Ωραίο το άρθρο του Ευγένιο Αρανίτση στην Ελευθεροτυπία σχετικά με τα πρότυπα των αμερικανικών σειρών και ταινιών, ειδικά για τη νεολαία. Βέβαια σε μερικές λέξεις τι να πρωτογράψεις; Ωστόσο, σε μία τόσο σύντομη ανάλυση δεν είναι δυνατόν να μπουν όλα τα ζητήματα της συμπεριφοράς και της στάσης της νεολαίας. Ο αρθρογράφος προσπαθεί να εντάξει σε ένα κείμενο τη γλώσσα των νέων και τις προβολές της τέλειας ζωής των ταινιών και σειρών. Έτσι όμως, αφήνει από έξω πολλά ακόμη ζητήματα.
Ξεχνά -ή δε χωρά να γράψει- για την κούραση που φέρνει ένα στείρο σχολείο, οι πολλαπλές εξετάσεις που τελικά ενισχύουν την ανισότητα και της διαφορποίηση χειρωνάκτων και μη χειρωνάκτων. Ξεχνά -ή δε χωρά να γράψει- η σημερινή νέα γενά είναι πιο ώριμη όσο καμία άλλη του παρελθόντος και πώς δε στέκει μακριά από τα κοινωνικά προβλήματα. Οι νέοι γνωρίζουν και τα μεγάλα κοινωνικά ζητήματα -τα εισπράττουν στην οικογένεια ακι το σχολείο, στυο χαρτζηλίκι τους, στη γύρω τους βιοτική βία. Τα πρότυπα των σειρών δεν διαμορφώνουν τόσο τη καθημερινή κοινωνική τους στάση όσο κυρίως την ελπίδα τους για το μέλλον. Είναι σε θέση να κρίνουν τα πρότυπα των σειρών, είναι σε θέση να κρίνουν τα ίδια τα κανάλια. Είναι καιρός νομίζω να σταματήσουμε να βλέπουμε τους νέους ως ανώριμα πλάσματα που στέκουν μακριά από την κοινωνία. Οι νέοι διαμορφώνουν τα ίδια πρότυπα με όλες τις άλελς κοινωνικές ομάδες.
Τούτο αποδεικνύει η επιθυμία τους να βγουν σε ένα ριάλιτυ, απλά και μόνο για να γίνουν εύκολα και γρήγορα γνωστοι. Αυτό όμως δεν κάνουν και όλοι εκείνοι οι γονείς που εμπορεύονται τα παιδιά τους είτε σε διαγωνισμούς είτε σε ριάλιτυ της τηλεόρασης; Τα πρότυπα -και ειδικά των νέων- δεν είναι ένα απλό ζήτημα που μπορούμε εύκολα να το χωρέσουμε σε ένα άρθρο γνώμης, σε μία στήλη. Και τοπύτο διότι πρωτευόντος διαμορφώνονται από την κοινωνική και οικογενειακή πραγματικότητα και δευτευόντος από εξωγενείς παράγοντες και εισαγόμενες εικόνες.
Σχετικά βέβαια με τη γλώσσα των νεών έγραψα και παλαιότερα.
Ξεχνά -ή δε χωρά να γράψει- για την κούραση που φέρνει ένα στείρο σχολείο, οι πολλαπλές εξετάσεις που τελικά ενισχύουν την ανισότητα και της διαφορποίηση χειρωνάκτων και μη χειρωνάκτων. Ξεχνά -ή δε χωρά να γράψει- η σημερινή νέα γενά είναι πιο ώριμη όσο καμία άλλη του παρελθόντος και πώς δε στέκει μακριά από τα κοινωνικά προβλήματα. Οι νέοι γνωρίζουν και τα μεγάλα κοινωνικά ζητήματα -τα εισπράττουν στην οικογένεια ακι το σχολείο, στυο χαρτζηλίκι τους, στη γύρω τους βιοτική βία. Τα πρότυπα των σειρών δεν διαμορφώνουν τόσο τη καθημερινή κοινωνική τους στάση όσο κυρίως την ελπίδα τους για το μέλλον. Είναι σε θέση να κρίνουν τα πρότυπα των σειρών, είναι σε θέση να κρίνουν τα ίδια τα κανάλια. Είναι καιρός νομίζω να σταματήσουμε να βλέπουμε τους νέους ως ανώριμα πλάσματα που στέκουν μακριά από την κοινωνία. Οι νέοι διαμορφώνουν τα ίδια πρότυπα με όλες τις άλελς κοινωνικές ομάδες.
Τούτο αποδεικνύει η επιθυμία τους να βγουν σε ένα ριάλιτυ, απλά και μόνο για να γίνουν εύκολα και γρήγορα γνωστοι. Αυτό όμως δεν κάνουν και όλοι εκείνοι οι γονείς που εμπορεύονται τα παιδιά τους είτε σε διαγωνισμούς είτε σε ριάλιτυ της τηλεόρασης; Τα πρότυπα -και ειδικά των νέων- δεν είναι ένα απλό ζήτημα που μπορούμε εύκολα να το χωρέσουμε σε ένα άρθρο γνώμης, σε μία στήλη. Και τοπύτο διότι πρωτευόντος διαμορφώνονται από την κοινωνική και οικογενειακή πραγματικότητα και δευτευόντος από εξωγενείς παράγοντες και εισαγόμενες εικόνες.
Σχετικά βέβαια με τη γλώσσα των νεών έγραψα και παλαιότερα.
10 έκριναν :
Επιτέλους μπορώ να διαφωνήσω κάθετα.
Συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Οι νέες γενιές , όσο περνούν τα χρόνια γίνονται ολοένα και πιο ανώριμες. Αιτιολογώ.
Είναι γνωστό οτι η ανάπτυξη της τεχνολογίας έχει επίδραση πάνω στις σχέσεις των ανθρώπων. Συγκεκριμένα πολύ μεγάλο ποσοστό καινοτομιών λόγω της κακής και μη αποτελεσματικής χρήσης, χειροτερεύει αντί να καλυτερεύει σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων. Λογικό είναι λοιπόν μια γενιά μεγαλωμένη με πρότυπα ανθρώπους που μπαίνουν σε reality show όπως αναφέρεις, να έχει κακής ποιότητας παιδεία. Σε μικρή ηλικία οι άνθρωποι μιμούνται κάποια πρότυπα τους. Η τηλεόραση στις μέρες μας έχει ελάχιστα αξιόλογα πρόσωπα να προβάλει τα οποία θα βοηθούσαν κάποιον να αποκτήσει κριτική σκέψη. Το σχολείο δεν παρέχει ουσιαστική παιδεία. Οι υπολογιστές επι το πλείστον στην Ελλάδα έχουν παιχνίδια στα οποία το επίπεδο της επικοινωνίας μεταξύ παιχτών χαρακτηρίζεται από την πολυχρησιμοποιούμενη λέξη lol. Πολλές οικογένειες έχουν αναλφάβητους γονείς. ΠΟΥ ακριβώς θα βρει ένας νέος την απαραίτητη παιδεία για να θεωρηθεί ώριμος? Μήπως από τα χιλιάδες βιβλία που έχει διαβάσει? (το εξης 1 - Χάρυ Πότερ)
Όχι λοιπόν, θα διαφωνήσω κάθετα μαζί σου, και ακόμα και αν δεν πείστηκες από την επιχειρηματολογία αυτή, νομίζω οτι αν απλά μια μέρα παρατηρήσεις τι γίνεται σε : σχολεία, καφετέριες , λεωφορεία , net caffe , γήπεδα θα δεις ΑΠΕΙΡΑ παραδείγματα που επικυρώνουν τα όσα είπα. Η έλλειψη σεβασμού στις μέρες μας είναι πρωτοφανής.
Πάμε από το κακό στο χειρότερο. Όχι από το καλό στο καλύτερο. Προφανώς και υπάρχουν εξαιρέσεις και αυτές άλλωστε επιβεβαιώνουν τον κανόνα, αλλά σε καμία περίπτωση δεν χαρακτηρίζεται μια γενιά ολόκληρη από το 5% της.
εντάξει εντάξει...
τα άκουσα και από την μαμά και τον μπαμπά....
θα γίνω καλό αγόρι...
θα γυρίσω στις 12 .....
χαχα πάλυ ντίρλα έγινα κοιμήθηκα και με την Μερόπη...
Κύριε Δείμο με βρίσκετε απόλυτα σύμφωνω. Πιστεύω κι εγώ ότι τα παιδιά ηλικίας 15-18 ετών είναι πολύ ώριμα, ξέρουν τι θέλουν (εγώ στην ηλικία τους άκουγα μόνο το κάτω κεφάλι) και είναι προσγειωμένα. Ακόμα κι αυτοί που πάνε στα ριάλιτυ ξέρουν γιατί πάνε, δεν τους θεωρώ θύματα!
Όσο για τις αμερικάνικες σειρές έχω δει λίγο απ όλα, και βλέπω αντιδράσεις στους ελληνικούς ΤΡΑΚΕΡ(ελληνικές σελίδες που ανταλλάσονται αρχεία μέσω τόρρεντ) π.χ. Το prison break είναι η πιο πολυκατεβασμένη σειρά, και έπονται οι υπόλοιπες.
Εγώ είχα κατεβάσει έτσι από περιέργεια το true blood, λέω βαμπίρ κτλ και είχα σκεφτεί ο κακομοίρης το "¨Συνέντευξη μ'ενα βρικόλακα". Τι ήθελά και το είδα! Μια χαζομάρα και μισή, σαδομαζοχιστικό σεξ(στα όρια να μην το κλείσει το ΕΣΡ της Αμερικής) αίμα και φλέρτ τύπου Μπέβερλι Χίλς!!
σύμφωνο εννοούσα.... :)
Mandalore, σαφώς μιλάς από ένα διαφορετικό μετερίζι, σαφώς και -περιέργως γιατί- έχεις λιγότερη εμπιστοσύνη στη νεολαία από ότι εγώ. Και άνευ φειδούς εκτιμώ ότι είσαι θύμα μιας συγκεκριμένης προπαγάνδας που θέλει τους νέους έξω από το παιχνίδι, καθοδηγούμενους από ενήλικες και χειραφετημένους.
Η ωριμότητα την οποία εσύ αποζητάς, δεν είναι τίποτε άλλο από τον ατομισμό και τον κοινωνικό κανιβαλισμό των μεγάλων. Η μίμηση προτύπων είναι μέσα στο παιχνίδια και ισχύει και στο ζωικό βασίλειο. Τα πρότυπα δεν είναι κακό να υπάρχουν.
Αποτελέι όμως πρότυπο τελικά η Βίσσυ και ο Σάκης ή όλα τα άλλα φαιδρά πρόσωπα; Φαίνεται πώς όχι. Δε φάινεται να αποτελούν ίδαλμα. Αν και όλοι θα ήθελαν τέτοια φήμη και χρήματα, όπως κάθε αστείος καλλιτέχνης. Ωστόσο, δεν είναι πρότυπα. Και μάλιστα αν αποτελούσαν πρότυπα, τότε γιατί μεγαλώνοντας δεν τα κυνηγούν;
Οι φαιδρότητες των ριάλιτυ απλά αποδεικνύουν ότι κάποιοι νέοι, αποζητούν με κάθε τρόπο το χρήμα και τη δόξα. Αυτό όμως αποτελεί πρότυπο όχι της τηλεόρασης, αλλά όλης της κοινωνίας. Δίπλα όμως σε αυτούς είναι μερικά εκταμμύρια ακόμα νέοι που εργάζονται και φοιτούν -καλή ώρα- με την ελπίδα να ξεχωρίσουν χάρη στην αξία τους από το υπόλοιπο σύνολο.
Η ωριμότητα, εξάλλου, και η διαφοροποίηση τούτης της γενιάς -σε σχέση με τη δική μου και του μπαμπά σου- φάινεται μόνο συγκριτικά στις ανάλογες ηλικίες. Πού να ήξερες τι μλκ έκανε ο πατέρας σου κι εγώ.
Akrat, γιατί με δουλεύεις;
Σπύρο, κανείς βέβαια δε θα αμφιβάλλει για τη βία και τον καταναλωτικό και μακριά από τα κοινωνικά προβλήματα που περνάνε αυτές οι σειρές. Ωστόσο, είναι δεδομένο ότι οι νέοι αυτά τα κρίνουν και τα βλέπουν. Κάθε παιδί από τα 7-9 γνωρίζει πολύ καλά ποιο είναι το ψέμα και ποια η αλήθεια στην τηλεόραση.
Το θέμα αλλάζει ανάλογα με τη σκοπια που το βλέπει ο κάθένας. Το δικό μου παράπονο απο τους νέους ανθρώπους είναι οτι έρμαια του lifestyle ξέχασαν να αμφισβητούν, δέχτηκαν το θάνατο των ιδεολογιών, πρόθυμα εντάχτηκαν σε target groups έγιναν πελάτες του κάθε έμπορου.
Νομίζουν πως οταν εμείς τους μιλάμε για μόρφωση έχουμε στο νου μας την ένταξη ενώ τους διαφέυγει οτι είναι το εργαλείο για να κατακτήσουν το όποιο μέλλον τους ακόμα κι αυτό της ανατροπής.
Ανέστη μου, συμφωνούμε απολύτως. Θεωρώ ότι το πρότυπο της νέας γένιας κλειδώνεται στην αισθητική της υποκουλτούρας και την ερημιά του τίποτα. Δεν αμφισβητούν, αλλά μέσα στο μεταμοντέρνο πρότυπο αρνούνται σχεδόν τα πάντα. Η ωριμότητα κρίσης, από την άλλη, δε συνοδεύεται πάντα από ανάλογες πράξεις. Αλλά μέσα στον κοινωνικό κανιβαλισμό και τις νεοφιλελεύθερες απόψεις για κατανάλωση και κοινωνική επίδειξη, θα κατηγορήσω μόνο την τηλεόραση και τις αμερικάνικες σειρές (το θέμα το είχα θέσει και στο προηγούμενο post).
Μαργαριτάρια σκαλίζεις...
Εξαίρετος ο Αρανίτσης και πάντα στο μεδούλι του θέματος.
ΠΟΤΕ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ ΔΕΝ ΕΧΩ ΕΙΡΩΝΕΥΤΕΙ Η ΚΟΡΟΙΔΕΨΕΙ ΚΑΝΕΝΑ.
μου βγήκε αυθόρμητα και ζητώ συγνώμη
ΣΕ ΕΚΤΙΜΩ ΒΑΘΥΤΑΤΑ το ξέρεις και έστω και αν διαφωνώ υπάρχει ουσιαστική μελέτη των γραφομένων σου.
Σπίθα, λες; Σε γενικές γραμμές είπαμε ούτε εγώ διαφωνώ. Αλλά μήπως με αναφορές στην τηλεόραση θέλουμε να παίρνουμε τις δικές μας ευθύνες; Ή απλά είναι θέμα χώρου;
Akrat, το είπα με την έννοια του "πειράζεις".
Δημοσίευση σχολίου