Τελείωσε και το PSI και επισήμως πτωχεύσαμε, απλά ακόμα δεν ακούσαμε τη γνωστή φράση των Τρικούπη-Βενιζέλου. Πετύχαμε το ακατόρθωτο: σώσαμε τους δανειστές και το ευρωπαϊκό χρηματοπιστωτικό σύστημα σε βάρος του ελληνικού λαού· χρεοκοπήσαμε το λαό, αλλά όχι τις τράπεζες (βλ. 3ο δις επιχορήγηση)· σώσαμε την "πατρίδα", αλλά όχι τη νέα γενιά που μένει σε απόλυτη πλειοψηφία άνεργη ή θεσμοθετείται ο σαρκοζικός μισθός του 1/3 του ορίου φτώχειας· σώθηκαν όλοι, εκτός από τους συνταξιούχους (βλ. κούρεμα ταμείων), τους εργαζόμενους (βλ. μειώσεις μισθών κι άνοδος τιμών ή πλήρη απαξίωση των ελεγκτικών μηχανισμών), τους επιχειρηματίες (βλ. παύση καταβολής δανείων σε μεσοαστικές επιχειρήσεις), τις γυναίκες που διατηρούν τα σκήπτρα της έμφυλης διάκρισης στην ανεργία σε όλη την ΕΕ). Αλλά τουλάχιστον σωθήκαμε. Βέβαια, ήταν μια συντεταγμένη χρεοκοπία, όχι μια άναρχη πτώχευση. Από εδώ και πέρα θα αρχίσει η παύση πληρωμών, αλλά θα υπάρχει ρευστότητα στην αγορά (sic) παράλληλα με την ανεργία.
Και τώρα πια αρχίζει η ανεπίσημη προεκλογική περίοδος. Πρέπει όλοι οι "επικίνδυνοι" να μείνουν στο περιθώριο. Η Αριστερά οφείλει να περιχαρακωθεί και να πάψει να απειλεί το σύστημα. Το είπε ο Γιούνγκερ, το δήλωσε ο Σαμαράς, το υπογράμμισε ο Βενιζέλος. Είμαστε λαϊκιστές, είμαστε προδότες, ανθέλληνες…
Οδεύουμε σε μία νέα περίοδο … τα διλήμματα χρεοκοπία ή πατρίδα, μνημόνιο ή στάση πληρωμών, λαϊκισμός ή υπευθυνότητα, έχει λήξει. Τώρα πια αρχίζουν τα μετεμφυλιακά επιχειρήματα, της επικίνδυνης αριστεράς που συντηρεί μετανάστες που ληστεύουν το λαό ή ζουν σε βάρος του, που απειλεί τον υπεύθυνο αστικό κόσμο, που δημαγωγεί ανεύθυνα σε βάρος της πατρίδας. Βέβαια, όπως λέγαμε παλαιότερα, η δική τους πατρίδα είναι διαφορετική από εκείνη των ανέργων, των γερόντων υπό του ορίου φτώχειας, των εργαζομένων με μισθούς πείνας. Είναι μία παράλληλα πατρίδα σε ένα παράλληλο σύμπαν.
Η αριστερά βαφτίστηκε άκρο και ταυτίζεται με την άκρα δεξιά. Οι αριστεροί και όσοι αντιδρούν πέρα από τον αστικό καθωσπρεπισμό ονομάζονται φασίστες (πάλι καλά που δεν τους κατηγορούν για γκούλαγκ και στρατόπεδα συγκέντρωσης). Οι μούντζες, τα γιαουρτώματα και οι κραυγές απελπισίας ονομάστηκαν βία. Ό,τι δεν είναι καθώς πρέπει κι εγκεκριμένο από τη δημοκρατική ιδεολογία και τους εκφραστές της, καταγράφεται ως βία. Και κατά την προσφιλή δεξιά άποψη καταδικάζεται ως βία από όπου κι αν προέρχεται. Βέβαια, ουδείς χαρακτηρίζει ως βία τη σχεδιασμένη από καιρό χρεοκοπία των πολιτών, τη συντεταγμένη εσωτερική υποτίμηση, την προσχεδιασμένη ανεργία.
Και τώρα φοβόμαστε τη βία και την αριστερά. Συνθήματα και φράσεις που έρχονται να συμπληρώσουν τα διλλήματα περί υπευθυνότητας χτυπώντας στο συναίσθημα. Η ύπαιθρος απαξιώνει τη δεξιά και στρέφεται αριστερά, ενώ οι μεσοαστοί που πληβειοποιούνται αρχίζουν να γίνονται πιο επιθετικοί μπροστά στην ταξική επίθεση που δέχονται.
Τα νέα διλήμματα (αστικός κόσμος ή χάος, υπευθυνότητα ή αριστερά) έρχονται να μιλήσουν στο συναίσθημα με στόχο την παθητικότητα και τη συντήρηση των πολιτών. Εξάλλου, η αντιαριστερή προπαγάνδα στην Ελλάδα έχει πλούσιο οπλοστάσιο σε συνθήματα που αφιονίζουν τη λογική κρίση.
Η 25η Μάρτη αποτελεί μία πολύ ευκαιρία να ταυτίσουν την αριστερά με τις όποιες αντιδράσεις πολιτών κατά πολιτικών. Είναι μια ευκαιρία που θα αδράξουν οι κήνσορες της αριστεράς και δημοκράτες απολογητές και μάλιστα σε εθνικό δίκτυο, προκειμένου να στηλιτεύσουν κάθε φωνή διαμαρτυρίας που αμαυρώνει το αγωνιστικό παρελθόν. Βλέπετε, η ελευθερία και ο αγώνας για ανεξαρτησία για τους δημοκράτες, τον καλό αστικό κόσμο, επιβεβαιώνονται από τη συντεταγμένη χρεοκοπία. Οι Έλληνες, μάλλον για εκείνους, θυσιάστηκαν ώστε οι απόγονοί τους να χρεοκοπήσουν προς όφελος των δανειστών τους.
Ευτυχώς για αυτούς η αριστερά ποτέ δεν πρόκειται να διεκδικήσει την εξουσία. Το ΚΚΕ κατηγορεί όποιον δεν είναι μαζί του, ο ΣΥΡΙΖΑ σπαράσσεται από αντικρουόμενες συνιστώσες, η ΔΗΜ.ΑΡ τείνει όλο και πιο δεξιά παρά το προφίλ του Κουβέλη.
27 έκριναν :
Όταν έγραφα την τελευταία παράγραφο, δεν είχα υπόψη τούτο εδώ το blog που φέρνει στο φως τις ισχυρότατες εσωτερικές κόντρες στο ΚΚΕ.
Αντοχή και επιμονή στις Αξίες ανθεκτικότητα και παρισσεια στους δημαγωγούς και τους απατεώνες. Βλέπεις δεν τους κάναν όλους σαν τα μούτρα τους
Όταν νοιώθεις την ανάσα του άλλου στο σβέρκο σου, επικαλείσαι κάθε πιθανό ή απίθανο κίνδυνο. Αφού προηγουμένως έχεις επικαλεστει Χριστοπαναγίες.
Διόνυσε, ακόμα αντέχουμε. Αλλά διασπασμένοι και με τις δικές μας αντιστάσεις.
Swell, απειλούνται σίγουρα. Και όσο περνάει ο καιρός θα θυμούνται όλο και περισσότερα εμφυλιακά συνθήματα και διλήμματα...
Το περίεργο είναι ότι η ευρύτερη αριστερά με όλα τα προβλήματα που αναφέρεις και ακόμη περισσότερα, εξακολουθεί να δημιουργεί φόβο. Γιατί; Επειδή οι υπόλοιποι παραλογίζονται, ή μήπως μπορεί να λειτουργήσει ακόμη και με τα προβλήματα της. Εύχομαι το δεύτερο, δεν το βλέπω όμως.
Αυτό που παρατηρώ είναι ότι οι δυσλειτουργίες στην αριστερά διαχέονται έως τον τελευταίο υποστηρικτή της, με την έννοια ότι και οι απλοί άνθρωποι που αυτοπροσδιορίζονται ως αριστεροί κουβαλούν τα ίδια κουσούρια.
Νομίζω ότι τελικά το ΚΚΕ δεν θέλει να κυβερνήσει και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει αποφασίσει ακόμη... Και έτσι ο μόνος που μένει να ΦΑΙΝΕΤΑΙ ως αριστερός και με θέληση να συμμετάσχει στην εξουσία είναι ο Κουβέλης. Κι αν το ψάξουμε έστω και σε περιορισμένο στατιστικά δείγμα θα δούμε ότι και οι υποστηρικτές της αριστεράς δεν έχουν σαφείς ιδέες ως προς το πως θέλουν την κοινωνία.
Δε διαφωνώ, Eskarina. Δεν ξέρουν οι αριστεροί συλλογικά πώς θέλουν την κοινωνία σε καθεστώς καπιταλισμού. Ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΔΗΜΑΡ έχουν προτάσεις βελτίωσης της οικονομίας και της κοινωνίας σε αστικό σύστημα, αλλά σίγουρα όχι το ΚΚΕ (που μένει κολλημένο μόνο στο στρατηγικό στόχο). Δεν ξέρω, βέβαια, και πόσο θέλουν να συνευρεθούν τελικά...
Όχι και κανέναν;
Ο αυτοκτονών δεν απειλεί τον εαυτό του;
αν θες ριξε μια ματια στην ετικετα λαικισμος
http://nosferatos.blogspot.com/search/label/%CE%BB%CE%B1%CE%B9%CE%BA%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82
και κατι αλλο .. Ασαφαλώς και το συστημα - και τωρα τελευταια και η Δεξια του Αντωνη Σαμαρα που ..θυμαται πολύ καλά τι σημαινει Δεξια - εχει τους λόγους της να δαιμονοποιει την Αριστερά
--------------
Ομως και η Αριστερά (και εννοώ και Συρζα και ΚΚΕ και Δημαρ και Ο-Π ) θαπρεπε να αντιληφθει την παρουσα συγκυρια και να μή πεφτει με τα Μουτρα σε καθε λουμπα , σε καθε παγιδαπου της στηνει Ακροδεξια (ΟΠΩς ΣΤΟΥς ΤΡΑΜΠΟΥΚΙΟΣΜΟΥς ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ νΤΑΛΆΡΑ ΠΟΥ ΟΡΓΑΝΩΣΑΝ ΟΙ ΑΚΡΟΔΕΞΙΟΙ ..)
- Ομως αυτο θα προυποθετε καποια στοιχεωδη πολιτική κουλτουρα , ενα Μινιμουμ εξοικειωσης με την Κοινωνική θεωρια .. δηλαδή στοιχεωδες διαβασμα και προσπαθεια χρησιμοποιησης της Λογικής κατι απο το οποιο μια μεριδα της Αρσιτεράς Φοβαταιια απωθει ..
Ετσι θα πηγαινουμε απο το κακο στο ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ.
Νοσφεράτε, συμφωνούμε γενικά. Ειδικότερα για το θέμα του Νταλάρα έχω μία μικρή διαφοροποίηση, επειδή ο εν λόγω καλλιτέχνης δεν είναι τυχαίο πρόσωπο, αλλά ο κύριος καλλιτεχνικός εκφραστής της Μεταπολίτευσης, είναι ένα σύμβολο. Θα τύχαιναν ανάλογης αντιμετώπισης οι Παπακωνσταντίνου, Κατσιμίχα, Μικρούτσικος κλπ; Όχι, βέβαια. Ας αναρωτηθούμε τα αίτια.
Άσκαρ, δεν έχεις άδικο πλάκα πλάκα.
"σώσαμε τους δανειστές και το ευρωπαϊκό χρηματοπιστωτικό σύστημα σε βάρος του ελληνικού λαού• χρεοκοπήσαμε το λαό, αλλά όχι τις τράπεζες"
Στην σημερινή πραγματικότητα του κόσμου, αν είχαμε χρεοκοπήσει τις τράπεζες θα ήμασταν καλύτερα ή χειρότερα από εκεί που είμαστε τώρα και για τα επόμενα χρόνια;
"τα διλήμματα χρεοκοπία ή πατρίδα, μνημόνιο ή στάση πληρωμών, λαϊκισμός ή υπευθυνότητα, έχει λήξει."
Δεν είμαι τόσο σίγουρος... Περίμενε 6-12 μήνες, το πολύ. Άλλωστε το λέει και το τραγούδι: Μόνο λίγο καιρό ξαποσταίνει, και ξανά προς τον πάτο τραβά.
"Είναι μία παράλληλη πατρίδα σε ένα παράλληλο σύμπαν."
Αυτό είναι πράγματι αλήθεια.
"Και τώρα φοβόμαστε τη βία και την αριστερά"
Την βία πάντα την φοβόμαστε. Αλλά, μιλώντας για μένα τουλάχιστον, τι να φοβηθεί κανείς από την Ελληνική Αριστερά στην πολιτική. Ένα καλαμπούρι είναι να γελάμε και λίγο μέσα στην κατήφεια.
"η αντιαριστερή προπαγάνδα στην Ελλάδα έχει πλούσιο οπλοστάσιο"
Τα όπλα στο οπλοστάσιο η ίδια η Αριστερά τα προμηθεύει Δήμο, νομίζω.
"ο εν λόγω καλλιτέχνης δεν είναι τυχαίο πρόσωπο, αλλά ο κύριος καλλιτεχνικός εκφραστής της Μεταπολίτευσης"
Η καριέρα του ξεκίνησε με το τραγούδι-προπαγάνδα της δικτατορίας Νάτανε το '21, το 1970. ¨
1980 Σεργιάνι στον Κόσμο,
'90 ρεσιταλ φωνής "δοξάστε με", και το άξιζε.
Πάντως εγώ που τον έχω μιλήσει μερικές φορές προσωπικά δεν τον πιάνω για "έκφραση της μεταπολίτευσης". Απλά για ένα πολύ επιτυχημένο παιδί που η ζωή του τα έδωσε όλα και τα δέχτηκε όπως θα έκανε ο καθένας -και πάλι καλά: θα μπορούσε να το είχε πάρει πολύ περισσότερο πάνω του.
Δημήτρη, είμαι ήδη άφραγκος κι άνεργος μαζί με ένα ακόμα εκ. στην Ελλάδα και καμιά δεκαριά εκ. στον ευρωπαϊκό νότο. Οι τράπεζες θα με σώσουν που σώθηκαν; Καμία σχέση. Οι τράπεζες είναι ο κύριος μοχλός μεταφοράς χρημάτων (πλουτισμού) στη μεταμοντέρνα "δημοκρατία". Ουδεμία σχέση έχουν τα συμφέροντά τους με εκείνα των πολιτών. Δεν θα ήμασταν χειρότερα αν χρεοκοπούσαν, αλλά δεν είμαστε καλύτερα και τώρα. Ουσιαστικά, χρεοκοπήσαμε για να σωθούν εκείνοι. Κι εφόσον το θέμα τίθεται σε επίπεδο ταξικής σύγκρουσης, έχω σαφή προσανατολισμό.
Για τα διλήμματα, ίσως έχεις δίκιο. Ετοιμάζουν οι "σωτήρες" νέα κουρέματα.
Το τι ονομάζουμε βία είναι λίγο περίεργο. Όπως έγραψα προσωπικά, δεν "καταδικάζω τη βία από όπου κι αν προέρχεται". Διαφωνώ μαζί της, αλλά προσπαθώ να κατανοήσω τα ελατήριά της. Άλλο είναι να διαφωνώ με τη βία κι άλλο να προσπαθώ να την καταλάβω, να την αιτιολογήσω. Η βία των πολιτών είναι μία ειρηνική συγκριτικά στην ισχυρότερη κατά πολύ βία του κράτους (συστημική) με τα οριζόντια οικονομικά μέτρα χρεοκοπίας, ενάντια στους συμβολισμούς της "δημοκρατίας" και της μεταπολίτευσης.
Η βία της πολιτικής είναι το βασικό αίτιο για τη στάση ορισμένων πολιτών και ακόμα και την αποδοχή των πράξεών τους ή την επικρότηση από παρισταμένους. Αλλά εδώ φτάσαμε να χαρακτηρίζουμε βία ακόμα και τα γιαούρτια. Αν αυτό είναι σήμερα βία, αύριο θα ονομαστεί η όποια αποδοκιμασία και μεθαύριο η αρνητική κριτική..
Ο Νταλάρας είναι σύμβολο μιας εποχής. Δεν ξέρω πώς ο ίδιος το βλέπει και δε με νοιάζει, αφού το σύμβολο παραμένει. Δε λέω ότι απαραίτητα επιδίωξε να γίνει σύμβολο (ίσως του έκατσε), αλλά έγινε. Και τούτο πληρώνει κι αυτός και όλοι οι πολιτικοί. Εξάλλου, ο Νταλάρας δε βρέθηκε ποτέ δίπλα στο λαό σε τούτη τη δύσκολη διετία και όταν το έκανε, έγινε για να βαφτίσει τη φιλανθρωπία αλληλεγγύη απέναντι στη φτώχεια που κάποιοι γέννησαν. Γιατί, κάποιοι άλλοι δε δέχονται τέτοιες επιθέσεις, άραγε;
H αριστερα χρησιμευει ως μπαμπουλας αλλα οχι πολιτικα. Οι ιδιοι και οι ιδιοι που κυβερνανε εδω και τοσα χρονια την Ελλαδα δεν ειναι διατεθειμενοι να χασουν την εξουσια. Γι αυτο και θα μας πρηξουν μεχρι τις εκλογες.
Zaphod, αυτό είναι αλήθεια. Θα μας πεθάνουν. Εξάλλου, σύμφωνα με το Σαμαρά μόνο για την Άλωση δε φταίει η αριστερά (μάλλον επειδή δε γεννήθηκε ακόμα ο Τσίπρας)...
Δήμο, καταλαβαίνω απόλυτα την θέση σου. Όλοι έχουμε χάσει, και πολλοί έχουν χάσει περισσότερα από άλλους. Επίσης συμφωνώ μαζί σου απόλυτα ότι "Οι τράπεζες είναι ο κύριος μοχλός μεταφοράς χρημάτων (πλουτισμού) στη μεταμοντέρνα "δημοκρατία". Ουδεμία σχέση έχουν τα συμφέροντά τους με εκείνα των πολιτών. "
Αλλά λες πως "Δεν θα ήμασταν χειρότερα αν χρεοκοπούσαν". Υπάρχει η σχολή που λέει ότι αν χρεοκοπούσαν επισήμως οι τράπεζες και επιστρέφαμε στην δραχμή, η στάση εισαγωγών και ο πληθωρισμός θα έφερναν τον λαό στα επόμενα χρόνια σε κατάσταση πολύ, μα πολύ αθλιότερη της σημερινής. Αν αυτό είναι αλήθεια, και πιστεύω ότι είναι, τότε θα ήμασταν πολύ χειρότερα αν χρεοκοπούσαν οι τράπεζες.
Και για την βία συμφωνώ μαζί σου απόλυτα. Στην ταύτιση της Αριστεράς με βια, έστω και ως αντίληψη, είπα... μπα. Δε νομίζω.
Και για τον Γιώργο όπως το έθεσες τώρα, συμφωνώ μαζί σου. Απλά είπα ότι η ιστορία του είναι μεγαλύτερη από το μέρος της το οποίο του έδωσε σε νεότερες γενεές αυτή την εικόνα που περιγράφεις.
Για τον Νταλάρα δεν έχω να πω πολλά. Μεγάλωσα με Καζαντίδη και Ξυλούρη (όχι με Νταλάρα) και μετά το γύρισα στη ροκ :) Το σύμβολο κοιτώ μόνο, όπως κατάλαβες.
Για τις τράπεζες, ναι, υπάρχει φυσικά κι άλλη άποψη. Εγώ διαφωνώ. Αλλά η δραχμή δεν είναι εκείνο που με τρομάζει. Βλέπεις όλη η ευρωζώνη κινείται σε ένα μονόδρομο. Και ξέρουμε καλά ότι ούτε στη δημοκρατία ούτε στην οικονομία υπάρχουν μονόδρομοι, αλλά μόνο συμφέροντα (πολιτικά, οικονομικά, κοινωνικά). Επιλέγουμε, λοιπόν, με βάση τα συμφέροντά μας (όχι τα ατομικά, αλλά τα συλλογικά, τα ταξικά -όσο και να διαφωνείς).
Σεβαστό το ότι διαφωνείς. Για να σιγουρευτώ ότι σε καταλαβαίνω: διαφωνείς με την υπόθεση ότι η χρεοκοπία και η δραχμή θα έκαναν τις εισαγωγές απρόσιτες και ότι η δραχμή θα άρχιζε γύρω στο 1.100=€1, και ότι σε μήνες θα εκτοξευότανε πάνω από 2.000, και αυτό θα έφερνε πλήρη διάλυση χειρότερη από την τωρινή. Και πάλι, το είπα περιφραστικά μόνο για να σιγουρευτώ ότι σε κατάλαβα.
Αν αυτή είναι η υπόθεση με την οποία διαφωνείς, μπορώ να ρωτήσω τους λόγους στους οποίους βασίζεις την διαφωνία σου;
Δήμο, νομίζω ότι το πρόβλημα με την Αριστερά είναι γενικότερο. Έχουμε να κάνουμε με έναν πολιτικό χώρο ο οποίος είτε είναι αγκυλωμένος σε ανεδαφικές και ανούσιες πεποιθήσεις και πρακτικές του παρελθόντος (δες ΚΚΕ) είτε πάσχει από κρίση ταυτότητας και απλώς δεν παράγει πολιτική (δες ΣΥΡΙΖΑ). Τα υπόλοιπα μικρότερα κόμματα της αριστεράς είναι γενικώς απόντα από την πολιτική σκηνή και τα πολιτικά δρώμενα και λίγο πολύ ο λαός δεν ξέρει ούτε καν τι πρεσβεύουν! Υπάρχει βεβαίως η ΔΗΜ.ΑΡ του Κουβέλη, ο οποίος φαίνεται να έχει ισχυρότερο και πιο καλά τεκμηριωμένο πολιτικό λόγο, αλλά ακόμα νομίζω ότι είναι νωρίς για να βγάλουμε ασφαλή συμπεράσματα.
Εκεί που καταλήγω λοιπόν, είναι το γεγονός ότι σε γενικές γραμμές η αριστερά στην Ελλάδα μπορεί να κινείται πάνω σε ορισμένες ιδεολογικές παραδοχές, αλλά το αποτέλεσμα της είναι σχεδόν μηδενικό καθόσον δεν παράγεται πολιτική.
Αγαπητέ Δείμε, η σύνδεση που παραθέτεις στο πρώτο σου σχόλιο οδηγεί σε διαγραμμένο μπλογκ. Θα είχε ενδιαφέρον αν έβρισκες το λινκ του δημοσιεύματος που είδες.
Κατά τα λοιπά δεν έχω κάποια διαφωνία με το πνεύμα του ποστ σου. Νομίζω πάντως πως υπάρχει μια γενικότερη παρανόηση περί των κυβερνητικών στοχεύσεων του ΚΚΕ. Το ΚΚΕ δεν έχει ως στόχο το σχηματισμό κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, αυτοδύναμα (λέμε τώρα!!) ή συμμαχικά. Χωρίς την ανατροπή του κοινωνικοοικονομικού συστήματος, η κυβερνητική του παρουσία θα ήταν οξύμωρη και θα οδηγούσε στην διάλυσή του ή στο μετασχηματισμό του σε σοσιαλδημοκρατικό μόρφωμα. Ίσως κάποιος να θεωρεί πως οι καιροί των ριζικών ανατροπών πέρασαν ανεπιστρεπτί, η ιστορία, ωστόσο, είναι μόνιμα γκαστρωμένη.
Δημήτρη, πι εισαγωγές θα ήταν δύσκολες, αλλά όχι απρόσιτες. Όλα τα άλλα είναι υποθετικά. Η κατανάλωση θα ήταν μειωμένη στα εισαγόμενα, αλλά θα δίνονταν και ευκαιρία στα εγχώρια προϊόντα. Το θέμα νομίζω ότι το έχουμε συζητήσει και εδώ και εδώ εδώ και εδώ, νομίζω. Δεν είναι απλά θέμα χρεοκοπίας, αλλά συνδέεται άμεσα και με την οικονομική πολιτική, με τη διάλυση του κράτους πρόνοιας κλπ. Και αυτά όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε όλη την ΕΕ γίνονται αρχίζοντας από το νότο.
Κώστα, οι δράσεις της για ενημέρωση του κόσμου είναι ίδιον μόνο της αριστεράς. Το ίδιο και οι αγώνες της για βελτίωση των -οικονομικών, κοινωνικών και πολιτικών- συνθηκών ζωής, είτε στο συνδικαλισμό είτε το περιβάλλον κλπ. Το σχόλιό σου είναι μονοδιάστατο και κάπως μηδενιστικό (σίγουρα σου έφυγε, δε νομίζω ότι το εννοείς όπως το εξέλαβα). Ας θυμηθούμε ότι ακόμα η αριστερά είναι ο μόνος χώρος που αγωνίζεται, όλοι οι άλλοι είμαστε στον καναπέ :)
Στρατολάτη, όλα ξεκίνησαν από τούτο το άρθρο του Tvxs. Ωστόσο, είναι ότι το good morning Lenin στη wordpress έχει σβηστεί. Είχε εσωτερικά έγγραφα και πολύ σκληρή εσωκομματική κριτική που θύμιζε αλληλπκαρφώματα εποχών παρανομίας.
Για δε το σχόλιό σου για το ΚΚΕ, αυτά είναι λόγια για να ξεχνάμε το ότι δε θέλουμε να κυβερνήσουμε. Το ΚΚΕ φοβάται να στοχεύσει σε μία διακυβέρνηση επειδή τούτη δεν αναιρεί το σύστημα. Δηλαδή, αρνείται να αγωνιστεί από θέσεις ευθύνης να βοηθήσει το λαό. Προβάλει το στρατηγικό στόχο και μένει επειδή βοηθά στη διατήρηση του εκλογικού του σώματος. Όλα τα άλλα ονομάζονται οπορτουνισμός και ρεβιζιονισμός (δηλαδή ταυτίζονται για ένα δογματικό με τη δεξιά) και έρχονται διαγραφές.
Ρε Δήμο, δε μου ξέφυγε το σχόλιο, έτσι το νιώθω. Αγώνες έχουν κάνει όλοι, δεν είναι μόνο προνόμιο της αριστεράς. Όταν μια κοινωνική ομάδα κατεβαίνει σε διαδήλωση ή απεργεί ή κάνει οποιαδήποτε κινητοποίηση, όπως σήμερα που οι εργαζόμενοι έκλεισαν το Υπουργείο Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, δεν είναι όλοι μαζί; Αριστεροί, κεντρώοι και δεξιοί;
Πάντως, προσωπικά, αν και θεωρώ τον εαυτό μου αριστερό, η αριστερά στην Ελλάδα δε με εκφράζει γιατί δεν τη βλέπω να παράγει πολιτική. Συνήθως επιδίδεται είτε σε μια στείρα άρνηση των πάντων είτε πιπιλάει την ίδια καραμέλα χειμώνα καλοκαίρι, κυρίως δε το ΚΚΕ. Κάτι λείπει από την αριστερά στην Ελλάδα, το κυριότερο νομίζω πως είναι η κατανόηση της αριστερής φιλοσοφίας από τη μια και η έλλειψη διάθεσης να κυβερνήσει από την άλλη. Κι αυτά τα δυο συνθέτουν ένα μείγμα που κατά τη γνώμη μου δεν είναι πολιτική αλλά μοιάζει κάπως με μια παράδοση που είναι αυτοσκοπός να διατηρηθεί εις τους αιώνες των αιώνων χωρίς καμία διάθεση εξέλιξης...
Το άρθρο του Tvxs δίνει σαφή εξήγηση γιατί σβήστηκε ολόκληρο το μπλογκ.
Νομίζω πως ότι έγραψε ο teleytaios δίνουν μια πλήρη εικόνα για την αριστερά σήμερα στον τόπο μας.
'Όσο για την βία μπορεί να εκτονώνει ευκαιριακά το συναίσθημα αλλά ποτέ της δεν δημιούργησε απόψεις και θέσεις.
Δε θα συμφωνήσω, Κώστα, με το μηδενισμό. Οι αγώνες οι καθημερινοί (σωματεία, πρωτοβουλίες πολιτών κλπ) είναι αριστερές τάσεις. Στη δεύτερη παράγραφο του σχολίου, συμφωνώ απολύτως. Είναι τόσες πολλές οι συνιστώσες και τα ιδεολογήματα μαζί με τα συμφέροντα, ώστε κάθε συνενόηση είναι αδύνατη πια, πόσο μάλλον να κατανοήσει ο λαός βασικά στοιχεία των θέσεων της Αριστεράς. Ποιας αριστεράς;
Αθεόφοβε, και πού να έβλεπες όσα προλάβω να διαβάσω κι εγώ. Κείμενα εσωτερικά με σχόλια, επιθέσεις ευθείες κατά προσώπων (κάποιοι ονομάτιζαν, στοχοποιούσαν κεντρικό στέλεχος που το ταύτιζαν με τον ανώνυμο διαχειριστή του ιστολογίου). Της πουτάνας γινόταν. Βέβαια, ανάλογα ή ίδια πέρασα κι εγώ. Ίσως κάποτε πρέπει να κάνω μια σχετική ανάρτηση για τη δική μου διαγραφή.
Φυσικά και η βία δεν εκφράζει θέσεις. Αλλά και κατά τη στρατιωτική επίθεση ο πολεμιστής δεν εκφράζει θέσεις :)
η αριστερα ,πρεπει να συσπειρωθει, περα κ ξεχωρα απο τα μαγαζια της, στην δραση..εναντια στις συνεπειες των μνημονιων..
ο καθενας με την αποψη του, αλλα ενα μετωπο...οχι ...15...
Μέχρι τώρα δεν χρησιμοποιούσα επίθετα μπροστά από το σοσιαλισμό και την Αριστερα για να μην παρεξηγούμαι. Βλέπω όπως πως μπορώ να εκφραστώ καλύτερα αν πω πως έχουμε ζήσει και ζούμε μια τριακονταπενταετή περίοδο που πήγε από τον ονομαστικό σοσιαλισμό στη δημοσκοπική Αριστερά. Με την καλολογία (γιατί είμαστε και λίγο γλωσσολόγοι, ε Δείμο;)παρασύρομαι και σε άλλο επίθετο, την τρικομματική δημοκρατία, το τρικομματοκρατικό, όπως ειρωνικά λέγαμε "δικομματοκρατικό", για το πηγαινέλα μεταξύ ΠΑΣΟΚ και ΝΔ που στραγγάλισε μια δημοκρατικότερη πορεία. Να τώρα που η δημοσκοπική Αριστερά, παρά τα υψηλά ποσοστά της, άκακη και ακίνδυνη όπως λες, μπαίνει στο σύστημα. Δεν βλάπετει κανένα. Αν οι δημοσκοπήσεις έβλαπταν θα τις είχαν καταργήσει.
Γιάννης
openwind11, βασική μου πρόταση όπου σταθώ κι όπου βρεθώ είναι η κινητική συνεργασία. Όχι εκλογική συνεργασία ή κυβερνητική (δε είμαι νεφελοβάμων), αλλά μί συνεργασία σε επίπεδο κινήματος με κοινές δράσεις, κινητοποιήσεις, αντίσταση ενιαία. Αλλά, όταν το λες το ΚΚΕ βρίσκει την πατέντα του ΠΑΜΕ (να μπουν όλοι εκεί, είναι τάχα ανοιχτό) και πώς να συνεργαστεί με το ΣΥΡΙΖΑ που δεν είναι αντικαπιταλιστικό, λες και η πορεία ή άλλη δράση θέτει αντικαπιταλιστικό όραμα πάντα. Αναλόγως και ορισμένες συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ.
Δημόσιε Χώρε, συμφωνούμε απολύτως. Ακόμα και τούτη τη φορά η Αριστερά συσπειρώνει όχι κόσμο για ένα κυβερνητικό όραμα, ένα σχέδιο εξόδου κλπ, αλλά μόνο και μόνο ως αντίδραση. Μα οι μεσοαστοί, οι μισθωτοί και οι μικροαστοί αποζητούν λύσεις όχι μόνο προτάσεις και διαμαρτυρία. Ορισμένοι αρκούνται σε αυτό, άλλοι μένουμε σε αυτό αλλά πιο κριτικά, αλλά αριστερά με κυβερνητικές θέσεις κι επιθυμία να αναλάβει την εξουσία δεν έχουμε. Και στο ΚΚΕ είναι και τούτος ένας λόγος φαγωμάρας.
ΓΙΑ ΠΟΙΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΜΙΛΑΤΕ?
Μια αριστερά που κοιμάται,
που "... είναι ανύπαρκτη. Η χρηματοπιστωτική κρίση ήταν ένα προνομιακό πεδίο δράσης και παρέμβασης. Αλλά έχασε κι αυτή την ευκαιρία".
που έχει κάνει τις διαδηλώσεις παρελάσεις και καθηλώνει μαχητικά τμήματα του λαικού κινήματος.
που αδυνατεί να έχει ρόλο στην ανάπτυξη και διαχείριση των κοινωνικών κινημάτων,
που προσπαθεί να οικειοποιηθεί αγώνες άλλων,
που ενδιαφέρεται μόνο για "στρατολογήσεις", για βελτίωσης της εκλογικής της δύναμης και δυστυχώς και για τις δημοσκοπήσεις,
που αξιώνει το ανέφικτο όσο δεν καλείται στην πράξη να το εφαρμόσει,
που θέλει να κρίνει χωρίς να κρίνεται,
που έχει έναν υπό αμφισβήτηση «καταγγελτικό λόγο για να μην κληθεί να καταθέσει τις απόψεις που δεν έχει»,
που τα στελέχη της απαξιώνουν και έχουν ασύμβατη σχέση με τις αρχές και τις άξιες της,
που κάνουν πολιτική από την τηλεόραση και η κοινοβουλευτική τους δραστηριότητα δεν διαφέρει των αστικών κομμάτων,
που αποτελεί το «μαϊντανό» του ελληνικού πολιτικού συστήματος,
που είναι απογυμνωμένη από την ελληνική διανόηση,
που συνδιαλέγεται με την έξουσία (ες) και αναζητεί κυβερνητικές ευθύνες.
Δημοσίευση σχολίου