Πειραματισμοί με τα προγράμματα της google

Προ μηνός αποφάσισα να δοκιμάσω μερικά προγράμματα της google. Τα περισσότερα ήδη τα έχω στο λογαριασμό μου, αλλά κάποια δεν τα είχα δοκιμάσει και τώρα ποτ βρήκα χρόνο και ήρθε πείνα τα έριξα μια ματιά. Λοιπόν…

Το google AdSense είναι η τέλεια απάτη. Απάτη όχι με την έννοια του όρου (μη φάμε και καμία μήνυση), αλλά δε λέει τίποτα, δεν πληρώνει τίποτα. Ναι μεν με έκαναν δεκτό γρήγορα (σχεδόν αυθημερόν), αλλά ουσιαστικά η διαφήμιση πληρώνεται μόνο μέσα από κλικ. Τούτο κρίνεται ιδιαιτέρως απαράδεκτο ως τακτική. Οι διαφημίσεις στην τηλεόραση ή το ραδιόφωνο ή την εφημερίδα πληρώνονται μετά την άφιξη του καταναλωτή στο κατάστημα; Βέβαια, θα μου πεις η εταιρεία που με φιλοξενεί θέλει να βγάλει λεφτά -δε νοιάζεται για μένα. ΟΚ. Οπότε κι εγώ δηλώνω αποτυχία στο πείραμα και το διαγράφω…

Αξιόλογη όμως είναι η προσπάθεια για την προβολή των συγγραμμάτων του κάθε... ψώνιου (πρόγραμμα συνεργατών). Αφού οι μισοί Έλληνες θέλουν να γίνουν τραγουδιστές και οι άλλοι μισοί συγγραφείς, το δοκίμασα κι εγώ (όχι για τραγούδι). Πράγματι στις αναζητήσεις μπορεί να βρει κάποιος ευκολότερα πλέον τα δοκίμιά μου. Ειδικά εκείνη η διευκόλυνση σε όποιον googlάρει τακτικά -στα αριστερά στην υποκατηγορία βιβλία- είναι πολύ σημαντική. Τουλάχιστον προσωπικά τη χρησιμοποίησα πολλές φορές για να βρω αξιόλογα έργα (συνήθως όμως μόνο στα αγγλικά). Έτσι, σκέφτηκα κάπως να εμπλουτίσω και την ελληνική βιβλιογραφία (sic/ψωνάρα).

Το καλύτερο όμως δεν είναι όμως μόνο η ευκολία ανεύρεσης ενός βιβλίου/σημειώματος -κάτι που συμφέρει ως συγγραφέα (sic)- αλλά το γεγονός ότι επιτρέπεται κάποιος να σηκώσει και βιβλίο χωρίς ISBN. Προσωπικά τα δοκίμιά μου δεν έχουν ISBN (πλην την εκδοθείσης μέχρι τώρα δημαγωγίας της δημοκρατίας). Η εταιρεία μάλιστα δίνει το δικό της κωδικό βιβλίου.

Την ίδια, βέβαια, στιγμή συμμετέχω εκτός από τον Blogger φυσικά και στο Analytics και στο Gmail, στο Google Places, στο YouTube, στον Αναγνώστη, στα Έγγραφα, στις Ειδήσεις, στο Ημερολόγιο, στους Ιστότοπους και στα Λευκώματα ιστού Picasa. Τη χρησιμότητα ορισμένων ακόμα δεν την κατάλαβα. Τουλάχιστον εμένα μου φάνηκαν εντελώς άχρηστα. Πιο συγκεκριμένα δεν με εντυπωσίασαν καθόλου τα Λευκώματα (εκτός αν θέλω να δουν άλλοι φωτογραφίες ως άλμπουν πέρα του facebook ή μιας ιστοσελίδας κι ενός ιστολογίου), οι ιστότοποι, το ημερολόγιο ούτε και το Google Places.

Χρησιμοποιώ όμως πάρα πολύ τον προσωπικό μου αποδελτιωτή για ιστολόγια /blogs (τον Αναγνώστη/Reader) και την αποδελτίωση Ειδήσεων που με εξυπηρετούν πάρα πολύ. Μάλιστα οι Ειδήσεις δίνουν και την ευκαιρία να προσαρμόζονται οι λαμβανόμενες ειδήσεις. Ωστόσο, ακόμα το πρόγραμμα έχει κενά, γιατί λαμβάνει υπόψη μόνο ορισμένες εφημερίδες κι όχι όλες. Το δε Analytics είναι για πιο λεπτομερείς αναφορές επισκεψιμότητας, ενώ μπορεί να χρησιμοποιηθεί και σε sites πέραν του blogger. Επίσης συχνά χρησιμοποιώ και τα Έγγραφα, ειδικά για σημειώσεις που γράφω αντί του word όταν δεν έχω επάνω μου στικάκι ή γενικώς βρίσκομαι εκτός σπιτιού. Είναι ένα εύχρηστο κινούμενο κι αειθαλές office. Χρησιμοποιώ φυσικά το Gmail (κυρίως για την επιστροφή των απαντήσεών σας σε δικά μου σχόλια στα άρθρα σας. Το χειρότερο σε ένα διάλογο είναι να μην γνωρίζεις τι απαντά ο άλλος στο σχόλιό σου ή να μην του απαντάς καν όταν σε ρωτάει κάτι ή διαφωνεί μαζί σου) και το YouTube.