Συζητούσαμε την περασμένη βδομάδα για την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών στο ιστολόγιό μας με αφορμή το πολυνομοσχέδιο της Διαμαντοπούλου. Το νομοσχέδιο θέτει τη βάση των κριτηρίων της αξιολόγησης μιλώντας για αξιολόγηση εκπαιδευτικού έργου, για μείωση της εκπαιδευτικής ύλης και αναδιοργάνωση του ολοήμερου σχολείου, για νέα προγράμματα σπουδών. Προσθέτει ακόμα αξιολόγηση της σχολικής, της διοικητικής μονάδας, για προγράμματα αξιολόγησης του εκπαιδευτικού έργου με το Πιστοποιητικό Εκπαιδευτικής Επάρκειας. Ωστόσο, τούτα δε μας καλύπτουν. Περιορίζονται μόνο σε μία κλειστή αξιολόγηση παραβλέποντας άλλες ανάγκες ή άλλους φορείς και μέλη της παιδαγωγικής διαδικασίας.
Χωρίς να καταντούμε να υιοθετούμε τη νεοφιλελεύθερη απόψεις και να βλέπουμε με πελατειακή διάσταση την εκπαίδευση, ο υποθετικός "πελάτης" είναι εκείνος που κρίνει τον "πωλητή". Άρα οι γονείς πρέπει να συμμετέχουν με τα παιδιά τους στην όλη αξιολόγηση. Να κρίνεται η συμπεριφορά και η προσφορά στην τάξη των εκπαιδευτικού. Δηλαδή οι μαθητές είναι άξιοι να επωμίζονται ατομοκεντρικά τις ευθύνες της βαθμολογίας ενός άνισου μορφωτικά και οικονομικά κοινωνικού συστήματος, ενώ οι καθηγητές θα μένουν άκριτοι από τους μαθητές; Δηλαδή, οι μαθητές δεν μπορούν να κρίνουν;
Έχουμε περιορίσει τόσα δικαιώματα -ηθικά και κοινωνικά- από τους νέους. Γιατί να μην τους επιτρέπουμε να αξιολογούν; Και αν φοβόμαστε ας είναι μικρός ο συντελεστής και να φροντίσουμε μέσα σε δομημένα ερωτηματολόγια να μένει έξω η πιθανή κακή βαθμολόγησή τους. Να αξιολογούν μόνο τη συμπεριφορά και την προσφορά. Όχι την επάρκεια γνώσης ή παιδαγωγικής κατάρτισης (αν και είναι σχετικά θέματα).Οι γονείς και οι μαθητές δε θα ελέγχουν φυσικά την κοινωνική δράση του εκπαιδευτικού. Θα έχουν όμως ένα μερίδιο της ευθύνης. Οι γονείς είναι συνεργάτες του εκπαιδευτικού. Το σχολείο δεν είναι παιδοφυλακτήριο, όπως συχνά το βλέπουν πολλοί καθηγητές και δάσκαλοι.Λίγοι είναι οι συνάδελφοι που βρίζουν ή υποβιβάζουν τη μαθητική προσωπικότητα; Λίγοι είναι οι εκπ/κοί που αδιαφορούν για γονείς ή μαθητές, ενώ γνωστικά στα διαγωνίσματα οι τάξεις τα πάνε καλά; Πόσοι είναι εκείνοι που κλειδώνονται στην αδιαφορία και απλά επιτελούν μια ψυχρή δημοσιοϋπαλληλική ιδιότητα; Πόσοι είναι εκείνοι που απέχουν από την κοινότητα που υποτίθεται ότι υπηρετούν;Διαφωνούμε με την αξιολόγηση βάσει του γνωστικού μαθητικού επίπεδου, γιατί ουσιαστικά ενισχύουμε το ρόλο των εξετάσεων. Δε μιλάω για τις αυστηρές και ηλίθιες βαθμολογίες ούτε για τις πολύ υψηλές. Η Διδακτική τα λύσει αυτά τα θέματα (μιλώντας με ρεαλιστικές και συγκεκριμένες μεθόδους για μέτρο). Ωστόσο, εμείς θέλουμε να μάθουν οι μαθητές να αναζητούν, να μαθαίνουν. Αυτό δε θα γίνει με την καθηγητική αξιολόγηση της μαθητικής αποκομίσασας γνώσης τους.
Είναι, ωστόσο, αναγκαίο η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών να προχωρά σε επιβραβεύσεις και τιμωρίες ώστε και να συνετίζει και να παραδειγματίζει. Οι επιβραβεύσεις μπορούν να είναι είτε χρηματικές (ειδικά ετήσια επιδόματα) είτε μοριοδότηση (για μεταθέσεις, για άνοδο στην ιεραρχία ανάλογα των μεταπτυχιακών προσόντων) είτε και συμμετοχή σε ειδικά όργανα σχεδιασμού των σχετικών διδακτικών αντικειμένων. Αναλόγως, οι ποινές μπορούν να έχουν τη μορφή μικρών προστίμων ή καθυστέρησης μεταθέσεων ή και την αύξηση ωρών διδασκαλίας χωρίς αύξηση του μισθού. Φυσικά θα πρέπει να συμπληρωθεί και με την υποχρέωση παρακολούθησης παιδαγωγικών σεμιναρίων. Μάλιστα, δε μας αφήνει αδιάφορους η ελκυστική ιδέα να υποχρεωθούν οι εκπαιδευτικοί (ειδικά της Μέσης Εκπαίδευσης) να παρουσιάζουν ανά διετία μια εργασία επί του διδακτικού τους αντικειμένου (της ειδικότητάς του ή παιδαγωγική).
γλωσσική κατάρτιση και άμεσα με εκείνο για τη σχολική αξιολόγηση και κοινωνική προέλευση.
18 έκριναν :
Δύσκολο θέμα.
..
Το μελετώ..
Βαρεμένοι σοσιαλιστές, θείτσες, εμετικοί ακροδεξιοί και λοιποί πραγματευτάδες που πλούτισαν στις πλάτες μας, τώρα μας κατηγορούν. Λένε πως εμείς φταίμε για την κατάντια μας λόγω της σπατάλης μας. Ποιοι μιλάνε; Αυτοί που έκαναν την βίζιτα επάγγελμα. Αυτοί που γονάτισαν την χώρα μας, κάνοντας την χυδαιότητα και την απάτη, επιστήμες. Από την άλλη τα ζώα της παγκοσμιοποίησης μας περνάνε για τόσο μ@λ@κες που πιστεύουν πως θα περπατάμε γονυπετείς και θα συνεχίσουμε να υπάρχουμε (όχι να ζούμε) καταναλώνοντας. Το ξαναέγραψα: Από την στιγμή που όλοι έχουμε κάνει την διάγνωση του προβλήματος, δεν υπάρχει δικαιολογία για να μην δράσουμε. Αφού δεν αντιδρούμε σημαίνει πως είμαστε δειλοί, οπότε ή θα τους ανεχτούμε μιζεριάζοντας ή θα μας κάνουν ότι θέλουν κι εμείς θα σιωπούμε.
Υπάρχει λύση: Να ανακτήσουμε την ατομική και συλλογική ευθύνη. Πως; Να οργανωθούμε! Όλοι! Ανεξαρτήτως τι πιστεύουμε και που ανήκουμε. Να μην τους αφήσουμε να μας επιβάλουν μια νέα χούντα!
Καλώ όλους τους bloggers να αναδημοσιεύσουν το παρόν κείμενο και να οργανωθούμε όλοι σαν ελεύθεροι και απλοί πολίτες, έχοντας το πλεονέκτημα της επικοινωνίας μεταξύ μας που μας δίνει το ίντερνετ και να σαμποτάρουμε και να διώξουμε τους απατεώνες από την χώρα μας. Ας μην φοβόμαστε, δεν θα μας κάνουν τίποτα, ποντάρουν στην ανοχή μας και στο ότι δεν αντιδράμε. Να ανταλλάξουμε σχέδια και ιδέες αντίστασης. Χωρίς καπελώματα και σημαίες.
Μην αφήσουμε ο ένας τον άλλον μόνο του.
Κάποια στιγμή δεν θα έπρεπε να αρχίσει μια συνεχής και τακτική αξιολόγηση των δασκάλων και των καθηγητών από ειδικούς ψυχολόγους και κοινωνιολόγους?
Στα χέρια αυτών των ανθρώπων μεγαλώνουν παιδιά και, πέρα από την επιμόρφωση, υπάρχει και το θέμα της διαπαιδαγώγησης.
Θυμάμαι, στην 3η Γυμνασίου, είχα μια καθηγήτρια η οποία μας έλεγε ότι οι μαύροι είναι κατώτεροι και κατάλληλοι μόνο για αθλητισμό και εγκλήματα. Επρεπε αυτή η γυναίκα να διδάσκει εφήβους?
Σπίθα, φοβάμαι ότι επειδή έχουμε μάθει μόνο να κρίνουμε, αλλά να μην κρινόμαστε, πάντα τέτοια θέματα θα έχουν τις δικές τους κοινωνικές δυσκολίες. Περιμένω τη θέση σου και την κριτική σου.
Άγνωστε, τα κηρύγματα περί ενότητας του κινήματος είναι σωστά και θεμιτά μόνο όταν συνοδεύονται από πολύ συγκεκριμένες προτάσεις. Αλλιώς οι κραυγές απελπισίας οδηγούν στην αναχαίτιση του κινήματος που ευαγγελίζονται.
s_pablo, δεν μπορώ να πω ότι έχουμε ψυχολογικά προβλήματα οι εκπαιδευτικοί. Το γεγονός ότι υπάρχουν λίγοι (σπάνια περιστατικά) που πάσχουν ψυχικά, δε σημαίνει τίποτα. Βέβαια, μία ιδέα κάθε 2-3 χρόνια να κάνουν γενικώς εξετάσεις (όπως όταν πρωτοδιορίζονται) δεν είναι κακό. Η καθηγήτρια του παραδείγματος δε χρήζει ψυχολόγου: απόλυση έχει ανάγκη.
Την εκαπαιδευτική κοινότητα την έχω παρακολουθήσει και συμμετείχα επί 12 χρόνια,( όχι μόνο σαν μέλος συλλόγου γονέων, αλλά και σε άλλες επιτροπές.)
Δεν εκφράζω ποτέ άποψη, θεωρητική ή στείρας κριτικής. Αυτό δεν προσφέρει τίποτα..
Τα προβλήματα της παιδείας είναι πολυσύνθετα, πολύπλοκα, οπότε μακριά οι αφορισμοί και τα αναθέματα, από μένα.. δεν προσφέρουν.
Εκείνο που μπορώ να διακρίνω, είναι ότι το σχολικό περιβάλλον, κατ'αρχήν, είναι απαράδεκτο. (έχεις αναφερθί, σ'αυτό και το θεωρώ πολύ σημαντικό)
1)Δεν συμφωνώ τα σχολικά κτίρια, να μοιάζουν σαν κτίρια φυλακής.
Αυτό είναι το πρώτο, κατ'αρχήν.
Μπορεί ένα παιδί να νιώθει μπάινοντας σ'ενα τσιμεντένιο σχολείο περιφραγμένο από κάγκελα να νιώθει όμορφα;
Τι φταίνε οι καθηγητές, γι'αυτό;
Οι σχολικές επιτροπές, τα σχολικά συμβούλια, ενώ είναι θεσμοί που μπορούν να επιτελέσουν σημαντικό έργο, υπολειτουργούν ή έχουν ευνουχιστεί.
Αυτά έχω βιώσει και δεν ξέρω πως μπορούν να αλλάξουν.
Θέλω περισσότερες προσλαμβάνουσες από ειδικούς, ώστε να εκφράσω άποψη.
Οι καθηγητές και οι Δντές, που εγώ είχα συνεργαστεί,έτυχε να είναι αξιόλογοι εκαπιαδευτικοί, αλλά δεν μπορούσαν να πάρουν αποφάσεις.
Ήταν "δέσμιοι" , άνωθεν..
Ότι θέλαμε να φτιάξουμε, το περνούσαμε μέσα από το σύλλογο γονέων, που βάζαμε πλάτη, για να μην τους θεωρήσουν υπεύθυνους για σοβαρες πρωτοβουλίες.
Π.χ. εμείς δεν επιτρέπαμε να ανοίξουν μαγαζιά με ηλεκτρονικά παιχνίδια σε απόσταση 100 μέτρων από την κύρια είσοδο του κτιριακού συγκροτήματος.
Αλλά οι τοπικοί άρχοντες, έκαναν παρεμβάσεις και έπαιρναν άδειες χρησιμοποιώντας τα "μέσα" τους..
Ένα παράδειγμα, φέρνω..
Προβληματισμούς θέτω, δεν ξέρω αν είμαι εντός του θέματος, βέβαια.
Παράδειγμα 2ον
Πολιτιστικές εκδηλώσεις.
Προτείναμε σαν σύλλογος( γονέων..) στο διήμερο των εκδηλώσεων στο τέλος της χρονιάς, εκδηλώσεις με συμμετοχή και άλλων δύο λυκείων..
( αγώνες μπάσκετ, μουσικά συγκροτήματα των μαθητών, κλπ.)
Είχαμε ένα σύλλογο πολύ "δυνατό"..
Έναν επιθεωρητή τραπεζών, ένα μηχανικό σε μεγάλα έργα με δικά του συνεργεία, και εμένα σαν οργανωτκό σύμβουλο.:)
Οι διευθυντές δεν μπρούσαν να πάρουν την έγκριση για τις πρωτοβουλίες μας.
Ήθελαν μια βραδιά πιάνου και απαγγελίες λόγων με την παρουσία του δημάρχου και των τοπικών παραγόντων..
Την περάσαμε από το Σχολικό Συμβούλιο την πρότασή μας, (εμείς θα την οργανώναμε και θα την υλοποιούσαμε σε χώρους που θα είχαν την έγκρισή τους, και θα είχαν "τυπική' συμβολική παρουσία συμμετέχοντες στην απονομή βραβείων. Το δεχτήκαμε..)
Αγώνες μπάσκετ στο γήπεδο του Πανιώνιου με την παρουσία του Φ. Χριστοδούλου, του Κίμωνα Κοκορόγιαννη..κλπ.
Τα παιδιά ξετρελάθηκαν..από την χαρά τους.
Στο άλσος Ν. Σμύρνης, κάναμε συναυλία με μαθητικά συγκροτήματα των λυκείων που συμμετείχαν..
Η καθηγήτρια μουσικής, απείχε..
(είχε βάλει 5 με άριστα το 20 στα μισά παιδιά!!!( μεταξύ των οποίων και ο γιός μου...)
Αυτά τα παραγματοποιήσαμε με δικά μας έξοδα από το ταμείο των γονέων που συμμετείχαν με μεγάλη διάθεση και συμμετείχαν καθημερινά επί διήμερο.!
Δεν ξέρω πως αυτά θα αλλάξουν..
Ο Δ/ντής, μας υποστήριζε "κρυφά" γιατί δεν του επέτρεπαν οι προίστάμενοι του και δεν μπορούσε να πάρει έγκριση για παρόμοιες εκδηλώσεις..
Αυτά, για να δώσω μια εικόνα.
Τι σημασία έχουν στην παιδεία;
Μα τα παιδιά συμμετείχαν για πρώτη φορά με μεγάλη διάθεση και αυτά δεν είχαν ξαναγίνει..
Πρότεινα να γίνει θεσμός αυτό το διήμερο και να καθιερωθεί στο τέλος της χρονιάς, με την βοήθεια του δήμου που μας χορήγησε το δημοτικό στάδιο και το άλσος..
Μετά από την αποχώρησή μας..τίποτε.
Ο δικός μου,δεν ήθελε να πάει σε δημόσιο πανεπιστήμιο και συμφώνησα.
Ευτυχώς...
Μην με ρωτήσετε που πήγε...
Δεν είχα τα χρήματα για να τον στείλω στο εξωτερικό, εκεί που πάει η μισή ελλάδα
Ούτε να πληρώνω νοίκι και έξοδα για να πάει σε επαρχιακό πανεπιστήμιο..
Ευτυχώς, το ξαναλέω..
υ.γ.
Φυσικα' το γειτονάκι του, που πήρε δύο μεταπτυχιακά από το εξωτερικό, είναι καάργα συριζαίος και υπερ όλων των κρατικοποιήσεων, συμμετέχοντας όμως σε επιτροπές που χρηματοδοτούνται από την Ε.Ε....
Κοίτα τι "ψάρεψα", Δήμο.
Είναι πρόσφατο και δεν είναι το θέμα μας, ποιός ερωτά, γι'αυτό και δεν το αναφέρω, για να μην ληφθεί διαφορετικά.
Αλλά δεν πρέπει να λυθούν, αυτά τα στοιχειώδη θέματα των σχολικών εγκαταστάσεων, ταυτόχρονα, φυσικά..
Δεν είμαστε πολύ πίσω;
Γι'αυτό επιμένω, στα θέματα του περιβάλλοντος των σχολικών κτιρίων που το θέτεις, κατ'επάνάληψη.
αποτελεί ένα δείγμα της αποστροφής μας για ουσιαστική παιδεία.
.........................
ΕΡΩΤΗΣΗ
Προς την κα. Υπουργό
Παιδείας, δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων
Θέμα: Στέγαση σχολικών μονάδων στη Ν. Ιωνία.
**Τοπικοί φορείς, γονείς και εκπαιδευτικοί του δήμου Ν. Ιωνίας αγωνίζονται,
***για περισσότερο από **μία δεκαετία,
να επιλύσουν το πρόβλημα στέγασης που αφορά στις σχολικές μονάδες του 3ου Γυμνασίου, 7ου και 20ου Δημοτικού και 9ου Νηπιαγωγείου Ν. Ιωνίας.
Για την αντιμετώπιση του προβλήματος και με στόχο την ανέγερση νέων σχολικών κτιρίων, έχει επιλεγεί ο χώρος του οικοδομικού τετραγώνου 425 (πρώην ΕΡΙΟΤΕΚ), ο οποίος έχει κριθεί ότι καλύπτει τις υπάρχουσες εκπαιδευτικές ανάγκες της περιοχής.
Η διαδικασία παραχώρησης της συγκεκριμένης έκτασης καθυστερεί επί μακρόν.
Κατόπιν των ανωτέρω,
Ερωτάται η αρμόδια Υπουργός
............................
Σπίθας
;;
Τι να πούμε;
Μια δεκαετία για να στεγασθούν σχολικές μονάδες..
Δε διαφωνώ πουθενά, Σπίθα. Δυστυχώς πολλές δράσεις υλοποιούνται μόνο από γονείς ή από τρελαμένους διευθυντές, αλλά τούτο πάντα εξωθεσμικά. Για τη σύνδεση Τοπικής Αυτοδιοίκησης-σχολείου (πέρα από τα κτιριακά) έχω αναφερθεί κι εγώ παλαιότερα.
Τι θα πει "έχω αναφερθεί", Δήμο;
!!
Αυτό, φίλε μου, που έχεις γράψει είναι ολόκληρη διατριβή!
:))
Διατριβή δεν ξέρω, αλλά πραγματεία-μελέτη σίγουρα είναι (με τοση βιβλιογραφία τουλάχιστον και ορισμένες πρωτότυπες ιδέες -άντε να βρούμε κι εκδότη τώρα, γιατί ακολουθούν κι άλλα).
Πάντως η πρόταση του υπουργικού νομοσχεδίου αν θυμάμαι καλά καλύπτει στα κριτήρια της αξιολόγησης τα σχολικά κτίρια. Οι ΟΤΑ έχουν μεγάλη ευθύνη, αλλά δυστυχώς φοβούνται ή δεν ξέρουν πώς να παρέμβουν στην εκπαιδευτική διαδικασία. Στη Σταυρούπολη σε λίγες μέρες ξεκινά το "18ο φεστιβάλ παιδέιας" που απλώνεται ως τα τέλη του Ιούνη με στόχο ακριβώς την πολιτιστιή παρέμβαση στα σχολεία. Και αυτό είναι μόνο ένα μέρος.
Ξέρουμε ότι θα μπορούσαν να γίνουν κι άλλα ζητήματα πέρα από τα κλουβιά που ονομάζουμε "σχολεία".
"Οι ΟΤΑ έχουν μεγάλη ευθύνη, αλλά δυστυχώς φοβούνται ή δεν ξέρουν πώς να
παρέμβουν στην εκπαιδευτική διαδικασία"
Σπίθας
Δεν έχουν την κατάλληλη τεχνογνωσία και τους κατάλληλους ανθρώπους.Δείμο.
Ξέχασα να σου πω, ότι στον δικό μας σύλλογο, είχαμε και τον τεχνικό διευθυντή του τεχικού τμήματος του δήμου που μας βοηθούσε, αλλιώς..δεν θα τα καταφέρναμε.
"Στη Σταυρούπολη σε λίγες μέρες ξεκινά το "18ο φεστιβάλ παιδέιας" που απλώνεται ως τα τέλη του Ιούνη με στόχο ακριβώς την πολιτιστιή παρέμβαση στα σχολεία. Και αυτό είναι μόνο ένα μέρος."
Σπίθας
Υποθέτω, ότι το παρπάνω αφορά σε μια πρωτοβουλία, συγκεκριμένων πολιτών που ενδιαφέρονται,
Μάλλον θα έχεις συμμετοχή και θάχεις βάλει την "ουρά" σου, σ'αυτά τα "μικρά" πράγματα..:)
Αλλού γίνεται;
Καλημέρα.
Κοίτα: το φεστιβάλ Παιδείας ξεκίνησε με πρωτοβουλία του δήμου και με τη στήριξη φυσικά γονέων και εκπαιδευτικών. όλη η σχολική κοινότητα πρέπει να συμμετάσχει και να το επιθυμεί πραγματικά, γιατί απαιτείται πολύμηνη δουλειά για ένα θεατρικό με παιδιά δημοτικού ή μια συναυλία κτλ. Σήμερα είναι τόσο αυτονόητο, ώστε αν το σταματήσουμε θα μας φάνε... λάχανο ωμό.
Είναι τόσο παλιό και τόσο νέο, ώστε ήμουν φοιτητής και ποτέ δεν μπόρεσε να συμμετάσχω. Δεν έχω πράγματι καμία ανάπτυξη, αλλά βλέπω πόσο το αγαπούν γονείς -φυσικά που έχουν αναζητήσεις και αγωνίες- και οι ομοϊδεάτες εκπαιδευτικοί.
Μετά τη Σταυρούπολη άρχισε να γίνεται και σε άλλους δήμους και της πόλης και του συγκροτήματος.
Η αξιολόγηση είναι ζωτικής σημασίας σε θέματα παιδείας και στην χώρα μας μοίαζει πρωτοποριακό το αυτονόητο. Ο τρόπος που θα πραγματοποιηθεί όμως όταν αποφασιστεί...Ridebis που έλεγαν και οι Λατίνοι.
Κατερίνα, πράγματι είναι αναγκαίο να δούμε τα κριτήρια και την αντικειμενικότητά τους. Προσωπικά ούτε θέλω να εντατικοποιηθεί η δουλειά των εκπαιδευτικών, αλλά ούτε και να παραμείνει ως έχει.
Yπογράψτε για την διεξαγωγή δημοψηφίσματος
http://strangejournal.wordpress.com/2010/04/26/υπογραψτε-για-το-δντ/
Δεν θα πρέπει να προηγηθεί μια συζήτηση στο ελληνικό κοινοβούλιο, πρώτα;
Δεν θα πρέπει να αναπτύξουν τα κόμματα τις απόψεις τους και να αναλάβουν τις ευθύνες τους εν'ωπιον της εθνικής αντιπροσωπείας;
Δηαδή ή συνομιλίες κατ'ιδίαν με την τρόίκα , ο Σαμαράς ή δημοψήφισμα.
Τι ρόλο παίζει το πολιτειακό μας σύστημα;
Το νομοσχέδιο θα συζητηθεί την ερχόμενη Τρίτη (4/5). Ωστόσο, πάντα οι νόμοι καλύπτονται/συμπληρώνονται από πλέγμα διατάξεων και υπουργικών αποφάσεων μετά την ψήφισή τους. Εκεί φοβάμαι για εκπτώσεις ή για υπεραυστηρότητα.
Δημοσίευση σχολίου