Ερευνητής λογοκλοπής

Άνοιξε τον υπολογιστή του και άρχισε να αναζητά. Η εποχή που ο ένας έκλεβε από τον άλλο φράσεις ή ολόκληρα κείμενα είχε πια περάσει.  "Σήμερα κανείς δεν μπορεί να κλέψει", σκέφτηκε.

Μόλις 26 ετών ολοκλήρωσε το διδακτορικό του για την Ιστορία της Λογοκλοπής. Μία μοναδική εργασία που παρουσίαζε όλες τις περιπτώσεις λογοκλοπής στις παλιές γλώσσες. Καθηγητές πανεπιστημίου, bloggers, μέλη του facebook και του twitter από την εποχή ακόμα του web 2 είχαν μετατρέψει τη λογοκλοπή σε άθλημα αν όχι σε πρωταθλητισμό. Τα κέρδη ήταν πολλά και η κλοπή είχε καταντήσει ένα αναβολικό. Καμία απαγόρευση δεν μπορούσε να προστατεύσει κάποιον.

Η παρουσίασή του είχε αφήσει άναυδο τον επιστημονικό κόσμο. Τα ΜΜΕ -όλα ηλεκτρονικά- αναζητούσαν την εργασία του. Τρανταχτά ονόματα που αργότερα έγιναν πολιτικοί ή δημοσιογράφοι αποδείχθηκε ότι έκλεψαν ολόκληρα βιβλία και τα παρουσίασαν ως δικά τους. Άρθρα από blogs -ή τους απογόνους τους- μεταφέρονταν αυτούσια σε στήλες εφημερίδων ή αντιγράφονταν από άλλους χρήστες του διαδικτύου και υπογράφονταν από τον κλέφτη.

Η εργασία του άλλαξε για πάντα τον κόσμο της επιστήμης και της πληροφορίας. Πολλοί τον κυνήγησαν, τον απείλησαν με μηνύσεις, αλλά εκείνος ανένδοτος. Βέβαια, κέρδισε πολλά χρήματα από αποζημιώσεις ή μελέτες που τους ανέθεσαν. Πολλοί εκδοτικοί οίκοι και πανεπιστημιακές βιβλιοθήκες του ανέθεταν εργασίες για τα ποια έργα ήταν αποτέλεσμα λογοκλοπής. Είχε στήσει ολόκληρη επιχείρηση.

Σήμερα πια αποτραβηγμένος προβεβλημένος και πλούσιος, εργάζονταν μόνος. Η καινούρια του εργασία αφορούσε την προϊστορία του ιντερνέτ. Αναζητούσε περιπτώσεις λογοκλοπής στα σπερματικά βήματα του διαδικτύου και του web 2. Ήξερε ότι θα έβρισκα πολλά στοιχεία, θα έκανε σημαντικές ανακαλύψεις.

Ήδη στις σημειώσεις του πολλοί αρχαίοι επιστήμονες είχαν αποκαθηλωθεί από το βάθρο του πρωτοπόρου. Πολλοί αρχαίοι επώνυμοι bloggers είχε αποδείξει ότι ήταν απλοί αντιγραφείς, χωρίς ουσιαστικά δική του άποψη, χωρίς δική του κρίση. Είχαν μετατρέψει την ιστολογική λειτουργία σε λογοκλοπέα. Αντί να επικοινωνούν ή να εκθέτουν δικές τους απόψεις, στο όνομα της ελευθερίας, αντέγραφαν.

Είχε από καιρό διαφοροποιήσει τη θέση του για την πειρατεία και τη λογοκλοπή. Αναρχικός ων -άσχετα από το πώς τα μίντια εκμεταλλεύονταν την ανακάλυψή του- ήταν κατά της εμπορευματοποίησης των πνευματικών δικαιωμάτων. Αποδέχονταν την "πειρατεία" ως μέσο απόκτησης ενός έργου ή ενός βιβλίου. Διαφωνούσε όμως με το να παρουσιάζονται ως ιδιοκτησίες (που μάλιστα ενίοτε απέφεραν και κέρδη) των αντιγραφέων.

"Κάθε πνευματική εργασία που χρησιμοποιούμε πρέπει να συμπληρώνεται από το όνομα του δημιουργού, συνήθιζε να λέει στις διάφορε εκπομπές που τον προσκαλούσαν. Η διακίνηση πρέπει να είναι ελεύθερη για όλους. Η επικοινωνία και η μόρφωση δεν πληρώνονται, δεν αποτιμώνται σε χρήματα. Αλλά, η δεοντολογία επιβάλλει την αναγραφή του δημιουργού. Κάθε αντιγραφέας που δε τιμά ένα δημιουργό αναγράφοντας το όνομά του, πρέπει να τιμωρείται παραδειγματικά".

Βέβαια, όλα τα μέσα ενημέρωσης έμεναν στην επιφάνεια. Προτιμούσαν την εντυπωσιακή αποκαθήλωση τρανταχτών ονομάτων είτε από το χώρο της οθόνης είτε του διαδικτύου. Εκείνα απέφεραν μέσα από μεγάλους τίτλους πολλά χρήματα, διαφημίσεις. Τον χρυσοπλήρωναν για να προβάλουν ένα νέο μεγάλο όνομα που είχε αντιγράψει. Όσο ποιο σπουδαίος είναι ο αντιγραφέας τόσο πιο πολλά λεφτά θα έπαιρνε. Είχε ήδη στην "αποθήκη" του πάνω από τριακόσια ονόματα ακόμα. Πανεπιστημιακοί και πολιτικοί κυρίως. Οι αρχαίοι bloggers δεν μετρούσαν. Είχαν πια πεθάνει. Μπορούσε ανά πάσα στιγμή να χρησιμοποιήσει τα στοιχεία του. Αρκεί να κατάφερνα να ελέγξει τον εαυτό του.

Δεν τα είχε καταφέρει κάποτε και το είχε βάρος στη συνείδησή του. Είχε γκρεμίσει από τη θέση του έναν αξιόλογο άνθρωπο που παρά τα νεανικά του λάθη είχε να προσφέρει πολλά στον κόσμο ακόμα. Σε μία εκπομπή με τον Υπουργό, εκείνος τον πρόσβαλλε και τον εκνεύρισε άσχημα όταν άρχισε να τον κατηγορεί ότι διαμόρφωσε μία νέα ηθική και ότι διασύρονται αξιόλογοι πολιτικοί και επιστήμονες. Του είπε πως δεν άξιζε τέτοιας προβολής ή επιχορήγησης για τη νέα του μελέτη. Πριν προλάβει να αυτολογοκριθεί, από το θυμό, άκουσε τον εαυτό του να κατηγορεί τον Υπουργό για λογοκλοπή τριών εργασιών. Όταν σταμάτησε να μιλά, του είχε ήδη ξεφύγει για τους κλεμμένους τίτλους και τις ημερομηνίες των νεανικών εργασιών του Υπουργού.

Φυσικά ακολούθησε χαμός. Πολιτική αναταραχή, παραίτηση του Υπουργού. Η τιμή των bloggers που έπεσαν θύματα αποκαταστάθηκε, οι συγγενείς απαιτούσαν αποζημιώσεις και τα μέσα ενημέρωσης θησαύριζαν επί τρεις μήνες. Ο Υπουργός θα γίνονταν  ο νέος αρχηγός του κόμματος της Νομιμότητας και του Σεβασμού και σίγουρος νικητής των επερχόμενων εκλογών. Τώρα χάθηκε πια από το προσκήνιο. Η φαρέτρα ήταν γεμάτη με ονόματα.

Ωστόσο, τον απασχολούσε περισσότερο το αρχαίο web 2. Επέστρεψε από τις σκέψεις του στο νέο ιστολόγιο που είχε βρει. Η αναζήτηση των αρχαίων κειμένων του διαδικτύου ήταν πολύ δύσκολη δουλειά.
Είχαν μεν αποθηκευτεί σε κάποια μνήμη όλα τα δημοσιευμένα κείμενα, αλλά πολλές φορές ήταν σημαντικά αλλοιωμένα. Σβησμένες λέξεις, αλλοιωμένες εικόνες. Η κρυπτογράφηση της Νέας Εποχής διέφερε τόσο πολύ από την Αρχαία Περίοδο. Στην Προϊστορική Περίοδο που έγραφαν με το χέρι, είχαν αντιμετωπίσει ανάλογες περιπτώσεις με το γραφικό χαρακτήρα του προσώπου ή με την αλλοίωση του χαρτιού. Δεν περίμενε όμως τέτοιες δυσκολίες στην εποχή αυτή. Η χρήση χαρτιού είχε απαγορευτεί για να επιζήσουν τα λιγοστά δέντρα που απέμειναν, αλλά στην ηλεκτρονική εποχή οι δυσκολίες ήταν ανάλογες.

Για να λύσει το πρόβλημά του είχε πάρει από ένα μουσειακό εργαστήριο έναν αρχαίο υπολογιστή που είχε την κατάλληλη κρυπτογράφηση. Αλλά πάλι αντιμετώπιζε προβλήματα, γιατί τα  κείμενα ήταν ποικιλοτρόπως κρυπτογραφημένα, ενώ συχνά οι εικόνες και τα διάφορα σύμβολα ή είχαν αλλάξει κώδικα ή του ήταν εντελώς άγνωστα. Φυσικά, και οι πολλές λεπτομέρειες της εποχής που μελετούσε του ήταν άγνωστες. Αλλά αυτό δεν τον ένοιαζε, ήταν εκτός ενδιαφέροντος.

Επέστρεψε πάλι στο αρχαίο κείμενο, που διάβαζε,. Του έμοιαζε γνήσιο. Μάλιστα αυτός ο τύπος που έγραφε, ήταν τόσο κοντά στις αρχές του. Πειρατής και βιβλιοφάγος, έγραφε συνέχεια. Αλλά σχεδόν πάντα παρουσίαζε το δημιουργό. Επέτρεπε κι αυτός την αντιγραφή των κειμένων του χωρίς άδεια ή αμοιβή, αλλά είχε την ηθική απαίτηση να αναφέρεται το όνομά του…