χορηγοί στα σχολεία

γράφτηκε για το schooltime.gr

Το τελευταίο διάστημα δεν είναι λίγες οι φωνές εκείνων που φωνάζουν και αντιδρούν απέναντι στις προσπάθειες ιδιωτών που επιχορηγούν λειτουργικές δαπάνες ή επισκευές σε σχολικά συγκροτήματα. Και το όλο φαινόμενο κοντεύει να γίνει πια θεσμός. Πέρα από το λίβελλο του οίκου ανοχής που επιχορήγησε για τις ανάγκες του φωτοτυπικού ένα σχολείο στην Αχαΐα, σήμερα η Coca-Cola επιχορηγεί επισκευές σχολείων στη Θεσσαλονίκη.

Η διαφωνία πολλών είναι ιδεολογικής κατεύθυνσης καθώς αντιδρούν σε χορηγίες για επισκευές σχολείων που πρέπει να γίνουν από το κράτος μέσω των ΟΤΑ. Βέβαια, αυτοί συχνά ξεχνούν ότι για άλλες χορηγίες δε διαφώνησαν. Γιατί δηλαδή, δέχονται χορηγίες σε ΟΤΑ για εκδηλώσεις ή άλλες δράσεις; Γιατί σιωπούν σε χορηγίες τοπικών επιχειρήσεων (συχνά γονέων μαθητών) προς σχολικές ομάδες ή για άλλες δράσεις;

Ο προσανατολισμός της συζήτησης σε χορηγούς σε σχολεία πιστεύω ότι είναι σε λάθος πορεία. Θυμόμαστε τη χορηγό, αλλά ξεχνάμε την κατάσταση του ίδιου του σχολείου. Και εκεί πρέπει να στραφεί η συζήτηση. Πρώτα θύματα της πολιτικής μονόπλευρης λιτότητας που ακολουθείται ήταν η δημόσια εκπαίδευση και η υγεία. Οι δάσκαλοι μειώνονται, τα σχολεία κλείνουν, τα νοσοκομεία διαλύονται, τα φάρμακα ακριβαίνουν οριζόντια.

Σε μία τέτοια κατάσταση λογικό είναι να μη μένουν χρήματα για την επισκευή και τη συντήρηση σχολικών συγκροτημάτων. Οι ΟΤΑ υποχρηματοδοτούνται (ενδεικτικά μειώθηκαν οι πόροι κατά 65% από τον προϋπολογισμό και κατά 50% για τεχνικά έργα τη στιγμή που τα ανταποδοτικά τέλη μέσω της ΔΕΗ διά νόμου είναι μόνο για ηλεκτροφωτισμό και καθαριότητα) και αδυνατούν να κάνουν ακόμα και απλές εργασίες συντήρησης.

Η πολιτική αυτή αναμφισβήτητα οδηγεί τους ΟΤΑ στην εξεύρεση χορηγών για τις επισκευές -και τα λειτουργικά έξοδα συχνά- των σχολικών συγκροτημάτων. Και σαφώς οι χορηγοί έχουν τα δικά τους συμφέροντα: φοροαπαλλαγές λόγω δωρεών και διαφήμιση είναι οι δύο βασικότεροι λόγοι υπό την επωνυμία της κοινωνικής εταιρικής ευθύνης. Βέβαια, η Coca-Cola στη Θεσσαλονίκη επισκευάζει σχολεία την ώρα που κλείνει το εργοστάσιό της και το μεταφέρει στη Βουλγαρία. Μία στάση που στόχο έχει να περιορίσει τις όποιες αντιδράσεις του καταναλωτικού κοινού ως υπεύθυνη επιχείρηση.

Η λύση στις χορηγίες, δεν είναι φυσικά ή άρνησή τους. Η λύση μπορεί να έρθει μόνο μέσα από κινηματικού χαρακτήρα συμμαχία τοπικών αρχών, κοινωνικών κινημάτων και εκπαιδευτικής κοινότητας. Μόνο μία τέτοια συμμαχία μπορεί να σώσει τα σχολεία μας.

Και φυσικά κάποιοι θα αναρωτηθούν πώς θα συνεννοηθούν; Γιατί δεν το έκαναν μέχρι τώρα;Ποιος θέλει τώρα κάτι τέτοιο; Τέτοια και άλλα σχετικά ερωτήματα είναι μέχρι μας επέτρεπαν να κρυβόμαστε και να δεχόμαστε την πλήρη υποβάθμιση του δημόσιου σχολείου. Ίσως είναι καιρός οι κάποιοι, οι λίγοι να πάρουν την πρωτοβουλία σε κάθε τόπο και να μην περιμένουν από άλλους να τους καλέσουν.

Η βάση μιας πρώτης πρότασης αντίδρασης θα μπορούσε να είναι να κλείσουν τα σχολεία σε όλη τη χώρα για το Σεπτέμβρη…