Οι διερευνητικές εσώθησαν


Ακούω διάφορα όλες αυτές τις μέρες. Ανεξάρτητα από τη θρησκευτική διάσταση που δίνουν πολλοί δημοσιογράφοι και πολιτικοί στην περιφορά της διερευνητικής εντολής, πιο πολύ με ανησυχεί η μανία εκείνων των πολιτών που κρίνουν με πολιτικά, αλλά παραβλέπουν επιμόνως να δουν το αποτέλεσμα των εκλογών.
Οι διερευνητικές τελείωσαν, εσώθησαν. Σταμάτησε η δημοκρατία ή άλλαξαν οι συσχετισμοί;
Και βέβαια δεν άλλαξαν αφού, ουσιαστικά αφού ο αντιδημοκρατικός νόμος -έκτρωμα- έδειξε πόσο υποβαθμίζουν τα δύο μεγάλα κόμματα τη λαϊκή βούληση. Γιατί εδώ προκύπτει (το ξαναείπαμε) το ζήτημα κατά πόσο οι εκλογικές επιλογές των Ελλήνων πολιτών είναι μεταξύ ένας ίσες. Γιατί φάνηκε ότι στα μεν αστικά κέντρα οι δεξιές ψήφοι μετριούνται ως διπλές και πως σε επίπεδο επικράτειας οι ψήφοι των επαρχιακών περιφερειών έχουν μεγαλύτερη βαρύτητα από εκείνη των αστικών κέντρων (όπου ζει το 70% των ψηφοφόρων). Και εξάλλου, πόσο δημοκρατικός νόμος είναι εκείνος που αποκλείει από κοινοβουλευτική εκπροσώπηση το 17% των ψηφοφόρων; Ένας νόμος που απαγορεύει στο 17% των ψηφοφόρων να μην εκπροσωπείται, δεν μπορεί να θεωρείται δημοκρατικός και ό,τι δεν είναι δημοκρατικό δεν πρέπει να είναι συνταγματικό (αλλιώς το Σύνταγμα θα είναι αντιδημοκρατικό).
Άρα, λοιπόν, η ευθύνη σχηματισμού κυβέρνησης δεν είναι του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά των δύο κομμάτων. Άλλωστε βλέπουμε το τραγελαφικό, το πρώτο κόμμα με 108 έδρες να υπεκφεύγει γρήγορα γρήγορα και να δίνει την εντολή για κυβέρνηση στο δεύτερο ως παιχνιδάκι για να τον εκθέσει. Ο δε ΣΥΡΙΖΑ ουσιαστικά είναι εντολοδόχος ενός ποσοστού ψηφοφόρων και πρέπει να κινείται βάσει αυτής της εντολής.
Ο ελληνικός λαός έδειξε πασιφανώς ότι δε θέλει άλλη πολιτικής λιτότητας, θέλει στροφή μακριά από τη δεξιά/νεοφιλελεύθερη πολιτική που ακολούθησε ο δικομματισμός τόσα χρόνια και θέλει μια φρέσκια ιδέα με νέα πρόσωπα. Η ιδέα μιας αριστερής κυβέρνησης δημοσκοπικά συγκέντρωνε 25%, όταν τα άλλα εναλλακτικά σενάρια συγκυβερνήσεων έπαιρναν μόνο 2-3%.
Γιατί λοιπόν τον κατηγορούν που ακούει το +70% των Ελλήνων ψηφοφόρων και υπακούει στην εντολή του 17% τους που τον υπερψήφισε με συγκεκριμένη ατζέντα; Κάποιοι νομίζουν ότι ο Τσίπρας θέλει σώνει και καλά να γίνει πρωθυπουργός... Ποντάρουν στη φιλοδοξία του. Μα το όνειρό του έγινε πραγματικότητα ήδη. Έφερε την Αριστερά εκεί που κανείς δεν την έφερε ακόμα κι όταν ήταν ενωμένη. Αλλά κάποιοι δε θέλουν να δουν ότι οι πολίτες δεν ψήφισαν Τσίπρα για να μην βγουν οι ΝΔΣΟΚ. Δε θέλουν να δουν ότι το οικοδόμημα που στήριζαν τόσα χρόνια με ιδεολογήματα κατέρρευσε.
Και αν το δικομματικό οικοδόμημα που υποστήριζαν τα μιντιακά συμφέροντα δεν κατέρρευσε ακόμα εκλογικά, κατέρρευσε στη συνείδηση των πολιτών. Οι πολίτες ξεπέρασαν όλες τις αγκυλώσεις και τα στερεότυπα που είχαν επιβάλει κομφορμιστικά οι δημόσιοι χειραγωγοί. Ο πολίτης άφησε πίσω του το κομματικό παρελθόν, την οικογενειακή λειτουργία της ψήφου, την πελατειακή σχέση και ξεπέρασε μέσα από τις συμπληγάδες της προπαγάνδας τον τρόμο να μη στηρίξει τον κακό αριστερό, τον αναρχικό κλπ. Και κυρίως το ξεπέρασαν οι μεσοαστοί και οι πιο παραγωγικές ηλικίες.
Η πλάκα είναι ότι ένας που το κατάλαβε είναι ο Βενιζέλος. Κατάλαβε τι θέλει ο κόσμος, αλλά πια δεν μπορεί. Τον έφαγε το παρελθόν του. Βέβαια, προσπαθεί (και καλά κάνει) να αναγεννήσει το φοίνικα του ΠΑΣΟΚ και να σπρώξει το ΣΥΡΙΖΑ σε κάποιο λάθος. Ωστόσο, παραμένει πιστός στην πολιτική που υιοθέτησε και μόνο με λόγια προσπαθεί να την ξεπεράσει. Ο δε Σαμαράς κατάλαβε πρώτος από όλους ότι δεν υπάρχει περίπτωση να τα βρει με τον "μικρό".
Κάποιοι δημοσιογράφοι -επηρεάζοντας όμως πολλούς πολίτες- βρίσκουν αφορμή και σχολιάζουν την περιφορά της εντολής από τον Τσίπρα. Παραβλέπουν εσκεμμένα ότι αυτό ήταν προεκλογική του δέσμευση, όπως  και τα 5 σημεία προγραμματικής σύγκλισης. Τα ότι ήθελαν να τον σκεπάσουν τα δύο -πρώην μεγάλα- κόμματα είναι αλήθεια. Ήθελαν να τον σύρουν σε μια κυβέρνηση με ψήφο ανοχής, αλλά ουσιαστικά θα τον έριχναν στην πρώτη ευκαιρία. 
Ή μήπως έχουμε την αυταπάτη ότι θα υπερψήφιζαν ένα νόμο για άνοιγμα των σχολείων που έκλεισε η Διαμαντοπούλου ή τη λειτουργία νοσοκομείων που κλείνει ο Λοβέρδος; 'Ή ένα νέο φορολογικό νόμο βάσει του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ; Ή θα υπερψήφιζαν νόμους για προσλήψεις προσωπικού σε παιδεία, υγεία και άλλες δημόσιες υπηρεσίες (πχ ελεγκτικούς μηχανισμούς); Και τέτοιοι νόμοι ουσιαστικά είναι αντίθετοι από τα μνημόνια και τη λιτότητα που υπηρέτησαν, υπερψήφισαν και συνυπέγραψαν.
Τόσους μήνες τα δύο κόμματα ταύτιζαν τη σωτηρία της χώρας με την πολιτική της λιτότητας που υπηρετούσαν. Με έντονο πατερναλιστικό ύφος κι ελιτίστικη χροιά στη φωνή θύμιζαν ότι μόνο εκείνοι μπορούν να μας σώσουν και πως όσοι αντιδρούν είναι λαϊκιστές, δημαγωγοί, καταστρέφουν τη χώρα, μας επιστρέφουν στη δραχμή και τόσα άλλα ευτράπελα. Μόλις ήρθαν τα αποτελέσματα των εκλογών και οι πρώτες μετεκλογικές δημοσκοπήσεις, αμέσως ανακάλυψαν νέες διαδρομές στο μνημόνιο (αναδιαπραγμάτευση από το Βενιζέλο που το υπέγραψε νόμους και μνημόνια, επαναδιαπραγμάτευση από το Σαμαρά που το έλεγε και το ξείπε και το ξαναθυμήθηκε μπροστά στο γκρεμό όταν άκουσε τον αόρατο θίασο του εκλογικού ποσοστού της Πολιτικής Άνοιξης
Όταν ειρωνεύτηκε με εντελώς αντι-μαρξιστικό κι αντι-κινηματικό στυλ η Αλέκα τον Τσίπρα πώς θα διαπραγματευτεί τους μεγάλους της ΕΕ, τόσο καλύτερος είναι (;), εκείνος αντέτεινε τη δυναμική των εκλογών με έναν ισχυρό ΣΥΡΙΖΑ. Μόλις ήρθε ένα ισχυρό μήνυμα (κι έπεται κι ισχυρότερο τελικά) όλοι θυμήθηκαν νέες διαπραγμετεύσεις, την ανάπτυξη κλπ. Τώρα και στην Ευρώπη και στην Ελλάδα λένε (ψηθιριστά ακόμα είναι η αλήθεια( αυτό που λέει το ελληνικό κίνημα εδώ και καιρό. Βρέστε άλλο δρόμο.
Ας το φωνάξουμε πιο δυνατά να το ακούσουν καλύτερα, λοιπόν.

27 έκριναν :

Zaphod είπε...

Αυτο που σπαει καρυδια ειναι η ταση που εχουν οι ΝΔΣΟΚοι να το παιζουνπατερναλιστες ξερολες εναντι στον συριζα αλλα και στη δημαρ. Εκει φταινει οι ...δικοι μας που δεν τους πλακώνουν στις χριστοπαναγιες.Ρε καλα τους κανει ο Καμμένος! Ουστ!

ο δείμος του πολίτη είπε...

Είναι αυτό που έλεγε το άρθρο, Zaphod: άντε γαμηθείτε...

Unknown είπε...

Αμφιβάλω αν ο Βενιζέλος κατάλαβε το οτιδήποτε.
Αναρωτιέμαι, γιατί δεν φροντίζει λοιπόν η αριστερά να αλλάξει τον νόμο με οποιοδήποτε τέχνασμα/κόστος;

ο δείμος του πολίτη είπε...

Λες, καμηλοβάτη, να μην κατάλαβε τίποτα ο Μπένυ; Από την άλλη, ο νόμος ουσιαστικά επιβλήθηκε από την αριστερά και το αποτέλεσμα ότι πρέπει να αλλάξει. Αλλά δεν μπορείς να συμμετάσχεις σε μία κυβέρνηση μο΄νο για ένα νόμο.

Unknown είπε...

Γιατί;;;
Παρότι δεν μου αρέσει ιδιαίτερα το "ο σκοπός αγιάζει τα μέσα", μια χαρά σκοπός θα ήταν! Άσε που άνετα θα μπορούσε να συμμετάσχει και να ρυθμίζει τα νομοσχέδια που περνάνε, αναγκάζοντας την κυβέρνηση να περνάει νομοσχέδια αριστερής κλίσης.
Διαφωνώ κάθετα λοιπόν. Η έξυπνη κίνηση θα ήταν η συνεργασία. Εκτός και αν θέλει και o Αλέξης να παίξει με τους όρους που παίζαν ο μπένυ και ο αντωνάκης, αλλά τότε θα έχει και τη μοίρα τους στο (όχι και τόσο απώτερο) μέλλον.

ο δείμος του πολίτη είπε...

Μήπως όπως το έγραψα δε βγαίνει νόημα; Εγώ είπα (ήθελα να πω) ότι η αριστερά έβαλε την αναγκαιότητα αλλαγής του νόμου σε πρώτο πλάνο. Η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για απλή αναλογική τέθηκε ως βασική προϋπόθεση και από τους ΑΝΕΛ και από τη ΔΗΜΑΡ (και βέβαια το ΚΚΕ αν χρειαστεί).

Όχι μόνο είναι δημοκρατικό, αλλά και ελέγχει καλύτερα συμμετέχοντας νόμους κλπ και υποχρεωτικά τα κόμματα θα βρίσκουν τη μέσο οδό για να περνάνε νόμους. θα μάθουμε να έχουμε και κυβερνήσεις με ψήφο ανοχής επιτέλους και πραγματικές διαδικασίες ελέγχου στο εσωτερικό τους.

Unknown είπε...

Άρα λοιπόν γιατί να μην κάνει μια κυβέρνηση συνεργασίας;

Ανώνυμος είπε...

Ο Βενιζέλος ΜΕΤΑ τις εκλογές θυμήθηκε να φροντίσει για την αναγέννηση του ΠΑΣΟΚ. Πώς θα γίνει αυτό; Με αλλαγή συμβόλου, με προοδευτικές διαφημίσεις, με νέα πρόσωπα; Πού είμαστε, στο Ελλάδα έχεις ταλέντο που περνάς από boot camp και αμέσως μετά στη φάση Νο1, 2 και 3; Ο Βενιζέλος δήλωσε πως ο μελλοντικός αρχηγός του κόμματος θα πρέπει να μην ξεπερνάει τα 30. Έτσι διάβασα ότι είπε τουλάχιστον. Ας κάνει οντισιόν λοιπόν γιατί παρατήρησε ότι τα νέα πρόσωπα ''έχουν πέραση''...

ο δείμος του πολίτη είπε...

Να κάνει συνεργασία, καμηλοβάτη, αλλά μόνο στη βάση της πολιτικής που αποδέχτηκαν οι ψηφοφόροι του. Μην ξεχνάς ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι εντολοδόχος ενός 17% που στον στήριξε όχι σε μια οποιαδήποτε κυβέρνηση (απορρίπτουμε τη λογική της οικουμενικής για μόνο ένα νόμο =>απλή αναλογική γιατί είναι πολύ πιο δαπανηρή από την επανάληψη των εκλογών).

maviakoufetaria, είναι έξυπνος. Αλλά ζούσε πολύ μακριά από τον κόσμο και δεν τον έπιανε, δεν τον άκουγε. Και τα νούμερα της οικονομίας είναι βουβά, ξέρεις.

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

@ Δείμος, είπε :
"Ο ελληνικός λαός έδειξε πασιφανώς ότι δε θέλει άλλη πολιτικής λιτότητας, θέλει στροφή στη δεξιά/νεοφιλελεύθερη πολιτική.."

"Θέλει στροφή ΣΤΗ δεξιά/νεοφιλελεύθερη πολιτική"

Δείμο, διόρθωσέ το, σε παρακαλώ.

"θέλει στροφή ΑΠΟ ΤΗΝ δεξιά...."

Εκτός αν έτσι που πάνε τα πράγματα το μόνο που απομένει να δούμε και κόμμα που να είναι.

μαρξιστικόσοσιαλδημοκρατικόφιλελεύθερο

ο δείμος του πολίτη είπε...

Σπίθα, με έκανες και γέλασα. Με το "μεταρρυθμιστική αριστερά" λες να δούμε κι αυτό; Σ' ευχαριστώ πολύ για τη διόρθωση, το άλλαξα ήδη σε μακριά από.

Ανώνυμος είπε...

Διαφωνώ ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι εντολοδόχος ενός 17% και είναι τάχα ταγμένος μόνον σε αυτό να υπακούει -δεν πάει έτσι το πράγμα. .

Οι βουλευτές αντιπροσωπεύουν το Έθνος κατ'επιταγή του συντάγματος. Η δε ετυμηγορία του εκλογικού σώματος δεν ήταν επ'ουδενί υπέρ της άμεσης καταγγελίας του μνημονίου. Υπενθυμίζω ότι η πλειοψηφία του εκλογικού σώματος είτε έχει άλλη γνώμη επί του θέματος , αφού ψήφισε ΝΔ, ΠΑΣΟΚ , ΔΗΜΑΡ είτε έχει γενικώς άλλη γνώμη για τα πράγματα ( ΚΚΕ )είτε είχε άλλες προτεραιότητες (Χρυσή Αυγή) είτε είναι κατά το μάλλον ή ήττον υπέρ του μνημονίου ( Δράση, Δημ Συμ, Δημιουργία Ξανά).

Τούτων δοθέντων ,η εντολή του λαού είναι κατά τη γνώμη μου : επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου.

Επομένως , ο ΣΥΡΙΖΑ κάκιστα δεν συμπράττει σε κυβερνητικό σχήμα με στόχο την επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου. Έτσι εμπράκτως γράφει την απόφανση του ελληνικού λαού στα παλιά του τα παππούτσια.

Για να είμαι δίκαιος , την αυτή κατηγορία απευθύνω και προς τους υπόλοιπους ( ΝΔ , ΠΑΣΟΚ , ΔΗΜΑΡ ) , οι οποίοι δεν φτίάχνουν χωρίς το συριζα συμμαχική κυβέρνηση για λόγους κομματικής ιδιοτέλειας , ήτοι για να μη φθαρούν οι ίδιοι έτι περαιτέρω και καρπωθεί αντιστοίχως ακόμη περισσότερο ο συριζα τη λαϊκή αγανάκτηση από τη διαχείριση της κρίσης . Γεγονός παραμένει όμως ότι -στα μάτια μου τουλάχιστο- το βραβείο αδιαλλαξίας και ανευθυνότητας πάει στο συριζα.

Greek Rider είπε...

Μόνο διεφθαρμένα κόμματα όπως το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ θα μπορούσαν να απαιτούν και να πιέζουν δήθεν τον ΣΥΡΙΖΑ να σχηματίσει με 50 βουλευτές κυβερνηση.

Καραγκιόζηδες.

Μόνο που ο Ελληνικός λαός πλέον δεν επηρεάζεται όπως παλαιότερα από την τηλεοπτική προπαγάνδα και τις ψευτοφυλλάδες της ΠΑΣΟΚοΝΔ.

Και μόνο γι' αυτά τα καραγκιοζηλίκια που έκαναν θα τους καταψηφίσουν ακόμη παραπάνω.

ο δείμος του πολίτη είπε...

Ανώνυμε, οι βουλευτές δεν αντιπροσωπεύουν το Έθνος γενικώς κι αορίστως (η φράση είναι γενικόλογη στο Σύνταγμα επίτηδες). Αντιπροσωπεύουν τους εντολοδόχους και παλεύουν μέσα από τις αρχές τους να εκπροσωπήσουν και τους άλλους.
Η δε ΔΗΜΑΡ, μου κάνει εντύπωση που τη βάζεις με τη ΝΔΣΟΚ, τάχθηκε κατά του μνημονίου (με στυλ "κατά, αλλά...").
Η εντολή του λαού είναι κατά της λιτότητας. Κατά τη γνώμη μου κανένα από τα τρία κόμματα δε θα απομακρύνει τη λιτότητα ή τους αντεργατικούς και φορομπηχτικούς νόμους.
Οι τρεις θέλουν το ΣΥΡΙΖΑ για να φανεί στη λαό ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος (αν και μετά τις εκλογές τον βρήκαν).

Greek Rider, έτσι ακριβώς κι ήδη τα στοιχεία των πρώτων δημοσκοπήσεων το αποδεικνύουν.

teleytaios είπε...

Δήμο, νομίζω ότι το σκεπτικό σου αυτή τη φορά πάσχει εκ βάθρων! Ισχυρίζεσαι ότι ο κόσμος θέλει στροφή μακριά από τη δεξιά πολιτική. Αυτό όμως δεν στέκει. Αν αθροίσεις τα ποσοστά ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Καμμένου, ΧΑ το ποσοστό βγαίνει 49,33%, αν δε προσθέσεις και τα ποσοστά του Καρατζαφέρη και της Ντόρας φτάνεις στο 55%! Εκείνο που ζήτησε ο κόσμος είναι την κατάργηση του μνημονίου και όχι της δεξιάς. Αυτό νομίζω δεν το πρόσεξε κανείς! Η Αριστερά συγκέντρωσε μόλις το 31%. Μπορεί μεν η άνοδός της να υπήρξε αξιοσημείωτη, αλλά μέχρι εκεί.

Ο Τσίπρας από την άλλη, πήρε την εντολή γνωρίζοντας πως το σύνολο σχεδόν του λαού και όχι μόνο το 16,78% που τον ψήφισε, ήθελε να σχηματίσει κυβέρνηση. Και παραδόξως την περιέφερε σε συνδικαλιστικούς φορείς και κόμματα που δεν εκπροσωπούνται στη Βουλή για ποιό λόγο; Μάλλον έδρασε ως εν δυνάμει συλλέκτης ψήφων για την επόμενη εκλογική αναμέτρηση. Αλλιώς δεν εξηγείται... Αλλά ακόμα και τούτη την ύστατη στιγμή που υπάρχει η δυνατότητα για σχηματισμό κυβέρνησης αυτός κάνει πίσω. Προβλέψεις δεν μου αρέσει να κάνω, αλλά νομίζω πως οι δημοσκοπήσεις που τον φέρνουν στην πρώτη θέση με ποσοστό 25% σε μια ενδεχόμενη νέα εκλογική διαδικασία, θα ξεφουσκώσουν γρήγορα... Κι αυτό είναι κρίμα και το λέω με πόνο ψυχής και τη μεγαλύτερη δυνατή ειλικρίνεια.

Την καλημέρα μου.

ο δείμος του πολίτη είπε...

Κώστα, δε με κατάλαβες. Γράφει δε θέλει άλλη πολιτικής λιτότητας, θέλει στροφή μακριά από τη δεξιά/νεοφιλελεύθερη πολιτική που ακολούθησε ο δικομματισμός τόσα χρόνια και θέλει μια φρέσκια ιδέα με νέα πρόσωπα. Δεν αναφέρομαι στη δεξιά πολιτική με την παραδοσιακή έννοια (όπου έχεις απόλυτο δίκιο), αλλά στη δεξιά οικονομική πολιτική (νεοφιλελευθερισμός-μνημόνιο-λιτότητα).

Το σύνολο του λαού ήθελε να κάνει ο Τσίπρας κυβέρνηση; Πώς εξάγεις τούτο το συμπέρασμα; Η επιδίωξη επαφών με άλλες κοινωνικές δυνάμεις είναι βασικό συστατικό της αριστεράς που ξεπερνά τη στείρα μετάφραση του Συντάγματος. Γιατί η αριστερά υπακούει το Σύνταγμα, αλλά δε μένει εκεί. Προχωρά σε κινηματικές και θεσμικές δράσεις κι επαφές. Αυτή ειδικά την κίνηση την επικροτώ, γιατί αντί να μείνει με τη διερευνητική και να της "χαμογελά"¨την εκμεταλλεύτηκε για να ενισχύσει τις επαφές του ΣΥΡΙΖΑ με το κίνημα και φορείς του. Αν αυτό μεταφραστεί και σε αύξηση ψήφων ακόμα καλύτερα για το κόμμα. Αλλά το να την επέστρεφε πρωί πρωί της επομένη, σίγουρα δεν είναι αριστερό και κινηματικό. Εξάλλου, ήταν προεκλογική του δέσμευση.

Ανώνυμος είπε...

Όσα έγραψε ο "τελευταίος" τα προσυπογράφω.

Έβαλα τη ΔΗΜΑΡ μαζί με ΠΑΣΟΚ και ΝΔ , για το λόγο ότι και οι τρεις τους αντιτίθενται καθαρά στην πρόταση του συριζα περί άμεσης καταγγελίας , ενώ είναι προφανές ότι με μια μικρή μετατόπιση των πασοκ και νδ κοινός τόπος με τη δημαρ εύκολα βρίσκεται , όπως εξάλλου απεδείχθη από τη συμφωνία των τριών σε κυβέρνηση συνεργασίας ( οικουμενική ) , η οποία όμως σκάλωσε στην άρνηση του συριζα που αποτελεί για τους τρεις όρο sine qua non. Επιμέρους διαφοροποιήσεις σαφώς και υπάρχουν , με τη δημαρ να εκπροσωπεί την πιο προωθημένη πρόταση ( σταδιακή απαγκίστρωση ) , τη ΝΔ να επαγγέλεται μάλλον αορίστως την επαναδιαπραγμάτευση και το πλέον αναξιόπιστο πασοκ να ακολουθεί ( ρήτρα ανάπτυξης , έξοδο από το μνημόνιο το 2015 κτλ. ).

Κατά τα λοιπά ,ησουν όντως ακριβέστερος από μένα στην αποτύπωση της εκλογικής ετυμηγορίας ( : κατά της λιτότητας). Αυτό όμως λέει όχι μόνον ο συριζα ,αλλά και οι υπόλοιποι τρεις υποψήφιοι για στήριξη μιας κυβέρνησης συνεργασίας . Εξυπακούεται ο καθένας με αξιοπιστία και σοβαρότητα που παραλλάσσει. Σ'αυτή λοιπόν την ετυμηγορία του εκλογικού σώματος που αποτελεί και την κοινή συνισταμένη των τεσσάρων ΓΙΑΤΙ δεν συγκλίνει ο συριζα ?

Έπειτα ο λαός έδωσε σαφή εντολή και στο επίπεδο της αυτοδυναμίας που έβαλε μετ'επιτάσεως ο Σαμαράς , την οπόιαν εμφατικά απέρριψε και προέκρινε συμμαχική κυβέρνηση. Επομένως , ο συριζά επιχειρεί παράκαμψη της λαϊκής εντολής και ως προς αυτό το σημείο.

teleytaios είπε...

Δήμο, μετά την εξήγησή σου, διαπιστώνω ότι δεν κατάλαβα σωστά το σκεπτικό σου και ανακαλώ!

Όσο αφορά στο ερώτημά σου περί του συνόλου του λαού, ίσως υπήρξα απόλυτος, πράγμα που το αποφεύγω. Η μεγάλη πλειοψηφία όμως το ήθελε. Κι αυτό το συμπέρασμα συνάγεται τόσο από τις κοινωνικές μου επαφές με ανθρώπους από όλα τα κομματικά στρατόπεδα που σχεδόν παρακαλούσαν να αναλάβει την εξουσία ο Τσίπρας, όσο και από το γεγονός ότι τα άλλα κόμματα της Βουλής είτε θα τον στήριζαν είτε θα του έδιναν την ψήφο ανοχής τους (με εξαίρεση βέβαια το ΚΚΕ). Ο Τσίπρας, νέος, άφθαρτος και με ορμή, θα ήταν η ιδανικότερη επιλογή αυτή τη στιγμή για τη χώρα, κι όποιος πει το αντίθετο μάλλον δε θα είναι και πολύ σίγουρος. Εδώ έφτασαν να τον παρομοιάζουν με τον Ανδρέα Παπανδρέου των αρχών της δεκαετίας του '80. Έχω λοιπόν άδικο όταν λέω πως ο λαός τον ήθελε;

ο δείμος του πολίτη είπε...

Ανώνυμε, την απάντησή μου την είδες στον τελευταίο/Κώστα; Στην πρώτη παράγραφο θα συμφωνήσω όπως το θέτεις και σίγουρα έγινες πιο κατανοητός τούτη τη φορά.
Η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ μιλούσαν κατά της λιτότητας με τρόπο εντελώς ρητορικό. Ειδικά όμως αυτούς που το υπέγραψαν και πολέμησαν για εκείνο κανείς πια δεν τους εμπιστεύεται. Για ανεβάσουν ποσοστά εκλογικά πρέπει να τεθούν άλλα διλήμματα (πχ η επιχειρούμενη ρητορεία για ακυβερνησία ή χρεοκοπία/δραχμή).

Ο λαός δε δίνει καμία εντολή. Δεν είναι πρόσωπο ή υποκείμενο, αλλά άθροισμα προσώπων. Μόνο αν επιμερίσεις το σκεπτικό του κάθε πολίτη, θα αντιληφθείς τι θέλουν οι Έλληνες σε συλλογική έκραση. Η λογική του ο λαός απαιτεί είναι σοφιστική ρητορεία. Ο λαός δείχνει ένα δρόμο, εκτιμά μία πολιτική (μέσα από τις πολλές κομματικές εκφάνσεις των εκλογών) κλπ.

ο δείμος του πολίτη είπε...

Κώστα, ένα 25% το ήθελε πράγματι. Τα άλλα σενάρια, υποθέσεις εργασίας, συγκέντρωναν πολύ μικρό ποσοστό. Ωστόσο, δε νομίζω -μην πω ότι είμαι βέβαιος βάσει λογικής σκέψης- ότι όσοι ψήφισαν ΝΔΣΟΚ ή ΧΑ ή ΛΑΟΣ και φιλελεύθερα κόμματα (δηλαδή όλοι πλην ΔΗΜΑΡ, ΣΎΡΙΖΑ και μέρος των ΚΚΕ κι ΑΝΤΑΡΣΥΑ) θα το ήθελαν.

Κι επειδή κινούμαι σε χώρο ΠΑΣΟΚων και γενικότερα κεντροαριστερών πίστεψέ με, βγάζουν μία ενόχληση ακόμα και για το πρόσωπό του, ειδικά οι νεότεροι.

Ανώνυμος είπε...

Κανείς δεν εμπιστεύεται το πασοκ και τη νδ , πλην του διόλου ευκαταφρόνητου 32 τοις εκατό ( 19 + 13 ) του εκλογικού σώματος που ανέδειξε τη νδ πρώτη και το πασοκ τρίτο...

Το αποτέλεσμα των εκλογών δεν πρέπει να ληφθεί από τα κόμματα υπόψη ? Δεν χρήζει ερμηνείας ? Δεν πρέπει να εντοπιστεί η συνισταμένη των επιμέρους προτιμήσεων ( ψήφων )? Αν η διαφωνία μας είναι ότι εσύ ψάχνεις το δρόμο που δείχνει ο λαός και εγώ την εντολή του , τότε είναι απλώς ορολογική.

Crux είπε...

Δείμε είπες τα πράγματα με τ΄ όνομά τους.

Αυτό που θέλω να επισημάνω όμως βλέποντας ορισμένα σχόλια πιο πάνω είναι ότι δεν πρέπει να λησμονούμε πως το προβάδισμα του ΣΥΡΙΖΑ δεν αντιπροσωπεύει ευτυχώς ή δυστυχώς την λαϊκή βούληση. Τα ποσοστά όλων των κομμάτων παραμένουν μικρά και μη ικανοποιητικά για να κυβερνηθεί η χώρα. Ακόμα κι αν ο εκλογικός νόμος έχει διαμορφωθεί έτσι ώστε να ευνοεί το πρώτο κόμμα, οποιοδήποτε κόμμα κι αν κυβερνήσει ενδέχεται να βρεθεί αντιμέτωπο με μεγάλες μερίδες του πληθυσμού. Τελικά ίσως και να μην υπάρχει η λεγόμενη λαϊκή βούληση καθώς επικρατεί φανερά μια ιδεολογική και πολιτική σύγχυση.
Προσωπικά θεωρώ το ΣΥΡΙΖΑ ως το πιο υγιές και σταθερό στις θέσεις του κόμμα αυτή την στιγμή. Όμως τα πολιτικά παιχνίδια και οι αψιμαχίες μεταξύ των αριστερών κομμάτων έχουν ήδη ξεκινήσει. Οι μεν θέλουν ξανά εκλογές διότι η αριστερά θα τους υποστηρίξει για να σχηματίσουν κυβέρνηση, οι δε φοβούνται πως θα χάσουν μέρος της εκλογικής τους βάσης που θα μετατοπιστεί στο ΣΥΡΙΖΑ.
Θέλω να καταλήξω στο ότι το ενδεχόμενο συνεργασίας μεταξύ της αριστεράς ήταν δυστυχώς πάντα μια δύσκολη υπόθεση ακόμη κι αν οι ψηφοφόροι των αριστερών κομμάτων δεν έτρεφαν ή τρέφουν σοβαρές διαφορές μεταξύ τους. Ακόμη λοιπόν κι αν ο κόσμος κάνει μια στροφή προς τα αριστερά, τα πολιτικά παίγνια των κομματικών σχηματισμών δεν επιτρέπουν να εκφραστεί καθαρά.

Και ας έχουμε και κάτι τελευταίο στο νου : έστω κι αν κυβερνήσει μια κυβέρνηση που θα ασκήσει αριστερή πολιτική τα εμπόδια που θα συναντήσει θα είναι απειράριθμα καθώς κάθε μεταβολή του πολιτικού σκηνικού απειλεί να επηρεάσει ολόκληρη την Ευρώπη όχι μόνο σε οικονομικό αλλά και πολιτικό επίπεδο. Θέλω να πω πως όσο τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ - αλλά και οποιουδήποτε αριστερού κόμματος - παραμένουν χαμηλά πάντα ελοχεύει ο κίνδυνος ανατροπής της κυβέρνησης από εξωτερικές και εσωτερικές δυνάμεις που θα υποκινήσουν το υπόλοιπο πάνω απο 50%.
Αυτό είναι για εμένα το σοβαρότερο πρόβλημα. Ένας λαός σε αμηχανία, αβεβαιότητα και πανικό απ΄ τις πατερναλιστικές ρητορείες των δυο μεγάλων κομμάτων και την στήριξη που τους παρέχουν τα μίντια. Αυτός ο λαός μπορεί να ταχθεί με την μεριά του εχθρού του, με την μεριά όσων των καταδίκασαν...

Unknown είπε...

Δείμο, ας είμαστε ρεαλιστές, σε μια συνεργασία μη-αυτοδυναμίας, την οποία έχουμε και ζητούσαμε, τις συνεργασίες τις κάνεις με βάση μια μέση λύση - χρυσή τομή, όπως θες πέστο. Αλλιώς είναι αδύνατη από μόνη της και συνεπώς τελικά αποδεικνύουμε πως μόνο αυτοδύναμες κυβερνήσεις ζητάμε.
Και επιμένω: άμα δεν ψηφίζει νομοσχέδια ενάντια στην ιδεολογία του, παραμένει πιστός στους ψηφοφόρους του.
Ούτε ο τσίπρας έχει δικαίωμα από το σαμαρά να του ζητήσει να τσιπροποιηθεί, ούτε ο σαμαράς έχει δικαίωμα να ζητήσει να σαμαροποιηθεί ο τσίπρας. Προφανώς χρειάζεται μια μέση πολιτική για να ικανοποιούνται οι βασικές ιδεολογίες των δύο. Αυτό έβγαλε η κάλπη.

ο δείμος του πολίτη είπε...

Αυτό ακριβώς, ανώνυμε. Και μη νομίζεις ότι το 32% τους εμπιστεύεται. Σε αυτούς υπάρχει και ένα ακαθόριστο ποσοστό ανθρώπων που εξαρτώνται από τα δύο κόμματα ή τους κρίνουν ως μη χείρους βελτίους.

Το κόμματα της λιτότητας πρέπει να απαρνηθούν πλήρως τη μέχρι σήμερα πολιτική τους. Ωστόσο, δε θέλουν επειδή ακριβώς εξυπηρετούν συγκεκριμένα συμφέροντα και βλέπουν την ελληνική οικονομία μόνο υπό ένα πρίσμα. Ο δε ΣΥΡΙΖΑ πρέπει -αν θέλει να λέγεται αριστερός και δημοκρατικός- να ακολουθήσει την εντολή των ψηφοφόρων του. Αν συμφωνείς σε αυτό, τότε απλά είναι θέμα ορολογίας...

Έτσι, ακριβώς, Δημόσιε Χώρα. Το μήνυμα το πήραν, αλλά μου φαίνεται αρνούνται ακόμα να το δεχτούν με επικοινωνιακά τερτίπια. Και η πλάκα είναι ότι υποτιμούν ακόμη το ΣΥΡΙΖΑ (όπως παλαιότερα για άλλους λόγους το ΚΚΕ ή τη ΧΑ).

ο δείμος του πολίτη είπε...

Crux, δε διαφωνώ πουθενά. Και εκπλήσσομαι (αν και σε ξέρω) από την ωριμότητα και την ψυχραιμία του σχολίου. Ωστόσο, θα συμπληρώσω ότι μία επανάληψη των εκλογών δεν απαραίτητα κακή. Ο λαός αλλάζοντας σε κάποιο βαθμό την ψήφο του θα βελτιώσει τις συνθήκες (ίσως είμαι αισιόδοξος). Αλλά δεύτερη ευκαιρία δικαιούνται όλοι.

Darthiir the Abban, Θα συμφωνήσω υπό όρους. Ένας λόγος που θέλω κυβερνήσεις μειοψηφίας είναι ακριβώς για να τα βρίσκουν σε μία κοινή συνισταμένη τα κόμματα και να μην έχουμε απόλυτη εξουσία στο νομοθετικό και εκτελεστικό σώμα.
Ωστόσο, εδώ δε μιλάμε για ένα νομοσχέδιο αλλά περίπου 77 νόμους, εγκυκλίους, υπουργικές αποφάσεις κλπ. Στην ουσία μιλάμε για όλο τον Εφαρμοστικό Νόμο του Μεσοπρόθεσμού μνημονίου (καλοκαίρι 2011)

Xenoudis - Ξενούδης είπε...

Όσοι διαχειρίστηκαν τις τύχες των Ελλήνων κοντά 40 χρόνια, δεν θα παραδώσουν αμαχητί την εξουσία. Έχουν τη στήριξη του εξωτερικού, τα ερείσματα του κεφαλαίου στο εσωτερικό, κι έναν αλώβητο κομματικό μηχανισμό.
Απελπισία λοιπόν;
Όχι, επιμονή, καθαρή γλώσσα και προσοχή στα στραβοπατήματα.
Ξενούδης

ο δείμος του πολίτη είπε...

Σίγουρα, Ξενούδη, σίγουρα δε θα την παραδώσουν. Εδώ οι αγορές δεν πρόκειται να παραδοθούν, οι πολιτικοί τους εντολοδόχοι θα δραπετεύσουν;

ShareThis