Χαλάει το laptop. Πλήθος e-mail για τους ουρανοξύστες

Ι. Αρχικά ας σας στρέψω σε ένα ωραίο κείμενο του Σκεπτικιστή σχετικά με την άποψή μας για τους "ανεπτυγμένους" ξένους.

ΙΙ. Και αφού μέσα στην εβδομάδα όλα πάνε στραβά, είπε να χαλάσει και το lapi και να με αφήσει χωρίς μέσο επικοινωνίας. Τι να κάνουμε; Έτσι κι εγώ στράφηκα και πάλι στο αγαπημένο μου net-café και προσπαθώ να συνεφέρω και το ιστολόγιό μου και τον υπολογιστή. Σε λίγες μέρες θα τα ξαναλέμε όπως παλαιότερα.

Έτσι, με σχετική καθυστέρηση είδα τα e-mail μου και διαπίστωσα ότι αρκετοί φίλοι, που μάλλον οι περισσότεροι διαφωνούσαν μαζί μου (γιατί η κωδικοποίηση δεν μου επέτρεψε να διαβάσω κανένα μήνυμα), μου πρότειναν να επισκεφτώ ενδεικνυόμενες ιστοσελίδες.

Ας δηλώσω, λοιπόν, για το ζήτημα των ουρανοξυστών ότι δεν έχω κανένα πρόβλημα με τα εν λόγω κτίρια. Διαφωνώ με την ύπαρξή τους σε ελληνικές πόλεις. Τα πολυώροφα (4-6 ορόφους) κτίρια εντάσσονται κοινωνικά και ιστορικά στην ελληνική παραδοσιακή αρχιτεκτονική με όποιο τρόπο κι αν αυτή δημιουργήθηκε κι εξελίχθηκε (βλ. νόμοι της χούντας προς όφελος εργολάβων κλπ). Ωστόσο, οφείλω να θυμίσω ότι οι 12όροφες οικοδομές στη Θεσσαλονίκη είναι άσχετες και ιδιαιτέρως άσχετες με το γενικότερο πολεοδομικό περιβάλλον. Δεν είναι κάθε ουρανοξύστης ένα αρχιτεκτόνημα (με την καλλιτεχνική έννοια), όπως ο Πύργος του ΟΤΕ στην πόλη μου.

Παράλληλα, ας τονίσω ότι το Παρίσι, το Λονδίνο ή η Κωνσταντινούπολη και φυσικά η Μπραζίλ είναι πόλεις τα μάλα μεγαλύτερες από την Αθήνα σε πληθυσμό και το καταλαμβανόμενο εμβαδόν απέχει παρά σάγγας από αυτό της Αττικοβοιωτίας (εκτός κι αν όποιος τις επισκέφθηκε έχει διαφορετική άποψη). Έτσι, λοιπόν, οι περιοχές των ουρανοξυστών απέχουν συχνά χιλιόμετρα από των άλλων κατοικήσιμων περιοχών και ιδιαιτέρως του εμπορικού κέντρου τους. Επιπρόσθετα, θα ήθελα να συμφωνήσω με το σχόλιο του σκεπτικιστή σχετικά με το κιτς της υπόθεσης σε πολλές πόλεις. Έχω το ευτύχημα να ταξιδεύω συχνότατα και διακρίνω το άσχετο, το ασυμβίβαστο (ορισμός του κιτς) αυτών των οικοδομημάτων. Προβλήματα σχετικά με το οδικό δίκτυο που θα έπρεπε να μεγιστοποιηθεί προκειμένου να οδηγεί με ασφάλεια στον ουρανοξύστη θεωρούνται ίσως αυτονόητα.

Ας αναρωτηθούμε, τέλος, πού θα κυμανθεί η αντιπαροχή -αυτό το καραμανλικό τερατούργημα- του ’50 και πού θα φτάσουν οι τιμές ενοικίων ή αγοράς διαμερισμάτων και καταστημάτων. Μήπως θα γίνουν εμπορικά κέντρα, που θα έλκουν ακόμα περισσότερους πελάτες από τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, οι οποίες και στην όλη φορομπηχτική πολιτική των ελληνικών κυβερνήσεων στηρίζουν τελικά την ελληνική οικονομία και βοηθούν στην καταπολέμηση της ανεργίας;

Διαβάζοντας συμπληρωμετικά ένα νέο κείμενο για τη δόμηση, χωρίς και πάλι να το παίζω ειδήμων, αλλά απλά φέρων αντιρρήσεις, θα ήθελα να προσθέσω ότι με την υπάρχουσα εμπειρία βλέπουμε συχνά πολυόροφες οιοκοδμές που απέχουν πολύ από την πρακτικότητα. Αντίθετα μόνο ενισχύουν τις τοπικές αυτοδιοκήσεις και τους εργολάβους. Τέτοιες εικόνες έχουμε πάρα πολλές στη Νέα Πολιτεία του Ευόσμου και στη Νικόπολη Σταυρούπολης στη Θεσσαλονίκη, όπου εφαρμόστηκε το -σημαντικό και αξιόλογο κατά τα άλλα- όπλο του Κοινωνικού Συντελεστή. Το επιπρόσθετο πρόβλημα είναι ότι οι δήμοι θα ξεπουλήσουν κάθε σπίθα γης (βλ. Σταυρούπολη με τον απερχόμενο Δήμαρχο) χωρίς να μείνει ίχνος χώρου για πράσινο. Παράλληλα, ο τόπος γεμίζει τεράστιες οικοδομές, χωρίς υποδομές για μελλοντική ανάπτυξη (αύξηση πληθυμσού, παιδιά, οχήματα κλπ). Και όλα αυτά δεν είναι απλά και μόνο θεωρίες και εικασίες, αλλά η άσχημη ελληνική πραγματικότητα. Βέβαια θα μου αντιτίναται ότι πρέπει να αλλάξει. Σωστά θα συμφωνούσε ο καθένας, αλλά μέχρι τότε; Μήπως απλά θα θυσαύριζαν κάποιοι εις βάρος του κοινωνικού συνόλου;

Από την άλλη, πρέπει να θυμίσω το λάθος του post σχετικά με τη δόμηση. Μπορεί πολύ εύκολα σε νεόδμητες περιοχές ένας δήμος να θέσει τον Κοινωνικό Συντελεστή αυξόνοντας ως διπλά -νομίζω- την οικοδομήσιμη δόμηση. Έτσι, παίρνει "δώρο" μέρος (περίπου 35-45%) της επιπλέον δόμησης και το υπόλοιπο ο εργολάβος. Έτσι, βέβαια ο δήμος μετατρέπεται σε απλό αντιπαροχέα οικοπέδου, άλλοτε για το καλό του συνόλου, άλλοτε εις βάρος του. Ο δήμος έχει σημαντικό λόγο στο Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο της έκτασής του και όχι μόνο εκεί. Και σαφώς πρέπει και τούτο να ελέγχεται από την Περιφέρεια, γιατί αλλιώς με τόση διαπλοκή καήκαμε στην Ελλάδα. Δεν μπορεί ένας δήμος (συχνά μη μητροπολιτικός) να κάνει ότι θέλει, ειδικά όταν έχει την απόλυτη πλειοψηφία υποθηκεύοντας το μέλλον όλων μας.