). Στόχος ήταν να φανεί η ανθρώπινη πλευρά και τα ανεκπλήρωτα -για διάφορους λόγους- μιας πόρνης, όπως εκείνη βλέπει υποκειμενικά την κοινωνία. Παράλληλα, ήθελα να δείξω ακόμη μία φορά το παράλογο στοιχείο της ρουτίνας κατακλύζει την ανθρώπνινη ζωή.

Σπύρος Σεραφείμ είπε...

Φυσικά και δεν είναι εύκολη η πουτανιά. Γιατί πάντα πρέπει να φοβάσαι την πουτάνα τη ζωή. Αυτή είναι η μεγαλύτερη πουτάνα...

καλημέρα, δείμο μου

ο δείμος του πολίτη είπε...

Έτσι, ακριβώς Σπύρο. Μια ωραία γυναίκα είναι η ζωή, αλλά μας πηδάει, δεν κατορθώνουμε να την πηδήξουμε.

Παρατηρήτηριο Πυλαίας είπε...

Μεγάλη κουβέντα άνοιξες Δείμε γιατί την σημερόν ημέραν οι ιέρειες της Αφροδίτης δεν αξίζουν και πολλά. Μια ιστορία θα σου πω...

Έχω ένα φίλο που γούσταρε πολύ την κατάσταση στα πέριξ της πλατείας Βαρδαρίου, ειδικά στα μέσα της δεκαετίας του 1990, οπότε αυτός ηταν φαντάρος και εγώ φοιτητης. Τότε λοιπόν όποτε είχε έξοδο από του Καρατάσου όπου υπηρετούσε, μας έπρηζε, όλη την παρέα, να επιδοθούμε φορές στο σπορ της λεγόμενης μπουρδελότσαρκας. Εμείς δεν του χαλούσαμε το χατηρι και πηγαίναμε ετσι για παρέα. Σε μια απο αυτές πήγαμε σε ενα "σπίτι" που έκλεινε - ήταν κατα τις 04.00- και ακούμε την παρακάτω στιχομυθία αναμεσα στην τσατσα και τον Κυριάκο που ήταν ο νταβατζής.

Κυριάκος: Ακόμα μέσα με τον άλλον είναι η λεγάμενη
Τσατσα: Είναι περιποιητικιά! Γιαυτό αργεί!
Κυριάκος: Αρχίδια! Αντε πες της οτι σχολάσαμε! Τι ταμείο καναμε?
Τσατσα: 200 χιλιάρικα
Κυριάκος : Δώσε 5 σε αυτην και στειλτην στο διαολο να κλείσουμε.

Zaphod είπε...

Πολύ καλό κείμενο Δείμε.

Ιδεολογικά πάντως οι πουτάνες πρέπει να είναι ελεύθεροι επαγγελματίες και όχι υπάλληλοι!

@_st_: Γενικώς η εκμετάλευση που τρώνε από τους νταβάδες είναι διαχρονικό φαινόμενο

Ανώνυμος είπε...

ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΝΑ
Συγγραφέας : ΜΕΓΑΠΑΝΟΥ ΑΜΑΛΙΑ
Εκδότης : LIBRO
Χρονολογία Έκδοσης : 1988
ISBN 960-7009-11-8

Η "Αννα" - ψευδώνυμο μιας γυναίκας πενήντα δύο ετών, που εκδίδεται σε οίκο ανοχής - είναι ένας αυθεντικός διάλογος με τη συγγραφέα, όπου αποκαλύπτονται προσωπικά αλλά και επαγγελματικά προβλήματα των ιερόδουλων της Αθήνας.
..............

Όποιος ενδιαφέρεται να το διαβάσει.

αθεόφοβος είπε...

Καλύτερα να πεθάνεις έχοντας ανεκπλήρωτα όνειρα παρά να πεθάνεις όταν δεν θα έχεις κανένα όνειρο πιά.

ο δείμος του πολίτη είπε...

Μα, Στάθη, η ηρωίδα μου δεν έχει στόχο να πείσει για την πορνεία. Αντιθέτως, θέτω το παράλογο του ανεκπλήρωτου ονείρου και τη φενάκη της ρουτίνας. Απλά είναι ένα ακόμα μέσο, όπως ήταν και τα προηγούμενα διηγήματα (πλην του αρώματος της ιέρειας, της νύχτας και των χειμωνιάτικων αναμνήσεων).

Zaphod, ευχαριστώ πολύ. Λες ότι τελικά παράγουν υπερπροϊόν; Και μου αρνείσαι κατά τα άλλα τη μαρξιστική κατάρτιση που έθεσα, ε; Λέμε και ανέκδοτα ΚΝίτικα για τους αριστεριστές, έτσι;

Εξάκτινε, το βιβλίο δεν το γνωρίζω, κι ούτε θέλησα να θέσω ποτέ λογοτεχνικά το πρόβλημα της πορνείας. Είναι ένα μέσο να φανεί η θέση μου για τη ρουτίνα (όπως την έθεσα αφηγηματικά στις σκέψεις αυτόχειρος και στο Τέρας μου και δοκιμιακά στον Αίαντά μου). Δεκτή η πρόταση για το βιβλίο πάντως.

Αθεό, αυτή είναι η ουσία. Το όνειρο είναι η ζωή και ο θάνατος δεν την περιορίζει γιατί ήρθε να ανταμώσει την ελπίδα.

Ανώνυμος είπε...

Τα ταπεινά μου σέβη για μια ακόμα φορά...

αλκιμήδη είπε...

υπέροχο δείμε, με καθηλώσατε
(έφτασα στο τέλος και έψαχνα να βρώ από που είναι το κείμενο, ποιά προσωπική μαρτυρία ήτανε, κι αυτό λέει πολλά νομίζω)

ο δείμος του πολίτη είπε...

Χαρά, Αλκιμήδη μου, σας ευχαριστώ πολύ για τα καλά σας λόγια.

annamaria είπε...

Μου αφησε μια πικρα.....
Δε ξερω για τι λυπαμαι περισσοτερο.
Για τα 20 χρονια που εζησε
ή
για ο,τι δε θα ζησει!!

ο δείμος του πολίτη είπε...

Χαρά για το όνειρο και πόνος για τις αυταπάτες της, Ανναμαρία.

Ανώνυμος είπε...

...To oneiro einai i zoi kai o thanatos den tin periorizei giati irthe na andamosei tin elpida...ma toso omorfo...
ospou kapote mou eixe pei kapoios stin erotisi pou tou eixa thesei...
"ti protimas? ftoxos kai igyis i plousios kai arostos?" kai i apandisi tou...
"Plousios kai igyis"...Giati oxi leo ego...giati oxi se ola?
alla giati theoreis aftapates ta oneira kai ta mellondika sxedia tis iroidas mas, kale mou "Deimo"?
kalimera,
pao gia douleia kai elpizo na giriso...

AVRA είπε...

αυταπατες....ναι αυτη ηταν η ουσια.Κποιοι δεν μπορουν να ξεφυγουν απο αυτες ή μηπως ολοι ?

diva είπε...

!!!!!
Μα..πόσα επεισόδια έχασα;;;!!
Την καλημέρα μου Δείμε:-)

ο δείμος του πολίτη είπε...

Αύρα, όντως αυταπάτες μέσα στα γυρίσματα της ζωής. Ο σκοπός είναι να μάθουμε να τις αντιμετωπίζουμε. Η ύβρις έρχεται όταν δεν προλαμβάνουμε.

diVa, γιατί έχασες επειδόσια;

προπέτη μου, έτσι είναι.

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Να διαφωνήσω και να γίνω η κακιά της παρέας, με την απάντησή σου στην annamariaQ "Χαρά για το όνειρο και πόνος για τις αυταπάτες της"

Για ποιό όνειρο και με ποιές προΥποθέσεις ομολούμε δείμε μου;

Εξευτελισμός της ανθρώπινης φύσης είναι. Ισοπέδωση. Καταπάτηση αξιών, συναισθημάτων και αξιοπρεπείας είναι... ο αγοραίος έρωτας.
Να μην κοροϊδευόμαστε...
Πόνος, δάκρυ, μοναξιά...τα ακούμε εξάλλου από τις κατά καιρούς μαρτυρίες τους.

(Το 'χει το ζώδιό μου βρε παιδί μου, είμαι απόλυτη και δε μπορώ να το δαμάσω, τούτο το κουσούρι)

Γλαρένιες αγκαλιές

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Μπράβο φιλαράκο...σούπερ!

Πάντως έχω μια απορία: υπάρχει περίπτωση εκείνα τα γκλοπς που φάγαμε στην πλάτη επί Μαριέττας να είχαν χρησιμοποιηθεί προηγουμένως για ... σωφρονισμό εκδιδομένων γυναικών;

ο δείμος του πολίτη είπε...

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ, στόχος δεν ήταν να φανεί η κατά πτώση της αξιοπρέπειας της ηρωίδας, αφού δε φαίνεται να μετανιώνει άμεσα. Για το λόγο αυτό και χάνεται τελικά.

Άσκαρ, λες; Πολλές αστυνομικές τσόντες μου φαίνεται βλέπεις.

Ανώνυμος είπε...

Ox...
Diladi, "Deimo" tin timoreis tin kaimeni, epeidi den metanionei...Gi 'afto kai xanetai...Bertheftika...
Diladi giati na metaniosei akrivos...Ekeini eixe kataferei kai aisthanotan tous anthropous ...andexe tis arostimenes protimiseis tous kai eixe pei ston eafto tis oti den tha epetrepe pia arostimenous na tin plisiazoun ...Afto kai an einai apofasi...
Omologo oti i apandisi sou stin Firthin-Migthin me berdepse afou mou thimise ta apofthegmata ton Mithon tou Aisopou...
diorthose me se parakalo an lathos katalava..
kalo vradi

ο δείμος του πολίτη είπε...

προπέτη, αν δεις τον Αίαντά μου και και τα άλλα διηγήματα (όπως έδωσα σύνδεση σε παραπάνω σχόλιο) θα αντιληφθείς ότι δεν είναι θέμα τιμωρίας, αλλά αντιλήψεων γενικότερων. Ποιος είπε εξάλλου, ότι εκείνοι που αντιλαμβάνονται μία πτυχή της ζωής, είναι σε θέση να την κατευθύνουν. Αυτό είναι το παράλογο, αυτός είναι όμως και ο προβληματισμός του πώς θα ξεφύγουμε τελικά από τη ρουτίνα των αντιλήψεων -και όχι μόνο της ζωής.

Ανώνυμος είπε...

Nai, diavasa to "tou aromatos tis ginaikas"..poli omorfo, ma poli omorfo..
Den diavasa omos ton Aianda sou, akoma, tha to diavaso ..
Oreo provlimatismo etheses telika!
S'efxaristo kai kalo vradi...

Βαγγέλης Μπέκας είπε...

Πω, πω έγινε της Πουτάνας!!

ΥΓ. Φαντάζομαι έχεις διαβάσει την Πτώση του Καμύ…

ο δείμος του πολίτη είπε...

Καλό σου βράδυ, προπέτη.

vita, το έπιασες. Απλά το καμικό παράλογο το βλέπω από τη σκοπιά της ρουτίνας των αντιλήψεων που βραχυκυκλώνουν τις σκέψεις και τα οράματά μας.

Ανώνυμος είπε...

Ton diavasa ton Aianda sou.
kalo file kalo.
Onodos vraxikiklononde oi skepseis kai ta oramata mas...alla to grafeis kapou oti iparxoun themitoi kai athemitoi tropoi. Kai an ola afta esto kai ta oramata mas einai atomika kai me isterovoulia...tote nai mallon vraxikiklononde apo tin fisi tous tin idia afou isos i zoi den paizetai... Tha prepei na mathoume omos.
pao na koimitho kai na oneirefto afta pou diavasa.
kai pali na eisai kala.

Nicky-Athina Polymeri είπε...

Απλά απίστευτο. Απλά. Καλημέρα!

ο δείμος του πολίτη είπε...

προπέτη μου, συμφωνούμε τελικά.

No Way Out, σ' 'ω πολύ.ευχαριστβ

Swell είπε...

Υποκλίνομαι στο εκπλητικό και μεστό κείμενο.

patsiouri είπε...

Αχ Δείμο. Όταν διαβάζω κάτι τέτοια νιώθω πως θέλω να πεθάνω κ εγώ. Μετά συνέρχομαι. Αυτά. Και ξανά απ'την αρχή.

Suspect είπε...

Μια γυναίκα επισκέπτεται τον άνδρα της στην φυλακή:
-Αν δεν σε πειράζει, μωρό μου, λέω να ξεσκάσω λίγο τώρα στις γιορτές! Τα
Χριστούγεννα θα πάω σε ένα πάρτι που κάνει ένας παλιός φίλος,
δηλαδή, τι πάρτι, οι δυο μας θα είμαστε μόνο... και την Πρωτοχρονιά θα
πάμε μαζί εκδρομή στο εξοχικό του.
Εσύ αγάπη μου, τι σχεδιάζεις να κάνεις τις γιορτές;
-Απόδραση και φόνο.

Ανώνυμος είπε...

Nα το εκφωνήσω στην εθνική συνδιάσκεψη?

ο δείμος του πολίτη είπε...

Swell, Πατσιούρη, σας ευχαριστώ πολύ για τα καλά σας λόγια.

suspect, αυτή η γυναίκα δεν πρόλαβε τελικά να παντρευτεί.

fuckingblogger, μπορείς, βεβαίως μπορείς.

Ανώνυμος είπε...

fuckingblogger είπε...
Nα το εκφωνήσω στην εθνική συνδιάσκεψη?

ο δείμος του πολίτη είπε...
fuckingblogger, μπορείς, βεβαίως μπορείς.



Λέω να το εκφωνήσω μετά την εκλογή του προέδρου. Άλλωστε μπουρδέλο θα το κάνουνε...

Marina είπε...

Δεν θα μπορούσε η πρωταγωνίστριά σου να είναι λιγώτερο αληθινή. Ηξερα μία παρόμοια κοπέλλα παλιά, το πρωϊ πήγαινε στη σχολή, το βράδυ έκανε βίζιτες. Εντάξει δεν ήταν του δρόμου, τα όνειρά της όμως ίδια με τις πρωταγωνίστριάς σου. Μου άρεσε η ιστορία

Ανώνυμος είπε...

Kalimera "Deime" mou,
eixa ligo elefthero xrono simera to proi kai diavasa kai to "Skepseis aftoxeiros"....den prolavaino na diavaso to "Teras" se allo dialeima tha to diavaso.
Ego ti na po...diladi..tipote...
mono ena efxaristo boro na po!..
kai na eisai kala..panda!

ο δείμος του πολίτη είπε...

Μαρινάκι, σ' ευχαριστώ πολύ. Μερικές αξτιλήψεις δε χωρούν ηθική αξιολόγηση. Αξιολογώ τις προσπάθειες και τις πράξεις, τα όνειρα και τις ελπίδες.

Ανώνυμος είπε...

"Deime", kalispera...
diavasa to "Teras"..diskoleftika ...Mbertheftika den to katalava...tha prepei na to ksanadiavaso...
kalo vradi,

ο δείμος του πολίτη είπε...

Καλή σου μέρα, προπέτη. Είναι η ίδια ρουτίνα αντιλήψεων, ο ίδιος αγώνας για επιβίωση που τελικά τον μισεί αποξενωμένο από τις επιλογές του το άτομο, μα το μακαρίζει ο μακρινός θεατής.

Ανώνυμος είπε...

S'efxaristo kale mou "Deime", tha to ksanadiavaso.
I routina ton andilipseon, einai mia geniki ennoia i opoia mallon sindeetai me tis vatheies sinitheies skepsis kai apopseis tou kathena ...an den kano lathos. Kai ego gia kapoion logo den elkiomai apo sklires katastaseis kai andilipseis...opote mallon tha prepei na matho gia na min prostheithei allo ena "Teras" stin koinonia mas...
Exeis dikaio "Deime" prepei na anarotithoume gia tis andilipseis mas...(Enas aplos tropos einai na doume ti andiktipo exoun stis sxeseis mas me tous trigiro...kai siga siga an aftes voithoun isos dinamosoun...an oxi mallon tha allaksoun) Den to ksero apla to prospatho...
Kali sou mera "Deime" mou..
ps. Isos ligo asxeto alla isos kai makrina sxetiko ...
Exthes to apogevma imoun me ton yio mou sto gipedo to podosferiko stin prospatheia mou na tou kano pases gia na kanei soot....kapoia stigmi irthe enas kalondimenos neos (gnostos mas) me apsogi athlitiki emfanisi (papoutsia, sortsaki, blouzaki) odigondas ena teleftaiou tipou Smart kai arxisai na athlitai na trexei giro giro sto gipedo...Forouse kai akoustika opote akouge mousiki kata tin diarkeia tou treksimatos ...pote den prospathise oute na mas xeretisei...kamoia diathesi epikoinonias...ma kamoia...o yios mou opote evlepe oti erxotan o anthropos pros to terma stamatouse tis pases gia na perasei kai ton koitage gia na tou pei ena "yeia" alla ekeinos kamoia epithimeia na mas dei na akousei ena "yeia" apo kapoion pou ekeini tin stigmi athlito kai ekeinos...TIPOTE...pote den prospathise na dei an to mikro paidi pou proponito ston idio xoro me ekeinon xreiazotan kati ....Me liga logia den ton endieferai an ekeini tin stigmi sto gipedo itan monos tou i an ipirxan kai alloi anthropoi pou eixan tin idia anagi me ekeinon...
O yios mou ektos apo ta dikaiologimena sxolia tou pou eksefrazan aporeia gia tin adeiaforia tou sinexisai na proponitai isixos kai prospathondas poia na moirastei ton xoro kai na sevastei kai tis anages tou allou pou mirazotan to gipedo ekeino to apogevma...(Vlepeis kale mou "Deime" oute omada podosferiki den iparxei edo)
Ego me tin simberifora tou neou ti neou diladi sinomilikos mou einai o anthropos...eixa thimosei me eixe piasei taraxi dioti ego den pisteva oti se enan tetoio mikro xoro opos einai afto to mikro nisi...o ylikos politismos pou toso vatheia me enoxlei exei ktipisei gia ta kala tis psixes ton anthropon...Mesa stin orgi mou kai tin apogoitevsi mou se skeftika, skeftika afta pou les peri andilipseon...mou ekanes kalo...isixasa gia ligo...sinexisa na prospatho na deino kales pases ston yio mou, dioti ksereis to na dineis kales pases ston allon den einai kai toso efkolo...
Sinxorese me gia ta polla logia pou einai ftoxia...(alli mia andilipsi peri ftoxias...)
Kali sou mera...

ο δείμος του πολίτη είπε...

Προπέτη μου, να σου θυμίσω ότι αυτά τα μικρότερα διηγήματα συνδέονται όλα με την ιδέα της ρουτίνας όπως την εκφράζω στον Αίαντα. Στα υπόλοιπα συμφωνούμε απόλυτα και δεν υπάρχει κανένας για να σε συγχωρήσω, καταλαβαίνω και την αγανάκτησή σου και την ενόχληση του γιου σου.

Ανώνυμος είπε...

Den tha ithela na se kouraso parapano "Deime", nai katalavaino oti milas gia tin routina ton andilipseon mas...Stin prospatheia mou na min grapso polla anefera to peristatiko me ton "kalondimeno dromea" xoris na anafero tis skepseis mou oi opoies mou prokalesan tin aganaktisi, oi opoies nomizo parapemboun stis andilipseis pou exoume kai pou mesa apo ta diigimata sou mas vazeis na anarotiomaste gia aftes..
Oi skepseis mou loipon gia to peristatiko pou sinevei sto gipedo einai oti mesa apo tin iliki proodo kai tin oikonomiki epifaneia o anthropos aftos nomizei kai mallon oloi mas oti einai enas politismenos anthropos kai o idios mallon tha theorei ton eafto tou kai petiximeno....opote ekei loipon ofeiletai i aganaktisis mou ...poios telika einai o politismenos, ekeinos pou skithropa kai egoistika zei mesa sta palatia kai stin xlidi, me ena marmarino kata pasa pithanotita banio pou omos atheiaforei gia ton sinanthropo tou i enas xorikos idromenos, kourasmenos tsalakomenos pou otan se sinanda sto dromo me to trakter tou, sou leei "kalimera ti kaneis?" kai xamogela to prosopo tou? Poia einai i andilipsis mas peri politismenou kai petiximenou anthropou?
Kalo vradi kai mallon kai kali ksekourasi mazi.

ο δείμος του πολίτη είπε...

Μην ξεχνάς όμως προπέτη ότι στην ύπαιθρο δεν είναι και τόσο αγνά τα πράγματα. Ο εγκλωβισμός στις αντιλήψεις και η κωδικοποίησή τους σε μορφή συμπεριφοράς άλλοτε συνδέεται με ευγένεια και άλλοτε όχι. Δέχομαι βεβαίως ότι η υλική-καταναλωτική αντίληψη για την ευτυχία ή την ευγένεια απέχουν πολύ από την αλήθεια.

Ανώνυμος είπε...

Θα γίνει γραμματέας;Σώθηκε!
Η πουτανιά στις εταιρείες ξεπερνάει κάθε όριο.

Υ.Μ

ο δείμος του πολίτη είπε...

Δες όμως τι θα κάνει ως γραμματέας. Μια ελπίδα είναι για εκείνους που μένουν μακριά.

Ανώνυμος είπε...

www.arelis.gr
περιεχει το ερωτονομικον
με τα πιο αγρια οργια ανδρων και γυναικων σε απιθανες στασεις ever

ShareThis