εξόριστη κοινότητα

Ευχές ακούγονται καλής χρονιάς,
ειρωνεία στάζουν
τις τσάντες τις ασήκωτες
μουσκεύουν.
Πρόσωπα γεμάτα σκιές,
χαμόγελα πρησμένα
στολίζουν μάτια κενά
δίχως φρεσκάδα, χαμένη αισιοδοξία.

Εξόριστος Εμπεδοκλής σε μία παιδεία
που ορίζει η αυθεντία
της λιτότητας του λόγου
διδακτικής εθνοσωτήριων προσκυνημάτων,
διδάσκει αξιοπρέπεια σε παιδιά
δίχως φρεσκάδας λάμψη στα μάτια.
Επαίτης συνωστίζεται για μία καραβάνα[1],
στα μάτια μαύρα[2]
(έμαθαν βιωματικά την πολιορκία),
ψίχουλα χαρίζει
χαμόγελο να κλέψει ανταμοιβή[3].

Σιωπηλά σχολειά
γυμνά,
χαμένο οξυγόνο μάθησης
κλεμμένη ζωντάνια,
έθαψαν την αθωότητα.
Μυαλά γεμίζουν λάσπη
δεμένα με αλυσίδες ατσάλινης στειρότητας[4]
στο σκλαβοπάζαρο σέρνονται της αγοράς
σουρωμένα με νοθευμένες ιδέες εθνικής υπερηφάνειας
με  πόδια παγωμένα,
μιας χαλύβδινης μπάλας εξαρτήματα.

Ο Ισαάκ και η Ιφιγένεια γλίτωσαν. Αυτά όχι.





______________________________
Όπως γίνεται φανερό το ποίημα αναφέρεται χωρίς ιδιαίτερους συμβολισμούς στο σχολείο εν μέσω κρίσης. Ο τίτλος αναφέρεται στη σχολική κοινότητα, αφού εκπαιδευτικοί και μαθητές βιώνουν ακριβώς τις ίδιες καταστάσεις. 
Η λιτότητα του λόγου είναι το καλύτερο μέσο για να αποτυπωθεί η γύμνια μίας πολιτικής που παραδίδει το μέλλον (εκείνο που όλοι επικαλούνται) της κοινωνίας θυσία στο βωμό των περικοπών. Το συναίσθημα βαρύ και απαισιόδοξο.

[1] Ο στίχος αφορά την εγκύκλιο του Υπουργού παιδείας ότι οι δάσκαλοι μετά τις περικοπές μπορούν να σιτίζονται (όπως οι άστεγοι στις εκκλησίες) στις Λέσχες Αξιωματικών.
[2] Αναφορά στο σολωμικό στίχο από τους Ελεύθερους Πολιορκημένους (Α΄ και Β΄ Σχεδίασμα) όπου τα μάτια των παιδιών είναι μαύρα από την πείνα κατά την πολιορκία του Μεσολογγίου.
[3] Ο στίχος αφορά στα χρήματα που συχνά δίνουν δάσκαλοι σε μαθητές άπορων οικογενειών για να φάνε κάτι στο σχολείο και να μη λιποθυμήσουν.
[4] Αναφορά στην κριτική που δέχεται το σύγχρονο εκπαιδευτικό σύστημα ότι παρέχει μία καθόλα στείρα παιδεία, χωρίς να καλλιεργεί την αναζήτηση, την έρευνα και τη διαθεματική γνώση (όπως τούτα θίγονται και σε στίχους νωρίτερα).

6 έκριναν :

αθεόφοβος είπε...

Δείμο μου επειδή με έκπληξη διάβασα για την εγκύκλιο του υπουργείου σχετικά με την σίτιση των εκπαιδευτικών που γράφεις,έψαξα για να δώ τι ακριβώς λέει.
Γράφει λοιπόν πως:

Δωρεάν σίτιση θα έχουν οι αναπληρωτές εκπαιδευτικοί της Πρωτοβάθμιας και της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης, οι οποίοι υπηρετούν μακριά από τα σπίτια τους.
Η σίτιση των εκπαιδευτικών, σύμφωνα με πληροφορίες, θα γίνεται στις φοιτητικές λέσχες – όπου υπάρχουν – αλλά εφόσον χρειαστεί θα χρησιμοποιηθούν ακόμη και οι λέσχες αξιωματικών και υποδομές των περιφερειών και των δήμων της χώρας.

Οι λέσχες των αξιωματικών και των φοιτητών δεν είναι βέβαια συσσίτιο αλλά κανονικά εστιατόρια.
Αντί λοιπόν να τρώνε στην ταβέρνα της περιοχής πληρώνοντας από την τσέπη τους μπορούν να τρώνε τζάμπα εκεί.
Πραγματικά είναι άκρως καπιταλιστικό αυτό το μέτρο!
Να ανακληθεί άμεσα!

ο δείμος του πολίτη είπε...

Δεν είναι έτσι ακριβώς. Αφενός μεν οι δάσκαλοι δεν τρώνε σε ταβέρνες (είναι ακριβές και τα παραδοσιακά -φτηνά- μαγειρεία έχουν εξαφανιστεί), αλλά σπίτι τους (με ό,τι κόστος έχει βεβαίως αυτό).
Η θέση του Υπουργείου είναι ελεημοσύνη και το γνωρίζει καλά. Στην αρχή μας έλεγαν ότι δε λιποθυμούν παιδιά (τάχα συκοφαντίες) και μετά έστησαν συσσίτια ειδικά για μαθητές. Ταΐζουν τους εκπ/κούς...
Θα αρνηθώ τη φιλανθρωπία τους και θα διεκδικήσω αύξηση στις απολαβές μου (σσ με το "ενιαίο μισθολόγιο" οι εκπ/κοί είναι οι πιο χαμηλά αμειβόμενοι ΠΕ της χώρας μαζί με δημοτικούς υπαλλήλους) ώστε να μπορώ να τρώω μόνος μου αξιοπρεπώς... Και τούτο είναι πολιτικό. Γιατί ορσιμένοι εκπαιδευτικοί έχουμε και οικογένειες (αλλά σύμφωνα με το υπουργείο, αντί να μαζεύω κόκκαλα για το σκύλο μου θα μαζεύω για τα παιδιά μου)...
Έμαθες ότι τρελάθηκαν σε παραιτήσεις οι αναπληρωτές μένουν άδεια τα σχολεία στην ύπαιθρο;

Ανώνυμος είπε...

Χτυπουν την παιδεια στοχευοντας το μυαλο των παιδιων Δε θελουν καλλιεργημενους πολιτες με συλλογικη συνειδηση και ιστορικη μνημη αλλα ανεγκεφαλα παπαγαλακια που ευκολα θα βαυκαλιζονται πως κανουν επανασταση μεσα απο τις ορδες της χρυσης αυγης! ΒΑΣΩ

αθεόφοβος είπε...

Ο εργένης ή η εργένισσα καθηγητής αντί να μαγειρεύει σπίτι του για ένα άτομο να είσαι σίγουρος ότι θα τρώει εκεί.
Την παλιά καλή εποχή στα νοσοκομεία μπορούσαν να φάνε όλοι οι υπάλληλοι κάθε βαθμίδας στην τραπεζαρία του.
Σε πληροφορώ πως πάνω από το 80% των υπαλλήλων κατέβαινε κάθε μεσημέρι και έτρωγε εκεί άσχετα αν είχε οικογένεια ή όχι.
Το μέτρο κόπηκε επί υπουργίας Σούρλα.
Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν συμφωνώ για το χαμηλό ύψος των αποδοχών των εκπαιδευτικών που όμως δεν χρειάζονται μόνο καλύτερες αποδοχές αλλά και αξιολόγηση των ικανοτήτων τους στην οποία αντιδρούν όπως και τα άλλα επαγγέλματα βεβαίως.
Ξέρεις δε πολύ καλά πόσοι ανίκανοι και άχρηστοι έχουν διοριστεί με την επετηρίδα.

saltapidas είπε...

καλά κουράγια δήμο..

ο δείμος του πολίτη είπε...

Βάσω μου, όποιος μιλά για επανάσταση ή δε βγήκε στην παραγωγή ή στον κόσμο... Τα παιδιά είναι το στοίχημα, αλλά κανείς δεν ακούει...

Αθεό, το είχα ξεχάσει το μέτρο. Με τους δασκάλους είναι τελείως διαφορετικά, γιατί δεν υπάρχει σε κάθε σχολείο τόσο προσωπικό κλπ. Εξάλλου, οι γιατροί έκαναν ό,τι οι αξιωματικοί στα στρατιωτικά μαγειρεία.
Οι δάσκαλοι δεν έχουν πάντως τέτοια παράδοση. Ουσιαστικά μιλάμε για κατάντια επιπέδου ΜΚΟ, ή όπως έλεγα σε κάποιο ποίημα παλαιότερα μία ΜΚΟ συστήσαν και την ονομάσαν Κράτος

Νέστορα, νά' σαι καλά φιλε μου.

ShareThis