δικό μου το όνειρο

Με κιάλια σου φέρνω κοντά το όνειρό μου
Ναι, ονειρεύομαι,
δες κι εσύ το όνειρό μου.
Τη γνώση την αναζητώ, δεν την κατακτώ
δεν είναι πεδίο μάχης η γνώση, είναι αγώνας
εξερεύνησης. Έχουμε ένα νέο αιώνα να ερευνήσουμε.

Ας παίξουμε κι εμείς με τα όνειρά μας.
Τι ονειρεύεσαι; Τι ελπίζεις;
Ας δούμε με άλλο μάτι το δάσος,
ας νιώσουμε με το χέρι -εκείνο που πονά- το δέντρο,
κοίτα, ψηλαφίζω τη βροχή των ματιών σου,
ζήσε τη χαρά του ονείρου μου, γίνε κι εσύ
μέρος του.
Να, πάρε τα κιάλια μου…

Άσε με να ονειρευτώ. Η γνώση δεν ταμπουρώνεται στο θρανίο
Το όνειρο δε χαλιέται, δεν ξεπουλιέται
Μη βιάζεις τη μέθη μου, μην πονάς την ελπίδα μου
Δικό μου είναι το όνειρο -αν θες έλα, αλλά μη με λυπάσαι
Χαρά δική μου να ζω χωρίς κανιβάλους
Χωρίς να φοβάμαι την οργή, δίχως να τρέμω την αλλαγή

Όνειρο χωρίς αγωνία είναι, τι ενοχλώ;
Ονειρεύομαι γιατί σπλαχνίζομαι
γιατί τώρα πονώ
τώρα συμπονώ
θλίβομαι
λυπάμαι.
Κοίτα δραπετεύω από το άλγος
Τα μεγάλα ονείρατα ζουν στα σύννεφα
Πετώ κι εγώ στα σύννεφα.

Έλα να παίξουμε. Έλα να ζήσουμε λεύτεροι,
Έλα να δεις πώς πετώ, πώς αγαπώ, πώς βοηθώ, πώς εργάζομαι.
Μη φυλακίζεις το παιδί μέσα μου.
Σοκολάτες παντού, δώρα στις αγκάλες,
οι εργάτες δουλεύουν -οι άνεργοι χαθήκαν-
ζουν σαν άνθρωποι -έχουν πια λεφτά,
δε τιμωρούνται επειδή παράγουν-
οι "τρομοκράτες" απελευθερώθηκαν, δεν είναι στις φυλακές,
οι μπάτσοι τους αγκαλιάζουν,
οι δημοσιογράφοι έθαψαν τις ειδήσεις
οι πολιτικοί χάθηκαν,
η πολιτική είναι όλων, όχι των ειδικών,
οι μαθητές μαθαίνουν στο σχολείο πώς να μαθαίνουν,
μαθαίνουν να ελπίζουν, να ονειρεύονται -έφυγαν πια
τα βιβλία και οι αυθεντίες-,
τα παιδιά φωνάζουν στις αυλές -δε κρύβονται από το λύκο,
ο λύκος έγινε καλός-,
σα παιδί παίζω κι εγώ -δε φοβάμαι το μέλλον μου,
το ζω έστω και σε όνειρο.

Μη ρωτάς τι πιστεύω. Μη με σταματάς.
Η βία φέρνει κι άλλη βία.
Η πολιτική τους γεννά οργή και μίσος.
Οι πολιτευτές εξαγοράζουν τα δικαιώματά μας.
Το Κοινοβούλιο παζαρεύει το μέλλον μας.
Αυταπάτη συμμετοχής οι εκλογές που φυλακίζουν όνειρα κι ελπίδες.

Ποίημα είν’ η ζωή, μα την κάναν εφιάλτη.
Έλα να σε κεράσω λίγο απ’ το δικό μου όνειρό,
κοίτα ζω ελεύθερος…
Να, πάρε τα κιάλια μου, ίσως δεις κι εσύ λίγο
από το όνειρό μου.
Ζω ελεύθερος επειδή ονειρεύομαι…

12 έκριναν :

Ευρύνοος είπε...

Όμορφο :)

καλημέρα..

ο δείμος του πολίτη είπε...

Καλή σου μέρα, Ευρύνοε. Σ' ευχαριστώ...

teleytaios είπε...

"Να, πάρε τα κιάλια μου, ίσως δεις κι εσύ λίγο
από το όνειρό μου."

Καθώς το διάβασα, η λανθάνουσα γλώσσα μου το απήγγειλε ως εξής:

Να, πάρε τα μάτια μου, ίσως δεις κι εσύ λίγο
από το όνειρό μου."

Πολύ όμορφο και με κατάληξη αριστοτεχνική.
"Ζω ελεύθερος επειδή ονειρεύομαι…"

Swell είπε...

Ωραίο κι αισιόδοξο, υποκλίνομαι.

thinks είπε...

Η ουτοπία είναι όνειρο για τις καλές μέρες να γίνουν καλύτερες. Το όνειρο που χρειάζεται τώρα είναι κάτι το χειροπιαστό που να φέρει δάκρυα οργής, όχι δάκρυα λύπης... Αλλά πιο πολύ από ποτέ χρειάζεται τώρα όνειρο να οργανώσει, όχι να απλά να επαναστατήσει ή να φύγει...

Καλό κουράγιο.

ο δείμος του πολίτη είπε...

Δεν είναι άσχημη ιδέα, Κώστα, ίσως το αλλάξω... Σ' ευχαριστώ.


Swell, όνειρο είναι, όραμα είναι, ας είναι τουλάχιστον αισιόδοξο κι ελπιδοφόρο...

Δημήτρη, δε χρειάζεται επανάσταση. Απλά να αφήσουν το λαό να μιλήσει και να μας επιτρέψουν να έχει ο καθείς το δικό του όνειρο. Σ' ευχαριστώ.

candy's τετραδιάκι είπε...

Πολύ ωραίο...

ο δείμος του πολίτη είπε...

Σ' ευχαριστώ, candy μου...

Νέστορας είπε...

πολύ όμορφο και αισιόδοξο! αλίμονο αν ρίξουν και τα όνειρά μας στα σκυλιά..

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Τι «πολύ ωραίο» ρε συ Κάντυ;

Εγώ προτείνω να τον κατεβάσεις τον άνθρωπο στην Αθήνα το Σάββατο, και να τον πας στο ιατρικό συνέδριο του Σαββάτου, να συμβάλει στην πρόοδο της επιστήμης!

Δεν με λες καντούλα... μπουφεδάκι θα έχουν οι ψυχογιατροί στο Κάραβελ;

ο δείμος του πολίτη είπε...

Σ' ευχαριστώ, Νέστορα. Αλίμονο αν κομματιάσουν και τα όνειρά μας.

Άσκαρ, γιατροί δεν υπάρχουν στο όνειρό μου. Τους διώξαμε με τους πολιτικούς...

gatodiakritikos είπε...

Αχχχ, "ονειρευτηκα" εστω και για λιγο με το αρθρο σου. Καλο Σ/Κ.

ShareThis